Julidochromis marlieri és una espècie de peix de la família dels cíclids i de l'ordre dels perciformes.
Els mascles poden assolir els 13 cm de longitud total.[4] Cos esvelt, cilíndric i amb un color groguenc de fons realçat per 4 bandes horitzontals negres. Aleta dorsal força allargada. Aleta anal vorejada per una franja negra. Mostra alguns punts escampats per tot el cos.[5] És monògam en captivitat i la posta pot tindre lloc a l'interior d'un test bolcat.[5] Es podria confondre amb Julidochromis regani, però la grandària d'aquest darrer no depassa els 7 cm.[5]
És omnívor: es nodreix d'algues i de copèpodes del gènere Cyclops.[5]
Es troba a l'Àfrica Oriental: és un endemisme del nord-oest del llac Tanganyika[6][7][8][9] a Burundi,[10][11] Zàmbia[12][13] i la República Democràtica del Congo.[9][14]
Al seu biòtop natural viu en zones rocalloses molt clivellades i les variacions del seu color li permeten identificar-se amb l'entorn gràcies al seu mimetisme. El seu mode de vida és estrictament condicionat pel substrat i, així, els alevins ja neixen fixats a la volta d'una cavitat i passen una part de llurs vides en contacte amb el terra. És molt territorial i, de vegades, agressiu, per la qual cosa necessita un aquari específic amb aigua mitjanament dura i molt airejada, i una temperatura de 24-26 °C.[5]
Julidochromis marlieri és una espècie de peix de la família dels cíclids i de l'ordre dels perciformes.
Julidochromis marlieri er en art af fisk i Cichlidae familien. Det er endemisk i Tanganyikasøen i Afrika, hvor det er fundet i Burundi, Den Demokratiske Republik Congo, Tanzania og Zambia. J. marlieri lever ved klippekysten på dybder mellem 5 og 30 meter.
Alle Julidochromis arter er "torpedo formede". Når de svømmer rundt i mellem sten er deres bug altid mod den nærmeste solide overflade. Lige meget hvilken vej den vender. Derfor kan man J. marlieri svømme på de mærkeligste måder... Lodret op og ned, på "ryggen", på siden, osv.
J. marlieri trives bedst i et akvarie med mange huler og sprækker, så masser af sten er krævet hvis de skal føle sig godt tilpas. J. marlieri kan være meget aggressiv, så det anbefales ikke at holde mere end ét par sammen. Når J. marlieri har dannet par holder hele deres levetid, hvis de har ro i akvariet. Når marlierier yngler foregår de i en smal hule, hvor æggene bliver lagt på væg eller loft.
Foder: Alger, artemia, cyclops, flagefoder, myggelarver (Sorte).
Temperatur 24 – 27 °C
pH 7.5 – 9.3
Hunnen bliver 15 cm hannen bliver 10 cm
Julidochromis marlieri er en art af fisk i Cichlidae familien. Det er endemisk i Tanganyikasøen i Afrika, hvor det er fundet i Burundi, Den Demokratiske Republik Congo, Tanzania og Zambia. J. marlieri lever ved klippekysten på dybder mellem 5 og 30 meter.
Alle Julidochromis arter er "torpedo formede". Når de svømmer rundt i mellem sten er deres bug altid mod den nærmeste solide overflade. Lige meget hvilken vej den vender. Derfor kan man J. marlieri svømme på de mærkeligste måder... Lodret op og ned, på "ryggen", på siden, osv.
Der Schachbrett-Schlankcichlide (Julidochromis marlieri) ist ein Buntbarsch aus Afrika.
Julidochromis marlieri ist ein Endemit und bewohnt das felsige Ufer des Tanganjikasees. Hauptsächlich ist der Schachbrett-Schlankcichlide in der nordwestlichen Ecke des Sees bei Makabola (Demokratische Republik Kongo) vorzufinden. Die Wassertemperatur beträgt 24–26 °C. Zudem ist das Wasser leicht basisch (pH-Wert 7,5–8,0).
