dcsimg

Description ( англиски )

добавил AmphibiaWeb articles
Average body size and minimum adult size vary geographically. Although the throat, chest, and lower sides may be mottled, the abdomen is not. The dorsum is olive or tan in color, and may be marked with scattered black spots or plain. The toes are not webbed, and their tips are rounded and tapered. There is a single metatarsal tubercle on each hind foot (Nelson 1963).(image, http://amphibiaweb.org/images/sound3.gif) Hear calls at the Western Sound Archive (http://content.lib.utah.edu/cdm4/item_viewer.php?CISOROOT=/wss&CISOPTR=930&CISOBOX=1&REC=1).

Навод

Nelson, C. E. (1963). ''Gastrophyrne olivacea (Hallowell). Western Narrow-mouthed Toad.'' Catalogue of American Amphibians and Reptiles. American Society of Ichthyologists and Herpetologists, 122.1-122.4.

лиценца
cc-by-3.0
автор
Franziska Sandmeier
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
AmphibiaWeb articles

Distribution and Habitat ( англиски )

добавил AmphibiaWeb articles
The range of Gastrophryne olivacea extends from extreme southern Nebraska and western Missouri southwards through most of Kansas, Oklahoma, and Texas to the Mexican Plateau and along the Pacific lowlands of Mexico south to Nayarit. It reaches an elevation of about 4,100 feet in Arizona.
лиценца
cc-by-3.0
автор
Franziska Sandmeier
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
AmphibiaWeb articles

Amenazas ( шпански; кастиљски )

добавил Conabio
Factores de riesgo

Destrucción de selva baja caducifolia, bosques de encino, pastizales y matorrales de ambientes semidesérticos, por incendios, sobre pastoreo, cambio de uso de suelo por motivos agrícolas o industriales, constituyen las principales amenazas para esta especie, así como el uso de pesticidas que posiblemente afectan al los huevos, renacuajos e impactan en los recursos alimenticios de los adultos (CONABIO, 2001; NMDGF, 2000). Aparentemente esta especie no tiene problemas de cacería o captura para su comercio como mascota (BISON 020110, 2001).

Situación actual del hábitat con respecto a las necesidades de la especie

La principal amenaza para Gastrophryne olivacea es la destrucción de los hábitats naturales donde habita, especialmente zonas de pastizales y semidesérticas por sobre pastoreo de ganado, o bien por cambio de uso de suelo, a zonas agrícolas o industriales en lugares cercanos a los asentamientos humanos.
лиценца
cc-by-nc-sa-2.5
авторски права
CONABIO
библиографски навод
Ramírez Bautista, A. y Hernández Ibarra, X. 2004. Ficha técnica de Gastrophryne olivacea. En: Arizmendi, M. C. (compilador). Sistemática e historia natural de algunos anfibios y reptiles de México. Facultad de Estudios Superiores Iztacala, Unidad de Biología, Tecnología y Prototipos (UBIPRO), Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. . México, D.F.
автор
Ramírez Bautista, A.
автор
Hernández Ibarra, X.
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
Conabio

Biología de poblaciones ( шпански; кастиљски )

добавил Conabio
Ecología poblacional

A pesar de los múltiples estudios que se tienen sobre esta especie, no se ha establecido estudios detallados sobre dinámicas poblacionales de esta, ni elaborado censos, por lo que se tienen datos de poblaciones aisladas, principalmente de Estados Unidos, pero no existe nada sobre estudios poblacionales de manera sistemática (demografía), aunque debido a su amplia distribución se prevé que sus poblaciones son estables en lugares donde son favorecidas por las condiciones del ambiente (zonas no alteradas), aunque estas son de pocos individuos (Duellman, 1999; Degenhardt et al., 1996 ).

