nomes no trilho de navegação
Die Enkelbandslangarend (Circaetus cinerascens) is 'n Afrika arend met 'n grysbruin veredos, kort stert en 'n groot kop.
Jongelinge het 'n ligter en bruiner rugkant as volwassenes, met witgepunte vere. Die kop, nek en bors is donker geband. Die onderkant is wit en hoofsaaklik oor die buik- en dyvere ligbruin geband. Jongelinge kan oorheersend donker-grysbruin wees, sonder enige bande oor die onderkant. Die oë, washuid en (ongeveerde) bene is geel.
Die arend bewoon bos en woudrande hoofsaaklik langs riviere, maar hulle vermy digte bosse.
Die arend maak hoofsaaklik jag op slange, maar ook ander klein gewerweldes, en val prooi vanuit 'n sitplek aan. Hulle tuimel neer vanuit die sitplek na 'n stam, blare of die grond. Hulle is alleenlopende en baie geheimsinnige voëls. As gevolg van hul sittende leefstyl, word hulle dikwels slegs bespeur weens hul geroep.
Die Enkelbandslangarend styg soms hoog op in lugstrome, terwyl dit hard uitroep bo die valleie. Hulle uiter 'n harde, hoëtoon "kok-kok-kok-kok-kok".
Hulle word in Afrika aangetref in die noordelike trope van Senegal en Gambië, oos tot in Ethiopië en dan suidwaarts na die suide van Angola en Zimbabwe, maar is afwesig in die westelike laagliggende ekwatoriale woude.
Dit is 'n seldsame voël en dikwels moeilik om waar te neem. Sy verspreiding is oneweredig en die spesie is kwesbaar weens die verlies aan sy rivierhabitat. Dit leef hoofsaaklik van reptiele en amfibieë wat dit vang, hetsy op die grond of in bome.
Die slangarend bou elke jaar 'n nuwe, klein stoknes onder rankplante en blare, goed versteek binne die plantegroei. Die wyfie lê net een eier en die broeityd duur tussen 35 tot 55 dae, hoofsaaklik deur die wyfie. Die kuiken groei vinnig tot 'n jong arend en vlieg uit die nes weg ná 10 tot 15 weke.
Die Enkelbandslangarend (Circaetus cinerascens) is 'n Afrika arend met 'n grysbruin veredos, kort stert en 'n groot kop.
Circaetus cinerascens[2][3] ye una especie d'ave rapaz de la familia Accipitridae nativa del África subsaḥariana.
Mide en promediu de 60 cm de llargu y pesa 1,1 kg. Ye de color gris-marrón cola cola curtia y la cabeza grande. Los exemplares nuevos tienen les partes dorsales de color marrón más pálidu que los adultos y les plumes con cantos blancos. La cabeza, el pescuezu y el pechu tán enllordiaos d'escuru. Les partes inferiores son blanques con rayes de color marrón claro, sobremanera nel banduyu y les zanques.
Aliméntase principalmente de reptiles y anfibios que caza emboscados dende una percha. Son aves solitaries y bien reservaes. Por cuenta del so estilu de vida sedentariu, de cutiu son detectaes namái poles sos llamaes. La so llamada ye un fuerte y agudu kok-kok-kok-kok-kok.
Distribuyir nes zones tropicales septentrionales d'África, dende Senegal y Gambia nel oeste, a Etiopía nel este y hasta el sur d'Angola y Zimbabue nel sur, sobremanera al oeste del valle del Rift, pero ta principalmente ausente nos montes ecuatoriales de tierres baxes occidentales. Habiten nos cantos de montes y selves. Ye un páxaru raru de cutiu malo de detectar. La so distribución ye irregular y ye vulnerable a la perda del so hábitat riberanu.
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Circaetus cinerascens ye una especie d'ave rapaz de la familia Accipitridae nativa del África subsaḥariana.
Circaetus cinerascens (lat. Circaetus cinerascens) - əsl ilanyeyən cinsinə aid heyvan növü.
Ar skoulerer louet(Daveoù a vank) a zo ur spesad evned-preizh, Circaetus cinerascens an anv skiantel anezhañ.
Anvet e voe Circaëtos [sic] cinerascens (kentanv) da gentañ-penn (e 1851) gant an ergerzher hag evnoniour alaman Johann Wilhelm von Müller (1824-1866).
Bevañ a ra diwar naered dreist-holl ha divellkeineged bihan ivez.
