nomes no trilho de navegação
Çay ağacı, melaleuka (lat. Melaleuca) — mərsinkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.
Cajuputi Adans.
Callistemon R.Br.
Gymnagathis Schauer
Kajuputi Adans.
Meladendron St.-Lag.
Melaleucon St.-Lag.
Melanoleuca St.-Lag.
Myrtoleucodendron Kuntze
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Çay ağacı, melaleuka (lat. Melaleuca) — mərsinkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.
Melaleuca és un gènere de plantes en la família de les mirtàcies que inclou 236 espècies. D'aquestes unes 230 espècies són endèmiques d'Austràlia, les poques espècies restants es reparteixen per Indonèsia, Papua Nova Guinea, Nova Caledònia i fins i tot a Malàisia.
Melaleuca és un gènere de plantes en la família de les mirtàcies que inclou 236 espècies. D'aquestes unes 230 espècies són endèmiques d'Austràlia, les poques espècies restants es reparteixen per Indonèsia, Papua Nova Guinea, Nova Caledònia i fins i tot a Malàisia.
Die Myrtenheiden (Melaleuca) sind eine Pflanzengattung in der Familie der Myrtengewächse (Myrtaceae).
Melaleuca-Arten sind immergrüne Sträucher oder Bäume, die je nach Art Wuchshöhen von 1 bis 25 Meter erreichen. Sie enthalten ätherische Öle. Die gegenständig, wechselständig bis unregelmäßig angeordneten Laubblätter sind gestielt oder sitzend und ledrig.[1][2]
Wenige bis viele Blüten stehen in seiten- oder endständigen, einfachen oder zusammengesetzten, ährigen, traubigen oder kopfigen Blütenstände zusammen. Es sind Hochblätter vorhanden. Die Blüten sind kurz gestielt oder sitzend.[1][2]
Die eingeschlechtigen oder zwittrigen, radiärsymmetrischen Blüten sind fünfzählig mit doppelter Blütenhülle (Perianth). Fünf relativ kleine Kelchblätter sind verwachsen oder sie fehlen. Die fünf Kronblätter sind frei. Viele Staubblätter sind zu fünf Bündeln zusammengefasst. Es ist ein Diskus vorhanden. Drei Fruchtblätter sind zu einem halbunterständigen bis unterständigen Fruchtknoten verwachsen. Der einzelne behaarte oder unbehaarte Griffel endet meist mit einer kopfigen Narbe.[1][2]
Die harten Kapselfrüchte enthalten wenige bis viele Samen.[1][2]
Die Bestäubung erfolgt durch Insekten (Entomophilie) oder Vögel (Ornithophilie).
Die Gattung Melaleuca wurde 1767 durch Carl von Linné aufgestellt.[3][4] Der Gattungsname Melaleuca ist aus den griechischen Worten μέλας mélas für dunkel oder „schwarz“ und λευκός leukós für „weiß“ abgeleitet und bezieht sich auf die typische Borke. Typusart ist Melaleuca leucadendra (L.) L.[4] Synonyme für Melaleuca L. nom. cons. sind: Myrtoleucodendron Burm. ex Kuntze nom. superfl., Cajuputi Adans. ex A.Lyons nom. superfl., Kajuputi Adans. nom. rej., Calothamnus Labill., Beaufortia R.Br., Billottia Colla, Baudinia Lesch. ex DC., Lamarchea Gaudich., Lamarkea Rchb. orth. var., Conothamnus Lindl., Eremaea Lindl., Manglesia Lindl., Ozandra Raf., Schizopleura Endl., Gymnagathis Schauer, Regelia Schauer, Trichobasis Turcz. nom. illeg., Phymatocarpus F.Muell., Meladendron St.-Lag., Melaleucon St.-Lag. orth. var., Melanoleuce St.-Lag. orth. var., Eremaeopsis Kuntze, Petraeomyrtus Craven.[3]
Die Gattung Melaleuca gehört zur Tribus Melaleuceae in der Unterfamilie Myrtoideae innerhalb der Familie Myrtaceae. Einige Autoren stellen die Arten der Gattung der Zylinderputzer (Callistemon R.Br.) auch in die Gattung Melaleuca, dies wird kontrovers diskutiert.
Die Myrtenheiden (Melaleuca) sind eine Pflanzengattung in der Familie der Myrtengewächse (Myrtaceae).
Lo genre Melaleuca de la familha de las Myrtaceae compren d'espècias nombrosas, la majoritat originàrias d'Austràlia. S'en extrai d'òlis essencials fòrça odorants utilizats en fitoteràpia e en aromateràpia que lors proprietats terapeuticas vàrian sensiblament d'una varietat a l'autra. Los mai utilizats dins aqueste darrièr domeni son l'òli d'arbre de tè, del niauli e del cajeput.
Melaleuca (/ˌmɛləˈljuːkə/) is a genus of nearly 300 species of plants in the myrtle family, Myrtaceae, commonly known as paperbarks, honey-myrtles or tea-trees (although the last name is also applied to species of Leptospermum).[2]: 19 They range in size from small shrubs that rarely grow to more than 16 m (52 ft) high, to trees up to 35 m (115 ft). Their flowers generally occur in groups, forming a "head" or "spike" resembling a brush used for cleaning bottles, containing up to 80 individual flowers.
Melaleucas are an important food source for nectarivorous insects, birds, and mammals. Many are popular garden plants, either for their attractive flowers or as dense screens and a few have economic value for producing fencing and oils such as "tea tree" oil. Most melaleucas are endemic to Australia, with a few also occurring in Malesia. Seven are endemic to New Caledonia, and one is found only on (Australia's) Lord Howe Island. Melaleucas are found in a wide variety of habitats. Many are adapted for life in swamps and boggy places, while others thrive in the poorest of sandy soils or on the edge of saltpans. Some have a wide distribution and are common, whilst others are rare and endangered. Land clearing, exotic myrtle rust, and especially draining and clearing of swamps threaten many species.
