nomes no trilho de navegação
Delia radicum, known variously as the cabbage fly, cabbage root fly, root fly or turnip fly, is a pest of crops.[3] The larvae of the cabbage root fly are sometimes known as the cabbage maggot or root maggot. The adult flies are about 1 cm long and are grey in colour, but otherwise resemble the common house fly.[4]
The flies can be found all over Europe. After overwintering as pupae in the soil, the flies emerge in spring, feed on nectar, and lay eggs close to plants of the genus Brassica. The eggs are white and about 1 mm in diameter. They hatch into white maggots after about six days and the larvae feed for about three weeks on the roots and stems of the cabbage plants. After this, the larvae are typically 0.9 to 1 cm in length and form reddish-brown pupae which hatch into adult flies after around 20 days. This species is univoltine (has one generation per year) in northern Europe and bi- or trivoltine in central Europe.[5]
The first sign of the presence of the larvae is a delay in plant growth accompanied by the withering of leaves which develop a bluish tinge. The larvae are found on cabbage, turnip, swede, radish, and other cruciferous crops. Sometimes, 300 larvae can be found on one plant, damaging the inner parts of the main root and disrupting the transport of water and nutrients to the stem and leaves causing the death of many plants.[5]
{{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help) Delia radicum, known variously as the cabbage fly, cabbage root fly, root fly or turnip fly, is a pest of crops. The larvae of the cabbage root fly are sometimes known as the cabbage maggot or root maggot. The adult flies are about 1 cm long and are grey in colour, but otherwise resemble the common house fly.
The flies can be found all over Europe. After overwintering as pupae in the soil, the flies emerge in spring, feed on nectar, and lay eggs close to plants of the genus Brassica. The eggs are white and about 1 mm in diameter. They hatch into white maggots after about six days and the larvae feed for about three weeks on the roots and stems of the cabbage plants. After this, the larvae are typically 0.9 to 1 cm in length and form reddish-brown pupae which hatch into adult flies after around 20 days. This species is univoltine (has one generation per year) in northern Europe and bi- or trivoltine in central Europe.
Delia radicum, conocida como la mosca del repollo, mosca de la col, mosca de la raíz o mosca del nabo, es una mosca de la familia Anthomyiidae. Es una plaga de los cultivos.[2] Las larvas de la mosca de la raíz de la col se conocen a veces como gusano de la col o gusano de la raíz. Las moscas adultas son de aproximadamente 1 cm de largo y son de color gris, pero por lo demás se asemejan a la mosca común de la casa.[3]
Las moscas se pueden encontrar por toda Europa. Los adultos emergen en primavera, después de pasar el invierno como pupas en el suelo. Se alimentan de néctar y ponen huevos cerca de las plantas del género Brassica. Los huevos son blancos y miden aproximadamente 1 mm de diámetro. Las larvas son gusanos blancos que emergen en unos seis días y se alimentan durante unas tres semanas en las raíces y tallos de las plantas de col. Después de esto, las larvas alcanzan una longitud típica de 0,9 a 1 cm y forman pupas de color castaño rojizo que se transforman en moscas adultas en unos veinte días. Esta especie es univoltina (tiene una generación al año) en el norte de Europa y bi- o trivoltina en Europa central.[4]
El primer signo de la presencia de las larvas es un retraso en el crecimiento de la planta acompañado por el marchitamiento de las hojas que desarrollan un tinte azulado. Las larvas se encuentran en el repollo, nabo, colza, rábano y otros cultivos crucíferos. A veces, se pueden encontrar trescientas larvas en una planta, dañando las partes internas de la raíz principal y alterando el transporte de agua y nutrientes al tallo y las hojas, causando la muerte de muchas plantas.[4]
Datos: Q761689
Multimedia:
Delia radicum, conocida como la mosca del repollo, mosca de la col, mosca de la raíz o mosca del nabo, es una mosca de la familia Anthomyiidae. Es una plaga de los cultivos. Las larvas de la mosca de la raíz de la col se conocen a veces como gusano de la col o gusano de la raíz. Las moscas adultas son de aproximadamente 1 cm de largo y son de color gris, pero por lo demás se asemejan a la mosca común de la casa.
