Bomarea Mirb. – rodzaj wieloletnich, pnących, ziemnopączkowych roślin zielnych z rodziny krasnolicowatych, obejmujący 122 gatunki występujące w tropikalnej i subtropikalnej Ameryce, od Meksyku i Karaibów do Argentyny, Chile i Paragwaju[3]. Wiele gatunków jest endemitami. Rośliny te, z uwagi na dekoracyjne kwiatostany, znajdują zastosowanie jako rośliny ozdobne. Bogate w skrobię bulwy niektórych gatunków są jadalne.
Nazwa rodzaju została nadana na cześć Jacques'a Valmont de Bomare'a, francuskiego przyrodnika żyjącego w latach 1731 – 1807[4].
Rodzaj został podzielony na 4 podrodzaje:
Pozostałe gatunki, nie zaklasyfikowane do wyżej wymienionych podrodzajów, zgrupowane zostały w nieformalne grupy, takie jak Edulis czy Multiflora.
15 gatunków Bomarea, endemicznych dla Ekwadoru, ujętych zostało w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN w wersji 2010.4., z czego 12 jako zagrożone wyginięciem, w tym:
Głównym zagrożeniem dla tych roślin jest niszczenie i fragmentacja siedlisk związane z wypasem bydła, nieskoordynowaną kolonizacją, przekształcaniem terenów na łąki i plantacje eukaliptusa, wylesianiem i podpaleniami, a także wypieranie przez gatunki inwazyjne[13].
22 gatunki zaliczane do tego rodzaju ujęte są w Czerwonej Księdze Roślin Endemicznych Peru, w tym 3 ze statusem CR (krytycznie zagrożone): Bomarea angustissima, Bomarea campylophylla i Bomarea latifolia. 4 gatunki endemiczne dla Chile uznane zostały za zagrożone wyginięciem według Enciclopedia de la Flora Chilena, wszystkie ze statusem EN (zagrożone). 3 gatunki endemiczne dla Kolumbii uwzględnione zostały w Czerwonej Liście Roślin Kwiatowych Kolumbii, w tym jeden ze statusem VU (narażony)[14].
Bomarea Mirb. – rodzaj wieloletnich, pnących, ziemnopączkowych roślin zielnych z rodziny krasnolicowatych, obejmujący 122 gatunki występujące w tropikalnej i subtropikalnej Ameryce, od Meksyku i Karaibów do Argentyny, Chile i Paragwaju. Wiele gatunków jest endemitami. Rośliny te, z uwagi na dekoracyjne kwiatostany, znajdują zastosowanie jako rośliny ozdobne. Bogate w skrobię bulwy niektórych gatunków są jadalne.
Nazwa rodzaju została nadana na cześć Jacques'a Valmont de Bomare'a, francuskiego przyrodnika żyjącego w latach 1731 – 1807.