This species is found in New Guinea and in Australia, where it is limited to the Cape York Peninsula, Queensland.
Biogeographic Regions: australian (Native )
This species, like other large phalangerids, is almost completely arboreal and has strong hands and feet adapted for grasping branches.
Perception Channels: tactile ; chemical
This species is sparse but widespread throughout its limited range in Australia and is common in New Guinea.
IUCN Red List of Threatened Species: least concern
Extensively hunted for meat in New Guinea.
Phalanger maculatus seems to be an herbivore, though it has been observed eating fruit and flowers. The large canine teeth have been argued to suggest at least some carnivory and captive animals do eat chicken and canned dog food.
P. maculatus occurs mainly in rainforests from sea-level to over 820 m. It also lives in mangroves, riparian forests and open forest.
Terrestrial Biomes: rainforest
Average lifespan
Status: wild: 11.0 years.
Head body length for four speciemens ranged from 348-442 mm. Tail length for the same four animals was 315-430 mm. Males are grey spotted with white dorsal and ventral surfaces. Juvenile males may not have spots. Females are usually uniformly grey but may have a white rump. The fur is dense and wooly and almost hides the short ears. The snout is short. There is a red rim around the eyes. The skin is yellowish-pink. This species can be distinguished from P. orientalis by the lack of a mid-dorsal stripe, the small ears and the skin color.
Range mass: 1.5 to 3.6 kg.
Other Physical Features: endothermic ; bilateral symmetry
Average basal metabolic rate: 6.27 W.
Not much is known of the reproductive habits of this species, but there seems to be an extended breeding season. As many as three young have been observed in the pouch of a single female, but only one young is typical.
Key Reproductive Features: gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual
Average gestation period: 13 days.
Average number of offspring: 2.
Average age at sexual or reproductive maturity (male)
Sex: male: 243 days.
Ar c'houskous brizh (Spilocuscus maculatus) zo ur bronneg godellek a vev en Aostralia ha Ginea Nevez.
El cuscús tacat (Spilocuscus maculatus) és una espècie de marsupial de la família dels falangèrids.[1] És originari de Nova Guinea i de la regió australiana de la península del Cap York.[2]
El cuscús tacat (Spilocuscus maculatus) és una espècie de marsupial de la família dels falangèrids. És originari de Nova Guinea i de la regió australiana de la península del Cap York.
Kuskus skvrnitý Spilocuscus maculatus je velký, robustní a neohrabaný stromový vačnatec se zakulacenou hlavou a malýma ušima, liší se od kuskuse pruhovaného chybějícím černým pruhem a menšíma ušima. Zbarvený je bíle s tmavými skvrnami. Veliký je jako kočka, s hustou, velmi jemnou srstí a dlouhým ovíjivým ocasem, který mu slouží k šplhání.
V severní polovině Yorského poloostrova, kromě toho na Nové Guineji, především v deštných lesích, ale i v řídkých lesích a palmových houštinách. Spatřit ho lze ale i v Austrálii.
Délka kuskuse pruhovaného je 35 až 45 cm. Jeho hmotnost je 1,5 až 3,5 kg.
Tento kuskus žije na stromech, což poznáme podle mimořádně velkých drápů. Je téměř nemožné ho oddělit od větve, do které zaryl drápy. Živí se v převážné míře plody, listím, s oblibou požírá i ptačí vejce a mláďata a další drobné obratlovce a hmyz. Dožívá se 10 roků. Je to noční tvor, který má nápadné červené oči.
Obrázky, zvuky či videa k tématu kuskus skvrnitý ve Wikimedia Commons
Galerie kuskus skvrnitý ve Wikimedia Commons
Kuskus skvrnitý Spilocuscus maculatus je velký, robustní a neohrabaný stromový vačnatec se zakulacenou hlavou a malýma ušima, liší se od kuskuse pruhovaného chybějícím černým pruhem a menšíma ušima. Zbarvený je bíle s tmavými skvrnami. Veliký je jako kočka, s hustou, velmi jemnou srstí a dlouhým ovíjivým ocasem, který mu slouží k šplhání.
Der Eigentliche Tüpfelkuskus (Spilocuscus maculatus) ist ein behäbiges Beuteltier aus der Familie der Kletterbeutler (Phalangeridae), das in Neuguinea und zahlreichen umliegenden Inseln vorkommt. Es gibt zahlreiche Unterschiede zwischen regionalen Populationen und die Systematik der Gruppe bedarf einer Revision. Ebenso wie der Kap-York-Tüpfelkuskus (Spilocuscus nudicaudatus), der in der Vergangenheit zum Eigentliche Tüpfelkuskus gerechnet wurde, könnten in der Zukunft weitere Arten abgespalten werden.[1]
Die Kopf-Rumpf-Länge liegt zwischen 42 cm und 74 cm, dazu kommt ein 38,5 cm bis 71 cm langer Schwanz. Das Körpergewicht der erwachsenen Tiere liegt zwischen 2,4 kg und 6,1 kg. Mit diesen Maßen gehört der Eigentliche Tüpfelkuskus zu den mittelgroßen bis größer werdenden Tüpfelkuskusarten. Ebenso variabel wie Größe und Gewicht ist die Fellfärbung der Tiere. Sie können fast einfarbig weißlich sein oder eine deutliche orangene, ingwerfarbene, graue oder rötliche Fleckung aufweisen. Auch Tiere mit einem dunkelbraunen oder schwärzlichen Sattel treten auf. Im westlichen Neuguinea und nördlich des Zentralgebirges sind die Tiere in der Regel weißlich oder orange gefärbt. Weibchen sind eher einfarbig weißlich oder orange, Männchen mehr weißlich mit orangen Flecken. Bräunliche Tönungen fehlen, eine dunkle Sattelfärbung tritt niemals auf oder ist sehr selten. Im südlichen Neuguinea zwischen den Stromgebiet des Fly und Port Moresby sind die Tiere oft braun gefleckt, die Weibchen mit einer cremefarbenen Grundfärbung, die Männchen mit einer gelblichen Grundfärbung. Hände und Füße, das Gesicht und der körperferne Abschnitt des Schwanzes sind oft rotbraun gefärbt. Im südwestlichen Neuguinea vom Fly bis zur Bomberai-Halbinsel haben die Weibchen in der Regel eine dunkelbraune bis schwärzliche Sattelzeichnung und die Männchen sind dunkelbraun gefleckt. Der bauch ist für gewöhnlich cremefarben, Vorderarme, Schultern und Nacken sind meist rötlich oder orangefarben. Auf den Molukken sind die Tiere kleiner und farblich sehr variabel. Die meisten Tiere sind grau, ähnlich wie der nordostaustralische Kap-York-Tüpfelkuskus (Spilocuscus nudicaudatus). Die Männchen sind oft gefleckt, die Weibchen eher ungefleckt.[1]
