Graptemys flavimaculata, an aquatic turtle species, has very pronounced sexual dimorphism in body size. The larger adult females measure between 14.9-18.0 cm, whereas the adult males measure between 6.7-11.0 cm. They are small, narrow-headed turtles with a serrated posterior carapacial margin, and laterally compressed spinelike vertebral projections. The spines are a major characteristic of adult males and juveniles but are less noticeable in females. The carapace is olive to light brown in color, with each costal scute marked by a bright yellow or orange blotch. The shape of this blotch varies from a bar to a semicircle, or a complete circle. The marginal plates have orange bars or semicircular patterns that open posteriorly. The hingeless plastron is light cream in color, with a black pattern extending along the seams. These black markings fade with age. The head of yellow-blotched map turtles is small to moderate in size with a nonprojecting snout and has neither hook nor notch on the upper jaw. The skin is olive colored with yellow stripes. Overall, yellow stripes can be found on the head, neck, legs, and tail. A yellow triangle or spot is common behind the eye. Generally, the yellow color dominates throughout the body of Graptemys flavimaculata (Ernst et al.1994; Barbour 1989).
Other Physical Features: ectothermic ; bilateral symmetry
Graptemys flavimaculata usually live in sand and clay bottomed streams with moderate to rapid currents, and several hours of sun penetration daily. Piles of brush and debris provide basking locations, and tangled roots provide shelter. (Barbour 1989; USFWS 1992).
Aquatic Biomes: rivers and streams
Graptemys flavimaculata are only found in the Pascagoula River drainage, occurring in the Pascagoula, Leaf,
and Chickasawhay Rivers in southern Mississippi in the United States. Based on mark and recapture studies, the U.S. Fish and Wildlife Service and Mississippi Department of Wildlife, Fisheries and Parks biologists estimated the population at 336 individuals per mile in the lower Pascagoula River, while basking studies on the upper Pascagoula, Leaf and Chickasawhay rivers revealed an average of four turtles per mile (USFWS 1992).
Biogeographic Regions: nearctic (Native )
Graptemys flavimaculata eat insect larvae and mollusks, and it has been speculated that there may be a sexual difference in feeding preference in this species as in other map turtles (Ernst et al. 1994; George 1991).
These turtles have been collected commericially, and have been listed for retail sale at $65 each. However, enforcement of laws protecting these animals has likely curtailed this activity (USFWS 1992).
N/A
Graptemys flavimaculata is endangered. Although apparently not affected directly by pollution, populations may decline as pollutants adversely affect their food supply of insects and mollusks. Declining populations are attributed to channel modification for flood control and navigation purposes, which destroys basking and nesting areas, and increases siltation and turbidity of rivers, causing disruption in the food supply (USFWS 1992). Populations may also be threatened by the habit of local sportsmen of using basking turtles for target practice (McCoy and Vogt 1980, cited in Ernst et al. 1994). An estimated cost for the recovery of this species over a fifteen year period is $845,000 (Champie 1998).
US Federal List: threatened
CITES: no special status
IUCN Red List of Threatened Species: endangered
Graptemys flavimaculata are known commonly as yellow-blotched map turtles or the yellow sawback turtles.
The reproductive habits of Graptemys flavimaculata are poorly studied. During courtship, male and female attempt to stroke one another's heads with their claws while facing each other (Wahlquist 1970, cited in Ernst et al. 1994). Nesting occurs in the sand and gravel bars adjacent to the rivers in which these turtles occur (USFWS 1992). It is believed that Graptemys flavimaculata have a similar reproductive pattern to other related Graptemys species which reach reproductive maturity between the ages of 6 to 9 years. They produce 3-4 clutches of eggs with 5-7 eggs per clutch (Champie 1998) .
Key Reproductive Features: gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate)
Die Gelbtupfen-Höckerschildkröte (Graptemys flavimaculata) ist eine im US-Bundesstaat Mississippi beheimatete Art aus der Gattung der Höckerschildkröten, die zur Familie der Neuwelt-Sumpfschildkröten gehört.