Die Länge des Fisches beträgt ca. 15 cm. Geschlechtsunterschiede sind nicht sehr stark ausgeprägt. Die Genitalpapille des Männchens ist spitz, während die des Weibchens stumpf ist. Völlig ausgewachsene Männchen des Julidochromis marlieri tragen zudem einen Fettbuckel am Kopf. Je nach Fundort sind verschiedene Morphen von Julidochromis marlieri bekannt, zum Beispiel J. marlieri "Katoto", J. marlieri "Magara" oder J. marlieri "Gombe". Die äußere Erscheinung der Tiere weist hierbei größere Unterschiede auf, so dass – etwa zur Standortvariante "Gombe" – gemutmaßt wird, dass es sich hierbei um eine eigene Art handeln könnte.[1]
Das Weibchen legt ca. 300 Eier in eine Höhle, worauf die Jungtiere nach einer dreitägigen Inkubationszeit schlüpfen. Die Jungfische halten sich lange in der Umgebung des Laichplatzes auf. Es können auch Hybride zwischen den Arten Julidochromis marlieri und Julidochromis ornatus (Gelber Schlankcichlide) entstehen, diese sind jedoch unfruchtbar. Die Hybride erinnern an Julidochromis transcriptus (Schwarzweißer Schlankcichlide).
Der Schachbrett-Schlankcichlide wird als Zierfisch gehalten. Es sollte darauf geachtet werden, dass genügend Platz vorhanden ist (ca. 100–200 l für ein Paar). Außerdem ist der Fisch aggressiv gegenüber anderen als auch gegenüber seiner eigenen Art, deshalb sollte er nicht in Gesellschaftsbecken gehalten werden.
Der Schachbrett-Schlankcichlide (Julidochromis marlieri) ist ein Buntbarsch aus Afrika.
Julidochromis marlieri is a species of cichlid endemic to Lake Tanganyika where it is only known from the northwestern portion preferring rocky shorelines in deep waters. In the aquarium trade, it is commonly known as Marlier's Julie, Spotted Julie or Chequered Julie. This species reaches a length of 15 centimetres (5.9 in) TL.[2] Adult females are larger than adult males.
The specific name honours the Belgian zoologist Georges Marlier who collected the type.[3]
Julidochromis marlieri is a species of cichlid endemic to Lake Tanganyika where it is only known from the northwestern portion preferring rocky shorelines in deep waters. In the aquarium trade, it is commonly known as Marlier's Julie, Spotted Julie or Chequered Julie. This species reaches a length of 15 centimetres (5.9 in) TL. Adult females are larger than adult males.
Julidochromis marlieri es una especie de peces de la familia Cichlidae en el orden de los Perciformes.
Los machos pueden llegar alcanzar los 13 cm de longitud total.[2]
Se encuentra en el África Oriental: lago Tanganika.
Julidochromis marlieri es una especie de peces de la familia Cichlidae en el orden de los Perciformes.
Julidochromis marlieri Julidochromis generoko animalia da. Arrainen barruko Actinopterygii klasean sailkatzen da, Cichlidae familian.
Julidochromis marlieri Julidochromis generoko animalia da. Arrainen barruko Actinopterygii klasean sailkatzen da, Cichlidae familian.
Ruutukoruahven (Julidochromis marlieri) on värikäs kirjoahvenlaji, joka elää endeemisenä afrikkalaisessa Tanganjikajärvessä. Sitä voidaan myös pitää akvaariokalana.[2]
Ruutukoruahvenkoiras voi kasvaa noin 13 cm pitkäksi[2] ja naaras vielä hieman pidemmäksi, noin 14 cm pituuteen[3]. Ruutukoruahvenen suomupeite on valkoisen ja tummanpunaisen ruudukas. Evät ovat läpikuultavat ja niissä on valkoisia täpliä. Rintaevien läheisyydessä on pieni keltainen alue.
Yleensä ruutukoruahvenet ovat varsin rauhallisia kaloja. Kutuaikaan erityisesti johtava koiras muuttuu aggressiivisemmaksi ja vartioi omaa reviiriään tarkasti. Naaras laskee mätinsä esimerkiksi luolaan. Toisin kuin useat muut kirjoahvenlajit, ruutukoruahvennaaraat eivät haudo mätiään suussaan.[3] Luonnossa ruutukoruahvenet uivat avovedessä, mutta eivät kuitenkaan kovin kaukana kivikkopohjasta.[2]
Ruutukoruahvenet viihtyvät parhaiten vedessä, jonka lämpötila on 22–25 °C ja pH 7,5–9,0[2]. Ravintonaan laji käyttää vedessä eläviä etanoita, pieniä äyriäisiä ja myös kasviravintoa[3].
Ruutukoruahven (Julidochromis marlieri) on värikäs kirjoahvenlaji, joka elää endeemisenä afrikkalaisessa Tanganjikajärvessä. Sitä voidaan myös pitää akvaariokalana.
