nomes no trilho de navegação
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
.
'''Prunella collaris ye un ave paseriforme de la familia Prunellidae[2] visible en fasteres predreses y praos d'altu monte. N'iviernu, la so área de distribución ye más amplia, incluyendo altitúes menores. Tien la cabeza gris, el picu amarellentáu, les nales escures y una parte inferior y llateral llistada, acoloratada. Pola forma y comportamientu, paezse a la neverina común, pero en mayor tamañu.
La so voz ye en reclamu curtiu, tipu garllo, erráticu, cuando ta posáu o en vuelu.
El so nial ye herbal, en fisuras de la roca, con 3-5 güevos que pon en dos niaraes, de mayu a agostu.
Aliméntase picotiando nel suelu pequeños inseutos, arácnidos, bayes y granes.
La so distribución ye l'altu monte de Sierra Nevada, Sierra de Grazalema, Pirineos y Alpes; llocalmente, apaez n'Italia y los Balcanes. Nos cumes del Mulhacén o Veleta, resulta llamativu'l so comportamientu desaxeradamente confiáu ante la presencia del home.
Pel hibiernu puede algamar la mariña, anque esto ye muncho más raru.
Reconócense les siguientes subespecies:[2]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. .
'''Prunella collaris ye un ave paseriforme de la familia Prunellidae visible en fasteres predreses y praos d'altu monte. N'iviernu, la so área de distribución ye más amplia, incluyendo altitúes menores. Tien la cabeza gris, el picu amarellentáu, les nales escures y una parte inferior y llateral llistada, acoloratada. Pola forma y comportamientu, paezse a la neverina común, pero en mayor tamañu.
La so voz ye en reclamu curtiu, tipu garllo, erráticu, cuando ta posáu o en vuelu.
El so nial ye herbal, en fisuras de la roca, con 3-5 güevos que pon en dos niaraes, de mayu a agostu.
Aliméntase picotiando nel suelu pequeños inseutos, arácnidos, bayes y granes.
La so distribución ye l'altu monte de Sierra Nevada, Sierra de Grazalema, Pirineos y Alpes; llocalmente, apaez n'Italia y los Balcanes. Nos cumes del Mulhacén o Veleta, resulta llamativu'l so comportamientu desaxeradamente confiáu ante la presencia del home.
Pel hibiernu puede algamar la mariña, anque esto ye muncho más raru.