Melaleucas range in size from small shrubs such as M. aspalathoides and M. concinna which rarely grow to more than 1 m (3 ft 3 in) high, to trees like M. cajuputi and M. quinquenervia, which can reach 35 m (115 ft). (One specimen of M. cajuputi reached a height of 46 m (151 ft).)[3]
Many, like M. lineariifolia, are known as paperbarks and have bark that can be peeled in thin sheets, whilst about 20% of the genus, including M. bracteata, have hard, rough bark and another 20% have fibrous bark. Every species in the genus is an evergreen, and the leaves vary in size from minute and scale-like (M. micromera) to 270 mm (11 in) long (M. leucadendra). Most have distinct oil glands dotted in the leaves, making the leaves aromatic, especially when crushed.[2]: 20–21
Melaleuca flowers are usually arranged in spikes or heads. Within the head or spike, the flowers are often in groups of two or three, each flower or group having a papery bract at its base. Five sepals occur, although these are sometimes fused into a ring of tissue and five petals which are usually small, not showy, and fall off as the flower opens or soon after. The stamens vary greatly in colour, from white to cream or yellow, red, or mauve with their yellow tips (the anthers) contrasting with their "stalks" (filaments).[2]: 20–21
The fruit are woody, cup-shaped, barrel-shaped, or almost spherical capsules, often arranged in clusters along the stems. The seeds are sometimes retained in the fruit for many years, only opening when the plant, or part of it, dies or is heated in a bushfire. In tropical areas, seeds are released annually in the wet season.[2]: 25–26
The first known description of a Melaleuca species was written by Rumphius in 1741, in Herbarium amboinense[4] before the present system of naming plants was written. The plant he called Arbor alba is now known as Melaleuca leucadendra. The name Melaleuca was first used by Linnaeus in 1767.[5] Many species previously known as Metrosideros were then placed in Melaleuca. In Australia, Melaleuca is the third most diverse plant genus with up to 300 species.[6]
The genus Callistemon was raised by Robert Brown, who noted its similarity to Melaleuca, distinguishing it only on the basis of whether the stamens are free of each other, or joined in bundles.[7] Botanists in the past, including Ferdinand von Mueller and Lyndley Craven[8] have proposed uniting the two genera but the matter is not decided. Evidence from DNA studies suggests that either Callistemon and some other genera be incorporated into Melaleuca or that at least 10 new genera be created from the present genus.[2]: 16–17 [9][10]
In 2014, Lyndley Craven and others proposed, on the basis of DNA evidence and a lack of morphological support,[10] that species in the genera Beaufortia, Calothamnus, Conothamnus, Eremaea, Lamarchea, Petraeomyrtus, Phymatocarpus and Regelia be transferred to Melaleuca.[11] The World Checklist of Selected Plant Families maintained by the Royal Botanic Gardens, Kew lists Calothamnus and the other genera as synonyms of the accepted genus Melaleuca.[12] The move has not been adopted by all Australian herbaria with some taxonomists, including Alex George opposing the move.[13]
The name Melaleuca is derived from the Ancient Greek μέλας (mélas) meaning "dark" or "black" and λευκός (leukós) meaning "white",[14][15] apparently because one of the first specimens described had fire-blackened white bark.[16] The common name "tea-tree" has been applied to species in the genera Leptospermum, Melaleuca, Kunzea, and Baeckea because the sailors on the Endeavour used the leaves of a shrub from one of these groups as a replacement for tea Camellia sinensis during Captain James Cook's 1770 voyage to Australia.[17]
Most melaleucas occur naturally only on the Australian mainland. Eight occur in Tasmania, but only two are endemic to that island. One (M. howeana) is endemic to Lord Howe Island and seven are endemic to Grande Terre, the main island of New Caledonia.[18] A few tropical species also occur in Papua New Guinea, and the distribution of one subspecies, Melaleuca cajuputi subsp. cumingiana extends as far north as Myanmar, Thailand, and Vietnam. The southwest of Western Australia has the greatest density of species, and in the tropical north of the continent, species such as M. argentea and M. leucadendra are the dominant species over large areas.
Melaleucas grow in a range of soil types and many tolerate occasional or even permanent waterlogging. Some species, especially the South Australian swamp paperbark, M. halmaturorum, thrive in saline soils where few other species survive. Many are fire tolerant, regenerating from epicormic buds or by coppicing, but no melaleucas occur in rainforest and few species occur in the arid zone.[2]: 26–31
Melaleucas are mostly pollinated by insects, including the introduced honey bee (Apis mellifera), flies, beetles, wasps and thrips. Birds such as lorikeets and honeyeaters as well as bats often visit the flowers and are probably also pollinators.[2]: 23 [19]
Some species of Melaleuca, especially M. alternifolia, are cultivated for the production of tea tree oil, and in plantations are susceptible to a number of insect pests. The most significant of these is the Chrysomelid, Paropsisterna tigrina, but other beetles, cutworm caterpillars (Agrotis species), psyllids, mole crickets (Gryllotalpa), and others cause significant damage. More than 100 species of insects are known to feed on melaleucas. Native stands have fewer predators, but tea tree sawfly (Pterygophorus species) and longicorn beetles are often found.[20] Melaleucas are also susceptible to myrtle rust (Puccinia psidii) which can result in damage to soft plant material and the death of highly susceptible hosts. Myrtle rust is common in eastern Australia, including Tasmania and has been detected in the Tiwi Islands.[21]
Melaleuca quinquenervia (broad-leaved paperbark) is the most damaging of 60 exotic species introduced to the Florida Everglades to help drain low-lying swampy areas. Introduced in the early 20th century, it has become a serious invasive species, with damaging effects including the displacement of native species, reduction in wildlife habitat, alteration of hydrology, modification of soil, and changes in fire regimes.[22][23][24]
Aboriginal Australians used several species of Melaleuca to make rafts, as roofing for shelter, bandages, and food preparation.[25] "Bee bread" and honey were collected from the hives of native stingless bees in melaleuca forests in the Northern Territory.[26] The Bundjalung people traditionally lived in the area of north-eastern New South Wales where Melaleuca alternifolia is endemic, and they treated skin infections by crushing the leaves of that species over skin infections then covering the area with a warm mudpack.[27]
Melaleuca alternifolia is notable for its essential oil which is both antifungal and antibiotic,[28] while safely usable for topical applications.[29] This is produced on a commercial scale and marketed as tea tree oil.[30]
Melaleuca cajuputi is used to produce a similar oil, known as cajuput oil, which is used in Southeast Asia to treat a variety of infections and to add fragrance to food and soaps.[31]
Melaleucas are popular garden plants, both in Australia and other tropical areas worldwide. The first to be cultivated were grown in England from seed in 1771. Some melaleucas are commonly cultivated, grown as trees for parks and large gardens (such as Melaleuca leucadendra)[32] or as ornamentals (sometimes as Callistemon) such as M. citrina (Callistemon citrinus), M. hypericifolia and M. wilsonii.[33]
M. pulchella ("claw flower") in Melbourne Botanic Garden
M. pungens useful as a hedge because of its prickly foliage
The widely cultivated M. hypericifolia in Arthurs Seat State Park
.jpg)
M. salicina - a popular garden shrub
M. linariifolia (snow-in-summer).
Tea trees (spelled Ti-Trees) are specifically mentioned in the lyrics of a short aria 'Joy' published around 1916 by J.D.Fletcher & Co of London, by Australian composer Arthur Chanter (1866-1950)[34]
Melaleuca (/ˌmɛləˈljuːkə/) is a genus of nearly 300 species of plants in the myrtle family, Myrtaceae, commonly known as paperbarks, honey-myrtles or tea-trees (although the last name is also applied to species of Leptospermum).: 19 They range in size from small shrubs that rarely grow to more than 16 m (52 ft) high, to trees up to 35 m (115 ft). Their flowers generally occur in groups, forming a "head" or "spike" resembling a brush used for cleaning bottles, containing up to 80 individual flowers.
Melaleucas are an important food source for nectarivorous insects, birds, and mammals. Many are popular garden plants, either for their attractive flowers or as dense screens and a few have economic value for producing fencing and oils such as "tea tree" oil. Most melaleucas are endemic to Australia, with a few also occurring in Malesia. Seven are endemic to New Caledonia, and one is found only on (Australia's) Lord Howe Island. Melaleucas are found in a wide variety of habitats. Many are adapted for life in swamps and boggy places, while others thrive in the poorest of sandy soils or on the edge of saltpans. Some have a wide distribution and are common, whilst others are rare and endangered. Land clearing, exotic myrtle rust, and especially draining and clearing of swamps threaten many species.
La melaleŭko [2] (Melaleuca) estas genro de plantoj en la familio de la mirtacoj. Ekzistas pli ol 200 da registritaj specioj, la plej granda parto el kiuj estas endemia al Aŭstralio [3]. Kelkaj specioj troviĝas en Malesio kaj 7 specioj estas endemiaj en Novkaledonio [3][4].
