Els cal·líctids (Callichthyidae) constitueixen una família de petits silurs[3] d'aigua dolça que es troba a les regions tropicals i subtropicals de l'Amèrica del Sud.[4]
La mida dels peixos d'aquesta família oscil·la entre petita i mitjana: algunes espècies del gènere Corydoras no depassen els 20 mm, mentre que Hoplosternum littorale (l'espècie més grossa) és capaç d'assolir els 160 mm de llargària total.[5] Boca petita i ulls generalment grossos i mòbils. Presència d'un o dos parells de barbetes ben desenvolupades a la mandíbula inferior.[6] Part ventral aixafada i la dorsal bombada. Aleta adiposa darrere de la dorsal. Aleta pectoral (el primer radi de la qual s'ha transformat en una gran espina) amb un paper important durant la reproducció. Plaques òssies (solapades com si fossin teules) cobrint els flancs, el cap i el dors. Aquesta família es divideix en dos subfamílies segons la naturalesa del "blindatge" abans esmentat: Callichthyinae (gèneres Callichthys, Dianema, Hoplosternum, Lepthoplosternum i Megalechis) i Corydoradinae (gèneres Aspidoras, Brochis, Corydoras i Scleromystax). El gènere Corydoras n'és el que conté més espècies (169), però, sovint, és difícil distingir-les perquè les diferències són molt tènues i mostren una gran variació intraespecífica. El gènere Brochis, molt proper a Corydoras, difereix d'aquest darrer pel nombre de radis de l'aleta dorsal.[4]
Per sobreviure en aigües pobres en oxigen, aquests peixos fan servir l'aire mitjançant llurs tubs digestius: durant les seues pujades ràpides a la superfície s'empassen bombolles, les quals són immediatament expulsades pel recte (la mucosa del qual conté nombrosos capil·lars sanguinis, gràcies als quals l'oxigen passa a la sang).[4]
Es troba a Panamà i Sud-amèrica, incloent-hi els rius Paranà, Paraguai, São Francisco, Amazones, Orinoco, Magdalena, etc.[6][5]
Són peixos principalment crepusculars, bentònics i viuen en bancs.[4]
Els cal·líctids (Callichthyidae) constitueixen una família de petits silurs d'aigua dolça que es troba a les regions tropicals i subtropicals de l'Amèrica del Sud.
Čeleď pancéřníčkovití (Callichthyidae) je s osmi značně rozdílnými rody druhově početnou skupinou z řádu sumci (Siluriformes). Zajímavým vzhledem a nenáročností se stala většina druhů této čeledi poměrně často chovanými akvarijními rybami.
Příslušníci této čeledi obývají převážnou část Jižní Ameriky a jsou známí především jako sladkovodní ryby. Kožnatí sumečci žijí převážně samotářsky a vyskytují se v délkách od 7 až do 35 cm vzrůstu, přičemž pancéřnatí sumečci jsou většinou hejnové ryby a většina druhů dorůstá délky pouze 2 až 8 cm. Jako akvarijní rybky jsou to klidní, mírumilovní a většinou nenároční tvorové a pro svůj zajímavý vzhled a chování i poměrně oblíbení. Jsou všežravci, kteří si v bahně a písku dokáží najít všemožné zbytky potravy. Jako všechny druhy sumců mají také pancéřníčci velkou tlamku, s několika vousky sloužícími k detekci. I proto jako všichni sumci mají také pancéřníčci schopnost vyslídit potravu i v absolutní temnotě.
Pancéřníčci jsou malí sumečci, jejichž tělo je velmi dobře chráněno kostěným pancířem tvořeným na bocích dvěma řadami taškovitě se překrývajících kostěných štítků. Tělo poměrně zavalité ze stran poněkud zploštělé, břišní strana plochá. Jeden pár vousků na horní čelisti a jeden až dva páry na dolní čelisti. Oči velké, značně pohyblivé. Mají vyvinutu tukovou ploutvičku, před níž leží ve střední linii hřbetu několik drobných nepárových kostěných štítků. Poslední z nich vybíhá v podobě trnu do tukové ploutvičky. Konečník může být přizpůsoben k funkci doplňkového dýchacího orgánu, které jim umožňuje využívat atmosférický kyslík. Vzduch bývá polknut a vtlačen až do konečníku. V části středního střeva je díky silné redukci hladké svaloviny výrazně ztenčená střevní stěna bohatě prokrvená. Zde dochází k okysličování krve a k uvolňování oxidu uhličitého z krve do trávicí traktu. Řitním otvorem pak vychází oxid uhličitý ven z těla. Střevní dýchání představuje fyziologickou adaptaci na život ve ztížených specifických podmínkách obývaného prostředí. Ve vodách tropického prostředí s množstvím organických látek a s pomalým tokem se velmi často snižuje obsah rozpuštěného kyslíku. Některé druhy jsou schopny za vlhkého počasí urazit krátký kus cesty po souši. Pancéřoví sumečci obývají v hejnech mělčiny a živí se veškerými drobnými zbytky, které nacházejí na dně toků. V akváriích chované druhy jsou vesměs skromné a nenáročné a velmi odolné rybky.
Teplota vody se pohybuje podle druhu od 15 až do 30 °C . Mnoho pancéřových sumečků je velmi odolných proti silnému ochlazení. Kvalita vody má určitou důležitou roli většinou jen při rozmnožování. Vytírají se do pěnového hnízda, které staví z bublinek vzduchu obaleného ústním sekretem samec na hladině pod „stříškou“, tvořenou listem rostliny vyrůstajícím nad hladinu. Ryby rodu Collichthys a Hoplosternum se mohou pomocí silných prsních trnů a díky přídatnému střevnímu dýchání přesunovat v případě potřeby na kratší vzdálenosti po souši (při vysychání vody, apod.).
Pancéřníčkovití jsou malí a menší sumci obývající tropické části Střední a převážnou část Jižní Ameriky od Panamy až po Argentinu.
Tato čeleď pancéřníčkovití (Callichthyidae) je rozdělena do dvou podrodů s osmi vesměs rozdílnými rody, lišícími se vzhledem, velikostí a způsobem rozmnožování.
Především u rodu Corydoras dochází v posledních letech ke stále častějším importům nových druhů z volné přírody, které neodpovídající žádnému dosud popsanému druhu. Proto než budou popsány a vědecky zpracovány, označují se tyto druhy jako formy značené písmenem „C“ a číselným kódem. Do roku 2000 zahrnoval rod Corydoras přes 170 vědecky popsaných recentních druhů a na 65 různých forem.
V tomto článku byl použit překlad textu z článku Callichthyidae na německé Wikipedii.
Obrázky, zvuky či videa k tématu pancéřníčkovití ve Wikimedia Commons
Čeleď pancéřníčkovití (Callichthyidae) je s osmi značně rozdílnými rody druhově početnou skupinou z řádu sumci (Siluriformes). Zajímavým vzhledem a nenáročností se stala většina druhů této čeledi poměrně často chovanými akvarijními rybami.
