Dogbane Family

As Apocynaceae son unha familia das dicotiledóneas que inclúe árbores, arbustos, herbas, ou lianas. Moitas especies son grandes árbores que se atopan na selva tropical, e a maioría son de procedencia dos trópicos e os subtrópicos. Algunhas son herbas perennes da zona tépeda. Estas plantas teñen saiba leitosa e moitas especies son velenosas se se inxiren

Taxonomía

A familia, no seu sentido actual, está dividida en 366 xéneros aceptados^[1] (dos 585 descritos^[2] a familia Asclepiadaceae esta agora incluída na de Apocynaceae.) que inclúen unhas 4500-5500 especies aceptadas

Hai cinco subfamilias:

• Rauvolfioideae, 79 xéneros;
• Apocynoideae, 82 xéneros;
• Periplocoideae, 33 xéneros;
• Secamonoideae, 8 xéneros;
• Asclepiadoideae, 164 xéneros.

Distribución

Wrightia antidysenterica.

As especies desta familia distribúense primordialmente nas rexións tropicais:

• Nas selvas e zonas pantanosas de India e Malasia: Árbores de porte pequeno a moi grande de follas perennes, frecuentemente con raíces de contraforte, tales como Alstonia e Dyera.
• No Norte de Australia: Árbores de porte pequeno de folla perenne como Cérbera e Ochrosia.
• Nas selvas de folla caduca de África e India: Árbores de porte pequeno tales como Carissa, Wrightia e Holarrhena.
• Na América tropical, India, Myanmar e Malaisia: Árbores de folla perenne e arbustos, tales como Rauwolfia, Tabernaemontana e Acokanthera.
• En América Central: Plumeria, ou frangipani, cos seus céreas flores de cor branca ou rosáceo e doces fragrancias.
• En América do Sur, África e Madagascar: Moitas lianas tales como Landolphia.
• Na rexión Mediterránea: Nerium, coa ben coñecida adelfa, o arbusto (Nerium oleander). Tamén as vincas (Vinca major e Vinca minor).
• En América do Norte: Apocynum inclúe Apocynum cannabinum, unha fonte tradicional de fibra.

Características

As follas son simples, normalmente decusadas, ou verticiladas; carecendo de estípulas. As flores son normalmente espectaculares, simétricamente radiais (actinomorfica), reunidas en inflorescencias cimosas ou racemosas (raramente en fascículos ou solitarias). Son hermafroditas, con (cáliz de 5 lóbulos) ou sen sépalos. As inflorescencias son terminais ou axiales. Os estames están insertos no interior do tubo da corola. O ovario está normalmente situado na parte superior.

A froita é unha drupa, ou baga, unha cápsula ou un folículo.

Fitoquímica

As apocináceas teñen as seguintes características fitoquímicas: Presentan na maioría das veces alcaloides carbolínicos e outros alcaloides indólicos. Detectáronse iridoides nalgúns xéneros (Plumeria, Rauwolfia e Allamanda) Tamén presentan proantocianidinas, cianidina e delfinidina. Poden presentar kaempferol e/ou quercetina. Atopouse ácido ursólico. Os azucres son transportados como sacarosa ou como oligosacáridos. A fisioloxía C3 reportouse en Apocynum, Nerium, Pachypodium, Plumeria e Rhazya. O metabolismo CAM foi reportado directamente en Carissa (non-suculenta) e Pachypodium.^[3]

Usos

Algunhas plantas desta familia tiveron unha importancia económica no pasado.

Os xéneros Carpodinus, Landolphia, Hancornia, Funtumia e Mascarenhasia foron unha fonte secundaria de caucho.

O mollo leitoso da Namibia Pachypodium foi usado como veleno para impregnar as puntas das frechas.

Os xéneros seguintes son plantas ornamentais: Amsonia (estrela azul), Nerium (adelfa), Vinca (pervinca), Carissa, Allamanda (trompeta dourada), Plumeria (frangipani), Thevetia (noz afortunada), Mandevilla (flor da sabana).

Rauvolfia cafra é a "árbore da Quinina", de Suráfrica. Rauvolfia serpentina ou "raíz de serpe" da India fornece os alcaloides reserpina e rescinamina.

Algúns son fontes de drogas, tales como glicosida, relacionado co funcionamento do corazón: Acokanthera, Apocynum, Cérbera, Nerium, Thevetia e Strophanthus.

O xénero Apocynum usouse como fonte de fibras polos nativos americanos.

Sinonimia

• Asclepiadaceae,
• Carissaceae,
• Cerberaceae,
• Cryptostegiaceae,
• Cynanchaceae,
• Ophioxylaceae,
• Pacouriaceae,
• Periplocaceae,
• Plumeriaceae,
• Stapeliaceae,
• Vincaceae e
• Willughbieaceae.

Notas

Véxase tamén