Sesbania grandiflora (L.) Pers.

Sesbania grandiflora (lat. Sesbania grandiflora) - paxlakimilər fəsiləsinin sesbaniya cinsinə aid bitki növü.

Botaniki xarakteristikası

Hündürlüyü 3–5 m-ə çatan ağacdır.

Yarpaqları lələkvari, oval şəkilli olub kənarları düzdür.

Çiçəkləri böyük və ağ rəngdə olur.

Meyvələri hamar və zərif yaşıl rəngdə paxlalardır.

Mənbə

Flors de Sesbania grandiflora bullides (a dalt) en la cuina tailandesa.

Sesbania grandiflora (també coneguda com a agati, sinònim Aeschynomene grandiflora) és un petit arbre del gènere Sesbania.

Descripció

Arbret de creixement ràpid de fins a 5 m d'alt. Les flors són grosses i de color blanc, roig o rosa. Els fruits són llegums aplanades. És una planta extremadament sensible a les glaçades.

Distribució

Probablement originari de l'Índia o el sud-est d'Àsia, creix en zones tropicals umides de tot elmón

Ús

Flors de S. grandiflora

Lesflors de S. grandiflora es mengen com a verdura per exemple a Laos, Tailàndia, Java, Vietnam i Ilocos a Les Filipines.

Les tavvelles tendres i les fulles també es mengen.

Referències

Enllaços externs

• Sesbania grandiflora on Tropicalforages.info
• Sesbania grandiflora in the AgroForestry Database of the World Agroforestry Centre
• Sesbania grandiflora on the FAO web site
• Sesbania grandiflora on the web site of the Center for New Crops & Plant Products at Purdue University.

Der Turibaum (Sesbania grandiflora) ist eine Pflanzenart aus der Unterfamilie der Schmetterlingsblütler (Faboideae) innerhalb der Familie der Hülsenfrüchtler (Fabaceae). Er stammt ursprünglich aus Indien oder Südostasien und wird heute auch in Afrika und der Karibik angebaut. Der Turibaum wächst nur in feuchtem und heißem Tiefland und verträgt keine Temperaturen unter 10 °C.

Illustration

Knospige Blüten des Turibaums

Beschreibung

Der Turibaum ist ein kleiner, locker verzweigter, nicht bewehrter und schnellwüchsiger, halbimmergrüner Baum, der Wuchshöhen von bis zu 8 bis 15 Meter und Stammdurchmesser von 25 bis 30 cm erreicht. Die gräuliche, furchige Borke ist dick und korkig, teils mit kleinen Platten. Der Baum führt ein essbares Gummi.

Die nur an der Zweigenden wechselständig stehenden, kurz gestielten Laubblätter sind 15 bis 35 cm lang und paarig gefiedert mit 12 bis 25 Paaren Fiederblättchen. Die kurz gestielten, ganzrandigen und fast kahlen Fiederblättchen sind länglich bis verkehrt-eilanzettlich, gerundet bis eingebuchtet, 2 bis 4,5 cm lang und etwa 0,8–1,3 cm breit. Bevor die Blätter abgeworfen werden bekommen sie eine hellgelbe Farbe. Es sind teils fädige, sehr kleine Nebenblättchen vorhanden. Die Nebenblätter sind abfallend.

Die wenigblütigen, achselständigen und traubigen Blütenstände enthalten zwei bis fünf Blüten. Die sehr großen, zwittrigen, gestielten und hängenden Schmetterlingsblüten sind zygomorph und bis 7–11 cm lang. Die Kronblätter sind rosa, rot oder weiß.

Die hängende, geschnäbelte und nicht öffnende, etwa gerade bis leicht gebogene, braune, flache Hülsenfrucht ist schmal, 25 bis 55 cm lang und enthält etwa 15 bis 50 Samen. Der elliptische bis nierenförmige, glatte und abgeflachte Samen ist rot-braun, 4–6 mm groß und wiegt etwa 0,05–0,075 g.

Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 24.^[1]

Verwendung

Die Blüten werden als Gemüse gegessen, die jungen Hülsen und Blätter sind auch essbar.

Quelle

• Sesbania grandiflora bei CABI Invasive Species Compendium.
• Sesbenia grandiflora bei PROTA.

Einzelnachweise

1. ↑ Sesbania grandiflora bei Tropicos.org. In: IPCN Chromosome Reports. Missouri Botanical Garden, St. Louis.

Ko e sepania (mei he lea fakalatina) (hingoa taʻefakalakanga) ko e fuʻu ʻakau lahi ia, ʻomi ki Tongá ni ʻoku fuoloa mei he ʻEsia tongahahake. Ko hono ʻuhinga tatau ko e Agati grandiflora Desv. ʻOku ʻi ai ha fakakeheʻi mo hano matalaʻiʻakau ʻilakolukula.

Hingoa ʻi he ngaahi lea kehe

• afai, ofai, oufai (lea fakatahisi)
• ʻōhai keʻokeʻo (lea fakahauaiʻi)
• sepania (lea fakahaʻamoa)

Tataku

• http://cookislands.bishopmuseum.org/species.asp?id=13704
• http://www.hear.org/pier/species/sesbania_grandiflora.htm
• Plants of Tonga; T.G. Yuncker; BPB bulletin 220, Honolulu 1959

Citakan:Kegunaanlain

Turi (Sesbania grandiflora) nyaéta tangkal leutik nu asalna tina kulawarga Fabaceae. Ieu tangkal ditaksir mimitina ti Asia Kidul jeung Asia Tenggara, sanajan kiwari mah geus sumebar ka saban daérah utamana nu mibanda iklim tropis.^[5] Dina basa inggrisna, agathi, ngarana dicokot tina bahasa Bengali, agati.^[6]

Tangkal turi mibanda ngaran daérah sewang-sewangan saperti: dina basa (Jawa jeung Sunda, nyebutna tangkal turi); disebut ogé toroy ku urang Madura, tuwi ceuk urang Bali, turing, suri di Sulawesi kalér, palawu dina basa Bima, gala-gala di Timor.^[5] Jeung réa-réa deui.^[4]

Ciri mandiri

Kai tangkal turi mah kasebut hipu kalayan dina hirupna henteu lila, jangkung tangkalna 5-12 m .^[7] Akarna ngajarendil tur matak nambahan subur kana taneuh. ^[8] Kembangna bijil tina régang, barodas aya ogé nu beureum tur rubak kawas kukupu. ^[9][7] Ngagarantung dina saranggeuy aya 2-4 kembang, kembang nu can ligar/masih kudu wujudna kawas arit.^[7] Kulit tangkalna hawuk aya ogé nu semu coklat, wajudna kasar bareulah kawas rorombeheun.^[9] Dauna kawas daun peuteuy ata selong, pedah leuwih rubak jeung paranjang.^[9] Buahna wujud polong, ngagantug, kawas kacang panjang, panjangna 20–55 cm, mangsa masih kénéh ngora kelirna héjo dinama geus gumading kulitna robah semu konéng. sikina ogé kawas siki kacang panjang pedah ukuranna leuwih badag.^[4].^[9]

• Kembang jeung buahna

• Kembang turi beureum

• Polong buah

Baca ogé

Tutumbu kaluar

• (nl) BHL: Sesbania grandiflora, Pers. @ K. Heyne. De Nuttige Planten van Ned. Indie, II: 281 (1916)
• (en) Duke energy: Sesbania grandiflora
• (en) éoL: Sesbania grandiflora
• (en) FAO: Sesbania grandiflora (umum)
• (en) FAO: Sesbania grandiflora (parab ingon-ngon)
• (en) Feedipedia: Agati Sesbania grandiflora (pakan ternak)
• (en) NFTA: Sesbania grandiflora
• (en) NTBG: Sesbania grandiflora
• (en) Philipina Med. Plants: Katurai Sesbania grandiflora (Ubar)
• (en) Trop. Forages: Sesbania grandiflora (Parab ingon-ingon)
• (en) USDA: Sesbania grandiflora

Dicutat tina

Turi (Sesbania grandiflora syn. Aeschynomene grandiflora) wujud wit cilik (dhuwur bisa tekan 10m). Asal dinuga saka Asia Kidul lan Asia Kidul-wétan nanging saiki wis kasebar menyang manéka laladan tropis donya.

Wangun wujud wit kanthi pacawangan arang, cawang ndhatar, watang utama jejeg, tajuk cenderung saya dhuwur, godhong nyirip gandha. Kembangé kasusun majemuk, makutha awerna putih, tipe kupu khas Faboideae. Woh polong, nggantung.

Turi dimupangataké minangka wit pangayom dalan utawa pekarangan. Godhong lan kembangé bisa dijangan. Kembangé lumrahé digunakaké sajeroning masakan pecel. Kulit watang turi duwé khasiyat minangka obat radhang usus, obat seriawan lan obat kudhis.

Woh kembang iki bisa kanggo obat sirah ngelu, adhem-atis mriyang, nifas, bèri-bèri, watuk, radhang gorokan, lan keputihan.^[1] Kulité kembang bisa kanggo obat radhang usus, ngising getih, kudhis, sariawan.^[1] Kabèh perangané kembang iki kanggo obat disentri.^[1]

Jeneng-jeneng lokal ing Indonésia nyakup turi (Jawa Tengah), turi (Pasundan), toroi (Madura), tuwi, suri (Mongondow), uliango (Gorontalo), gorgogua (Buol), kayu jawa (Baree, Makasar), ajutaluma (Bugis), palawu (Bima), tanunu (Sumba), gala-gala (Timor), tun (Ternate, Tidore).

Kembang turi, saka varietas kang kembange abang

Cathetan sikil

Pranata njaba

• Sesbania grandiflora on Tropicalforages.info
• Sesbania grandiflora in the AgroForestry Database of the World Agroforestry Centre
• Sesbania grandiflora on the FAO web site
• Sesbania grandiflora on the web site of the Center for New Crops & Plant Products at Purdue University.

अगस्ता वृक्ष

अगस्ता(किंवा हदगा) (शास्त्रीय नाव: Sesbania Grandiflora, सेस्बानिया ग्रॅंडिफ्लोरा) हा दक्षिण आशिया व आग्नेय आशियात आढळणारा वृक्ष आहे.

इतर नावे :

• संस्कृत - अगस्त्य, मुनिद्रुम, कुंभयोनि
• मराठी - अगस्ती, अगस्त्याचा पाला
• हिंदी भाषा - अगस्ता, बाक, बासना, हतिया
• कानडी - अगासे, केपागसे
• गुजराथी - अगाथियो
• तमिळ - अगत्ति कीरै (அகத்தி கீரை)

वर्णन

ही झाडे सुमारे ८ ते १० मीटर उंच असतात. या झाडास पिवळट पांढऱ्या वा लालसर रंगाची फुले येतात त्यावरून हदग्याच्या दोन उपजाती होतात.. पाने आवळ्याप्रमाणे असतात. हे झाड नाजुक असते व याचे ३ ते ५ वर्षापेक्षा जास्त आयुष्मान असत नाही. यास कोकणात हदगा म्हणतात. फुले-साधारणतः फेब्रुवारीत.

उपयोग

• सर्वसाधारण - पानांची व शेंगांची भाजी खाणे शरीरास हितकारक होते.
• आयुर्वेदानुसार - सर्दी,डोकेदुखी,सुज,वायुविकार,रातांधळे,इत्यादी रोगांवर
• सिद्ध वैद्य पद्धतिनुसार - नैराश्य आणि इतर मानसिक रोगांवर
• यापासून बनणाऱ्या औषधी - भस्मास तांबडे रंगविण्यास वापर.