Las moscas se pueden encontrar por toda Europa. Los adultos emergen en primavera, después de pasar el invierno como pupas en el suelo. Se alimentan de néctar y ponen huevos cerca de las plantas del género Brassica. Los huevos son blancos y miden aproximadamente 1 mm de diámetro. Las larvas son gusanos blancos que emergen en unos seis días y se alimentan durante unas tres semanas en las raíces y tallos de las plantas de col. Después de esto, las larvas alcanzan una longitud típica de 0,9 a 1 cm y forman pupas de color castaño rojizo que se transforman en moscas adultas en unos veinte días. Esta especie es univoltina (tiene una generación al año) en el norte de Europa y bi- o trivoltina en Europa central.
Kaalikärpänen eli pikkukaalikärpänen (Delia radicum) on pieni harmahtava kärpänen, jonka toukat tekevät tuhoaan ristikukkaisten viljelykasvien juuristossa. Ne ovat yhdessä lähilajin isokaalikärpäsen (Delia floralis) kanssa kaalin, lantun, retiisin ja nauriin pahimpia tuholaisia.[2]
Aikuiset kaalikärpäset näyttävät huonekärpäsiltä, mutta ovat selvästi pienempiä (noin 5 mm). Niiden vartaloa peittää musta nukka. Koiraan viininpunaiset silmät ovat lähes yhdessä, naaraan silmät ovat kauempana toisistaan.[3] Toukat ovat valkoisia ja kasvavat sentin pituisiksi. Kotelo on punertavanruskea.
Kaalikärpäsiä elää kaikkialla pohjoisen pallonpuoliskon viljellyillä viileillä alueilla. Niitä tavataan ristikukkaiskasvien läheisyydessä. Viljelyskasvien lisäksi myös peltotaskuruoho on merkittävä isäntäkasvi.
Kaalikärpäset kuoriutuvat touko- tai kesäkuussa. Viikkoa myöhemmin ne alkavat munia ristikukkaisten kasvien tyvelle ja jatkavat munintaa noin kuukauden ajan. Toukat kuoriutuvat 3–10 päivässä lämpötilasta riippuen. Ne syövät kasvin juuristoa 3–5 viikon ajan ja kasvavat sentin mittaisiksi. Ne koteloituvat maan sisään 5–20 cm syvyyteen. Osa talvehtii koteloina, osa kuoriutuu vielä samana kesänä 2–3 viikon kuluttua.[2][3]
Kemiallisesti pikkukaalikärpäsen pieniä toukkia voidaan torjua ruiskuttamalla dimetoaatilla noin viikon kuluttua munintahuipusta. Lentäviä aikuisia voi torjua pyretroideilla. Harsoilla ja houkutuskaistoilla voi myös pyrkiä torjumaan pikkukaalikärpäsen aiheuttamia tuhoja. Houkutuskaistakasvina voi käyttää kiinankaalikaistoja. Houkutuskaistat tulee tuhota 2–3 viikkoa munintahuipun jälkeen. Kaalikärpäsiä voi torjua myös viljelykierron avulla sijoittamalla kaali-, lanttu-, retiisi- ja naurisviljelmät mahdollisimman kauas edellisvuoden viljelmästä.
Kaalikärpänen eli pikkukaalikärpänen (Delia radicum) on pieni harmahtava kärpänen, jonka toukat tekevät tuhoaan ristikukkaisten viljelykasvien juuristossa. Ne ovat yhdessä lähilajin isokaalikärpäsen (Delia floralis) kanssa kaalin, lantun, retiisin ja nauriin pahimpia tuholaisia.
Delia radicum
La mouche du chou (Delia radicum) ou mouche de la racine du chou, est une espèce d'insectes diptères brachycères, holométabole et polyvoltine mesurant 6 à 8 mm de long.
Elle se nourrit des brassicacées (ou crucifères) sauvages, mais aussi cultivées comme le chou, le radis, le navet, le colza pour lesquels il est considéré comme un ravageur parfois problématique (Certaines lignées, dès les années 1970 se sont adaptées aux insecticides[1],[2],[3], dont à la dieldrine[4]).
Cette mouche vit dans les habitats ouverts et riches en crucifères de la zone tempérée de la région holarctique (35-60°N) (Finch et al. 1986)
Mouche grise de 6 à 8 mm marquée de taches noires. Les femelles ont une durée de vie assez courte (10 à 15 jours) et peuvent pondre environ 150 œufs.
Asticot dont l'extrémité postérieure est ornée d'une couronne de 10 petites pointes noires membraneuses dont 2 sont fendues (dites bifides), elles formeront les stigmates de la pupe. Après éclosion, la larve s'enfonce dans le sol et dans les racines dont elle se nourrit.
Petit tonnelet brunâtre de 7 à 8 mm de long. Le stade pupe dure environ 20 jours.