Antecedentes del estado de la especie o de las poblaciones principales

A pesar de una serie de trabajos sobre la biología de esta especie (Fitch, 1956; Hubbs y Amstrong, 1961; Ballinger y McKinney, 1966), donde se describen aspectos básicos de su ecología, no se tienen estudios exhaustivos en poblaciones de esta especie, sin embargo, es de las especies mejor conocidas debido a su amplio rango de distribución, además de numerosos estudios que se han hecho de esta especie, especialmente en lugares dentro del intervalo de su distribución pertenecientes a los Estados Unidos. Blair (1955) realizó varios estudios sobre esta especie indicando poblaciones numerosas dentro de localidades estadounidenses, e incluso obtuvo datos importantes de hibridación de esta con G. carolinensis; asímismo estableció en un trabajo posterior (1965) el proceso de especiación entre estas dos especies, evolucionando como especies aisladas durante el pleistoceno.
лиценца
cc-by-nc-sa-2.5
авторски права
CONABIO
библиографски навод
Ramírez Bautista, A. y Hernández Ibarra, X. 2004. Ficha técnica de Gastrophryne olivacea. En: Arizmendi, M. C. (compilador). Sistemática e historia natural de algunos anfibios y reptiles de México. Facultad de Estudios Superiores Iztacala, Unidad de Biología, Tecnología y Prototipos (UBIPRO), Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. . México, D.F.
автор
Ramírez Bautista, A.
автор
Hernández Ibarra, X.
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
Conabio

Biología del taxón ( шпански; кастиљски )

добавил Conabio
Relevancia de la especie

Gastrophryne olivacea es una especie de amplia distribución, sin embargo, sus hábitos la han hecho una especie un tanto "críptica", desconociéndose muchos detalles de su biología básica, por lo tanto algunos de sus aspectos de ecología son bien reconocidos, pero otros no, como lo son algunos aspectos de su reproducción (tamaño de puesta, ciclo gonádico, etc.). Cabe mencionar que aunque tiene una amplia distribución, sus poblaciones están compuestas de pocos individuos. La destrucción de hábitats naturales donde se distribuye esta especie, hacen que no se pueda seguir un estudio de las poblaciones ya conocidas y reportadas en la literatura, perdiendo información valiosa sobre la dinámica poblacional de esta especie, que cumple un papel importante dentro de los ecosistemas donde se distribuye como depredador de hormigas y termitas principalmente.
лиценца
cc-by-nc-sa-2.5
авторски права
CONABIO
библиографски навод
Ramírez Bautista, A. y Hernández Ibarra, X. 2004. Ficha técnica de Gastrophryne olivacea. En: Arizmendi, M. C. (compilador). Sistemática e historia natural de algunos anfibios y reptiles de México. Facultad de Estudios Superiores Iztacala, Unidad de Biología, Tecnología y Prototipos (UBIPRO), Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. . México, D.F.
автор
Ramírez Bautista, A.
автор
Hernández Ibarra, X.
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
Conabio

Comportamiento ( шпански; кастиљски )

добавил Conabio
La ranita olivo se oculta de día debajo de rocas, troncos, escombros, etc., aprovecha también como refugio madrigueras de roedores y reptiles, así como grietas de lodo secándose, en lugares pantanosos o después de las lluvias se le puede ver activa (Conant y Collins, 1998). En algunas ocasiones se ha llegado a observar a esta especie en madrigueras de tarántulas, aparentemente imperturbables y recibiendo protección de estas arañas, quizás por las secreciones que tienen en la piel que les dan un mal sabor o irritación a posibles depredadores (Conant y Collins, 1998). Además, también se ha encontrado que cohabita con alacranes, viudas negras, lagartijas, topos y otros animales (Wallace, 2000).
лиценца
cc-by-nc-sa-2.5
авторски права
CONABIO
библиографски навод
Ramírez Bautista, A. y Hernández Ibarra, X. 2004. Ficha técnica de Gastrophryne olivacea. En: Arizmendi, M. C. (compilador). Sistemática e historia natural de algunos anfibios y reptiles de México. Facultad de Estudios Superiores Iztacala, Unidad de Biología, Tecnología y Prototipos (UBIPRO), Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. . México, D.F.
автор
Ramírez Bautista, A.
автор
Hernández Ibarra, X.
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
Conabio

Conservación ( шпански; кастиљски )