Kavout a reer ar spesad en Afrika issahara en un takad hag a ya eus Senegal ha Gambia da gornôg Etiopia, Namibia ha Zimbabwe[1].
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Ar skoulerer louet(Daveoù a vank) a zo ur spesad evned-preizh, Circaetus cinerascens an anv skiantel anezhañ.
Anvet e voe Circaëtos [sic] cinerascens (kentanv) da gentañ-penn (e 1851) gant an ergerzher hag evnoniour alaman Johann Wilhelm von Müller (1824-1866).
El serpentari cuablanc (Circaetus cinerascens) és un ocell de la família dels accipítrids (Accipitridae) que habita sabanes i boscos clars, sovint a prop de corrents fluvials, de l'Àfrica Subsahariana.
El serpentari cuablanc (Circaetus cinerascens) és un ocell de la família dels accipítrids (Accipitridae) que habita sabanes i boscos clars, sovint a prop de corrents fluvials, de l'Àfrica Subsahariana.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Eryr nadroedd llwyd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: eryrod nadroedd llwydion) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Circaetus cinerascens; yr enw Saesneg arno yw Smaller banded snake eagle. Mae'n perthyn i deulu'r Eryr (Lladin: Accipitridae) sydd yn urdd y Falconiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. cinerascens, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r eryr nadroedd llwyd yn perthyn i deulu'r Eryr (Lladin: Accipitridae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Barcud wynepgoch Gampsonyx swainsonii Boda bacsiog Buteo lagopus
_(2926948182).jpg){kind=small}
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Eryr nadroedd llwyd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: eryrod nadroedd llwydion) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Circaetus cinerascens; yr enw Saesneg arno yw Smaller banded snake eagle. Mae'n perthyn i deulu'r Eryr (Lladin: Accipitridae) sydd yn urdd y Falconiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. cinerascens, sef enw'r rhywogaeth.
Der Bandschlangenadler (Circaetus cinerascens) ist ein Greifvogel aus der Gattung der Schlangenadler (Circaetus) innerhalb der Familie der Habichtartigen (Accipitridae). Er bewohnt flussnahe Wälder in großen Teilen Afrikas.
Der Bandschlangenadler ist 55 bis 60 cm groß und wiegt dabei etwa 1100 g. Seine Flügelspannweite beträgt 114 cm.
Der graubraun gefärbte Vogel hat einen großen Kopf und einen kurzen Schwanz. Kopf, Hals und Brust sind dunkel gestreift. Der Unterkörper ist weiß mit hellbraunen Streifen an Bauch und Oberschenkeln. Die Unterseite des Schwanzes weist einen markanten weißen Querstreifen auf, der im Flugbild besonders hervorsticht.[1] Die Augen und die langen Beine sind gelb. Der Hakenschnabel ist schwarz, wobei die Wachshaut eine tiefgelbe Färbung aufweist.
Jungvögel haben blassere und braunere Oberkörper mit weiß umrandeten Federn und sind oftmals vollständig dunkelgrau-braun, wobei die Streifen am Unterkörper fehlen.[2]
Bandschlangenadler leben in sumpfigen Auwäldern, aber sie meiden dichte Wälder.[2][3] Seltener sind sie auch in der Buschsavanne anzutreffen.[4]
Bandschlangenadler jagen hauptsächlich Schlangen – sowohl giftige als auch ungiftige –, Echsen, Frösche, Fische und Insekten, aber auch andere kleine Wirbeltiere, die von einer über dem Baumkronendach gelegenen Ansitzwarte aus erbeutet werden.[3] Sobald sie Beute entdeckt haben, stürzen sie sich vom Ansitz auf Baumstämme, Laub oder Boden.[2] Sie sind Einzelgänger, dabei jedoch nicht besonders scheu.[5] Da sie die meiste Zeit sitzend auf ihrem Ansitz verbringen, werden sie oft nur durch ihre Rufe erkannt.
Sie rufen einerseits ein lautes, hohes „kok-kok-kok-kok-kok“, andererseits geben sie häufig laute absteigende, krächzende Töne von sich. Diese Rufe werden vor allem während des Gleitflugs vorgetragen.[2]
Sie kommen in Afrika in den nördlichen Tropen von Senegal und Gambia nach Osten bis nach Äthiopien und dann weiter nach Süden bis ins südliche Angola und Simbabwe vor, meist westlich des Ostafrikanischen Grabens. In den äquatorialen Wäldern des westlichen Tieflandes fehlen sie jedoch größtenteils.[2][4][5]
Manche recht südlich brütenden Individuen scheinen ihr Brutgebiet im Sommer zu verlassen. Dabei verlagert sich der Populationsschwerpunkt geringfügig nach Norden.[5]
Die Brutsaison des Bandschlangenadlers dauert meist von Dezember bis April, es wurde aber auch über Bruten in den anderen Jahreszeiten berichtet.