Der Eigentliche Tüpfelkuskus ist auf Neuguinea weit verbreitet und kommt auch auf Yapen, Mios und anderen Inseln in der Cenderawasih-Bucht, auf Walis, auf den Raja-Ampat-Inseln Misool, Salawati und Sorong, auf den Aru-Inseln, auf den südöstlich von Neuguinea gelegenen Inseln Dufaure und Samarai, sowie auf den Molukken (Ambon, Buru, Seram, Kei-Inseln u. a.) vor. Vom Menschen wurde der Eigentliche Tüpfelkuskus anscheinend auf Flores, Mussau (St.-Matthias-Inseln), New Ireland, Selayar und Sulawesi eingeführt. Auf den Inseln östlich von Neuguinea, wie Louisiade-Archipel oder D’Entrecasteaux-Inseln fehlen die Tiere.[1]
Der Eigentliche Tüpfelkuskus kommt in Tieflandregenwäldern, Primärwäldern und Sekundärwäldern, in Mangroven, Galeriewäldern und Eukalyptuswäldern bis in einer Höhe von 1400 Metern über dem Meeresspiegel vor, in den meisten Fällen unterhalb von 1000 Metern. Der Eigentliche Tüpfelkuskus ist baumbewohnend und wahrscheinlich eher nachtaktiv. Es gibt jedoch auch Beobachtungen von Tieren, die während des Tages aktiv waren. Sie schlafen in dichtem laub hoch in den Bäumen, in verhedderten Lianen, in den Blattkronen der Kokospalmen oder in Bambusdickichten. Zur Nahrung des Tüpfelkuskus gehören Blätter, Blüten, Stängel, Früchte und Knospen. Männchen sind wahrscheinlich territorial. Paarungsbereite Weibchen rufen in der Nacht fast ohne Pause. Der Ruf klingt wie ein Mittelding zwischen einem Zischen und einem Eselsschrei. Das Jungtier bleibt nach der Geburt bis zum Alter von sechs Monaten im Beutel des Muttertieres.[1]
Der Eigentliche Tüpfelkuskus ist weit verbreitet, relativ häufig und kommt auch in Biotopen vor, die vom Menschen beeinträchtigt wurden. Die Population ist wahrscheinlich stabil. Jungtiere werden vom Menschen oft gefangen, aufgezogen und als Haustier gehalten oder als Bushmeat gegessen, wenn sie die erforderliche Größe erreicht haben.[1][2]
Der Eigentliche Tüpfelkuskus (Spilocuscus maculatus) ist ein behäbiges Beuteltier aus der Familie der Kletterbeutler (Phalangeridae), das in Neuguinea und zahlreichen umliegenden Inseln vorkommt. Es gibt zahlreiche Unterschiede zwischen regionalen Populationen und die Systematik der Gruppe bedarf einer Revision. Ebenso wie der Kap-York-Tüpfelkuskus (Spilocuscus nudicaudatus), der in der Vergangenheit zum Eigentliche Tüpfelkuskus gerechnet wurde, könnten in der Zukunft weitere Arten abgespalten werden.
The common spotted cuscus (Spilocuscus maculatus), also known as the white cuscus, is a cuscus, a marsupial that lives in the Cape York region of Australia, New Guinea, and nearby smaller islands.
It is known as aklang or gabi in the Kalam language of Papua New Guinea.[4]
The common spotted cuscus is about the size of a common house cat, weighing 1.5 to 6 kilograms (3.3 to 13.2 lb), body size about 35 to 65 centimetres (14 to 26 in) long, and a tail 32 to 60 centimetres (13 to 24 in) long.[5] It has a round head, small hidden ears, thick fur, and a prehensile tail to aid in climbing. Its eyes range in colour from yellows and oranges to reds, and are slit much like a snake's. All four of its limbs have five digits and strong, curved claws, except the first digit on each foot. The second and third digits of the hind foot are partly syndactylous: they are united by skin at the top joint, but divide at the claws. These smaller claws can serve as hair combs when cleaning. The first and second digits of the fore foot are opposable to the other three, helping it grip branches while climbing. The undersides of its paws are bare and striated, which also help it grasp trees and food. The first digit on the hind foot is clawless and opposable.[6]
It has thick, woolly fur of varying colours depending on age, sex, and location. Males are typically grey/white or brown/white with splotchy patterns on their back and a white underbelly. Only males have spots.[5] Females are usually white or grey and unspotted. Some completely white individuals are known in both males and females. As the young grow, they go through a series of color changes before reaching sexual maturity around one year old. Colouration varies from reds and whites to buffs, browns, light greys, and blacks. Unlike some other species of cuscuses or possums, the common spotted cuscus does not have a dorsal stripe on its fur.[7]
The curled, prehensile tail is a distinctive characteristic of the common spotted cuscus. The upper part of the tail closest to the body is covered in fur, while the lower half is covered in rough scales on the inside surface to grip branches.[5]
The common spotted cuscus is typically very shy, so it is rarely seen, especially in northern Australia. It is nocturnal, hunting and feeding at night and sleeping during the day on self-made platforms in tree branches. It also has been found resting in tree hollows, under tree roots, or among rocks. It is slow-moving and somewhat sluggish, sometimes mistaken for sloths, other possums, or even monkeys. Unlike its close relatives, the common spotted cuscus has been observed feeding during the day on rare occasions.[5]
The common spotted cuscus is typically a solitary creature, feeding and nesting alone. Interactions with others, especially between competing males, can be aggressive and confrontational. Male cuscuses scent mark their territory to warn off other males, emitting a penetrating musk odor both from their bodies and scent gland excretions. They distribute saliva on branches and twigs of trees to inform others of their territory and mediate social interactions. If they encounter another male in their area, they make barking, snarling, and hissing noises, and stand upright to defend their territories. They are aggressive, and can scratch, bite, and kick potential predators.[8]
Cuscuses mate year-round and with multiple partners, conducting courtship on tree limbs.[8] The gestation period for a pregnant female is around 13 days, with a pouch period of 6–7 months.[5] While females have four teats in their pouches and can have up to three young per birth, they rarely suckle more than two.[8] Each young weighs no more than 1 gram at birth, and is held in the mother's well-developed forward-opening pouch. Cuscuses can live to be 11 years old, and reach sexual maturity around one year old.[5]
The common spotted cuscus lives in rainforests, mangroves, hardwood and eucalypt forests below 1,200 metres (3,900 ft); unlike most of its relatives, it is not restricted to rainforest environments.[8] Because it lives in dense wooded habitats, it is not easily seen, especially in Australia.
