El mussol de les Bermudes (Aegolius gradyi) va ser una espècie d'ocell de la família dels estrígids (Strigidae) que habitava les Bermudes. Els fòssils estudiats mostren una espècie semblant al mussol d'Acàdia, amb les potes més robustes i cap més petit.[1] Potser es va extingir ja en època històrica per causes poc aclarades.[2]
El mussol de les Bermudes (Aegolius gradyi) va ser una espècie d'ocell de la família dels estrígids (Strigidae) que habitava les Bermudes. Els fòssils estudiats mostren una espècie semblant al mussol d'Acàdia, amb les potes més robustes i cap més petit. Potser es va extingir ja en època històrica per causes poc aclarades.
De bermudazaaguil (Aegolius gradyi) is een uitgestorven uil die deel uitmaakt van de familie van echte uilen, Strigidae. De soort kwam voor op Bermuda.
Bronnen, noten en/of referentiesWłochatka bermudzka (Aegolius gradyi) – gatunek wymarłego ptaka z rodziny puszczykowatych. Opisany po raz pierwszy w 2012 na podstawie szczątków z Wielkiej Bermudy. Według notatek dawnych kolonialistów, przetrwał do XVII wieku.
Po raz pierwszy gatunek opisał Storrs L. Olson w 2012. Holotyp pochodził z Wilkinson Quarry w Parafii Hamilton na Wielkiej Bermudzie; był to zachowany w całości skok wraz z kilkoma skostniałymi ścięgnami. Znaleziono również kilka paratypów, zarówno na stanowisku znalezienia holotypu, jak i w innych – Convolvulus Cave, Walsingham Cave, Fern Sink Cave, Government Quarry, Sibleys Cave, Admirals Cave i Crystal Cave[2].
Włochatki bermudzkie osiągały mniejsze rozmiary niż włochatki zwyczajne (A. funereus); wymiarami zbliżone były do włochatek małych (A. acadicus), wyróżniały się jednak grubszymi trzonami kości kończyn dolnych. Na podstawie zbadanego materiału kostnego zauważyć można redukcję skrzydeł. Niewielkie rozmiary jednej odnalezionej żuchwy mogą być wynikiem naturalnej zmienności lub świadczyć o stosunkowo niewielkiej głowie włochatek bermudzkich, co mogłoby mieć swoje uzasadnienie. Ze względu na prawdopodobne pożywienie tych ptaków, głównie małe ptaki i jaszczurki, mogły prowadzić dzienny tryb życia, więc większe otwory uszne i oczy nie były im potrzebne[2].
IUCN uznaje włochatkę bermudzką za gatunek wymarły (EX, Extinct) od 2014 roku. Wcześniej nie był uwzględniony w klasyfikacji[3]. Szczątki z Admirals Cave pochodzą sprzed około 80 tys. lat. Najpewniej włochatki bermudzkie przetrwały do XVII wieku. Zachowały się notatki Williama Stracheya, w których wspomina on o sowach, które miały występować na wyspie jeszcze w 1625. W 1623 John Smith zaznaczył, że na wyspie żyły niegdyś małe sowy, ale zostały wytępione lub uciekły. Nie są znane jakiekolwiek inne sowy, które występowałyby na Wielkej Bermudzie, stąd przypuszczać należy, że notatki dawnych kolonialistów odnosiły się właśnie do włochatek bermudzkich. Zdaniem odkrywcy gatunku obarczać winą za wymarcie tych ptaków należy wycinkę palm, cedrów oraz wprowadzenie na wyspę obcych organizmów[2].
Lista wymarłych gatunków za: Maas, P.H.J: Globally Extinct Birds. The Sixth Extinction, 2 stycznia 2017. [dostęp 24 maja 2017].
Włochatka bermudzka (Aegolius gradyi) – gatunek wymarłego ptaka z rodziny puszczykowatych. Opisany po raz pierwszy w 2012 na podstawie szczątków z Wielkiej Bermudy. Według notatek dawnych kolonialistów, przetrwał do XVII wieku.
Bermudapärluggla[2] (Aegolius gradyi) är en utdöd fågel i familjen ugglor inom ordningen ugglefåglar som tidigare förekom på Bermuda.[3] Den är känd från subfossila lämningar och dog troligen ut i början av 1600-talet.[1]
Wikispecies har information om Aegolius gradyi.
Denna artikel behöver bilder. Har du en passande fri bild får du gärna ladda upp den.
Bermudapärluggla (Aegolius gradyi) är en utdöd fågel i familjen ugglor inom ordningen ugglefåglar som tidigare förekom på Bermuda. Den är känd från subfossila lämningar och dog troligen ut i början av 1600-talet.
