Plectranthus glabratus (Benth.) Alston

Plectranthus glabratus, appelé aussi Germaine faux-coleus^[1], est une espèce de plantes à fleurs de la famille des Lamiaceae. C'est un coléus originaire du sud-ouest de l'Inde.

Description

Plectranthus glabratus est une plante herbacée vivace.

Les feuilles persistantes sont tendres et pubescentes. Elle donne des fleurs violettes.

Le feuillage est aromatique lorsqu'on le froisse. Cette odeur repousse les cerfs et les moustiques^{[réf. nécessaire]}.

Variétés

La variété la plus répandue est celle à feuilles panachées vert et blanc dentelées (variegatus).

Culture

La plante apprécie une exposition en plein soleil et ne supporte pas le gel (Zone USDA: 9-11). En cas d'hiver froid, la partie aérienne disparait en hiver puis repart de souche au printemps. Cultivée en pot, la plante peut passer l'hiver en intérieur dans une zone très lumineuse et en réduisant l'arrosage.

Il se multiplie facilement par bouturage de tête de 15 à 20 centimètres de long quelle que soit la saison^{[réf. nécessaire]}. Attention: la sève des boutures peut tacher^{[réf. nécessaire]}.

Les tiges des plectranthus peuvent atteindre de 45 à 60 cm^{[réf. nécessaire]} si on les laisse pousser librement mais il est recommandé de les maintenir plus courtes en les pinçant régulièrement, de manière à conserver un port bien compact. Cela évite également que la plante ne se dénude trop vite à sa base. Cette plante pousse vigoureusement.

Utilisation

Ornementale. Panier suspendu en raison de ses longs rameaux tombants ou plante de couvert. Cette variété se marie bien avec les géraniums-lierre, les pétunias, héliotropes, les anthémis, bégonias et les coleus.

Classification

Cette espèce a été décrite pour la première fois par le botaniste britannique George Bentham (1800-1884).

Synonymes

Selon Kew Garden World Checklist^[2] :

• Coleus glabratus Benth. (synonyme homotypique)
• Coleus paniculatus Benth.
• Coleus wightii Benth.
• Plectranthus coleoides Benth.
• Majana paniculata (Benth.) Kuntze
• Plectranthus bernardii Doan
• Solenostemon paniculatus (Benth.) Guillaumet & A.Cornet

Notes et références

'Marginata'

'Marginata'

Plektrantus koleusowaty (Plectranthus glabratus (Benth.) Alston) – gatunek rośliny należący do rodziny jasnotowatych. Popularne nazwy: komarzyca, komarnica, kadzidełko. Pochodzi z obszarów tropikalnych; według niektórych źródeł z Wysp Fidżi, Nowej Kaledonii i Australii, według innych z Półwyspu Indyjskiego. Jest uprawiany jako roślina ozdobna, w Polsce głównie jako roślina pokojowa. Łacińska nazwa rodzajowa Plectranthus pochodzi od budowy kwiatów przypominających swoim wyglądem ostrogę.

Morfologia

Łodyga

Dość grube, delikatnie owłosione i purpurowo nabiegłe pędy, które początkowo podnoszą się, potem zwisają. Osiągają długość do 100 cm.

Liście

Pojedyncze, na krótkich ogonkach, szerokojajowate o karbowanych brzegach. Są delikatnie owłosione, mają jasnozielony kolor. U najczęściej uprawianej odmiany 'Marginatus' mają białe obrzeżenia na brzegach blaszki.

Kwiaty

Grzbieciste, dwuwargowe, o budowie typowej dla rodziny jasnotowatych. Mają jasnofioletowy lub biały kolor i wyrastają w okółkach na szczycie pędów tworząc grona o długości 15–20 cm. Są mało ozdobne.

Biologia

Bylina. Kwitnie od lata do jesieni, jednak u nas rzadko tylko zawiązuje nasiona. Cała roślina wydziela nieprzyjemny i dość silny zapach podobny do zapachu bluszczyka kurdybanka. Rozrasta się silnie tworząc gęstą darń. Roślina jest długowieczna, ale co 3-4 lata wymaga odmłodzenia, gdyż starsze okazy stają się brzydkie.

Zastosowanie

Jest dobrą rośliną okrywową, jej walorami ozdobnymi są liście i pokrój. Ze względu na brak mrozoodporności może być jednak uprawiana w gruncie tylko jako roślina jednoroczna. Najczęściej jest hodowana w doniczkach i używana do dekoracji pokojów, balkonów i altan. Silny zapach odstrasza mole i komary, i stąd pochodzi jej popularna nazwa: komarzyca. Może rosnąć w oświetlonej łazience. Dobrze nadaje się jako roślina okrywowa w pojemnikach z innymi, wyższymi roślinami pokojowymi, np. z draceną, figowcem, krotonem. W lecie może być uprawiana w doniczce w nieco zacienionym miejscu w ogrodzie.

Uprawa

• Wymagania. Nie ma specjalnych wymagań co do podłoża, wystarcza mu typowa, próchniczna ziemia z torfem używana dla roślin doniczkowych. Najlepsze jest rozproszone oświetlenie; zbyt silne, bezpośrednie światło słoneczne hamuje przyrost pędów i źle wpływa na wygląd liści. Temperatura pokojowa latem jest odpowiednia, zimą lepiej jest przenieść go do chłodniejszego pomieszczenia. Jest odporny na suche powietrze w mieszkaniach z centralnym ogrzewaniem. Jest zupełnie nieodporny na przemarzanie.
• Sposób uprawy. Wymaga umiarkowanego podlewania, tak aby ziemia zdążyła przeschnąć, zarówno nadmierne, jak i zbyt małe podlewanie jest szkodliwe. Przez lato nawozi się co 3–4 tygodnie nawozami płynnymi, nie dłużej niż do końca sierpnia. Co rok, lub nawet częściej roślinę przesadza się do większej doniczki. Kwiaty i starsze pędy usuwa się, gdyż szpecą roślinę.
• Rozmnażanie. Przez sadzonki pędowe, które łatwo ukorzeniają się w wodzie lub od razu w ziemi, ukorzeniacze są zbędne. Można to robić przez cały rok, najlepszą porą jest jednak wiosna i lato.

Przypisy

Bibliografia

1. Jarosław Rak: Pielęgnowanie roślin pokojowych. Cz. II. Edward Kawecki (zdjęcia). Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1998. ISBN 83-7073-089-2.
2. Tabaza. Plectranthus coleoides. [dostęp 2009-03-29].

Plectranthus glabratus là một loài thực vật có hoa trong họ Hoa môi. Loài này được (Benth.) Alston miêu tả khoa học đầu tiên năm 1931.^[1]

Chú thích

Liên kết ngoài

• Phương tiện liên quan tới Plectranthus glabratus tại Wikimedia Commons
• Dữ liệu liên quan tới Plectranthus glabratus tại Wikispecies