Die Panzer- und Schwielenwelse (Callichthyidae von griechisch kallis „schön“, ichthys „Fisch“) sind eine Familie aus der Ordnung der Welsartigen (Siluriformes). Die Mitglieder dieser artenreichen Familie leben mit Ausnahme des Südens und der Gebiete westlich der Anden in fast ganz Südamerika und sind vor allem als Süßwasserzierfische bekannt geworden. Während Schwielenwelse überwiegend als Einzelgänger leben und 7 bis 24 cm[1] groß werden, handelt es sich bei den Panzerwelsen meist um Schwarmfische, von denen die meisten Arten lediglich 2 bis 8 cm groß werden.
Panzer- und Schwielenwelse leben in Süßgewässern im größten Teil Südamerikas, im Amazonasbecken, im Stromgebiet des Orinoko, im Rio São Francisco, in den Flüssen des atlantischen Brasilien, im Stromgebiet von Río Paraná und Río Paraguay, im Río Magdalena, in einigen Flüssen Panamas und auf Trinidad. Ihr Artenreichtum ist im oberen Amazonasgebiet und in den Flüssen des Guayanaschildes am höchsten. Abgesehen von Callichthys fabricioi aus dem kolumbianischen Río Cauca[2] kommen Panzer- und Schwielenwelse nur östlich der Anden vor.
Der Körper von Panzer- und Schwielenwelsen ist zwischen Kopf und Schwanzflosse fast vollständig durch zwei am Rücken und an den Körperseiten langlaufende Reihen von glatten, dachziegelartig übereinanderstehenden Knochenplatten gepanzert. Die Seitenlinie ist bis auf einen Rest auf einem bis sechs dieser Knochenplättchen reduziert. Die zweikammerige Schwimmblase ist von einer Knochenkapsel umgeben. Der erste Brust- und Rückenflossenstrahl ist kräftig, stachelartig und arretierbar. Die große Rückenflosse hat außerdem sieben bis acht Weichstrahlen. Die Afterflosse ist kurz. Die Bauchflossen beginnen für gewöhnlich unter dem letzten Drittel der Rückenflosse. Eine Fettflosse ist vorhanden. Vor ihr liegen einige kleine, unpaare Knochenplättchen, von denen das letzte als Stachel ausgebildet ist. Die Augen sind beweglich. Das kleine Maul ist von ein bis zwei Bartelpaaren umgeben. Auf Ober- und Unterlippe können sich zusätzliche, kürzere Auswüchse befinden. Die Kiefer sind bezahnt oder zahnlos, die Prämaxillare ist immer zahnlos.
Panzer- und Schwielenwelse bewohnen alle Arten von Süßgewässern, sowohl sauerstoffreiche, schnell fließende Bergbäche, als auch große Flüsse, überflutete Areale, und sauerstoffarme Sümpfe und stehende Gewässer. Sie sind überwiegend dämmerungsaktiv und ernähren sich von größeren Einzellern (Protisten), sehr kleinen Vielzellern (Bärtierchen, Rädertierchen), Würmern und anderen bodenbewohnenden Wirbellosen, vor allem jedoch von Wasserinsekten sowie kleinen Krebstieren. Die Nahrung wird mit den Barteln aufgespürt. Der Kopf kann bei der Nahrungssuche bis zu den Augen in den Bodengrund gedrückt werden. Vor der Laichzeit nehmen einige Arten, abgesehen von Detritus und Pflanzenresten, keinerlei Nahrung zu sich. Während die verwandten Harnisch- und Schmerlenwelse nur in sauerstoffarmen Wohngewässern Luft atmen, nehmen alle Panzer- und Schwielenwelse, unabhängig davon, ob ihr Wohngewässer sauerstoffreich oder sauerstoffarm ist, in regelmäßigen Abständen über das Maul atmosphärische Luft zu sich. Die Fische schwimmen dazu rasch zur Wasseroberfläche, schnappen nach Luft und tauchen ebenso schnell wieder zum Gewässerboden ab. Der Sauerstoff wird anschließend über den Mitteldarm aufgenommen und verbrauchte Luft über den Anus ausgestoßen. Der Mitteldarm wird dazu intensiv mit Blut versorgt und hat eine reduzierte glatte Muskulatur. Das Aufnehmen von Luft ist bei den Panzer- und Schwielenwelsen vor allem für das Hydrostatische Gleichgewicht wichtig und nur unter sauerstoffarmen Bedingungen eine Zusatzatmung. Während der Trockenzeit sammeln sie sich zu riesigen Gruppen in Restwassern und können dann auch größere Salzkonzentrationen vertragen. Die Arten aus den Gattungen Callichthys und Hoplosternum können mit Hilfe ihrer Brustflossenstacheln und schlängelnden Bewegungen austrocknende Gewässer verlassen und neue Wohngewässer aufsuchen. Um Austrocknung zu vermeiden tun sie dies für gewöhnlich nur in der Nacht. Außerdem schützt sie der Knochenpanzer.
Die Gattungen Aspidoras, Scleromystax, Corydoras und Brochis (Unterfamilie Corydoradinae) sind Substratlaicher, wie die meisten anderen Welse, und befestigen ihren Laich an Steinen, Blättern oder Wasserpflanzen, während Callichthys, Megalechis, Lepthoplosternum, Hoplosternum und Dianema (Unterfamilie Callichthyinae) ein Schwimmnest aus Schaum und Pflanzenmaterial bauen und ihre Eier hineinlegen. Das Schaumnest hat einen Vorteil in sauerstoffarmen Gewässern, da der Sauerstoffgehalt in der Umgebung der Eier hier immer relativ hoch ist. Wahrscheinlich wirkt der Schaum auch antibakteriell.
Panzer- und Schwielenwelse gehören zur Unterordnung Loricarioidei (Sullivan et al., 2006[3]) bzw. Überfamilie Loricarioidea (Nelson, 2006). Sie sind die Schwestergruppe eines gemeinsamen Taxons von Harnisch-, Kletter- und Stachligen Zwergwelsen.
Bleistiftwelse (Nematogenyidae)
Schmerlenwelse (Trichomycteridae)
Panzer- und Schwielenwelse (Callichthyidae)
Stachlige Zwergwelse (Scoloplacidae)
Harnischwelse (Loricariidae)
Kletterwelse (Astroblepidae)
Zu der Familie zählen etwa 200 Arten in neun Gattungen und zwei Unterfamilien. Mehr als 150 Arten zählen zur Sammelgattung Corydoras, der artenreichsten Gattung der Welsartigen (Siluriformes).
Die Arten aus der Unterfamilie der Panzerwelse (Corydoradinae) (Hoedeman 1952) werden drei bis zwölf Zentimeter lang. Sie sind hochrückig und seitlich abgeflacht. Ihre Schnauze ist rund oder seitlich abgeflacht und mehr oder weniger lang, einige mit eingebuchteter Sattelschnauze. Die Barteln sind kurz. Panzerwelse sind Schwarmfische und Substratlaicher. Von den vier Gattungen der Panzerwelse gilt die große, nicht durch Synapomorphien diagnostizierbare Sammelgattung Corydoras als paraphyletisch, da die Gattungen Aspidoras und Scleromystax diese in mindestens zwei Abstammungslinien trennt. In zukünftigen Revisionen ist damit zu rechnen, dass Corydoras in mehrere Gattungen aufgespalten wird.