हे सुद्धा पहा

• विकिपीडिया:वनस्पती/यादी

संदर्भ

• वनौषधी गुणादर्श- ले.-(कै.) आयुर्वेदमहोपाध्याय शंकर दाजीशास्त्री पदे
• गांवो में औषधी रत्न-प्रकाशक-कृष्णगोपाल आयुर्वेद भवन,कालडा,(जि.-अजमेर) (हिंदी)
• इंडियन मेडिसिनल प्लांट्स (खंड ४) (इंग्लिश)

अगस्ति या गाछ मूंगा (वैज्ञानिक नाम: Sesbania grandiflora, सेस्बानिया ग्रैन्डीफ़्लोरा) सेस्बानिया जीववैज्ञानिक वंश का एक छोटा पौधा है। यह एक तेज़ी से उगने वाला वृक्ष है जो ३ से ७ मीटर लम्बा होता है और मुलायम लकड़ी का बना होता है। इसके फल लम्बी व चपटी फलियों जैसे होते हैं और फूल लाल या सफ़ेद रंग के। यह मूल रूप से मलेशिया से उत्तर ऑस्ट्रेलिया के क्षेत्र का निवासी है लेकिन अब भारत और श्रीलंका में भी उगाया जाता है।^[3] इसकी छाल, फूल और जड़ को आयुर्वेद और कई अन्य पारम्परिक चिकित्सा प्रणालियों में रोग-निवारण के लिये प्रयोग में लाया जाता है।^[4]

चित्रदीर्घा

इन्हें भी देखें

• फ़बासिए

सन्दर्भ

বক ফুল (বৈজ্ঞানিক নাম: Sesbania grandiflora; সমাৰ্থক: Aeschynomene grandiflora, Agati grandiflora; ইংৰাজী:vegetable hummingbird,^[3], agati বা hummingbird tree; বড়ো: বক বিবাৰ; তাই-আহোম: ব্লক-ঞা-না),^[4][5] লেগুমিনেছি (Leguminaceae) পৰিয়ালৰ অন্তৰ্ভুক্ত এবিধ মজলীয়া আকাৰৰ গছ৷

বিৱৰণ

বক ফুল এবিধ খৰকৈ বৃদ্ধি পোৱা গছ৷ গছজোপাৰ ৩-৮ মিটাৰ পৰ্য্যন্ত ওখ হ’ব পাৰে৷ গা-গছৰ পৰা উৎপত্তি হোৱা শাখা-প্ৰশাখাবিলাক সেৰেঙা হয়৷ গছজোপাৰ বাকলি ছাই বৰণীয়া৷

ইয়াৰ পাতবোৰ ডিম্বাকৃতিৰ৷ ফুলৰ বৰণ শুধ বগা৷ সেউজ-বুলীয়া চুপহিৰ ভিতৰফালে বিকাশ লাভ কৰি থকা ডাঙৰ আকাৰৰ পাহিয়ে শামুকৰ বাকলিৰ দৰে পুংকেশৰ আৰু গৰ্ভকেশৰত উৎপত্তি হোৱা ৰেণুবিলাক আৱৰি ৰাখে৷ ^[4]

বিস্তৃতি

বক ফুল দক্ষিণ-পূব এছিয়াৰ থলুৱা উদ্ভিদ৷ এই গছ মালয়েছিয়া, ফিলিপিনছ, ব্ৰুনেইৰ পৰা উত্তৰ অষ্ট্ৰেলিয়ালৈকে প্ৰাকৃতিকভাৱে বিস্তৃত৷ ভাৰত আৰু শ্ৰীলংকাৰ বহুঠাইত ইয়াৰ খেতিও কৰা হয়৷^[6] এই গছ গৰম আৰু আৰ্দ্ৰ ঠাইত সাৰুৱা মাটিত ওপজে৷

ব্যৱহাৰ

বক ফুলৰ পাতৰ ৰসত লিন’লেনিক এচিড (linolenic acid) আৰু এছপাৰ্টিক এচিড (aspartic acid) আছে বুলি জনা যায়৷ এইবাবে পাতৰ ৰসে দেহত সৰল শৰ্কৰাৰ সৈতে প্ৰ’টিন যোগ হোৱাত বাধা দি (anti-glycation) ছালৰ স্বাস্থ্য বজাই ৰখাত সহায় কৰিব পাৰে৷ ^[7][8][9]

বক ফুল দক্ষিণ-পূব এছিয়াৰ বিভিন্ন দেশ যেনে ভাৰত, শ্ৰীলংকা, লাওছ, থাইলেণ্ড, ইণ্ডোনেছিয়া, ভিয়েটনাম, মালদ্বীপ, ফিলিপিনছ আদিত সিজাই বা কেঁচাকৈ খোৱা হয়৷ ^[10][11]ভাৰতত সাধাৰণতে আটা বা ময়দা পানীৰ সৈতে গুলি বক ফুল মিহলাই লৈ ভাজি খায়৷^[4]

চিত্ৰভঁৰাল

• বক ফুল গছৰ এটা আগ

• থাই খাদ্যত অন্য শাক পাচলিৰ লগতে সিজোৱা বক ফুল

• বক ফুল

• ৰঙা বক ফুল

• গুলপীয়া বক ফুল

তথ্যউৎস

அகத்தி மரம். இதன் இலைகளை சமையலுக்குப் பயன்படுத்தும் பொழுது அதனை அகத்திக் கீரை என்று கூறுவர்.

அகத்தி என்னும் சிறுமரம் தாவரவியலில் (நிலைத்திணை இயலில்) செஸ்பேனியா (Sesbania) இனத்தைச் சேர்ந்ததாகும். இதன் தாவரவியல் பெயர் செஸ்பேனியா கிராண்டிஃவுளோரா (Sesbania grandiflora) என்பதாகும். இது கெட்டித்தன்மை இல்லாதது, சுமார் 6. மீட்டரிலிருந்து 10 மீட்டர் வரை வளரக்கூடியது. இதன் இலைகள் 15 முதல் 30 செ.மீ. வரை நீளமுடையவை.

தோற்றம், தட்பவெப்பநிலை

இம்மரம் இந்தியாவிலோ தென்ஆசியாவிலோ தோன்றியிருக்க வேண்டும் என்று துறையறிஞர்கள் கருதுகிறார்கள். அகத்தி மரம் பிற மரங்களைப் போல் அதிகம் கிளைகள் கிளைத்து வளருவதில்லை. அகத்தி இலைகள் கூட்டிலைகள் ஆகும். ஒவ்வொரு கூட்டிலையிலும் 40 முதல் 60 இலைகள் வரை இருக்கும். பொதுவாக வெப்பமானதும் அதிக ஈரப்பதம் நிறைந்த இடங்களிலும் வளர்கின்றது.

மூலிகை, உணவுப் பயன்பாடு

அகத்திக் கீரையில் 63 வகைச் சத்துகள் இருப்பதாக சித்த மருத்துவம் கூறுகிறது. இம்மரத்தின் பல பகுதிகள் மூலிகையாகப் பயன்படுகின்றது. குறிப்பாக தமிழ்நாடு உட்பட தென்னிந்திய சமையலில் அகத்திக்கீரை மற்றும் அகத்தியின் பூவும் சமைத்து உண்ணப்படுகிறது.

அகத்தியின் சிறப்பு:

மருந்திடுதல் போகுங்காண் வன்கிரந்தி - வாய்வாம்

திருந்த அசனம் செரிக்கும் - வருந்தச்

சகத்திலெழு பித்தமது சாந்தியாம் நாளும்

அகத்தியிலை தின்னு மவர்க்கு^[1].

அகத்தியில் உள்ள சத்துகள்

அகத்திக் கீரையில் 8.4 விழுக்காடு புரதமும் 1.4 விழுக்காடு கொழுப்பும், 3.1 விழுக்காடு தாது உப்புகளும் இருப்பதாகக் கண்டறிந்துள்ளனர். மேலும் அகத்திக்கீரையில் மாவுச் சத்து, இரும்புச் சத்து, வைட்டமின் (உயிர்ச்சத்து) ஏ ஆகியவையும் உள்ளன.

பயன்பாடு

• அகத்தி கோழி, மாடு போன்ற கால்நடைகளுக்குத் தீவனமாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது.
• அகத்தி இலையிலிருந்து ஒரு வகைத் தைலம் தயாரிக்கப்படுகிறது.
• அகத்தியின் பட்டையும் வேரும் மருந்துப்பொருள்களாகப் பயன்படுகிறது.
• அகத்தி மரக்குச்சிகள் கூரை வேய்வதற்குப் பயன்படுகிறது.
• அகத்தியின் மிலாரிலிருந்தும் பட்டையிலிருந்தும் உரித்தெடுக்கப்படும் ஒரு வகை நார் மீன் பிடி வலைகளுக்குப் பயன்படுகிறது.
• அகத்திப்பட்டை தோல் தொழிலுக்குப் பயன்படுகிறது.
• அகத்திப் பட்டையின் சாறு சிரங்குக்கு மருந்தாகப் பயன்படுகிறது.
• வேர், மூட்டுவலிக்கு மருந்தாக அரைத்துப் பயன்படுத்தப்படுகிறது
• வெண்மை நிற அகத்தி மரம் பொம்மை செய்யவும் வெடிமருந்து செய்யவும் பயன்படுகிறது.
• வெற்றிலைக் கொடிக்கால்களில் வெற்றிலைக் கொடி படரவும் மிளகுத்தோட்டத்தில் மிளகுக்கொடி படரவும் அகத்தி மரம் பயன்படுகிறது.

மற்ற நாடுகளில் அகத்தியின் பெயர்

அகத்தி மரத்தின் பூ. இதனை லாவோஸ், வியட்னாம் முதலான நாடுகளில் காய்கறிபோல் உண்கிறார்கள்

அகத்தி மரப் பூவை (S. grandiflora ) தென்கிழக்கு ஆசிய நாடுகளான லாவோஸ், இந்தோனேசியாவைச் சேர்ந்த சாவா, வியட்நாம், பிலிப்பைன்ஸில் இல்லோக்காஸ் என்னும் இடம் ஆகிய பகுதிகளில் உணவாக உண்கிறார்கள். தாய்லாந்து மொழியில் இப் பூவை `தோக் கே (dok khae) என்றும், வியட்நாம் மொழியில் இதனை சோ தூவா(so đũa.) என்றும் அழைக்கின்றனர். இந்தோனேசிய மொழியில் இதனை '`புங்கா துரி (bunga turi) அல்லது கெம்பாங் துரி (kembang turi) என்றும் அழைக்கின்றனர்.

அகத்தி பற்றிய பழமொழிகள்

ஒப்பிட்டறிக

• சீமையகத்தி

ಚೊಗಚೆಅಥವಾ ಅಗಸೆ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವ ಈ ಮರ ಸಣ್ಣಗಾತ್ರದ ಮರ.ಇದು ವೇಗವಾಗಿ ಬೆಳಯುವ ಮರ.ಇದುಫೇಬೇಸಿಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಮರ. ಸೆಸ್ಬೇನಿಯಾ ಗ್ರಾಂಡಿಫ್ಲೋರಎನ್ನುವ ಹಸರು ಈ ಮರದ ಸಸ್ಯಶಾಸ್ತ್ರದ ಹೆಸರು.ಇದರ ಕಾಂಡ ನೆಟ್ಟಗಿರುತ್ತದೆ.ಎರಡು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೬ ಮೀ. ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ.

ಆವಾಸ

ಇದರಮೂಲಸ್ಥಾನ ಉಷ್ಣವಲಯಎಶಿಯಪ್ರಾಂತ್ಯವು ಎಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.ಈ ಮರ ಭಾರತದೇಶ,ಮಲೇಸಿಯಾ, ಉತ್ತರ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ, ಇಂಡೋನೇಶಿಯಾ,ಇನ್ನೂ ಪೀಲೆಪ್ಪೀನ್ಸು ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿರುವ ಮರ ಆಗಿದೆ^[೨]

ಮರ

ಮರ ೩-೮ ಮೀ.ಗಳಸ್ಟು ಎತ್ತರ ಬೆಳಯುತ್ತದೆ.ಇದು ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ಬೆಳಯುವ ಮರ. ಅಲ್ಪ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಕೊಂಬೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ.ಎಲೆಗಳು ಗುಂಡಾಗಿ,ಸಕ್ರಮವಾಗಿ ಇರುತ್ತವೆ.ಹಸುರೆಲೆಗಳಿಂದ ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಹೂಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ನೆತ್ತಿಯುಳ್ಳ ಈ ಮರ ಅಂದವಾದದ್ದು.ಎಲೆಗಳು ೧೦-೧೫ ಸೆಂ.ಮೀಮ್ ಉದ್ದವಾಗಿರುತ್ತವೆ.೧೦-೨೦ ಎಳೆ ಎಲೆಗಳು ಜೋಡಿಯಾಗಿರುತ್ತವೆ.ಹಿಮಸುರಿ ವಾತವರಣ ಇದ್ದರೆ ಈ ಮರ ಬೆಳಯುವುದಿಲ್ಲ.ಇದು ಉಷ್ಣವಲಯದ ಮರ.ಇದು ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಬಾಳುವ ಮರವಲ್ಲ.ಮೃದುವಾದ ಕಾಂಡವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೆ.ತೊಗಟೆ ಬೂದುಬಣ್ಣಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತದೆ.