It is debated whether cuscuses originated in Australia and then migrated to New Guinea, or vice versa.[7] It is believed that over the past million years there have been waves of migration during periods of low sea levels that exposed seabed across the Torres Strait. Currently the common spotted cuscus resides in Cape York, Queensland, in northeastern Australia, as well as New Guinea and nearby smaller islands. It inhabits areas as far west as Sulawesi and as far east as the Solomon Islands.[6]
The common spotted cuscus has an unspecialised dentition, allowing it to eat a wide variety of plant products.[8] It eats the leaves of ficus, alstonia, and slonea plants, nectar, and the fruits of ficus, lithocarpus, aglia, and possibly mischocarpus and pometia plants.[9] It is also known to eat flowers, small animals, and occasionally eggs. Predators of the common spotted cuscus include pythons, hawks and owls.
The common spotted cuscus is hunted for its meat and pelt in New Guinea, but has very little economical influence. Despite hunting, it is still common in New Guinea and most islands, but it is rarely spotted in Australia, mostly because it is a very shy creature. It was introduced by humans to Selayar, Mussau, and New Ireland, and has since flourished in these areas.[9] The conservation status of the common spotted cuscus is least concern because of its wide population distribution, ability to flourish in a variety of environments, and lack of dominating predators.[2] However, continued human expansion, an increase in demand for cuscus meat and pelts, and destruction of its natural habitat could lead to a demise in the spotted cuscus predominance.
The common spotted cuscus (Spilocuscus maculatus), also known as the white cuscus, is a cuscus, a marsupial that lives in the Cape York region of Australia, New Guinea, and nearby smaller islands.
El cuscús moteado (Phalanger maculatus) es una especie de marsupial diprotodonto de la familia Phalangeridae endémica de las selvas de la península del Cabo York, en el extremo nororiental de Australia, y de Nueva Guinea.
Su cuerpo mide entre 35 y 65 cm de longitud y su cola de entre 30 y 60 cm de largo, es prensil. Pesa en promedio 800 g. El pelambre de los machos es de color castaño, oliváceo o anaranjado con manchas blancas irregulares, en tanto el de las hembras es gris. La cabeza es redondeada, las orejas pequeñas y los ojos grandes.
Arborícola, trepador de movimientos lentos y hábitos nocturnos, se alimenta principalmente de hojas y animales pequeños. Si se siente amenazado desprende un olor fétido.
El cuscús moteado (Phalanger maculatus) es una especie de marsupial diprotodonto de la familia Phalangeridae endémica de las selvas de la península del Cabo York, en el extremo nororiental de Australia, y de Nueva Guinea.
Su cuerpo mide entre 35 y 65 cm de longitud y su cola de entre 30 y 60 cm de largo, es prensil. Pesa en promedio 800 g. El pelambre de los machos es de color castaño, oliváceo o anaranjado con manchas blancas irregulares, en tanto el de las hembras es gris. La cabeza es redondeada, las orejas pequeñas y los ojos grandes.
Arborícola, trepador de movimientos lentos y hábitos nocturnos, se alimenta principalmente de hojas y animales pequeños. Si se siente amenazado desprende un olor fétido.
Kuskus orbainduna (Spilocuscus maculatus) Spilocuscus generoko animalia da. Martsupialen barruko Diprotodontia ordeneko animalia da. Phalangerinae azpifamilia eta Phalangeridae familian sailkatuta dago.
65 cm inguru luzea, gorputza eta burua arratoiarenaren antzekoak ditu, begiak aldiz hark baino handiagoak. Isatsa luze oratzailea du. Sabelaldeko ilea zuria du, gorputzaren gainerako aldeetakoa berriz zuri horixka eta orbain beltz gorrixketakoa. Australiako iparraldean, Ginea Berrian eta Moluka uharteetan bizi da. Hostoak eta fruituak jaten ditu.[2]
Kuskus orbainduna (Spilocuscus maculatus) Spilocuscus generoko animalia da. Martsupialen barruko Diprotodontia ordeneko animalia da. Phalangerinae azpifamilia eta Phalangeridae familian sailkatuta dago.
65 cm inguru luzea, gorputza eta burua arratoiarenaren antzekoak ditu, begiak aldiz hark baino handiagoak. Isatsa luze oratzailea du. Sabelaldeko ilea zuria du, gorputzaren gainerako aldeetakoa berriz zuri horixka eta orbain beltz gorrixketakoa. Australiako iparraldean, Ginea Berrian eta Moluka uharteetan bizi da. Hostoak eta fruituak jaten ditu.
