Cladonia stellaris, és una espècie de liquen del gènere Cladonia
Té una distribució boreal i quasi circumpolar també arriba a la península Ibèrica on és molt rar.
Adopta una forma esfèrica i té un color verdós clar, groc pàlid o blanquinós. Les branques són primes i de secció circular. Està molt ramificat. Arriba a fer uns 10 cm d'alt.
És similar a Cladonia portentosa (Dufour) Coem. però aquesta no té un contorn arrodonit.
Es fa servir en arranjaments florals
= Guía de Campo de los Líquenes, musgos y Hepáticas Volkmar Wirth y otros. OMEGA.(2004)
Cladonia stellaris, és una espècie de liquen del gènere Cladonia
Té una distribució boreal i quasi circumpolar també arriba a la península Ibèrica on és molt rar.
Adopta una forma esfèrica i té un color verdós clar, groc pàlid o blanquinós. Les branques són primes i de secció circular. Està molt ramificat. Arriba a fer uns 10 cm d'alt.
És similar a Cladonia portentosa (Dufour) Coem. però aquesta no té un contorn arrodonit.
Dutohlávka horská (Cladonia stellaris) je ekologicky důležitý druh lišejníku, který tvoří na zemi husté porosty v rozsáhlých oblastech severních a polárních regionů kolem cirkumpolárního severu. Lišejník je sobem a karibem preferován jako potravinový zdroj během zimních měsíců, má tak důležitou roli jako regulátor cyklů živin a mikrobiologických společenství. Jako mnoho jiných lišejníků, je užíván lidmi přímo pro jeho chemické vlastnosti. Mnoho z jeho sekundárních metabolitů je antimikrobiální, má také ojedinělé použití po sklizni, kdy je prodáván jako falešné stromy pro železniční modeláře. Cladonia stellaris tvoří husté porosty keříčkovitého vzhledu, je jak terestrický, ale také epigeický, protože roste na povrchu holé půdy či štěrku. Jako většina jiných lišejníků roste pomalu. Při příznivých podmínkách přirůstá průměrně méně jak 0,5 cm ročně . Liší se od podobných druhů Cladonia rangiferina a Cladonia arbuscula v tom, že tvoří mnohem více zřetelné polštáře, mající tvar záplat a při pohledu shora se zdá, že má hustější větvení.
V tomto článku byl použit překlad textu z článku Cladonia stellaris na anglické Wikipedii.
Dutohlávka horská (Cladonia stellaris) je ekologicky důležitý druh lišejníku, který tvoří na zemi husté porosty v rozsáhlých oblastech severních a polárních regionů kolem cirkumpolárního severu. Lišejník je sobem a karibem preferován jako potravinový zdroj během zimních měsíců, má tak důležitou roli jako regulátor cyklů živin a mikrobiologických společenství. Jako mnoho jiných lišejníků, je užíván lidmi přímo pro jeho chemické vlastnosti. Mnoho z jeho sekundárních metabolitů je antimikrobiální, má také ojedinělé použití po sklizni, kdy je prodáván jako falešné stromy pro železniční modeláře. Cladonia stellaris tvoří husté porosty keříčkovitého vzhledu, je jak terestrický, ale také epigeický, protože roste na povrchu holé půdy či štěrku. Jako většina jiných lišejníků roste pomalu. Při příznivých podmínkách přirůstá průměrně méně jak 0,5 cm ročně . Liší se od podobných druhů Cladonia rangiferina a Cladonia arbuscula v tom, že tvoří mnohem více zřetelné polštáře, mající tvar záplat a při pohledu shora se zdá, že má hustější větvení.