Die Gelbtupfen-Höckerschildkröte ist eine Schildkrötenart, die stark an das Wasser gebunden ist. Ausgewachsene Weibchen haben eine Carapaxlänge von 14,8 bis 18 Zentimeter. Die Männchen bleiben wesentlich kleiner. Sie haben ausgewachsen eine Carapaxlänge von 6,7 bis 11 Zentimeter. Die Schildkröten haben einen kleinen Kopf. Der Rückenpanzer ist olivfarben bis leicht braun. Die einzelnen Hornschilde haben einen leuchtend gelben oder orange-farbenen Fleck. Der Bauchpanzer ist cremeweiß und weist ein schwarzes Fleckenmuster an den Randsäumen auf. Mit zunehmendem Alter verschwinden diese Farbflecke.
Die Läufe, der Hals, der Schwanz und der Kopf sind olivfarben mit gelben Streifen. Viele Individuen weisen hinter dem Auge einen gelben Fleck auf.
In ihrer Verbreitung ist sie auf das Flusssystem des Pascagoula Rivers beschränkt. Sie kommt auch in seinen zwei wichtigsten Zuläufen, dem Leaf River und dem Chickasawhay River, vor. Das Hauptverbreitungsgebiet ist der Unterlauf des Pascagoula Rivers, wo man schätzt, dass 336 Individuen pro Meile vorkommen. Leaf River, Chickasawhay River und der Oberlauf des Pascagoula sind deutlich weniger dicht besiedelt. Die Individuenzahl wird nach Schätzungen des U.S. Fish and Wildlife Service und des Mississippi Department of Wildlife, Fisheries and Parks auf etwa vier pro Meile geschätzt. Die besiedelten Gebiete weisen einen sandigen oder lehmigen Flussboden auf. Die Flüsse fließen an den besiedelten Stellen langsam bis moderat und werden jeden Tag für mehrere Stunden von der Sonne beschienen.
Die Gelbtupfen-Höckerschildkröte ist eine noch verhältnismäßig wenig erforschte Schildkrötenart. Man vermutet nur, dass ähnlich wie bei den anderen Graptemys-Arten die Jungtiere in einem Alter von sechs bis neun Jahren die Geschlechtsreife erreichen. Die Weibchen legen jährlich drei bis vier Gelege, die etwa fünf bis sieben Eier enthalten.
Die Gelbtupfen-Höckerschildkröte frisst vor allem Insektenlarven und Muscheln. Sie wird sowohl von der UCN als auch auf der US Federal List als gefährdet geführt.
Die Gelbtupfen-Höckerschildkröte (Graptemys flavimaculata) ist eine im US-Bundesstaat Mississippi beheimatete Art aus der Gattung der Höckerschildkröten, die zur Familie der Neuwelt-Sumpfschildkröten gehört.
The yellow-blotched map turtle (Graptemys flavimaculata), or yellow-blotched sawback, is a species of turtle in the family Emydidae. It is part of the narrow-headed group of map turtles, and is endemic to the southern United States.
Its distribution is limited to the Pascagoula River of Mississippi and most of its tributaries (a range it shares with the Pascagoula map turtle).
Males have a mean home range area of 1.12 ha (2.77 acres) and a mean home range length of 1.8 km (1.1 mi). Females have a mean home range area of 5.75 ha (14.20 acres), due to nesting activities, and a mean home range length of 1.5 km (0.93 mi).[6]
Yellow-blotched map turtles are medium- to small-sized turtles, with males ranging from 3.5 to 4.5 in (9-11.5 cm) in carapace length as adults. Adult females are larger, about 5 to 7.5 in (13–19 cm) in carapace length. The yellow-blotched map turtle has the highest central keel of all map turtles.
Yellow-blotched map turtles feed mostly on insects, but are opportunistic feeders, so also consume crustaceans, fish, and some fresh plant matter.