Die Arten aus der Unterfamilie der Schwielenwelse (Callichthyinae) (Hoedeman 1952) sind langgestreckt, spindel- oder walzenförmig. Die Schnauze ist abgeflacht, das Maul klein und unterständig. Die Oberkieferbarteln sind lang. Sie bauen ein Schaumnest und stellen weniger als 10 % der Callichthyidae-Arten. Einige Schwielenwels-Arten können Laute erzeugen.
Folgendes Kladogramm zeigt die Unterfamilien, alle Gattungen und die wahrscheinlichen Verwandtschaftsverhältnisse zueinander[4][5]:
Callichthyidae CallichthyinaeCorydoras ((Sensu lato) incl. Brochis)
Der älteste fossile Nachweis eines Callichthyiden ist Corydoras revelatus aus dem späten Paläozän (58,5–58,2 mya) von Argentinien (Mais-Gordo-Formation)[6][7].
Viele Panzerwelse, vor allem aus der artenreichen Gattung Corydoras, sind beliebte Aquarienfische, werden gefangen und weltweit exportiert, viele können auch nachgezüchtet werden. Größere Schwielenwelsarten dienen der menschlichen Ernährung und werden befischt und meist im Panzer gekocht.
Die Panzer- und Schwielenwelse (Callichthyidae von griechisch kallis „schön“, ichthys „Fisch“) sind eine Familie aus der Ordnung der Welsartigen (Siluriformes). Die Mitglieder dieser artenreichen Familie leben mit Ausnahme des Südens und der Gebiete westlich der Anden in fast ganz Südamerika und sind vor allem als Süßwasserzierfische bekannt geworden. Während Schwielenwelse überwiegend als Einzelgänger leben und 7 bis 24 cm groß werden, handelt es sich bei den Panzerwelsen meist um Schwarmfische, von denen die meisten Arten lediglich 2 bis 8 cm groß werden.
Каллихт сымалдуулар (лат. Callichthyidae) — аквариумда багылуучу майда жаян балыктардын бир тукуму, буларга төмөнкү уруу жана түрлөр кирет: каллихт обыкновенный (лат. Callichthys callichthys) кадимки каллихт, чаар каллихт (С. punctatus), каллихтер (уруу) (Callichthys).
Каллихт сымалдуулар (лат. Callichthyidae) — аквариумда багылуучу майда жаян балыктардын бир тукуму, буларга төмөнкү уруу жана түрлөр кирет: каллихт обыкновенный (лат. Callichthys callichthys) кадимки каллихт, чаар каллихт (С. punctatus), каллихтер (уруу) (Callichthys).
Callichthyidae is a family of catfishes (order Siluriformes), called armored catfishes due to the two rows of bony plates (or scutes) along the lengths of their bodies. It contains some of the most popular freshwater aquarium fish, such as many species in the genus Corydoras.
The family derives its name from the Greek words kallis (beautiful) and ichthys (fish).[1] Callichthyidae is one of six families in the superfamily Loricarioidea, and is sister to a clade formed by Scoloplacidae, Astroblepidae, and Loricariidae.[2] Within the family Callichthyidae, the two subfamilies have eight genera and about 177 species,[3] accounting for about 7% of all catfish. Most of these species are in the genus Corydoras, the largest catfish genus.[2]
The subfamily Corydoradinae includes about 90% of the species in the family Callichthyidae and is one of the most diverse siluriform assemblages in the Neotropics, with about 170 valid species.[4] It includes two tribes, Aspidoradini and Corydoradini. Aspidoradini contains Aspidoras and Scleromystax, while Corydoradini contains Corydoras and Brochis.[5][6] Some believe the genus Brochis should be synonymized with Corydoras.[4]
The subfamily Callichthyinae contains Callichthys, Dianema, Hoplosternum, Lepthoplosternum, and Megalechis. According to a 1997 paper, Callichthys is the most basal member of the subfamily.[7] In a 2004 study, different relationships among the callichthyines were found: Dianema and Hoplosternum form the most basal clade, and Callichthys is sister to Lepthoplosternum and Megalechis.[8]
The first known fossil species of callichthyid is Corydoras revelatus from Salta, Argentina, of the late Paleocene.[9][10] This species is tentatively placed in Corydoras, but is unambiguously a member of the subfamily Corydoradinae.[4] It indicates that the lineages leading to the two callichthyid subfamilies occurred at least by the late Paleocene.[4] It also suggests an earlier differentiation of loricarioids in comparison to other catfishes, or a lack of older fossils of other Neotropical groups.[4]
A fossil identified as a Hoplosternum species has also been identified from the middle Miocene in the La Venta formation, Magdalena River basin, Colombia.[10]
The Neotropical family Callichthyidae is found in most South American river drainages (Paraná-Paraguay, São Francisco, Atlantic Coastal basins in Brazil, Amazon, Orinoco, Maracaibo, Magdalena). Hoplosternum punctatum is the only species in Central America, as it occurs in a few rivers in Panama. Callichthyidae present the highest species richness in the headwaters of the Amazonas drainage and those rivers draining the Guiana Shield.[2]
The subfamily Corydoradinae is found east of the Andes and north of the Rio de La Plata system.[4] Representatives of the Corydoradinae are found in several freshwater environments, ranging from fast-flowing piedmont streams with sandy or rocky bottoms to lowland pools with muddy bottoms.[4] A single species, Aspidoras mephisto, is a cavefish.[11]
Callichthyids are fairly small catfish, and range in size from some tiny Corydoras species that do not exceed 2 cm (0.79 in) to Hoplosternum littorale, which some sources list as growing to a length of up to 24 cm (9.4 in) TL.[2][12] The mouth is small and ventral with one or two pairs of well-developed barbels.[3] The dorsal and pectoral fins have strong spines, and a spine is found at the anterior border of the adipose fin.[3] In many species of this family, these spines are also venomous as an added deterrent to predators.[13]
The scutes that give these fish their name are one of their most prominent characteristics. The body has two rows of overlapping bony plates on each side.[3] The plates are arranged so they overlap along the rows as well as between the rows, providing protection but also allowing some freedom of movement. These scutes connect with the solid bones of the head, and the head itself may be covered with bony plates. The upper row of lateral scutes may either meet on the back or a narrow bare area may be filled with small oval or roundish bony platelets.