ಹೂವುಗಳು ಬೆಳ್ಳಗೆ ಅಥವಾ ಕೆಂಪಾಗಿ ಇರುತ್ತವೆ.೨-೪ ಹುವ್ವುಗಳು ಗೊಂಚೆಲಾಗಿ ಬೆಳಯುತ್ತವೆ.೭.೫-೧೦.೦ ಸೆಂ.ಮೀ. ಉದ್ದವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇದು ಅಕ್ಟೋಬರ್, ನವೆಂಬರ್ ತಿಂಗಳುಗಳಲ್ಲಿ ಹೂ ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಹೂವಿನ ರಚನೆ ಬಣ್ಣ ಮತ್ತು ಮಕರಂದ-ಇವೆಲ್ಲ ಚಿಟ್ಟೆಗಳಿಂದ ಅನ್ಯಪರಾಗಸ್ಪರ್ಶಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲಿಸುವಂತೆ ಮಾರ್ಪಟ್ಟು ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಪುರ್ಣವಾಗಿವೆ. ಕಾಯಿ ಚಪ್ಪಟವಾಗಿರುತ್ತದೆ.ಹಸಿರುಬಣ್ನದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ.ಬೀಜಗಳು೩-೮ ಮಿ.ಮೀ ಪರಿಮಾಣದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತವೆ.ಕಾಯಿ ೬೦ ಸೆಂ,ಮೀ ಉದ್ದದ ವರೆಗೆ ಬೆಳಯುತ್ತದೆ.ಒಂದು ಕಾಯಿನಲ್ಲಿ ೫೦ ವರೆಗೆ ಬೀಜಗಳು ಇರುತ್ತವೆ.ಹಿಂದುವುರು ಈ ಹೂವುಗಳ್ಳನು ಪವಿತ್ರವಾಗಿ ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹೂವುಗಳನ್ನು ಶಿವಪೂಜೆಯಲ್ಲಿ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಉಪಯೋಗಗಳು

ಇದರ ಹೂವು, ಚಿಗುರೆಲೆ ಮತ್ತು ಕಾಯಿಗಳನ್ನು ತರಕಾರಿಯ ಹಾಗೆ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದರ ಎಲೆ, ತೊಗಟೆ ಮತ್ತು ಹೂವಿನ ರಸವನ್ನು ಔಷಧ ತಯಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಇದರ ಚೇಗು ಬಿಳುಪು, ಹಗುರ ಮತ್ತು ಮೃದು.ಇದರ ಕಾಂಡವನ್ನು ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಗುಡಿಸಿಲಿನ ಕಂಬವಾಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಮರವನ್ನು ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ ಎಲೆಯಬಳ್ಳಿ ಹಬ್ಬಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ಬೆಳೆಸುತ್ತಾರೆ. ಎಲೆಯನ್ನು ದನಗಳಿಗೆ ಮೇವಾಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದರ ದಾರುವನ್ನು ಸೌದೆಯಾಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಾರೆ. ವೀಳೆಯದೆಲೆ ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ ಆಸರೆ ಮರವಾಗಿ ಈ ಮರ ವನ್ನು ಬೆಳಸುವುದುಂಟು. ಅಗಸೆ ಹೂವು ವಿರೇಚಕ. ತುಪ್ಪದಲ್ಲಿ ಕರಿದ ಹೂಗಳು ಶ್ವೇತಪದರದ ರೋಗ ಹೊಓದಿರುವ ಹೆಂಗಸರಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದು.^[೩]

ಹೊರಗಿನ ಕೊಂಡಿಗಳು

• http://kanaja.in/archives/48636

ಚಿತ್ರಶಾಲೆ

ಉಲ್ಲೇಖನಗಳು

ပုံသဏ္ဌာန်

ပင်လတ်မျိုးဖြစ်၍ အကိုင်းအခက်များပြားသည်။ အရွက်မှာ ရွက်ပေါင်း ဖြစ်ပြီး ရွက်ရင်းနှင့်ရွက်ထိပ်ဝိုင်းသည်။ ပန်းတစ်ခိုင်လျှင် အပွင့်နှစ် ပွင့်မှ လေးပွင့်အထိ ရှိသည်။ အပွင့် မှာ အဖြူရောင် ဖြစ်သည်။ အသီးမှာ အတာင့်ရှည်ဖြစ်ပြီး အစေ့များစွာ ပါရှိသည်။ အစေ့တွင် အတောင်ပံပါ ရှိသည်။

မြန်မာ့စားစရာ တို့စရာများထဲမှ ပေါက်ပန်းဖြူ

Flowers of S. grandiflora

အပင်

သစ်ပျော့ ပင် မျိုး ဖြစ်၍ ပေ၂၀ မှ ၃၀ အထိ မြင့်သည်။ အကိုင်း အခက်များစွာ ဖြာသည်။

အရွက်

ရွက်လွှဲ ထွက်သည်။ ငှက်မွေး ရွက်ပေါင်း ဖြစ်သည် ။၆ လက်မမှ ၁ ပေ အထိ ရှည်၍ ရွက်မြွာ များ ၂၀-၄၀ စုံ အထိ ပါရှိသည်။ ရှည်မျောမျော ပုံသဏ္ဌာန် ရှိပြီး ရွက်ရင်း ရွက်ထိပ် ဝိုင်းသည်။ ရွက်ပြား ပြောင်ချော၍ အနား ညီသည်။

အပွင့်

အဖြူရောင် ရှိသည်။ ကြားထွက် ပန်းခိုင် ဖြစ်သည်။ တစ်ခိုင် တွင် အပွင့် ၂ ပွင့်မှ ၄ ပွင့် အထိ ပါရှိသည်။ ဝါခေါင် ၊ တော်သလင်း လတွင် ပွင့်သည်။ (ပေါက်ပန်းနီ မျိုးလည်း ရှိ၍ နှစ်မျိုးလုံး ဆေးဖက် ဝင်သည်။)

အသီး

အသီး တောင့်ရှည် ဖြစ်သည်။ တွဲလျား ကျနေသည့် သီးတောင့် တစ်ခုတွင် အစေ့များစွာ ပါရှိ၏ ။ နတ်တော်လမှ တပို့တွဲ လအတွင်းအသီး ရင့်သည်။

တွေ့နိုင်သောနေရာများ

မြန်မာ နိုင်ငံ ဒေသအများ အပြား ၌ ပေါက်ရောက်သည်။ သဘာဝ အလျောက် ပေါက်ရောက်သည်။ ဟင်းလျာ အဖြစ်လည်း စိုက်ပျိုး ကြသည်။

အသုံးဝင်ပုံ

အာနိသင်

မြန်မာ့ ဆေးကျမ်း များအလိုအရ ပေါက်ပန်းဖြူ ပင်သည် အေး၏ ။ လေကိုပွား စေ၏ ၊ ခါးသက်သက် ရှိ၏ ၊ သည်းခြေ ရောဂါ ၊ သလိပ်ရောဂါ ၊ နှာရည်ယိုခြင်း ရောဂါတို့ကို ၃ ရက်ခြား ဖျား ၊ ကြက်မျက်သင့် ခြင်း တို့ကို ပျောက်စေ၏။ အရွက်သည် စပ်၏ ၊ ချို၏ ၊ ခါးသက်သက် ရှိ၏ ၊ သွေးကို ကြည်လင် စေ၏ ။

အပွင့်

• ပေါက်ပန်းဖြူ ပွင့်ကို အရည်ညှစ် ၍ မျက်စိ၌ ခတ်ပေးသော် မျက်စိမှုန်ခြင်း ၊ မျက်စေဝေခြင်း ပျောက်၏ ။
• ပေါက်ပန်းဖြူ မြစ်ကို ရေနှင့်ကြိတ်၍ မီးဖြင့် နွှေးပြီး အဆစ်အဆက် ရောင်သော နေရာများတွင် လိမ်းပေးသော်ပျောက်၏ ။
• အပွင့် သို့မဟုတ် အရွက် ကို အရည်ညှစ်ယူ၍ ခေါင်း မကိုက်သော တစ်ဖက်ရှိ နှာခေါင်း မှ ရှူပါက ခေါင်း တစ်ခြမ်း ကိုက်ရောဂါ ပျောက်၏ ။
• ပေါက်ပန်းဖြူ ပွင့်ကို ပြုတ်၍ စားပါက ကြက်မျက်စိ သင့် ရောဂါ ပျောက်၏ ။

အရွက်

• အရွက်ကို အရည်ညှစ်၍ ချင်းခြောက် ၊ ပိတ်ချင်း ကြံသကာ တို့နှင့် ဆတူရော၍ ရှူပေးပါက စိတ်ဖောက် ပြန် ပျံ့လွင့်သော ရောဂါ ပျောက်၏ ။
• တုပ်ကွေးဖျား သို့မဟုတ် အဖျား ရိုးရိုးဖြစ် လျှင် ပေါက်ပန်းဖြူ ရွက်ကို ကြက်သွန်နီနိုင်နိုင် နှင့် ကြော်စားပါက ပျောက်၏ ။
• ပေါက်ပန်းဖြူ ရွက်ရည်နှင့် ကျီးနီသီး ဆံကို ရောစားပါက ပန်းသေရောဂါ ပျောက်၏ ။
• ပေါက်ပန်းဖြူ ရွက်နှင့် ငရုတ်ကောင်း ကို နွားကျင်ငယ် ရည်နှင့် ကြိတ်ရှူသော် ဝက်ရူးနာ ပျောက်၏ ။ ^[၁]

ကိုးကား

1. ↑ http://arogyamonline.com/commodity/materials/?raw=103

Bungong geuti, biasa geupeujeuët keu ulam/pincôk atawa peucay

Geuti (Sesbania grandiflora syn. Aeschynomene grandiflora) nakeuh saboh bak kayèë ubeut (manyang trôk 10m). Nèjih di Asia Seulatan ngön Asia Teunggara tapi jinoë ka meusipreuëk u mubagoë da'irah tropis.

Beuntukjih meubak kayèë ngön cabeuëng jareuëng, cabeuëng data, uram bak cöt, tarôk manyang bacut, ôn lagèë sirép ganda. Bungongjih teususôn meutumpôk, meukuta bungong putéh, lagèë keubambang khaih Faboideae. Bohjih meugantung lagèë kacang keulisa.

Bak geuti geungui sibagoë bak kayèë peucheuë/peureuluy rot atawa leuën. Ôn ngön bungongjih jeuët geutaguën keu gulè. Bungongjih biasajih geungui keu peucai. Kulét bak geuti meuguna keu ubat keumong pruët cut, ubat kayap ngön ubat kudé.

Nan-nan lam bahsa da'irah la'én di Indonesia nakeuh turi (Jawa), turi (Pasundan), toroi (Madura), tuwi, suri (Mongondow), uliango (Gorontalo), gorgogua (Buol), kayu jawa (Baree, Makasar), ajutaluma (Bugis), palawu (Bima), tanunu (Sumba), gala-gala (Timor), tun (Ternate, Tidore).

Hubong luwa

• Bak geuti bak laman Warintek

Sesbania Grandiflora

Punyan Tuwi (Sesbania grandiflora, basa Indonésia: Turi) inggih punika spésiés taru sané masoroh suku Fabaceae. Entik-entikan punika mawit saking Asia kidul miwah Asia kidul-wétan.

Pustaka

अगस्त्यवृक्षः २०-३० पादपरिमितम् उन्नतः भवति १/२ -१ पादपरिमितदीर्घेषु संयुक्तपन्नेषु ४१-६१ पत्रकाणि भवन्ति । पुष्पं श्वेतं, नौकाकारे भवति । अस्मिन् २-४ अक्षीयमञ्जर्यः भवन्ति । अस्य शिम्बा (ब्रीजकोशः) एकपादपरिमिता दीर्घा किञ्चित् वक्रा च भवति । शरदृतौ पुष्पाणि, शीतकाले फलानि च भवन्ति । आकाशे अगस्त्यनक्षत्रस्य उदये सति पुष्पाणि भवन्ति इति कारणेन अस्य नाम अगत्यः मुनुद्रमः इति अस्ति । बङ्ग्गालप्रदेशे अयम् अधिकतया वर्धते इति कारणेन वङ्गसेनः इत्यपि अस्य नामान्तरं विद्यते । अयम् अत्यन्तं शीघ्रं वर्धते म्रियते च ।

वर्धनस्थलम्

अगस्त्यवृक्षः मूलस्थानं मलेशिया इति वदन्ति । मसिषस्, ईजिप्ट् आष्ट्रेलिया इत्यादिषु देशेषु अयम् अधिकतया दृश्यते । अयं भारते अपि सामान्यतः सर्वत्र दृश्यते । गृहोद्यानेषु, उद्यानेषु, पूगवाटिकासु च एनं वर्धयन्ति ।

उपयोगः

अगस्थवृक्षस्य सर्वेषु भागेषु औषधीयगुणधर्माः सन्ति । प्राचीनकालतः अयं भारतीयानां परिचितः । अनेकेषु आयुर्वेदग्रन्थेषु अस्य उलेखः लभ्यते । अस्य उपयोगाः अधः निरुपिताः^{[उद्धरणं वाञ्छितम्]}

1. अस्य मूलं, त्वजं वा कुट्टयित्वा लेपयन्ति चेत् सन्धिवातसदृशाः तीव्रवेदनायुक्ताः रोगाः उपशाम्यन्ति ।
2. पर्णानां कल्कं सज्जीकृत्य पिटकानाम् उपरि लेपनं फलप्रदम् ।
3. शिरोवेदना पीनसः, कफः, ज्वरः इत्यादिषु अगस्त्यस्य पर्णस्य रसः नस्यवत् प्रयुज्यते । त्वचः रसः मधुना सह सेव्यतेच
4. अपस्मारोगे अपि अस्य पर्णानां रसस्य नस्यवत् सेवनं परिणामकारि ।
5. अगस्त्यस्य पक्वफलस्य सेवनं बुद्धिशक्तिं वर्धयतु मस्तिष्कस्य दौर्बल्यं दूरीकरोति च ।
6. तिमिरः, नक्तान्धता इत्यादिषु नेत्ररोगेषु अस्य पर्णस्य पुष्पस्य च रसः सेव्यते चेत् दृष्टिशक्तिः वर्धते ।
7. अजीर्णता, क्रिमिदोषः, उदरवेदना इत्यादिषु जीर्णाङ्गसमस्यानां निवारणाय अगस्त्यस्य पर्णानां पुष्पाणां च उपयोगः शाकवत् क्रियते । व्यञ्जनादिकं निर्मीय खादनेन समस्याशमनं भवति
8. अतिसारे आमशङ्कायां च अस्य त्वचः रसं मधुना सह सेवन्ते ।
9. महिलानां सम्बद्धेषु श्वेतप्रदरादिषु, गोनोरियारोगे विषसेवने च अगस्त्येस्य औषधं परिणामकारि ।

औषधसेवन परिमाणः

अस्य रसः १०-२० मि.ली, कषायः ५०-१०० मि.ली. परिमाणे च सेवितुं शक्यते ।

अगस्त्ये रासायनिकांशाः

अस्मिन् प्रोटीन् , अनेके जीवसत्त्वाः ,;लोहाः , कानिचन विशिष्टानि रासायनिकानि च सन्ति । त्वचि टयानिनु रक्तवर्णस्य कश्चन निर्यासः च विद्यते । पर्णेषु प्रोटीन्, क्याल्सियं, रञ्जकं अयः, ए-बि-सि- जीवसत्त्वाः च भवन्ति । पुष्पेषु प्रोटीन् ए-बि- जीवसत्वाः भवन्ति । बीजे अत्यधिकपरिमाणे अर्थात् माकिं ७०% प्रोटीन् भवति । अन्येषु कषु अपि वनस्पतिषु एतावति प्रोटीन न भवति । बीजे प्रोटीनीनेन सह कार्बोहैड्रेट्, किञ्चित् विधं तैलं च भवति ।

टिप्पणी

ಚೊಗಚೆಅತ್ತಂಡ ಅಗಸೆ ಪಂಡ್‍ದ್ ಲೆಪ್ಪುನ ಈ ಮರ ಎಲ್ಯ ಮಟ್ಟ್‌ದ ಮರ. ಉಂದು ಬೇಗೊ ಬುಲೆಪುನ ಮರ. ಉಂದು ಫೇಬೇಸಿ ಕುಟುಂಮ್ಮೊಗು ಸೇರ್‌ನ ಮರ. ಸೆಸ್ಬೇನಿಯಾ ಗ್ರಾಂಡಿಫ್ಲೋರ ಪನ್ಪುನ ಪುದರ್‌ದ ಈ ಮರತ ಸಸ್ಯಶಾಸ್ತ್ರೊ ಪುದರ್.^[೨] ಇಂದೆತ ಬುಡೊ ನೇರೊ ಇಪ್ಪುಂಡು. ರಡ್ಡ್ ವರ್ಸೊದು ೬ ಮೀಟರ್ ಬುಲೆಪುಂಡು.

