Płatonogowate[2], płatonogi (Pygopodidae) – rodzina jaszczurek zaliczanych do Gekkota z rzędu łuskonośnych (Squamata), blisko spokrewnionych z gekonami.
Rodzina obejmuje gatunki występujące w Australia, a gatunki z rodzaju Lialis również w Indonezji[3].
Długość od 15 do 80 cm. Głowa mała, z przodu ostro zakończona, przystosowana do rycia w ziemi, słabo oddzielona od walcowatego tułowia, pokryta dużymi i regularnymi tarczkami. Budowa ciała smukła i wężowata. Ciało pokryte jest małymi łuskami ułożonymi w skośne rzędy. Oczy z przezroczystymi "okularami", utworzonymi ze zrośniętych powiek, i pionowymi źrenicami. Otwory uszne niewielkie lub brak ich wcale. Ubarwienie w różnych odcieniach brązu z ciemnymi plamkami lub paskami. Charakteryzują się brakiem przednich kończyn, namiastką kończyn tylnych są po obu stronach szpary kloakalnej szczątkowe tylne wyrostki przypominające płaty pokryte łuskami. U największych gatunków wynoszą one kilka milimetrów, a u małych są to niekiedy tylko dwie łuski z twardym kolcem.
Płatonogowate zamieszkują środowiska o umiarkowanej suchości np: lasy. Żywią się owadami, pająkami, skorpionami i innymi małymi zwierzętami. Prowadzą nocny tryb życia. Ryją w ziemi korytarze. Są jajożyworodne. Samice większości gatunków składają 2 jaja.
Do rodziny zaliczane są następujące rodzaje[3]:
Płatonogowate, płatonogi (Pygopodidae) – rodzina jaszczurek zaliczanych do Gekkota z rzędu łuskonośnych (Squamata), blisko spokrewnionych z gekonami.