Species of the Corydoradinae are of small size (maximum about 9 cm (3.5 in) in standard length) and are easily distinguished from other callichthyids by their deep bodies and short maxillary barbels.[4]
Living habits are varied; the family includes both bottom-foraging and midwater species. Callichthyids inhabit a wide range of habitats, from small, swift, oxygen-rich creeks to big rivers and flooded areas. Their habitats may even include swampy and muddy ones where oxygen may be virtually absent.[2] Callichthyids survive in these conditions by breathing air, collecting and swallowing it at the water's surface. The intestines are used to absorb oxygen, and the air is expelled from the anus.[2] The anterior digestive intestine packages digesta into a string of slightly compressed boluses, creating an air channel in the digestive intestine, thus allowing air to pass unimpeded. The posterior intestine is modified for respiration into a thin-walled and highly vascularized structure by reduction of the thickness of the epithelium, submucosa, and muscle layers; though highly modified to absorb air, it is inefficient for digestive purposes. Air moving through the digestive tract facilitates the movement of digesta to the rectum.[14] Unlike other catfish such as loricariids or trichomycterids that may breathe air only under hypoxic conditions, callichthyids breathe air under all water conditions.[2] Some callichthyids are able to absorb air through their hind guts to move short distances on land.[3] Air stored in their digestive tracts also accounts for 75% of the necessary air for neutral buoyancy.[2]
Breeding habits are also variable. Corydoradines breed over the substrate (such as rocks, logs, or leaves) as most catfish. However, the members of the subfamily Callichthyinae are known for building and guarding floating foam bubble nests; Hoplosternum littorale is reported to have the most complex nest structure.[15] These floating nests are made of foam and plant debris. Spawning and caring for the eggs and larvae takes place in these nests.[2][16] Parental care in callichthyines is by the male.[17] In Corydoras and Hoplosternum, fertilization of eggs involves 'sperm drinking'; the female and male form the "T-position" with the female's mouth over the male's genital opening, and then the female drinks the sperm, releasing the sperm and eggs simultaneously.[18]
Some species are quite common in South America and are fished commercially. They are usually cooked in their bony armor.[2] Some callichthyids, especially species of Corydoras, are popular as ornamental fish in the fishkeeping hobby.[2]
Callichthyidae is a family of catfishes (order Siluriformes), called armored catfishes due to the two rows of bony plates (or scutes) along the lengths of their bodies. It contains some of the most popular freshwater aquarium fish, such as many species in the genus Corydoras.
Kaliĥtiedoj, Callichthyidae, estas familio de katfiŝoj (ordo Siluroformaj), nomitaj kiraskatfiŝoj pro la du strioj de ostaj platoj (aŭ ŝildoj) laŭlonge de siaj korpoj. Ĝi enhavas kelkajn el la plej popularaj nesalakvaj akvariaj fiŝoj, kiel multaj specioj de la genro Corydoras.
La familio derivigas sian nomon el la grekaj vortoj kallis (bela) kaj iĥtis (fiŝo).[1] Kaliĥtiedoj estas unu el la ses familioj en la superfamilio Loricarioidea, kaj estas frata de klado formita de Skoloplacedoj, Astroblepedoj, kaj Lorikariedoj.[2] Ene de la familio Kaliĥtiedoj, la du subfamilioj havas ok genrojn kaj ĉirkaŭ 177 speciojn,[3] enkalkulante ĉirkaŭ 7% el ĉiuj katfiŝoj. Plej el tiuj specioj estas en la genro Corydoras, nome la plej granda katfiŝa genro.[2]
La subfamilio Koridoradenoj enhavas ĉirkaŭ 90% el la specioj de la familio Kaliĥtiedoj kaj estas unu el la plej diversaj siluroformaj grupoj en Neotropiso, kun ĉirkaŭ 170 validaj specioj.[4] Ĝi enhavas du tribojn, Aspidoradini kaj Corydoradini. Aspidoradini enhavas la genrojn Aspidoras kaj Scleromystax, dum Corydoradini enhavas la genrojn Corydoras kaj Brochis.[5][6] Kelkaj kredas, ke la genro Brochis estu sinonimigita kun Corydoras.[4]
La subfamilio Kaliĥtienoj enhavas la genrojn Callichthys, Dianema, Hoplosternum, Lepthoplosternum, kaj Megalechis. Laŭ artikolo de 1997, Callichthys estas la plej baza membro de la subfamilio.[7] En studo de 2004, oni trovis diferencajn rilatojn inter Kaliĥtienoj: Dianema kaj Hoplosternum formas la plej bazan kladon, kaj Callichthys estas frata de Lepthoplosternum kaj Megalechis.[8]
Kaliĥtiedoj, Callichthyidae, estas familio de katfiŝoj (ordo Siluroformaj), nomitaj kiraskatfiŝoj pro la du strioj de ostaj platoj (aŭ ŝildoj) laŭlonge de siaj korpoj. Ĝi enhavas kelkajn el la plej popularaj nesalakvaj akvariaj fiŝoj, kiel multaj specioj de la genro Corydoras.
Los coridoras son la familia Callichthyidae de peces de agua dulce, incluida en el orden Siluriformes, distribuidos por ríos y lagos de Panamá y toda Sudamérica.[1] Su nombre procede del griego: kallis (bello) + ichthys (pez).[2]
Aparecen por primera vez en el registro fósil a principios del terciario, paleoceno de río de la plata.[3]
El cuerpo presenta dos filas longitudinales de placas óseas superpuestas, a ambos lados; la vejiga natatoria se encuentra dentro de un compartimento óseo.[1]
La boca es pequeña y en posición ventral, alrededor de la cual se disponen uno o dos pares de bigotes bien desarrollados; las aletas dorsal y pectorales presentan una espina fuerte, al igual que la aleta adiposa cercana al borde delantero.[1]
El género corydoras se conoce para el paleoceno del río de la plata lo cual sugiere inmediatamente un división en subfamilias para los miembros de este grupo, sin embargo puede constituir también una situación especial de supervivencia taxonómica sin representar necesariamente un sesgo filogenético, el tema está en estudio.
Se aclimatan muy bien a vivir en acuarios.
En algunas especies el aire retenido en un estómago posterior vascularizado le permite respirar fuera del agua un rato, con lo que pueden viajar arrastrándose cortas distancias sobre la tierra firme.[1]
Existen cerca de 200 especies válidas, agrupadas en los siguientes 8 géneros:[4]
Corydoras habrosus
Brochis splendens
Megalechis thoracata
Dianema urostriata
Los coridoras son la familia Callichthyidae de peces de agua dulce, incluida en el orden Siluriformes, distribuidos por ríos y lagos de Panamá y toda Sudamérica. Su nombre procede del griego: kallis (bello) + ichthys (pez).
Aparecen por primera vez en el registro fósil a principios del terciario, paleoceno de río de la plata.
Callichthyidae arrain siluriformeen familia da, Neotropikoko ur gezatan bizi dena.[1].
FishBaseren arabera, familiak egun 201 espezie ditu, 9 generotan banaturik:[2]
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Callichthyidae arrain siluriformeen familia da, Neotropikoko ur gezatan bizi dena..
Panssarimonnit (Callichthyidae) kuuluvat monnikalojen (Siluriformes) lahkoon.
Panssarimonnit jaetaan kahteen alaheimoon[1]:
Aitopanssarimonnit Callichthyinae
Aiemmin omana sukunaan olleet vihermonniset (Brochis) on yhdistetty Corydoras-sukuun.[2]
Panssarimonnit (Callichthyidae) kuuluvat monnikalojen (Siluriformes) lahkoon.