Cladonia stellaris or the star-tipped cup lichen[1] is an ecologically important species of cup lichen that forms continuous mats over large areas of the ground in boreal and arctic regions around the circumpolar north. The species is a preferred food source of reindeer and caribou during the winter months,[2][3][4] and it has an important role in regulating nutrient cycling and soil microbiological communities.[5] Like many other lichens, Cladonia stellaris is used by humans directly for its chemical properties, as many of the secondary metabolites are antimicrobial (e.g., Usnic acid), but it also has the unique distinction of being harvested and sold as 'fake trees' for model train displays.[6] It is also used as a sound absorber in interior design.[7] The fungal portion of Cladonia stellaris, known as a mycobiont, protects the lichen from lichenivores, superfluous solar radiation, and other kinds of stressors in their ecosystem.[8]
Cladonia stellaris is described as mat-forming and fruticose (shrub-like) in appearance, and as terrestrial, terricolous, or epigeic, because it grows on the surface of bare soil or gravel. Like most other lichens, Cladonia stellaris grows slowly, averaging less than 0.5 cm per year under good conditions.[9]
This species differs from the similar Cladonia rangiferina and Cladonia arbuscula in that it forms much more distinct cushion-shaped patches, and appears to have denser branching when viewed from above.[10]
Cladonia stellaris or the star-tipped cup lichen is an ecologically important species of cup lichen that forms continuous mats over large areas of the ground in boreal and arctic regions around the circumpolar north. The species is a preferred food source of reindeer and caribou during the winter months, and it has an important role in regulating nutrient cycling and soil microbiological communities. Like many other lichens, Cladonia stellaris is used by humans directly for its chemical properties, as many of the secondary metabolites are antimicrobial (e.g., Usnic acid), but it also has the unique distinction of being harvested and sold as 'fake trees' for model train displays. It is also used as a sound absorber in interior design. The fungal portion of Cladonia stellaris, known as a mycobiont, protects the lichen from lichenivores, superfluous solar radiation, and other kinds of stressors in their ecosystem.
Cladonia stellaris is described as mat-forming and fruticose (shrub-like) in appearance, and as terrestrial, terricolous, or epigeic, because it grows on the surface of bare soil or gravel. Like most other lichens, Cladonia stellaris grows slowly, averaging less than 0.5 cm per year under good conditions.
This species differs from the similar Cladonia rangiferina and Cladonia arbuscula in that it forms much more distinct cushion-shaped patches, and appears to have denser branching when viewed from above.
Cladonia stellaris estas likeno el la familio kladoniacoj kiu loĝas en la senarbara tundro de la Arkto, precipe en Sameio, Kanado kaj Norda Rusio. Ĝi estas nutraĵo por boacoj.
Cladonia stellaris es un tipo de liquen en forma de bola, fijo al sustrato, con un color verdoso claro, amarillo pálido o blanquecino. Las ramas son delgadas y sección circular. Está muy ramificado. Tiene una altura de unos 10 cm
Se distribuye desde las regiones árticas hasta la región mediterránea. Muy rara en la Península ibérica.
Se le puede confundir con la especie Cladonia portentosa (Dufour) Coem. aunque esta última no tiene un contorno redondeado.
Datos: Q2079766
Multimedia:
Especies: Cladonia stellaris
Cladonia stellaris es un tipo de liquen en forma de bola, fijo al sustrato, con un color verdoso claro, amarillo pálido o blanquecino. Las ramas son delgadas y sección circular. Está muy ramificado. Tiene una altura de unos 10 cm
Se distribuye desde las regiones árticas hasta la región mediterránea. Muy rara en la Península ibérica.
Se le puede confundir con la especie Cladonia portentosa (Dufour) Coem. aunque esta última no tiene un contorno redondeado.
Alpi põdrasamblik (Cladonia stellaris; sünonüümid Cladina stellaris (Opiz) Brodo, Cladonia alpestris) on põdrasambliku perekonda kuuluv samblikuliik.
Alpi põdrasamblik kasvab parasvöötmes, lähisarktikas ja arktikas, moodustades suurtel maa-aladel maapinnal pidevaid mättaid. Pinnase suhtes ei ole ta valiv. Ta suudab kasvada paljal pinnasel ja isegi kruusal. Sellepärast on tal tähtis roll pinnase viljakamaks muutmises. Talvekuudel on alpi põdrasamblik põhjapõtrade peamine toit.
Alpi põdrasamblik on helekollakat värvi põõsasjas peamiselt maapinnal kasvav samblik. Talle on iseloomulikud tipuosas tugevasti harunevad talluseharud, mille tõttu moodustuvad samblikupõõsad on kuplilise vormiga. Nagu enamik teisigi samblikke, kasvab ta aeglaselt, isegi soodsates oludes vähem kui 5 mm aastas. Ta näeb välja nagu harilik põdrasamblik, aga haruneb veelgi tihedamalt ja moodustab veelgi selgemini eristuvaid mättaid.