Er nistet zwischen Kriechpflanzen und Laub oder in Bäumen, etwa in Akazien, und baut jedes Jahr ein neues kleines Nest aus Ästen, welches gut in der Vegetation verborgen ist. Ein im Mai 1984 gefundenes Nest hatte etwa einen Durchmesser von einem halben Meter und war mit Blättern ausgelegt.
Das Weibchen legt nur ein Ei. Die Brutzeit beträgt 35 bis 55 Tage, wobei hauptsächlich das Weibchen brütet. Das Junge wird von beiden Elternteilen gefüttert und wird nach 10 bis 15 Wochen flügge.[2][3]
Die Verbreitung des Bandschlangenadlers ist lückenhaft und er ist anfällig für den Verlust seines flussnahen Lebensraums,[2] der neben der Abholzung durch Menschen zur Gewinnung von Bauland auch manchmal durch Afrikanische Elefanten beschädigt wird.[3][5] Diese Faktoren bewirken einen Rückgang der Populationszahlen. Trotzdem wird er in der Roten Liste der IUCN als nicht gefährdet (Least Concern) eingestuft. Der Bestand beträgt wahrscheinlich mehr als 10.000 Individuen.[4]
Der Bandschlangenadler (Circaetus cinerascens) ist ein Greifvogel aus der Gattung der Schlangenadler (Circaetus) innerhalb der Familie der Habichtartigen (Accipitridae). Er bewohnt flussnahe Wälder in großen Teilen Afrikas.
The western banded snake eagle (Circaetus cinerascens) is a grey-brown African raptor with a short tail and a large head. Juveniles have paler and browner upper parts than adults, with white-edged feathers. The eagle's head, neck and breast are dark-streaked. The underparts are white with pale brown streaks, mainly on belly and thighs. Subadults may be all dark grey-brown without any streak on underparts. The eyes, ears, and legs are yellow. They have crested chests.
Western banded snake eagles live in woodlands, mainly along rivers, but they avoid dense forests.
Western banded snake eagles mainly hunt snakes, but also other small vertebrates, ambushing from a perch. They drop from the perch to trunk, foliage or ground. They are solitary birds, and very secretive. Due to their sedentary lifestyle, they are often detected only by their calls.
The western banded snake eagle sometimes rises to soar, while it calls above the canon. They utter a loud, high-pitched 'kok-kok-kok-kok-kok'.
They are found in Africa in the northern tropics from Senegal and Gambia east through to Ethiopia and then south to southern Angola and Zimbabwe, mostly west of the Rift Valley, but are mostly absent from the western lowland equatorial forests. They inhabit woodland and forest edges. This is an uncommon bird which is often difficult to spot. Its distribution is patchy and it is vulnerable to loss of its riverine habitat. It feeds primarily on reptiles and amphibians which it captures either on the ground or in trees.
The western banded snake eagle nests among creepers and foliage, making a new nest every year. It builds a small stick-nest, well concealed within vegetation. The female lays only one egg. Incubation may last between 35 and 55 days, mainly by the female. The young fledge from the nest after 10 to 15 weeks.
The western banded snake eagle (Circaetus cinerascens) is a grey-brown African raptor with a short tail and a large head. Juveniles have paler and browner upper parts than adults, with white-edged feathers. The eagle's head, neck and breast are dark-streaked. The underparts are white with pale brown streaks, mainly on belly and thighs. Subadults may be all dark grey-brown without any streak on underparts. The eyes, ears, and legs are yellow. They have crested chests.
La Grizbruna serpentaglo (Circaetus cinerascens) estas granda rabobirdo de Afriko de la familio de Akcipitredoj. Ĝi estas grizbruna afrika rabobirdo kun mallonga vosto kaj granda kapo; el la griza koloro devenas la latina scienca nomo (cindra). Junuloj havas pli palajn kaj brunajn suprajn partojn ol plenkreskuloj, kun blankabordaj plumoj. Kapo, kolo kaj brusto estas malhele striecaj. La subaj partoj estas blankaj kun helbruna strieco, ĉefe en ventro kaj femuroj. Subplenkreskuloj povas esti malhelgrizbrunaj sen strieco en subaj partoj. Okuloj kaj kruroj estas flavaj.