Les Callichthyidae (Callichthyidés) sont une famille de poissons-chats d'eau douce, aussi appelés poissons-chats cuirassés.
Ils sont endémiques à l'Amérique du Sud.
Leur nom vient des mots grecs kallis (beau) et ichthys (poisson).
Selon World Register of Marine Species (29 oct. 2017)[1] :
Les Callichthyidae (Callichthyidés) sont une famille de poissons-chats d'eau douce, aussi appelés poissons-chats cuirassés.
Fine den ord Siluriformes is ea na Callichthyidae, ar a dtugtar cait mhara armúrtha mar gheall ar an dhá shraith de phlátaí cnámhacha (nó scúit) ar feadh a choir. Coinníonn sé cuid de na héisc uisceadáin fhionnuisce is mó a bhfuil tóir orthu, cosúil le go leor speiceas sa ghéineas Corydoras.
Faigheann an fhine a hainm ón bhfocal Gréigise kallis (álainn) agus ichthí (iasc).
Fine den ord Siluriformes is ea na Callichthyidae, ar a dtugtar cait mhara armúrtha mar gheall ar an dhá shraith de phlátaí cnámhacha (nó scúit) ar feadh a choir. Coinníonn sé cuid de na héisc uisceadáin fhionnuisce is mó a bhfuil tóir orthu, cosúil le go leor speiceas sa ghéineas Corydoras.
I Callictidi o Callittidi (Callichthyidae Bonaparte, 1838) sono una famiglia di pesci siluriformi, comprendente 195 specie d'acqua dolce; sono conosciuti anche come pesci gatto corazzati.
L'aspetto è affascinante: non per niente il loro nome scientifico (Callichthyidae) deriva dal greco kallis (bello) + ichthys (pesce).
I callittidi sono pesci adattati a vivere tra i fondali, quindi presentano ventre appiattito e due paia di barbigli. Le scaglie di questa famiglia sono mutate in placche ossee che, nell'ordine di due file orizzontali, si innestano tra loro in concomitanza della linea orizzontale sul fianco. La livrea è mutevole, ma sempre mimetica, bruno-verde, grigia o bianca.
Le dimensioni variano dai 3 ai 60 cm a seconda della specie.
Vivono in piccoli banchi nei bassi fondali sabbiosi e ricchi di detriti di fiumi e laghi del continente sudamericano, Panama e isole caraibiche comprese.
I Callittidi sono classificati in due sottofamiglie:
L'interesse degli acquariofili si è orientato negli ultimi decenni alle specie più piccole e di bell'aspetto del genere Corydoras e Brochis. Tuttavia anche grosse specie (Callichthys callichthys e Megalechis thoracata) sono commercializzate poiché esistono numerosi appassionati.
La prolificità di queste specie rende più semplice l'allevamento nei paesi occidentali, anche se a volte è più economico pescare nei luoghi d'origine gli esemplari giovani.
I Callictidi o Callittidi (Callichthyidae Bonaparte, 1838) sono una famiglia di pesci siluriformi, comprendente 195 specie d'acqua dolce; sono conosciuti anche come pesci gatto corazzati.
Šarvuotieji šamukai (lot. Callichthyidae, angl. Armored catfishes, vok. Panzerwelse) – šamažuvių (Siluriformes) šeima. Paplitusios Pietų Amerikoje ir Panamoje. Gyvena gėluose vandenyse. Daug rūšių auginama akvariumuose.
Šeimoje 9 gentys, 184 rūšys.
Anksčiau dar buvo išskiriama brochių (Brochis) gentis, kuri dabar įjungta į Corydoras gentį.
Šarvuotieji šamukai (lot. Callichthyidae, angl. Armored catfishes, vok. Panzerwelse) – šamažuvių (Siluriformes) šeima. Paplitusios Pietų Amerikoje ir Panamoje. Gyvena gėluose vandenyse. Daug rūšių auginama akvariumuose.
Šeimoje 9 gentys, 184 rūšys.
De pantsermeervallen (Callichthyidae) zijn een familie van vissen zonder schubben uit de orde meervalachtigen (Siluriformes). In de plaats van schubben wordt hun lichaam door grote beenplaten onder de slijmhuid (als een pantser) beschermd, waaraan ze hun naam danken.
Aan de monddelen met 6 baarddraden is te zien dat het bodemvissen zijn. De pantsermeervallen hebben 4 langere baarddraden op de bovenkaak en 2 kortere op de onderkaak.
De meeste soorten zijn gestippeld, gestreept of gevlekt. De achtergrondkleur varieert van zilverachtig, witachtig tot geel.
Pantsermeervallen eten algen en voedselresten, waardoor ze redelijk populaire aquariumvissen zijn ondanks de onopvallende kleuren. Ze woelen met hun baarddraden de bodem om, op zoek naar voedsel.
De pantsermeervallen (Callichthyidae) zijn een familie van vissen zonder schubben uit de orde meervalachtigen (Siluriformes). In de plaats van schubben wordt hun lichaam door grote beenplaten onder de slijmhuid (als een pantser) beschermd, waaraan ze hun naam danken.
Pansermaller er en gruppe maller som lever i ferskvann. De har sitt norske navn fra sine panserlignende skjell som gir dem god beskyttelse. Det vitenskapelige navnet har de fra de greske ordene kallis (vakker) og ichthys (fisk).
De fleste artene stimer. De finnes i alt fra strie fjellbekker til stillestående vann.
For å kompensere for oksygenmangelen i sistnevnte vanntype har de utviklet et sekundært respirasjonssystem, tarmånding. Dette innebærer at de regelmessig svømmer til overflaten og snapper i seg litt luft som senere passerer tarmen hvor oksygenet utvinnes.
Den eldste kjente fossilarten av pansermaller er Corydoras revelatus fra Salta i Argentina fra sen paleocen. Denne arten er foreløpig plassert i Corydoras, men er utvilsomt et medlem av gruppen Corydoradinae.
Et fossil identifisert som Hoplosternum sp. er også funnet i La Venta-formasjonen i Río Magdalena i Colombia, og er anslått til å være fra midten av miocen.
Pansermaller er fredelige og aktive fisk som svømmer rundt på bunnen og leter etter mat. På denne måten hjelper de til å holde rent i overfôrede akvarier.
Pansermaller er en gruppe maller som lever i ferskvann. De har sitt norske navn fra sine panserlignende skjell som gir dem god beskyttelse. Det vitenskapelige navnet har de fra de greske ordene kallis (vakker) og ichthys (fisk).
De fleste artene stimer. De finnes i alt fra strie fjellbekker til stillestående vann.
For å kompensere for oksygenmangelen i sistnevnte vanntype har de utviklet et sekundært respirasjonssystem, tarmånding. Dette innebærer at de regelmessig svømmer til overflaten og snapper i seg litt luft som senere passerer tarmen hvor oksygenet utvinnes.