This species is listed as threatened under the US Endangered Species Act due to a recent decline. This can be attributed to a low reproductive frequency as compared with most other map turtles. A high level of nest mortality due to fish crow predation and river flooding are also attributed to endangerment. Unexpectedly high occurrences of nesting in shaded areas could possibly be attributed to human disturbances on and near sandbars, which raises mortality rates.[7] Human disturbances are primarily boating activities that are popular in the Pascagoula of Mississippi increasing the female turtle's energetic cost of nesting overall preventing their population to grow.[8]
Also, its habitat suffers from pollution and agricultural changes to water levels, affecting nesting beaches. "Turtle plinking", shooting turtles for casual target practice, kills significant portions of this endangered turtle's population each year.[9]
Since yellow-blotched map turtles are freshwater turtles mainly found in the Pascagoula River of Mississippi, human disturbances like an increase in boats in the area of inhabitance, also leads to many physiological issues due to less time to bask or endangerment of the nest.[10]
As a member of the listed Graptemys genus, G. flavimaculata receives protection under Appendix III of the Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES).[11]
The yellow-blotched map turtle (Graptemys flavimaculata), or yellow-blotched sawback, is a species of turtle in the family Emydidae. It is part of the narrow-headed group of map turtles, and is endemic to the southern United States.
La tortuga mapa amarilla (Graptemys flavimaculata) es una especie de tortuga de la familia Emydidae. Son parte del grupo de tortugas mapa de cabeza estrecha. Es un endemismo de Estados Unidos. Esta especie está clasificada como amenazada en virtud de la Ley de Especies en Peligro de Estados Unidos debido a un descenso reciente. Esto se puede atribuir a una frecuencia de reproducción baja en comparación con la mayoría de las tortugas mapa, con un máximo de 1,16 nidadas por hembra. Un alto nivel de mortalidad de nidos debido a la depredación de peces gallo, las inundaciones del río y perturbaciones humanas en y cerca de los bancos de arena, lo que eleva las tasas de mortalidad.
Se trata de un endemismo de Estados Unidos. Su hábitat se limita al río Pascagula de Misisipi y la mayoría de sus afluentes. Sufre la contaminación y los cambios agrícolas de los niveles de agua, que afecta a las playas de anidación, mata a una parte significativa de la población de esta tortuga en peligro de extinción cada año. Los machos tienen un rango de territorio de promedio de 1,12 ha y una longitud de amplitud media de 1,8 km. Las hembras tienen una área de rango de promedio de 5,75 ha, debido a las actividades de anidación, y una amplitud media de 1,5 km.
Son de medianas a pequeñas de tamaño, los machos miden desde 3,5 a 4,5 pulgadas. Las hembras adultas son más grandes, de unas 5 a 7,5 pulgadas de largo. Tiene la más alta quilla central de todas las tortugas mapa.
Se alimentan principalmente de insectos, pero son oportunistas, también consumen crustáceos y pescado.
Datos: Q301463
Multimedia:
Especies: Graptemys flavimaculata
La tortuga mapa amarilla (Graptemys flavimaculata) es una especie de tortuga de la familia Emydidae. Son parte del grupo de tortugas mapa de cabeza estrecha. Es un endemismo de Estados Unidos. Esta especie está clasificada como amenazada en virtud de la Ley de Especies en Peligro de Estados Unidos debido a un descenso reciente. Esto se puede atribuir a una frecuencia de reproducción baja en comparación con la mayoría de las tortugas mapa, con un máximo de 1,16 nidadas por hembra. Un alto nivel de mortalidad de nidos debido a la depredación de peces gallo, las inundaciones del río y perturbaciones humanas en y cerca de los bancos de arena, lo que eleva las tasas de mortalidad.
Graptemys flavimaculata Graptemys generoko animalia da. Narrastien barruko Emydidae familian sailkatuta dago.
Graptemys flavimaculata Graptemys generoko animalia da. Narrastien barruko Emydidae familian sailkatuta dago.
Graptemys flavimaculata est une espèce de tortue de la famille des Emydidae[1].
Cette espèce est endémique de l'État du Mississippi aux États-Unis[1]. Elle se rencontre dans le bassin de la Pascagoula River.
Graptemys flavimaculata juga dikenali sebagai Kura-kura Peta Tompok Kuning ialah spesies of kura-kura dari keluarga Emydidae. Haiwan ini berasal dari selatan Amerika Syarikat.