добавил Conabio
Esta especie cuenta con protección del Estado Mexicano desde 1994, al considerársele dentro de las especies de la NOM ECOL 054. Parte de la distribución de esta especie se encuentra con algunas áreas protegidas naturales como El Cajón del Diablo y la sierra Álamos-El Cuchujaqui en Sonora, El Cañón de Santa Elena y La Cascada de Bassaseachic en Chihuahua, Cuatrociénegas en Coahuila, La Michilía y El Mapimí en Durango, entre algunas otras (SEMARNAT, 2001; CONABIO, 2001), lo que permite conservar sus hábitats naturales, y debido a su amplia distribución se espera que también se conserve un buen número de sus poblaciones dentro de estos espacios protegidos.
лиценца
cc-by-nc-sa-2.5
авторски права
CONABIO
библиографски навод
Ramírez Bautista, A. y Hernández Ibarra, X. 2004. Ficha técnica de Gastrophryne olivacea. En: Arizmendi, M. C. (compilador). Sistemática e historia natural de algunos anfibios y reptiles de México. Facultad de Estudios Superiores Iztacala, Unidad de Biología, Tecnología y Prototipos (UBIPRO), Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. . México, D.F.
автор
Ramírez Bautista, A.
автор
Hernández Ibarra, X.
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
Conabio

Descripción ( шпански; кастиљски )

добавил Conabio
Stebbins (1985) define a Gastrophryne olivacea como una especie de talla pequeña (de 20 a 40 mm de longitud) de color café o gris, muy lisa, parecida a un sapo de primera impresión, con una cabeza puntiaguda y una cadera ancha. Sus patas traseras son cortas y robustas. Dedos de las manos y pies carecen de membrana interdigital. Presenta comúnmente un pliegue dérmico que atraviesa la parte posterior de la cabeza. Los juveniles son de color oscuro, con un patrón de coloración semejando una hoja que cubre poco más de la mitad del dorso. Los machos adultos presentan una garganta obscura, así como pequeños tubérculos en la mandíbula inferior y pecho.
Nelson (1972) reconoce a dos subespecies:
Gastrophryne olivacea olivacea, el sapo de hocico angosto de praderas (plains narrow mouthed toad), la cual es completamente lisa en la región ventral del cuerpo con algunos puntos o manchas (melanóforos esparcidos). La región dorsal del cuerpo es de color claro, usualmente de tono bronceado, sin manchas, rara vez con algunos puntos negros. Algunas veces presentan una débil barra en el fémur y tibia.
Gastrophryne olivacea mazatlanensis, el sapo de hocico angosto
sinaloense ( sinaloan narrow-mouthed toad), que se distingue por sus melanóforos esparcidos por todo el vientre. Esta subespecie la rescata de la sinonimia de Gastrophryne mazatlanensis, estableciendo que es solo una subespecie de G. olivacea debido a sus variantes geográficas que son básicamente su coloración, que es de tono claro bronceado o grisáceo, con al menos algunos puntos obscuros; la presencia de una distintiva barra en fémur y tibia. Así mismo Nelson (1972) menciona que esta subespecie es de menor tamaño, con una cabeza más angosta y hocico más proyectado que G. o. olivacea.

Historia de la vida

Ovíparas, ectotermas.
лиценца
cc-by-nc-sa-2.5
авторски права
CONABIO
библиографски навод
Ramírez Bautista, A. y Hernández Ibarra, X. 2004. Ficha técnica de Gastrophryne olivacea. En: Arizmendi, M. C. (compilador). Sistemática e historia natural de algunos anfibios y reptiles de México. Facultad de Estudios Superiores Iztacala, Unidad de Biología, Tecnología y Prototipos (UBIPRO), Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. . México, D.F.
автор
Ramírez Bautista, A.
автор
Hernández Ibarra, X.
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
Conabio

Distribución ( шпански; кастиљски )

