Aconitum anthora ye una planta de la familia de les ranunculacees.
Ye una planta yerbácea perenne con tubérculos soterraños de los que broten los tarmos aéreos. Les fueyes tán fondamente estremaes en lóbulos estrechos cuasi lliniales. Nel ápiz dispónense les flores hermafrodites en curtios recímanos sobre un pedúnculu argutu. Los sépalos son de color mariellu en forma de casquete hemisféricu. El frutu con cinco folículos tien numberoses granes.
Alcuéntrase a esgaya principalmente en montes europees, como nos Alpes o los Cárpatos, según en distintes zones del norte d'Asia. Al igual qu'asocede en toles especies de Aconitum, tien una gran variabilidá, probablemente por cuenta de la hibridación. Floria ente los meses de xunetu y setiembre.
Esta planta ye desaxeradamente tóxica, dosis pequeñes pueden ser mortales, pos contién altisina que ye un principiu activu venenosu.
Indicaciones: Vermífugo, febrífugo, diuréticu, suduífico.[1]
Aconitum anthora, describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 751, nel añu 1753.[2]
Númberu de cromosomes de Aconitum anthora (Fam. Ranunculaceae) y táxones infraespecíficos : 2n=32[3]
Aconitum: nome xenéricu que remanez del griegu antiguu akòniton (= "planta venenosa"). Ello ye que la planta ye conocida pola so alta tosicidá dende l'antigüedá homérica. Esti nome probablemente indicaba una planta venenosa endémica que'l so hábitat yera común ente les roques serrapatoses en delles zones de Grecia. Hai dos raíz que s'atribúin al so nome: akone (= "piedra"), en referencia al so hábitat; y koné (= "matar"), obviamente faciendo referencia a la so tosicidá. Tamién foi utilizáu como un símbolu negativu (maldición o vengación) na mitoloxía de los pueblos mediterráneos. Según otres fontes ( Pliniu'l Vieyu[4]) el nome Aconitum derivar d'un antiguu puertu nel Mar Negru, llamáu "Aconis". El nome científicu anguaño aceptáu ( Aconitum ) foi propuestu por Carl von Linne (1707-1778), biólogu y escritor suecu, consideráu'l padre de la moderna clasificación científica de los organismos vivos, na publicación de Species Plantarum de 1753.
anthora: epítetu llatín que significa "contra thora", per sur propiedaes tóxiques.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Aconitum anthora ye una planta de la familia de les ranunculacees.