Täpläkuskus (Spilocuscus maculatus) on pussikiipijöiden (Phalangeridae) heimoon kuuluva pussieläinlaji.
Täpläkuskus muistuttaa värityksensä takia Etelä-Amerikan pieniä kädellisiä. Sen ruumis on 33–65 cm pitkä ja häntä 24–61 cm pitkä, painoa on noin 6 kg. Koiraiden väritys vaihtelee valkoisesta tai ruskeasta punertavaan ja niillä on selvästi erottuvia vaaleampia täpliä, tai vastaavasti tummia täpliä vaalealla pohjalla. Naaraat ovat valkeita tai harmaita ja niillä ei ole täpliä
Laji elää trooppisissa sademetsissä Uudessa-Guineassa, pienillä lähisaarilla ja Cape Yorkin niemimaalla Australiassa. Täpläkuskus on hidasliikkeinen yöeläin, joka laskeutuu vain harvoin puusta maahan. Päivällä se lepää oksistossa tai puunkolossa. Kaikkiruokaisena se syö pääasiassa lehtiä ja hedelmiä, mutta sille kelpaavat myös hyönteiset, pienet matelijat, linnut ja linnunmunat. Laji lisääntyy kaikkina vuodenaikoina; kantoaika kestää noin 13 päivää ja pesueessa on kahdesta neljään poikasta, joista useimmiten vain yksi selviää hengissä aikuisikään saakka.
Täpläkuskus (Spilocuscus maculatus) on pussikiipijöiden (Phalangeridae) heimoon kuuluva pussieläinlaji.
Le couscous tacheté[1],[2] (Spilocuscus maculatus) est une espèce de marsupial arboricole nocturne à longue queue préhensile et à épaisse fourrure tachetée.
Synonyme : Phalanger maculatus
Il mesure de 50 cm à 1 m de long et pèse de 1.5 à 4 kg. La femelle est de couleur crème alors que le mâle a des couleurs très contrastées, en grandes taches allant du gris au roux. Il a une longue queue préhensile, plus longue que le corps dont l'extrémité est dépourvue de poils et est tenue enroulée.
Son aire de répartition comprend les forêts du sud-est de l'Australie et la Nouvelle-Guinée, île sur laquelle il semble assez commun.
Il est omnivore, se nourrissant de plantes et de petits animaux.
C'est un animal nocturne arboricole, passant sa journée à dormir dans la fourche d'un arbre
Il n'y a pas de saison des amours. les mâles ont un territoire qu'ils marquent de leur odeur et qu'ils défendent jalousement. La durée de gestation est de 2 semaines; la portée est d'un seul petit.
Selon MSW:
Le couscous tacheté, (Spilocuscus maculatus) est une espèce de marsupial arboricole nocturne à longue queue préhensile et à épaisse fourrure tachetée.
Synonyme : Phalanger maculatus
O Spilocuscus maculatus é unha especie de marsupial que habita na rexión da Península de Cabo York, en Australia, na illa de Nova Guinea, e nas illas achegadas máis pequenas.
O seu corpo mide entre 35 e 65 cm de lonxitude e a súa cola entre 30 a 60 cm de longo, sendo prénsil. O seu peso rolda os 800 g. A pelaxe dos machos é de cor castaña, olivácea a alaranxada con manchas brancas irregulares, mentres que as femias son grises. A testa é redondeada, coas orellas pequenas e os ollos grandes.
O Spilocuscus maculatus é unha especie de marsupial que habita na rexión da Península de Cabo York, en Australia, na illa de Nova Guinea, e nas illas achegadas máis pequenas.
Kuskus Tutul (Spilocuscus maculatus) adalah kuskus dari genus Spilocuscus.
Ukuran kuskus ini 50 cm sampai 1 m dan beratnya 1,5 – 4 kg. Jantan umumnya memiliki bulu putih krem ditutupi dengan besar, tidak teratur, bintik-bintik cokelat. Pada betina tidak memiliki bintik-bintik, dan dapat benar-benar coklat menjadi putih. Warna mantel dan bentuk tempat bervariasi oleh individu, usia habitat, dan kesehatan. Telinga cukup kecil, dan sering tersembunyi dalam mantel. Kepala bulat, dengan wajah kosong dan mata yang besar. Spesies ini memiliki dimorfisme seksual.
Kuskus ini ditemukan di papua dan di Australia dekat pulau papua, pulau selayar selatan Sulawesi, dan pada beberapa pulau-pulau di Maluku, dan Seram, Ambon dan Kepulauan Kei. hewan ini aktif di malam hari, ditemukan di hutan tropis yang lembap serta tercatat ada juga dalam hutan mangrove.
Meskipun tidak ada predator dari hewan ini tetapi hewan ini masuk dalam Daftar merah IUCN dengan kategori risiko rendah karena hanya ditemukan di Indonesia timur dan Australia.
Kuskus Tutul (Spilocuscus maculatus) adalah kuskus dari genus Spilocuscus.
Il cusco maculato comune (Spilocuscus maculatus É. Geoffroy, 1803) è un marsupiale arboricolo della famiglia dei Falangeridi[2].
Il cusco maculato comune ha all'incirca le dimensioni di un grosso gatto domestico: pesa 1,5-6 kg, ha una lunghezza testa-corpo di 35-65 cm e una coda di 32-60 cm[3]. Ha testa rotonda, piccole orecchie nascoste dal pelo, manto folto e una coda prensile con la quale si aiuta per arrampicarsi sugli alberi. Gli occhi hanno una colorazione che varia dal giallo all'arancio fino al rosso, e presentano pupille verticali simili a quelle dei serpenti. Tutte le zampe sono fornite di cinque dita con artigli ricurvi, a eccezione del primo dito di ogni piede. Il secondo e il terzo dito delle zampe posteriori sono in parte sindattile: sono infatti unite all'estremità da una fascia di pelle ma si dividono in prossimità delle unghie. Questi piccoli artigli possono fungere da pettine quando l'animale si pulisce il pelo. Il primo e il secondo dito delle zampe anteriori sono opponibili rispetto alle altre tre, e permettono all'animale di fare presa sui rami quando si arrampica. La pianta dei piedi è glabra e corrugata, e anche questa particolarità consente di maneggiare abilmente i rami e il cibo. Il primo dito delle zampe posteriori è privo di unghia e opponibile[4].