добавил Conabio
Actual

MEXICO / COAHUILA

Actualmente se sabe que Gastrophryne olivacea se distribuye en el lado oeste del sureste de Arizona (Estados Unidos) hasta Nayarit, pasando por Sonora y Sinaloa, y en el este desde el sur de Nebraska hasta Missouri (Estados Unidos), hacia el sur pasando por Chihuahua, Durango, Coahuila, Nuevo León, Tamaulipas y San Luis Potosí. (Nelson, 1972).
Stebbins (1985) ubica a Gastrophryne o. olivacea como la subespecie de mayor distribución abarcando desde el sur de Nebraska (EUA) hasta el sur de San Luis Potosí, y al extremo este de Chihuahua y Durango dentro del extremo sur de su distribución, y a G. o. mazatlanensis de Arizona hasta Nayarit a lo largo del Pacífico mexicano.

MEXICO / CHIHUAHUA

(Nelson, 1972).

MEXICO / DURANGO

(Nelson, 1972).

MEXICO / NAYARIT

(Nelson, 1972).

MEXICO / NUEVO LEON

(Nelson, 1972).

MEXICO / SAN LUIS POTOSI

(Nelson, 1972).

MEXICO / SINALOA

(Nelson, 1972).

MEXICO / SONORA

(Nelson, 1972).

MEXICO / TAMAULIPAS

(Nelson, 1972).

Histórica estimada

MEXICO

Originalmente sólo se estudió a la especie dentro de su distribución conocida en los Estados Unidos ( Hallowell, 1857; Smith, 1933), pero Parker (1939) estableció los primeros registros en México, para que posteriormente Smith y Taylor (1966) establecieran que su distribución era de la parte central de los Estados Unidos, de Kansas al sur de Coahuila, Chihuahua y Durango.
лиценца
cc-by-nc-sa-2.5
авторски права
CONABIO
библиографски навод
Ramírez Bautista, A. y Hernández Ibarra, X. 2004. Ficha técnica de Gastrophryne olivacea. En: Arizmendi, M. C. (compilador). Sistemática e historia natural de algunos anfibios y reptiles de México. Facultad de Estudios Superiores Iztacala, Unidad de Biología, Tecnología y Prototipos (UBIPRO), Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. . México, D.F.
автор
Ramírez Bautista, A.
автор
Hernández Ibarra, X.
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
Conabio

Estado de conservación ( шпански; кастиљски )

добавил Conabio
NOM-059-SEMARNAT-2001

Pr sujeta a protección especial

NOM-059-SEMARNAT-2010

Pr sujeta a protección especial
лиценца
cc-by-nc-sa-2.5
авторски права
CONABIO
библиографски навод
Ramírez Bautista, A. y Hernández Ibarra, X. 2004. Ficha técnica de Gastrophryne olivacea. En: Arizmendi, M. C. (compilador). Sistemática e historia natural de algunos anfibios y reptiles de México. Facultad de Estudios Superiores Iztacala, Unidad de Biología, Tecnología y Prototipos (UBIPRO), Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. . México, D.F.
автор
Ramírez Bautista, A.
автор
Hernández Ibarra, X.
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
Conabio

Estrategia trófica ( шпански; кастиљски )

добавил Conabio
Los renacuajos de Gastrophrine olivacea están limitados a la alimentación por filtración de plantas y animales suspendidos en la superficie (Nelson y Cuellar, 1968). La dieta de los adultos esta compuesta principalmente de hormigas, pero también gustan de termitas y pequeños escarabajos (Fitch, 1956; Smith, 1947).
лиценца
cc-by-nc-sa-2.5
авторски права
CONABIO
библиографски навод
Ramírez Bautista, A. y Hernández Ibarra, X. 2004. Ficha técnica de Gastrophryne olivacea. En: Arizmendi, M. C. (compilador). Sistemática e historia natural de algunos anfibios y reptiles de México. Facultad de Estudios Superiores Iztacala, Unidad de Biología, Tecnología y Prototipos (UBIPRO), Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. . México, D.F.
автор
Ramírez Bautista, A.
автор
Hernández Ibarra, X.
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
Conabio

Hábitat ( шпански; кастиљски )

добавил Conabio
Gastrophryne olivacea tiene una gran variedad de hábitats, entre los que se encuentran los mezquitales, zonas desérticas y semidesérticas, pastizales, pantanales, zonas rocosas abiertas de vegetación boscosa, selva baja caducifolia y bosque tropical caducifolio (Nelson, 1972; Duellman, 1999).

