Hasło w Wikisłowniku Świerk (Picea A. Dietr.) – rodzaj wiecznie zielonych drzew z rodziny sosnowatych (Pinaceae), który obejmuje około 35 gatunków. Występuje na obszarach chłodnych i umiarkowanych półkuli północnej. Gatunkiem typowym jest Picea rubra A. Dietrich[2].
Wyróżnia się 3 podstawowe formy ugałęzienia:
W Polsce występuje świerk pospolity (Picea abies), głównie w górach na południu kraju oraz w północno-wschodniej części kraju. W górach bory świerkowe tworzą piętro regla górnego (piętro górskie wyższe). Świerk silnie zacienia dno lasu. Ma tendencję do zakwaszania gleb, na których rośnie. Wyróżnia się wyjątkowo płytkim i rozległym systemem korzeniowym, wskutek czego jest podatny na wywroty (wiatrowały).
Kwiaty męskie świerku pospolitego
Zwisające szyszki na szczycie świerku
Picea D. Don ex Loudon = Abies P. Miller
Świerk ma większe wymagania glebowe, niż sosna. Lepiej rośnie na glebach gliniasto – piaszczystych, piaszczysto – gliniastych. Wymaga większej wilgotności gleby i powietrza. Wrażliwy na przymrozki. Mało odporny na działanie wiatru, ze względu na płytko rozwijający się system korzeniowy oraz gęstą koronę, najczęściej o dużej średnicy, która zwiększa możliwość wywrotów. Niebezpieczeństwo to wzrasta szczególnie przy nagłym odsłonięciu drzewostanu lub jego szybkim i silnym przerzedzeniu. Świerk dobrze znosi ocienienie – jest gatunkiem cienioznośnym.
Pod okapem drzewostanu świerkowego jest więcej cienia, panuje niższa temperatura oraz większa wilgotność powietrza. Panują słabsze prądy powietrza, odkłada się więcej ściółki, a do gleby dochodzi mniej opadów, których większy procent jest zatrzymywany w koronie.
W warunkach ekstremalnych (braku innego pożywienia) świerk może służyć jako tymczasowe źródło pokarmu. Pod korą właściwą znajduje się stosunkowo pożywna i jadalna miazga. Szkoły przetrwania rekomendują spożywanie jej w okresie wiosny, gdy znajdują się w niej większe ilości żywicy. Z igliwia zawierającego witaminę C można przygotować gorący napój zalewając go wrzątkiem[potrzebny przypis].
Świerk (Picea A. Dietr.) – rodzaj wiecznie zielonych drzew z rodziny sosnowatych (Pinaceae), który obejmuje około 35 gatunków. Występuje na obszarach chłodnych i umiarkowanych półkuli północnej. Gatunkiem typowym jest Picea rubra A. Dietrich.