Il colore del mantello, folto e lanoso, varia molto a seconda dell'età, del sesso e della distribuzione geografica. I maschi hanno generalmente il dorso ricoperto da macchie irregolari bianche e grigie o bianche e marroni e la regione ventrale di colore bianco. Le macchie sono presenti unicamente nei maschi[3]. Le femmine hanno generalmente una colorazione uniforme bianca o grigia. Esemplari completamente bianchi sono noti in entrambi i sessi. Durante lo sviluppo i giovani vanno incontro a una serie di variazioni cromatiche prima di raggiungere la maturità sessuale, verso un anno di età. La loro colorazione comprende tutta una gamma di rossi, bianchi, ocra, marroni, grigi chiari e neri. Diversamente da altre specie di cuschi od opossum, il cusco maculato comune non ha una striscia dorsale mediana[5].
Caratteristica della specie è la coda, arricciata e prensile. La parte prossimale superiore è ricoperta di pelo, mentre quella inferiore è ricoperta da scaglie rugose che migliorano la presa sui rami degli alberi[3].
Il cusco maculato comune è generalmente molto timido, e per questo viene avvistato solo di rado, specialmente in Australia settentrionale. Ha abitudini notturne: di notte si aggira tra i rami degli alberi in cerca di cibo e dorme durante il giorno in una piattaforma di rami che si costruisce in alto sugli alberi. È stato visto riposare anche in cavità degli alberi, sotto le radici o tra le rocce. Si sposta con movimenti lenti e addirittura indolenti, tanto che spesso viene scambiato per un bradipo, un altro opossum o addirittura per una scimmia. Diversamente dai suoi stretti parenti, raramente è stato visto alimentarsi anche in pieno giorno[3].
È una creatura generalmente solitaria, che si alimenta e riposa da sola. Le interazioni con i conspecifici, specialmente tra maschi, possono essere aggressive e conflittuali. I maschi marcano il proprio territorio con secrezioni odorose per tenere lontani i membri dello stesso sesso, emettendo un penetrante odore di muschio sia dal loro corpo che dalle secrezioni ghiandolari. Distribuiscono saliva sui rami e sui germogli degli alberi per informare gli altri che quel dato territorio è occupato e per mediare le interazioni sociali. Se incontrano un altro maschio all'interno della propria area, emettono latrati, ringhi e sibili, e si ergono sulle zampe posteriori per difendere il proprio territorio. Sono creature piuttosto aggressive, e possono anche colpire potenziali predatori con zampate, morsi e calci[6].
Il cusco maculato comune non ha una dentatura specializzata e per questo è in grado di nutrirsi di una vasta gamma di prodotti vegetali[6]. Mangia foglie di piante dei generi Ficus, Alstonia e Slonea, nettare e frutti di Ficus, Lithocarpus, Aglia e, forse, Mischocarpus e Pometia[7]. In minor quantità si nutre anche di fiori, piccoli animali e, se ne ha l'occasione, uova. Tra i suoi predatori figurano pitoni e alcuni rapaci.
I cuschi possono accoppiarsi in ogni periodo dell'anno e con più partner, e il corteggiamento avviene tra i rami degli alberi[6]. La gestazione dura circa 13 giorni, e la permanenza nel marsupio 6-7 mesi[3]. Sebbene le femmine abbiano quattro capezzoli dentro al marsupio e possano partorire anche tre piccoli per nidiata, raramente ne allattano più di due[6]. Alla nascita ciascun piccolo pesa non più di 1 g e viene ospitato nel marsupio materno, che si apre verso la parte anteriore del corpo. I cuschi possono vivere fino a 11 anni e raggiungono la maturità sessuale verso un anno di età[3].
Il cusco maculato comune occupa un areale molto vasto, che comprende gran parte delle Molucche meridionali (Indonesia), comprese Buru, Seram, Banda e Ambon, dove probabilmente è stato introdotto dagli indigeni, le isole di Misool e Yapen, le isole Kai e le isole Aru (appartenenti politicamente all'Indonesia), gran parte della Nuova Guinea e la penisola di Capo York, a nord di Coen, in Australia. È stato introdotto sulle isole di Mussau e Nuova Irlanda (Papua Nuova Guinea), e a Salayer, a sud di Sulawesi.
Popola foreste pluviali, formazioni di mangrovie e foreste di eucalipti al di sotto dei 1200 m di quota; diversamente dalla maggior parte dei suoi parenti, non si incontra solamente nelle foreste pluviali[6]. Poiché vive in ambienti forestali, viene avvistato solo raramente, specialmente in Australia.
Gli studiosi non sanno ancora se i cuschi abbiano avuto origine in Australia e siano migrati da lì in Nuova Guinea o viceversa[5]. Si ritiene che nel corso dell'ultimo milione di anni abbiano avuto luogo diverse ondate migratorie attraverso lo stretto di Torres, quando il livello dei mari si abbassava[4].
Sono state riconosciute quattro sottospecie:
In Nuova Guinea il cusco maculato comune viene cacciato per la carne e la pelliccia, ma la specie ha un'importanza economica molto scarsa. Nonostante la caccia, è ancora molto comune in Nuova Guinea e nella maggior parte delle isole in cui risiede; tuttavia in Australia viene avvistato solo raramente, probabilmente a causa delle sue abitudini riservate. È stato introdotto dall'uomo a Salayer, Mussau e in Nuova Irlanda, e da allora in queste aree è divenuto molto numeroso[7]. La IUCN lo classifica tra le specie a rischio minimo (Least Concern), poiché occupa un areale molto vasto, è in grado di sopravvivere in una vasta gamma di habitat e non ha predatori numerosi[1]. Tuttavia l'espansione umana in continuo aumento, l'aumento della richiesta di carne e pellicce e la distruzione dell'habitat naturale potrebbero portare, in futuro, a una diminuzione del numero di esemplari.
