Schildvoetigen (Caudofoveata) zijn een klasse weekdieren. Het zijn primitieve zeedieren met een wormachtig uiterlijk en zij hebben geen schelp. De klasse heeft drie families: Chaetodermatidae, Limifossoridae en Prochaetodermatidae. Hiervan zijn 132 soorten beschreven.
Ze hebben een gestrekt lichaam dat geheel door een mantel met cuticula en schubben is bedekt en variëren in lengte van 3 mm tot 14 cm. Achter of rondom de mond ligt een uit één of meer delen bestaand voetschild (graaf- en waarnemingsplaat). De mantelholte is eindstandig met één paar echte bladkieuwen. Het terminaal zintuig is altijd ongepaard. De middendarm is meestal vergezeld van een spijsverteringszak aan de buikzijde. De spieren tussen de mantel en de buikzijde vertonen talrijke gepaarde bundels, die echter vaak rudimentair geworden zijn. De afvoer van de geslachtscellen gebeurt via de afvoergangen van het hartzakje (coelomoducten). De oorspronkelijke gonoducten ontbreken.
Schildvoetigen leven in de zeebodem.
Schildvoetigen zijn van gescheiden geslacht. De eitjes worden vrij in het water bevrucht.
In West-Europa zijn de volgende soorten bekend:
Chaetoderma nitidulum is de enige vertegenwoordiger van de Schildvoetigen die met zekerheid in het Nederlandse deel van de Noordzee voorkomt.
Onderstaande onderverdeling bevat de in de Europese wateren voorkomende beschreven soorten.
Schildvoetigen (Caudofoveata) zijn een klasse weekdieren. Het zijn primitieve zeedieren met een wormachtig uiterlijk en zij hebben geen schelp. De klasse heeft drie families: Chaetodermatidae, Limifossoridae en Prochaetodermatidae. Hiervan zijn 132 soorten beschreven.
