Multimedia w Wikimedia Commons Titanoeca – rodzaj pająków z rodziny podkamieniakowatych.
Pająki te mają karapaks w zarysie prawie prostokątny, o prostym przednim brzegu i płytkich jamkach tułowiowych[1]. W widoku od przodu przednio-środkowa para oczu leży nieco wyżej niż przednio-boczna, a para tylno-środkowa wyraźnie wyżej niż tylno-boczna. Oczy par bocznych są większe niż rozmieszczone na planie szerszego z tyłu trapezu oczy par środkowych. Oczy przednio-środkowej pary są prawie tak duże jak pary tylno-środkowej. Odnóża kroczne mają krótkie trichobotria na nadstopiach[2], w tym po jednym trichobotrium przedwierzchołkowym[1]. U samic ostatnia para odnóży ma grzebień przędny złożony z 25–30 szczecinek, ciągnący się wzdłuż całej prolateralnej strony nadstopiów. U samca grzebień ten jest słabo rozwinięty[2]. Opistosoma (odwłok) jest krótka, owalna[1], wyposażona w dwuczęściowe sitko przędne. Kądziołki przędne przedniej pary są szerokie i spłaszczone, a środkowej bardzo wąskie[2].
Takson ten rozprzestrzeniony jest w Europie, palearktycznej Azji, Afryce Północnej i nearktycznej Ameryce Północnej z pojedynczym gatunkiem znanym z Ekwadoru w krainie neotropikalnej[3]. W Polsce stwierdzono dwa gatunki: podkamieniaka czteroplamkowego i Titanoeca spominima[4].
Rodzaj ten wprowadzony zostały w 1870 roku przez Tamerlana Thorella[5]. Dotychczas opisano 28 gatunków[3]:
Titanoeca – rodzaj pająków z rodziny podkamieniakowatych.
Pająki te mają karapaks w zarysie prawie prostokątny, o prostym przednim brzegu i płytkich jamkach tułowiowych. W widoku od przodu przednio-środkowa para oczu leży nieco wyżej niż przednio-boczna, a para tylno-środkowa wyraźnie wyżej niż tylno-boczna. Oczy par bocznych są większe niż rozmieszczone na planie szerszego z tyłu trapezu oczy par środkowych. Oczy przednio-środkowej pary są prawie tak duże jak pary tylno-środkowej. Odnóża kroczne mają krótkie trichobotria na nadstopiach, w tym po jednym trichobotrium przedwierzchołkowym. U samic ostatnia para odnóży ma grzebień przędny złożony z 25–30 szczecinek, ciągnący się wzdłuż całej prolateralnej strony nadstopiów. U samca grzebień ten jest słabo rozwinięty. Opistosoma (odwłok) jest krótka, owalna, wyposażona w dwuczęściowe sitko przędne. Kądziołki przędne przedniej pary są szerokie i spłaszczone, a środkowej bardzo wąskie.
Takson ten rozprzestrzeniony jest w Europie, palearktycznej Azji, Afryce Północnej i nearktycznej Ameryce Północnej z pojedynczym gatunkiem znanym z Ekwadoru w krainie neotropikalnej. W Polsce stwierdzono dwa gatunki: podkamieniaka czteroplamkowego i Titanoeca spominima.
Rodzaj ten wprowadzony zostały w 1870 roku przez Tamerlana Thorella. Dotychczas opisano 28 gatunków:
Titanoeca altaica Song & Zhou, 1994 Titanoeca americana Emerton, 1888 Titanoeca asimilis Song & Zhu, 1985 Titanoeca brunnea Emerton, 1888 Titanoeca caucasica Dunin, 1985 Titanoeca eca Marusik, 1995 Titanoeca flavicoma L. Koch, 1872 Titanoeca guayaquilensis Schmidt, 1971 Titanoeca gyirongensis Hu, 2001 Titanoeca hispanica Wunderlich, 1995 Titanoeca incerta (Nosek, 1905) Titanoeca lehtineni Fet, 1986 Titanoeca lianyuanensis Xu, Yin & Bao, 2002 Titanoeca liaoningensis Zhu, Gao & Guan, 1993 Titanoeca mae Song, Zhang & Zhu, 2002 Titanoeca minuta Marusik, 1995 Titanoeca monticola (Simon, 1870) Titanoeca nigrella (Chamberlin, 1919) Titanoeca nivalis Simon, 1874 Titanoeca praefica (Simon, 1870) Titanoeca quadriguttata (Hahn, 1833) – podkamieniak czteroplamkowy Titanoeca schineri L. Koch, 1872 Titanoeca sharmai (Bastawade, 2008) Titanoeca spominima (Taczanowski, 1866) Titanoeca tristis L. Koch, 1872 Titanoeca turkmenia Wunderlich, 1995 Titanoeca ukrainica Guryanova, 1992 Titanoeca veteranica Herman, 1879
