nomes no trilho de navegação
Boz çalağan (lat. Elanus) - boz çalağanlar fəsiləsinə aid heyvan cinsi.
An elaned(Daveoù a vank) eo an evned-preizh a ya d'ober ar genad Elanus, krouet e 1809 gant al loenoniour gall Jules-César Savigny (1777-1851).
Pevar spesad a ya d'ober ar genad :
Pemp (5) isspesad en holl.
a vo kavet e Wikimedia Commons.
An elaned(Daveoù a vank) eo an evned-preizh a ya d'ober ar genad Elanus, krouet e 1809 gant al loenoniour gall Jules-César Savigny (1777-1851).
Elanus és un gènere d'ocells de la família dels accipítrids (Accipitridae) i l'ordre dels accipitriformes.
Són uns rapinyaires de colors blanc i gris, que viuen en zones obertes. Tenen marques negres a la zona dorsal de les ales i una cua curta i quadrada. Cacen volant lentament per sobre dels caus dels petits rosegadors, altres mamífers petits, aus o insectes. De vegades, cacen surant a la manera dels xoriguers.
Les diferents espècies viuen principalment en Amèrica, Austràlia, Àfrica i Àsia tropical. Als Països Catalans només es presenta, i en nombre molt petit, l'esparver d'espatlles negres (Elanus caeruleus).
Es reconeixen 4 espècies dins aquest gènere:[1]
Les tres primeres eren abans considerades conespecífiques.
Elanus és un gènere d'ocells de la família dels accipítrids (Accipitridae) i l'ordre dels accipitriformes.
Són uns rapinyaires de colors blanc i gris, que viuen en zones obertes. Tenen marques negres a la zona dorsal de les ales i una cua curta i quadrada. Cacen volant lentament per sobre dels caus dels petits rosegadors, altres mamífers petits, aus o insectes. De vegades, cacen surant a la manera dels xoriguers.
Les diferents espècies viuen principalment en Amèrica, Austràlia, Àfrica i Àsia tropical. Als Països Catalans només es presenta, i en nombre molt petit, l'esparver d'espatlles negres (Elanus caeruleus).
Ο Έλανος είναι γένος αρπακτικών πτηνών, που συγγενεύουν στενά με τους ικτίνους. Έχουν λευκό και γκρι φτέρωμα, με μαύρα σημάδια φτερών και μια μικρή τετράγωνη ουρά. Κυνηγούν με αργές σταθμεύσεις για τρωκτικά και άλλα μικρά θηλαστικά, πουλιά και έντομα, ενίοτε αιωρείται σαν κιρκινέζι.
Το γένος περιλαμβάνει 4 είδη:
Τα 3 πρώτα είδη είχαν ταξινομηθεί αρχικά ως υποείδος του είδους Elanus caeruleus (έλανος).
Ο Έλανος είναι γένος αρπακτικών πτηνών, που συγγενεύουν στενά με τους ικτίνους. Έχουν λευκό και γκρι φτέρωμα, με μαύρα σημάδια φτερών και μια μικρή τετράγωνη ουρά. Κυνηγούν με αργές σταθμεύσεις για τρωκτικά και άλλα μικρά θηλαστικά, πουλιά και έντομα, ενίοτε αιωρείται σαν κιρκινέζι.
Elanus is a genus of bird of prey in the elanine kite subfamily. It was introduced by the French zoologist Jules-César Savigny in 1809 with the black-winged kite (Elanus caeruleus) as the type species.[1][2] The name is from the Ancient Greek elanos for a "kite".[3]
The genus contains four species:[4]
The first three species above were considered conspecific as subspecies of Elanus caeruleus, which has been known as the black-shouldered kite.[5][6][7]
These are white and grey raptors of open country, with black wing markings and a short square tail. They hunt by slowly quartering the habitat for rodents and other small mammals, birds and insects, sometimes hovering like a kestrel.
Elanus is a genus of bird of prey in the elanine kite subfamily. It was introduced by the French zoologist Jules-César Savigny in 1809 with the black-winged kite (Elanus caeruleus) as the type species. The name is from the Ancient Greek elanos for a "kite".