Macroclima

Habita en una gran variedad de climas, desde muy árido-semicálido BWhw, árido-semicálido Bsohw, semiáridos-templados BS1h(x'), BS1k( x' ), BS1hw hasta templado C (w2)x'; esta gran variedad de climas resulta así mismo en un gradiente altitudinal de su distribución desde 0 hasta los 1342 msnm (Duellman, 1999; Degenhardt et al., 1996).
лиценца
cc-by-nc-sa-2.5
авторски права
CONABIO
библиографски навод
Ramírez Bautista, A. y Hernández Ibarra, X. 2004. Ficha técnica de Gastrophryne olivacea. En: Arizmendi, M. C. (compilador). Sistemática e historia natural de algunos anfibios y reptiles de México. Facultad de Estudios Superiores Iztacala, Unidad de Biología, Tecnología y Prototipos (UBIPRO), Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. . México, D.F.
автор
Ramírez Bautista, A.
автор
Hernández Ibarra, X.
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
Conabio

Reproducción ( шпански; кастиљски )

добавил Conabio
La ranita olivo se reproduce con el arribo de fuertes lluvias, y su periodo reproductivo va de marzo a septiembre (Conant y Collins, 1998). Los machos durante este periodo emiten un canto que esta compuesto por un corto y distintivo "pip" seguido de un zumbido parecido al de una abeja enojada, con una duración de 1 a 4 segundos (Conant y Collins, 1998); se ha observado que cantan en una posición vertical dentro o adyacente a los ambientes de pastos y vegetación acuática entro de agua turbia de 15 a 35 cm de profundidad, muy bien ocultos y sacando sólo su cabeza por encima de la superficie (Degenhardt et al., 1996).
El amplexo es de tipo adhesivo, provocado por una sustancia adhesiva en el vientre de los machos producida por células secretoras especializadas (Duellman y Trueb, 1949; Fitch, 1956) Las hembras en crianza presentan unas pústulas en la barbilla y dedos de la mano (Nelson, 1972).

Fecundidad

Wright y Wright (1949) reportan que el tamaño de la puesta en las hembras puede ser de hasta 645 huevos.
лиценца
cc-by-nc-sa-2.5
авторски права
CONABIO
библиографски навод
Ramírez Bautista, A. y Hernández Ibarra, X. 2004. Ficha técnica de Gastrophryne olivacea. En: Arizmendi, M. C. (compilador). Sistemática e historia natural de algunos anfibios y reptiles de México. Facultad de Estudios Superiores Iztacala, Unidad de Biología, Tecnología y Prototipos (UBIPRO), Universidad Nacional Autónoma de México. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. . México, D.F.
автор
Ramírez Bautista, A.
автор
Hernández Ibarra, X.
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
Conabio

Gastrophryne olivacea ( астурски )

добавил wikipedia AST
Artículu revisáu

Gastrophryne olivacea ye una especie d'anfibiu de la familia Microhylidae.

Distribución xeográfica

Alcuéntrase n'Estaos Xuníos y Méxicu.

Estáu de conservación

Alcuéntrase amenazada d'estinción pola perda del so hábitat natural.


Enllaces esternos


Icono de esbozo
Esti artículu ye un entamu. Pues ayudar a la Wikipedia n'asturianu ampliándolu.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia AST

Gastrophryne olivacea: Brief Summary ( астурски )

добавил wikipedia AST
Artículu revisáu

Gastrophryne olivacea ye una especie d'anfibiu de la familia Microhylidae.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia AST

Gastrophryne olivacea ( каталонски; валенсиски )

добавил wikipedia CA

Gastrophryne olivacea és una espècie de granota que viu als Estats Units i Mèxic.