Ils sont provoqués par les larves sur les racines. Il y a donc des pertes de rendement lors des récoltes de graines ou feuilles (colza, choux) ou lors des récoltes des légumes racines (radis...). Les dégâts sur les graines ou feuilles sont dus à une mauvaise absorption des nutriments ; quant aux dégâts sur les légumes racines, ce sont les pourritures qui rendent les récoltes impropres à la consommation. De plus, les pourritures attirent d'autres diptères saprophages.
Delia radicum
La mouche du chou (Delia radicum) ou mouche de la racine du chou, est une espèce d'insectes diptères brachycères, holométabole et polyvoltine mesurant 6 à 8 mm de long.
Elle se nourrit des brassicacées (ou crucifères) sauvages, mais aussi cultivées comme le chou, le radis, le navet, le colza pour lesquels il est considéré comme un ravageur parfois problématique (Certaines lignées, dès les années 1970 se sont adaptées aux insecticides,,, dont à la dieldrine).
Kálfluga (fræðiheiti: Delia radicum) er tvívængja af blómsturflugnaætt og er skaðvaldur við grænmetisræktun, m.a. á Íslandi. Étur hún rótarháls káltegunda. Rannsóknir hafa sýnt að uppskerutap af völdum kálflugunnar er háð hitastigi sumarsins á undan.
Pavasarinė kopūstinė musė (lot. Delia radicum) – Anthomyiidae šeimai priklausanti dvisparnių vabzdžių rūšis. Paplitusi visoje Europoje.
Kūno ilgis ~6 mm. Pilka, užpakalinių šlaunų pamatas apaugęs tamsiais standžiais plaukeliais. Per metus išsivysto 2 generacijos.
Pradeda skraidyti pavasarį, sužydint vyšnioms. Kiaušinėlius deda ant žemės, šalia bastutinių šeimos augalų (kopūstų, ridikėlių, griežčių ir kt.). Lervos graužia daigų šaknis, požemines stiebo dalis. Pažeisti augalai apvysta, lapai įgauna mėlynai violetinį atspalvį[1].
Pavasarinė kopūstinė musė (lot. Delia radicum) – Anthomyiidae šeimai priklausanti dvisparnių vabzdžių rūšis. Paplitusi visoje Europoje.
Kūno ilgis ~6 mm. Pilka, užpakalinių šlaunų pamatas apaugęs tamsiais standžiais plaukeliais. Per metus išsivysto 2 generacijos.
Pradeda skraidyti pavasarį, sužydint vyšnioms. Kiaušinėlius deda ant žemės, šalia bastutinių šeimos augalų (kopūstų, ridikėlių, griežčių ir kt.). Lervos graužia daigų šaknis, požemines stiebo dalis. Pažeisti augalai apvysta, lapai įgauna mėlynai violetinį atspalvį.
Delia radicum adolah langau dari famili Anthomyiidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Diptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Istilah "Anthomyiidae", nan baarati "langau bungo", barasal dari kato Yunani anthos, "bungo", dan myia, "langau".
Delia radicum adolah langau dari famili Anthomyiidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Diptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Istilah "Anthomyiidae", nan baarati "langau bungo", barasal dari kato Yunani anthos, "bungo", dan myia, "langau".
De koolvlieg (Delia radicum) is een vlieg uit de familie van de bloemvliegen (Anthomyiidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd als Musca radicum in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.[1] De soort komt voor op kruisbloemigen die mosterdolie of mosterdolieglucoside bevatten. De koolvlieg komt van nature voor in Europa.
De soort lijkt op de huisvlieg, is 4-7 mm lang en is licht- tot donkergrijs.
De larven vreten van de plant en aan de wortels. Hierdoor gaat de plant slap hangen en op de stengelvoet rotten. Jonge koolplanten worden loodkleurig, verwelken en komen los in de grond te staan. Bij de radijs en rammenas worden bruine gangetjes in de knol gevreten. De maden kunnen tot 9 mm lang worden. Er kunnen twee tot drie generaties per jaar voorkomen.
De koolvlieg wordt mogelijk aangetrokken door perssap uit de plant of door het mosterdolieglucoside sinigrine. Ze loopt in het begin op de bladeren heen en weer, wat vermoedelijk belangrijk is voor de chemoreceptoren, die zich op de poten bevinden. Daarna loopt de vlieg langs de stengel naar beneden en legt onderaan de stengel haar eitjes, die ze met wat grond bedekt.