The genus contains four species:
The first three species above were considered conspecific as subspecies of Elanus caeruleus, which has been known as the black-shouldered kite.
These are white and grey raptors of open country, with black wing markings and a short square tail. They hunt by slowly quartering the habitat for rodents and other small mammals, birds and insects, sometimes hovering like a kestrel.
Elanioj estas la genro de rabobirdoj de la familio de Akcipitredoj kaj subfamilio de Elanienoj nome Elanus. Ĝi konsistas el kvar specioj.
La unuaj tri specioj estis iam konsiderataj samspeciaj kiel subspecioj de la Nigraŝultra milvo. La distribuado estas tutmonda por la genro sed kontinenta por la specioj, nome unu loĝas en Ameriko, du en Aŭstralio kaj la resta en Azio, Afriko kaj sudokcidenta Eŭropo.
Tiuj estas blankaj kaj grizaj rabobirdoj de malferma kamparo, kun nigraj ŝultraj markoj kaj mallongan kvadratan voston. Ili ĉasas per malrapida kontrolado laŭ partoj de la habitato serĉe de roduloj kaj aliaj malgrandaj mamuloj, birdoj kaj insektoj, foje per ŝvebado kiel turfalko.
Temas pri kvar specioj de malgranda ĉefe blankecplumaraj rabobirdoj de la genro Elanus. Taksonomia propono bazata sur studoj per DNA rekomendis klasigi tiujn milvojn kiel separata familio nome Elanedoj (Elanidae).[1] Molekula studio de 2004 baze sur sekvencoj de la citokromo-b DNA montris, ke ili disiĝis el la tipaj akcipitroj kaj agloj je pli frua dato ol la Fiŝaglo, kiu estis klasike klasita en sis propra familio.[2]
Elanioj estas la genro de rabobirdoj de la familio de Akcipitredoj kaj subfamilio de Elanienoj nome Elanus. Ĝi konsistas el kvar specioj.
Nigraflugila milvo, Elanus caeruleus Nigraŝultra milvo, Elanus axillaris Blanka milvo , Elanus leucurus Literflugila milvo, Elanus scriptusLa unuaj tri specioj estis iam konsiderataj samspeciaj kiel subspecioj de la Nigraŝultra milvo. La distribuado estas tutmonda por la genro sed kontinenta por la specioj, nome unu loĝas en Ameriko, du en Aŭstralio kaj la resta en Azio, Afriko kaj sudokcidenta Eŭropo.
Tiuj estas blankaj kaj grizaj rabobirdoj de malferma kamparo, kun nigraj ŝultraj markoj kaj mallongan kvadratan voston. Ili ĉasas per malrapida kontrolado laŭ partoj de la habitato serĉe de roduloj kaj aliaj malgrandaj mamuloj, birdoj kaj insektoj, foje per ŝvebado kiel turfalko.
Temas pri kvar specioj de malgranda ĉefe blankecplumaraj rabobirdoj de la genro Elanus. Taksonomia propono bazata sur studoj per DNA rekomendis klasigi tiujn milvojn kiel separata familio nome Elanedoj (Elanidae). Molekula studio de 2004 baze sur sekvencoj de la citokromo-b DNA montris, ke ili disiĝis el la tipaj akcipitroj kaj agloj je pli frua dato ol la Fiŝaglo, kiu estis klasike klasita en sis propra familio.
Elanus es un género de aves accipitriformes de la familia Accipitridae distribuidas en los cinco continentes.
Se reconocen cuatro especies de Elanus:[1]
Elanus es un género de aves accipitriformes de la familia Accipitridae distribuidas en los cinco continentes.
Liitohaukat (Elanus) on haukkojen heimoon kuuluva päiväpetolintusuku. Liitohaukkojen sukuun kuuluu BirdLifen mukaan neljä lajia.
Liitohaukat (Elanus) on haukkojen heimoon kuuluva päiväpetolintusuku. Liitohaukkojen sukuun kuuluu BirdLifen mukaan neljä lajia.
Elanus est un genre d'oiseaux de proie de la famille des Accipitridae.