Referències

Enllaços externs

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Gastrophryne olivacea Modifica l'enllaç a Wikidata
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autors i editors de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia CA

Gastrophryne olivacea: Brief Summary ( каталонски; валенсиски )

добавил wikipedia CA

Gastrophryne olivacea és una espècie de granota que viu als Estats Units i Mèxic.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autors i editors de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia CA

Gastrophryne olivacea ( англиски )

добавил wikipedia EN

Gastrophryne olivacea, the Great Plains narrow-mouthed toad or western narrow-mouthed toad, is a species of microhylid frog found throughout much of the south-central United States from Nebraska south through Texas, and into northern Mexico. Though not a true toad, it is often referred to as such because it is terrestrial.

Description

Western Narrow-mouthed Toad (Gastrophryne olivacea), Municipality of San Fernando, Tamaulipas, Mexico (19 March 2009).

Great Plains narrow-mouthed toads are a small (1.5 in), flat-bodied species, with a sharply pointed snout. They are typically olive green to grey-brown in color, sometimes with black blotching. Their undersides are lighter colored. Their skin secretions can cause severe, burning pain if they get into eyes.

Behavior and habitat

This toad is found in a wide range of habitats, but most frequently on moist ground or in leaf litter, and under rocks or fallen logs. They breed throughout the spring and summer in pools of water left by rainfall. Their primary diet is ants.

Taxonomy

Gastrophryne olivacea was once considered a subspecies of the eastern narrowmouth toad, G. carolinensis.

There are no valid subspecies of this taxon at this time. This taxon was originally divided into two subspecies but in 2012 the western subspecies was elevated to full species status ("Gastrophryne mazatlanensis" = the Sinaloan Narrow-mouthed Toad).[2]

References

  1. ^ Santos-Barrera, G.; Hammerson, G. (2004). "Gastrophryne olivacea". The IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2004: e.T57815A11687076. doi:10.2305/IUCN.UK.2004.RLTS.T57815A11687076.en. Retrieved 6 January 2018.
  2. ^ Streicher, J. W., C. L. Cox, J. A. Campbell, E. N. Smith, and R. O. de Sá. 2012. Rapid range expansion in the Great Plains narrow-mouthed toad (Gastrophryne olivacea) and a revised taxonomy for North American microhylids. Molecular Phylogenetics and Evolution 64: 645–653.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EN

Gastrophryne olivacea: Brief Summary ( англиски )

добавил wikipedia EN

Gastrophryne olivacea, the Great Plains narrow-mouthed toad or western narrow-mouthed toad, is a species of microhylid frog found throughout much of the south-central United States from Nebraska south through Texas, and into northern Mexico. Though not a true toad, it is often referred to as such because it is terrestrial.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EN

Gastrophryne olivacea ( шпански; кастиљски )

добавил wikipedia ES

Gastrophryne olivacea es una especie de anfibios de la familia Microhylidae.

Distribución geográfica

Se encuentra en Estados Unidos y México.

Estado de conservación

Se encuentra amenazada de extinción por la pérdida de su hábitat natural.

 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores y editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia ES

Gastrophryne olivacea: Brief Summary ( шпански; кастиљски )

добавил wikipedia ES

Gastrophryne olivacea es una especie de anfibios de la familia Microhylidae.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores y editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia ES

Gastrophryne olivacea ( баскиски )

добавил wikipedia EU

Gastrophryne olivacea Gastrophryne generoko animalia da. Anfibioen barruko Microhylidae familian sailkatuta dago, Anura ordenan.

Erreferentziak

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipediako egileak eta editoreak
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EU

Gastrophryne olivacea: Brief Summary ( баскиски )

добавил wikipedia EU

Gastrophryne olivacea Gastrophryne generoko animalia da. Anfibioen barruko Microhylidae familian sailkatuta dago, Anura ordenan.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipediako egileak eta editoreak
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EU

Gastrophryne olivacea ( француски )

добавил wikipedia FR

Gastrophryne olivacea est une espèce d'amphibiens de la famille des Microhylidae.

Répartition

Cette espèce se rencontre dans le centre-Sud des États-Unis et dans le nord du Mexique[1],[2].

