Przesiąkra okółkowa (Hydrilla verticillata (L. f.) Royle) – gatunek rośliny z rodziny żabiściekowatych (Hydrocharitaceae), jedyny przedstawiciel monotypowego rodzaju przesiąkra (Hydrila Rich. Mém. Cl. Sci. Math. Inst. Natl. France 1811(2): 9, 61, 76. 1814). Roślina występuje w Eurazji i Afryce, jako inwazyjna także w Ameryce Północnej i Południowej, na Nowej Zelandii[2]. W Europie jest gatunkiem rzadkim, w Polsce znanym z kilkudziesięciu stanowisk w północno-wschodniej i północno-zachodniej części kraju, spośród których potwierdzone zostały w ostatnich latach tylko nieliczne na Pojezierzu Suwalskim[3].
Gatunek występuje w postaci szybko rozprzestrzeniających się populacji masowych i w wielu obszarach stanowi z tego powodu duży problem w gospodarce rybackiej, rolnej (jako chwast upraw ryżu), utrudnia także żeglugę[4]. Liczba chromosomów 2n = 32[5].
Jeden z 8 rodzajów wyróżnianych w obrębie podrodziny Hydrilloideae wchodzącej w skład rodziny żabiściekowatych (Hydrocharitaceae), która należy z kolei do rzędu żabieńcowców (Alismatales)[1].
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa jednoliścienne (Liliopsida Brongn.), podklasa żabieńcowe (Alismatidae Takht.), nadrząd Alismatanae Takht., rząd żabiściekowce (Hydrocharitales Dumort.), podrząd Alismatineae Engl., rodzina żabiściekowate (Hydrocharitaceae Juss.), podrodzina Hydrilloideae Luerss., plemię Hydrilleae Horan., rodzaj przesiąkra (Hydrilla Rich.)[6].
W Polsce gatunek uznawany jest za zagrożony:
Od 2014 roku gatunek podlega ścisłej ochronie gatunkowej[10]
Gatunek charakterystyczny dla Ass. Hydrilletum verticillatae[11].
W Ameryce Północnej jest gatunkiem inwazyjnym.
Przesiąkra okółkowa (Hydrilla verticillata (L. f.) Royle) – gatunek rośliny z rodziny żabiściekowatych (Hydrocharitaceae), jedyny przedstawiciel monotypowego rodzaju przesiąkra (Hydrila Rich. Mém. Cl. Sci. Math. Inst. Natl. France 1811(2): 9, 61, 76. 1814). Roślina występuje w Eurazji i Afryce, jako inwazyjna także w Ameryce Północnej i Południowej, na Nowej Zelandii. W Europie jest gatunkiem rzadkim, w Polsce znanym z kilkudziesięciu stanowisk w północno-wschodniej i północno-zachodniej części kraju, spośród których potwierdzone zostały w ostatnich latach tylko nieliczne na Pojezierzu Suwalskim.