De koolvlieg overleeft de winter als pop in de grond. De pop is vier tot acht mm lang, glad, ellipsvormig en geel tot kastanjebruin van kleur. Als de bodemtemperatuur in het voorjaar op 5 tot 8 cm diepte een temperatuur van ongeveer 15°C heeft bereikt kruipen de vliegen uit de pop. Meestal is dit omstreeks half april. Ze voeden zich met nectar. Drie tot zeven dagen later begint de eiafzetting en die kan drie tot vijf weken (tot eind mei) doorgaan. De eitjes worden aan de voet van de kool-, radijs- of rammenasplant gelegd, soms ook in de bladoksels, zoals bij spruitkool. Een eitje is 1 mm groot en ze worden per stuk of in groepjes van 2 tot 30 afgezet. Elke vlieg kan ongeveer 100 eitjes afzetten. De maden die uit de eitjes komen boren zich al vretend in de wortelhals van de stengel op de grens van bodem en lucht. De made ontwikkelt zich in 15 tot 37 dagen, waarna deze zich gaat verpoppen. Bij de tweede en derde vlucht is de periode van eiafzetting langer (eind juni – begin oktober) en worden er minder eitjes gelegd. De tweede vlucht is van eind juni tot begin juli en de derde vanaf augustus.
De koolvlieg kan bestreden worden door koolkragen of insectengaas te gebruiken. Koolkragen zijn te maken door ronde stukken uit oude autobinnenbanden te knippen en op de grond rond de stengel vast te maken. Ook worden wel emmers zonder bodem over de planten gezet.
Bronnen, noten en/of referentiesDe koolvlieg (Delia radicum) is een vlieg uit de familie van de bloemvliegen (Anthomyiidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd als Musca radicum in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus. De soort komt voor op kruisbloemigen die mosterdolie of mosterdolieglucoside bevatten. De koolvlieg komt van nature voor in Europa.
Multimedia w Wikimedia Commons Śmietka kapuściana (Delia radicum) – gatunek owada z rzędu muchówek. Larwy są ważnym gospodarczo szkodnikiem wielu upraw roślin z rodziny kapustowatych.
Występuje w Europie od Skandynawii do Hiszpanii, na Maderze i Azorach, w północnej Afryce, północnej Azji aż po Japonię i Chiny[3].
Osobniki dorosłe wyglądem są podobne do muchy. Samce ciemnoszare długości 5-5,5 mm, samice są większe (6-6,5 mm) i jaśniejsze od samców. Samica składa około 100-150 jaj na szyjce korzeniowej rośliny żywicielskiej lub na glebie w jej pobliżu. Jaja są białe i podłużne. Po 5-10 dniach wylęgają się z nich grube, błyszczące, białe lub żółte larwy. Przez 2-30 dni larwy żyją wewnątrz korzeni drążąc korytarze. Po tym czasie przechodzą w stadium poczwarki, w którym zależnie od warunków termicznych pozostają 15-20 dni wiosną lub kilka miesięcy jesienią. Na północy zasięgu gatunku w sezonie wegetacyjnym pojawia się jedno pokolenie muchówek, a na terenach bardziej na południe dwa, a nawet trzy pokolenia[3].
Jest ważnym szkodnikiem warzyw kapustnych oraz innych upraw roślin z rodziny kapustowatych. Larwy odżywiają się korzeniami, których zniszczenie prowadzi do więdnięcia, zahamowania wzrostu lub obumierania roślin. W jednej roślinie może żyć nawet 300 larw śmietki kapuścianej[3]. Do charakterystycznych objawów żerowania śmietki kapuścianej zaliczamy brązowe przebarwienia oraz nadgniłe miejsca w korzeniach.[4] Samice odnajdują rośliny żywicielskie w wyniku lokalizacji zapachu, a po odnalezieniu właściwej rośliny składają jaja w wyniku odbierania bodźców o charakterze chemicznym i mechanicznym[5]. Jako związki indukujące składanie jaj zostały rozpoznane glukozynolany, jednak w proces zaangażowane są także inne grupy związków[6].
Optymalne warunki dla rozwoju larw to 15-25 °C i wilgotność względna 80-100%. Niskie i wysokie temperatury powodują przejście w diapauzę[3][7]. Przy temperaturach poniżej –25 °C larwy giną[3].
Śmietka kapuściana (Delia radicum) – gatunek owada z rzędu muchówek. Larwy są ważnym gospodarczo szkodnikiem wielu upraw roślin z rodziny kapustowatych.
Delia radicum[1] este o specie de muște din genul Delia, familia Anthomyiidae. A fost descrisă pentru prima dată de Linnaeus în anul 1758.[1][2] Conform Catalogue of Life specia Delia radicum nu are subspecii cunoscute.[1]
|access-date= (ajutor)Mentenanță CS1: Nume multiple: lista autorilor (link) 
.jpg)
.jpg)
Acest articol referitor la insecte din ordinul Diptera este un ciot. Puteți ajuta Wikipedia prin completarea sa. Delia radicum este o specie de muște din genul Delia, familia Anthomyiidae. A fost descrisă pentru prima dată de Linnaeus în anul 1758. Conform Catalogue of Life specia Delia radicum nu are subspecii cunoscute.
Kapusova muha (znanstveno ime Delia radicum) je škodljivec kmetijskih rastlin, predvsem kapusnic.[3]
Kapusova muha prezimi kot rdečerjava buba dolga med 6 in 7 mm, plitko v tleh. Konec marca ali v aprilu se iz njih izlegajo hišnim muham podobne muhe, ki so dolge med 5 in 7 mm. Odrasle muhe se hranijo z nektarjem, ličinke pa so velik škodljivec v nasadih kapusnic. Samice so aktivne v toplih dnevih, ko ob koreninski vrat gostiteljskih rastlin izlegajo bela jajčeca, dolga med 0,5 in 1 mm. Samica skupno do 150 jajčec, v skupine po 20. V 8-12 dneh se iz jajčec izležejo ličinke žerke, ki se sprva hranijo s stranskimi koreninami, po nekaj dneh pa se se zavrtajo v glavno korenino in počasi uničujejo rastlino.[4]V severni Evropi ima kapusova muha po eno generacijo, v srednji Evropi dve, v južni in jugovzhodni Evropi pa po tri generacije letno.[5]
Kapusova muha (znanstveno ime Delia radicum) je škodljivec kmetijskih rastlin, predvsem kapusnic.
Самці 5-5,5 міліметрів, темно-попелястого кольору з широкими темними смугами на спині. Через усе черевце проходить широка чорна поздовжня смуга, на усіх сегментах — вузька поперечна смуга. Очі між собою стикаються. Лоб в 4-5 разів вужчий за очі, бо дурні. Самиці більші — 6-6,5 міліметрів, світлішого попелясто-сірого кольору. Ширина лобу майже рівна ширині очей, бо розумні. Яйця білі, витягнуті, сигароподібні з широкою та глибокою боріздкою.
Зимує пупарій у ґрунті на глибині 10-15 мм. Мухи вилітають наприкінці квітня, коли ґрунт прогрівається на глибині їх залягання до +2 °С. Для статевого дозрівання необхідне додаткове живлення. Самка відкладає 100–150 яєць на рослини поблизу кореневої шийки, під грудочки ґрунту біля рослин. Через 5-10 днів виплоджуються личинки, які проникають у корінь капусти. Після закінчення живлення вони мігрують у ґрунт, де у стадії пупарію зимують. Поріг шкодочинності мухи для капусти у фазі 5-7 листків на поливі — 7-12 яєць на рослину, без поливу — 25-33 яйця, а для рослин у фазі 12-14 листків на поливі — 22-27 яєць на рослину, без поливу — 40-52 яйця.
Глибока зяблева оранка, підживлення капусти, полив, підгортання. На личинках та лялечках паразитують стафілінід Aleochara bilineate Cyll. Самки його живляться яйцями та личинками мух, а личинки проникають у пупарії мух, де і розвиваються. Інший паразит Tribliographa rapae Westw. уражує личинок мух. Хімічні обробки недоцільні при співвідношенні хижак-алеохара-капустяна муха 1:10, або при чисельності 3-5 особин ентомофага на 1 м.
Весенняя капустная муха[1] (лат. Delia radicum) — вид короткоусых двукрылых из семейства цветочных мух (Anthomyiidae).
Весенняя капустная муха похожа на летнюю капустную муху, отличаясь следующими признаками. Самец тёмно-пепельного цвета с широкими тёмными полосами на спинке; через всё брюшко проходит широкая чёрная продольная полоса, на всех сегментах — узкая поперечная полоска. Самка крупнее, более светлого пепельно-серого цвета.
Обитает в Европе от Скандинавии до Испании, в Северной Африке, Китае, Японии, завезена в Северную Америку. В России встречается повсеместно, кроме тундры.
Это заготовка статьи по энтомологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. Весенняя капустная муха (лат. Delia radicum) — вид короткоусых двукрылых из семейства цветочных мух (Anthomyiidae).
.jpg)
.jpg)