Eestis on ta tavaline. Kõige omasem on ta valgusküllastes männikutes, kus pinnas on nii toitainetevaene, et rohttaimed ei suuda seal kasvada.
Alpi põdrasambliku kogumik
Alpi põdrasamblik
Alpi põdrasamblik (Cladonia stellaris; sünonüümid Cladina stellaris (Opiz) Brodo, Cladonia alpestris) on põdrasambliku perekonda kuuluv samblikuliik.
Alpi põdrasamblik kasvab parasvöötmes, lähisarktikas ja arktikas, moodustades suurtel maa-aladel maapinnal pidevaid mättaid. Pinnase suhtes ei ole ta valiv. Ta suudab kasvada paljal pinnasel ja isegi kruusal. Sellepärast on tal tähtis roll pinnase viljakamaks muutmises. Talvekuudel on alpi põdrasamblik põhjapõtrade peamine toit.
Alpi põdrasamblik on helekollakat värvi põõsasjas peamiselt maapinnal kasvav samblik. Talle on iseloomulikud tipuosas tugevasti harunevad talluseharud, mille tõttu moodustuvad samblikupõõsad on kuplilise vormiga. Nagu enamik teisigi samblikke, kasvab ta aeglaselt, isegi soodsates oludes vähem kui 5 mm aastas. Ta näeb välja nagu harilik põdrasamblik, aga haruneb veelgi tihedamalt ja moodustab veelgi selgemini eristuvaid mättaid.
Eestis on ta tavaline. Kõige omasem on ta valgusküllastes männikutes, kus pinnas on nii toitainetevaene, et rohttaimed ei suuda seal kasvada.
Alpi põdrasambliku kogumik
Alpi põdrasamblik
Palleroporonjäkälä (Cladonia stellaris) on torvijäkälien sukuun kuuluva hidaskasvuinen pensasjäkälä.
Palleroporonjäkälä muodostaa harmaita tai kellahtavia palleroita. Se kasvaa 5–15 senttimetriä korkeaksi.
Palleroporonjäkälä kasvaa kuivilla mäntykankailla, kallioilla ja tunturipaljakalla. Se on mantereinen laji ja sitä kasvaa koko Suomessa, mutta se on aika harvinainen saaristossa ja poronhoitoalueella. Sitä tavataan myös muualla Euroopassa, Aasiassa ja Pohjois-Amerikassa.
Palleroporonjäkälää käytetään koristeena kukka-asetelmissa ja seppeleissä. Sitä käytetään myös porojen lisäruokintaan. Ennen vanhaan palleroporonjäkälää laitettiin ikkunalasien väliin kosteutta keräämään. Jäkälän keruu tehdään käsin ja se on keskittynyt Pohjois-Pohjanmaan ja Kainuun alueille. Jäkälä on kuivana helposti murenevaa ja niinpä sitä poimitaankin vain sateen tai kastelun jälkeen. [2][3] Pienoismalleissa voidaan käyttää palleroporonjäkälää kuvaamaan puuta tai pensasta, mikäli se on mittakaavaan sopiva.[4]
Palleroporonjäkälä (Cladonia stellaris) on torvijäkälien sukuun kuuluva hidaskasvuinen pensasjäkälä.
Cladonie étoilée, Lichen à caribou
Cladonia stellaris ou Cladonie étoilée ou encore Lichen à caribou est une espèce de lichen formant de vastes tapis sur le sol des régions boréales et arctiques. Tout comme les espèces proches et en particulier Cladonia rangiferina, elle constitue une source de nourriture privilégiée pour les rennes durant l'hiver[1].
Cladonie étoilée, Lichen à caribou
Cladonia stellaris ou Cladonie étoilée ou encore Lichen à caribou est une espèce de lichen formant de vastes tapis sur le sol des régions boréales et arctiques. Tout comme les espèces proches et en particulier Cladonia rangiferina, elle constitue une source de nourriture privilégiée pour les rennes durant l'hiver.
Cladonia stellaris (Opiz) Pouzar & Vezda (1971) è una specie di lichene appartenente al genere Cladonia, dell'ordine Lecanorales.