D'après la classification de référence (version 2.2, 2009) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
Ce sont des rapaces blancs et gris, vivant dans de grandes étendues, avec des marques noires sur la racine des ailes et une courte queue carrée. Ils chassent en planant lentement au-dessus des nids de rongeurs, d'autres petits mammifères, d'oiseaux ou d'insectes. Parfois ils chassent en plongeant comme les crécerelles.
Elanus est un genre d'oiseaux de proie de la famille des Accipitridae.
Elanus Savigny, 1809 è un genere della sottofamiglia degli Elanini.
Il genere comprende quattro specie[1][2]:
Elanus caeruleus è diffuso nei territori aperti dell'Africa, dell'India e dell'Indocina, nonché in talune zone dell'Indonesia; E. axillaris ed E. scriptus vivono entrambi nelle regioni interne dell'Australia, ed E. leucurus vive in alcune regioni del Nord e del Sudamerica.
Si tratta di rapaci diurni dal piumaggio bianco e grigio propri dei territori aperti, caratterizzati da disegni neri sulla schiena e da una breve coda squadrata. L'alimentazione del nibbio bianco è costituita per l'80% da ratti di varie specie, e quindi da lucertole, piccoli rettili, ranocchi, insetti, granchi ed eccezionalmente uccelli. Il nibbio bianco è attivo soprattutto durante le prime ore del mattino e al calare dell'oscurità: prima di aggredire la preda, l'uccello ne studia i movimenti restando immobile nell'aria, reggendosi con lenti battiti d'ali, o nascondendosi tra il fogliame di alberi isolati, dai quali si cala all'improvviso con grande sicurezza, catturando la vittima prescelta. Le altre specie del genere Elanus sono anch'esse caratterizzate da dita corte con artigli deboli, e si nutrono in genere di piccoli animali.
Gli Elanus costruiscono sempre i loro nidi sugli alberi, ad altezze diverse nelle varie regioni, e ne rivestono l'interno con erba e foglie verdi. Utilizzano spesso come base per i loro rifugi i nidi costruiti e successivamente abbandonati da altri uccelli. Maschio e femmina collaborano insieme alla costruzione del nido, e si dividono poi anche il compito della cova e dell'allevamento dei piccoli. Durante il periodo della riproduzione, anche negli Elanus le varie attività vengono ripartite, secondo una regola comune a tutti gli Accipitridi: la femmina si occupa in prevalenza della cova e in seguito della nutrizione dei figli, mentre al maschio spetta l'incarico di procacciare il cibo, di portarlo fino al nido, e di offrirlo alla compagna con un cerimoniale caratteristico. La covata può essere formata da un numero di uova variabile da due a sei (di norma, tre o quattro), che vengono incubate per circa 30 giorni; i genitori si prendono cura dei piccoli, finché questi non hanno raggiunto l'età di sette-dieci settimane.
Elanus Savigny, 1809 è un genere della sottofamiglia degli Elanini.
Elanus is een geslacht van vogels uit de familie van de havikachtigen (Accipitridae).[1] De wetenschappelijke naam van het geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1809 door Savigny. In 2004 toonde een moleculaire studie van cytochroom b DNA-reeksen aan dat het geslacht Elanus een vroege afsplitsing is van de roofvogelfamilie Accipitridae (arenden, buizerds, gieren, wouwen, sperwers, haviken en kiekendieven). Mogelijk behoren de Elanus-soorten, net als de visarend en de secretarisvogel eigenlijk tot een eigen familie.[2]
De volgende soorten zijn bij het geslacht ingedeeld:[1]
Elanus is een geslacht van vogels uit de familie van de havikachtigen (Accipitridae). De wetenschappelijke naam van het geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1809 door Savigny. In 2004 toonde een moleculaire studie van cytochroom b DNA-reeksen aan dat het geslacht Elanus een vroege afsplitsing is van de roofvogelfamilie Accipitridae (arenden, buizerds, gieren, wouwen, sperwers, haviken en kiekendieven). Mogelijk behoren de Elanus-soorten, net als de visarend en de secretarisvogel eigenlijk tot een eigen familie.
Elanus (elanusglenter) er en slekt i den basale underfamilien Elaninae i haukefamilien (Accipitridae). Slekten består av fire arter (med tilsammen åtte taxa) og regnes som søstergruppen til Gampsonyx.[1] To av artene er monotypiske, og svartvingeglente (E. caeruleus) er eneste art som opptrer i Europa.