Description

Son dos est olive avec des taches noires. Ses flancs sont marbrés de brun. Son ventre est jaune uniforme.

Étymologie

Son nom d'espèce, dérivé du latin oliva, « olive », lui a été donné en référence à sa couleur.

Taxinomie

Microhyla mazatlanensis Taylor, 1943 a été relevé de sa synonymie avec Gastrophryne olivacea par Streicher, Cox, Campbell, Smith & de Sá en 2012[3] où il avait été placé par Hecht & Matalas en 1946[4].

Publications originales

  • Hallowell, 1856 : Notice of a Collection of Reptiles from Kansas and Nebraska, presented to the Academy of Natural Sciences. Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia, vol. 8, p. 238-253 (texte intégral).
  • Girard, 1859 : Herpetological notices. Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia, vol. 11, p. 169-170 (texte intégral).
  • Strecker, 1909 : Notes on the narrow-mouthed toads (Engystoma) and the description of a new species from southeastern Texas. Proceedings of the Biological Society of Washington, vol. 22, p. 115-120 (texte intégral).

Notes et références

  1. Amphibian Species of the World, consulté lors d'une mise à jour du lien externe
  2. UICN, consulté lors d'une mise à jour du lien externe
  3. Streicher, Cox, Campbell, Smith & de Sá, 2012 : Rapid range expansion in the Great Plains narrow-mouthed toad (Gastrophryne olivacea) and a revised taxonomy for North American microhylids. Molecular Phylogenetics and Evolution, vol. 64, p. 645-653.
  4. Hecht & Matalas, 1946 : A review of Middle North American toads of the genus Microhyla. American Museum Novitates, no 1315, p. 1-21 (texte intégral).
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FR

Gastrophryne olivacea: Brief Summary ( француски )

добавил wikipedia FR

Gastrophryne olivacea est une espèce d'amphibiens de la famille des Microhylidae.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FR

Westelijke smalbekkikker ( холандски; фламански )

добавил wikipedia NL

Herpetologie

De westelijke smalbekkikker[2] (Gastrophryne olivacea) is een kikker uit de familie smalbekkikkers (Microhylidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Edward Hallowell in 1856. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Engystoma olivaceum gebruikt.[3]

Verspreiding en leefgebied

De westelijke smalbekkikker komt voor in de centrale en zuidelijke Verenigde Staten en Noord-Mexico in uitgestrekte prairies.[4]

Uiterlijke kenmerken

Deze twee tot vier centimeter lange kikker heeft een bruine of grijze lichaamskleur, dikwijls met een donker, bladvormige tekening op de rugzijde. De kikker heeft een gedrongen lichaam met korte poten en een smalle, spitse kop met kleine ogen.

Leefwijze en voortplanting

De westelijke smalbekkikker is in hoofdzaak een terrestrische soort die kan goed kan graven en zich in smalle spleten kan wringen.

De paartijd vindt plaats in het voorjaar en de zomer. Na een flinke regenbui komen deze dieren in groten getale bijeen bij tijdelijke regenpoeltjes. Daar roepen de mannetjes met een lang aanhoudend, zoemend geluid de vrouwtjes op om te paren. Daarna worden de eieren afgezet in het poeltje. De kikkervisjes doorlopen een snelle ontwikkeling, die moet worden afgesloten voordat het water is opgedroogd.

Referenties
  1. (en) Westelijke smalbekkikker op de IUCN Red List of Threatened Species.
  2. David Burnie (naar het Nederlands vertaald door Jaap Bouwman en Henk J. Nieuwenkamp), Animals (Dieren), Dorling Kindersley Limited, London, 2001. ISBN 90-18-01564-4.
  3. Darrel R. Frost - Amphibian Species of the World: an online reference - Version 6.0 - American Museum of Natural History, Gastrophryne olivacea Gearchiveerd op 2017-02-20.
  4. University of California - AmphibiaWeb, Gastrophryne olivacea.
Bronnen
  • nl - David Burnie (2001) - Animals, Dorling Kindersley Limited, London. ISBN 90-18-01564-4 (naar het Nederlands vertaald door Jaap Bouwman en Henk J. Nieuwenkamp).
  • (en) - Darrel R. Frost - Amphibian Species of the World: an online reference - Version 6.0 - American Museum of Natural History - Gastrophryne olivacea - Website Geconsulteerd 19 februari 2017
  • (en) - University of California - AmphibiaWeb - Gastrophryne olivacea - Website
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia-auteurs en -editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia NL