Il nome deriva dal latino stellaris, stellare, simile ad una stella, per la forma della parte terminale del podezio.
Il tallo primario di questa specie si presenta crostoso all'aspetto, e spesso non è proprio presente. I podezi sono abbondantemente ramificati in tutte la direzioni, non hanno cortex e la loro parte terminale ha forma emisferica.[1]
Presente in alta montagna, può formare estesi tappeti su roccia.
Pressoché cosmopolita, è stata rinvenuta in particolare nelle seguenti località:
In Italia è estremamente rara: nel Veneto settentrionale, in varie valli del Trentino-Alto Adige, nelle valli lombarde al confine col Trentino, in Valle d'Aosta, nelle zone alpine del Piemonte al confine francese.[2]
Questa specie attualmente appartiene alla sezione Cladina, più comunemente conosciuti come licheni delle renne[3] e al 2008 non presenta forme, sottospecie e varietà.
Cladonia stellaris (Opiz) Pouzar & Vezda (1971) è una specie di lichene appartenente al genere Cladonia, dell'ordine Lecanorales.
Il nome deriva dal latino stellaris, stellare, simile ad una stella, per la forma della parte terminale del podezio.
Kvitkrull (Cladonia stellaris) er ein lavart i slekta begerlav (Cladonia) som blir rekna til gruppa reinlav. Kvitkrull veks på bakken med 5-15 cm høge podetier. Den manglar horisontal thallus. Fargen er gulkvit til lys gul og den er rikt greina. Greinspissane peikar i alle retningar og dannar tette og avrunda toppar. Kvitkrull er vanleg over heile landet med unnatak av dei ytste kyststroka. Arten er relativt meir vanleg enn lys reinlav og grå reinlav i Sør-Noreg. Han skil seg frå desse andre artane ved at han er forgreina til alle kantar, noko som gjev han ein puteaktig utsjånad.[1]
Kvitkrull er viktig som næring for rein. Spesielt vinterstid i Sør-Noreg utgjer den ein vesentleg del av foret. Rein har ein særs tilpassa flora av mikroorganismar i fordøyinga som gjer at den kan fordøye opptil 80-90 % av karbohydratane i laven. Nemninga «kumose» om kvitkrull tyder på at han òg har vore nytta som tilleggsfor til storfe. Drøvtyggarar utanom rein kan utnytte opptil 40-50 % av karbohydratane.
Kvitkrull blir brukt å bruka kvitkrull til pynt, til dømes som del av juleoppsatsar eller i gravkransar. Laven blir sanka i store mengder til dekorasjonsformål, spesielt i indre delar av austlandet (Hedmark).
Eit svensk namn på kvitkrull er fönsterlav. Dette viser til at han historisk har vore brukt i rommet mellom inner- og ytterglaset i vindauge til å samla opp fukt.
Kvitkrull (Cladonia stellaris) er ein lavart i slekta begerlav (Cladonia) som blir rekna til gruppa reinlav. Kvitkrull veks på bakken med 5-15 cm høge podetier. Den manglar horisontal thallus. Fargen er gulkvit til lys gul og den er rikt greina. Greinspissane peikar i alle retningar og dannar tette og avrunda toppar. Kvitkrull er vanleg over heile landet med unnatak av dei ytste kyststroka. Arten er relativt meir vanleg enn lys reinlav og grå reinlav i Sør-Noreg. Han skil seg frå desse andre artane ved at han er forgreina til alle kantar, noko som gjev han ein puteaktig utsjånad.
Kvitkrull (Cladonia stellaris) er en lav i slekten begerlav (cladonia) som tilhører gruppen reinlav. Den vokser på bakken med 5-15 cm høye podetier, og mangler horisontal thallus. Fargen er gulhvit til lys gul og den er rikt grenet. Grenspissene peker i alle retninger og danner tette og avrundede topper. Kvitkrull er vanlig over hele landet med unntak av de ytterste kyststrøk. Relativt mer vanlig enn lys reinlav og grå reinlav i Sør-Norge.