Spesies ini disenaraikan sebagai terancam di bawah akta, "US Endangered Species Act" disebabkan populasinya yang semakin menurun. Hal ini disebabkan kadar pembiakannya yang semakin berkurangan berbanding kebanyakan kura-kura peta lain. Antara puncanya ialah kemusnahan sarang telurnya akibat pemangsa seperti gagak dan fenomena alam seperti kebanjiran. Malah aktiviti manusia di tepi-tepi pantai dan sungai berhampiran habitat mereka juga boleh menjejaskan kadar pembiakan haiwan ini.[4]
Selain itu, pencemaran dan aktiviti pertanian juga mempengaruhi kelangsungan hidup haiwan ini. Malah "Turtle plinking", iaitu aktiviti menembak kura-kura, membunuh haiwan ini setiap tahun.[5]
Habitat mereka terhad di kawasan Sungai Pascagoula Mississippi dan kebanyakan wilayah sekitarnya (berhampiran Kura-kura Peta Pascagoula).
Kura-kura jantan boleh merayau sehingga 1.12 ha (2.77 ekar) iaitu sekitar 1.8km (1.1 batu). Kura-kura betina pula boleh merayau sekitar 5.75 ha (14.20 ekar) dari habitat mereka bagi proses membina sarang, dengan jarak sekitar 1.5km (0.93 batu).[6]
Kura-kura ini bersaiz sederhana kecil, dimana kura-kura jantan bersaiz sekitar 3.5 ke 4.5 in (9-11.5 cm) panjang apabila dewasa. Manakala kura-kura betina lebih besar, iaitu antara 5 ke 7.5 in (13–19 cm) panjang. Mereka memiliki lunas paling tinggi antara semua kura-kura peta yang lain.
Haiwan ini menjadikan serangga, krustasean, ikan, serta beberapa jenis tumbuh-tumbuhan sebagai makanan.
Graptemys flavimaculata juga dikenali sebagai Kura-kura Peta Tompok Kuning ialah spesies of kura-kura dari keluarga Emydidae. Haiwan ini berasal dari selatan Amerika Syarikat.
Graptemys flavimaculata is een schildpad uit de familie moerasschildpadden (Emydidae).[2] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Fred Ray Cagle in 1954. Later werd de wetenschappelijke naam Graptemys oculifera flavimaculata gebruikt.
De schildpad is één van de zogenaamde zaagrugschildpadden vanwege de opvallende, opstaande en naar achteren gekromde ventrale hoornplaten op het midden van het schild, die doen denken aan de tanden van een zaag. De punten hiervan zijn zwart gekleurd. De schildpad is hiernaast buitengewoon kleurrijk, zowel het bruine tot groene schild als de kop zijn gedecoreerd met opvallende gele en complexe tekeningen. De costale hoornplaten (aan weerszijden van het midden) hebben een heldere gele vlek in het midden waaraan de soortnaam te danken is, flavi- maculata betekent 'geel gevlekt'. De marginale platen (aan de randen van het schild) hebben een gele rand, de platen aan de achterzijde van het schild hebben een tand-achtig uitsteeksel. De ledematen en de kop zijn zwart met een helder gele landkaarttekening, vooral op de kop helder geel van kleur is en doorloopt over het oranje gekleurde oog.
Vrouwtjes zijn van mannetjes te onderscheiden aan de schildlengte van maximaal 18 centimeter. Ze worden veel groter worden dan de mannetjes, die een maximale carapaxlengte van 8 tot 11 centimeter bereiken. Mannetjes hebben daarnaast een langere en dikkere staart.
Graptemys flavimaculata is endemisch in de Verenigde Staten. De soort heeft een klein verspreidingsgebied en is uitsluitend te vinden in de Pascagoula River, een onderdeel van het uitgebreide rivierstelsel van de Mississippi. De habitat bestaat uit langzaam stromende tot snelstromende wateren met een klei- of zandbodem. Op objecten aan de oever of drijvende of boven het water uitstekende vegetatie wordt gezond, de wortels van de oevervegetatie worden als schuilplaats gebruikt. Het is een zeer schuwe soort die bekendstaat als zeer moeilijk te vangen. Op het menu staan slakken en insecten, in gevangenschap gehouden exemplaren nemen ook vis aan.[3]
De bonte kleuren en bijzondere vormen maken de schildpad zeer populair in de handel in exotische dieren, wat ertoe heeft geleid dat de soort bijna is uitgeroeid. Het is één van de 25 meest bedreigde soorten schildpadden ter wereld.