Svartvingeglente har størst utbredelse og regnes som typeart. Den har tradisjonelt blitt regnet til et artskompleks sammen med australglente (E. axillaris) og hvithaleglente (E. leucurus). De tre artene har også tidvis blitt regnet som konspesifikke, men fuglene skiller seg i såvel i utfarging av fjærdrakten, som i morfologi og atferd.[2] Det er uklart om også den fjerde arten ble regnet til artskomplekset, men det har blitt antydet.[3]
Elanusglenter har i hovedsak ei relativt uniform hvit og grå fjærdrakt med avvikende sorte markeringer i forhold til arten. Artene måler omkring 30–43 cm og veier typisk 160–427 g. Skriftglente (E. scriptus) er den arten som varierer mest i vekt; den er faktisk både lettest og tyngst. Hvithaleglente (E. leucurus) blir imidlertid lengst (35–43 cm) og har størst vingespenn (88–102 cm) av de fire.[2]
Artene trives i tørre og semi-tørre habitat, med buskas, krattskog og spredte trær. Dette omfatter blant annet stepper, savanner og tørt og semi-tørt gressland og gressletter, samt jordbruksområder og i noen tilfeller kultiverte parkanlegg og private hager.[2]
Inndelingen av haukefamilien følger i hovedsak Taxonomy in Flux og er i henhold til Boyd (2017),[4] med unntak av underfamilien Aquilinae. Den følger den nye revisjonen til Lerner et al. (2017).[5] Norske navn på artene følger Norsk navnekomité for fugl og er i henhold til Syvertsen et al. (2008).[6] Navn og beskrivelser i parentes er ikke offisielle.
Elanus (elanusglenter) er en slekt i den basale underfamilien Elaninae i haukefamilien (Accipitridae). Slekten består av fire arter (med tilsammen åtte taxa) og regnes som søstergruppen til Gampsonyx. To av artene er monotypiske, og svartvingeglente (E. caeruleus) er eneste art som opptrer i Europa.
Multimedia w Wikimedia Commons Elanus – rodzaj ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce, Australii, Azji Południowo-Wschodniej i Ameryce[4].
Długość ciała 30–43 cm; masa ciała 160–375 g; rozpiętość skrzydeł 77–102 cm[5].
Elanus (Aelanus): gr. ελανος elanos „kania”[6].
Do rodzaju należą następujące gatunki[7].
Elanus – rodzaj ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae).
Elanus é um género de ave de rapina da familia Accipitridae. Foi apresentado pelo zoologista francês Jules-César Savigny com o peneireiro-cinzento como espécie-tipo,[1][2] e contêm quatro espécies.
As primeiras três espécies já foram consideras subespécies da mesma espécie, Elanus caeruleus, conhecida como o peneireiro-cinzento.[4][5][6]
https://avibase.bsc-eoc.org/species.jsp?lang=PT&avibaseid=67E74DD0BE9B257F
https://avibase.bsc-eoc.org/species.jsp?lang=PT&avibaseid=97C47F3E1BA4129A
https://avibase.bsc-eoc.org/species.jsp?lang=PT&avibaseid=CAA5E106BE76C1D0
https://avibase.bsc-eoc.org/species.jsp?lang=PT&avibaseid=468F7841C0AC3AD5
Elanus é um género de ave de rapina da familia Accipitridae. Foi apresentado pelo zoologista francês Jules-César Savigny com o peneireiro-cinzento como espécie-tipo, e contêm quatro espécies.
Elanus är ett släkte i familjen hökartade rovfåglar som förekommer på alla kontinenter utom Antarktis.
Tidigare trodde man att alla glador var släkt med varandra. DNA-studier visar dock att det inte alls är fallet. Exempelvis står gladorna i Milvus nära havsörnar, Ictinia en del av vråkarna och svalstjärtsgladan i Elanoides nära bivråkarna i Pernis. Det likartade utseendet glador emellan är en anpassning till likartade levnadssätt. Gladorna i Elanus tros stå nära svalgladan och pärlgladan. Tillsammans utgör de en systergrupp till alla övriga arter i familjen.