Julidochromis marlieri est un poisson appartenant à la famille des Cichlidae. Comme toutes les espèces du genre Julidochromis, il est endémique du Lac Tanganika.
Le mâle mesure 10 cm, la femelle 15 cm.
Julidochromis marlieri est, comme les autres Julidochromis, un pondeur sur substrat caché. La femelle dépose une petite quantité d'œufs sur un rocher à l'abri de la lumière, qui sont ensuite fertilisés par le mâle. Espèce monogame, le frai reste très discret. Il a lieu dans des anfractuosités rocheuses ou des pots de fleurs. Les œufs sont fixés sous une voûte, et les jeunes à la naissance y restent suspendus jusqu'à résorption de la vésicule vitelline. Une fois la nage libre atteinte, ils restent sur le territoire défendu par leurs parents. La première nourriture est constituée de nauplies d'artémias. Le couple défend leur frai et leur territoire avec vigueur.
Poisson endémique provenant du lac Tanganyika nécessitant en aquarium un ph élevé (entre 7 et 9.5) et une eau dure. Cet aquarium pour bien faire doit être garni de beaucoup de pierre "imitant" un éboulement, cette amas de pierre doit pratiquement atteindre la surface car il faut savoir que ce poisson se promène très rarement en pleine eau, mais vit plutôt entre les rochers.
de face
sub-adulte
ponte d'œufs de couleur vert
sub-adult au zoo de Wroclaw
couple dans leur territoire
jeune de 5/6 centimètres
Julidochromis marlieri est un poisson appartenant à la famille des Cichlidae. Comme toutes les espèces du genre Julidochromis, il est endémique du Lac Tanganika.
Julidochromis marlieri è una specie di ciclide endemica del Lago Tanganica dove è nota solo dalla parte nord-occidentale preferendo le coste rocciose e le acque profonde.
Questa specie raggiunge una lunghezza di 15 centimetri (5,9 pollici).[2] Le femmine adulte sono più grandi dei maschi adulti. Il nome specifico onora lo zoologo belga Georges Marlier che ha raccolto l'esemplare tipo.[3]
Nel commercio dell'acquariofilia, sono comunemente noti come Marlier's Julie, Spotted Julie o Checkered Julie.
Julidochromis marlieri è una specie di ciclide endemica del Lago Tanganica dove è nota solo dalla parte nord-occidentale preferendo le coste rocciose e le acque profonde.
Julidochromis marlieri is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de cichliden (Cichlidae).[1] De soort komt voor in het Tanganyikameer. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1956 door Max Poll.
Bronnen, noten en/of referenties
Naskalnik Marliera[potrzebny przypis] (Julidochromis marlieri) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pielęgnicowatych. Bywa hodowana w akwariach.
Gatunek endemiczny Jeziora Tanganika. Spotykany w strefie żwirowatego i skalnego litoralu w północno-zachodniej części jeziora.
Wydłużony, walcowaty kształt ciała, grube, miękkie wargi. Na jasnożółtym tle wzdłuż całego ciała przebiegają trzy pasy złożone z ciemnych plam. Dymorfizm płciowy słabo widoczny. Starsze samce mają na głowie garb tłuszczowy. Osiągają do 15 cm długości.
Zaliczany jest do grupy szczelinowców. Potrzebują skalistego wystroju akwarium, z wieloma szczelinami dającymi im schronienie. Źle znoszą zmiany wystroju zbiornika. Ryba dość agresywna (agresja wewnątrzgatunkowa, zalecane trzymanie w zbiorniku tylko jednej pary), terytorialna, wykazująca zwiększoną agresję w okresie tarła. Gatunek monogamiczny. Samica składa w szczelinie skalnej do 150 sztuk ziaren ikry. Opiekę nad potomstwem sprawują równomiernie oboje rodzice (pielęgnacja ikry, obrona narybku i ochrona rewiru).
Zalecane warunki w akwarium Zbiornik średni Temperatura wody 24 – 27 °C Twardość wody twardaNaskalnik Marliera[potrzebny przypis] (Julidochromis marlieri) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pielęgnicowatych. Bywa hodowana w akwariach.
