The Anthocerotaceae is the only family of hornworts in the order Anthocerotales.[3]
Anthocerotaceae es una familia de plantas no vasculares perteneciente a la división Anthocerotophyta.[1]
La familia fue descrita por Barthélemy Charles Joseph Dumortier y publicado en Analyse des Familles de Plantes 68. 1829.[2]
Anthocerotaceae es una familia de plantas no vasculares perteneciente a la división Anthocerotophyta.
Kõdersamblalised (Anthocerotaceae) on kõdersammalde klassi kuuluv sugukond.
Kõdersamblalised (Anthocerotaceae) on kõdersammalde klassi kuuluv sugukond.
La famille des Anthocerotaceae est une famille de bryophytes (mousses et hépatiques) de l’ordre des Anthocerotales.
Selon BioLib (4 mars 2019)[2] et NCBI (4 mars 2019)[3] :
Selon Catalogue of Life (4 mars 2019)[4] :
Selon Tropicos (4 mars 2019)[1] (Attention liste brute contenant possiblement des synonymes) :
La famille des Anthocerotaceae est une famille de bryophytes (mousses et hépatiques) de l’ordre des Anthocerotales.
Anthocerotaceae, biljna porodica iz razreda Anthocerotopsida koja se sastoji od pet rodova i čini samostalni red Anthocerotales. Ime porodice i reda dolazi po rodu Anthoceros a pripada mu 88 priznatih vrsta.[1]
Anthocerotaceae, biljna porodica iz razreda Anthocerotopsida koja se sastoji od pet rodova i čini samostalni red Anthocerotales. Ime porodice i reda dolazi po rodu Anthoceros a pripada mu 88 priznatih vrsta.
Hnýfilmosaætt (fræðiheiti Anthocerotaceae) er ætt mosa.
Kynliður flatt, grænt, kvíslgreint þal án vefjaskíptingar sem verður oft stjörnulaga. Rætlingar á neðra borði. Varafrumur á neðra borði og stundum einnig á efra borði. Undir þeim eru hol sem oftast eru fyllt af bláþörungum af ættkvíslinni Nostoc. Egghirslur stakar í yfirborði þals. Eftir fijóvgun vex þalið umhverfis egghlrsluhálsinn og myndar sívalning utan um neðsta hluta gróhirslunnar. Fijóhirslur oftast nokkrar saman í holum í þalinu. í hverri frumu er ein stór, græn plata í stað grænukorna. Engir olíudropar. Fótur stór, kúlulaga eða lauklaga, er inni í þali kynliðarins[2].
Gróhirsla upprétt, græn eða grænbiún, Iöng og mjó, homlaga, vex lengi neðan frá, nær snemma langt upp úr kynliðnum. Í miðju gróhirslu er miðsúla sem ekki nær alveg upp í gegnum gróhirsluna. í kringum hana er gróiýmið. Þar myndast gró og gormfrumur. Gormfrumur oftast úr fleiri en einni frumu. Eiginlegir gormar eru ekki í þeim. Gormfrumur gjörólíkar gróunum. Gró gulleit eða svartleit. Gróin eru ekki kúlulaga. Öðrum megin eru þau kúpt en hinum megin líkjast þau þrihyrndum píramíða. Séu f)ögur gró sett saman mynda þau kúlu. Yst í gróhirslunni er 4-5 frumna þykkur veggur. í ysta laginu eru frumur með grænum plötum og varafrumur[2].
Til Hnýfilmosaætta teljast 3 ættkvíslir með samtals allt að 100 tegundir[3]:
Á Íslandi er bara 1 tegund af þessum mosum[4] — Hverahnýfill (Phaeoceros carolinianus (Michx) Prosk.).
Hnýfilmosaætt (fræðiheiti Anthocerotaceae) er ætt mosa.
Anthocerotaceae è una famiglia di piante appartenente all'ordine Anthocerotales
A família Anthocerotaceae está contida na divisão das Anthocerotophytas (antóceros), que por sua vez está dentro do grupo das briófitas. Assim como as demais briófitas, os antóceros diferem das plantas vasculares justamente por não terem tecido vascular verdadeiro e terem a fase gametofítica como dominante no ciclo de vida.
Como estão dentro da divisão das Anthocerotophytas, sua morfologia básica consiste em uma estrutura “talosa” clorofilada, cujos rizoides são unicelulares. Além disso, em algumas espécies de antóceros podemos visualizar que todas as células, assim como células apicais e reprodutivas de várias briófitas, apresentam um grande plastídio apenas. De maneira geral, o esporófito é formado por um pé, que cresce em cima do gametófito; um meristema intercalar, região de crescimento com células indiferenciadas; e uma capsula que produz esporos. Algumas das características de Antocerotaceae são sinapomorfias de Anthocerotophytas:
- Pseudo-elatérios: Os pseudo-elatérios são dispersores de esporos, localizados nas capsulas dos esporos. Eles alteram sua forma de acordo com a presença de água.
