Paroząb śniady (Didymodon luridus Hornsch.) – gatunek mchu należący do rodziny płoniwowatych (Pottiaceae Schimp.).
W Polsce podawany m.in. z województwa śląskiego[3] i Bieszczadów Zachodnich[4].
Gatunek dwupienny, kilkuletni. Puszki zarodni występują rzadko, zimą[5]. Na terenie Bieszczadów nie obserwowano sporogonów[4].
Gatunek światłolubny, mezofilny, kalcyfilny[4]. W Bieszczadach występuje w zbiorowiskach epilitycznych, powyżej górnej granicy lasu, maksymalnie do 1200 m n.p.m.[4] Rośnie na wilgotnych skałach, kamieniach i murach, na przykład w lasach czy wokół budynków. Może też rosnąć na płytkiej glebie, a także na kamieniach i korzeniach drzew w strefach zalewowych rzek, jak również na wilgotnym piasku wydm[5].
Synonimy: Barbula imbricata Herrnst. & Heyn.[2], Barbula lurida Hornsch.[4] (nazwa uznana przez The Plant List za odrębny gatunek), Barbula trifaria[5] (Hedw.) Mitt. (nazwa uznana przez The Plant List za odrębny gatunek).
Gatunek został wpisany na czerwoną listę mchów województwa śląskiego z kategorią zagrożenia „DD” (o nieokreślonym zagrożeniu, wymagające dokładniejszych danych, stan na 2011 r.)[3], tę samą kategorię otrzymał w Bieszczadach[4]. W 2001 r. na Słowacji również nadano mu kategorię „DD”, zaś w 2005 r. w Czechach kategorię „LR” (o niskim stopniu zagrożenia)[3].
Stanowiska w Bieszczadach występujące na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego objęte są ochroną[4].
Paroząb śniady (Didymodon luridus Hornsch.) – gatunek mchu należący do rodziny płoniwowatych (Pottiaceae Schimp.).
Didymodon luridus là một loài rêu trong họ Pottiaceae. Loài này được Hornsch. mô tả khoa học đầu tiên năm 1827.[1]
Didymodon luridus là một loài rêu trong họ Pottiaceae. Loài này được Hornsch. mô tả khoa học đầu tiên năm 1827.