Loke la plej komune uzita nomo de la melaleŭko estas simple melaleuca; tamen la plej multaj el la pli grandaj specioj ankaŭ estas konataj kiel "tearboj" (angle : tea tree), kaj la pli malgrandaj tipoj kiel "mielmirtoj" (angle : honey myrtles), dum tiuj specioj en kiuj la ŝelo estas deĵetita en la formo de plataj, flekseblaj platoj estas referitaj kiel "paperŝeloj" (angle : paperbarks). La tearbo estas supozeble nomumita por la bruna kolorigo de multaj akvokursoj kaŭzita per foliaj deĵetaĵoj de arboj de tiu kaj de similaj specioj (fama ekzemplo estas Bruna Lago en Stradbroke-Insulo). La nomo "tearbo" estas ankaŭ uzita por la parenca genro, Leptospermum, ankaŭ apartenante al la mirtacoj.
En Havajo kaj en la florida regiono Evergladoj, Melaleuca quinquenervia estis lanĉata por favori la drenadon de malaltaj marĉaj areoj. Ĝi poste iĝis grava invada specio kun potence tre gravaj sekvoj ĉar la plantoj estas tre brulemaj kaj ofensive disvastiĝas.
Tiu ĉefe aŭstralazia genro ampleksas arbedojn kaj arbojn kiuj kreskas (depende de la specio) al alto de 2-30 m, ofte kun deskvamiĝanta arboŝelo. La folioj estas ĉiamverdaj, alterne aranĝitaj, ovataj ĝis lancetfoliaj. Ili longas 1-25 cm kaj larĝas 0,5-7 cm, estas glatrandaj, kolore malhelverdaj ĝis grizverdaj. La floroj estas produktitaj en densaj aretoj laŭlonge de la tigoj, ĉiu floro kun maldikaj malgrandaj petaloj kaj densa fasko da stamenoj; la florokoloro varias ekde blanka ĝis rozo, ruĝa, palflava aŭ verdeta. La frukto estas malgranda kapsulo enhavanta multajn etajn semojn.
La melaleŭko estas proksime parenca al la genro Callistemon. La ĉefa diferenco inter la du genroj estas ke la stamenoj estas ĝenerale liberaj ĉe Callistemon sed faske grupigitaj ĉe Melaleuca. Callistemon freŝdate estis metita en la genron melaleŭko [5].
En natura medio, melaleŭko-plantoj estas ĝenerale trovitaj en duonarbaro, aŭ arbustaro, precipe laŭlonge de akvofluoj kaj la bordoj de marĉoj.
En Aŭstralio, melaleŭko-specioj foje estas utiligitaj kiel nutraĵplantoj de la larvoj de Hepialidae (lepidopteroj) de la genro Aenetus inkluzive de A. ligniveren. Tiuj unue tunelas horizontale en la trunko kaj poste vertikale malsupren.
La indiĝenaj aŭstralianoj tradicie uzis la foliojn por multaj kuracilaj celoj, inkluzive de maĉado de la junaj folioj por mildigi kapdoloron kaj por aliaj malsanoj.
Melaleŭkoj estas popularaj ĝardenplantoj, kaj en Aŭstralio kaj en aliaj tropikaj areoj tutmonde.
Unu bonkonata melaleŭko, Melaleuca alternifolia, estas notinda por sia volatila oleo kiu estas kaj kontraŭ-funga kaj antibiotika, dum sekure uzebla por eksteraj lokaj aplikoj. Ĝi povas esti toksa se manĝite granddoze aŭ fare de infanoj. En maloftaj kazoj, la produkto povas esti absorbataj per la haŭto kaj konduki al tokseco.
La oleo estas produktita komercskale, kaj surmerkatigita kiel "tearbo-oleo".
La melaleŭkaj oleoj estas troveblaj en organikaj solvaĵoj de kuraciloj kiuj celas elimini verukojn, inkluzive de la homa papilomo-viruso. Neniu scienca indico pruvas tiun aserton [6]. Melaleŭka oficinala oleo estas uzata en dentopasto kaj en buŝo-akvo.
La melaleŭkaj oleoj estas la farmako en Burn-Aid, populara relative negrava sukura traktilo (branĉo de la varomarko Band-Aid [7]).
La melaleŭkaj oleoj ankaŭ estas uzataj en multaj dorlotbestofiŝokuraciloj (kiel ekzemple Melafix kaj Bettafix) por trakti bakteriajn kaj fungajn infektojn. Bettafix estas pli malforta diluo de tearbo-oleo dum Melafix estas pli forta diluo. Ĝi estas plej kutime uzita por favori naĝilo- kaj histo-rekreskon. La kuraciloj ofte estas destinitaj por batalfiŝoj sed estas ankaŭ uzitaj por resanigi aliajn fiŝojn.
La melaleŭka ŝelo estas aplikita por fari naturan bioruban paperon aŭ papiruson; ĝi estas konsiderata de multaj kiel renovigeblan resurson kaj tial pli medifavora ol moderna paperoproduktado aŭ senarbarigo.
La specio Melaleuca quinquenervia estis enmetita en Florido en la frua 20-a jarcento por favori la sekigadon de marĉoj kaj kiel ĝardenplanto. La melaleŭkaj populacioj preskaŭ kvarobligis en suda Florido dum la pasinta jardeko, kiel videblas sur cifereca mapo de la tiea Instituto por Nutraĵo kaj Agrikultaraj Sciencoj. Foje vaste plantite, melaleŭko formis densajn arbustarojn kaj delokigis indiĝenan vegetaĵaron en areo de 1 580 kvadrataj kilometroj da marĉaj pinaroj, taksodiaroj kaj herbejoj, en la suda parto de la subŝtato. Ĝi estas malpermesita de la DEP (Agentejo por la Medioprotekto) kaj listigita kiel venena fiherbo fare de FDACS ( Florida Agentejo pri Agrikulturo kaj Konsumado ) [8].
Melaleuca quinquenervia iĝis invada specio kiu alportis gravajn mediajn temojn en la Everglades de Florido kaj kiu difektis la regionan ekonomion. Sciencistoj de la Agrikultura Esplorado Servo (ARS) kaj de la Aŭstralia Biologia Kontrolo Laboratorio kontribuis por solvi la problemon per liberigado de insektoj kiuj melaleŭke nutriĝas [9]. Tiuj insektoj estas ĝiaj naturaj predantoj en Aŭstralio kaj do helpo por la kontrolo en Usono.
La melaleŭko (Melaleuca) estas genro de plantoj en la familio de la mirtacoj. Ekzistas pli ol 200 da registritaj specioj, la plej granda parto el kiuj estas endemia al Aŭstralio . Kelkaj specioj troviĝas en Malesio kaj 7 specioj estas endemiaj en Novkaledonio .
Loke la plej komune uzita nomo de la melaleŭko estas simple melaleuca; tamen la plej multaj el la pli grandaj specioj ankaŭ estas konataj kiel "tearboj" (angle : tea tree), kaj la pli malgrandaj tipoj kiel "mielmirtoj" (angle : honey myrtles), dum tiuj specioj en kiuj la ŝelo estas deĵetita en la formo de plataj, flekseblaj platoj estas referitaj kiel "paperŝeloj" (angle : paperbarks). La tearbo estas supozeble nomumita por la bruna kolorigo de multaj akvokursoj kaŭzita per foliaj deĵetaĵoj de arboj de tiu kaj de similaj specioj (fama ekzemplo estas Bruna Lago en Stradbroke-Insulo). La nomo "tearbo" estas ankaŭ uzita por la parenca genro, Leptospermum, ankaŭ apartenante al la mirtacoj.