- Meristema intercalar na base do esporófito: É uma região, localizada entre o pé e a capsula, de concentração de células indiferenciadas que promovem o crescimento da capsula com a formação de novas células. Com isso ele promove um aumento na produção de esporos pois este produz a capsula.
- Columela: Auxilia na sustentação da capsula.
- Seu esporófito tem um formato taloso e é fotossintetizante (tem estômatos), portanto eles são independentes do gametófito, mantendo-se vivos por mais tempo. Dependendo da relação de Anthocerotophyta com outras plantas terrestres, essa característica em particular pode ser uma sinapomorfia de Anthocerotophyta + Plantas vasculares.[1]
Um fato curioso que pode ser observado tanto em antóceros quanto em hepáticas é que a mitose apresenta características entre as algas verdes clorofiladas e as plantas vasculares, sugerindo que a ausência de centríolos nas plantas foi persistente nos diversos estágios evolutivos.
Apesar de compartilharem com os musgos a presença de estômatos, os dos antóceros não são capazes de abrir e fechar como os dos musgos, provavelmente sendo essa uma característica ancestral. Além disso foi sugerido que essa característica de seus estômatos está relacionada com a desidratação para a abertura da deiscência valvar. A presença de estômatos em antóceros e musgos é também considerado como um importante elo evolutivo com as plantas vasculares.
O ciclo de vida básico dos Anthoceros segue o padrão de Briófitas. Ele compreende a formação de um gametófito (n) masculino e feminino , que vão produzir, respectivamente, anterídeos e arquegonio, estruturas responsáveis pela produção de gametas. Os gametas masculinos serão carregados pela água, obrigatóriamente, até encontrarem o gameta feminino no arquegonio, formando assim um zigoto (2n). Esse zigoto por sua vez vai formar um esporófito (2n) que produzirá um esporângio, que formará esporos (n) por meio de meiose. Os esporos vão formar novos gametófitos, reiniciando assim o ciclo.
Anthoceratophytas representam um grupo chave para o entendimento da forma das plantas.[2] Recentes analises moleculares colocam as Anthocerotophytas como grupo irmão das plantas vasculares, sendo uma possível apomorfia compartilhada entre elas é que o esporófito é fotossintetizante.
São aproximadamente 300 espécies distribuídas no mundo, sendo que o gênero Anthoceros, que contém 83 espécies, é frequentemente encontrado no solo e em rochas, principalmente de regiões tropicais do mundo,[3] e incluem nove espécies na India[4] e cinco espécies no Japão.[5]
No Brasil são encontrados 6 gêneros e 11 espécies, sendo 3 endêmicas. São ausentes na caatinga.
Simpson, Michael G. Plant Systematics. 2.ed. Academic Press. 1953. 740 p.
Flora do Brasil 2020 em construção. Jardim Botânico do Rio de Janeiro. Disponível em: http://floradobrasil.jbrj.gov.br/>. Acesso em: 22 Jan. 2017
Це переважно рослини з пластинчастим розгалуженим таломом, недиференційованим на тканини. Талом прилягає до субстрату. Клітини талому та спорогону антоцеротових здебільшого з пластинчастими хлоропластами та піреноїдами. Спорогон видовжений, без ніжки, з обгорткою при основі та меристемою. Ризоїди гладкостінні.
У родині є 3 роди, понад 300 видів, що поширені переважно у тропіках. В Україні є три види у двох родах, що зустрічаються на вологих глинистих ґрунтах, на полях, обабіч доріг.
Anthocerotaceae là một họ rêu duy nhất trong bộ Anthocerotales.[3][4]
Anthocerotaceae là một họ rêu duy nhất trong bộ Anthocerotales.
Anthocerotaceae Dumort. corr. Trevis. emend Hässel
РодыАнтоцеротовые (лат. Anthocerotaceae) — семейство мохообразных растений, входящее в одноимённые монотипные порядок Anthocerotales и класс Anthocerotopsida.
В состав семейства включают следующие роды[1]:
Антоцеротовые (лат. Anthocerotaceae) — семейство мохообразных растений, входящее в одноимённые монотипные порядок Anthocerotales и класс Anthocerotopsida.
В состав семейства включают следующие роды:
Anthoceros typus — Антоцерос Folioceros — Фолиоцерос Sphaerosporoceros — Сфероспороцерос
뿔이끼과(Anthocerotaceae)는 뿔이끼목(Anthocerotales)에 속하는 유일한 뿔이끼류 과이다.[3]