Kvitkrull har stor betydning som næring for rein. Spesielt vinterstid i Sør-Norge utgjør den en vesentlig del av fôret. Rein har en spesielt tilpasset flora av mikroorganismer i fordøyelsen som gjør at den kan fordøye opptil 80-90 % av karbohydratene i laven. Betegnelsen ”kumose” på kvitkrull indikerer at den også har vært benyttet som tilleggsfor til storfe. Drøvtyggere utenom rein kan utnytte opptil 40-50 % av karbohydratene.
Kvitkrull sankes også i store mengder til dekorasjonsformål og eksport[1], spesielt i indre deler av østlandet (Hedmark)
Krog, Hildur/Østhagen, Haavard/Tønsberg, Tor: "Lavflora. Norske busk- og bladlav", Oslo 1994, ISBN 82-00-41445-0
Denne biologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Kvitkrull (Cladonia stellaris) er en lav i slekten begerlav (cladonia) som tilhører gruppen reinlav. Den vokser på bakken med 5-15 cm høye podetier, og mangler horisontal thallus. Fargen er gulhvit til lys gul og den er rikt grenet. Grenspissene peker i alle retninger og danner tette og avrundede topper. Kvitkrull er vanlig over hele landet med unntak av de ytterste kyststrøk. Relativt mer vanlig enn lys reinlav og grå reinlav i Sør-Norge.
Kvitkrull har stor betydning som næring for rein. Spesielt vinterstid i Sør-Norge utgjør den en vesentlig del av fôret. Rein har en spesielt tilpasset flora av mikroorganismer i fordøyelsen som gjør at den kan fordøye opptil 80-90 % av karbohydratene i laven. Betegnelsen ”kumose” på kvitkrull indikerer at den også har vært benyttet som tilleggsfor til storfe. Drøvtyggere utenom rein kan utnytte opptil 40-50 % av karbohydratene.
Kvitkrull sankes også i store mengder til dekorasjonsformål og eksport[1], spesielt i indre deler av østlandet (Hedmark)
Chrobotek alpejski, chrobotka alpejska (Cladonia stellaris (Opiz) Pouzar & Vězda) – gatunek grzybów z rodziny chrobotkowatych (Cladoniaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cladonia, Cladoniaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1823 r. Philipp Opiz nadając mu nazwę Cenomyce stellaris. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 1971 r. Pouzar i Vězda, przenosząc go do rodzaju Cladonia[1].
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
Plecha pierwotna zawiera glony protokokkoidalne, jest skorupiasta i bardzo wcześnie zanika. Plechę wtórną tworzą puste w środku krzaczkowate podecja o wysokości 2-10(15 cm). Mają pilśniowatą i nie pokrytą korą powierzchnię o barwie białawej, żółtawej lub szarozielonawej. Gałązki mają grubość 0,5-2,5 mm, rozgałęziają się najczęściej 4-dzielnie, a w miejscach rozgałęzień znajduje się otworek. Brak pędu głównego, wszystkie gałązki są takie same i wielokrotnie poczwórnie rozgałęzione, wskutek czego tworzą gęsty i mniej więcej kulisty krzaczek. Charakterystyczną cechą jest to, że końcówki gałązek nie brunatnieją. Reakcje barwne: podecja PD -, K -[4].
Brązowe owocniki typu apotecjów lecideowych pojawiają się bardzo rzadko na szczycie gałązek. Mają średnicę 0,2-0,5 mm. W jednym worku powstaje po 8 jednokomórkowych i bezbarwnych askospor o rozmiarach 10-14 × 3-4,5 μm. Na szczytach gałązek występują także pyknidia z czerwoną i galaretowatą substancją w środku[4].
Na półkuli północnej jest szeroko rozprzestrzeniony, występuje tutaj głównie na obszarach o klimacie zimnym i arktycznym oraz w górach. Na półkuli południowej występuje tylko w Andach w Chile[5]. W opracowaniu Czerwona lista roślin i grzybów Polski jest zaliczony do kategorii grzybów zagrożonych wymarciem (EN)[6]. W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej[7].
W Polsce występuje tylko w północnej i wschodniej części, oraz w górach od regla górnego po piętro halne. Jest dość rzadki. Rośnie na ziemi, na torfowiskach wysokich oraz w borach chrobotkowych[4].