ವಾಸೊ

ಇಂದೆತ ಮೂಲಸ್ತಾನೊ ಉಷ್ಣವಲಯ ಎಶಿಯ ಪ್ರಾಂತ್ಯೊಂದು ವಿಜ್ಞಾನಿಲು ತೆರಿದೆರ್. ಈ ಮರ ಭಾರತ ದೇಸೊ, ಮಲೇಸಿಯಾ, ಉತ್ತರ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯ, ಇಂಡೋನೇಷ್ಯಾ, ಅತ್ತಂತೆ ಪಿಲಿಪೈನ್ಸ್ ದೇಸೊಲೆಡ್ ದಿಂಜ ಪರಡ್‍ತ್ ಇಪ್ಪುನ ಮರ ಆತ್ಂಡ್.^[೩]

ಮರ

ಮರ ೩-೮ ಮೀಟರ್‌ದಾತ್ ಎತ್ತರ ಬುಲೆಪುಂಡು. ಉಂದು ಬೇಗೊ ಬುಲೆಪುನ ಮರ. ಒಂತೆ ಗೆಲ್ಲ್‌ಲೆನ ಈ ಬರತ ಇರೆಕುಲು ಉರುಂಟು ಇಪ್ಪುಂಡು. ಪಜಿ ಇರೆಕುಲು ಬುಕ್ಕೊ ಮಲ್ಲ ಪೂಕುಲೆಡ್ದ್ ಕೂಡ್‌ನ ಎತ್ತರೊದ ಪೊರ್ಲುದ ಮರ ಉಂದು. ಇರೆಕುಲು ೧೦-೧೫ ಸೆಂಟಿ ಮೀಟರ್ ಉದ್ದೊ ಇಪ್ಪುಂಡು. ೧೦-೨೦ ಇರೆಕ್‍ಲೆ ಜೊತೆಟಿಪ್ಪುಂಡು. ಹಿಮೊ ವಾತವರನೊ ಇತ್ತ್ಂಡ ಈ ಮರ ಬುಲೆಪುಜಿ. ಉಂದು ಉಷ್ಣವಲಯೊದ ಮರ. ಉಂದು ಎಚ್ಚ ಕಾಲ ಬಾಳುನ ಮರ ಅತ್ತ್‌. ಮೆತ್ತೆನೊದ ಬುಡೊತ ಈ ಮರತ ಚೋಲಿ ಬೂದು ಬಣ್ಣೊಡು ಇಪ್ಪುಂಡು.

ಹೂಕುಲು ಬೊಳ್ದು ಅತ್ತಂಡ ಕೆಂಪಾದ್ ಇಪ್ಪುವೊ. ೨-೪ ಪೂವುಲು ಗೊಂಚಿಲಾದ್ ಬುಲೆಪೊ. ೭.೫-೧೦.೦ ಸೆಂ.ಮೀ. ಉದ್ದೊ ಇಪ್ಪುಂಡು. ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ್ ಉಂದು ಅಕ್ಟೋಬರ್, ನವೆಂಬರ್ ತಿಂಗಳುಡು ಪೂ ಬುಡುಪುಂಡು. ಹೂವುದ ರಚನೆದ ಬಣ್ಣ ಬುಕ್ಕೊ ಮಕರಂದೊ-ಉಂದು ಚಿಟ್ಟೆಲೆನ ಅನ್ಯಪರಾಗಸ್ಪರ್ಶೊಗು ಅನುಕೂಲ ಆಪುನಂಚ ಮಾರ್ಪಟಾದ ವಿಶಿಷ್ಟ್ಯಪೂರ್ಣವಾದುಂಡು. ಕಾಯಿ ಚಪ್ಪಟೆ ಆದುಂಡು. ಪಜಿ ಬಣ್ಣೊಡಿಪ್ಪುಂಡು. ಬಿತ್ತ್‌ಲು ೩-೮ ಮಿ.ಮೀ ತೋರೊಡು ಇಪ್ಪುಂಡು. ಕಾಯಿ ೬೦ ಸೆಂ,ಮೀ ಉದ್ದೊಗು ಮುಟ್ಟ ಬುಲೆಪುಂಡು. ಒಂಜಿ ಕಾಯಿಡ್ ೫೦ ಮುಟ್ಟ ಬಿತ್ತ್‌ಲು ಇಪ್ಪುಂಡು. ಹಿಂದುಲು ಈ ಪೂವುನು ಪವಿತ್ರೊಂದು ತೆರಿಪೆರ್. ಪೂವುಲೆನ್ ಶಿವಪೂಜೆಡ್ ಗಳಸುವೆರ್.

ಉಪಯೋಗೊ

ಇಂದೆತ ಪೂವು, ಚೆಗ್‍ರ್ ಇರೆ ಬುಕ್ಕೊ ಕಾಯಿಲೆನ್ ತರಕಾರಿದ ಅಂಚ ಗಳಸುವೆರ್. ಇಂದೆತ ಇರೆ, ಚೋಲಿ ಬುಕ್ಕೊ ಪೂವುದ ರಸೊನು ಮರ್ದ್ ತಯಾರಿಕೆಗ್ ಗಳಸುವೆರ್. ಇಂದೆತ ಚೆಗ್‌ರ್ ಬೊಳ್ದು, ಹಗುರೊ ಬುಕ್ಕೊ ಮೆತ್ತೆನೊ. ಇಂದೆತ ಬುಡೊನು ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾದ್ ಕೊಟ್ಯದ ಕಂಬೊಗು ಗಳಸುವೆರ್. ಈ ಮರನ್ ತೋಟೊಲೆಡ್ ಬಚ್ಚಿರೆ ಬಲ್ಲ್ ಪರಡ್‌ಯರೆ ಬುಲೆಪೆರ್. ಇರೆನ್ ಎರ್ಲೆಗ್ ತಿನಿಯರೆ ಉಪಯೋಗಿಸವೆರ್. ಇಂದೆತ ಅಡರ್‌ನ್ ಕನಕ್ಕಾದ್ ಉಪಯೋಗಿಸುವೆರ್. ಬಚ್ಚಿರೆದ ತೋಟೊಲೆಡ್ ಬಲ್ಲಗ್ ಗಟ್ಟಿಗಾದ್ ಈ ಮರನ್ ಬುಲೆಪೆರ್. ನೆಯಿಟ್ ಪೊತ್ತ್‌ನ ಪೂವು ಪೊಂಜೊನಕ್ಲೆನ ಬೊಲ್ದು ಪೋಪುನೆಕ್ ಮರ್ದ್.^[೪]

ಪದಿಯಿದ ಕೊಂಡಿಲು

• http://kanaja.in/archives/48636

ಚಿತ್ರೊಲು

ಉಲ್ಲೇಕೊ

1. ↑ Prajapti, Purohit, Sharma, Kumar , A Handbook of medicinal plants, Agro Bios (India), Edition Ist 2003, Page.473
2. ↑ https://www.feedipedia.org/node/254
3. ↑ "Meet the plant-Sesbania grandiflora". ntbg.org. Retrieved 2013-11-22.
4. ↑ "ರೈತರಿಗೆ ಬೇಕಾಗುವ ಕೆಲವು ಪ್ರಮುಖ ಮರಗಳು, ಅಗಸೆ (ಚೊಗಚೆ)". kanaja.in. Retrieved 2013-11-22.

Sesbania grandiflora,^[2] commonly known as vegetable hummingbird,^[3] katurai, agati, or West Indian pea, is a small leguminous tree native to Maritime Southeast Asia and Northern Australia. It has edible flowers and leaves commonly eaten in Southeast Asia and South Asia.^[4]

Description

Sesbania grandiflora is a fast-growing tree. The leaves are regular and rounded and the flowers white, red or pink. The fruits look like flat, long, thin green beans. The tree thrives under full exposure to sunshine and is extremely frost sensitive.

It is a small soft wooded tree up to 3–8 m (10–26 ft) tall. Leaves are 15–30 cm (6–12 in) long, with leaflets in 10–20 pairs or more and an odd one. Flowers are oblong, 1.5–10 cm (1–4 in) long in lax, with two to four flower racemes. The calyx is campanulate and shallowly two-lipped. Pods are slender, falcate or straight, and 30–45 cm (12–18 in) long, with a thick suture and approximately 30 seeds 8 mm (0.3 in) in size.

Origin and distribution

It is native to Maritime Southeast Asia (Malaysia, Indonesia, Philippines, Brunei) to Northern Australia, and is cultivated in many parts of South India and Sri Lanka. It has many traditional uses.^[5] It grows where there is good soil and a hot, humid climate.

Uses

Culinary

The flowers of S. grandiflora are eaten as a vegetable in Southeast Asia and South Asia, including Java and Lombok in Indonesia, the Ilocos Region of the Philippines, Vietnam, Laos, and Thailand.

In the Thai language, the flowers are called ดอกแค (dok khae) and are used in the cuisine both cooked in curries, such as kaeng som and kaeng khae,^[6] and raw or blanched with nam phrik.^[7]

Flower nutrition

S. grandiflora flowers are 92% water, 7% carbohydrates, 1% protein, and contain no fat.^[8] In a reference amount of 100 grams (3.5 oz), the flowers supply 27 calories, and are a rich source of vitamin C (88% of the Daily Value, DV) and folate (26% DV).^[8]

Gallery

• 

  Steamed Sesbania grandiflora flowers (bottom), among other vegetables, in a Thai dish

• 

  Flowers of S. grandiflora

• 

  Flowers of the red variant of S. grandiflora

• 

  Sesbania grandiflora pink variety

• 

  S. grandiflora leaves

See also

• Sesbania bispinosa
• Dolichandrone spathacea, known as Dok khae thale in Thai
• Markhamia stipulata, known as Dok khae hua mu in Thai
• Edible flowers
• List of Thai ingredients

References

Wikimedia Commons has media related to Sesbania grandiflora.

La turiarbo aŭ turio (Sesbania grandiflora) estas plantspecio el la subfamilio de la Faboideoj (Faboideae) ene de la familio Fabacoj (Fabaceae). Ĝi originas el Hindio aŭ sudorienta Azio kaj estas kultivata hodiaŭ ankaŭ en Afriko kaj Karibio. La turio kreskas nur en humida varmega malaltlando kaj ne toleras temperaturojn sub 10 °C.

burĝona floro de turio.

La floroj estas manĝataj kiel legomoj, ankaŭ la junaj guŝoj kaj la folioj estas manĝeblaj.

ilustraĵo.

Priskribo

La turio estas malgranda, maldense disbranĉita kaj sendorna arbo. Ĝi atingas alton de 8 ĝis 15 mm kaj trunkan diametron de 25 ĝis 30 cm. La nur ĉe la branĉofinoj kreskantaj alterne starantaj folioj estas 15 ĝis 30 cm longaj kaj pare pinataj. Ili havas 12 ĝis 20 paroj de palmataj folietoj. La foliatoj estas oblongaj, rondaj, 3 ĝis 4 cm longaj kaj ĉirkaŭ 1 cm larĝaj. Antaŭ la folifalo la folioj iĝas helflavaj.

La infloreskoj konsistas el du ĝis kvin floroj. La grandaj, duseksaj floroj estas unusimetriaj kaj 5 ĝis 10 cm longaj. La petaloj estas rozecaj, ruĝaj aŭ blankaj.

La pendantaj guŝoj estas mallarĝaj, 30 ĝis 50 cm longaj kaj enhavas 15 ĝis 40 semojn. La elipsaj semoj estas ruĝ-brunaj, 3,5 mm grandaj kaj pezas ĉirkaŭ 1 g.

Vidu ankaŭ

• listo de legomoj

Fonto

• Sesbania grandiflora

Sesbania grandiflora,^[2]​ comúnmente conocido como agati de la India^[3]​ es un árbol pequeño del género Sesbania.