Graptemys flavimaculata is een schildpad uit de familie moerasschildpadden (Emydidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Fred Ray Cagle in 1954. Later werd de wetenschappelijke naam Graptemys oculifera flavimaculata gebruikt.
Graptemys flavimaculata[2] är en sköldpaddsart som beskrevs av Fred Ray Cagle 1954. Arten ingår i släktet Graptemys och familjen kärrsköldpaddor.[3][4] IUCN kategoriserar Graptemys flavimaculata globalt som sårbar.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[3]
Arten lever enbart i floden Pascagoula och dess bifloder Leaf, Chickasawhay och Escatawpa i södra Mississippi.[3][1]
Graptemys flavimaculata är uteslutande flodlevande och föredrar soliga flodavsnitt med måttliga till starka strömmar, gott om sandbankar och med rikliga mängder döda träd att sola sig på.[1]
Hanar och ungdjur livnär sig främst på insekter och delar av svampdjur, medan vuxna honor äter mestadels blötdjur och svampdjur.[1]
Wikimedia Commons har media som rör Graptemys flavimaculata.
Wikispecies har information om Graptemys flavimaculata.
Denna artikel om sköldpaddor saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Graptemys flavimaculata är en sköldpaddsart som beskrevs av Fred Ray Cagle 1954. Arten ingår i släktet Graptemys och familjen kärrsköldpaddor. IUCN kategoriserar Graptemys flavimaculata globalt som sårbar. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
Arten lever enbart i floden Pascagoula och dess bifloder Leaf, Chickasawhay och Escatawpa i södra Mississippi.
Graptemys flavimaculata är uteslutande flodlevande och föredrar soliga flodavsnitt med måttliga till starka strömmar, gott om sandbankar och med rikliga mängder döda träd att sola sig på.
Hanar och ungdjur livnär sig främst på insekter och delar av svampdjur, medan vuxna honor äter mestadels blötdjur och svampdjur.
Загальна довжина карапаксу досягає 17,5 см. Спостерігається статевий диморфізм: самиці більші за самців. Голова вузька. Карапакс овальний. Хребетний кіль сильно піднято догори. Вирости хребетних щитків гострі. У самця на передніх кінцівках присутні подовжені кігті, які використовуються для залицяння за самицями.
Позаду очей знаходиться широка горизонтальна смуга або біла пляма, а на бічних і хребетних щитках — великі жовті плями, форма яких дуже мінлива. Карапакс темно—жовтий або строкатий —коричневий, жовтий й помаранчевий. На жовтому пластрон є темний малюнок. Кінцівки темно—жовтого забарвлення.
Полюбляє річки із швидкою течією, з глинястим й піщаним дном. Часто виходить на беріг, що грітися на сонці. Полює у воді. Харчується рибою, дрібними молюсками, ракоподібними, комахами, рослинами.
Самиця з травня по серпень відкладає від 5 до 16 яєць довжиною 2,8 см у вологий пісок на березі. При температурі 27-28 °C, інкубаційний період триває 55—75 днів.
Мешкає у гирлі р.Паскагула у штаті Міссісіпі (США).
Graptemys flavimaculata là một loài rùa trong họ Emydidae. Loài này được Cagle mô tả khoa học đầu tiên năm 1954.[4]
|coauthors= bị phản đối (trợ giúp) Phương tiện liên quan tới Graptemys flavimaculata tại Wikimedia Commons
Graptemys flavimaculata là một loài rùa trong họ Emydidae. Loài này được Cagle mô tả khoa học đầu tiên năm 1954.
