Marşansiyakimilər (lat. Marchantiaceae) - Marşansiya sırasına aid fəsilə.
Marşansiyakimilər fəsiləsinin səciyyəvi xüsusiyyəti qapalı havadaşıyıcı kameraların, ixtisaslaşmış arxeqoni və anteridinin, qısa ayaqcıqlı sporoqoninin və sporoqonidə elaterlərin olmasıdır.
Bu fəsilə 16 cinsə ayrılır. Ən geniş yayılmış cinsi marşansiya (Marchantia) 52 növlə təmsil olunur. Bu cinsin polimorf marşansiya (M.polymorpha) növü kosmopolit olub, Yer kürəsinin hər yerində rast gəlinir. [1]
Marşansiyakimilər (lat. Marchantiaceae) - Marşansiya sırasına aid fəsilə.
Marşansiyakimilər fəsiləsinin səciyyəvi xüsusiyyəti qapalı havadaşıyıcı kameraların, ixtisaslaşmış arxeqoni və anteridinin, qısa ayaqcıqlı sporoqoninin və sporoqonidə elaterlərin olmasıdır.
Bu fəsilə 16 cinsə ayrılır. Ən geniş yayılmış cinsi marşansiya (Marchantia) 52 növlə təmsil olunur. Bu cinsin polimorf marşansiya (M.polymorpha) növü kosmopolit olub, Yer kürəsinin hər yerində rast gəlinir.
Marchantiaceae és una família dins de les Marchantiophyta de l'ordre de les marcancials (ordre d'hepàtiques tal·loses de ramificació dicotòmica, amb gametangis pedicel·lats i esporangis sèssils). Dins de la família s'hi han descrit els gèneres Bucegia Marchantia, Neohodgsonia i Preissia.
Marchantiaceae és una família dins de les Marchantiophyta de l'ordre de les marcancials (ordre d'hepàtiques tal·loses de ramificació dicotòmica, amb gametangis pedicel·lats i esporangis sèssils). Dins de la família s'hi han descrit els gèneres Bucegia Marchantia, Neohodgsonia i Preissia.
Die Marchantiaceae sind eine Familie von Lebermoosen aus der Ordnung der Marchantiales mit knapp 40 Arten.
Der Aufbau des Thallus ähnelt dem eines bifazialen Laubblattes. Es gibt eine obere, bedeckende Zellschicht mit Atemporen, darunter Atemhöhlen, ein Assimilationsparenchym, eine untere Zellschicht, die mit Rhizoiden, häufig auch mit Ventralschuppen besetzt ist. Beide Strukturen dienen der Wasseraufnahme. Die Atemporen diehen dem Gasaustausch zwischen Thallus und Atmosphäre. Sie können als einfache Öffnungen ausgebildet sein, oder ein tonnenförmiges Gebilde darstellen. Wenn die Zellen durch Wasserverlust an Turgor verlieren, fällt die Tonne zusammen und verschließt die Öffnung, so verringert sich der weitere Wasserverlust (vgl. Stomata der Gefäßpflanzen).
Von einigen Vertretern ist vegetative Vermehrung bekannt. Marchantia bildet runde Brutbecher auf der Thallusoberseite. Die Brutkörper werden in den Bechern gebildet und vom Regen ausgeschwemmt.
Die Geschlechtsorgane werden meist getrenntgeschlechtlich auf schirmchenförmigen Gebilden (Gametangiophoren) gebildet, deren Höhe von sitzend bis 10 cm reicht. Die Antheridien werden eingesenkt an der Oberseite von scheibenförmigen Antheridiophoren gebildet, die Archegonien an der Unterseite der schirmchenförmigen Archegoniophoren. Für die Befruchtung ist es nötig, dass die Spermatozoiden durch Regen von den Antheridiophoren zu den Archegoniophoren verfrachtet werden.
Der Sporogon ist praktisch ungestielt und sehr klein. Bei Marchantia sitzt er an der Unterseite des Archegoniophors und öffnet sich mit Längsrissen.
Entstehung der Brutkörper
Antheridienständer
weiblicher Gametophyt und Sporophyt
Thallus in Aufsicht und Querschnitt
Die Familie Marchantiaceae umfasst folgende Gattungen mit zusammen knapp 40 Arten[1]:
Die Marchantiaceae sind eine Familie von Lebermoosen aus der Ordnung der Marchantiales mit knapp 40 Arten.
Marchantiaceae is a family of liverworts in order Marchantiales. It contains a single genus Marchantia.
Until recently, three genera were included in the Marchantiaceae:[2][3]
However, the genera Bucegia and Preissia have since been merged into Marchantia, leaving only the single genus in the family.[4]
A number of additional genera have been moved to other families:
Marchantiaceae is a family of liverworts in order Marchantiales. It contains a single genus Marchantia.
Marchantiaceae es una familia de Marchantiophytas en el orden de Marchantiales. Comprende 7 géneros aceptados y uno pendiente con 104 especies descritas y de estas, solo 50 aceptadas.[1]
La familia fue descrita por John Lindley y publicado en A Natural System of Botany 412. 1836.[2]
Marchantiaceae es una familia de Marchantiophytas en el orden de Marchantiales. Comprende 7 géneros aceptados y uno pendiente con 104 especies descritas y de estas, solo 50 aceptadas.
Helvikulised (Marchantiaceae) on lehthelviksammalde klassi kuuluv sugukond.
Helvikulised (Marchantiaceae) on lehthelviksammalde klassi kuuluv sugukond.
Marchantiaceae, porodica jetrenjarnica u redu Marchantiales. Ime je dobila po rodu Marchantia. Postoji 7 rodova.[1]
Marchantiaceae, porodica jetrenjarnica u redu Marchantiales. Ime je dobila po rodu Marchantia. Postoji 7 rodova.