Il cusco maculato comune (Spilocuscus maculatus É. Geoffroy, 1803) è un marsupiale arboricolo della famiglia dei Falangeridi.
De gevlekte koeskoes (Spilocuscus maculatus) is een buideldier uit het geslacht der gevlekte koeskoezen (Spilocuscus).
De gevlekte koeskoes is 33,8 tot 44,2 centimeter lang en 3 tot 6 kilogram zwaar. De staart is 31,5 tot 43 centimeter. De soort kent seksueel dimorfisme. Mannetjes hebben over het algemeen een roomwitte vacht, bedekt met grote, onregelmatige, chocoladebruine vlekken. Bij vrouwtjes ontbreken de vlekken, en kunnen grijsbruin tot geheel wit zijn. De kleur van de vacht en de vorm van de vlekken verschillen per individu, leefgebied, leeftijd en gezondheidstoestand. De oren zijn vrij klein, en liggen vaak verborgen in de vacht. De kop is rond, met een kaal gezicht en grote ogen.
Hij komt voor op Nieuw-Guinea en het Australische schiereiland Kaap York, Noord-Queensland. Ook is hij geïntroduceerd op Salyer, ten zuiden van Celebes, en op enkele eilanden in de Molukken, als Ceram, Ambon en de Kei-eilanden. Op de Molukken is hij mogelijk inheems. Het verspreidingsgebied overlapt met dat van de verwante gevlekte bergkoeskoes (Spilocuscus rufoniger), de witte koeskoes (Phalanger orientalis), de grondkoeskoes (Phalanger gymnotus) en andere soorten koeskoezen. De gevlekte koeskoes leeft in verscheidene regenwoudhabitats, zowel primair als secundair woud, tot op een hoogte van 1200 meter. Hij komt ook voor in de nabijheid van dichtbevolkte gebieden. De gevlekte koeskoes is nauw verwant aan de eilandsoorten van de gevlekte koeskoezen (Spilocuscus) (Spilocuscus kraemeri uit Manus, Spilocuscus wilsoni uit Biak en Spilocuscus papuensis uit Waigeo), die vroeger als ondersoorten werden gezien. De vier vormen binnen de gevlekte koeskoes (S. m. nudicaudatus uit het Kaap York-schiereiland, S. m. goldiei uit het zuidoosten van Nieuw-Guinea, S. m. chrysorrhous uit de Molukken en het zuidwesten van Nieuw-Guinea en S. m. maculatus uit het noorden van Nieuw-Guinea) verschillen ook zeer van elkaar en zijn mogelijk aparte soorten.
De gevlekte koeskoes is een traag boombewonend nachtdier. Hij eet jonge scheuten, bladeren en bloemen, aangevuld met jonge vogeltjes. Overdag verschuilt hij zich in een grote boomholte of een dichte boomkruin.
Gevlekte koeskoezen zijn territoriaal. Mannetjes gebruiken strategisch liggende slaapplaatsen, van waaruit ze andere mannetjes in de gaten kunnen houden. Uit geurklieren scheidt hij een stevige substantie af, die hij op takken smeert om zo zijn aanwezigheid kenbaar te maken aan andere gevlekte koeskoezen. Bij verstoring scheidt hij een roodbruine substantie uit klieren in de huid op zijn gezicht, voornamelijk rond de ogen.
De één tot vier jongen worden geboren na een draagtijd van drie weken, waarna ze in de buidel van de moeder worden gedragen.
Bronnen, noten en/of referenties
Multimedia w Wikimedia Commons Kuskus plamisty[3] (Spilocuscus maculatus) – torbacz z rodziny pałankowatych, przypominający wyglądem małpiatkę.
Nowa Gwinea i Półwysep Jork w Australii.
Ma podłużne ciało z chwytnymi, krótkimi kończynami.Długi chwytny ogon do 48 cm, umożliwia przemieszczanie się po drzewach. Część chwytna ogona pozbawiona owłosienia[4]. Posiada wydłużony pysk, duży nos i oczy z charakterystycznymi pionowymi źrenicami. Ma krótką, gęstą, sierść w kolorach: białym, brązowym lub czerwonawym z wyraźnymi ciemniejszymi plamkami. Prowadzi nocny, samotny tryb życia. W dzień śpi skulony między drzewami lub w dziupli. Bardzo rzadko schodzi na ziemię w celu przekroczenia szerokich luk między drzewami, jednak wiąże się to dla niego z dużym ryzykiem[5]. Odżywia się owadami, liśćmi, gadami, ptasimi jajami i owocami (szczególnie bananami). Ma łagodne usposobienie, więc często jest hodowany jako zwierzę domowe, nie wykazuje jednak przywiązania do właściciela[4].
Kuskus plamisty (Spilocuscus maculatus) – torbacz z rodziny pałankowatych, przypominający wyglądem małpiatkę.
O cuscuz-malhado-comum (Spilocuscus maculatus) é uma espécie de marsupial da família Phalangeridae. Pode ser encontrada na Austrália e Nova Guiné.
Ao contrário de outros tipos de cusco, o cusco-malhado-comum, não habita apenas florestas tropicais, vivendo também em eucaliptais, mangais e a florestas de madeira de lei, a cerca de 1188 metros de altitude.
O cuscuz-malhado-comum (Spilocuscus maculatus) é uma espécie de marsupial da família Phalangeridae. Pode ser encontrada na Austrália e Nova Guiné.