En Havajo kaj en la florida regiono Evergladoj, Melaleuca quinquenervia estis lanĉata por favori la drenadon de malaltaj marĉaj areoj. Ĝi poste iĝis grava invada specio kun potence tre gravaj sekvoj ĉar la plantoj estas tre brulemaj kaj ofensive disvastiĝas.
Melaleuca es un género de plantas de la familia del mirto (Myrtaceae). Actualmente contiene unas 236 especies, que se encuentran únicamente en Australia y Oceanía.
De uso tópico, aromático y en regiones de América para consumo humano.
Unas 230 especies son endémicas de Australia, las pocas especies restantes se encuentran repartidas por Indonesia, Papúa Nueva Guinea, Nueva Caledonia e incluso en Malasia.
Las especies son generalmente arbustos y los árboles que crecen (dependiendo de la especie) de 2 hasta 30 m de altura, a menudo presentan una corteza que se desprende en placas escamosas.
Las hojas son perennes, dispuestas alternas, de ovales a lanceoladas, de 1 a 25 centímetros de largo y de 0.5 a 7 centímetros de anchura, con un margen entero, verde oscuras a gris verdosas.
Las flores se producen en racimos densos a lo largo de los tallos, cada flor con los pétalos pequeños finos y un paquete apretado de estambres. El color de las flores varía de blanco a amarillo, a verdoso rosado, o rojo pálido.
La fruta es una cápsula pequeña que contiene numerosas y diminutas semillas.
El género Melaleuca está muy próximo a Callistemon, la diferencia principal entre los géneros es que los estambres están generalmente libres en Callistemon pero se agrupan en paquetes en Melaleuca.
En la naturaleza, las plantas de Melaleuca se encuentran generalmente en bosque, arbolado o matorral abierto, particularmente a lo largo de arroyos y de los bordes de los pantanos.
Los nombres comunes de muchos géneros de Australasia son inexactos e inútiles. En consecuencia, el nombre común mejor aceptado para las Melaleuca es simplemente melaleuca ; sin embargo la mayoría de las especies de mayor tamaño también se conocen como los árboles de la corteza de papel, y las especies más pequeñas como mirtos de miel.
Algunas melaleucas se utilizan en la fabricación de los llamados aceite del árbol del té y llamados aceite esencial "del té", que es confuso, como "árbol del té" también se han utilizado para varias otras plantas, incluyendo Leptospermum, un género relacionado y superficialmente de aspecto similar.
En especial, el árbol de la corteza de papel Melaleuca alternifolia fue denominado como el "árbol del té" pues se observó como su follaje cuando estaba empapado en agua produce un tinte marrón que se asemejaba débilmente a té que tomaban los primeros europeos, aunque se reconoció generalmente para ser solamente un substituto muy pobre (y potencialmente tóxico).
Las aguas de superficie encharcada cerca de ejemplares de Melaleuca a veces presentan un color marrón, debido a la filtración de las hojas.
En Australia, las especies de Melaleuca son las plantas base de alimentación de las larvas de las polillas hepialidas del género Aenetus entre las que se incluyen A. ligniveren. Las larvas se introducen horizontalmente en el tronco y descienden verticalmente.
Los estudios científicos han demostrado que el aceite del árbol del té hecho de Melaleuca alternifolia es altamente eficaz tópico antibacteriano y antihongos, aunque puede ser tóxico cuando es ingerido internamente en dosis grandes o por los niños. En casos raros, los productos tópicos se pueden absorber por la piel y resultar en toxicidad. Luego de varias investigaciones se descubrió que este árbol es un derivado natural que mejora un gran número de padecimientos y problemas en la piel. Se ha demostrado que es una ayuda para casi todo tipo de problemas dermatológicos.[cita requerida]
Algunas especies de Melaleuca son plantas populares de jardín, en Australia y otras áreas tropicales mundiales. En Hawái y Florida en los Everglades, Melaleuca quinquenervia fue introducido para ayudar a drenar áreas pantanosas de bajo nivel. Actualmente se ha convertido en una seria amenaza como especie invasora.
Esta es considerada una especie invasiva, lo que significa que coloniza ecosistemas sin ningún mecanismo de control natural. El problema se agrava cuando no hay plaguicidas aprobados para controlar especies invasivas de la flora.
Otra área donde la invasión de esta planta es un problema es Puerto Rico. Comúnmente esto ocurre en los manglares del área noreste de la isla, donde como consecuencia ha habido una reducción en los niveles de agua dulce, un balance necesario del ecosistema. La introducción de este árbol en estos ecosistemas acuáticos fue a partir de siembras efectuadas en urbanizaciones cercanas como parte de los planes de reforestación urbana. Además, este, por ser un país tropical, se ve afectado por este árbol, que en Australia, Florida y otros países es conocido por haber crecido espontáneamente en varias localidades y desplazado tanto otras plantas nativas como animales en los humedales.
En los últimos años se ha visto en Puerto Rico un aumento en la siembra en los nuevos desarrollos urbanos del árbol importado, Melaleuca quinquenervia. En recientes proyectos en el área metropolitana y en recintos universitarios, podemos ver muchos de estos árboles ya sembrados.
Ante la actual crisis de abastos de agua que atraviesa Puerto Rico y la amenaza que representan los árboles de Melaleuca quinquenervia sembrados cerca del Lago Carraízo y sobre el acuífero de la Universidad de Puerto Rico, en Río Piedras entre otros, se ha creado una ley que prohíbe la posesión, venta, siembra y transporte de este árbol.
La Ley Núm. 28 fue creada el 28 de marzo de 2008; va dirigida a fomentar la conservación del ambiente y recursos. Además de esto se puede ver que la Constitución del Estado Libre Asociado de Puerto Rico en su Artículo VI, Sección 19 expone: "Será política pública del Estado Libre Asociado de Puerto Rico la más eficaz conservación de sus recursos naturales, así como el mayor desarrollo y aprovechamiento de los mismos para el beneficio general de la comunidad..."[cita requerida]
Melaleuca quinquenervia es un árbol que tiene la propiedad de secar el terreno donde es sembrado, pero en busca de una solución inmediata algunos expertos han encontrado que este árbol tiene algunas sustancias capaces de evitar el crecimiento de otras plantas consideradas como plagas en PR. Un ejemplo de esto el jacinto de agua, que invade los embalses, afectando la calidad del agua y la vida que allí se encuentra. El aceite del árbol de té, se obtiene de la destilación de las hojas del árbol Melaleuca alternifolia que es originario de Australia. Los aborígenes de este país la han utilizado por sus numerosas propiedades desde hace cientos de años. En la medicina popular, se cree que el aceite esencial del árbol de té posee un efecto antiséptico triple: actúa contra las bacterias, hongos y virus, además, es bactericida, fungicida, antiviral, cicatrizante, balsámico antiinflamatorio, desodorante y expectorante. Las propiedades anti-acné, antisépticas y fungicidas están aceptadas y reconocidas por el departamento de salubridad australiano.[cita requerida]
•Bernstein Ruth, Bernstein Stephen, (1998), Biología), McGraw Hill, Bogotá Colombia, 615-626. •Del Llano, Manuel, (1985), Tipo de vegetación natural en la isla de Puerto Rico. D.R.A., San Juan, Puerto Rico. •Pico, Rafael, (1996), Geografía de Puerto Rico, Editorial de la UPR de Puerto Rico. •Center, T. D.-R.-T. (-2009, feb 24). Seed Longevity of Melaleuca quinquenervia: A Burial Experiment in South Florida. Aquatic Commons . •Dray, F. A. (2003, enero 1). Ecological genetis of Melaleuca quinquenervia (Myrtacae): Populaton variation in Florida and its influence on performance of the biological control agent Oxyops vitiosa ( Coleoptera: Curculionidae). ETD Collection for Florida International University . •Edwards, R. D.-C.-M.-C. (2009, abril 24). Reticulate evolution in the natural range of the invasive wetland tree species Melaleuca quinquenervia. Arrow Repository .