A Júlia-de-marlier, também conhecida como Júlia-xadrez (Julidochromis marlieri) é um animado ciclídeo africano, com o corpo em forma de torpedo, que habita as zonas rochosas do Lago Tanganyika. É um peixe de pequeno porte, tendo as fêmeas até 13 centimetros de comprimento e os machos até 12 cm, ambos atingindo a maturidade sexual com um comprimento de cerca de 6,5 cm. Tal como outros membros da família Cichlidae, deposita os ovos em grutas, e protege as suas crias. Este ciclídeo cresce muito lentamente: em dois meses, as suas crias não têm mais de 2 cm. Prefere águas particularmente duras e alcalinas, com 250 a 300 mg por litro de carbonato de cálcio (GH 12 - 20; KH 14 - 20), pH próximo de 8,6 (7,8 - 9,5), e uma temperatura de cerca de 26°C (22 - 27°C)
A sua característica mais reconhecível é o modo deliberado e preciso como se move, podendo nadar de lado, ou pairar de cabeça-para-baixo, de uma forma que recorda o voo dos beija-flores, movendo-se para cima e para baixo nas estruturas rochosas.
O professor Max Poll catalogou este pequeno peixe em Tanganyika, em 1956, baptizando-o em homenagem ao belga Marlier G. Matthes, responsável pela recolha de vários espécimes da espécie no Lago.
Esta espécie ocorre principalmente no Noroeste e Sudeste do Lago, sobretudo em Makabola, e esporadicamente ao longo da costa da Tanzânia, Burundi e da República Democrática do Congo. (Magara, Ilhas Luhanga-Kavala, Cabo Tembwe, Kala-Isanga, Samazi, Halembe, Katoto, Kaku.)
Encontram-se num habitat de paredes rochosas, bastante inclinadas, e com uma profundidade de 5 a 30 metros. Nestas condições, a única matéria vegetal presente são algas. A água é cristalina e rica em oxigénio.
É muito semelhante, na sua coloração, à Julidochromis transcriptus, não tendo no entanto o ventre branco. As faixas verticais e horizontais fundem-se até ao abdómen. Tem uma variedade de diferentes marcas na barbatana caudal, dependendo da proveniência do stock. A faixa sob o olho é uma marca distintiva em relação às outras Júlias. Aparentemente existem muitas variantes geográficas, incluindo uma forma anã, a Julidochromis marlieri "gombe". Os padrões mais desejáveis são com branco e negro bem definido, sendo de evitar os padrões mais desbotados ou acastanhados.
As fêmeas, para além de um pouco maiores e encorpadas do que os machos, têm papillae genitais mais longas (para depositar os ovos), orientadas para a frente, enquanto os machos as têm mais curtas e afiladas, e orientadas para trás.
Passam a maior parte do tempo em grutas e fendas nas rochas, onde se alimentam e procuram protecção. É também aqui que depositam os seus ovos.
Alimentam-se de pequenos invertebrados -sobretudo pequenos caracois- incluindo também pequenos insectos e microfauna encontrada junto às algas das paredes rochosas. Também se alimentam de esponjas-de-água-doce e matéria vegetal, embora no aquário aceitem alimentos em floco, granulado, congelados ou vivos.
Os machos são mais agressivos, e quando atingem a maturidade começam a escolher e a defender o seu território. Um macho dominante afastará constantemente outros machos e fêmeas que não lhe agradem, embora as fêmeas, enquanto não formarem um casal, provavelmente não lutarão entre si. No entanto, as hierarquias nesta espécie são complicadas: em peixes que ainda não formaram casais, mesmo a fêmea dominante submete-se sempre a qualquer macho. Mas quando o macho dominante forma um casal, a sua fêmea ocupa na hierarquia da comunidade o local imediatamente inferior ao do seu macho. Para complicar as coisas, no seio do casal, quando os alevins nascem a fêmea assume o papel dominante, voltando à normalidade assim que os alevins se tornam independentes.
Um dos comportamentos que distingue as Julias de outros ciclídeos é que logo que formam pares não mais se separam. As Julias não são uma espécie polígama: pelo contrário, estes pares permanecem intactos durante toda a sua vida. Apesar disso, no aquário, depois de um par formado, é desaconselhável alterar a disposição das pedras, pois estas é que delimitam os territórios, tanto do macho como da fêmea, e o stress resultante da alteração pode mesmo levar a um "divórcio".
Não procriam em nenhuma época em particular e, como outras espécies de Júlias, tanto podem depositar regularmente uma pequena quantidade de ovos, como produzir grandes posturas em intervalos de tempo maiores. No entanto, normalmente são de esperar posturas de 50 a 75 ovos. Protegem os alevins, mesmo depois de novas posturas, e tanto os alevins como os pais apreciarão artémia recém-eclodida. Como muitos ciclídeos, precisam de algumas posturas para "aprender" a serem pais mais eficazes.