Fläckkuskus (Spilocuscus maculatus[2][3][4][5]) är en pungdjursart som först beskrevs av Étienne Geoffroy Saint-Hilaire 1803. Spilocuscus maculatus ingår i släktet fläckkuskusar, och familjen klätterpungdjur.[6][7] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1]
Pungdjuret förekommer på Nya Guinea och på Kap Yorkhalvön (Australien) samt på mindre öar i samma region. På några av dessa öar kan fläckkuskus vara införd av människan. Djuret vistas i låglandet och på upp till 1 400 meter höga bergstrakter. Habitatet utgörs främst av tropisk regnskog och arten hittades även i mangrove.[1]
Arten är med en kroppslängd (huvud och bål) av 35 till 44 cm, en svanslängd av 31,5 till 43 cm och en vikt mellan 1,5 och 3,6 kg en av de mindre medlemmarna i sitt släkte. Pälsfärgen varierar lite mellan individerna men oftast har hanar en vit grundfärg och flera oregelbundna gråa fläckar. Honor har vanligen inga fläckar och en grå ovansida samt en vitaktig undersida. De korta öronen är nästan helt gömda i den täta ulliga pälsen. I motsats till nordlig grå kuskus (Phalanger orientalis) förekommer ingen mörk längsgående strimma på ryggens topp.[8]
Fläckkuskus har i naturen antagligen frukter och blommor som föda. På grund av de väl utvecklade hörntänderna antas att den även äter några djur. I fångenskap åt arten kyckling och hundmat.[8]
Annars är inte mycket känt om levnadssättet. Hanar är aggressiva mot varandra när de sätts i samma bur. Honan har vanligen en och sällan upp till tre ungar per kull. Dräktigheten varar bara 13 dagar och sedan lever ungarna i moderns pung (marsupium) tills de kan röra sig i naturen.[8]
Arten delas in i följande underarter:[6]
Wikimedia Commons har media som rör Fläckkuskus.
Wikispecies har information om Spilocuscus maculatus.
Fläckkuskus (Spilocuscus maculatus) är en pungdjursart som först beskrevs av Étienne Geoffroy Saint-Hilaire 1803. Spilocuscus maculatus ingår i släktet fläckkuskusar, och familjen klätterpungdjur. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.
Pungdjuret förekommer på Nya Guinea och på Kap Yorkhalvön (Australien) samt på mindre öar i samma region. På några av dessa öar kan fläckkuskus vara införd av människan. Djuret vistas i låglandet och på upp till 1 400 meter höga bergstrakter. Habitatet utgörs främst av tropisk regnskog och arten hittades även i mangrove.
Arten är med en kroppslängd (huvud och bål) av 35 till 44 cm, en svanslängd av 31,5 till 43 cm och en vikt mellan 1,5 och 3,6 kg en av de mindre medlemmarna i sitt släkte. Pälsfärgen varierar lite mellan individerna men oftast har hanar en vit grundfärg och flera oregelbundna gråa fläckar. Honor har vanligen inga fläckar och en grå ovansida samt en vitaktig undersida. De korta öronen är nästan helt gömda i den täta ulliga pälsen. I motsats till nordlig grå kuskus (Phalanger orientalis) förekommer ingen mörk längsgående strimma på ryggens topp.
Fläckkuskus har i naturen antagligen frukter och blommor som föda. På grund av de väl utvecklade hörntänderna antas att den även äter några djur. I fångenskap åt arten kyckling och hundmat.
Annars är inte mycket känt om levnadssättet. Hanar är aggressiva mot varandra när de sätts i samma bur. Honan har vanligen en och sällan upp till tre ungar per kull. Dräktigheten varar bara 13 dagar och sedan lever ungarna i moderns pung (marsupium) tills de kan röra sig i naturen.
Spilocuscus maculatus là một loài động vật có vú trong họ Phalangeridae, bộ Hai răng cửa. Loài này được E. Geoffroy mô tả năm 1803.[2]
,_Natural_History_Museum,_London,_Mammals_Gallery.JPG)
.png){kind=small}
Bài viết liên quan đến động vật có vú này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Spilocuscus maculatus là một loài động vật có vú trong họ Phalangeridae, bộ Hai răng cửa. Loài này được E. Geoffroy mô tả năm 1803.
Пятни́стый ку́скус[1] (лат. Spilocuscus maculatus) — представитель рода Spilocuscus семейства Поссумы (Phalangeridae).
Размером со среднюю домашнюю кошку. Вес пятнистого кускуса колеблется от 1,5 до 6 килограммов, длина тела — от 35 до 65 сантиметров, длина хвоста — 30-60 сантиметров[2]. Голова круглая, уши небольшие, прижатые к голове. Цвет глаз варьируется от жёлтого до оранжевого и красного.
Тело покрыто густым мягким мехом. Цвет меха чаще белый с желтоватым или сероватым оттенком. Мех верхней части тела покрыт крупными пятнами, откуда и название этого вида кускусов. Цвет пятен может быть рыжим, бурым или чёрным. Мех на животе — белого цвета, без пятен[3]. Причём пятна присутствуют только у мужских особей, самки пятнистого кускуса имеют однотонный белый или сероватый мех[2]. Изредка встречаются и самцы с мехом без пятен.
На верхней части хвоста мех отсутствует, а сам хвост покрыт плотной грубой кожей, позволяющей кускусу захватывать ветви при перемещению по деревьям.
Как и прочие представители рода, пятнистые кускусы ведут преимущественно древесный образ жизни, редко спускаясь на землю. Благодаря цепкому хвосту и двум большим пальцам на каждой руке, они прекрасно адаптировались к своей среде обитания — влажным тропическим лесам. Целый день они спят на ветвях или в дуплах деревьев, реже в корнях деревьев и среди скал, а ночью неспешно лазают по деревьям в поисках пищи. Кускусы предпочитают жить в одиночестве, не образуя устойчивых групп. Характер довольно агрессивный.
Пятнистые кускусы питаются в основном фруктами и листьями растений, реже — цветами, небольшими животными и яйцами.
Пятнистый кускус живёт в тропических, мангровых и эвкалиптовых лесах до 1200 метров над уровнем моря[4]. Ареал: северная и северо-восточная Австралия (Квинсленд, полуостров Йорк), Новая Гвинея, на островах Океании распространён от островов Сулавеси на западе до Соломоновых островов на востоке[5].