Multimedia w Wikimedia Commons 
Hasło w Wikisłowniku Kiryskowate[2], kiryski[3] (Callichthyidae) – rodzina małych ryb sumokształtnych (Siluriformes), przez polskich akwarystów błędnie[a] nazwana sumikowatymi[4]. Obejmuje prawie 200 gatunków, w tym wiele popularnych słodkowodnych ryb akwariowych. Powszechnie nazywane są kiryskami (układ łusek na ich ciele przypomina budową kirys). Często mylone z rybami z rodziny kirysowatych (Doradidae), z którymi, choć nie są blisko spokrewnione, zaliczane są do grupy sumików pancernych. Niektóre gatunki potrafią pokonywać krótkie odcinki po lądzie. Większe gatunki są lokalnie hodowane i poławiane jako ryby konsumpcyjne, niektóre są pieczone w pancerzu, a następnie obierane ze skorupy. W zapisie kopalnym kiryskowate znane są z formacji La Venta ze środkowego miocenu (Hoplosternum sp.) i z formacji Maiz Gordo, z późnego paleocenu (†Corydoras revelatus)[5][6].
Zasięg występowania kiryskowatych obejmuje Amerykę Południową. Poza tym kontynentem tylko Hoplosternum punctatum spotykany jest w kilku rzekach Panamy. Callichthyidae zasiedlają większość środowisk słodkowodnych, w tym wody stojące lub wolno płynące, o różnym stopniu natlenienia. Sumik pancerny (Callichthys callichthys) spotykany jest w wilgotnej ściółce.
Ciało kiryskowatych osłonięte jest pancerzem utworzonym z dwóch rzędów płytek kostnych biegnących wzdłuż ciała po obydwu jego bokach. Mały otwór gębowy znajduje się w położeniu dolnym, jest wyposażony w jedną lub dwie pary dobrze rozwiniętych wąsików. W płetwie grzbietowej i w płetwach piersiowych występuje twardy promień tworzący kolec. Płetwa tłuszczowa również wspiera się na kolcu. Jelito kiryskowatych okresowo funkcjonuje jako dodatkowy narząd oddechowy[5].
Ich wielkość jest różna, począwszy od kilku gatunków z rodzaju Corydoras dorastających do 2 cm, a skończywszy na ponad 20-centymetrowym Hoplosternum littorale.
Rodzaje zaliczane do tej rodziny grupowane są w 2 podrodzinach[5]:
Callichthyinae: Callichthys — Dianema — Hoplosternum — Lepthoplosternum — Megalechis
Corydoradinae: Aspidoras — Brochis — Corydoras — Scleromystax
Brochis jest przez wielu autorów włączany do rodzaju Corydoras[7][8].
Większość, bo około 150 z około 200 gatunków[9] tej rodziny klasyfikowanych jest w rodzaju Corydoras. Jest to najliczniejszy w gatunki rodzaj ryb sumokształtnych.
Większość kiryskowatych z podrodziny Callichthyinae po osiągnięciu dojrzałości wiedzie samotniczy tryb życia. Jedynie młode osobniki przebywają w grupach. Składają jaja na roślinach w pobliżu powierzchni wody, kilka z nich buduje gniazda z pęcherzyków powietrza.
Przedstawiciele Corydoradinae preferują gromadne życie. Ikrę składają na podłożu, a w akwarium również na szybach.
Kiryskowate, kiryski (Callichthyidae) – rodzina małych ryb sumokształtnych (Siluriformes), przez polskich akwarystów błędnie nazwana sumikowatymi. Obejmuje prawie 200 gatunków, w tym wiele popularnych słodkowodnych ryb akwariowych. Powszechnie nazywane są kiryskami (układ łusek na ich ciele przypomina budową kirys). Często mylone z rybami z rodziny kirysowatych (Doradidae), z którymi, choć nie są blisko spokrewnione, zaliczane są do grupy sumików pancernych. Niektóre gatunki potrafią pokonywać krótkie odcinki po lądzie. Większe gatunki są lokalnie hodowane i poławiane jako ryby konsumpcyjne, niektóre są pieczone w pancerzu, a następnie obierane ze skorupy. W zapisie kopalnym kiryskowate znane są z formacji La Venta ze środkowego miocenu (Hoplosternum sp.) i z formacji Maiz Gordo, z późnego paleocenu (†Corydoras revelatus).
Pansarmalar (Callichthyidae) är en familj i ordningen malartade fiskar som omfattar cirka 195 arter i nio släkten.[2] Namnet kommer av de pansarliknande fjäll som de flesta arterna har och som utgör ett gott skydd för dem, om än inte fullständigt. De är oftast stimlevande, och förekommer i allt från strida bergsbäckar till stillastående vattendrag. Den absoluta majoriteten av arterna tillhör släktet Corydoras.
För att kompensera syrebristen i den senare vattentypen har de – i likhet med till exempel många grönlingsfiskar – utvecklat ett sekundärt andningssystem, så kallad tarmandning. Detta innebär att de regelbundet simmar upp till ytan, och snappar lite luft, som sedan passerar tarmkanalen, där syret utvinns.
Pansarmalar är fredliga fiskar som piggt simmar runt på botten och letar mat, varför de hjälper till att hålla rent i överfodrade akvarier.
Pansarmalar (Callichthyidae) är en familj i ordningen malartade fiskar som omfattar cirka 195 arter i nio släkten. Namnet kommer av de pansarliknande fjäll som de flesta arterna har och som utgör ett gott skydd för dem, om än inte fullständigt. De är oftast stimlevande, och förekommer i allt från strida bergsbäckar till stillastående vattendrag. Den absoluta majoriteten av arterna tillhör släktet Corydoras.
För att kompensera syrebristen i den senare vattentypen har de – i likhet med till exempel många grönlingsfiskar – utvecklat ett sekundärt andningssystem, så kallad tarmandning. Detta innebär att de regelbundet simmar upp till ytan, och snappar lite luft, som sedan passerar tarmkanalen, där syret utvinns.
Pansarmalar är fredliga fiskar som piggt simmar runt på botten och letar mat, varför de hjälper till att hålla rent i överfodrade akvarier.
Загальна довжина представників цієї родини коливається від 2 до 24 см. Голова середньої розміру, може бути вкрита кістковими пластинками. Очі невеличкі, рухливі. Рот маленький, розташовано у нижній частині морди. Щелепи зубчасті або беззубі. Біля кінчика морди (на верхній щелепі) є 1-2 пари добре розвинених вусиків. Тулуб з 2 рядками кісткових пластинок з кожного боку, що перекривають одна одну, нагадуючи своєрідний панцир. Вони поєднуються з твердими кістками голови. Звідси походить назва цих сомів. Спинні та грудні плавці широкі (у різних видів по різному), мають сильний шип. Перший спинний плавець великий з 7-8 м'якими променями. Плавальний міхур двокамерний, розташований у кістяній капсулі. Мають додаткове кишкове дихання, що дозволяє цим рибам дихати при будь-яких умовах води. Кишечник використовується для поглинання кисню, а повітря видувається з заднього проходу. Черевні плавці починаються навпроти останньої третини першого спинного плавця. Анальний плавець короткий. Жировий плавець у передній частині черева. Хвостовий плавець помірного розміру.
Зустрічаються в водоймах від швидкоплинних передгірних потоків з піщаним або кам'янистим ґрунтом до каламутних, мулистих, заболочених вод, басейну рівнинних водойм. Живляться водними безхребетними.
При нересті самець з сомів підродини Callichthyinae утворює гніздо, що складається з піни і рослинного сміття. Представники підродини Corydoradinae прикріпляють за допомогою клейкої речовини ікру до субстрату на дні.
Доволі популярні в акваріумістів.
Поширені у Панамі, на о. Тринідад та Південній Америці: річках Парагвай, Парана, Амазонка, Оріноко, Магдалено, озері Маракайбо, річках Гвіанського щита, прибережних районах Бразилії, на схід Анд, північніше системи Ріо-де-Ла-Плата.
Callichthyidae là một họ cá da trơn (bộ Siluriformes). Trong tiếng Anh, chúng có tên armored catfishes (cá da trơn giáp) do hai hàng phiến (hay vảy) xương chạy dọc theo cơ thể. Các loài thuộc chi Corydoras là những loài cá cảnh rất phổ biến.
Tên "Callichthyidae" xuất phát từ tiếng Hy Lạp, kallis (đẹp) và ichthys (cá).[1] Callichthyidae là một trong sáu họ của siêu họ Loricarioidea. Nó còn tạo nên một nhánh cùng Scoloplacidae, Astroblepidae, và Loricariidae.[2] Callichthyidae có tám chi, chia ra hai phân họ, gồm khoảng 177 loài.[3] Chiếm khoảng 7% toàn bộ Siluriformes. Đa số thuộc chi Corydoras, chi ca da trơn lớn nhất.[2]
Phân họ Corydoradinae gồm hơn 90% số loài của Callichthyidae, với chừng 170 loài.[4] Nó gồm hai tông, Aspidoradini và Corydoradini. Aspidoradini gồm Aspidoras và Scleromystax, còn Corydoradini gồm Corydoras và Brochis.[5][6] Vài tác giả tin rằng Brochis nên là danh pháp đồng nghĩa của Corydoras.[4]
Phân họ Callichthyinae gồm Callichthys, Dianema, Hoplosternum, Lepthoplosternum, và Megalechis. Theo một bài viết năm 1997, Callichthys gồm những thành viên cơ bản nhất phân họ.[7] Trong một nghiên cứu năm, mối quan hệ trong Callichthyinae được tìm ra: Dianema và Hoplosternum tạo thành nhánh cơ sở nhất, và Callichthys là nhóm chị em của Lepthoplosternum và Megalechis.[8]
Callichthyidae là một họ cá da trơn (bộ Siluriformes). Trong tiếng Anh, chúng có tên armored catfishes (cá da trơn giáp) do hai hàng phiến (hay vảy) xương chạy dọc theo cơ thể. Các loài thuộc chi Corydoras là những loài cá cảnh rất phổ biến.
Панцирные сомы, или калли́хтовые, или панцирники, или панцирниковые сомы (лат. Callichthyidae) — семейство пресноводных лучепёрых рыб из отряда сомообразных.
Панцирные сомики имеют небольшие размеры — от 2,5 до 25 см, тело треугольное, плоское снизу. Характерной особенностью рыб этого семейства является панцирь, образованный двумя параллельными рядами налегающих костных пластинок, расположенных по бокам тела. Спинной и грудной плавники имеют острые шипы, мощный шип есть и у передней границы жирового плавника, чем каллихтовые сомы отличаются от всех других сомов. Рот небольшой, нижний, на верхней челюсти находится 1—2 пары хорошо развитых и 1 пара обычно коротких усиков, как правило, есть также более короткие отростки на обоих челюстях. Носовые отверстия почти слиты воедино. В черепе каллихтов сохранилось пинеальное отверстие. Плавательный пузырь подразделен на два отдела и заключён в костную капсулу. Половой диморфизм выражен слабо, самки обычно несколько крупнее и полнее самцов, у которых более развиты плавники.
В водах бедных кислородом каллихтовые сомики способны дышать атмосферным воздухом, поднимаясь периодически к поверхности и захватывая пузырьки воздуха ртом. Газообмен при этом осуществляется через васкуляризированные стенки задней кишки. Некоторые виды с помощью такого дыхания могут на небольшие расстояния передвигаться по земле.
Нерестятся панцирные сомики во время сезона дождей, когда в водоемах поднимается уровень воды и она насыщается кислородом. Во время нереста самка набирает в рот молоки самца, а затем выпускает в корзиночку, образованную из сложенных брюшных плавников, несколько икринок. Икринки приклеиваются ко дну в облюбованном самкой месте, предварительно политом выпущенными изо рта молоками. У большинства каллихтовых сомов гнезда представляют собой ямки, иногда выложенные растениями и кусочками раковин. Эффективность оплодотворения достигает 100%, всего самка откладывает до 200 икринок.
Панцирные сомы распространены в пресных водоёмах Южной Америки, Панамы и острова Тринидад[1]. Обитают в мелких водоемах, изобилующих гниющими веществами, где кислород содержится только в верхних слоях воды.
Многие представители семейства являются популярными аквариумными рыбками. В общем случае нетребовательны к условиям содержания. Агрессивности по отношению к представителям своего или других видов, хищничества, территориальности не проявляют. Условия содержания: температура воды +18...+28 °C, pH = 6,0—7,5, жёсткость воды до 30 °dH, аэрация, фильтрация, подмена воды, солёность не более 0,1 %. Панцирные сомы питаются бентосом, в аквариуме они обычно держатся у дна. Каллихтовые сомики являются водными санитарами, так как они подбирают остатки корма, упавшие на дно аквариума, при этом взмучивают ил.
Нерест вызывается симуляцией сезона дождей. Для изумрудного брохиса естественный нерест в аквариуме редкость, как правило размножение связано с гонадотропными инъекциями. Плодовитость 50—1500 икринок диаметром 1,5—2,0 мм. Инкубационный период при температуре воды +23...+27 °C длится 4—8 дней. Через 12—20 часов после выклева молодь начинает питаться. Кормят её микрокапсулированным комбикормом, морожеными коловратками, пылью, змейкой и т. п. Половозрелыми становятся в 6—20 месяцев.
У Corydoras aeneus и Corydoras paleatus есть альбиносные формы.
Семейство Callichthyidae состоит из 2 подсемейств[1] с 9 родами и 198 видами[2]:
Панцирные сомы, или калли́хтовые, или панцирники, или панцирниковые сомы (лат. Callichthyidae) — семейство пресноводных лучепёрых рыб из отряда сомообразных.