Westelijke smalbekkikker: Brief Summary ( холандски; фламански )

добавил wikipedia NL

De westelijke smalbekkikker (Gastrophryne olivacea) is een kikker uit de familie smalbekkikkers (Microhylidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Edward Hallowell in 1856. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Engystoma olivaceum gebruikt.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia-auteurs en -editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia NL

Оливковый узкорот ( руски )

добавил wikipedia русскую Википедию
Царство: Животные
Подцарство: Эуметазои
Без ранга: Вторичноротые
Подтип: Позвоночные
Инфратип: Челюстноротые
Надкласс: Четвероногие
Подкласс: Беспанцирные
Инфракласс: Batrachia
Надотряд: Прыгающие
Отряд: Бесхвостые
Подотряд: Neobatrachia
Подсемейство: Gastrophryninae
Вид: Оливковый узкорот
Международное научное название

Gastrophryne olivacea (Hallowell, 1856)

Синонимы[1]
  • Engystoma olivaceum Hallowell, 1856
  • Engystoma texense Girard, 1859
  • Engystoma areolata Strecker, 1909
  • Gastrophryne areolata (Strecker, 1909)
Охранный статус Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
ITIS 173468NCBI 248792EOL 1018892

Оливковый узкорот[2] (лат. Gastrophryne olivacea) — вид земноводных из семейства Узкороты. Обитает в Северной Америке от штата Небраска на юг через Техас до севера Мексики.

Внешний вид и строение

Небольшие (3,8 см) земноводные с плоским телом с резко заостренной мордой. Окрас, как правило, от оливково-зеленого до серо-коричневого, иногда с черными пятнами. Нижняя сторона тела более светлая. Кожные выделения оливкового узкорота вызывают сильную, жгучую боль, если попадут в глаза.

Поведение и среда обитания

Оливковый узкорот встречается в различных биотопах, но чаще всего на влажной почве или в листовом подстилке, а также под камнями или упавшими бревнами. Они размножаются на протяжении всей весны и лета в лужах. Их основная пища — муравьи.

Таксономия

Оливковый узкорот ранее считался подвидом каролинки (G. carolinensis). На сегодняшний день оливковый узкорот не имеет подвидов. Этот таксон первоначально делился на два подвида, но в 2012 году западный подвид был повышен до вида (Gastrophryne mazatlanensis)[3].

Примечания

  1. Frost, Darrel R. Gastrophryne olivacea (неопр.). Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.0. American Museum of Natural History (2017).
  2. Ананьева Н. Б., Боркин Л. Я., Даревский И. С., Орлов Н. Л. Пятиязычный словарь названий животных. Амфибии и рептилии. Латинский, русский, английский, немецкий, французский. / под общей редакцией акад. В. Е. Соколова. — М.: Рус. яз., 1988. — С. 96. — 10 500 экз.ISBN 5-200-00232-X.
  3. Streicher, J. W., C. L. Cox, J. A. Campbell, E. N. Smith, and R. O. de Sá. 2012. Rapid range expansion in the Great Plains narrow-mouthed toad (Gastrophryne olivacea) and a revised taxonomy for North American microhylids. Molecular Phylogenetics and Evolution 64: 645—653.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Авторы и редакторы Википедии
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia русскую Википедию

Оливковый узкорот: Brief Summary ( руски )

добавил wikipedia русскую Википедию

Оливковый узкорот (лат. Gastrophryne olivacea) — вид земноводных из семейства Узкороты. Обитает в Северной Америке от штата Небраска на юг через Техас до севера Мексики.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Авторы и редакторы Википедии
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia русскую Википедию