Альфред Брем пишет, что первым, кто описал этот вид кускусов, был голландец Валентин[3]:
Он рассказывает, что на Амбоине кускусовая ласка, или кусу, как её называют малайцы, представляет одну из самых странных форм. "Голова имеет большое сходство с головой крысы или лисицы ... Некоторые рыжеваты, некоторые белы, самки по большей части серы. Большие виды очень злы и опасны; если они сидят на дереве и кто-нибудь схватит их за хвост, то могут утащить человека вверх и затем сбросить его оттуда. Они защищаются острыми когтями лап ... На Цераме и Буру их больше, чем на Амбоине. так как здесь они боятся людей, которые ловят их оригинальным способом и употребляют в пищу; для туземцев они представляют лакомый кусок и в жареном виде похожи по вкусу на кроликов. Но голландцы не едят их. Надо пристально смотреть на повисшее на хвосте животное, тогда оно из страха расслабляет хвост и падает с дерева...
В Новой Гвинеи на пятнистого кускуса охотятся и в наше время. Однако, несмотря на это, этот вид встречается там довольно часто.
Пятнистый кускус на Викискладе Пятни́стый ку́скус (лат. Spilocuscus maculatus) — представитель рода Spilocuscus семейства Поссумы (Phalangeridae).
斑袋貂（Spilocuscus maculatus），又名短尾斑袋貂，是分佈在澳洲及新畿內亞的一種有袋類。当地人常将它们作为宠物，并将其称为卡斯卡斯(Cuscus)，而它的皮毛也常会被当地部落人们用于传统服饰的制作之中。同时该动物的（尾）毛在巴布亚新几内亚被当地部落广泛用于祭祀或举行仪式时使用，尤其为当地食人部落所青睐，其（尾）毛为其举行仪式时必用道具。
斑袋貂約有家貓的大小，重1.5-6公斤，長35-65厘米，尾巴長32-60厘米。[2]牠們的頭很圓，耳朵細小及隱藏，毛皮很厚，尾巴可以幫助攀樹。牠們的眼睛呈黃色及橙色至紅色。四肢強壯及有五趾，除了第一趾外，所有趾都有彎曲的爪。後腳的第二及第三趾關節的皮膚融合，但爪則分開，這些細小的爪可以用來清潔自己。前腳的第一及第二趾與其他三趾相對，可以幫助牠攀樹時抓住樹枝。腳掌無毛及有紋，也可以幫助牠抓住樹枝及食物。後腳的第一趾沒有爪及相對的。[3]
斑袋貂的毛皮很厚，會隨著年齡、性別及分佈地而有不同的顏色。雄袋貂一般都是灰色或褐色，背上有斑點，腹部白色。[2]雌袋貂一般都是白色或灰色，沒有斑點。不過一些雄袋貂及雌袋貂是完全白色的。幼袋貂在1歲達至性成熟前會有一系列的顏色轉變。毛色有紅色、白色、淺黃色、褐色、淺灰色及黑色。牠們背部沒有斑汶。[4]
斑袋貂的長尾巴很獨特。尾巴近身體的部份有毛，而尖端內側則有鱗片。[2]
斑袋貂一般很害羞，所以在北澳大利亚很少见到。它夜行，晚上猎捕食物，白天在树上自建的平台上睡觉。有时它们也会在树洞，树根下后岩石滩中休息。
它独来独往。碰到其他同类时，尤其是两个雄性，经常会起冲突。
斑袋貂全年也會交配，有多個伴侶，且會在樹上示愛。[5]妊娠期約13日，幼袋貂會待在母親袋裡6-7個月。[2]雌袋貂的育幼袋內有4個乳頭，每胎最多可產3隻幼袋貂。.[5]每隻幼袋貂出生時輕於1克。牠們的壽命可達11歲，約於1歲就達至性成熟。[2]
斑袋貂分布于澳大利亚、巴布亚新几内亚，是巴布亚新几内亚和澳大利亚约克角地区特有的负鼠类物种，属夜行性动物，属于世界自然保护联盟濒危物种。
主要以浆果树叶为食，偶尔也捕食昆虫。
斑袋貂（Spilocuscus maculatus），又名短尾斑袋貂，是分佈在澳洲及新畿內亞的一種有袋類。当地人常将它们作为宠物，并将其称为卡斯卡斯(Cuscus)，而它的皮毛也常会被当地部落人们用于传统服饰的制作之中。同时该动物的（尾）毛在巴布亚新几内亚被当地部落广泛用于祭祀或举行仪式时使用，尤其为当地食人部落所青睐，其（尾）毛为其举行仪式时必用道具。
얼룩쿠스쿠스(Spilocuscus maculatus)는 쿠스쿠스과에 속하는 유대류의 일종이다. 오스트레일리아의 케이프요크 반도와 뉴기니섬 그리고 인근의 작은 섬들에서 발견된다.
얼룩쿠스쿠스는 몸이 대략 집쥐 정도 크기로 몸무게 1.5~6kg에 몸길이는 약 35~65cm, 꼬리 길이는 32~60cm 정도이다.[3] 머리 모양은 둥글고 털 속에 감춰지는 작은 귀와 무성한 털을 갖고 있고, 꼬리는 쥐는 힘이 있어서 나무 등을 오를 때 도움이 된다. 눈 색깔은 노란색과 오렌지색부터 붉은 계열까지 다양하고 뱀의 눈처럼 길게 갈라져 있다. 네 발 모두 다섯 개의 발가락이 있으며 첫 발가락을 제외하고 발가락마다 강하고 굽은 발톱이 나 있다. 뒷발의 두 번째와 세 번째 발가락은 붙어 있다. 첫 관절 부위의 피부가 합쳐져 있지만 발가락 쪽은 갈라져 있다.
_-_Museo_Civico_di_Storia_Naturale_Giacomo_Doria_-_Genoa,_Italy_-_DSC03045.JPG)
.jpg)