La Grizbruna serpentaglo loĝas en arbaroj, ĉefe ĉeriveraj, sed ili evitas densajn arbarojn kaj ĝangalojn.
La Grizbruna serpentaglo ĉefe ĉasas serpentojn, sed ankaŭ aliajn malgrandajn vertebrulojn, gvatinte el ripozejo. Ili falas de tie al trunko, foliaro aŭ grundo. Tiu specio estas solema birdo, kaj tre sekretema. Pro la malnomada vivostilo (loĝantaj birdoj), ili estas ofte detektataj nur pro siaj alvokoj. Ili havas krestecajn brustojn.
Ili troviĝas en Afriko en la nordaj tropikoj el Senegalio kaj Gambio orienten al Etiopio kaj suden al suda Angolo kaj Zimbabvo, ĉefe okcidente de la orienta Granda Rifto, sed forestas el la okcidentaj ekvatoraj arbaroj de malaltaj teroj. Ili loĝas en arbaroj kaj arbarbordoj. Tiu estas nekomuna birdospecio kiu estas ofte malfacile videbla. Ties distribuado estas makuleca kaj vundebla al habitatoperdo de la preferataj ĉeriveraj arbaroj. Ili manĝas ĉefe reptiliojn kaj amfibiojn kiujn ili kaptas ĉu surgrunde aŭ en arboj.
La Grizbruna serpentaglo foje altiĝas por ŝvebi, dum ĝi elsendas siajn alvokojn. Ili krias altatonan kaj laŭtan 'kok-kok-kok-kok-kok'.
La Grizbruna serpentaglo nestas inter grimpoplantoj kaj foliaro. La Grizbruna serpentaglo faras novan neston ĉiujare. Ili kontruas malgrandan neston el bastonetoj, bone kaŝita en vegetaĵaro. La ino demetas ununuran ovon. Kovado povas daŭri el 35 al 55 tagoj, ĉefe fare de la ino. Elnestiĝo okazas post 10 al 15 semajnoj.
La Grizbruna serpentaglo (Circaetus cinerascens) estas granda rabobirdo de Afriko de la familio de Akcipitredoj. Ĝi estas grizbruna afrika rabobirdo kun mallonga vosto kaj granda kapo; el la griza koloro devenas la latina scienca nomo (cindra). Junuloj havas pli palajn kaj brunajn suprajn partojn ol plenkreskuloj, kun blankabordaj plumoj. Kapo, kolo kaj brusto estas malhele striecaj. La subaj partoj estas blankaj kun helbruna strieco, ĉefe en ventro kaj femuroj. Subplenkreskuloj povas esti malhelgrizbrunaj sen strieco en subaj partoj. Okuloj kaj kruroj estas flavaj.
La culebrera coliblanca o águila culebrera de cola blanca (Circaetus cinerascens)[2][3] es una especie de ave rapaz de la familia Accipitridae nativa de África subsahariana.
Mide en promedio de 60 cm de largo y pesa 1,1 kg. Es de color gris-marrón con la cola corta y la cabeza grande. Los ejemplares jóvenes tienen las partes dorsales de color marrón más pálido que los adultos y las plumas con bordes blancos. La cabeza, el cuello y el pecho están manchados de oscuro. Las partes inferiores son blancas con rayas de color marrón claro, sobre todo en el vientre y los muslos.
Se alimenta principalmente de reptiles y anfibios que caza emboscados desde una percha. Son aves solitarias y muy reservadas. Debido a su estilo de vida sedentario, a menudo son detectadas únicamente por sus llamadas. Su llamada es un fuerte y agudo kok-kok-kok-kok-kok.
Se distribuye en las zonas tropicales septentrionales de África, desde Senegal y Gambia en el oeste, a Etiopía en el este y hasta el sur de Angola y Zimbabue en el sur, sobre todo al oeste del valle del Rift, pero está principalmente ausente en los bosques ecuatoriales de tierras bajas occidentales. Habitan en los bordes de bosques y selvas. Es un pájaro raro a menudo difícil de detectar. Su distribución es irregular y es vulnerable a la pérdida de su hábitat ribereño.
La culebrera coliblanca o águila culebrera de cola blanca (Circaetus cinerascens) es una especie de ave rapaz de la familia Accipitridae nativa de África subsahariana.