Naturalmente, como qualquer habitante das paredes rochosas do Lago Tangayika, requerem um aquário com muitas pedras e esconderijos, preferencialmente até abaixo da superfície. O substracto do aquário deve ser de areia fina, já que substractos de maior granulometria podem encurralar os pequenos alevis (para além de aprisionar detritos e restos que podem causar problemas de amónia e nitratos, assim como dificuldades na manutenção do pH).
Embora não particularmente adequado para um comunitário do Lago, pode partilhar o aquário com ciclídeos do mesmo tamanho, como Neolamprologus e Altolamprologus e, num aquário alto, com um cardume de peixes do género Cyprichromis.
A Júlia-de-marlier, também conhecida como Júlia-xadrez (Julidochromis marlieri) é um animado ciclídeo africano, com o corpo em forma de torpedo, que habita as zonas rochosas do Lago Tanganyika. É um peixe de pequeno porte, tendo as fêmeas até 13 centimetros de comprimento e os machos até 12 cm, ambos atingindo a maturidade sexual com um comprimento de cerca de 6,5 cm. Tal como outros membros da família Cichlidae, deposita os ovos em grutas, e protege as suas crias. Este ciclídeo cresce muito lentamente: em dois meses, as suas crias não têm mais de 2 cm. Prefere águas particularmente duras e alcalinas, com 250 a 300 mg por litro de carbonato de cálcio (GH 12 - 20; KH 14 - 20), pH próximo de 8,6 (7,8 - 9,5), e uma temperatura de cerca de 26°C (22 - 27°C)
A sua característica mais reconhecível é o modo deliberado e preciso como se move, podendo nadar de lado, ou pairar de cabeça-para-baixo, de uma forma que recorda o voo dos beija-flores, movendo-se para cima e para baixo nas estruturas rochosas.
Julidochromis marlieri là một loài cá thuộc họ Cichlidae. Nó là loài đặc hữu của hồ Tanganyika in Africa nơi nó được tìm thấy ở Burundi, Cộng hòa Dân chủ Congo, Tanzania, và Zambia. In the aquarium trade, it is thường được biết đến với tên Marlier's Julie hoặc Spotted Julie.
Bài viết chủ đề bộ Cá vược này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Julidochromis marlieri là một loài cá thuộc họ Cichlidae. Nó là loài đặc hữu của hồ Tanganyika in Africa nơi nó được tìm thấy ở Burundi, Cộng hòa Dân chủ Congo, Tanzania, và Zambia. In the aquarium trade, it is thường được biết đến với tên Marlier's Julie hoặc Spotted Julie.
Julidochromis marlieri (Poll, 1956 год)
Охранный статус
Сетчатый юлидохромис[1], или хромис Марлиера[2], или юлидохромис[2] (лат. Julidochromis marlieri) — вид цихлид, эндемик озера Танганьика.
Длина рыбы составляет примерно 15 см. Половой диморфизм не выражен. Половой орган у самца заострённый, в то время как у самки он закруглённый. Кроме того, у половозрелых самцов на голове жировой горб.
Хромис Марлиера населяет скалистое побережье на северо-западной стороне озера Танганьика. Температура воды составляет 24–26° C, pH — 7,5–8,0).
Рыба питается мелкими ракообразными, личинками насекомых, мелкими улитками и другими водными животными.
Самка кладёт примерно 300 яиц в пещеру, после чего по прошествии трёхдневного инкубационного периода появляются мальки. Они долгое время держатся вблизи нерестилища. Возможны гибриды между видами Julidochromis marlieri и Julidochromis ornatus, которые остаются бесплодными. Гибриды внешне напоминают вид Julidochromis transcriptus.
Хромис Марлиера содержится как декоративная рыбка. Необходимо принять во внимание, чтобы в наличии имелось достаточно места (примерно 100—200 л для одной пары). Кроме того, рыба агрессивна по отношению как к другим, так и к собственному виду, поэтому она не должна содержаться в общем аквариуме.
Сетчатый юлидохромис, или хромис Марлиера, или юлидохромис (лат. Julidochromis marlieri) — вид цихлид, эндемик озера Танганьика.
本魚呈長圓筒型，底色為金褐色，有三道深色條紋橫貫全身。有一些分布不均勻的黑色直條紋，穿過這些橫條紋一直到腹面，另有一塊深色斑從嘴角延伸至胸鰭的基部。體長可達13公分。
本魚棲息在湖泊的岩石區，屬雜食性，性情溫和，以一夫一妻制，雌魚將卵產在岩石上。
為觀賞性魚類。
.JPG)
