dcsimg
Unresolved name

Glomeromycota

Glomeromycota ( Polish )

provided by wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
 src=
Glomeromycota w komórkach korzeni drzew

Glomeromycota C. Walker & A. Schüßler – gromada (typ) grzybów[1]. Rodzajem typowym dla Glomeromycota jest Glomus Tul. & C. Tul[2]. Znanych jest ok. 200 gatunków zaliczanych do tej gromady, przy czym liczba ta może być wyższa[3].

Biologia i ekologia

Glomeromycota są szeroko rozpowszechnionymi glebowymi grzybami mikoryzowymi. Szacuje się, że tworzą symbiotyczne układy z co najmniej 80% gatunków roślin lądowych. Jest to specyficzny, obligatoryjny dla grzyba typ relacji zwany mikoryzą arbuskularną[3]. Prawdopodobnie jest to najstarszy typ mikoryzy, a koewolucja Glomeromycota i roślin trwa od 450 mln lat[4]. Świadczą o tym skamieniałości arbuskularnych struktur związanych z aglaofitonem, jedną z najstarszych znanych roślin lądowych[5]. W związku z rozpowszechnieniem i długą historią układy symbiotyczne grzybów z tej grupy w znacznej mierze odpowiadają za produktywność gleby[4]. Wchodzenie w układ mikoryzowy z grzybami arbuskularnymi jest dla roślin kosztowne, gdyż szacuje się, że grzyby mogą pozyskać do 20% asymilowanego przez nie węgla. Jednocześnie jednak grzyby ułatwiając przyswajanie biogenów (zwłaszcza fosforu) i zmniejszając obciążenie metalami ciężkimi lub atakami patogenów i pasożytów, zwiększają wzrost roślin i przewagę konkurencyjną[6].

Grzyby z gromady Glomeromycota rozmnażają się przez różnego typu zarodniki, np. chlamydospory[6].

Systematyka

Glomeromycota jest taksonem monotypowym. Należy do niego jedna klasa[7]:

W systemach niewyróżniających tej grupy taksonomicznej jej przedstawiciele zaliczani są (byli) do gromady Zygomycota, związani byli z przedstawicielami rodziny Endogonaceae[6].

Przypisy

  1. Index Fungorum (ang.). [dostęp 2016-05-02].
  2. David S. Hibbett i in. A higher level phylogenetic classification of the Fungi. „Mycological Research”, s. 509–47, 2007 (ang.).
  3. a b Sławomir Kowalczyk: Grzyby i mikoryzy arbuskularne (Glomeromycota) gleb województwa lubuskiego (praca doktorska). Szczecin: Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, 2008. (pol.)
  4. a b Katarzyna Turnau, Anna Jurkiewicz, Barbara Grzybowska. Rola mikoryzy w bioremediacji terenów zanieczyszczonych. „Kosmos”. 2 (51), s. 185–194, 2002. Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika (pol.).
  5. Daniel Schwarzott, Chris Walker, Arthur Schüßler. Glomus, the Largest Genus of the Arbuscular Mycorrhizal Fungi (Glomales), Is Nonmonophyletic ). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 2 (21), s. 190-197. Academic Press. DOI: 10.1006/mpev.2001.1007 (ang.).
  6. a b c Janusz Błaszkowski. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość klasyfikacji arbuskularnych grzybów mikoryzowych. „Kosmos”. 1 (53), s. 17–24, 2004. Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika (pol.).
  7. CABI databases (ang.). [dostęp 2016-04-24].
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Glomeromycota: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL
 src= Glomeromycota w komórkach korzeni drzew

Glomeromycota C. Walker & A. Schüßler – gromada (typ) grzybów. Rodzajem typowym dla Glomeromycota jest Glomus Tul. & C. Tul. Znanych jest ok. 200 gatunków zaliczanych do tej gromady, przy czym liczba ta może być wyższa.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL