dcsimg

Erbsenstreulinge ( German )

provided by wikipedia DE

Die Erbsenstreulinge (Pisolithus) sind eine Pilzgattung aus der Familie der Hartbovistverwandten (Sclerodermataceae). Sie gehören trotz ihrer äußeren Form in die Ordnung der Dickröhrlingsartigen (Boletales). Die Typusart ist Pisolithus arenarius.

Merkmale

Die Erbsenstreulinge bilden auf der Erdoberfläche aufsitzende (epigäische), unregelmäßig keulenförmige bauchpilzartige Fruchtkörper, die am Grund stielartig verlängert sind und in kräftige Rhizomorphen auslaufen. Die Peridie ist derb, braun und glatt, während der Reifung der Fruchtkörper wird sie brüchig und zerfällt schließlich unregelmäßig. Die Gleba füllt nur den oberen Teil des Fruchtkörpers aus, die die Basidien enthaltenden Teile der Gleba sind durch sterile Adern voneinander getrennt und bilden später erbsenförmige Körperchen, die Pseudoperidien, die zuletzt pulverförmig zerfallen.

Lebensweise

Die Arten der Gattung Erbsenstreulinge leben als Ektomykorrhizapartner in Wurzelsymbiose mit verschiedenen Laub- und Nadelbäumen.

Arten

Die Gattung wurde früher als monotypisch betrachtet, heute werden jedoch mindestens 14 Arten anerkannt[1], davon 5 in Europa[1][2], eine davon (Pisolithus albus agg.) gehört in ein noch nicht endgültig geklärtes Artenaggregat, welches ursprünglich in Australien beheimatet ist, durch Eucalyptus-Pflanzungen aber nach Asien (China, Thailand), Afrika (Marokko, Senegal), Nordamerika (USA) und Europa (Spanien) verschleppt wurde[1]. Mit Pisolithus microcarpus wurde eine weitere, mit Eucalyptus vergesellschaftete Art nach Marokko eingeschleppt, ist demnach auch in Europa zu erwarten[1]. Die Bestimmung ist nur eingeschränkt mit klassischen Methoden möglich, jedoch ist die Barcoding-Region ITS hier sehr gut geeignet, um Arten voneinander anhand der DNA-Sequenzen zu unterscheiden[1].

Verbreitung

Die Gattung ist fast weltweit verbreitet und kommt von den Tropen bis in die gemäßigten und borealen Bereiche vor.

Bedeutung

Der Gemeine Erbsenstreuling (auch Böhmische Trüffel genannt) ist ein beliebter Gewürzpilz.

Quellen

Literatur

  • German Josef Krieglsteiner (Hrsg.), Andreas Gminder, Wulfard Winterhoff: Die Großpilze Baden-Württembergs. Band 2: Ständerpilze: Leisten-, Keulen-, Korallen- und Stoppelpilze, Bauchpilze, Röhrlings- und Täublingsartige. Ulmer, Stuttgart 2000, ISBN 3-8001-3531-0.
  • A. Bollmann, A. Gminder, P. Reil: Abbildungsverzeichnis europäischer Großpilze. 4. Auflage. Gattungs-CD. Schwarzwälder Pilzlehrschau, Hornberg 2007,
  • A. Bresinski, H. Dörfelt: Verbreitung und Ökologie ausgewählter Makromyceten Deutschlands. (2). In: Zeitschrift für Mykologie. Band 74, Nr. 1, März 2008.

Einzelnachweise

  1. a b c d e Katerina Rusevska, Mitko Karadelev, Cherdchai Phosri, Margarita Dueñas, M. Teresa Telleria, Roy Watling, María P. Martín: DNA barcoding is an effective tool for differentiating Pisolithus species from Macedonia. In: Mycotaxon. Band 130, 2015, S. 1007–1016, doi:10.5248/130.1007.
  2. María P. Martín, Fátima Durán, Cherdchai Phosri,Roy Watling: A new species of Pisolithus from Spain. In: Mycotaxon. Band 124, 2013, S. 149–154, doi:10.5248/124.149.

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Erbsenstreulinge: Brief Summary ( German )

provided by wikipedia DE

Die Erbsenstreulinge (Pisolithus) sind eine Pilzgattung aus der Familie der Hartbovistverwandten (Sclerodermataceae). Sie gehören trotz ihrer äußeren Form in die Ordnung der Dickröhrlingsartigen (Boletales). Die Typusart ist Pisolithus arenarius.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Pisolithus

provided by wikipedia EN

Pisolithus is a genus of fungi within the family Sclerodermataceae (suborder Sclerodermatineae).[2] The type species, P. arenarius, is now known to be synonymous with P. arhizus.[3]

Species

As accepted by Species Fungorum;[4]

Former species (all Sclerodermataceae family);[4]

  • P. arenarius var. novozeelandicus Henn. (1894) = Pisolithus arhizus
  • P. australis (Lév.) E. Fisch. (1900) = Pisolithus arhizus
  • P. crassipes (DC.) J. Schröt. (1889) = Pisolithus arhizus
  • P. tinctorius (Pers.) Coker & Couch (1928) = Pisolithus arhizus
  • P. tinctorius' f. clavatus (Nees) Pilát (1958) = Pisolithus arhizus
  • P. tinctorius f. conglomeratus (Fr.) Pilát (1958) = Pisolithus arhizus
  • P. tinctorius f. olivaceus (Fr.) Pilát (1958) = Pisolithus arhizus
  • P. tinctorius f. pisocarpium (Fr.) Pilát (1958) = Pisolithus arhizus
  • P. tinctorius f. tuberosus (P. Micheli ex Fr.) Pilát (1958) = Pisolithus arhizus
  • P. tinctorius f. turgidus (Fr.) Pilát (1958) = Pisolithus arhizus
  • P. tuberosus (P. Micheli ex Fr.) Migula (1912) = Pisolithus arhizus
  • P. turgidus (Fr.) Migula (1912) = Pisolithus arhizus

References

  1. ^ "Pisolithus Alb. & Schwein. 1805". MycoBank. International Mycological Association. Retrieved 2010-11-23.
  2. ^ Binder M, Hibbett DS (2006). "Molecular systematics and biological diversification of Boletales". Mycologia. 98 (6): 971–81. doi:10.3852/mycologia.98.6.971. PMID 17486973.
  3. ^ "Pisolithus arhizus (Scop.) Rauschert". Species Fungorum. CAB International. Retrieved 2010-11-23.
  4. ^ a b "Pisolithus - Search Page". www.speciesfungorum.org. Species Fungorum. Retrieved 8 January 2023.
  5. ^ Kanchanaprayudh J, Zhou Z, Yomyart S, Sihanonth P, Hogetsu T, Watling R (2003). "A new species, Pisolithus abditus, an ectomycorrhizal fungus associated with dipterocarps in Thailand". Mycotaxon. 88: 463–7.
  6. ^ "Pisolithus aurantioscabrosus". Malaysia Biodiversity Information System (MyBIS). Retrieved 2022-10-06.
  7. ^ Martín MP, Durán F, Phosri C, Watling R (2013). "A new species of Pisolithus from Spain". Mycotaxon. 124: 149–54. doi:10.5248/124.149.
  8. ^ Leonard PL, McMullan-Fisher SJ, Lebel T (2013). "Pisolithus croceorrhizus P. Leonard & McMullan-Fisher sp nov from Queensland, Australia and New Caledonia" (PDF). Australasian Mycologist. 31: 25–9.
  9. ^ Thomas SR, Dunstan WA, Dell B, Trappe JM, Malajczuk N (2003). "Pisolithus hypogaeus sp. nov.: a hypogeous representative of the genus Pisolithus from Western Australia". Mycotaxon. 87: 405–10.
  10. ^ Reddy MS, Singla S, Natarajan K, Senthilarasu G (2005). "Pisolithus indicus, a new species of ectomycorrhizal fungus associated with Dipterocarps [corrected] in India". Mycologia. 97 (4): 838–43. doi:10.3852/mycologia.97.4.838. PMID 16457353.
  11. ^ Phosri C, Martin MP, Suwannasai N, Sihanonth P, Watling R (2012). "Pisolithus: a new species from southeast Asia and a new combination". Mycotaxon. 120: 195–208. doi:10.5248/120.195.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Pisolithus: Brief Summary

provided by wikipedia EN

Pisolithus is a genus of fungi within the family Sclerodermataceae (suborder Sclerodermatineae). The type species, P. arenarius, is now known to be synonymous with P. arhizus.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Pisolithus ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Pisolithus es un género de hongos dentro de la familia Sclerodermataceae (suborden Sclerodermatineae).[2]​ La especie tipo, P. arenarius, ahora se conoce como sinónimo de P. arhizus.[3]

Especies

Referencias

  1. Binder M, Hibbett DS (2006). «Molecular systematics and biological diversification of Boletales». Mycologia 98 (6): 971-81. PMID 17486973. doi:10.3852/mycologia.98.6.971.
  2. Kanchanaprayudh J, Zhou Z, Yomyart S, Sihanonth P, Hogetsu T, Watling R (2003). «A new species, Pisolithus abditus, an ectomycorrhizal fungus associated with dipterocarps in Thailand». Mycotaxon 88: 463-7.
  3. Leonard PL, McMullan-Fisher SJ, Lebel T (2013). «Pisolithus croceorrhizus P. Leonard & McMullan-Fisher sp nov from Queensland, Australia and New Caledonia» (PDF). Australasian Mycologist 31: 25-9.
  4. Martín MP, Durán F, Phosri C, Watling R (2013). «A new species of Pisolithus from Spain». Mycotaxon 124: 149-54. doi:10.5248/124.149.
  5. Phosri C, Martin MP, Suwannasai N, Sihanonth P, Watling R (2012). «Pisolithus: a new species from southeast Asia and a new combination». Mycotaxon 120: 195-208. doi:10.5248/120.195.
  6. Reddy MS, Singla S, Natarajan K, Senthilarasu G (2005). «Pisolithus indicus, a new species of ectomycorrhizal fungus associated with Dipterocarps [corrected] in India». Mycologia 97 (4): 838-43. PMID 16457353. doi:10.3852/mycologia.97.4.838.
  7. Thomas SR, Dunstan WA, Dell B, Trappe JM, Malajczuk N (2003). «Pisolithus hypogaeus sp. nov.: a hypogeous representative of the genus Pisolithus from Western Australia». Mycotaxon 87: 405-10.
  8. «Pisolithus arhizus (Scop.) Rauschert». Species Fungorum. CAB International. Consultado el 23 de noviembre de 2010.
  9. «Pisolithus Alb. & Schwein. 1805». MycoBank. International Mycological Association. Consultado el 23 de noviembre de 2010.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Pisolithus: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Pisolithus es un género de hongos dentro de la familia Sclerodermataceae (suborden Sclerodermatineae).​ La especie tipo, P. arenarius, ahora se conoce como sinónimo de P. arhizus.​

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Pisolithus ( Italian )

provided by wikipedia IT

Pisolithus è un genere di fungo appartenente alla famiglia Sclerodermataceae (sottordine Sclerodermatineae).[1] Il tipo nomenclaturale, P. arenarius, in seguito venne identificato con il sinonimo di P. arhizus.[1]

Specie

Note

Bibliografia

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Pisolithus: Brief Summary ( Italian )

provided by wikipedia IT

Pisolithus è un genere di fungo appartenente alla famiglia Sclerodermataceae (sottordine Sclerodermatineae). Il tipo nomenclaturale, P. arenarius, in seguito venne identificato con il sinonimo di P. arhizus.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Pisolithus ( Polish )

provided by wikipedia POL
 src=
Przekrój owocnika z perydiolami (purchatnica piaskowa)

Pisolithus Alb. & Schwein. (purchatnica) – rodzaj grzybów z rodziny tęgoskórowatych (Sclerodermataceae)[1]. W Polsce występuje jeden gatunek[2].

Charakterystyka

Wnętrzniaki o owocniku gruszkowatym lub maczugowatym, wyrastającym pod ziemią, lub częściowo nad ziemią. Wewnątrz owocnika znajdują się perydiole o kanciastym kształcie[3].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sclerodermataceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimy: Durosaccum Lloyd, Endacinus Raf., Eudacnus Raf. ex Merr., Eudacnus Raf., Lycoperdodes Haller ex Kuntze, Pisocarpium Link, Polypera Pers., Polysaccum F. Desp. & DC.[4].

Polską nazwę nadał Franciszek Błoński w 1896 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym rodzaj ten opisywany były także jako grochówka[2].