Circaetus cinerascens Circaetus generoko animalia da. Hegaztien barruko Accipitridae familian sailkatua dago.
Circaetus cinerascens Circaetus generoko animalia da. Hegaztien barruko Accipitridae familian sailkatua dago.
Jokikäärmekotka (Circaetus cinerascens) on haukkojen heimon käärmekotkien sukuun kuuluva petolintu. Sitä tavataan laajalti Saharan eteläpuolisessa Afrikassa Angolassa, Beninissä, Botswanassa, Burkina Fasossa, Burundissa, Etelä-Sudanissa, Etiopiassa, Gambiassa, Ghanassa, Guineassa, Guinea-Bissaussa, Kamerunissa, Keniassa, Keski-Afrikan tasavallassa, Kongossa, Malawissa, Malissa, Namibiassa, Nigerissä, Nigeriassa, Norsunluurannikolla, Ruandassa, Sambiassa, Senegalissa, Sierra Leonessa, Sudanissa, Tansaniassa, Togossa, Tšadissa, Ugandassa ja Zimbabwessa.[1]
Lajin määräksi arvioidaan 10 000–100 000 yksilöä, mutta se on vähenemässä jokivarsien metsänhakkuiden vuoksi. Sen elinpiiriä ovat subtrooppiset ja trooppiset kosteat alavat metsät, jokivarret mutta myös savannit ja pensaikot sekä viljelysmaat.[3]
Jokikäärmekotka (Circaetus cinerascens) on haukkojen heimon käärmekotkien sukuun kuuluva petolintu. Sitä tavataan laajalti Saharan eteläpuolisessa Afrikassa Angolassa, Beninissä, Botswanassa, Burkina Fasossa, Burundissa, Etelä-Sudanissa, Etiopiassa, Gambiassa, Ghanassa, Guineassa, Guinea-Bissaussa, Kamerunissa, Keniassa, Keski-Afrikan tasavallassa, Kongossa, Malawissa, Malissa, Namibiassa, Nigerissä, Nigeriassa, Norsunluurannikolla, Ruandassa, Sambiassa, Senegalissa, Sierra Leonessa, Sudanissa, Tansaniassa, Togossa, Tšadissa, Ugandassa ja Zimbabwessa.
Lajin määräksi arvioidaan 10 000–100 000 yksilöä, mutta se on vähenemässä jokivarsien metsänhakkuiden vuoksi. Sen elinpiiriä ovat subtrooppiset ja trooppiset kosteat alavat metsät, jokivarret mutta myös savannit ja pensaikot sekä viljelysmaat.
Circaetus cinerascens
Le Circaète cendré (Circaetus cinerascens) est une espèce d'oiseaux de la famille des Accipitridae. D'après le Congrès ornithologique international, c'est une espèce monotypique.
Cet oiseau en Afrique subsaharienne (rare en Afrique centrale, australe et le long de la côte orientale).
Circaetus cinerascens
Le Circaète cendré (Circaetus cinerascens) est une espèce d'oiseaux de la famille des Accipitridae. D'après le Congrès ornithologique international, c'est une espèce monotypique.
L'aquila serpentaria minore (Circaetus cinerascens von Müller, 1851) è un uccello rapace africano della famiglia degli Accipitridi.[2]
Di color grigio-bruno, con coda corta e testa grande. Gli esemplari giovani hanno la parte superiore più chiara e marrone degli adulti, con le estremità delle piume bianca. La testa, il collo e il petto sono striati di scuro. Le parti sottostanti sono bianche con strie marrone chiaro, soprattutto su addome e cosce. Gli esemplari subadulti possono essere interamente grigio-marrone. Gli occhi, le orecchie e le zampe sono gialli.
Sono uccelli solitari e molto riservati. A causa di ciò sono spesso avvistati soltanto per il loro verso. Talvolta si alza in volo, facendo il richiamo 'kok-kok-kok-kok-kok' molto forte.
Il rapace caccia principalmente serpenti, ma anche altri piccoli vertebrati.
Costruisce il proprio nido tra il fogliame e le piante rampicanti, ben mimetizzato con la vegetazione. La femmina depone soltanto un uovo; la cova varia da 35 a 55 giorni, ed è effettuata principalmente della femmina. Il piccolo lascia il nido dopo 10 - 15 settimane.
L'aquila serpentaria minore ha un amio areale che si estende da Senegal e Gambia sin verso l'Etiopia ad est, e a sud sino alla Namibia e allo Zimbabwe.[1]
Vive nelle zone boschive, principalmente lungo i fiumi.
