Długoszowe (Osmundidae) – podklasa paproci. Długoszowe to bardzo stara lecz niewielka grupa paproci, znana już w karbonie. Podklasa ta liczy obecne kilkanaście żyjących gatunków. W Polsce zazwyczaj na podmokłych terenach występuje jeden gatunek – długosz królewski (Osmunda regalis), będący pod ochroną. Wszystkie gatunki należą do jednego rzędu (Osmundales - długoszowce) i jednej rodziny długoszowatych (Osmundaceae). Niektórzy przedstawiciele jak np. z rodzaju Leptopteris ma postać niewielkich drzewek o nie rozgałęzionej łodydze, zakończonej pióropuszem liści. Natomiast gatunki z rodzaju długosz – Osmunda ma podobne łodygi, lecz są one całkowicie ukryte w glebie, a nad ziemią znajduje się pióropusz liści.
Długoszowe są zbliżone budową do paproci cienkozarodnikowych. Posiadają podziemne kłącze i kilkakrotnie pierzasto podzielone liście, których górna część ma cechy sporofilowe.
Długoszowe (Osmundidae) – podklasa paproci. Długoszowe to bardzo stara lecz niewielka grupa paproci, znana już w karbonie. Podklasa ta liczy obecne kilkanaście żyjących gatunków. W Polsce zazwyczaj na podmokłych terenach występuje jeden gatunek – długosz królewski (Osmunda regalis), będący pod ochroną. Wszystkie gatunki należą do jednego rzędu (Osmundales - długoszowce) i jednej rodziny długoszowatych (Osmundaceae). Niektórzy przedstawiciele jak np. z rodzaju Leptopteris ma postać niewielkich drzewek o nie rozgałęzionej łodydze, zakończonej pióropuszem liści. Natomiast gatunki z rodzaju długosz – Osmunda ma podobne łodygi, lecz są one całkowicie ukryte w glebie, a nad ziemią znajduje się pióropusz liści.