Descripción

Es un árbol de rápido crecimiento. Las hojas son regulares y redondeadas, y las flores son blancas o rojas. Las frutas se ven como judías verdes planas, largas y delgadas. El árbol prospera bajo la plena exposición a la luz solar y es extremadamente sensible a las heladas.

Es un pequeño árbol de entre 3 a 8 metros de altura. Las hojas miden entre 15 y 30 cm de largo, con foliolos de 10 a 20 pares. Las flores son oblongas, midiendo de 1,5 a 10 cm de largo. El sépalo es campanulado y poco profundo, y posee 2 labios. Las vainas son delgadas, falcadas o rectas, y de 30 a 45 cm de largo, con una sutura gruesa y con aproximadamente 30 semillas de 8 mm de tamaño.

Origen y distribución

Es originario desde Malasia y Filipinas hasta el norte de Australia, y se cultiva en muchas partes de India y Sri Lanka. Tiene muchos usos tradicionales.^[4]​ Crece donde hay un buen suelo y un clima cálido y húmedo.

Usos medicinales

El extracto de la hoja puede inhibir la formación de productos finales de glicación avanzada.^[5]​ El extracto de hoja contiene ácido linolénico^[6]​ y ácido aspártico,^[7]​ que se encontraron como los principales compuestos responsables del potencial antiglicación del extracto de hoja.

Usos culinarios

Las flores de S. grandiflora se comen como vegetales en el sur de Asia y el sudeste asiático, incluyendo a Laos, Tailandia, Java en Indonesia, Vietnam, Sri Lanka y la región de Ilocos en Filipinas.

En el idioma tailandés, las flores se llaman ดอก แค (dok khae) y se usan en la cocina, ya sea cocidas en curry, como kaeng som y kaeng khae,^[8]​ o cruda en nam phrik.^[9]​

Véase también

• Sesbania bispinosa
• Flores comestibles

Referencias

Nauhakolibrinpapu (Sesbania grandiflora) on pienikokoinen tropiikissa kasvava puu. Sen tarkkaa alkuperää ei tiedetä, mutta sitä pidetään monissa Aasian maissa alkuperäisenä. Puun lehtiä käytetään karjan ravintona, ja vanhempien puiden puuainesta voidaan käyttää rakentamiseen ja puusepäntyöhön. Polttopuuksi se on huonoa, varsinkin nuorena.^[1]

Lähteet

Aiheesta muualla

• Kassu – Kasvien suomenkieliset nimet: Nauhakolibrinpapu (Sesbania grandiflora)
• ITIS: Sesbania grandiflora (englanniksi)
• United States Department of Agriculture (USDA): Sesbania grandiflora (englanniksi)
• Flora of China: Sesbania grandiflora (englanniksi)
• Centre for Agriculture and Biosciences International (CABI): Sesbania grandiflora (agati) (englanniksi)
• Plants For A Future (PFAF): Sesbania grandiflora (englanniksi)

Sesbania grandiflora est un petit arbre du genre Sesbania (sous-famille des Faboideae), aux multiples usages et probablement originaire d'Asie du Sud et d'Asie du Sud-est, mais maintenant introduit dans diverses régions tropicales du monde.

Description

Ce petit arbre à croissance rapide atteint jusqu'à 3-12 mètres de haut^[3]. Son bois tendre et peu durable. Comme la plupart des légumineuses, il fixe l'azote atmosphérique grâce à ses nodosités racinaires^[4]. Il commence généralement à se ramifier à partir d'une hauteur de 5 mètres. Ses branches sont plutôt pendantes. Son écorce, gris brunâtre porte des crevasses longitudinales et transversales irrégulières formées par une couche de liège peu adhérente. Sous l'écorce, le tronc produit un exsudat visqueux et aqueux de couleur rouge et de goût amer^[5]. Ses feuilles paripennées mesurent de 15-30 centimètres de long, avec 10-20 paires de folioles ou plus. Les boutons floraux sont falciformes ou droits. Les fleurs blanches ou rouges, de forme oblongue, mesurent 1,5-10 centimètres de long, avec 2-4 fleurs par grappes. Le calice à 2 lèvres est campanulé. Les gousses ressemblent à de grands haricots verts plats, minces, mesurant 20-55 centimètres de long, avec une épaisseur au niveau de la suture devenant jaune-blanchâtre à maturité. Ils contiennent environ 30 graines elliptiques, brunes, de 8 millimètres de diamètre^[6].

• Branchages de S. grandiflora.

• Feuille de S. grandiflora.

• Boutons floraux frais de S. grandiflora.

• Variante rouge des fleurs de S. grandiflora.

• Fruits de S. grandiflora.

Origine et répartition

Sesbania grandiflora est originaire de la Malaisie au Nord de l'Australie, et est cultivé dans de nombreuses régions de l'Est de l'Inde et du Sri Lanka.

Écologie

Sesbania grandiflora se développe en plein soleil et est extrêmement sensibles au gel. Il préfère les climats chauds et humides avec de bons sols, mais supporte aussi les sols acides et humides^[7]. Il pousse de façon optimale en dessous de 1500 m d'altitude^[4].

Sesbania grandiflora est multiplié par graines (semées à l'ombre) ou par boutures^[8].

Nuisances

Sesbania grandiflora est considéré comme une plante invasive dans plusieurs îles du Pacifique : Samoa américaines (Tutuila), Fidji, Polynésie française (Tuamotu : Hao, Société, Marquises : Fatu Hiva, Hiva Oa, Nuku Hiva, Ua Huka), Nouvelle-Calédonie (Grande Terre), Samoa (Savai‘i, Upolu), Tonga (Vava‘u), Philippines, Chagos (Diego Garcia)^[9].

Certaines variétés de Sesbania grandiflora ont été identifiées comme étant des plantes hôtes pour plusieurs organismes pathogènes des cultures à Hawaï : pyrale du bourgeon des haricots, papillon des haricots, et plusieurs mouches des fruits (Dacus cucurbitae, D. dorsalis et Ceratitis capitata)^[10].

Noms vernaculaires

Comme toute espèce largement utilisée, Sesbania grandiflora porte de nombreux noms vernaculaires dans différentes langues^[11] :

• Allemand - Kolibribaum, Turibaum, Scharlach Baumwisterie
• Anglais - vegetable hummingbird^[12] (légume colibri), Hummingbird tree (arbre colibri), Agathi, Agati Sesbania, August Flower, Australian Corkwood Tree, Corkwood Tree, Flamingo Bill, Grandiflora, Scarlet Wisteria Tree, Sesban, Sesbania, Swamp Pea, Tiger Tongue, West Indian Pea, West Indian Pea Tree, White Dragon Tree
• Arabe - سقرلت سيسبان (Saysabān), سيسبان كبيرة الأزهار
• Birman - Pauk-Pan, Pauk-Pan-Hpyu
• Cambodgien (Khmer) - Ângkiëdèi (អង្គាដី), Pka Angkea Dey (ផ្កាអង្គាដី)^[13]
• Créole - Colibri Vegetal, Fleur Papillon, Pwa Valet, Pwa Valye
• Chamorro - Caturay, Katurai
• Chinois - Ta-Hua (大花田菁), Tien-Tsing, Da Hua Tian Jing, Mu Tian Jing
• Coréen - A Ga Ti, We-Seu-Teu-In-Di-An-Kong-Na-Mu
• Espagnol - Baculo, Cresta De Gallo, Gallito, Paloma, Pico De Flamenco, Zapaton Blanco
• Français - Agati nélite^[14], Agati à grandes fleurs, Fagotier, Colibri végétal, Fleur papillon, Pois antillais^[15], Pois valette, Pois vallière.
• Hawaiien - Ohai Ke‘Oke‘O
• Inde :
  • Assamais - Bak Phool
  • Bengali - Agasthi (বকফুল), Agati, Agusta, Bagphal, Bak, Bak Phool, Bake, Bakphool, Buko - le nom Agati a été particulièrement repris dans diverses langues^[16].
  • Gujarati - Agathio
  • Hindi - Agasati (अगस्ति), Agast, Agasti, Agastoya, Agust, Agusta, Bak, Balmota, Basma, Basna, Chogache, Gaach-Munga, Hadaga, Hadga, Hathia, Hathya, Hatiya, Jalt, Jayanti, Jhijan
  • Kannada - Agace, Agache, Agaci, Agase, Agasemara, Agashi, Agasi, Agastya, Bakapushpa, Chinna Daare, Chogache, Kempagase
  • Malayalam - Agati, Agatti, Agaty, Akatti, Argati, Argatti, Athi, Atti
  • Manipuri - Houwaimal
  • Marathi - Agasta, Agastha, Agasthi, Agasthiya, Agasti, Agastiya, Agathi, Agati, Agosto, Akatti, Chopchini, Haadga, Hatga, Jainti, Shevari, Shewari, Sirimonta
  • Oriya - Vranari
  • Sanskrit - Agasthya, Agasta, Agasti, Agastih, Agastivaka, Agastya, Agastyah, Agati, Anari, Buka, Dirghaphalaka, Dirghashimbi, Kanali, Kharadhvansi, Kumbhayoni, Kumbhayonih, Kusuma, Muni, Munidruma, Munidrumah, Munipriya, Munipushpa, Munitaru, Pavitra, Raktapushpa, Shighrapushpa, Sthulapushpa, Surapriya, Vaka, Vakrapushpa, Vakrapuspa, Vakrapuspah, Vamari, Vangasena, Vangasenah, Vranapaha, Vranari
  • Tamoul - Acaiyam, Accam, Acci, Acham, Acokam, Acotakatti, Agathi, Agathi Keerai, Agaththi, Agati, Agatti, Akacam, Akaci, Akaddi, Akatti, Akattikkirai, Alakiyal, Alakucivappi, Alakucivappimaram, Ampalacai, Ampalakaimaram, Anali, Aracamiyam, Argati, Arokkiyamatar, Arpakaimaram, Arrokkiyamatar, Athi, Attikkirai, Avappittaniti, Avappittanti, Cakanpanni, Cantirantankacci, Cayanti, Cenkutamaram, Cevvakatti, Cevvakattimaram, Chittakathi, Civappakatti, Civappi, Iyaktam, Kacikavakatti, Kakanaman, Karikam, Karikamaram, Kariram, Karunchempa, Kilimukkumaram, Kilimukkumram, Kiraiyakattimaram, Kopavairini, Kotikkalmaram, Kunali, Kunkumapperikamaram, Malaiyinmunimaram, Malaiyinmunivam, Malaiyinmunivanmara, Malaiyinmunivanmaram, Mayilmunimaram, Mayilmunivam, Mayilmunivan, Mulakariyam, Mulakiyam, Muni, Munipattiri, Munippuntu, Munitalam, Munittorumam, Munitturumam, Mutanki, Nattakatti, Paluppuccarruccattukkati, Pantukam, Pantukamaram, Pattiyamuriccan, Pavalaakatti, Pavalavakatti, Pavalavakattimaram, Peragatti, Pintaputpam, Piraimalar, Pocaki, Pocakimaram, Pocam, Pukal, Pukalmaram, Sevvagatti, Tanavakamaram, Tetcanamuli, Tetcanamurtti, Tirakkappalakam, Tirkkappalakam, Turucu, Tuvatacipattiri, Tuvatecipattiri, Ullulattitam, Uppi, Utumparam, Vaka, Vakai, Vanitam, Vankacenakam, Vellakatti, Vinpakam, Vinpakavakatti, Vintai, Vittari, Vittaru, Vitteri, Vittineruppu, Vittutti, Vittuttimaram, Yatakam
  • Telugu - Agasi, Agathi, Agise, Agisi, Anaga, Aneesay, Anisay, Aushika, Avasinara, Avesi, Avise, Avisey, Avishi, Avisi, Bakapushpam, Bakku-Pushapamu, Erraagasi, Erraavisi, Erragise, Ettagise, Patta, Suka Nasam, Sukanaasamu, Sukanasamu, Tella-Suiminta, Tellaavesi, Tellaavisi, Tellayavise, Thellayavise, Yerraavesi
  • Ourdou - Agast
• Indonésie :
  • Balinais - tuwi
  • Bahasa Sumba - tanunu
  • Baree et Makassar - kayu jawa
  • Bima - palawu
  • Bouguinais - ajatulama^[6].
  • Gorontalo - uliango
  • Halmahera - turi
  • Indonésien - Bunga Turi, Kembang Turi (fleurs), Daun Turi, Turi, Tuwi, Toroy (feuilles)
  • Javanais - turi, Turi Bang (forme à fleurs rouges), Turi Putih (forme à fleurs blanches)
  • Kabupaten des îles Sangihe - turi
  • Kabupaten d'Alor - turi
  • Mongondow - suri
  • Madurais - toroy, Toroj
  • Rote - ngganggala, kalala^[17]
  • Sulawesi du Nord - turing, suri
  • Soundanais - turi, Turi Berem (forme à fleurs rouges), Turi Bodas (forme à fleurs blanches)
  • Talaud - sourd
  • Ternate - turi
  • Timor - gala-gala
  • Tidore - turi
• Japonais - Agachi, Shiro-Gochou
• Lao - Kh’ê: Kha:W
• Malaysia - Turi, Geti, Kacang Turi, Petai Belalang, Pokok Turi, Sesban, Sesban Getih
• Néerlandais - Agati
• Népalais - Agasti
• Palauan - Katurai
• Persan - Sīsabān
• Philippines :
  • Bagobo - Diana
  • Ibanag - Katurai, Katudai
  • Iloko - Katudia, Katodai
  • Panay Bisaya - Gauai-Gauai
  • Pangasingan - Katurai
  • Tausug (Sulu) - Kambang-Turi
  • Filipino - Katuray, Katurai
• Portugais - Agasto, Sesbânia
• Russe - Sesbania Krupnotsvetkovaia
• Samoan - Sepania
• Slovaque - Sezbánia Veľkokvetá
• Sri Lanka :
  • Cingalais - Katurumurunga Kolle (feuilles), Katurumurunga Mala (fleurs)
  • Tamoul - Attikkirai
• Tahitien - Afai, Ofai, Ouai, Oufai
• Tchèque - Sesbánie Velkokvětá
• Thaïlande :
  • Chiang Mai - Khae Daeng
  • Lanna - แคแดง - Khè-dègn, แคขาว - Khè-khao, แคบา้น - Khé-bane^[15]
  • Thaï Central - Dok Khae Baan, Kae-Ban, Khae, Ton Kae
• Tibétain - A Ga Sta
• Vietnamien - So Ðũa

Utilisations

En 1824, le botaniste Samuel Perrottet en disait ceci : AESCHINOMENE grandiflora L., le Touri des Javanais, l'Agati nélite des Créoles. - Les fleurs de cet arbrisseau se mangent crues ou cuites, et le plus souvent en salade ; séchées à l'ombre elles sont employées en guise de thé par les Malais, habitans les îles de Java. Ses légumes sont petits, très-comprimés et de la grosseur d'un moyen haricot ; les indigènes les font cuire avec du poisson salé, lorsqu'ils sont encore tendres. On retire du tronc un suc résineux que les Chinois, particulièrement ceux de Sourabaja, emploient sans aucun apprêt comme vernis. Le touri, dont je connais deux variétés, l'une à fleurs blanches, et l'autre à fleurs d'un beau rose, n'est pas seulement cultivé comme plante utile, mais il l'est encore comme plante d'ornement. Les terres légères et fraîches lui contiennent de préférence à tout autre.^[14]

culinaires

Les fleurs de Sesbania grandiflora sont consommées comme légume, en Asie du Sud-est : Laos, Thaïlande, Indonésie (Java), Vietnam, Philippines (Région d'Ilocos)...

En Indonésie, les feuilles, les fleurs et les jeunes gousses, peuvent être consommées comme légume ou en salade après avoir été bouillies. Les jeunes feuilles ont parfois une odeur désagréable et une texture visqueuse après une cuisson à la vapeur^[18]. Il est recommandé aux mères allaitantes de consommer des feuilles fraîches de Sesbania grandiflora pour favoriser la production de lait maternel. L'intérêt est le salé et le sucré, donc favorisée comme un mélange de pecel. Les fleurs de Sesbania grandiflora entrent dans la composition du pecel (en remplacement du haricot-kilomètre), en mélange avec des "pousses de soja", du melinjo (Gnetum gnemon) bouilli. Ce plat peut provoquer une sensation de "démangeaisons" dans la gorge si ces ingrédients ne sont pas assez cuits^[19]. Les gousses de couleur blanche sont légume très populaire à Java. Les jeunes gousses peuvent être consommées comme les haricots verts^[4].

Dans la langue Thaï, les fleurs sont appelés ดอกแค (dok khae). Elles sont utilisées cuites dans les currys, comme le kaeng som et le kaeng khae^[20], ou dans les sauces piquantes (nam phrik)^[21].

Les jeunes gousses de Sesbania grandiflora sont également consommées au Sri Lanka, où on les appelle Katuru murunga (Cingalais). Elles sont parfois ajoutés au "sudhu hodhi" ou curry blanc, une préparation au coco très populaire. On les utilise localement pour soigner les aphtes.

En Inde, feuilles et fleurs entrent dans diverses préparations culinaires.

• Boutons floraux de S. grandiflora prêts à être cuisinés

• Fleurs de Sesbania grandiflora fleurs (en bas) cuites à la vapeur, parmi d'autres légumes dans un plat Thaï

médicinales

On lui connaît de nombreux usages traditionnels^[22].

Par exemple, en Indonésie, on tire un médicament de l'écorce de Sesbania grandiflora triturée dans l'eau froide ou bouillante : l'eau qui en résulte est bue pour traiter le muguet, la dysenterie, les plaies, etc. Cependant, en cas de surdose, cette décoction devient une drogue vomitive (émétique)^[17]. L'écorce de la variété à fleurs rouges est commercialisée sous le nom de kayu timor (ce qui signifie "bois de Timor"). Sa concentrations élevée en tanins explique son efficacité pour guérir les blessures ou la dysenterie^[18]. En général, le "bois de timor" est utilisé pour traiter la dysenterie et à réduire les inflammations, les ecchymoses et les œdèmes^[17]. En général, Sesbania grandiflora peut être utilisé pour traiter les aphtes, les inflammations de l'intestin (en buvant une décoction d'écorce de Sesbania grandiflora), la dysenterie, la diarrhée, la gale (l'écorce est apposée en cataplasme sur la zone concernée^[18]), la varicelle, les entorses, les coups^[3], les pertes vaginales, de la toux, le béribéri, les maux de tête, les maux de gorge, la fièvre puerpérale, la production de lait maternel, le nez qui coule, la toux, les rhumatismes, et les plaies^[23]. De même, chez les habitants de Sumba, les feuilles et l'écorce de Sesbania grandiflora sont utilisées pour réduire les fractures : on les prépare en pansement fixé avec un chiffon et attaché avec une nervure centrale de feuille de bananier, que l'on garde pendant la journée^[24].

Selon des études scientifiques, les principaux constituants de sa sève astringente sont l'agatine la zantoagatine, puis la bassorine, et les tanins. Ses graines contiennent 70 % de protéines. Ses feuilles contiennent des saponines, apparemment non toxiques^[5], bien qu'elles puissent être utilisées comme substitut du savon pour laver les vêtements^[18]. les Fleurs contiennent des quantités variables de sucre et constituent une source de vitamines B. Sesbania grandiflora a aussi été signalé pour le traitement de la cécité nocturne^[5]. De même, on a extrait de l'acide bétulonique et trois isoflavanoïdes à partir de racines de la Sesbania grandiflora ; ces principes actifs ont montré une activité anti-tuberculose (Mycobacterium tuberculosis)^[25].

La poudre d'écorce de Sesbania grandiflora été aussi utilisée pour la fabrication de cosmétiques^[26].

On a également montré que l'extrait de feuilles peut inhiber la formation de produits de glycation avancée (AGE)^[27]. L'extrait de la feuille contient de l'acide linolénique^[28] et l'acide aspartique^[29], qui ont été trouvés à être les principaux composés responsables de l'effet potentiel anti-glycation de l'extrait de feuille.

On lui connait de plus des propriétés antioxydantes, antidiabétiques, anticancéreuses, antibactériennes, antivirales, stimulante de probiotique, antiurolithiatique, antihyperlipidémique, anticonvulsivant et anxiolytiques, Hepatoprotecteur et nephroprotecteur, cardioprotecteur et pulmoproteur, analgésique et dépresseur du système nerveux central, anti-inflammatoires et analgésiques, antiulcéreuses, cicatrisantes, anthelminthiques, antihémolytique^[11].

technologiques

La sève de Sesbania grandiflora durcit au contact de l'air pour former gomme, qui est utilisée comme substitut de la gomme arabique, tant dans l'alimentation que pour la fabrication d'adhésifs^[16]. Au Karimunjawa, cette sève est utilisée pour fabriquer des colorants^[4].

La sève de Sesbania grandiflora était utilisé par les pêcheurs de l'antiquité, pour imprégner les lignes de pêche et les mailles des filets, et les rendre ainsi plus résistantes Restorecal. Cette sève peut également être mélangée à la peinture noire pour préserver le bois, notamment les étais des galeries minières. La gomme de Sesbania grandiflora également utilisé comme adhésif dans la reliure^[17]. En plus de la sève, on fait macérer les outils de capture de poisson dans une décoction d'écorce de Sesbania grandiflora, afin de les rendre plus durables. Au Kebumen, cette décoction, mélangée avec de la suie, est utilisée pour donner une couleur noire aux vanneries artisanales en bambou tressé^[17].

fourragères

Les feuilles de Sesbania grandiflora peut également être utilisé pour l'alimentation des animaux et de comme engrais vert.

Beaucoup d'observations indiquent que Sesbania grandiflora est un fourrage particulièrement apprécié des ruminants et présente des taux élevés en éléments nutritifs. Pour 100 g de poids sec, les feuilles de Sesbania grandiflora contiennent environ 36 % de protéines et 9600 UI de vitamine A. La concentration en azote est d'environ 3,0–5,5 % dans le feuillage, et jusqu'à 6,5 % les graines. On estime le taux de glucides dans le feuillage à 65-73 %, avec une faible proportion de grosses fibres (5 à 18 %). Bien que ce fourrage soit connu pour contenir des saponines et des tanins, aucune réaction toxique n'a jusqu'à présent été constatée chez les ruminants. Cependant, son utilisation auprès des animaux non-ruminants (monogastriques) doit être faite avec prudence : on a par exemple constaté que cet aliment est létal pour les poulets.

Sesbania grandiflora est considérée comme bonne pour les bovins, comme en atteste sa composition chimique^[7] :

forestières

Le bois de Sesbania grandiflora est blanc, relativement tendre et cassant. Sa densité varie de 0,38 à 0,50. Il est classés comme très peu durable (classe V).

Ce bois n'est pas recommandé comme bois de chauffe, parce qu'il produit beaucoup de fumée. Il peut néanmoins être intéressant comme source de biomasse, car il est assez abondant dans les zones rurales, et pousse rapidement : il peut atteindre une hauteur de 2 mètres en 12 semaines, produire du bois dès un an, et croître de 4-5 mètres par an. En Indonésie, une plantation peut produire de 20-25 m³/ha/an^[30].

Le bois de Sesbania grandiflora peut également servir à la fabrication de pâte à papier^[4] en mélange avec des fibres de bambou. Avec une rotation de la plantation de 3-4 ans, Sesbania grandiflora est capable de produire plus de cellulose par unité de surface, que les systèmes de production habituels de pulpe de bois. Cependant, les fibres de bois de Sesbania grandiflora sont courtes, et doivent par conséquent être mélangées dans une proportion suffisante avec des fibres plus longues comme celles de bambou, afin de produire un papier suffisamment solide. De la pulpe de bois de Sesbania grandiflora peut servir à fabriquer du papier de moyenne inférieure (papier journal, magazines, papier à écrire, ou pour l'impression de prospectus)^[16].

La densité du bois de Sesbania grandiflora augmente avec l'âge. Au bout de 5 à 8 ans, il est assez solide pour servir de bois d’œuvre dans la construction. On peut aussi en faire des poteaux, mais ils seront peu durables car sensibles aux attaques de champignons et d'insectes^[16].

agronomiques

Sesbania grandiflora est également employé dans des aménagements paysagers : ombrage, haies brise-vent, arbres d'ornement... Ainsi, en Indonésie, il est cultivée aux abords des maisons comme plante ornementale, dans les champs pour les cultures sous couvert, et sert de tuteur aux poivriers et aux vanilles^[26].

Il a aussi été utilisé pour restaurer les sols dégradés^[30]. La fixation d'azote atmosphérique au niveau de ses nodosités racinaires permet d'améliorer la fertilité des sols. Ses feuilles, fleurs et fruits tombent et s'accumulent au sol, en constituant une litière, et servent d'engrais vert. En raison de sa croissance rapide, Sesbania grandiflora peut être planté dans une jachère entre deux cultures afin de restaurer la fertilité des sols.

En 1984, une pullulation de criquets pèlerins a attaqué les cultures coco, de banane, de filao, et de Sesbania grandiflora dans les régions de Kebumen et Tegal. Les plantations de Sesbania grandiflora ont cependant permis de repousser ces insectes ravageurs : ses fleurs attirent les formes adultes du coléoptère Mylabris putulata, dont les larves mangent les œufs des orthoptères. Depuis, Sesbania grandiflora est aussi planté comme moyen de lutte biologique pour protéger les cultures, notamment contre le criquet ravageur Valanga nigricornis zehntneri qui menace régulièrement les plantations de palmier à huile et d'hévéa^[31].

Sesbania grandiflora également utilisé comme clôtures vivante (haies plessées), pour protéger les cultures maraîchères du piétinement par le bétail ou de la prédation par les poules. Slamet Soeseno, auteur d'un ouvrage sur les légumes d'Indonésie, a noté que les haies plessées peuvent être faites en mélange, par exemple avec du moringa et du manioc, ce qui permet de faire des économies par rapport aux autres séparations habituelles (haies de bambous, murets, clôtures en fil de fer barbelé...)^[19].

Notes et références

• (en) Cet article est partiellement ou en totalité issu de l’article de Wikipédia en anglais intitulé .

• (id) Cet article est partiellement ou en totalité issu de l’article de Wikipédia en indonésien intitulé .

Voir aussi

Turi (Sesbania grandiflora) merupakan pohon kecil anggota suku Fabaceae. Tumbuhan dengan banyak kegunaan ini asalnya diduga dari Asia Selatan dan Asia Tenggara, tetapi sekarang telah tersebar ke berbagai daerah tropis dunia.