Numera urskiljs fyra arter i släktet:[1]
Wikimedia Commons har media som rör Elanus.
Elanus är ett släkte i familjen hökartade rovfåglar som förekommer på alla kontinenter utom Antarktis.
Boz çaylak (Elanus), Boz çaylaklar (Elaninae) alt familyasına ait bir cins. Dört tür içerir.
Açık ülkelerin beyaz ve gri renkteki yırtıcılarıdır. Siyah omuzlarıyla ayırt edilirler ve kısa kare kuyrukları vardır.
Gündüz yırtıcı kuşları ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. Boz çaylak (Elanus), Boz çaylaklar (Elaninae) alt familyasına ait bir cins. Dört tür içerir.
Ak çaylak – Elanus caeruleus Kara omuzlu çaylak – Elanus axillaris Ak kuyruklu çaylak – Elanus leucurus Yazılı çaylak – Elanus scriptusAçık ülkelerin beyaz ve gri renkteki yırtıcılarıdır. Siyah omuzlarıyla ayırt edilirler ve kısa kare kuyrukları vardır.
Сірий шуліка[1] (Elanus) — рід хижих птахів з родини яструбових. Рід складається з чотирьох видів.
Сірі шуліки — птахи відкритих просторів. У забарвленні переважають сірий і білий кольори, на крилах — чорні відмітини. Хвіст короткий і прямий. Полюють повільно, облітаючи місцевість у пошуках гризунів та інших дрібних ссавців, птахів і комах, іноді зависаючи на місці подібно боривітеру.
Це незавершена стаття з орнітології.Сірий шуліка (Elanus) — рід хижих птахів з родини яструбових. Рід складається з чотирьох видів.
Шуліка чорноплечий (Elanus caeruleus) Шуліка австралійський (Elanus axillaris) Шуліка білохвостий (Elanus leucurus) Шуліка чорнокрилий (Elanus scriptus)Сірі шуліки — птахи відкритих просторів. У забарвленні переважають сірий і білий кольори, на крилах — чорні відмітини. Хвіст короткий і прямий. Полюють повільно, облітаючи місцевість у пошуках гризунів та інших дрібних ссавців, птахів і комах, іноді зависаючи на місці подібно боривітеру.
Chi Diều trắng (tên khoa học Elanus) là một chi chim trong họ Accipitridae.[1] Bao gồm 4 loài chim diều có kích thước trung bình (200-400 gram). Săn các loài gặm nhấm và các động vật nhỏ khác.
_in_Kawal_WS,_AP_W_IMG_1681.jpg)
_hovering.jpg)
Chi Diều trắng (tên khoa học Elanus) là một chi chim trong họ Accipitridae. Bao gồm 4 loài chim diều có kích thước trung bình (200-400 gram). Săn các loài gặm nhấm và các động vật nhỏ khác.
Elanus Savigny, 1809
Ды́мчатые ко́ршуны (лат. Elanus) — род хищных птиц из подсемейства дымчатых коршунов (Elaninae) семейства ястребиных (Accipitridae). Включает 4 вида:
Дымчатые коршуны — птицы открытых пространств. В окраске преобладают серый и белый цвета, на крыльях — чёрные отметины. Хвост короткий и прямой. Охотятся, медленно облетая местность в поисках грызунов и других мелких млекопитающих, птиц и насекомых, иногда зависая на месте подобно пустельге.
Ды́мчатые ко́ршуны (лат. Elanus) — род хищных птиц из подсемейства дымчатых коршунов (Elaninae) семейства ястребиных (Accipitridae). Включает 4 вида:
Elanus axillaris — Черноплечий дымчатый коршун Elanus caeruleus — Чернокрылый дымчатый коршун Elanus leucurus — Белохвостый дымчатый коршун Elanus scriptus — Буквокрылый дымчатый коршунДымчатые коршуны — птицы открытых пространств. В окраске преобладают серый и белый цвета, на крыльях — чёрные отметины. Хвост короткий и прямой. Охотятся, медленно облетая местность в поисках грызунов и других мелких млекопитающих, птиц и насекомых, иногда зависая на месте подобно пустельге.
