dcsimg

Agònid ( Catalão; Valenciano )

fornecido por wikipedia CA

Els agònids (Agonidae) constitueixen una família de peixos marins pertanyent a l'ordre dels escorpeniformes.

Etimologia

Del grec a (sense) i gone (ascendència, origen).[2]

Descripció

  • La mida mitjana de les diferents espècies es troba entre 20-30 cm (la més grossa n'és Percis japonica amb 42 cm).
  • En general, tenen el cos allargat i cobert d'escates modificades en plaques òssies.
  • Absència de bufeta natatòria.
  • Les aletes pelvianes són gairebé vestigials.
  • Dues aletes dorsals (o la primera absent).
  • Aleta anal curta.
  • Nombre de vèrtebres: 34-37.
  • L'anus es troba immediatament darrere de la base de l'aleta pelviana.[3][4][5][6]

Reproducció

Ponen pocs ous, els quals són grans i demersals. Els alevins són planctònics.[6]

Alimentació

Es nodreixen de petits crustacis i cucs marins que troben al fons marí.[5]

Hàbitat

Són peixos bentònics i d'aigües marines fredes o temperades que viuen fins als 1.280 m de fondària, llevat d'unes poques espècies que prefereixen aigües menys fondes i costaneres.[5][6]

Distribució geogràfica

Es troba a l'Àrtic, el nord de l'Atlàntic nord, el Pacífic nord i el sud de Sud-amèrica (només 1 gènere).[4][6]

Gèneres i espècies

Costums

Algunes de llurs espècies es camuflen amb esponges o algues.[5]

Referències

  1. Berg, L.S., 1958. System der rezenten und fossilen Fischartigen und Fische. VEB Verlag der Wissenschaften, Berlín.
  2. Romero, P., 2002. An etymological dictionary of taxonomy. Madrid (Espanya).
  3. Nelson, J.S., 1994. Fishes of the world. Tercera edició. John Wiley & Sons, Inc., Nova York. 600 p.
  4. 4,0 4,1 FishBase (anglès)
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 ZipCodeZoo (anglès)
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Marine Species Identification Portal (anglès)
  7. Guichenot, A., 1866. Notice sur un nouveau genre de la famille des Cottoides, du muséum de Paris. Mem. Soc. Imp. Sci. Nat. Cherbourg v. 12 (Ser. 2, v. 2): 253-256, Pl. 9.
  8. 8,0 8,1 Gill, T. N., 1861. Notes on some genera of fishes of the western coast of North America. Proc. Acad. Nat. Sci. Phila. v. 13: 164-168.
  9. Bloch, M. E. i Schneider, J. G., 1801. M. E. Blochii, Systema Ichthyologiae iconibus cx illustratum. Post obitum auctoris opus inchoatum absolvit, correxit, interpolavit Jo. Gottlob Schneider, Saxo. Berolini. Sumtibus Auctoris Impressum et Bibliopolio Sanderiano Commissum. Systema Ichthyol. i-lx + 1-584.
  10. Lacépède, B. G. E., 1801. Histoire naturelle des poissons. Hist. Nat. Poiss. v. 3: i-lxvi + 1-558, Pls. 1-34.
  11. Gilbert, C. H., 1890. A preliminary report on the fishes collected by the steamer Albatross on the Pacific coast of North America during the year 1889, with descriptions of twelve new genera and ninety-two new species. Proc. U. S. Natl. Mus. v. 13 (núm. 797): 49-126.
  12. Jordan, D. S. & C. H. Gilbert, 1883. Synopsis of the fishes of North America. Bull. U. S. Natl. Mus. Núm. 16: i-liv + 1-1018.
  13. 13,0 13,1 Gill T. N., 1861. On several new generic types of fishes contained in the museum of the Smithsonian Institution. Proc. Acad. Nat. Sci. Phila. v. 13. 77-78.
  14. Trewavas E., 1961. A new cichlid fish in the Limpopo basin. Ann. S. Afr. Mus. v. 46 (pt 5). 53-56.
  15. Kanayama T., 1991. Taxonomy and phylogeny of the family Agonidae (Pisces: Scorpaeniformes). Mem. Fac. Fish. Hokkaido Univ. v. 38 (núms.1-2). 1-199.
  16. 16,0 16,1 Gill T. N., 1861. Notes on some genera of fishes of the western coast of North America. Proc. Acad. Nat. Sci. Phila. v. 13. 164-168.
  17. Jordan D. S. & Hubbs C. L., 1925. Record of fishes obtained by David Starr Jordan in Japan, 1922. Mem. Carnegie Mus. v. 10 (núm. 2). 93-346.
  18. Lockington W. N., 1880. Descriptions of new genera and species of fishes from the coast of California. Proc. U. S. Natl. Mus. v. 2 (núm. 97). 326-332.
  19. Jordan D. S. & Starks E. C., 1895. The fishes of Puget Sound. Proc. Calif. Acad. Sci. (Ser. 2) v. 5. 785-855.
  20. Scopoli J. A., 1777. Introductio ad historiam naturalem, sistens genera lapidum, plantarum et animalium hactenus detecta, caracteribus essentialibus donata, in tribus divisa, subinde ad leges naturae. Prague. Introd. Hist. Nat.. i-x + 1-506.
  21. 21,0 21,1 21,2 Jordan D. S. & Evermann B. W., 1896. A check-list of the fishes and fish-like vertebrates of North and Middle America. Rep. U. S. Fish Comm. v. 21 (1895) Append. 5. 207-584.
  22. Jordan, D. S. & E. C. Starks, 1904. A review of the Japanese fishes of the family of Agonidae. Proc. U. S. Natl. Mus. v. 27 (núm. 1365): 575-599.
  23. Jordan, D. S., 1903. (Generic names of fishes.). Am. Nat. v. 37 (núm. 437, maig): 360.
  24. BioLib (anglès)
  25. AQUATAB
  26. Catalogue of Life (anglès)
  27. Discover Life (anglès)
  28. World Register of Marine Species (anglès)
  29. UNEP-WCMC Species Database (anglès)
  30. Animal Diversity Web (anglès)