Chrobotek alpejski, chrobotka alpejska (Cladonia stellaris (Opiz) Pouzar & Vězda) – gatunek grzybów z rodziny chrobotkowatych (Cladoniaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.
Fönsterlav (Cladonia stellaris) är en lav som hör till den grupp inom släktet bägarlavar som brukar kallas för renlavar (tidigare Cladina). Den växer ofta tillsammans med två andra renlavar, gulvit renlav (Cladonia arbuscula) och grå renlav (Cladonia rangiferina), på hällmarker och sandig skogsmark. Fönsterlaven skiljer sig från de andra två arterna genom att den är allsidigt förgrenad, medan de andra två arternas grenar är riktade åt ett håll. Fönsterlaven får därigenom ett kuddlikt utseende.[4]
Laven har fått sitt namn av att den förr sattes i utrymmet mellan ytter- och innanfönster för att samla upp fukt. Idag är det vanligt att fönsterlav används som dekoration i julgrupper och begravningskransar. Den saluförs ofta under handelsnamnet vitmossa.[4] Taxonomiskt är vitmossa dock namnet på ett släkte av bladmossor, Sphagnum.[4][5]
Renlavar har betydelse som renföda. Renar föredrar visserligen grå och gulvit renlav framför fönsterlav, men fönsterlaven spelar ändå en viktig roll som vinterföda.[6]
Lavar växer långsamt och kan påverkas negativt av insamling. Därför ingår det inte i den svenska allemansrätten att plocka lavar eller mossor i stora mängder till försäljning. Fönsterlaven är dock inte fridlyst.[7][8] I den finländska strafflagen är mossor och lavar explicit undantagna från allemansrätten.[9]
Wikimedia Commons har media som rör Fönsterlav.
Wikispecies har information om Cladonia stellaris.
Fönsterlav (Cladonia stellaris) är en lav som hör till den grupp inom släktet bägarlavar som brukar kallas för renlavar (tidigare Cladina). Den växer ofta tillsammans med två andra renlavar, gulvit renlav (Cladonia arbuscula) och grå renlav (Cladonia rangiferina), på hällmarker och sandig skogsmark. Fönsterlaven skiljer sig från de andra två arterna genom att den är allsidigt förgrenad, medan de andra två arternas grenar är riktade åt ett håll. Fönsterlaven får därigenom ett kuddlikt utseende.
Тіло кущисте матове 1,3–2 см заввишки. Кольору від білувато-сірого до світло-сірувато-зеленого. До субстрату не прикріплений. Гілочки рясно розгалужені.
Розмножується нестатевим (пікноконідіями та фрагментами слані) та статевим шляхом.
Арктика. Зустрічається у Південній Азії (Китай, Непал), Північній Америки та Гренландії.
Включений до третього видання Червоної книги України (2009 р.).
Cladonia stellaris (Opiz) Pouzar & Vezda, 1971
Синонимы
Кладония звездчатая (лат. Cladonia stellaris) — вид лишайников рода Кладония (Cladonia) семейства Кладониевые (Cladoniaceae).
Таллом горизонтальный, накипной, быстро исчезает. Подеции (вторичный таллом) 5—30 см высотой, от беловато- до желтовато-серого цвета, густо разветвлённые, образуют куполовидные кустики. Апикальные веточки короткие, толстые, звездообразно расположенные, внутри красного цвета.
Апотеции тёмно-коричневые, встречаются редко. Размножение — преимущественно вегетативное: пикноконидиями и фрагментами слоевища, реже — спорами[2][3].
Обитает на песчаных почвах, склонах дюн[2].
В России встречается в европейской части, Западной Сибири и Восточной Сибири, на Дальнем Востоке и Урале. За рубежом обитает в зарубежной Европе и Азии, Северной Америке, Гренландии[2].
Применяется для получения усниновой кислоты и как антимикробное средство[4].
Вид занесен в Красные книги Липецкой и Воронежской областей, в Красную книгу Мордовии, Красную книгу Санкт-Петербурга и Красную книгу Москвы. Растёт в ряде охраняемых природных территорий России[5].
Кладония звездчатая (лат. Cladonia stellaris) — вид лишайников рода Кладония (Cladonia) семейства Кладониевые (Cladoniaceae).