Melaleuca es un género de plantas de la familia del mirto (Myrtaceae). Actualmente contiene unas 236 especies, que se encuentran únicamente en Australia y Oceanía.
De uso tópico, aromático y en regiones de América para consumo humano.
Kaarnamyrtit (Melaleuca) on suku myrttikasvien heimossa. Lajeja suvussa on noin 265.[1] Kaarnamyrtit ovat lähes kokonaan endeemisiä Australiassa, muutamia lajeja kasvaa Malesiassa ja Uudessa-Kaledoniassa.[2]
Kaarnamyrtit (Melaleuca) on suku myrttikasvien heimossa. Lajeja suvussa on noin 265. Kaarnamyrtit ovat lähes kokonaan endeemisiä Australiassa, muutamia lajeja kasvaa Malesiassa ja Uudessa-Kaledoniassa.
Mélaleuque
Melaleuca, en français Mélaleuque[1], est un genre de plantes à fleurs de la famille des Myrtaceae, comprenant environ quatre-cent espèces, pour la plupart originaires d'Australie où elles sont endémiques[2],[3].
Le terme de latin scientifique melaleuca est composé de deux termes empruntés au grec : melan μέλαν « noir » et leucos λευκος « blanc ». Linné a donné à ce genre le nom de Melaleuca « parce que le tronc de l'espèce qu'il appelle M. leucadendra, est noirâtre et comme brûlé dans sa partie inférieure, tandis qu'il est blanchâtre dans sa partie supérieure. » (Duhamel[4], 1809).
Linné n'avait pas connaissance de ces espèces asiatiques quand il publia son œuvre de référence botanique Species plantarum en 1753. Ce n'est que plus tard, dans Systema naturae[5] (édition 1758-59) qu'il décrit sous le nom de Myrtus leucadendron[6], un arbre de l'île d'Ambon, connu grâce à la description de Rumphius, le naturaliste de la flore de Batavia. Ensuite, dans l'édition de 1766-68, il introduit le genre Melaleuca dans la classe des Polydelphes, Polyandres, pour décrire l'arbre sous le nom de Melaleuca leucadendra.
Le genre Melaleuca sera classé dans la famille des myrtes (Myrtaceae) par Antoine-Laurent de Jussieu en 1789 dans Genera plantarum[7].
Les genres suivants sont synonymes de Melaleuca selon Plants of the World online (POWO) (25 juin 2021)[8] :
Les Melaleuca sont des arbres ou arbustes, aux feuilles alternes ou opposées-décussées[3].
Les fleurs sont hermaphrodites ou femelles stériles, groupées en épis ou têtes, pseudoterminales ou latérales. La fleur comporte cinq sépales, cinq pétales, et de nombreuses étamines, blanc verdâtre, aux filaments connés à la base en cinq faisceaux, opposés aux pétales. Les anthères sont généralement dorsifixes. L'ovaire possède trois loges[9].
Le fruit est une capsule globuleuse.
Les Melaleuca croissent principalement en Australie[3], mais aussi en Indonésie, en Nouvelle-Calédonie (sept espèces endémiques) et Papouasie-Nouvelle-Guinée[2],[10].
En usage traditionnel, elles sont utilisées pour leurs vertus apaisantes, odoriférantes mais aussi pour le nettoyage et comme arbre d'ornement. On extrait de plusieurs d'entre elles des huiles essentielles très odorantes utilisées en phytothérapie et en aromathérapie; les propriétés thérapeutiques varient sensiblement d'une variété à l'autre. Les plus utilisées dans ce dernier domaine sont le tea-tree, le niaouli et le cajeput.
Selon Plants of the World online (POWO) (25 juin 2021)[8], ce genre comprend les 381 espèces suivantes :
Mélaleuque
Melaleuca, en français Mélaleuque, est un genre de plantes à fleurs de la famille des Myrtaceae, comprenant environ quatre-cent espèces, pour la plupart originaires d'Australie où elles sont endémiques,.
Melaleuka (lat. Melaleuca), Rod vazdazelenih grmova i drveća iz porodice mirtovki (Myrtaceae). Postoji preko 250 priznatih vrsta[1] rasprostranjenijh najviše po Australiji i jugoistočnoj Aziji vi susjednoj Oceaniji. Mnoge vrste su introducirane po drugim državama, osobito u Africi i Srednjoj Americi.
Vrsta M. alternifolia (australski čajevac) koja raste u Queenslanduy i New South Walesu koristi se za izradu eteričnih ulja koja djeluju antivirusno, antibakterijski i antifungalno, a od davnina se koristio u tradicionalnoj medicini na području Australije. Tijekom Drugog svjetskog rata svaki australski vojnik morao je imati bočicu sa eteričnim uljem čajevca.[2]
Melaleuka (lat. Melaleuca), Rod vazdazelenih grmova i drveća iz porodice mirtovki (Myrtaceae). Postoji preko 250 priznatih vrsta rasprostranjenijh najviše po Australiji i jugoistočnoj Aziji vi susjednoj Oceaniji. Mnoge vrste su introducirane po drugim državama, osobito u Africi i Srednjoj Americi.
Vrsta M. alternifolia (australski čajevac) koja raste u Queenslanduy i New South Walesu koristi se za izradu eteričnih ulja koja djeluju antivirusno, antibakterijski i antifungalno, a od davnina se koristio u tradicionalnoj medicini na području Australije. Tijekom Drugog svjetskog rata svaki australski vojnik morao je imati bočicu sa eteričnim uljem čajevca.
Melaleuca /ˌmɛləˈljuːkə/ adalah sebuah genus dari sekitar 300 spesies tumbuhan dalam keluarga, Myrtaceae, yang umumnya dikenal sebagai paperbarks, honey-myrtles atau tea-trees (meskipun nama terakhirnya juga dipakai untuk menyebut spesies dari Leptospermum).
Sebagian besar melaleuca adalah endemik di Australia, dengan beberapa spesies juga ditemukan di Malesia. Tujuh spesies adalah endemik Kaledonia Baru, dan satu spesies hanya ditemukan di Pulau Lord Howe (Australia).
Melaleuca /ˌmɛləˈljuːkə/ adalah sebuah genus dari sekitar 300 spesies tumbuhan dalam keluarga, Myrtaceae, yang umumnya dikenal sebagai paperbarks, honey-myrtles atau tea-trees (meskipun nama terakhirnya juga dipakai untuk menyebut spesies dari Leptospermum).
Sebagian besar melaleuca adalah endemik di Australia, dengan beberapa spesies juga ditemukan di Malesia. Tujuh spesies adalah endemik Kaledonia Baru, dan satu spesies hanya ditemukan di Pulau Lord Howe (Australia).
Melaleuca (L., 1767) è un genere di piante appartenente alla famiglia delle Mirtacee, originario del Sud-Est asiatico e dell'Oceania. In particolare è diffuso in Australia, Malaysia, Indonesia, Nuova Caledonia e Nuova Guinea e comprende al suo interno quasi 400 specie[1].
La specie più nota è Melaleuca alternifolia, da cui si ricava un olio essenziale usato in medicina naturale.