Di banyak daerah, pohon ini dikenal sebagai turi (Jw., Sd., Tern., Tid., Hal., Sang., Alor); namun juga toroy (Md.), tuwi (Bl.), turing, suri (Sulut), tuli (Tal.), palawu (Bm.), gala-gala (Timor), ngganggala, kalala (Rote),^[5] suri (Mdw.), uliango (Gtl.), tanunu (Smb.), kayu jawa (Baree dan Mks.), ajatulama (Bgs.).^[4] Nama inggrisnya, agathi, dipinjam dari namanya dalam bahasa Bengali, agati.^[6]

Deskripsi

Turi, menunjukkan bunga dan buah

Turi merupakan pohon yang berkayu lunak dan berumur pendek. Tingginya dapat mencapai 5-12 m.^[7] Akarnya berbintil-bintil dan berguna untuk menyuburkan tanah.^[8] Bunganya besar dan keluar dari rantingnya. Bunganya apabila mekar, berbentuk seperti kupu-kupu.^[7] Warna bunganya ada yang merah dan ada juga yang putih.^[9] Ada juga yang berwarna gabungan kedua-duanya.^[8] Letaknya menggantung dengan 2-4 bunga dan bertangkai, kuncupnya berbentuk sabit.^[7] Rantingnya menggantung, kulit luar berwarna kelabu hingga kecoklatan. Kulit luarnya ini tidak rata dengan alur membujur dan melintang tidak beraturan dengan lapisan gabus yang mudah terkelupas. Pada bagian dalam, batangnya berlendir dan berair^[9] yang berwarna merah, dan rasanya pahit.^[10] Percabangan baru keluar apabila panjangnya sudah mencapai 5 meter. Daunnya majemuk^[9] dan tersebar.^[7]

Memiliki daun penumpu sepanjang 1/2-1 cm. Anak daunnya bentuknya jorong memanjang, rata, dan menyirip genap. Panjang tangkai daun 20–30 cm. Tangkainya pendek, dan setiap tangkai berisi 20-40 pasang anak daun. Warna bunganya ada yang merah dan ada juga yang putih.^[9] Buahnya berbentuk polong, meggantung, bersekat, dengan panjang 20-55 cm, sewaktu muda berwarna hijau, dan sudah tua berwarna kuning keputih-putihan. Sedangkan bijinya berbentuk bulat panjang, dan berwarna coklat muda.^[4]

Persebaran dan habitat

Daun-daun majemuk

Spesies ini tersebar di India Timur sampai Australia. Di Indonesia, tumbuhan ini ditanam sebagai tumbuhan hias di halaman-halaman rumah dan di sawah-sawah sebagai tanaman pelindung. Ia dapat pula hidup pada tanah asam dan kadang juga tumbuh subur di tanah berair.^[11] Akan tetapi, turi tidak baik ditanam pada ketinggian lebih dari 1.500 mdpl.^[9] Turi biasanya digunakan sebagai tanaman pelidung^[9] pohon rambatan bagi tanaman lada atau vanila.^[12]

Perbanyakan turi dilakukan dengan biji atau stek batang.^[13] Biji-biji tersebut disemai terlebih dahulu. Biji yang ditabur tanpa naungan dapat berkecambah hingga 80%, tetapi perkembangbiakan dengan stek batang dilakukan kadang-kadang saja.^[14]

Manfaat

Bunga turi, biasa dijadikan lalap atau pecel

Lalapan

Daun, bunga dan polongnya yang masih muda dapat dimakan sebagai sayur atau lalap setelah direbus terlebih dahulu. Daun muda ini baunya tetap tidak enak dan berlendir, sekalipun telah dikukus. Namun lalapan daun ini baik dimakan ibu untuk menambah ASI. Bunganya terasa gurih dan manis, sehingga digemari sebagai campuran pecel.^[15] Untuk membuat pecel ini, bunga turi (bisa juga diganti kacang panjang) ini dicampur dengan "ganteng" taoge, bersama dengan kulit melinjo yang sudah dikukus direbus sampai cukup masak. Kalau merebus bahan-bahan ini hanya setengah matang, akan menyebabkan rasa "gatal" di tenggorokan karena bulunya belum rontok.^[16] Buah turi yang berwarna putih merupakan sayur yang sangat digemari di Jawa. Polongnya pun dapat dimakan layaknya kacang panjang.^[8]

Obat tradisional

Turi merah

Pepagannya dapat dipergunakan sebagai obat. Kulit kayu ini diremas dalam air atau direbus, dan airnya diminum untuk mengobati seriawan, disentri, murus darah, atau menceret pada umumnya. Namun jika terlalu banyak diminum, air rebusan ini akan bekerja sebagai obat muntah (emetik).^[5]

Bunganya yang berwarna merah bermanfaat sebagai obat.^[a] Kulit kayunya yang berwarna merah dijual dengan nama kayu timor. Kadar tanin yang tinggi inilah yang menyebabkan dapat digunakan untuk penyembuhan luka atau disentri.^[15][b] Pada umumnya kayu timor ini digunakan untuk mengobati berak darah dan mengatasi peradangan, memar, dan bengkak-bengkak.^[5]

Polongan buah

Dalam pengobatan, turi dapat digunakan untuk sariawan, radang usus (dengan cara meminum rebusan pepagan turi)^[4] disentri, diare, scabies (yakni dengan tumbukan kulit kayu yang dibubuhkan di tempatnya^[15]), cacar air, keseleo, terpukul,^[17] keputihan, batuk, beri-beri, sakit kepala, radang tenggorokan; demam nifas, produksi ASI, hidung berlendir, batuk, rematik, dan luka.^[13] Adapun, oleh etnis Sumba, daun dan pepagan turi digunakan untuk ditempelkan pada bagian yang patah tulang, yang kemudian diikat dengan kain dan dibungkus oleh pelepah daun pisang selama seharian.^[18]

Menurut penelitian ilmiah, getah tumbuhan ini merupakan astringen. Ia mengandung zat pewarna utama, yakni agatin dan zantoagatin, kemudian basorin, dan tanin. Biji tumbuhan ini mengandung 70% protein, dan daunnya mengandung saponin yang tidak berbahaya,^[10] sekalipun dapat dijadikan pengganti sabun untuk mencuci pakaian.^[15] Bunganya mengandung konten gula variabel dan sumber vitamin B. Semua bagian tumbuhan ini dilaporkan dapat menyembuhkan rabun senja; kalau memang demikian, tumbuhan ini mengandung vitamin A.^[10]

Penelitian terbaru mendapatkan bahwa akar turi mengandung bahan-bahan aktif yang bersifat anti-tuberkulosis terhadap bakteria Mycobacterium tuberculosis. Bahan-bahan itu di antaranya adalah asam betulinat dan tiga macam isoflavanoid.^[19]

Penyamak dan pewarna

Pepagan turi mengeluarkan getah bening yang akan mengeras menjadi gom apabila kena udara. Gom ini dimanfaatkan sebagai pengganti gom arab, dan digunakan dalam makanan dan perekat.^[6] Di Karimunjawa, lendirnya digunakan untuk pewarna.^[8]

Getah turi itu dimanfaatkan nelayan zaman dahulu untuk mengolesi tali pancing dan jala agar lebih awet. Getah ini juga dapat dicampurkan ke dalam cat hitam yang dipakai untuk mengawetkan tambang atau kayu bangunan; selain itu getah juga bersifat mengikat cat. Gom turi digunakan pula sebagai perekat dalam penjilidan buku.^[5]

Di samping getah, cairan rebusan pepagan turi dipakai untuk merendam alat-alat penangkap ikan sehingga tahan lama. Di Kebumen, air rebusan yang dicampur dengan jelaga dipakai untuk memberi warna hitam pada kerajinan anyaman bambu.^[5]

Pakan ternak

Daun-daun turi juga dapat dipergunakan untuk makanan ternak^[9] dan pupuk hijau.^[12]

Banyak catatan yang menunjukkan bahwa turi merupakan hijauan pakan yang disukai ruminansia dan bernilai nutrisi tinggi.^[20] Setiap 100 g berat kering, daun-daun turi mengandung sekitar 36% protein kasar dan 9600 IU vitamin A.^[6] Konsentrasi N pada dedaunan itu sekitar 3,0–5,5%, dan lebih tinggi lagi pada biji, yakni hingga 6,5%. Ketecernaan dedaunan itu berkisar antara 65–73%, dengan kandungan serat kasar yang rendah (5–18%). Dan meskipun hijauan ini diketahui mengandung saponin dan tanin, sejauh ini tidak ada reaksi toksik yang terjadi pad ruminansia. Akan tetapi pemanfaatannya bagi hewan berperut tunggal (monogastrik) perlu berhati-hati, karena pakan ini bersifat mematikan bagi ayam.^[20]

Berikut ini adalah zat kimia yang terkandung dalam turi yang menyebabkan baik untuk dimakan ternak:^[21]

Kayu

Kayu turi tergolong ringan; BJ-nya berkisar antara 0,38 hingga 0,50 dan digolongkan dalam kelas awet V (tidak awet). ^[14][6]

Kayu ini juga kurang baik untuk dijadikan kayu bakar, karena banyak menghasilkan asap. Meskipun demikian, turi menjadi sumber kayu bakar yang populer di pedesaan karena lekas tumbuh dan telah menghasilkan kayu pada umur setahun.^[6] Turi dapat mencapai tinggi 2 m dalam 12 minggu, dan 4–5 m dalam setahun; di Indonesia dapat menghasilkan 20–25 m³/ha per tahun apabila ditanam rapat-rapat. Kayunya lunak, berwarna putih, dan lekas rusak.^[20]

Batang/kayu turi dapat diolah menjadi kertas^[8] dengan campuran bambu. Dengan rotasi penanaman 3-4 tahun, turi mampu menghasilkan lebih banyak bahan mentah selulosa per satuan luas jika dibandingkan jenis kayu penghasil pulp yang lain. Akan tetapi serat kayu turi ini pendek-pendek, sehingga perlu dicampur dalam proporsi yang cukup dengan serat bambu yang lebih panjang, agar dapat menghasilkan kertas yang lumayan kuat. Bubur kayu turi dapat dipakai untuk membuat kertas kelas menengah ke bawah:kertas koran, majalah, kertas tulis, atau untuk barang cetakan murah.^[6]

Kayu ini digunakan pula untuk papan.^[10] Dengan bertambahnya umur, kepadatan kayu turi pun turut meningkat. Kayu yang dihasilkan turi berumur 5–8 tahun telah cukup besar dan cukup kuat untuk dipergunakan sebagai ramuan rumah atau untuk membuat peralatan. Kayu ini mungkin pula untuk dijadikan tiang, akan tetapi kurang awet karena kayu turi mudah diserang cendawan dan serangga.^[6]

Kulit pohon turi yang sudah dijadikan bubuk dapat digunakan untuk kosmetik.^[12] Daunnya yang mengandung saponin dapat digunakan untuk menggantikan sabun setelah diremas-remas dalam air untuk mencuci pakaian.^[15]

Kegunaan lain

Di samping itu turi juga ditanam untuk pelbagai kegunaan: peneduh, pagar hidup, penahan angin, pohon rambatan, pohon hias, dan juga untuk menghijaukan lahan kritis.^[20] Bintil-bintil akar pada turi mengikat nitrogen dalam tanah, dan dengan demikian memperbaiki kesuburan tanah. Daun-daun, bunga, dan buah yang berjatuhan menjadi mulsa dan pupuk hijau yang baik. Karena pertumbuhannya yang cepat, turi sangat baik ditanam sebagai tanaman antara –misalnya pada masa bera– untuk memulihkan kesuburan tanah.^[6]

Pada tahun 1984, belalang kayu menyerang tanaman kelapa, pisang, cemara, dan juga turi di wilayah Kebumen dan Tegal.^[22] Beruntung, salah satu cara untuk mengusir hama belalang kayu adalah dengan menanam turi yang mengundang kumbang endol (Mylabris putulata). Turi juga ditanam untuk membasmi belalang kayu (Valanga nigricornis zehntneri). Ini dimaksudkan untuk mengundang kumbang endol. Kumbang dewasa menyukai bunga turi, sementara larvanya akan memakan telur-telur belalang.^[23]

Turi juga bermanfaat sebagai pagar hidup. Maksudnya disini adalah sebagai penghalang bibit sayuran dari gangguan-gangguan ruminansia seperti ayam kampung. Slamet Soeseno, penulis buku sayuran Indonesia mencatat bahwa pagar hidup dapat dibuat berselang-seling. Misalnya, turi berselang-seling dengan kelor dan singkong.^[24][25] Maka dari itu, tidak perlu mengeluarkan biaya banyak untuk memagari bibit tanaman sayuran, semisal dengan bambu ataupun tembok setengah badan berkawat kasa.^[24]

Referensi

Catatan bawah

Bacaan

Pranala luar

• (Belanda) BHL: Sesbania grandiflora, Pers. @ K. Heyne. De Nuttige Planten van Ned. Indie, II: 281 (1916)
• (Inggris) Duke energy: Sesbania grandiflora
• (Inggris) EOL: Sesbania grandiflora
• (Inggris) FAO: Sesbania grandiflora (umum)
• (Inggris) FAO: Sesbania grandiflora (pakan ternak)
• (Inggris) Feedipedia: Agati Sesbania grandiflora (pakan ternak)
• (Inggris) NFTA: Sesbania grandiflora
• (Inggris) NTBG: Sesbania grandiflora
• (Inggris) Philipina Med. Plants: Katurai Sesbania grandiflora (obat)
• (Inggris) Trop. Forages: Sesbania grandiflora (pakan ternak)
• (Inggris) USDA: Sesbania grandiflora

Turi (Sesbania grandiflora sin. Agati grandiflora) marupoan pohon ketek anggota suku Fabaceae. Tumbuhan jo banyak manfaek ko diduga asalnyo dari Asia Selatan jo Asia Tenggara, tapi kini alah tasebar ka babagai daerah tropis di dunia.