L'aquila serpentaria minore (Circaetus cinerascens von Müller, 1851) è un uccello rapace africano della famiglia degli Accipitridi.
De kleine grijze slangenarend (Circaetus cinerascens) is een vogel uit de familie van havikachtigen (Accipitridae).
De vogel is gemiddeld 60 cm lang en weegt 1,1 kg, de spanwijdte is 1,14 m. Het is een vogel die een 'gezette" indruk maakt. Hij onderscheidt zich van de grijze slangenarend door een lichte streep dwars over de betrekkelijk korte staart en de grote hoeveelheid oranje geel aan de snavelbasis. De vogel kan ook verward worden met de bruine slangenarend, maar die is veel groter en heeft lichtgrijze poten die bij deze slangenarend geel zijn.[2]
Deze soort komt voor van Senegal en Gambia tot westelijk Ethiopië en zuidelijk tot Namibië en Zimbabwe. Het leefgebied bestaat uit open landschappen zoals savanne met verspreid bos en riviergeleidend bos. De vogel mijdt de zone van regenwoud in het Kongogebied. De vogel jaagt vooral op slangen tot ongeveer 75 cm lengte, maar ook op andere reptielen, schildpadden en knaagdieren.[2]
De kleine grijze slangenarend heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de populatie wordt ruw geschat tussen de 10.000 en 100.000 (waarschijnlijk dichter bij de ondergrens). De soort gaat in aantal achteruit. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze slangenarend als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe kleine grijze slangenarend (Circaetus cinerascens) is een vogel uit de familie van havikachtigen (Accipitridae).
Gadożer białopręgi (Circaetus cinerascens) – gatunek ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych. Jest szaro-brązowy, z białymi paskami na brzuchu i udach. Policzki są jasnoszare, ogon czarny, nogi, dziób i oczy żółte. Sterówki mają czarne brzegi. Samice mają ciemniejsze ubarwienie od samców. Osobniki tego gatunku osiągają długość 55-58 cm, a rozpiętość ich skrzydeł wynosi 120-134 cm. Ich waga waha się w okolicach 1,1 kg.
Żyją w lasach i na sawannach urozmaiconych drzewami, w pobliżu rzek lub jezior, pomiędzy równoleżnikami 16°N a 19°S, głównie na wysokościach od 0 do 2 000 m n.p.m. Występują w Afryce subsaharyjskiej. Gadożery białopręgie żywią się gryzoniami, płazami, rybami, jaszczurkami, żółwiami i wężami. Okres godowy trwa przez cały rok, choć gody są nasilone w okresie od grudnia do kwietnia. Samice składają jedno jajo.
Gadożer białopręgi (Circaetus cinerascens) – gatunek ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych. Jest szaro-brązowy, z białymi paskami na brzuchu i udach. Policzki są jasnoszare, ogon czarny, nogi, dziób i oczy żółte. Sterówki mają czarne brzegi. Samice mają ciemniejsze ubarwienie od samców. Osobniki tego gatunku osiągają długość 55-58 cm, a rozpiętość ich skrzydeł wynosi 120-134 cm. Ich waga waha się w okolicach 1,1 kg.
Żyją w lasach i na sawannach urozmaiconych drzewami, w pobliżu rzek lub jezior, pomiędzy równoleżnikami 16°N a 19°S, głównie na wysokościach od 0 do 2 000 m n.p.m. Występują w Afryce subsaharyjskiej. Gadożery białopręgie żywią się gryzoniami, płazami, rybami, jaszczurkami, żółwiami i wężami. Okres godowy trwa przez cały rok, choć gody są nasilone w okresie od grudnia do kwietnia. Samice składają jedno jajo.
Flodormörn[2] (Circaetus cinerascens) är en fågel i familjen hökartade rovfåglar inom ordningen hökfåglar.[3] Den förekommer på savanner och i buskmarker i Afrika söder om Sahara.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Wikispecies har information om Circaetus cinerascens.
Flodormörn (Circaetus cinerascens) är en fågel i familjen hökartade rovfåglar inom ordningen hökfåglar. Den förekommer på savanner och i buskmarker i Afrika söder om Sahara. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Circaetus cinerascens là một loài chim trong họ Accipitridae.[2]
Circaetus cinerascens là một loài chim trong họ Accipitridae.
_(23164729504).jpg)