Il nome generico deriva dal greco antico μέλας, mélas, «nero» e λευκός, leukós, «bianco» per il contrasto esistente tra il fogliame verde scuro e la corteccia bianca.
Lo stesso argomento in dettaglio: Specie di Melaleuca. All'interno del genere Melaleuca sono incluse 381 specie[1], per lo più endemiche in Australia[2]. Alcune sono presenti in Malaysia ed una decina di specie sono invece endemiche della Nuova Caledonia[2][3].
Melaleuca (L., 1767) è un genere di piante appartenente alla famiglia delle Mirtacee, originario del Sud-Est asiatico e dell'Oceania. In particolare è diffuso in Australia, Malaysia, Indonesia, Nuova Caledonia e Nuova Guinea e comprende al suo interno quasi 400 specie.
La specie più nota è Melaleuca alternifolia, da cui si ricava un olio essenziale usato in medicina naturale.
Mirtenė (Melaleuca) – mirtinių šeimos gentis. Žinoma daugiau nei 200 rūšių, dauguma jų aptinkamos Australijoje. Kai kurios sutinkamos aplinkinėse salose. Mirtenės – 2-30 m aukščio krūmai ir medžiai. Visžalės, lapai pražanginiai, ovalus arba lancetiški. Žiedai tankiai išsidėstę aplink stiebą, balti, rožiniai, raudoni, gelsvi arba žalsvi.
Laukinėje gamtoje auga miškuose ir krūmynuose, dažniausiai prie upių ir pelkių pakraščiuose.
Pražangialapė mirtenė (Melaleuca alternifolia), dar vadinama arbatmedžiu, žinoma dėl eterinio aliejaus, turinčio antigrybelinių ir antibiotinių savybių.
Mirtenė (Melaleuca) – mirtinių šeimos gentis. Žinoma daugiau nei 200 rūšių, dauguma jų aptinkamos Australijoje. Kai kurios sutinkamos aplinkinėse salose. Mirtenės – 2-30 m aukščio krūmai ir medžiai. Visžalės, lapai pražanginiai, ovalus arba lancetiški. Žiedai tankiai išsidėstę aplink stiebą, balti, rožiniai, raudoni, gelsvi arba žalsvi.
Laukinėje gamtoje auga miškuose ir krūmynuose, dažniausiai prie upių ir pelkių pakraščiuose.
Pražangialapė mirtenė (Melaleuca alternifolia), dar vadinama arbatmedžiu, žinoma dėl eterinio aliejaus, turinčio antigrybelinių ir antibiotinių savybių.
Tetreslekten (Melaleuca) er en planteslekt i myrtefamilien innenfor ordenen Myrtales. Den omfatter mer enn 200 arter av busker og løvtrær med utbredelse i Australia og Ny-Caledonia, og er nært beslektet med flaskebørsteslekten (Callistemon).
Artene er 2-30 meter høye, ofte med trevlete bark. På engelsk kalles noen av artene derfor «paperbark». Bladene er parvis motsatte, 1-25 cm lange, ovale eller lansettformede, og eviggrønne. Blomstene er ofte sammensatte lange klaser av hvite eller gulbrune blomster.
Arten Melaleuca alternifolia avgir eteriske oljer, og tetreolje har vært brukt allerede fra oldtiden av aboriginene i Australia. Oljen brukes mot forkjølelse og hoste, og har vært utvunnet industrielt i mange tiår. Denne må ikke forveksles med teolje, som stammer fra en annen slekt, med artene Camellia sinensis og Camellia oleifera.
Et lite utvalg av artene i tetreslekten omfatter:
Denne botanikkrelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Tetreslekten (Melaleuca) er en planteslekt i myrtefamilien innenfor ordenen Myrtales. Den omfatter mer enn 200 arter av busker og løvtrær med utbredelse i Australia og Ny-Caledonia, og er nært beslektet med flaskebørsteslekten (Callistemon).
Artene er 2-30 meter høye, ofte med trevlete bark. På engelsk kalles noen av artene derfor «paperbark». Bladene er parvis motsatte, 1-25 cm lange, ovale eller lansettformede, og eviggrønne. Blomstene er ofte sammensatte lange klaser av hvite eller gulbrune blomster.
Arten Melaleuca alternifolia avgir eteriske oljer, og tetreolje har vært brukt allerede fra oldtiden av aboriginene i Australia. Oljen brukes mot forkjølelse og hoste, og har vært utvunnet industrielt i mange tiår. Denne må ikke forveksles med teolje, som stammer fra en annen slekt, med artene Camellia sinensis og Camellia oleifera.
Melaleuca é um género botânico pertencente à família Myrtaceae, com mais de 200 espécies.
Uma dessas espécies é a Melaleuca alternifolia, nativa da Austrália é também conhecida popularmente como tea tree, "árvore-do-chá" ou "mirto-de-mel" mas, apesar desse nome, a não tem qualquer relação com a planta cujas folhas são usadas para o preparo do chá.
Outras espécies do gênero Melaleu são a M. alternifolia e a M. leucadrendron - ambas são utilizadas na medicina.
Cultivam-se principalmente na Austrália, onde são muito apreciadas pelas suas propriedades. Da árvore-do-chá extrai-se um óleo muito aromático e antisséptico, que se comercializa de diferentes formas, sobretudo como loção para primeiras curas. O óleo da Melaleuca alternifolia é muito eficaz como agente antibacteriano e antifúngico e como estimulador das defesas do organismo. [1] As suas aplicações são tão variadas que tanto se usa para eliminar verrugas como em casos de candidíase vaginal. As propriedades do óleo Malaleuca leucadrendron são similares, mas é mais estimulante do que o do Melaleuca alternifolia e tem um aroma canforado, pelo que se costuma utilizar como vermífugo e analgésico, para aliviar espasmos, doenças respiratórias e é especialmente útil em casos de dores de dentes. Embora os aborígenes australianos o utilizassem desde tempos remotos, oficialmente só foi registado na década de 1920, quando as análises efetuadas revelaram uma grande eficácia deste óleo. Durante a Segunda Guerra Mundial, os soldados australianos usavam-no como desinfetante.
A Melaleuca alternifolia é usada para aliviar os sintomas proprios do pé-de-atleta e para eliminar verrugas, úlceras, acne[2], eritemas solares, piolhos e candidíase vaginal[3]. A Melaleuca leucadrendron é recomendável em casos de sinusite, bronquite, infeções estomacais, lombrigas, reumatismo, nevralgias, contrações musculares, gota e diversas infeções cutâneas. O óleo da Melaleuca cajuputi usado como analgésico e anti-séptico, como da M. leucadrendron.
Utilizar diluído em água para uma eficaz limpeza cutânea e para tratar as borbulhas. O óleo da M. alternifolia é útil na elaboração de cremes para mãos e o corpo.
O óleo do M. leucadrendron é um potente inseticida, sendo utilizado igualmente no fabrico de detergentes. Também se usa na pastelaria como potenciador de sabor.
Não se deve ingerir durante a gestação e recomenda uma utilização equilibrada, não exagere pois algumas determinadas plantas contém sempre teor de intoxicação.
O Catalogue of Life inclui estas espécies:[4]
Melaleuca é um género botânico pertencente à família Myrtaceae, com mais de 200 espécies.
Uma dessas espécies é a Melaleuca alternifolia, nativa da Austrália é também conhecida popularmente como tea tree, "árvore-do-chá" ou "mirto-de-mel" mas, apesar desse nome, a não tem qualquer relação com a planta cujas folhas são usadas para o preparo do chá.