Rujuakan

Bacaan

• Dalimartha, Setiawan (2009). Atlas Tumbuhan Obat Indonesia. 6. Depok: Puspa Swara. ISBN 978-979-1480-19-2.
• Sastrapradja, Setijati; Lubis, Siti Harti Aminah; Djajasukma, Eddy; Soetarno, Hadi; Lubis, Ischak (1980). Proyek Penelitian Potensi Sumber Daya Ekonomi:Kayu Indonesia. 14. Jakarta: LIPI bakarajo samo jo Balai Pustaka.
• Dharma, A.P. (1987) (dalam bahaso Inggirih). Indonesian Medicinal Plants [Tanaman-Tanaman Obat Indonesia]. Jakarta: Balai Pustaka. ISBN 979-407-032-7.
• Sastrapradja, Setijati; Lubis, Siti Harti Aminah; Djajasukma, Eddy; Soetarno, Hadi; Lubis, Ischak (1981). Proyek Penelitian Potensi Sumber Daya Ekonomi:Sayur-Sayuran. 6. Jakarta: LIPI bakarajo samo jo Balai Pustaka.

Pautan lua

• Turi pado laman Warintek
• (Inggirih) Duke energy: Sesbania grandiflora
• (Inggirih) EOL: Sesbania grandiflora
• (Inggirih) FAO: Sesbania grandiflora (umum)
• (Inggirih) FAO: Sesbania grandiflora (pakan ternak)
• (Inggirih) Feedipedia: Agati Sesbania grandiflora (pakan ternak)
• (Inggirih) NFTA: Sesbania grandiflora
• (Inggirih) NTBG: Sesbania grandiflora
• (Inggirih) Philipina Med. Plants: Katurai Sesbania grandiflora (obat)
• (Inggirih) Trop. Forages: Sesbania grandiflora (pakan ternak)
• (Inggirih) USDA: Sesbania grandiflora

Turi atau geti (Sesbania grandiflora syn. Aeschynomene grandiflora) adalah sejenis sayur tradisional. Pokok bersaiz kecil ini berasal dari Asia Tenggara dan tumbuh di kawasan yang panas dan lembap.

Kegunaan

Pucuk atau daun muda geti kadang-kadang dijual di pasar malam atau di pekan sehari. Masyarakat desa gemar memakan sayur ini dan biasanya dimasak lemak atau masak manis. Masyarakat desa juga menganggap pucuk geti sebagai julap. Jus dan bunganya dikatakan boleh mengurangkan inflamasi dan gatal hidung serta mengubati batuk. Air rebusan akar pula dikatakan dapat mengurangkan batuk dan mengeluarkan kahak.^[1]

Pucuk turi mengandungi khasiat yang tinggi, terutama vitamin C. Dalam tiap-tiap 100 gram bahagian yang boleh dimakan mengandungi: air 77.2 g, protein 8.4 g, lemak 1.1 g, karbohidrat 9.7 g, serat 1.8 g, kalsium 181 miligram (mg), fosforus 29 mg, besi 0.3 mg, natrium 23 mg, kalium 356 mg, karotena 5022 ug vitamin A 837 ug, vitamin B1 0.06 mg, B2 0.71, niasin 2.4 mg, vitamin C 114 mg.^[1]

Galeri

• Bunga Turi

• kudup bunga Turi

Rujukan

Sesbania grandiflora of schaamboom^[1][2] is de botanische naam van een in tropische gebieden veel aangeplante boom. De Indonesische naam is turi.

Het is een los vertakte, tot 10-15 meter hoge, eenhuizige boom met een tot 25–30 centimeter dikke stam. De bladeren zijn afwisselend geplaatst aan het uiteinde van de takken, 15-30 centimeter lang en samengesteld uit 10-25 paar deelblaadjes. De deelblaadjes zijn ovaal, 3–4 centimeter lang, circa 1 centimeter breed en worden heldergeel voordat ze afvallen.

De bloemen groeien met twee tot vijf stuks in clusters die hangen aan de basis van de bladeren. Ze lijken op de bloemen van erwten en zijn wit, roze of rood van kleur. Ze zijn 5–10 centimeter lang en gekromd. De peulvruchten zijn 30–60 centimeter lang en 0,8 centimeter breed. Ze bevatten vijftien tot veertig 3,5 mm grote boonachtige zaden.

De exacte oorsprong is niet bekend. Mogelijk stamt de plant uit India of Indonesië. De plant komt voor in India en in de meeste landen in Zuidoost-Azië, onder andere in Indonesië, Maleisië, Myanmar en de Filipijnen. Ook komt de plant voor van het zuiden van Mexico tot diep in Zuid-Amerika en in Zuid-Florida, de Caraïben, Hawaï, Mauritius, Oost-Afrika en West-Afrika. De plant komt voor van zeeniveau tot op 800m. Hij kan niet tegen temperaturen beneden de 10 °C. De plant kan ook overstromingen weerstaan, waarna hij drijvende adventiefwortels ontwikkelt. Hij kan ook droge perioden tot negen maanden weerstaan.

De bladeren, peulvruchten, zaden en bloemen zijn eetbaar. Vooral de ongeopende bloemen worden veel gegeten. Ze staan in Thailand bekend als dok kae. In Nederland wordt dok kae verkocht in Chinese supermarkten. Dok kae wordt gekookt of gestoomd verwerkt in stoofpotten en soepen. Ook kunnen ze rauw worden verwerkt in salades. De jonge bladeren kunnen gekookt, gestoomd of gefrituurd worden gegeten. De bladeren en de peulvruchten kunnen ook dienen als veevoer.

Dok kae

• James A. Duke. Sesbania grandiflora (L.) Pers. 1983. in Handbook of Energy Crops. Unpublished, online versie hier
• Tropical Forages: Sesbania grandiflora
• FAO: Sesbania grandiflora

Turi wielkokwiatowe (Sesbania grandiflora) – gatunek drzewa z rodziny bobowatych (Fabaceae Lindl.). Pochodzi z Archipelagu Sundajskiego^[3], jest też uprawiane w wielu krajach o klimacie tropikalnym^[2][3]. Strefy mrozoodporności: 10–11^[4].

Liście i kwiaty

Płatki wykorzystywane w kuchni tajskiej

Morfologia

Pokrój

Wiecznie zielone, szybko rosnące drzewo osiągające wysokość do 10 m, niekiedy o pokroju krzewiastym. Kora gruba, szara i szorstka, na młodych pędach różowa. Drewno jasne, miękkie i bardzo lekkie.

Liście

Pierzaste, od 9 do 25 listków o zaokrąglonych wierzchołkach i długości do 2,5 cm.

Kwiaty

Wyrastające w pachwinach liści, zebrane w niewielkie luźne grona, płatki duże, do 10 cm. Białe, szkarłatne lub różowe. Kielich zielony, lejkowaty.

Owoce

Długie, wąskie strąki o długości do 60 cm.

Zastosowanie

• Drzewo często sadzone w parkach, ogrodach i w zadrzewieniach przydrożnych jako roślina ozdobna.
• Sadzona jako roślina cieniodajna na plantacjach pieprzu.
• Roślina lecznicza.
• Mięsiste płatki kwiatów są jadalne, wykorzystywane w kuchni tajskiej w potrawach typu curry oraz w sałatkach. Jadalne są również niedojrzałe strąki.

Znaczenie w hinduizmie

Turi wielkokwiatowe (trl. bāksanā) jest czczone w hinduizmie jako drzewo boga o imieniu Śiwa^[5].

Przypisy

Bibliografia

1. Jolanta i Karol Węglarscy: Rośliny dalekiej Azji. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2006. ISBN 83-60247-27-7..
2. Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. A Guide to Identification and Cultivation. Portland: Timber Press, 2003. ISBN 0-88192-585-3-2. (ang.)

• 1 Будова
• 2 Життєвий цикл
• 3 Поширення та середовище існування
• 4 Практичне використання
• 5 Примітки
• 6 Джерела

1. ↑ http://www.theplantlist.org/tpl/record/ild-24585

Còn gọi là dank kaa, angkea dey chhmol (Cămpuchia), phak dok khe (Lào-Viênchian), fayotier (Pháp)

So đũa hay điền thanh hoa lớn (danh pháp hai phần: Sesbania grandiflora Pers, đồng nghĩa Aeschynomene grandiflora) là một cây nhỏ thuộc chi Sesbania trong họ Đậu (Fabaceae). Người ta tin nó có nguồn gốc từ Ấn Độ hay Đông Nam Á và mọc ở những nơi nóng ẩm.

Mô tả

Là cây thân gỗ cao 4–10 m, mọc rất nhanh, vỏ tiết mủ đỏ. Lá kép lông chim chẵn, dài 15–30 cm, lá do 50-60 phụ hợp thành. Lá chét rất nhiều, tới 30 đôi, hình bầu dục, thuôn dài 25mm, rộng 8-10mm thường các lá ở giữa dầy hơn các lá ở ngọn, lá bẹ rụng sớm. Hoa xếp thành chùm ở nách, thõng. Chùm hoa to, dài 7–8 cm, màu trắng đôi khi hồng hay cam tím. Quả dài 30–35 cm, thẳng, thót lại ở gốc và đỉnh, thu hẹp và dẹp ở khoảng cách giữa các hạt, nhưng không chia thành đốt. Hạt rất nhiều hình bầu dục, dẹt màu vàng sậm hoặc nâu. Vỏ có chất màu đỏ và vàng.

Phân bố

So đũa được trông nhiều ở miền Nam nước ta chủ yếu để làm cảnh vì có hoa đẹp, đôi khi được trồng làm cây chủ cho cây hồ tiêu leo. Còn thấy trông ở Lào, Cămpuchia, và nhiều nước nhiệt đới châu Á khác.

Thành phần hóa học

Trong vở cây so đũa có chứa chất gôm nhựa. Khi còn tươi gôm nhựa có màu hồng đỏ, nhưng để một thời gian thì xâm lại. Gôm nhựa này một phần tan trong nước, một phần tan trong cồn. Hai chất màu là agathin màu đỏ, và xanthoagathin màu vàng, ngoài ra còn basorin, một chất nhựa và tannin.

Lá, hoa và quả chứa nhiều đường, đặc biệt hoa có lượng vitamin C cao (0.1%), vitamin b, muối canxi và sắt,các axit amin.

Sử dụng

Vỏ được dùng làm thuốc bổ, khai vị, trị thổ tả. vát đi lớp vỏ cứng bên ngoài, phần vỏ xanh trắng bên trong dùng để nhai chầm chậm nuốc nước hơi rít, có vị hơi chát và ngọt, làm hạ đờm suyễn, ho ngứa cổ, làm nhọt lở trong miệng chóng lành. Đọt non,lá và hoa so đũa cũng được ăn như rau ở Đông Nam Á, đặc biệt ở Lào, Java thuộc Indonesia, Việt Nam, và vùng Ilocos của Philippines.

Ở Việt Nam, hoa so đũa thường được dùng nấu canh chua, đọt non ăn như rau với mắm sống, món kho, v. v. Trái so đũa khi còn non gập bẻ đôi được, đem xắt khúc ngâm nước chừng mươi phút để xả chát, xào với thịt hay luộc, khẩu vị không khác đậu đũa hay đậu cô ve. Trong tiếng Thái Lan, hoa của cây này được gọi là dok khae, còn tiếng Indonesia thì gọi là bunga turi hay kembang turi.

Ảnh

• So đũa

• So đũa ở miền Nam Việt Nam.

• Hoa so đũa trắng.

• Hoa so đũa

Tham khảo

Liên kết ngoài

• Trang về Sesbania grandiflora

• Aeschynomene grandiflora (L.) L.

• 1 Ботаническое описание
• 2 Значение и применение
• 3 Таксономия
• 4 Примечания
• 5 Ссылки

大花田菁（学名：Sesbania grandiflora）为豆科田菁属下的一个种。

参考文献

扩展阅读

벌새나무(학명: Sesbania grandiflora 세스바니아 그란디플로라^[*])는 콩과의 소교목이다.^[2] 원산지는 인도네시아, 브루나이, 필리핀 등 해양 동남아시아 지역 및 오스트레일리아 북부이며, 동남아시아와 남아시아에서 널리 재배된다.

이용

벌새꽃(베트남어: hoa so đũa 호아 소두어^[*], 태국어: ดอกแค 독 캐^[*], 말레이어·인도네시아어: bunga turi 붕아 투리^[*], 일로코어: katuday 카투다이, 싱할라어: කතුරු මුරුංගා මල 카투루 무룽가 말라)과 벌새잎(싱할라어: කතුරු මුරුංගා කොළ 카투루 무룽가 콜라) 모두 채소로 이용된다. 베트남, 라오스, 태국, 인도네시아, 필리핀 등 동남아시아 지역과 몰디브, 스리랑카 등 남아시아 지역에서 꽃을 수확해 채소로 이용한다.

사진

• 

  잎

• 

  흰 꽃

• 

  분홍 꽃

• 

  붉은 꽃

• 

  수확한 벌새꽃