Bibliografia

  • Ambrose, D.A., 1996. Agonidae: poachers. p. 845-859. A: H.G. Moser (ed.). The early stages of fishes in the California Current region. California Cooperative Oceanic Fisheries Investigations (CalCOFI) Atlas Núm. 33. 1505 p.
  • Andriàixev, A.P., 1986. Agonidae. p. 1265-1268. A: P.J.P. Whitehead, M.-L. Bauchot, J.-C. Hureau, J. Nielsen i E. Tortonese (eds.). Fishes of the North-eastern Atlantic and the Mediterranean. Vol. 3. UNESCO, París.
  • Busby, M. S., 1998: Guide to the identification of larval and early juvenile poachers (Scorpaeniformes: Agonidae) from the northeastern Pacific Ocean and Bering Sea. NOAA (National Oceanic and Atmospheric Administration) Technical Report NMFS (National Marine Fisheries Service) Núm. 137: 1-88.
  • Glubokov, A.I. i A.M. Orlov, 2008. Data on distribution and biology of poachers Agonidae from the northwestern part of the Bering Sea. J. Ichthyol. 48(6):426-442.
  • Jordan, D. S. i E. C. Starks, 1904: A review of the Japanese fishes of the family of Agonidae. Proceedings of the United States National Museum v. 27 (núm. 1365): 575-599.
  • Kanayama, T., 1991. Taxonomy and phylogeny of the family Agonidae (Pisces: Scorpaenifomes). Mem. Fac. Fish. Hokkaido Univ. (38)1-2: 1-199.
  • Lindberg, G.U., 1979. Agonidae. p. 605-606. A: J. C. Hureau i Th. Monod (eds.). Checklist of the fishes of the north-eastern Atlantic and of the Mediterranean (CLOFNAM). UNESCO, París, Vol. 1.
  • Ponomarenko, V.P., 1995. On the frequency of occurrence and fecundity of some species of the families Agonidae, Cottunculidae, Cottidae, Lumpenidae, Cyclopteridae, and Zoarcidae in the Barents Sea. J. Ichthyol. 35(8):245-247.
  • Sheiko, B.A. i C.W. Mecklenburg, 2004. Family Agonidae Swainson 1839 - poachers. Calif. Acad. Sci. Annotated Checklists of Fishes (30):27.
  • Tokranov, A.M., 1992. Dietary characteristics of sea poachers (Agonidae) in the coastal waters of Kamchatka. J. Ichthyol. 32(9):85-94.


Enllaços externs

En altres projectes de Wikimedia:
Commons
Commons Modifica l'enllaç a Wikidata
Viquiespècies
Viquiespècies
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autors i editors de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CA

Agònid: Brief Summary ( Catalão; Valenciano )

fornecido por wikipedia CA
 src= Leptagonus decagonus

Els agònids (Agonidae) constitueixen una família de peixos marins pertanyent a l'ordre dels escorpeniformes.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autors i editors de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CA

Panzergroppen ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Die Panzergroppen (Agonidae) sind kleine Knochenfische, die in den küstennahen Meereszonen der Arktis, des Nordatlantik, des Nordpazifik und des südlichen Südamerika bis in Tiefen von 1000 Metern vorkommen.

Merkmale

Sie haben einen mit Knochenplatten gepanzerten, in den meisten Fällen langgestreckten Körper und werden maximal 30 Zentimeter lang. Die Fische haben mindestens eine, meist aber zwei kurze Rückenflossen, die erste mit 2 bis 21 Hartstrahlen, die zweite mit 4 bis 14 weichen Flossenstrahlen. Die Afterflosse hat 4 bis 28 Strahlen, die verkümmerten Bauchflossen eine harte und zwei weiche Flossenstrahlen, die Schwanzflosse zehn bis zwölf. Die Bauchflossen sind kehlständig. Eine Schwimmblase fehlt. Panzergroppen haben 34 bis 47 Wirbel. Die Anzahl der Branchiostegalstrahlen liegt bei fünf bis sechs. Bei den Larven und pelagischen Jungfischen sind die Schuppen als Stacheln ausgebildet. Man kann die Tiere fossil seit dem unteren Eozän nachweisen.

Zu den Panzergroppen gehört als bekannteste und einheimische Art der Steinpicker (Agonus cataphractus) aus Nord- und Ostsee.

Systematik

Die Panzergroppen werden in acht Unterfamilien 25 Gattungen und fast 60 Arten unterteilt.

Literatur

  • Kurt Fiedler: Lehrbuch der Speziellen Zoologie, Band II, Teil 2: Fische, Gustav Fischer Verlag Jena, 1991, ISBN 3-334-00339-6.
  • Joseph S. Nelson, Terry C. Grande, Mark V. H. Wilson: Fishes of the World. Wiley, Hoboken, New Jersey, 2016, ISBN 978-1118342336.
  • Tsutomu Kanayama: Taxonomy and Phylogeny of the Family Agonidae (Pisces:Scorpaeniformes). Memoirs of the Faculty of Fisheries, Hokkaido University, vol. 38, no. 1–2.

Einzelnachweise

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Panzergroppen: Brief Summary ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Die Panzergroppen (Agonidae) sind kleine Knochenfische, die in den küstennahen Meereszonen der Arktis, des Nordatlantik, des Nordpazifik und des südlichen Südamerika bis in Tiefen von 1000 Metern vorkommen.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Деңизбачикилер ( Quirguiz )

fornecido por wikipedia emerging languages
 src=
Европа бачикиси (Agonus cataphractus).

Деңизбачикилер — (лат. Agonidae) деңиз балыктарынын бир тукуму, буларга өкүл катары, Европа бачикиси (лат. Agonus cataphractus), Муз деңиз бачикиси (Ulcina driki) кирет.

Колдонулган адабияттар

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia жазуучу жана редактор
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Деңизбачикилер: Brief Summary ( Quirguiz )

fornecido por wikipedia emerging languages
 src= Европа бачикиси (Agonus cataphractus).

Деңизбачикилер — (лат. Agonidae) деңиз балыктарынын бир тукуму, буларга өкүл катары, Европа бачикиси (лат. Agonus cataphractus), Муз деңиз бачикиси (Ulcina driki) кирет.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia жазуучу жана редактор
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Agonidae ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Agonidae is a family of small, bottom-dwelling, cold-water marine fish. Common names for members of this family include poachers, Irish lords, sea ravens, alligatorfishes, starsnouts, hooknoses, and rockheads. They are notable for having elongated bodies covered by scales modified into bony plates, and for using their large pectoral fins to move in short bursts. The family includes about 59 species in some 25 genera, some of which are quite widespread.

The pelvic fins are nearly vestigial, typically consisting of one small spine and a few rays. The swim bladder is not present.

At 42 centimetres (17 in) in length, the dragon poacher (Percis japonica) is the largest member of the family, while Bothragonus occidentalis is 7 cm (2.8 in) long as an adult; most are in the 20–30 cm range.

Agonidae species generally feed on small crustaceans and marine worms found on the bottom. Some species camouflage themselves with hydras, sponges, or seaweed. They live at 1,280 m (4,200 ft) deep, with only a few species preferring shallower, coastal waters. All but one species are restricted to the Northern Hemisphere.[2]

Taxonomy

The family Agonidae was first proposed as a family in 1839 by the English naturalist William John Swainson.[3] The Agonidae is classified within the superfamily Cottoidea in the suborder Cottoidei in the order Scorpaeniformes in the 5th edition of Fishes of the World[4] but other authorities states that if Scorpaeniformes is excluded from Perciformes then Perciformes is recovered as paraphyletic and so classify this family within the infraorder Cottales within the suborder Cottoidei of the Perciformes.[5] A number of taxa which were previously classified within the Cottidae were reclassified within the Agonidae which meant that the Cottidae was confined to the freshwater sculpins.[6]

Subfamilies and genera

The Agonidae is divided into the following subfamilies and genera:[4][3][7]

References

  1. ^ Froese, Rainer, and Daniel Pauly, eds. (2012). "Agonidae" in FishBase. December 2012 version.
  2. ^ Eschmeyer, William M. (1998). Paxton, J.R.; Eschmeyer, W.N. (eds.). Encyclopedia of Fishes. San Diego: Academic Press. p. 179. ISBN 0-12-547665-5.
  3. ^ a b Richard van der Laan; William N. Eschmeyer & Ronald Fricke (2014). "Family-group names of Recent fishes". Zootaxa. 3882 (2): 001–230. doi:10.11646/zootaxa.3882.1.1. PMID 25543675.
  4. ^ a b J. S. Nelson; T. C. Grande; M. V. H. Wilson (2016). Fishes of the World (5th ed.). Wiley. pp. 467–495. ISBN 978-1-118-34233-6.
  5. ^ Ricardo Betancur-R; Edward O. Wiley; Gloria Arratia; et al. (2017). "Phylogenetic classification of bony fishes". BMC Evolutionary Biology. 17 (162): 162. doi:10.1186/s12862-017-0958-3. PMC 5501477. PMID 28683774.
  6. ^ W. Leo Smith & Morgan S. Busby (2014). "Phylogeny and taxonomy of sculpins, sandfishes, and snailfishes (Perciformes: Cottoidei) with comments on the phylogenetic significance of their early-life-history specializations". Molecular Phylogenetics and Evolution. 79: 332–352. doi:10.1016/j.ympev.2014.06.028.
  7. ^ Eschmeyer, William N.; Fricke, Ron & van der Laan, Richard (eds.). "Genera in the family Agonidae". Catalog of Fishes. California Academy of Sciences. Retrieved 21 December 2022.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Agonidae: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Agonidae is a family of small, bottom-dwelling, cold-water marine fish. Common names for members of this family include poachers, Irish lords, sea ravens, alligatorfishes, starsnouts, hooknoses, and rockheads. They are notable for having elongated bodies covered by scales modified into bony plates, and for using their large pectoral fins to move in short bursts. The family includes about 59 species in some 25 genera, some of which are quite widespread.

The pelvic fins are nearly vestigial, typically consisting of one small spine and a few rays. The swim bladder is not present.

At 42 centimetres (17 in) in length, the dragon poacher (Percis japonica) is the largest member of the family, while Bothragonus occidentalis is 7 cm (2.8 in) long as an adult; most are in the 20–30 cm range.

Agonidae species generally feed on small crustaceans and marine worms found on the bottom. Some species camouflage themselves with hydras, sponges, or seaweed. They live at 1,280 m (4,200 ft) deep, with only a few species preferring shallower, coastal waters. All but one species are restricted to the Northern Hemisphere.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Agonidae ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES
 src=
Leptagonus decagonus.
 src=
Aspidophoroides monopterygius.

Los bandidos son la familia Agonidae de peces marinos incluida en el orden Scorpaeniformes, que se distribuyen por aguas muy frías: Ártico, norte del Atlántico norte y Pacífico norte, así como por el sur de Sudamérica.[2]​ Su nombre procede del griego: a (sin) + gone (ascendencia).[3]

Aparecen por primera vez en el registro fósil en el Eoceno inferior, durante el Terciario inferior.[1]

Suelen tener el cuerpo alargado con una longitud máxima de unos 30 cm y recubierto de placas de hueso; no tienen vejiga natatoria, por lo que suelen estar posados en el lecho marino.[2]

Géneros y especies

Existen 47 especies agrupadas en 22 géneros:[4][5]

Referencias

  1. a b Berg, L.S., 1958. System der rezenten und fossilen Fischartigen und Fische. VEB Verlag der Wissenschaften, Berlín.
  2. a b Nelson, J.S., 1994. Fishes of the world. 3ª edición. John Wiley & Sons, Inc., New York. 600 p.
  3. Romero, P., 2002. An etymological dictionary of taxonomy. Madrid, unpublished.
  4. Sistema Integrado de Información Taxonómica. «Agonidae (TSN 167426)» (en inglés).
  5. Sheiko, B.A. y C.W. Mecklenburg, 2004. Family Agonidae Swainson 1839 - poachers. Calif. Acad. Sci. Annotated Checklists of Fishes (30):27.
  • "Agonidae". En FishBase (Rainer Froese y Daniel Pauly, eds.). Consultada en septiembre de 2008. N.p.: FishBase, 2008.

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Agonidae: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES
 src= Leptagonus decagonus.  src= Aspidophoroides monopterygius.

Los bandidos son la familia Agonidae de peces marinos incluida en el orden Scorpaeniformes, que se distribuyen por aguas muy frías: Ártico, norte del Atlántico norte y Pacífico norte, así como por el sur de Sudamérica.​ Su nombre procede del griego: a (sin) + gone (ascendencia).​

Aparecen por primera vez en el registro fósil en el Eoceno inferior, durante el Terciario inferior.​

Suelen tener el cuerpo alargado con una longitud máxima de unos 30 cm y recubierto de placas de hueso; no tienen vejiga natatoria, por lo que suelen estar posados en el lecho marino.​

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Agonidae ( Basco )

fornecido por wikipedia EU

Agonidae arrain eskorpeniformeen familia da, mundu osoko itsaso hotzetan bizi dena.[1]

Generoak

FishBaseren arabera, familiak egun 46 espezie ditu, 22 generotan banaturik:[2]

Erreferentziak

  1. Nelson, Joseph S. Fishes of the World John Wiley & Sons ISBN 0-471-54713-1.
  2. www.fishbase.org


Biologia Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EU

Agonidae: Brief Summary ( Basco )

fornecido por wikipedia EU

Agonidae arrain eskorpeniformeen familia da, mundu osoko itsaso hotzetan bizi dena.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EU

Hemitripteridae ( Basco )

fornecido por wikipedia EU

Hemitripteridae arrain eskorpeniformeen familia da, ipar-mendebaldeko Atlantikoko eta iparraldeko Ozeano Bareko itsasoetan bizi dena.[1]

Espezie eta generoak

FishBaseren arabera, familiak 8 espezie ditu, 3 generotan banaturik:[2]

Erreferentziak

  1. Nelson, Joseph S. Fishes of the World John Wiley & Sons ISBN 0-471-54713-1.
  2. www.fishbase.org


Biologia Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EU

Hemitripteridae: Brief Summary ( Basco )

fornecido por wikipedia EU

Hemitripteridae arrain eskorpeniformeen familia da, ipar-mendebaldeko Atlantikoko eta iparraldeko Ozeano Bareko itsasoetan bizi dena.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EU

Partasimput ( Finlandês )

fornecido por wikipedia FI

Partasimput (Agonidae) on simppukaloihin kuuluva heimo. Heimon lajeja tavataan kylmistä ja lauhkeista vesistä Atlantista ja Tyynestämerestä.

Lajit ja anatomia

Varhaisimmat partasimppujen heimoon kuuluvien lajien fossiilit on ajoitettu eoseenikaudelle. Nykyään heimoon luetaan kuuluvaksi lähteestä riippuen 20–22 sukua ja 44–47 lajia. Heimo jaetaan 6 alaheimoon, jotka ovat Agoninae, Anoplagoninae, Bathyagoninae, Bothragoninae, Brachyopsinae ja Hypsagoninae. Kooltaan partasimppulajit ovat 6–42 cm pitkiä ja ruumiin rakenteeltaan ne ovat pitkänomaisia ja niiden ruumis suippenee pyrstöä kohden. Tyypillisiä piirteitä ovat luulevyjen peittämä ruumis, suun alla sijaitsevat viiksisäikeet ja kookkaat rintaevät. Selkäeviä voi olla 1 tai 2. Partasimpuilla ei ole uimarakkoa.[1][2]

Levinneisyys ja elintavat

Suurinta osaa partasimppulajeista tavataan Atlantin ja Tyynenmeren pohjoisosista ja Jäämerestä ja 2 lajia elää Etelä-Amerikan eteläosan lauhkeissa vesissä. Useat heimon lajeista elävät matalahkossa vedessä, mutta Bathyagonus nigripinnis on syvänveden kala, jota on tavattu aina 1 300 metrin syvyydestä. Partasimppujen ravintoa ovat äyriäiset ja monisukasmadot.[1][2]

Lähteet

  1. a b Family Agonidae (peilipalvelin) FishBase. Froese, R. & Pauly, D. (toim.). Viitattu 3.4.2013. (englanniksi)
  2. a b Boris A. Sheiko & Catherine W. Mecklenburg: Family Agonidae Swainson 1839. Annotated Checklist of Fishes, 2004. California Academy of Sciences. Artikkelin verkkoversio Viitattu 03.04.2013. (englanniksi)
Tämä kaloihin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FI

Partasimput: Brief Summary ( Finlandês )

fornecido por wikipedia FI

Partasimput (Agonidae) on simppukaloihin kuuluva heimo. Heimon lajeja tavataan kylmistä ja lauhkeista vesistä Atlantista ja Tyynestämerestä.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FI

Agonidae ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Les Agonidae sont une famille de poissons marins de l'ordre des Scorpaeniformes.

Liste des genres

Selon FishBase[2] et ITIS[3] :

Références taxonomiques

Notes et références

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Agonidae: Brief Summary ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Les Agonidae sont une famille de poissons marins de l'ordre des Scorpaeniformes.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Agonidae ( Croato )

fornecido por wikipedia hr Croatian

Agonidae, porodica malenih morskih riba poglavito u hladniom vodama sjevernog Pacifika. Slično kokotima žive na morskom dnu. Narastu oko tridesetak centimetara, a i manje, pa su im i komercijalne vrijednosti malene.[1]

Podjela[2]

Logotip Zajedničkog poslužitelja
Na Zajedničkom poslužitelju postoje datoteke vezane uz: Agonidae
Logotip Wikivrsta
Wikivrste imaju podatke o: Agonidae

Izvori

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori i urednici Wikipedije
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia hr Croatian

Agonidae: Brief Summary ( Croato )

fornecido por wikipedia hr Croatian

Agonidae, porodica malenih morskih riba poglavito u hladniom vodama sjevernog Pacifika. Slično kokotima žive na morskom dnu. Narastu oko tridesetak centimetara, a i manje, pa su im i komercijalne vrijednosti malene.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori i urednici Wikipedije
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia hr Croatian

Agonidae ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT

Gli Agonidae sono una famiglia di pesci ossei marini dell'ordine Scorpaeniformes.

Distribuzione e habitat

Questa famiglia ha un areale di tipo bipolare, si incontra infatti in tutti i bacini marini che circondano l'Artico e lungo le coste meridionali temperate e fredde del Sud America[1]. La specie Agonus cataphractus è comune lungo le coste europee settentrionali. La famiglia è del tutto assente nel mar Mediterraneo.

Agonus cataphractus ha abitudini strettamente costiere ma non mancano specie di acque profonde.

Descrizione

Questi pesci sono caratteristici per il corpo molto allungato e sottile, ricoperto di piastre ossee come negli storioni o nei pesci ago. Le pinne dorsali sono due, di solito brevi e non contigue, la prima con raggi spinosi, la seconda con raggi molli. Sulla mandibola inferiore di molte specie sono presenti dei barbigli simili a peli. La vescica natatoria è assente[1].

La colorazione è fondamentalmente scura e mimetica, non vistosa.

La taglia media è di poche decine di centimetri[2], la dimensione massima si aggira attorno ai 30 cm[1].

Specie

[2]

Note

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Agonidae: Brief Summary ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Jūrų laputės ( Lituano )

fornecido por wikipedia LT
 src=
Grenlandinė jūrų laputė (Leptagonus decagonus)
 src=
Vienpelekė jūrų laputė (Aspidophoroides monopterygius)

Jūrų laputės (Agonidae) – skorpenžuvių (Scorpaeniformes) būrio šeima. Kūnas pailgas, iki 30 cm ilgio. Iš išvaizdos šiek tiek panašios į eršketus. Joms būdingas kuokštas smulkių ūselių, kabančių nuo žemyn nukreiptos burnos. Ant ūselių esantys skonio svogūnėliai padeda jūros dugne surasti vėžiagyvių ir kitų smulkių organizmų. Laputės plaukioja lėtai ir yra lengvai sugaunamos.

Paplitusios Ramiojo vandenyno šiaurinėje, Atlanto šiaurinėje dalyje, Pietų Amerikos pietuose.

Šeimoje yra 20 genčių, apie 47 rūšys.

Gentys

Nuorodos


Vikiteka

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia LT

Jūrų laputės: Brief Summary ( Lituano )

fornecido por wikipedia LT
 src= Grenlandinė jūrų laputė (Leptagonus decagonus)  src= Vienpelekė jūrų laputė (Aspidophoroides monopterygius)

Jūrų laputės (Agonidae) – skorpenžuvių (Scorpaeniformes) būrio šeima. Kūnas pailgas, iki 30 cm ilgio. Iš išvaizdos šiek tiek panašios į eršketus. Joms būdingas kuokštas smulkių ūselių, kabančių nuo žemyn nukreiptos burnos. Ant ūselių esantys skonio svogūnėliai padeda jūros dugne surasti vėžiagyvių ir kitų smulkių organizmų. Laputės plaukioja lėtai ir yra lengvai sugaunamos.

Paplitusios Ramiojo vandenyno šiaurinėje, Atlanto šiaurinėje dalyje, Pietų Amerikos pietuose.

Šeimoje yra 20 genčių, apie 47 rūšys.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia LT

Plaukuotosios plernės ( Lituano )

fornecido por wikipedia LT

Plaukuotosios plernės (Hemitripteridae) – skorpenžuvių (Scorpaeniformes) būrio žuvų šeima. Paplitusios Atlanto ir Ramiojo vandenynų gelmėse. Minta smulkiais bestuburiais. Kūnas apaugės smulkiais dygliais, kurie yra pakitę žvynai.

Šeimoje 3 gentys, 8 rūšys.

Gentys

 src=
Plaukuotoji plernė (Hemitripterus sp.)

Vikiteka

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia LT

Plaukuotosios plernės: Brief Summary ( Lituano )

fornecido por wikipedia LT

Plaukuotosios plernės (Hemitripteridae) – skorpenžuvių (Scorpaeniformes) būrio žuvų šeima. Paplitusios Atlanto ir Ramiojo vandenynų gelmėse. Minta smulkiais bestuburiais. Kūnas apaugės smulkiais dygliais, kurie yra pakitę žvynai.

Šeimoje 3 gentys, 8 rūšys.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia LT

Harnasmannen ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Vissen

De Harnasmannen (Agonidae) zijn een familie van kleine bij de bodem levende vissen die voorkomen in koud zeewater. De familie omvat bijna 50 soorten in ongeveer 20 geslachten.

Ze hebben een lichaam dat bedekt is met tot beenplaten vergroeide schubben. De buikvinnen zijn vrijwel rudimentair, voornamelijk bestaand uit één of enkele vinstralen. Ze hebben geen zwemblaas. Met 42 centimeter is Percis japonica de langste soort in de familie, terwijl Occella impi maximaal een lengte heeft van twee centimeter. De meeste soorten bereiken een lengte van 20 tot 30 centimeter.

Harnasmannen voeden zich gewoonlijk met kleine kreeftachtigen en wormen die op de zeebodem gevonden worden. Sommige soorten camoufleren zichzelf met sponsdieren of zeewier.

Geslachten

Referenties

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Harnasmannen: Brief Summary ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

De Harnasmannen (Agonidae) zijn een familie van kleine bij de bodem levende vissen die voorkomen in koud zeewater. De familie omvat bijna 50 soorten in ongeveer 20 geslachten.

Ze hebben een lichaam dat bedekt is met tot beenplaten vergroeide schubben. De buikvinnen zijn vrijwel rudimentair, voornamelijk bestaand uit één of enkele vinstralen. Ze hebben geen zwemblaas. Met 42 centimeter is Percis japonica de langste soort in de familie, terwijl Occella impi maximaal een lengte heeft van twee centimeter. De meeste soorten bereiken een lengte van 20 tot 30 centimeter.

Harnasmannen voeden zich gewoonlijk met kleine kreeftachtigen en wormen die op de zeebodem gevonden worden. Sommige soorten camoufleren zichzelf met sponsdieren of zeewier.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Panserulker ( Norueguês )

fornecido por wikipedia NO
Question book-new.svg
Denne artikkelen mangler kildehenvisninger, og opplysningene i den kan dermed være vanskelige å verifisere. Kildeløst materiale kan bli fjernet. Helt uten kilder. (10. okt. 2015)

Panserulker (Agonidae) eller panserulkefamilien er en gruppe ulkefisker.

Arter som finnes i Norge

Eksterne lenker

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia forfattere og redaktører
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NO

Panserulker: Brief Summary ( Norueguês )

fornecido por wikipedia NO

Panserulker (Agonidae) eller panserulkefamilien er en gruppe ulkefisker.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia forfattere og redaktører
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NO

Lisicowate ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Lisicowate[2] (Agonidae) – rodzina morskich ryb skorpenokształtnych (Scorpaeniformes).

Występowanie

Ocean Arktyczny, północny Atlantyk i północny Pacyfik oraz obszary położone na południe od Ameryki Południowej. Lisica (Agonus cataphractus) występuje w Bałtyku.

Cechy charakterystyczne

Klasyfikacja

Rodzaje zaliczane do tej rodziny[3] są zgrupowane w podrodzinach Agoninae, Anoplagoninae, Bathyagoninae, Bothragoninae, Brachyopsinae i Hypsagoninae:

AgonomalusAgonopsisAgonusAnoplagonusAspidophoroidesBathyagonusBothragonusBrachyopsisChesnoniaFreemanichthysHypsagonusLeptagonusOccellaOdontopyxisPallasinaPercisPodothecusSarritorStellerinaTilesinaXeneretmus

Zobacz też

Przypisy

  1. Agonidae, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
  3. Eschmeyer, W. N. & Fricke, R.: Catalog of Fishes electronic version (7 June 2012) (ang.). California Academy of Sciences. [dostęp 26 lipca 2012].
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL

Lisicowate: Brief Summary ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL

Lisicowate (Agonidae) – rodzina morskich ryb skorpenokształtnych (Scorpaeniformes).

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL

Agonidae ( Português )

fornecido por wikipedia PT

Agonidae é uma família de peixes de águas frias e temperadas que pertencem á ordem Scorpaeniformes. Em inglês, são chamados de Poacher (Caçador-furtivo ou peixe-larápio), mas podem ser chamados de falso-esturjão, pois o formato do corpo lembra muito de um esturjão.[1] Possuem placas que estão dispostas em fileiras e grupos que usam como uma armadura para se proteger.[2]

Subfamílias e gêneros

A família possui 6 subfamílias e 21 gêneros:[3]

Agoninae:[4]

Anoplagoninae:[5]

Bathyagoninae:[6]

 src=
Bathyagoninae: Bathyagonus nigripinnis

Bothragoninae:[7]

 src=
Bothragoninae: Bothragonus swanii

Brachyopsinae:[8]

Hypsagoninae:[9]

 src=
Hypsagoninae: Hypsagonus quadricornis

Referências

  1. «FAMILY Details for Agonidae - Poachers». www.fishbase.se. Consultado em 8 de novembro de 2020
  2. Alfred P., Sloan (Fevereiro de 2004). «Agonidae» (PDF). California Academy of Sciences. Consultado em 8 de novembro de 2020
  3. «Fish Identification». www.fishbase.se. Consultado em 8 de novembro de 2020
  4. «Fish Identification». www.fishbase.se. Consultado em 8 de novembro de 2020
  5. «Fish Identification». www.fishbase.se. Consultado em 8 de novembro de 2020
  6. «Fish Identification». www.fishbase.se. Consultado em 8 de novembro de 2020
  7. «Fish Identification». www.fishbase.se. Consultado em 8 de novembro de 2020
  8. «Fish Identification». www.fishbase.se. Consultado em 8 de novembro de 2020
  9. «Fish Identification». www.fishbase.se. Consultado em 8 de novembro de 2020
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Agonidae: Brief Summary ( Português )

fornecido por wikipedia PT

Agonidae é uma família de peixes de águas frias e temperadas que pertencem á ordem Scorpaeniformes. Em inglês, são chamados de Poacher (Caçador-furtivo ou peixe-larápio), mas podem ser chamados de falso-esturjão, pois o formato do corpo lembra muito de um esturjão. Possuem placas que estão dispostas em fileiras e grupos que usam como uma armadura para se proteger.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Агонові ( Ucraniano )

fornecido por wikipedia UK
 src=
Agonus cataphractus

Література

  • Eschmeyer William M. (1998). У Paxton J.R. & Eschmeyer W.N. Encyclopedia of Fishes. San Diego: Academic Press. с. 179. ISBN 0-12-547665-5.

Посилання


licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Автори та редактори Вікіпедії
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia UK

Агонові: Brief Summary ( Ucraniano )

fornecido por wikipedia UK
 src= Agonus cataphractus Рід Anoplagonus Anoplagonus inermis (Günther, 1860). Anoplagonus occidentalis (Lindberg, 1950). Рід Aspidophoroides Aspidophoroides bartoni (Gilbert, 1896). Aspidophoroides monopterygius (Bloch, 1786). Рід Bathyagonus Bathyagonus alascanus (Gilbert, 1896). Bathyagonus infraspinatus (Gilbert, 1904). Bathyagonus nigripinnis (Gilbert, 1890). Bathyagonus pentacanthus (Gilbert, 1890). Рід Bothragonus Bothragonus occidentalis (Lindberg, 1950). Bothragonus swanii (Steindachner, 1876). Рід Brachyopsis Brachyopsis segaliensis (Tilesius, 1809). Рід Chesnonia Chesnonia verrucosa (Lockington, 1880). Рід Freemanichthys Freemanichthys thompsoni (Jordan & Gilbert, 1898). Рід Hypsagonus Hypsagonus corniger (Taranetz, 1933). Hypsagonus quadricornis (Cuvier, 1829). Рід Leptagonus Leptagonus decagonus (Bloch & Schneider, 1801). src= Leptagonus decagonus Рід Occella Occella dodecaedron (Tilesius, 1813). Occella iburia (Jordan & Starks, 1904). Occella kasawae (Jordan & Hubbs, 1925). Occella kuronumai (Freeman, 1951). Рід Odontopyxis Odontopyxis trispinosa (Lockington, 1880). Рід Pallasina Pallasina barbata (Steindachner, 1876). Рід Percis Percis japonica (Pallas, 1769). Percis matsuii (Matsubara, 1936). Рід Podothecus Podothecus accipenserinus (Tilesius, 1813). Podothecus hamlini (Jordan & Gilbert, 1898). Podothecus sachi (Jordan & Snyder, 1901). Podothecus sturioides (Guichenot, 1869). Podothecus veternus (Jordan & Starks, 1895). Рід Sarritor Sarritor frenatus (Gilbert, 1896). Sarritor knipowitschi (Lindberg & Andriasev, 1937). Sarritor leptorhynchus (Gilbert, 1896). Рід Stellerina Stellerina xyosterna (Jordan & Gilbert, 1880). Рід Tilesina Tilesina gibbosa (Schmidt, 1904). Рід Ulcina Ulcina olrikii (Lütken, 1876). Рід Xeneretmus Xeneretmus latifrons (Gilbert, 1890). Xeneretmus leiops (Gilbert, 1915). Xeneretmus ritteri (Gilbert, 1915). Xeneretmus triacanthus (Gilbert, 1890).
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Автори та редактори Вікіпедії
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia UK

Agonidae ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Agonidae là danh pháp khoa học của một họ cá biển nhỏ, sống đáy vùng nước lạnh. Các tên gọi phổ biến trong tiếng Anh của chúng là poacher, alligatorfish, starsnout, hooknose, snailfish và rockhead.

Các loài cá này đáng chú ý vì có cơ thể thuôn dài được che phủ bằng các lớp vảy bị biến đổi thành các tấm xương, cũng như vì việc sử dụng các vây ức lớn của chúng để di chuyển thành từng đợt bật lên ngắn. Các vây chậu của chúng gần như chỉ ở dạng dấu vết, chủ yếu bao gồm một gai nhỏ và vài tia vây mềm. Chúng không có bong bóng.

Với chiều dài lên tới 42 xentimét (17 in) thì Percis japonica là loài lớn nhất trong họ Agonidae nghĩa hẹp, trong khi Bothragonus occidentalis trưởng thành chỉ dài 7 cm (2,8 in); phần lớn có chiều dài trong phạm vi 20–30 cm. Khi gộp cả HemitripteridaeHemilepidotus thì Hemitripterus bolini là loài lớn nhất, với chiều dài lên tới 73 xentimét (29 in).

Thức ăn chủ yếu của chúng là động vật giáp xác nhỏ và giun biển tìm thấy trên đáy. Một vài loài ngụy trang cơ thể bằng thủy tức, bọt biển hay rong biển. Chúng sống ở độ sâu tới 1.280 m (4.200 ft), với chỉ một vài loài ưa thích các vùng nước nông hơn ven bờ. Trừ một loài (Agonopsis asperoculis) ở tây nam Đại Tây Dương thì tất cả các loài còn lại đều sinh sống ở Bắc bán cầu.[1]

Hệ thống học

Theo truyền thống, Agonidae được xếp trong liên họ Cottoidea của phân bộ Cottoidei trong bộ Cá mù làn (Scorpaeniformes).[2] Tuy nhiên, gần đây người ta coi nó thuộc cận bộ Cottales trong phân bộ Cottoidei của bộ Perciformes.[3]

Phân tích phát sinh chủng loài của Smith & Busby năm 2014 cho thấy Hemilepidotus (6 loài) có quan hệ họ hàng gần với các loài Agonidae hơn là với các loài trong Cottidae.[4] Bên cạnh đó, họ Hemitripteridae T. N. Gill, 1872 (3 chi, 8 loài) là cận ngành trong tương quan với Agonidae. Vì thế việc gộp Hemitripteridae và Hemilepidotus vào họ Agonidae là hợp lý.[4]

Họ này chứa khoảng 46 loài trong 21 chi, một vài trong số đó là phổ biến khá rộng. Nếu cộng cả HemitripteridaeHemilepidotus thì nó chứa 60 loài trong 25 chi.

Phân loại

Các phân họ và chi như liệt kê dưới đây:[2]

Chuyển từ họ khác

Tham khảo

  1. ^ Eschmeyer William M. (1998). Paxton J. R.; Eschmeyer W. N., biên tập. Encyclopedia of Fishes. San Diego: Academic Press. tr. 179. ISBN 0-12-547665-5.
  2. ^ a ă Chủ biên Ranier Froese và Daniel Pauly. (năm 2018). "Agonidae" trên FishBase. Phiên bản tháng tháng 6 năm năm 2018.
  3. ^ Betancur-R R., E. Wiley, N. Bailly, A. Acero, M. Miya, G. Lecointre, G. Ortí. 2017. Phylogenetic Classification of Bony Fishes – Phiên bản 4, 2017. BMC Evolutionary Biology BMC series – open, inclusive and trusted 2017 17:162. doi:10.1186/s12862-017-0958-3
  4. ^ a ă Smith W. L., Busby M. S., 2014. Phylogeny and taxonomy of sculpins, sandfishes, and snailfishes (Perciformes: Cottoidei) with comments on the phylogenetic significance of their early-life-history specializations. Mol. Phylogenet. Evol. 79: 332–352. doi:10.1016/j.ympev.2014.06.028.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Agonidae: Brief Summary ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Agonidae là danh pháp khoa học của một họ cá biển nhỏ, sống đáy vùng nước lạnh. Các tên gọi phổ biến trong tiếng Anh của chúng là poacher, alligatorfish, starsnout, hooknose, snailfish và rockhead.

Các loài cá này đáng chú ý vì có cơ thể thuôn dài được che phủ bằng các lớp vảy bị biến đổi thành các tấm xương, cũng như vì việc sử dụng các vây ức lớn của chúng để di chuyển thành từng đợt bật lên ngắn. Các vây chậu của chúng gần như chỉ ở dạng dấu vết, chủ yếu bao gồm một gai nhỏ và vài tia vây mềm. Chúng không có bong bóng.

Với chiều dài lên tới 42 xentimét (17 in) thì Percis japonica là loài lớn nhất trong họ Agonidae nghĩa hẹp, trong khi Bothragonus occidentalis trưởng thành chỉ dài 7 cm (2,8 in); phần lớn có chiều dài trong phạm vi 20–30 cm. Khi gộp cả HemitripteridaeHemilepidotus thì Hemitripterus bolini là loài lớn nhất, với chiều dài lên tới 73 xentimét (29 in).

Thức ăn chủ yếu của chúng là động vật giáp xác nhỏ và giun biển tìm thấy trên đáy. Một vài loài ngụy trang cơ thể bằng thủy tức, bọt biển hay rong biển. Chúng sống ở độ sâu tới 1.280 m (4.200 ft), với chỉ một vài loài ưa thích các vùng nước nông hơn ven bờ. Trừ một loài (Agonopsis asperoculis) ở tây nam Đại Tây Dương thì tất cả các loài còn lại đều sinh sống ở Bắc bán cầu.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Морские лисички ( Russo )

fornecido por wikipedia русскую Википедию

В семействе Agonidae 6 подсемейств с 21 родом и 46 видами[1]:

Примечания

  1. 1 2 FishBase: Specieslist of Agonidae. Проверено 23 октября 2014 года
  2. 1 2 3 4 5 6 7 Жизнь животных. Том 4. Ланцетники. Круглоротые. Хрящевые рыбы. Костные рыбы / под ред. Т. С. Расса, гл. ред. В. Е. Соколов. — 2-е изд. — М.: Просвещение, 1983. — С. 489—491. — 575 с.
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 Соколовский А. С., Дударев В. А., Соколовская Т. Г., Соломатов С. Ф. Рыбы российских вод Японского моря: аннотированный и иллюстрированный каталог. — Владивосток: Дальнаука, 2007. — С. 83—89. — 200 с. — ISBN 978-5-8044-0750-7
  4. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Каталог позвоночных Камчатки и сопредельных морских акваторий / отв. ред. Р. С. Моисеев, А. М. Токранов. — Петропавловск-Камчатский: Камчатский печатный двор, 2000. — 166 с. ISBN 5-85857-003-8 PDF
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Авторы и редакторы Википедии

Морские лисички: Brief Summary ( Russo )

fornecido por wikipedia русскую Википедию
 src= Лисичка-дракон (Podothecus sachi)  src= Длинноусая лисичка (Leptagonus decagonus)  src= Тихоокеанская однопёрая лисичка (Aspidophoroides monopterygius)  src= Чернопёрая лисичка (Bathyagonus nigripinnis)  src= Хоботной агономал (Agonomalus proboscidalis)

В семействе Agonidae 6 подсемейств с 21 родом и 46 видами:

Подсемейство Hypsagoninae Род AgonomalusАгономалы Agonomalus jordaniАгономал Джордена Agonomalus mozinoi Agonomalus proboscidalisХоботной агономал Род HypsagonusГипсагоны Hypsagonus cornigerРогатый гипсагон, или южный гипсагон Hypsagonus quadricornisЧетырехрогий гипсагон, или северный гипсагон Род PercisСобачьи лисички, или перцисы Percis japonicaЯпонская лисичка, или японская собачья лисичка Percis matsuii Подсемейство Bathyagoninae Род Bathyagonus Bathyagonus alascanus Bathyagonus infraspinatus Bathyagonus nigripinnisЧернопёрая лисичка, или чернопёрая глубоководная лисичка Bathyagonus pentacanthus Род Odontopyxis Odontopyxis trispinosa Род Xeneretmus Xeneretmus latifrons Xeneretmus leiops Xeneretmus ritteri Xeneretmus triacanthus Подсемейство Bothragoninae Род Bothragonus Bothragonus occidentalisЗападный ботрагон Bothragonus swanii Подсемейство Anoplagoninae Род Anoplagonus Anoplagonus inermis Anoplagonus occidentalisЗападный аноплагон Род Aspidophoroides Aspidophoroides monopterygiusТихоокеанская однопёрая лисичка, или тихоокеанский щитонос, или щитонос Бартона Aspidophoroides olrikiiЛедовитоморская лисичка, или арктическая лисичка-аллигатор, или ульцина Подсемейство Agoninae Род Agonopsis Agonopsis asperoculis Agonopsis chiloensis Agonopsis sterletus Agonopsis vulsa Род AgonusЕвропейские лисички Agonus cataphractusЕвропейская лисичка Род Freemanichthys Freemanichthys thompsoniГребенчатая лисичка, или гребенчатая лисичка Томпсона Род Leptagonus Leptagonus decagonusДлинноусая лисичка, или лептагон, или гренландская лисичка Род Podothecus Podothecus accipenserinusОсетровая лисичка, или многоусая лисичка Podothecus hamlini Podothecus sachiЛисичка-дракон Podothecus sturioidesДальневосточная лисичка Podothecus veternusМалоусая лисичка, или беззубая лисичка Род Sarritor Sarritor frenatusТонкохвостая лисичка Sarritor knipowitschi Sarritor leptorhynchusТонкорылая лисичка Подсемейство Brachyopsinae Род Brachyopsis Brachyopsis segaliensisСахалинская лисичка, или длиннорылая лисичка Род Chesnonia Chesnonia verrucosa Род Occella Occella dodecaedronДвенадцатигранная лисичка Occella iburia Occella kasawae Occella kuronumai Род Pallasina Pallasina barbataИгловидная лисичка, или бородатая палласина Род Stellerina Stellerina xyosterna Род Tilesina Tilesina gibbosaТилезина
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Авторы и редакторы Википедии

八角魚科 ( Chinês )

fornecido por wikipedia 中文维基百科
  • 見內文

八角魚科輻鰭魚綱鮋形目的一個科。

目录

分類

八角魚科下分21個,如下:

髭八角魚屬(Agonomalus

擬八角魚屬(Agonopsis

八角魚屬(Agonus

長體八角魚屬(Anoplagonus

單鰭八角魚屬(Aspidophoroides

淵八角魚屬(Bathyagonus

穴八角魚屬(Bothragonus

小眼八角魚屬(Bothragonus

棘刺八角魚屬(Chesnonia)

棘棱八角魚屬(Freemanichthys

高體八角魚屬(Hypsagonus

細八角魚屬(Leptagonus

棘八角魚屬(Occella

矮八角魚屬(Odontopyxis

女神八角魚屬(Pallasina

隆背八角魚屬(Percis

足溝魚屬(Podothecus

柄八角魚屬(Sarritor

棘胸八角魚屬(Stellerina

長鰭八角魚屬(Tilesina

異鰭八角魚屬(Xeneretmus

參考資料

  1. 台灣資料庫
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
维基百科作者和编辑
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 中文维基百科

八角魚科: Brief Summary ( Chinês )

fornecido por wikipedia 中文维基百科

八角魚科是輻鰭魚綱鮋形目的一個科。

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
维基百科作者和编辑
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 中文维基百科

날개줄고기과 ( Coreano )

fornecido por wikipedia 한국어 위키백과

날개줄고기과(Agonidae)는 페르카목에 속하는 조기어류 물고기 과의 하나이다. 이전의 삼세기과(Hemitripteridae)를 포함하고 있다. 삼세기날개줄고기 등을 포함하고 있다.

하위 분류

계통 분류

다음은 베탕쿠르(Betancur) 등의 연구에 기초한 계통 분류이다.[1][2]

둑중개아목 은대구하목

은대구과

자니올레피스하목

자니올레피스과

    쥐노래미하목

쥐노래미과

둑중개하목

도루묵과

    도치상과

도치과

   

꼼치과

    둑중개상과

조르다니아과

     

람포코투스과

     

얼룩삼세기과

     

날개줄고기과

     

둑중개과

   

물수배기과

                   

각주

  1. Ricardo Betancur-R., Richard E. Broughton, Edward O. Wiley, Kent Carpenter, J. Andrés López, Chenhong Li, Nancy I. Holcroft, Dahiana Arcila, Millicent Sanciangco, James C Cureton II, Feifei Zhang, Thaddaeus Buser, Matthew A. Campbell, Jesus A Ballesteros, Adela Roa-Varon, Stuart Willis, W. Calvin Borden, Thaine Rowley, Paulette C. Reneau, Daniel J. Hough, Guoqing Lu, Terry Grande, Gloria Arratia, Guillermo Ortí: The Tree of Life and a New Classification of Bony Fishes. PLoS Currents Tree of Life. 2013 Apr 18, Edition 1. doi:10.1371/currents.tol.53ba26640df0ccaee75bb165c8c26288, PDF
  2. Betancur-R, R., E. Wiley, N. Bailly, M. Miya, G. Lecointre & G. Ortí. 2014. Phylogenetic Classification of Bony Fishes --Version 3.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia 작가 및 편집자