Outras espécies do gênero Melaleu são a M. alternifolia e a M. leucadrendron - ambas são utilizadas na medicina.
Hint defnesi (Melaleuca), mersingiller (Myrtaceae) familyasından bir bitki cinsi
Avustralya'da yetişir.. Avustralya yerlileri bu ağacın yapraklarından elde edilen yağı, esansı çeşitli hastalıklarda kullanmışlar ve hâlâ da kullanmaktadırlar. Hint defnesinin çeşitleri vardır. Hint defnesi yağı daha ziyade Melaleuca alternifolia cinsinden elde edilir.
Hint defnesi, bitkinin İngilizce'deki karşılığından gelen çay sözcüğüyle ve çayla karıştırılmamalıdır. İngilizce'deki Tea Tree sözcüğü, Kaptan James Cook'a dayanır. Gemideki tayfalar, yaprakları kaynatıp çay yerine kullanmışlardır.
Melaleuca alternifolia'ın yapılan kimyasal araştırmasında şunlar bulunmuştur:
Damıtma yoluyla elde edilen bu yağ, antiseptik etkisinden dolayı bazı hastalıklarda kullanılır.
Hint defnesi (Melaleuca), mersingiller (Myrtaceae) familyasından bir bitki cinsi
Avustralya'da yetişir.. Avustralya yerlileri bu ağacın yapraklarından elde edilen yağı, esansı çeşitli hastalıklarda kullanmışlar ve hâlâ da kullanmaktadırlar. Hint defnesinin çeşitleri vardır. Hint defnesi yağı daha ziyade Melaleuca alternifolia cinsinden elde edilir.
Hint defnesi, bitkinin İngilizce'deki karşılığından gelen çay sözcüğüyle ve çayla karıştırılmamalıdır. İngilizce'deki Tea Tree sözcüğü, Kaptan James Cook'a dayanır. Gemideki tayfalar, yaprakları kaynatıp çay yerine kullanmışlardır.
Melaleuca alternifolia'ın yapılan kimyasal araştırmasında şunlar bulunmuştur:
% 31 Terpinen-4-ol % 3,5 Alphaterpineol % 16,4 P-Zymen % 1,8: 9,1 CineolDamıtma yoluyla elde edilen bu yağ, antiseptik etkisinden dolayı bazı hastalıklarda kullanılır.
Chi Tràm (danh pháp khoa học: Melaleuca) là một chi thực vật có hoa trong họ Đào kim nương (Myrtaceae). Theo các ước tính khác nhau chi này chứa 220-236 loài, tất cả đều có mặt tại Úc với phần lớn các loài (khoảng 230) là đặc hữu của Úc, các loài còn lại có ở Malaysia, Indonesia, New Guinea, quần đảo Solomon và Nouvelle-Calédonie.
Tùy theo loài mà chúng có thể là cây bụi hay cây thân gỗ, cao tới 2–30 m, thông thường với lớp vỏ cây dễ tróc. Lá của chúng là thường xanh, mọc so le, hình trứng hay mũi mác, dài 1–25 cm và rộng 0,5–7 cm, mép lá nhẵn, màu xanh lục sẫm hay xanh xám. Hoa mọc thành cụm dày dặc dọc theo thân, mỗi hoa với các cánh hoa nhỏ và một chùm nhị mọc dày dặc; màu hoa từ trắng tới hồng, đỏ, vàng nhạt hay ánh lục. Quả là dạng quả nang nhỏ chứa nhiều hạt nhỏ.
Chi Melaleuca có quan hệ họ hàng gần với chi Callistemon, khác biệt chính giữa hai chi là các nhị hoa nói chung rời ở Callistemon nhưng mọc thành chùm ở Melaleuca.
Trong tự nhiên, các loài Melaleuca nói chung được tìm thấy trong các rừng thưa, rừng gỗ hay vùng đất có cây bụi, cụ thể là dọc theo các dòng suối và rìa các đầm lầy.
Một loài tràm khá nổi tiếng là cây tràm trà (Melaleuca alternifolia, tiếng Anh gọi là "Tea tree", một số tài liệu dịch thành cây trà, dễ gây nhầm lẫn với các loài trong chi Camellia), là đáng chú ý vì tinh dầu của nó có tác dụng kháng sinh và kháng khuẩn, trong khi vẫn an toàn trong sử dụng đối với các ứng dụng đắp ngoài da. Nó được sản xuất ở quy mô thương mại, và được tung ra thị trường dưới tên gọi Tea Tree Oil. Cây tràm trà trên thực tế không dùng làm trà uống, nhưng có lẽ được đặt tên như vậy là do màu nâu của nhiều nguồn nước do lá rụng của loài này cũng như của các loài tương tự gây ra, ví dụ nổi tiếng xem hồ Brown (đảo Stradbroke)). Tên gọi "tràm trà" cũng được sử dụng cho chi có quan hệ họ hàng là Leptospermum. Cả Leptospermum và Melaleuca trên thực tế đều là các loại cây dạng sim của họ Myrtaceae.
Tại Australia, các loài Melaleuca đôi khi bị ấu trùng của các loài sâu bướm trong họ Hepialidae (chủ yếu là chi Aenetus như A. ligniveren) phá hại. Chúng đào bới thân cây theo đường nằm ngang rồi sau đó theo chiều dọc xuống phía dưới.
Melaleuca là các cây trồng phổ biến trong vườn ở cả Australia và các khu vực nhiệt đới khác trên khắp thế giới. Tại các đầm lầy ở Hawaii và Florida, Melaleuca quinquenervia (tràm lá rộng) đã được đưa vào nhằm hỗ trợ cải tạo hệ thống thoát nước của các khu vực trũng đầm lầy. Tuy nhiên, kể từ đó nó đã trở thành loài xâm hại nguy hiểm. Quần thể tràm đã gần như tăng lên gấp 4 lần ở miền nam Florida trong một thập kỷ, như được ghi chú trong SRFer Mapserver của IFAS.
Có hơn 200 loài tràm được công nhận, phần lớn trong số chúng là loài đặc hữu của Úc.[1] Một số ít loài có mặt ở Malesia và 7 loài đặc hữu của New Caledonia.[1][2] Dưới đây là danh sách các loài:
Thổ dân Úc sử dụng lá tràm cho nhiều mục đích y học, như nhai lá non để giảm đau đầu hay cho các mục đích chữa trị khác.
Độ mềm và dẻo của tràm làm cho nó trở thành cây cực kỳ hữu ích cho thổ dân Australia. Nó được dùng để lớp lót coolamon (một kiểu đồ đựng của thổ dân Úc) khi dùng như là chiếc nôi cho trẻ em, cũng như để làm băng trong băng bó vết thương, chiếu ngủ hay trong vai trò của vật liệu xây dựng các túp lều. Nó cũng được dùng để bao gói thực phẩm khi nấu nướng (tương tự như các tấm nhôm lá mỏng ngày nay), hay làm áo mưa dùng một lần, cũng như để chèn các lỗ hổng trong xuồng canoe. Trong ngôn ngữ Gadigal, nó được gọi là Bujor.[3]
Các nghiên cứu khoa học đã chỉ ra rằng tinh dầu từ cây tràm trà (Melaleuca alternifolia) có tính kháng khuẩn và kháng sinh hiệu quả cao trong điều trị dạng thuốc đắp, mặc dù nó có thể gây ngộ độc khi sử dụng dưới dạng thuốc uống với liều lượng lớn hay khi người bệnh là trẻ em. Trong một vài trường hợp, các sản phẩm thuốc đắp có thể bị hấp thụ theo đường da và gây ra ngộ độc.
