nomes no trilho de navegação
Hibiscu, comúnmente hibiscos, tamién llamáu Carloti o Cattor o Catto llamaos cayena en Llatinoamérica, formen un ampliu xéneru d'unes 150 especies aceptaes, de les más de 1.000 descrites[3], de la familia Malvaceae, típiques d'ambientes templaos, en rexones tropicales y subtropicales. Ye orixinariu d'América y África.
El xéneru inclúi plantes yerbales, añales o perennes, dende pequeños parrotales a árboles de pequeñu porte. Les fueyes son alternes, simples, d'ovaes a llanceolaes, de cutiu con marxe serráu o lobuláu. Les flores son llargues, conspicues, con forma de trompeta, con cinco pétalos, de tonos blancos a roses, colloraos, moraos o mariellos, de 4 a 15 cm de tamañu. El frutu ye una cápsula que contién delles granes en cada lóbulu, que llibérense cuando la cápsula s'abre, nel so maduror.
Munches especies cultívense poles sos llamatives flores o úsense como parrotales en paisaxismu. Tamién son un ingrediente principal en tés de yerbes.
Una de les especies, conocida como kenaf (Hibiscus cannabinus) úsase llargamente na ellaboración de papel.
La rosa de Xamaica (Hibiscus sabdariffa), úsase como verdura y pa ellaborar fervinchos de yerbes y mermelaes (n'especial nel Caribe). En Llatinoamérica, ye abondo popular la bébora conocida como enagua de Xamaica, ellaborada a partir de los cáliz d'esta especie y n'Exiptu y Sudán utilícense los pétalos pa faer un fervinchu.
La especie Hibiscus rosa-sinensis tien usos médicos na Fitoterapia china.[4] La corteza, bien fibrosa, emplégase na Polinesia. La Ciudá d'Hibisco ye'l llamatu de la ciudá de Chengdu, en China.
Les especies d'hibiscos son sustentu de canesbes de dalgunos lepidópteros, como Chionodes hibiscella o Hypercompe hambletoni.
El xéneru describiólu Linneo y espublizólu en Species Plantarum 2: 693, nel añu 1753. La especie tipu ye Hibiscus syriacus L.[1]
Hibiscu, comúnmente hibiscos, tamién llamáu Carloti o Cattor o Catto llamaos cayena en Llatinoamérica, formen un ampliu xéneru d'unes 150 especies aceptaes, de les más de 1.000 descrites, de la familia Malvaceae, típiques d'ambientes templaos, en rexones tropicales y subtropicales. Ye orixinariu d'América y África.