黃斑地圖龜（學名：Graptemys flavimaculata , 英文名：Yellow-blotched map turtle），是地圖龜屬的其中一個物種。由於近期的數量出現下跌，因此黃斑地圖龜被《美國瀕危物種法》列為受威脅的物種，牠們的數量出現下跌有可能是歸於牠們的出生率低有關，亦有可能是由於巢穴被魚及烏鴉捕食和河水氾濫造成的死亡有關。同時，人類對其日常休息的地方造成破壞亦為其數量下跌的原因。
黃斑地圖龜具有地圖龜中最高的脊稜，而且每片背甲也有一大片黃斑，幼體的殼色會較成體鮮艷。黃斑地圖龜是中小型龜種，雄性成體長度大約有3.5到4.5英寸，而雌性體型會較大，約為5至7.5英寸長。
黃斑地圖龜是美國特有物種，牠們主要的棲息地僅限於密西西比州帕斯卡古拉河及其支流（部分棲息地與吉氏地圖龜重疊 ），但由於農業的發展，因此部分棲息地已遭受污染，水位也出現變化，影響了黃斑地圖龜用作築巢產卵的沙灘。雄性的平均活動範圍面積為1.12 公頃，平均活動範圍長度為1.8公里，而雌性的平均活動範圍面積5.75公頃，由於雌性需要在產卵時建巢，因而長度會為1.5公里。
黃斑地圖龜主要以昆蟲為食，也進食甲殼類動物和魚類。
由於數量十分稀少，所以市面甚少有黃斑地圖龜出售作寵物龜。
黃斑地圖龜（學名：Graptemys flavimaculata , 英文名：Yellow-blotched map turtle），是地圖龜屬的其中一個物種。由於近期的數量出現下跌，因此黃斑地圖龜被《美國瀕危物種法》列為受威脅的物種，牠們的數量出現下跌有可能是歸於牠們的出生率低有關，亦有可能是由於巢穴被魚及烏鴉捕食和河水氾濫造成的死亡有關。同時，人類對其日常休息的地方造成破壞亦為其數量下跌的原因。
ワシントン条約附属書III（アメリカ合衆国） 分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 爬虫綱 Reptilia 目 : カメ目 Testudines 亜目 : 潜頸亜目 Cryptodira 上科 : リクガメ上科 Testudinoidea 科 : ヌマガメ科 Emydidae 亜科 : アミメガメ亜科 Deirochlyinae 属 : チズガメ属 Graptemys 種 : キマダラチズガメ G. flavimaculata 学名 Graptemys flavimaculata Cagle, 1954 和名 キマダラチズガメ 英名 Yellow-blotched map turtle
キマダラチズガメ（Graptemys flavimaculata）は、爬虫綱カメ目ヌマガメ科チズガメ属に分類されるカメ。
アメリカ合衆国（ミシシッピ州南部パスカゴーラ川水系）[1][2][3][4]固有種
甲長17.5センチメートル[3]。オスよりもメスの方が大型になり、オスは最大甲長11センチメートル[2]。第1-4椎甲板に刺状の突起（キール）がある[2]。背甲は暗黄色や褐色で、椎甲板や肋甲板に黄色や橙色の斑紋が入る[1][2][3]。種小名flavimaculataは「黄色い斑紋のある」の意で、和名と同義[3]。腹甲の色彩は淡黄色[3]。
頭部は小型[2][3]。頭部や四肢の色彩は暗黄色[3]。眼後部に入る斑紋と頸部の縦縞が繋がる[3]。
幼体は後部縁甲板の外縁が同属他種より尖り、英名saw-backの由来になっている[3]。
属内ではクロコブチズガメやワモンチズガメと単系統群を形成すると推定され、特にワモンチズガメに近縁とされる[3]。
流れが中程度か速い河川などに生息し、底質が砂や粘土で上陸しやすい岸辺や倒木などがある環境を好む[2][3]。周年河川に生息するが、夏季に河川の周辺にある止水域に移動する個体もいる[3]。岸辺や岩、低木の枝上などで日光浴を行うことを好む[2][3][4]。
食性は動物食傾向の強い雑食で、昆虫、巻貝などを食べると考えられている[3]。
繁殖形態は卵生。5-8月に基底が砂の土手に[2]、1回に3-9個の卵を年に1-2回（主に年1回）に分けて産む[3]。
開発による生息地の破壊およびそれに伴う水没や流出、アライグマやウオガラス、キングヘビなどの外敵に捕食される機会の増加、製紙工場からの排水による水質汚染、ペット用の乱獲、娯楽としての射撃による殺傷などにより生息数が減少している[2][3][4]。州法および1986年から連邦法でも保護の対象とされ[4]、採集や飼育、輸出が厳重に規制されている[3]。
ペットとして飼育されることもあり、日本にもヨーロッパからの飼育下繁殖個体が輸入されている。[1]。
この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／プロジェクト:生物）。 