Gatunki

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[6]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[2].

Przypisy

  1. a b Index Fungorum (ang.). [dostęp 2014-02-15].
  2. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  3. Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
  4. Species Fungorum (ang.). [dostęp 2014-02-15].
  5. a b c Takson niezweryfikowany
  6. Index Fungorum (gatunki) (ang.). [dostęp 2013-03-05].
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Pisolithus: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL
 src= Przekrój owocnika z perydiolami (purchatnica piaskowa)

Pisolithus Alb. & Schwein. (purchatnica) – rodzaj grzybów z rodziny tęgoskórowatych (Sclerodermataceae). W Polsce występuje jeden gatunek.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Pisolithus ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Pisolithus là một chi nấm trong họ Sclerodermataceae.[2] Loài điển hình, P. arenarius, nay được biết là đồng âm với P. arhizus.[1][3]

Các loài

Tham khảo

  1. ^ a ă Pisolithus Alb. & Schwein. 1805”. MycoBank. International Mycological Association. Truy cập ngày 23 tháng 11 năm 2010.
  2. ^ Binder M, Hibbett DS. (2006). “Molecular systematics and biological diversification of Boletales”. Mycologia 98 (6): 971–81. PMID 17486973. doi:10.3852/mycologia.98.6.971.
  3. ^ Pisolithus arhizus (Scop.) Rauschert”. Species Fungorum. CAB International. Truy cập ngày 23 tháng 11 năm 2010.

Liên kết ngoài


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan đến Lớp Nấm tán này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Pisolithus: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Pisolithus là một chi nấm trong họ Sclerodermataceae. Loài điển hình, P. arenarius, nay được biết là đồng âm với P. arhizus.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Пизолитус ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию
Латинское название Pisolithus Alb. & Schwein, 1805

wikispecies:
Систематика
на Викивидах

commons:
Изображения
на Викискладе

NCBI 37467

Пизо́литус (лат. Pisolithus) — род грибов-гастеромицетов семейства Ложнодождевиковых.

Все виды рода Pisolithus несъедобны.

Длительное время род Pisolithus, как и все представители семейства Sclerodermataceae, относился к порядку Агариковые наряду с настоящими дождевиками. Однако недавние филогенетические исследования позволили с уверенностью отнести грибы семейства Sclerodermataceae к порядку Болетовых.[1] Также выдвигаются предложения о целесообразности выделения рода Pisolithus в отдельное семейство Pisolithaceae, наряду с Sclerodermataceae, Astraeaceae, Boletinellaceae и другими семействами входящее в подпорядок Sclerodermatineae.[2]

Наиболее известным представителем рода является пизолитус красильный.

Названия

Родовое название Pisolithus происходит от греческих слов πίσος (pisos) — «горох» и λίθος (lithos) — «камень».

Название впервые дано в 1805 г. в работе «Conspectus Fungorum in Lusatiae superioris».[3]

Научные синонимы[4]:

  • Pisocarpium Link, 1809
  • Pisomyces Fr., 1817
  • Polypera Pers., 1818

и др.

Русские названия: пизолит.

Описание и экология

Наземные грибы-гастеромицеты среднего или крупного размера; плодовые тела с ложной ножкой, реже сидячие, прикрепленные к почве корневидными мицелиальными тяжами, шаровидные или грушевидные. Стерильное основание отсутствует. Вольва отсутствует. Перидий очень тонкий, при созревании гриба разрушается, обнажая споровую массу. Глеба лакунарного типа, состоит из чётко различимых округлых камер-перидиолей; у зрелых грибов тёмноокрашенная, превращается в споровый порошок. Капиллиций отсутствует. Споры округлые, окрашенные, с шипами или бородавочками.