Marchantiaceae adalah suku dari lumut hati dalam ordo Marchantiales.
Marchantiaceae adalah suku dari lumut hati dalam ordo Marchantiales.
As Marchantiaceae são uma família dentro da superdivisão Bryophyta, que compreende as plantas terrestres avasculares – briófitas. As características das briófitas que permitem sua diferenciação são ausência de vasos condutores (xilema e floema) e ciclo de vida com alternância de gerações heteromórfica, com gametófito maior e duradouro e esporófito diminuto e temporário. São classificadas em 3 filos: Marchantiophyta (hepáticas), Bryophyta (musgos) e Anthocerophyta (antóceros).
O filo Marchantiophyta é conhecido como filo das hepáticas, e compreende plantas pequenas, que vivem em ambientes úmidos e sombreados, assim como em solos queimados. Dentro deste filo está contida a família Marchantiaceae, cujo gênero tipo é Marchantia.
São plantas do tipo talosa, que se mantém aderidas a superfície do substrato e possuem ramificação dicotômica. O talo possui uma face dorsal fotossintetizante e uma face ventral pouco pigmentada. A porção fotossintetizante do talo é apresentada como areolada, com o interior formado por câmaras e um poro central sem células guarda verdadeiras. Este poro é utilizado para absorção de CO₂ e trocas gasosas.
A reprodução assexuada ocorre por meio da formação de gemas em conceptáculos. Os conceptáculos são estruturas de reprodução especializadas que produzem as gemas. As gemas são geralmente dispersas pela água e podem dar origem a um novo organismo. Já a reprodução sexuada ocorre com alternância de gerações heteromórfica, com presença de um gametófito haploide e esporófito diploide. Os esporângios consistem em uma base, um ramo/ seta e uma cápsula. Dentro dessas capsulas estão contidos esporos haploides com elatérios, estruturas que funcionam como catapultas e auxiliam na dispersão dos esporos. Os gametas, também haploides, serão produzidos em gametângios heteromorfos, sendo o masculino, anteridióforo, com o topo em forma de disco e o feminino, arquegonióforo, com o topo em forma de guarda-chuvas.
As espécies encontradas no Brasil são: Marchantia berteroana (Lehm. & Lindenb), Marchantia breviloba (A.Evans), Marchantia chenopoda (L.), Marchantia paleacea (Bert), Marchantia papillata (Raddi) e Marchantia polymorpha (L.).[1]
No Brasil é confirmado que a família Marchantiaceae é encontrada no Sul, Sudeste, Centro-Oeste e Norte, com representantes do gênero Marchantia. Os domínios de ocorrência são Amazônia, Cerrado, Mata Atlântica, Pantanal, podendo ser encontradas em vegetações como área antrópica, campo limpo, cerrado (lato sensu), floresta ciliar ou galeria, floresta de terra firme, floresta ombrófila e floresta ombrófila mista.[1]
Estudos moleculares recentes indicam mudanças taxonômicas dentro da família Marchantiaceae. A família, que anteriormente continha 5 gêneros (Bucegia, Dumortiera, Marchantia, Neohodgsonia e Preissia), foi reformulada. Os gêneros Dumortiera e Neohodgsonia foram excluídos da família, sobrando apenas Marchantia, Bucegia e Preissia. Após tais modificações, um novo estudo, conduzido por Villarreal et al (2015) define Marchantia como único gênero monofilético, com Bucegia e Preissia sendo sinônimos genéricos.[2]
As Marchantiaceae são uma família dentro da superdivisão Bryophyta, que compreende as plantas terrestres avasculares – briófitas. As características das briófitas que permitem sua diferenciação são ausência de vasos condutores (xilema e floema) e ciclo de vida com alternância de gerações heteromórfica, com gametófito maior e duradouro e esporófito diminuto e temporário. São classificadas em 3 filos: Marchantiophyta (hepáticas), Bryophyta (musgos) e Anthocerophyta (antóceros).
O filo Marchantiophyta é conhecido como filo das hepáticas, e compreende plantas pequenas, que vivem em ambientes úmidos e sombreados, assim como em solos queimados. Dentro deste filo está contida a família Marchantiaceae, cujo gênero tipo é Marchantia.
Lungmossväxter[1] (Marchantiaceae[2]) är en familj av bladmossor. Lungmossväxter ingår i ordningen Marchantiales.[2][3] Enligt Catalogue of Life omfattar familjen Marchantiaceae 7 arter[2].
Släkten enligt Catalogue of Life[2] och Dyntaxa[3]:
Wikimedia Commons har media som rör Lungmossväxter.
Wikispecies har information om Marchantiaceae.
Lungmossväxter (Marchantiaceae) är en familj av bladmossor. Lungmossväxter ingår i ordningen Marchantiales. Enligt Catalogue of Life omfattar familjen Marchantiaceae 7 arter.
Släkten enligt Catalogue of Life och Dyntaxa:
Bucegia lungmossor PreissiaНа таломі маршанцієвих є продихи бочкоподібної форми. Черевні луски розташовані в два і більше рядів. Клітини з олійними тільцями в таломі розташовані поодиноко. Антеридій та архегоній — на підставках.
У родині виділяють три роди, у флорі України — два.
Marchantiaceae là một họ rêu trong bộ Marchantiales.[1]
Bài viết liên quan đến bộ rêu Marchantiales này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
Marchantiaceae là một họ rêu trong bộ Marchantiales.
우산이끼과(Marchantiaceae)는 우산이끼목에 속하는 우산이끼 과의 하나이다.[1]
다음은 2015년 빌라레알(Villarreal) 등의 연구에 기초한 우산이끼목의 계통 분류이다.[2]
우산이끼목