美鯰科，學名Callichthyidae，是輻鰭魚綱鯰形目的其中一科。觀賞魚市場常見的鼠魚分佈於本科兵鯰亞科下盾皮鮠屬(擬兵鯰屬)(Aspidoras)、兵鯰屬(Corydoras)、硬唇美鯰屬(Scleromystax)，弓背鯰屬(Brochis)已正式併入兵鯰屬中，尤其以兵鯰屬居多。
美鯰科下分9個屬，如下：
†羅德鼠魚(Corydoras revelatus)
美鯰科，學名Callichthyidae，是輻鰭魚綱鯰形目的其中一科。觀賞魚市場常見的鼠魚分佈於本科兵鯰亞科下盾皮鮠屬(擬兵鯰屬)(Aspidoras)、兵鯰屬(Corydoras)、硬唇美鯰屬(Scleromystax)，弓背鯰屬(Brochis)已正式併入兵鯰屬中，尤其以兵鯰屬居多。
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 条鰭綱 Actinopterygii 目 : ナマズ目 Siluriformes 上科 : ロリカリア上科 Loricarioidea 科 : カリクティス科 Callichthyidae 学名 Callichthyidaeカリクティス科 (Callichthyidae) はナマズ目の科の一つ。 体側を2列の骨質の鱗が覆うため、英語では"Armored catfish" と呼ばれる。コリドラスなど、熱帯魚として知られる種を多く含む。
科名はギリシャ語の kallis （美しい）・ ichthys （魚）に由来する[1]。ロリカリア上科に含まれる6科の内の1つであり、スコロプラクス属 Scoloplax ・アストロブレプス属 Astroblepus ・ロリカリア科 Loricariidae と共に単系統群を構成する[2]。
2亜科8属におよそ200種が属する[1]。これは全ナマズ類の7%に達し、特にコリドラス属はナマズ目最大の属である[2]。
最古の化石は、アルゼンチン・サルタ州の58.2-58.5百万年前（サネティアン）の地層から発見されたものである[3][4]。形態からこの種は暫定的にコリドラス属とされ、Corydoras revelatus という名が与えられている。この化石は、ナマズ目内でのロリカリア上科の分岐が比較的早かったことを示唆している[5]。
また、コロンビア・マグダレナ川流域のLa Venta層（中新世中期）からも一個体 (Hoplosternum sp.) が発見されている[4]。
新熱帯区に広く分布し、特にアマゾン川・ギアナ高地で多様性が高い[2]。
コリドラス亜科は、主にアンデス山脈より東側、ラプラタ川水系より北に分布する[5]。また、コリドラス亜科は流れの速い山岳の渓流から砂地、岩場、低湿地帯、泥底まで様々な環境で見られる[5]。
ナマズ類としては小さく、最大種 Hoplosternum littorale でも24 cmにしかならない[2][6]。口は腹側にあり小さく、1-2対のよく発達した髭がある[7]。背鰭・胸鰭には強い棘があり、脂鰭の前縁にも棘がある[7]。
体側に2列に重なり合って並ぶ骨質の鱗は、このグループ最大の特徴であり、英名の由来ともなっている[7]。この骨質板は縦横に重なり合って全面的な防御を提供しているが、同時にある程度の可動性も持っている。これらの鱗はそれ自体骨質板に覆われた頭部と連結している。背面は、骨質板によって閉じられるか、骨質板の隙間に小さい円鱗が並んでいる。 一般的にコリドラス亜科の種は小さく（最小種は2 cm以下、最大9 cm）、体高が高く髭が短いことでカリクティス亜科と区別できる[5]。
生態は様々で、中層遊泳種と底生種を含む。洪水地帯. 酸素をほとんど含まない沼・泥中に生息できる種もいるが[2]、これは水面から空気を飲み込んで空気呼吸する能力によるものである。酸素の吸収には腸が用いられ、空気は肛門から排出される[2]。腸の前部では食塊は圧縮されて紐状になり、空気の通り道が作られる。腸後部は上皮・粘膜・筋層の厚さが減少しており、発達した血管網を持つ。この構造は空気呼吸に特化したもので、消化には不適である。消化管を移動する空気は、食塊を直腸に送り込むことを助けている[8]。ロリカリア科・ヒルナマズ科のような貧酸素下でのみ空気呼吸を行う種と違い、カリクティス科はどのような水環境下でも空気呼吸を行う[2]。さらに、後腸での空気呼吸によって、短い間陸上を移動できるものもいる[7]。また、消化管の空気は水中での浮力の75%を生み出している[2]。
繁殖方法も様々である。コリドラス亜科は、他のナマズ類のように岩・流木・落ち葉などに産卵する。Corydoras ・Hoplosternumの2属では、"sperm drinking"という繁殖方法が取られる。まず雌が雄の生殖孔に口をつけた"T-position"と呼ばれる姿勢を取る。次に雌は精子を飲み込み、その後精子と卵を同時に放出する[9]。
カリクティス亜科に属する種は泡巣を作る。特に、Hoplosternum littorale は複雑な巣を作ることが報告されている[10]。これらの巣は泡と植物の破片からできており、産卵から稚魚の成長まで用いられる[2][11]。巣の保護は雄が行う[12]。
コリドラス亜科 Corydoradinae はカリクティス科の90%、約170種を含み、これは新熱帯区のナマズ目の系統としては最も拡散したものである[5]。コリドラス族、アスピドラス族の2族が含まれ、コリドラス族はコリドラス属・ブロキス属、アスピドラス族はアスピドラス属・Scleromystax属を含む[13][14]。
カリクティス亜科 Callichthyinae は5属を含む。1997年の論文では、カリクティス属がこの亜科で最も基底的な属とされた[15]。だが、2004年の研究では、Dianema属、Hoplosternum属が最も基底的で、カリクティス属はLepthoplosternum属、Megalechis属の姉妹群とされている[16]。
主にコリドラス属が観賞魚として取引される。また、大型の数種は漁獲対象となり、ハコフグのように甲羅の中で調理される[2]。
カリクティス科 (Callichthyidae) はナマズ目の科の一つ。 体側を2列の骨質の鱗が覆うため、英語では"Armored catfish" と呼ばれる。コリドラスなど、熱帯魚として知られる種を多く含む。
科名はギリシャ語の kallis （美しい）・ ichthys （魚）に由来する。ロリカリア上科に含まれる6科の内の1つであり、スコロプラクス属 Scoloplax ・アストロブレプス属 Astroblepus ・ロリカリア科 Loricariidae と共に単系統群を構成する。
2亜科8属におよそ200種が属する。これは全ナマズ類の7%に達し、特にコリドラス属はナマズ目最大の属である。
칼리크티스과(Callichthyidae)는 갑옷메기라고도 불리는 메기들이 속하는 과이며, 갑옷메기라고 불리는 이유는 두줄의 판들이 몸을 덮고 있기 때문이다. 또한, 갑옷메기는 로리카리아과 메기를 뜻하기도 하며, 플래티도라스 코스타투스라는 메기가 속한 도라디드과 메기를 뜻하기도 한다. 칼리크티스과에는 코리도라스와 같이 인기있는 수족관 물고기가 속해 있기도 하다.
다음은 설리반(Sullivan) 등과 디오고(Diogo)와 펭(Peng)의 연구에 기초한 계통 분류이다.[1][2]
메기목 로리카리아아목 메기아목 가시메기상과 공기호흡메기상과 바다동자개상과 Big Asia아시아 유리메기과
아시아 유리메기과
시소르상과 붉은꼬리메기상과Conorhynchos
Big AfricaAuchenoglanididae
붕메기상과