Сходство с другими грибами

Упоминается сходство грибов рода Pisolithus с грибами-гастеромицетами рода Сетчатоголовник (Dictyocephalos) порядка Тулостомовых. Данные грибы отличаются от пизолитусов толстым, жёстким перидием и деревянисто-волокнистой ложной ножкой, у основания которой заметны остатки экзоперидия (вольва). Камеры-перидиолы в глебе не выражены.[5]

Список видов

В роде всего 12 видов, из которых наиболее известен пизолитус красильный:

Биноминальное
название Год Распространение Примечания Pisolithus abditus
Kanch., Sihan., Hogetsu & Watling 2003 Таиланд. Новый вид, открытый в 2003 г.[6] Pisolithus albus
(Cooke & Massee) Priest 1998 Эндемик Австралии; интродуцирован в других странах (Испания, Китай, Марокко и т. д.). Pisolithus arenarius
Alb. & Schwein. 1805 Часто упоминается как синоним Pisolithus tinctorius (Pers.) Coker & Couch[7] Pisolithus aurantioscabrosus
Watling 1995 Полуостров Малакка. Под деревьями вида Shorea parvifolia.[8] Pisolithus australis
(Lév.) E. Fisch. 1900 Австралия. Pisolithus hypogaeus
S.R. Thomas, Dell & Trappe 2003 Эндемик Австралии. Растёт на песчаной почве под эвкалиптами. Pisolithus indicus
Natarajan & Senthil. 2005 Карнатака, Индия. Растёт в симбиозе с ватерией индийской.[9] Pisolithus kisslingii
E. Fisch. 1906 Суматра.[10] Pisolithus marmoratus
(Berk.) E. Fisch. 1900 Австралия, Новая Зеландия. Pisolithus microcarpus
(Cooke & Massee) G. Cunn. 1931 Австралия. Образует микоризу с эвкалиптами. Pisolithus pisiformis
(Lloyd) Rick 1961 Pisolithus tinctorius
(Pers.) Coker & Couch 1928 Голарктика. Типовой вид.

Примечания

  1. Binder M, Hibbett DS, Larsson K-H, Larsson E, Langer E, Langer G. (2005). The phylogenetic distribution of resupinate forms across the major clades of mushroom-forming fungi (Homobasidiomycetes). Systematics and Biodiversity 3(2): 113—157
  2. Binder M, Bresinsky A. (2002). Derivation of a polymorphic lineage of Gasteromycetes from boletoid ancestors. Mycologia 94(1): 85-98.
  3. Albertini, J.B.; von Schweinitz, L.D. Conspectus Fungorum in Lusatiae superioris. — Lipsiae :Sumtibus Kummerianis, 1805. — 1-376 с.
  4. С сайта Mycobank.org
  5. David Arora. Mushrooms demystified: a comprehensive guide to the fleshy fungi. — Ten Speed Press: 1986 — pp.959 (стр. 711)
  6. Kanchanaprayudh, J., Zhou, Z., Yomyart, S., Sihanonth, P., Hogetsu, T. & Watling, R. A new species of Pisolithus abditus, an ectomycorrhizal fungus associated with dipterocarps in Thailand // Mycotaxon. — Ithaca: Mycotaxon, 2003. — Т. 88. — С. 463–467.
  7. Информация с сайта RogersMushrooms.
  8. Francis Martin, Jesъs Dнez, Bernard Dell, Christine Delaruelle. Phylogeography of the ectomycorrhizal Pisolithus species as inferred from nuclear ribosomal DNA ITS sequences // New Phytologist. — 2002. — Т. 153, № 2. — С. 345-357.
  9. Reddy, M.S.; Singla, S.; Natarajan, K.; Senthilarasu, G. Pisolithus indicus, a new species of ectomycorrhizal fungus associated with Dipterocarps [corrected in India] // Mycologia. — 2005. — Т. 97, № 4. — С. 838-843.
  10. Saccardo, P. A. Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum. — Patavii, sumptibus auctoris, 1912. — Т. 21. — С. 492. — 956 с.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии

Пизолитус: Brief Summary ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию

Пизо́литус (лат. Pisolithus) — род грибов-гастеромицетов семейства Ложнодождевиковых.

Все виды рода Pisolithus несъедобны.

Длительное время род Pisolithus, как и все представители семейства Sclerodermataceae, относился к порядку Агариковые наряду с настоящими дождевиками. Однако недавние филогенетические исследования позволили с уверенностью отнести грибы семейства Sclerodermataceae к порядку Болетовых. Также выдвигаются предложения о целесообразности выделения рода Pisolithus в отдельное семейство Pisolithaceae, наряду с Sclerodermataceae, Astraeaceae, Boletinellaceae и другими семействами входящее в подпорядок Sclerodermatineae.

Наиболее известным представителем рода является пизолитус красильный.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии