A azulenta alpina (Prunella collaris) é unha ave paseriforme da familia Prunellidae[2] visible en ladeiras rochosas e prados de alta montaña. En inverno, a súa área de distribución é máis ampla, incluíndo altitudes menores. A súa cabeza é gris, o peteiro amarelado, as ás escuras e unha parte inferior e lateral riscada avermellada. Pola forma e comportamento, parécese ao Prunella modularis, pero en maior tamaño.
A súa voz é en reclamo curto, tipo gorxeo, errático, cando está pousado ou en voo.
O seu niño é herbáceo, en fendas rochosas, con 3-5 ovos que pon en dúas niñadas, de maio a agosto.
Aliméntase peteirando no chan pequenos insectos, arácnidos, bagas e sementes.
A súa distribución é a alta montaña de Serra Nevada, Pireneos e Alpes; localmente, aparece en Italia e os Balcáns. Nos cumes do Mulhacén ou Catavento, resulta rechamante o seu comportamento extremadamente confiado ante a presenza do home.
No inverno pode acadar a costa, aínda que isto é moito máis raro.
Recoñécense as seguintes subespecies:[2]
A azulenta alpina (Prunella collaris) é unha ave paseriforme da familia Prunellidae visible en ladeiras rochosas e prados de alta montaña. En inverno, a súa área de distribución é máis ampla, incluíndo altitudes menores. A súa cabeza é gris, o peteiro amarelado, as ás escuras e unha parte inferior e lateral riscada avermellada. Pola forma e comportamento, parécese ao Prunella modularis, pero en maior tamaño.
A súa voz é en reclamo curto, tipo gorxeo, errático, cando está pousado ou en voo.
O seu niño é herbáceo, en fendas rochosas, con 3-5 ovos que pon en dúas niñadas, de maio a agosto.
Aliméntase peteirando no chan pequenos insectos, arácnidos, bagas e sementes.
A súa distribución é a alta montaña de Serra Nevada, Pireneos e Alpes; localmente, aparece en Italia e os Balcáns. Nos cumes do Mulhacén ou Catavento, resulta rechamante o seu comportamento extremadamente confiado ante a presenza do home.
No inverno pode acadar a costa, aínda que isto é moito máis raro.