Tinh dầu tràm có thể được tìm thấy trong các dung dịch hữu cơ cho các loại dược phẩm mà được tuyên bố là có thể loại bỏ các dạng mụn cóc, như virus u nhú ở người. Tuy nhiên, chưa có chứng cứ khoa học nào chứng minh cho tuyên bố này ("Forces of Nature: Warts No More").
Tinh dầu tràm là thành phần hoạt hóa trong Burn-Aid, một loại thuốc phổ biến để sơ cứu các vết bỏng nhỏ.
Tinh dầu tràm trà cũng được sử dụng trong nhiều loại thuốc chữa bệnh cho cá cảnh (chẳng hạn Melafix và Bettafix) để xử lý nhiễm khuẩn và nhiễm nấm. Bettafix là dung dịch loãng của dầu tràm trà trong khi Melafix là dung dịch đặc hơn. Chúng được sử dụng chủ yếu để gia tăng tái phát triển vây và mô. Các loại thuốc này hay dùng cho cá chọi Xiêm nhưng cũng có thể dùng cho các loài cá khác.
Một loài tràm là tràm lá rộng (Melaleuca quinquenervia) được du nhập Florida (Hoa Kỳ) vào đầu thế kỷ 20 để giúp mở rộng đất đai bằng cách rút nước các đầm lầy. Cây này cũng được trồng lấy bóng mát trong vườn. Không ngờ, tràm lá rộng mọc lan thành khóm dày đặc, ganh đua với thảm thực vật bản địa và gây thiệt hại môi sinh, nhất là vũng lầy khoảng 391.000 mẫu Anh ở phía nam Florida. Cây này nay bị liệt trong danh sách các loài xâm hại nguy hiểm, nên bị ngăn cấm của DEP.[4]
Cây tràm tại Melbourne
Vỏ cây tràm lá rộng (Melaleuca quinquenervia) cho thấy lớp vỏ dễ bóc
Tràm lá dài thường được trồng ven theo kênh rạch ở miền Nam Việt Nam.
Chi Tràm (danh pháp khoa học: Melaleuca) là một chi thực vật có hoa trong họ Đào kim nương (Myrtaceae). Theo các ước tính khác nhau chi này chứa 220-236 loài, tất cả đều có mặt tại Úc với phần lớn các loài (khoảng 230) là đặc hữu của Úc, các loài còn lại có ở Malaysia, Indonesia, New Guinea, quần đảo Solomon và Nouvelle-Calédonie.
Melaleuca L.
Ча́йное де́рево, или Мелалеука (лат. Melaleuca) — род тропических деревьев и кустарников из семейства Миртовые. Этот род близок к другому роду миртовых — эвкалипту.
Самый распространённый вид — Melaleuca alternifolia, другие виды — Melaleuca viridiflora и Melaleuca leucadendra. Из них получают эфирное масло. Виды Melaleuca armillaris и Melaleuca howeana терапевтического значения не имеют.
Мелалеука — вечнозелёные, невысокие деревья и кустарники с мягкой, светлой, шелушащейся корой (в отличие от большинства видов эвкалиптов, лишённых коры или имеющих прилегающую кору) и удлинёнными, белыми или желтоватыми пушистыми цветами и сухими, похожими на эвкалиптовые листьями, почти не дающими тени [1]. Листья богаты сильнопахнущими эфирными маслами, имеющими запах, немного напоминающий камфору. Из этих листьев готовят эфирное масло, носящее название масла чайного дерева.
Формула цветка: ∗ K 5 C 5 A ∞ G ( 3 _ ) {displaystyle ast K_{5};C_{5};A_{infty };G_{({underline {3}})}} 
Бытовые названия многих австралийских растений содержат неточности и часто вводят в заблуждение. Так, бо́льшая часть видов Melaleuca известна под названием «бумажная кора» (англ. paperbark), а меньшая часть — как «медовые мирты» (honey myrtles). Некоторые виды рода Melaleuca используются в производстве эфирного масла, носящего название масла чайного дерева (tea tree oil), что также вводит в заблуждение, так как к чаю оно отношения не имеет.
Используется в фармации как антисептик, отхаркивающее средство и при ароматерапии. Также практикуется применение масла чайного дерева в составе продуктов для гигиены полости рта.
По информации базы данных The Plant List, род включает 265 видов[3].
Это заготовка статьи по ботанике. Вы можете помочь проекту, дополнив её.
Ча́йное де́рево, или Мелалеука (лат. Melaleuca) — род тропических деревьев и кустарников из семейства Миртовые. Этот род близок к другому роду миртовых — эвкалипту.
Самый распространённый вид — Melaleuca alternifolia, другие виды — Melaleuca viridiflora и Melaleuca leucadendra. Из них получают эфирное масло. Виды Melaleuca armillaris и Melaleuca howeana терапевтического значения не имеют.
千层树是生长在澳洲的一个植物属，目前已知有236种，其中230种原产于澳洲，其余生长在印度尼西亚、新几内亚、新喀里多尼亚和马来西亚，为桃金娘科植物。白千層屬，又名千層樹屬。
千层树和红千层（Callistemon）亲缘关系较近，两者主要区别是千层树的雄蕊成束，红千层的雄蕊是分别独立的。
千层树的种类很多，不容易区分，一般为了和红千层区分，都叫做“白千层”。也有小型的被成为“蜜桃金娘”，也有可以提炼香精油的种类，由于提炼出的油叫做“茶油”而被称为“油茶树”（Melaleuca alternifolia），有的灌木树叶当年被早年移居的欧洲人作为茶的代用品。千层树的树皮色泽较淡，但生长在水边的树有时被树叶的颜色侵透显成棕色。
白千层（Melaleuca quinquenervia）被引进美国亚热带地区，想以它们改造沼泽，结果成为一种入侵有害物种。在一些地方則做為行道樹。
千层树提炼的油可以应用到食品和医药工业中，因其具有抑制細菌的功用。
木本植物，多乔木，有些灌木，可生长2-30米高，都是属于长绿树，树皮一层层剥落，所以叫“千层树”。树叶为1-25厘米长，0.5-7厘米宽，边缘光滑，颜色从深绿到灰绿，花沿着树干生长，颜色有白色、粉红色、红色、黄色和绿色。蒴果，每个内含几个种子。
千层树是生长在澳洲的一个植物属，目前已知有236种，其中230种原产于澳洲，其余生长在印度尼西亚、新几内亚、新喀里多尼亚和马来西亚，为桃金娘科植物。白千層屬，又名千層樹屬。
千层树和红千层（Callistemon）亲缘关系较近，两者主要区别是千层树的雄蕊成束，红千层的雄蕊是分别独立的。
千层树的种类很多，不容易区分，一般为了和红千层区分，都叫做“白千层”。也有小型的被成为“蜜桃金娘”，也有可以提炼香精油的种类，由于提炼出的油叫做“茶油”而被称为“油茶树”（Melaleuca alternifolia），有的灌木树叶当年被早年移居的欧洲人作为茶的代用品。千层树的树皮色泽较淡，但生长在水边的树有时被树叶的颜色侵透显成棕色。
白千层（Melaleuca quinquenervia）被引进美国亚热带地区，想以它们改造沼泽，结果成为一种入侵有害物种。在一些地方則做為行道樹。
千层树提炼的油可以应用到食品和医药工业中，因其具有抑制細菌的功用。
_tree.jpg)
.JPG)
![[1]](http://home.arcor.de/akisselmann/Australien/images/Pflanzen/teetree-leaf.jpg){kind=link}