Multimedia w Wikimedia Commons Kormoran czerwonoczelny (Phalacrocorax urile) – gatunek ptaka z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae). Zamieszkuje zimne regiony przybrzeżne południowej Alaski, Wysp Aleuckich i północno-wschodniej Azji (Kamczatka, Wyspy Kurylskie, Hokkaido).
Brak dymorfizmu płciowego w upierzeniu, które jest w zasadzie czarne. Pióra z metalicznym, zielonym lub niebieskim połyskiem na skrzydłach i grzbiecie po fioletowe i brązowe po bokach. Skóra od dzioba i wokół oczu naga i czerwona, o intensywniejszej barwie w sezonie lęgowym i bledszej zimą. Nogi czarno-brązowe.
Kormoran czerwonoczelny (Phalacrocorax urile) – gatunek ptaka z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae). Zamieszkuje zimne regiony przybrzeżne południowej Alaski, Wysp Aleuckich i północno-wschodniej Azji (Kamczatka, Wyspy Kurylskie, Hokkaido).
Brak dymorfizmu płciowego w upierzeniu, które jest w zasadzie czarne. Pióra z metalicznym, zielonym lub niebieskim połyskiem na skrzydłach i grzbiecie po fioletowe i brązowe po bokach. Skóra od dzioba i wokół oczu naga i czerwona, o intensywniejszej barwie w sezonie lęgowym i bledszej zimą. Nogi czarno-brązowe.
Wymiary średnie Długość ciała 71–89 cm Rozpiętość skrzydeł 110–122 cm Masa ciała ok. 1,64–2,55 kg Biotop Morskie, skaliste wybrzeża zimnych wód północnego Pacyfiku, Morza Barentsa i Ochockiego. Gatunek osiadły, zimą pozostaje w tych samych okolicach, co w okresie lęgowym. Lęgi Gniazdownik. Gniazduje w koloniach, często mieszanych z innymi gatunkami morskich ptaków. Samo gniazdo buduje na półce skalnej nad wodą wyściełając je trawą, mchami i wodorostami. Wyprowadza jeden lęg w roku, składając zwykle 3 do 4 jaj o niebieskawej barwie. Wysiadują obydwoje rodzice przez ok. 31–34 dni. Młode karmione przez parę opuszczają gniazdo po 50–60 dniach. Pożywienie Głównie nieduże ryby (zwłaszcza z rodziny głowaczowatych), uzupełniane o morskie skorupiaki (kraby i krewetki). Jak inne kormorany, pożywienie chwyta nurkując z przybrzeżnych skał. Ochrona Szacowana liczebność populacji spada, ale ze względu na szeroki zasięg występowania, jak i wciąż bardzo dużą liczbę osobników (ponad 200 tys. w 2006 roku), nie jest uznawany za gatunek zagrożony i nie podlega ochronie czynnej.
