Culex penai adolah saikua rangik dari famili Culicidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Diptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Spesies iko mahisok darah dari vertebrata hiduik.
Culex penai adolah saikua rangik dari famili Culicidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Diptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Spesies iko mahisok darah dari vertebrata hiduik.
Culex penai is een muggensoort uit de familie van de steekmuggen (Culicidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1979 door Sirivanakarn.
Bronnen, noten en/of referenties
Culex (Melanoconion) penai – gatunek muchówki z rodziny komarowatych.
Gatunek ten został opisany w 1979 roku przez Sunthorna Sirivanakarna na podstawie holotypowego samca, odłowionego w 1944 w Chapare, w Boliwii i 6 samców odłowionych w 1965 w Ekwadorze[1].
Komar stosunkowo mały, dość jednolicie brązowawy, tylko na tergitach odwłoka z wyraźnymi, jasnymi kropkami. U holotypowego samca rozpiętość skrzydeł wynosi 2,4 mm. Białawe łuski pokrywają głowę i boki śródplecza, brązowawe zaś wierzch śródplecza. Na żyłkach radialnych: R2, R3 i R4+5 występują ciemne, stosunkowo wąskie łuski. Smukły i wydłużony płat dziewiątego tergitu ma rządek 10 drobnych szczecinek przy wewnętrznej krawędzi nasadowej i 4 lub 5 na samym wierzchołku. Płytki boczne edeagusa w widoku bocznym z długim, wąskim i zakrzywionym hakiem nasadowym oraz, w części dystalnej, z kolcowatym wyrostkiem sternalnym i rozwidlonym wyrostkiem tergalnym. W widoku grzbietowym owe płytki odznaczają się słabo zesklerotyzowanym środkiem mostka tergalnego. Ciemna korona wierzchołkowa proktigera zbudowana z 10-12 płaskich, u szczytu ściętych kolców, a paraprokt jest wąski i silnie zesklerotyzowany[1].
Owad znany wyłącznie z Boliwii i Ekwadoru[2][1].
Culex (Melanoconion) penai – gatunek muchówki z rodziny komarowatych.
Gatunek ten został opisany w 1979 roku przez Sunthorna Sirivanakarna na podstawie holotypowego samca, odłowionego w 1944 w Chapare, w Boliwii i 6 samców odłowionych w 1965 w Ekwadorze.
Komar stosunkowo mały, dość jednolicie brązowawy, tylko na tergitach odwłoka z wyraźnymi, jasnymi kropkami. U holotypowego samca rozpiętość skrzydeł wynosi 2,4 mm. Białawe łuski pokrywają głowę i boki śródplecza, brązowawe zaś wierzch śródplecza. Na żyłkach radialnych: R2, R3 i R4+5 występują ciemne, stosunkowo wąskie łuski. Smukły i wydłużony płat dziewiątego tergitu ma rządek 10 drobnych szczecinek przy wewnętrznej krawędzi nasadowej i 4 lub 5 na samym wierzchołku. Płytki boczne edeagusa w widoku bocznym z długim, wąskim i zakrzywionym hakiem nasadowym oraz, w części dystalnej, z kolcowatym wyrostkiem sternalnym i rozwidlonym wyrostkiem tergalnym. W widoku grzbietowym owe płytki odznaczają się słabo zesklerotyzowanym środkiem mostka tergalnego. Ciemna korona wierzchołkowa proktigera zbudowana z 10-12 płaskich, u szczytu ściętych kolców, a paraprokt jest wąski i silnie zesklerotyzowany.
