Kostrzewa olbrzymia (Festuca gigantea L. Vill.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych.
Występuje w całej niemal Europie i na obszarach Azji o klimacie umiarkowanym i zimnym, a także ciepłym (India, Nepal, Pakistan)[2]. W Polsce jest gatunkiem pospolitym na stanowiskach naturalnych, jest również rośliną ozdobną.
Języczek i pochwy liściowe
Morfologia
- Pokrój
- Wieloletnia wysoka luźnokępkowa żywo zielona trawa.
- Łodyga
- Słabo ulistniona o źdźbłach łukowato podnoszących wysokości od 0,6 do 1,5 m.
- Liście
- Długie, zwisające, szerokie od 0,6-1,5 cm, soczysto zielone, o wiotkiej blaszce i otwartej pochwie liściowej. U wylotu pochew liściowych charakterystyczne, wydatne dwa sierpowate uszka. Języczek krótki, ucięty. Na źdźbłach występuje od trzech do pięciu siedzących liści, obejmujących je dwoma dużymi uszkami.
- Kwiaty
- Zebrane w luźną i słabo rozgałęzioną, zwisająca, o cienkich gałązkach wiechę o długości do 40 cm, która w okresie kwitnienia staje się rozpierzchła, po przekwitnięciu znów ścieśnia się. Najniższa gałązka wiechy zawiera 4–6 kłosków, a jej odgałęzienia 1–3 kłoski. Kłoski mają długość ok. 1 cm i zawierają przeważnie 7–8 kwiatów o ostro zakończonych plewach, z lekko falistą długą do 2 cm ością. Plewki dolne są sztywne. Kwitnie czerwiec–lipiec.
Biologia i ekologia
- Rozwój
-
Bylina, hemikryptofit, (pączki zimujące znajdują się na poziomie ziemi). Kwitnie w okresie od czerwca do lipca. Dobrze znosi mrozy i suszę.
- Siedlisko
- Rośnie w lasach liściastych i zaroślach, zwłaszcza w zbiorowiskach łęgowych w dolinach potoków na glebach piaszczystych i próchnicznych, zasobniejszych, wilgotnych, obojętnych lub nisko zasadowych. Preferuje stanowiska słoneczne, umiarkowanie zacienione, umiarkowanie chłodne warunki klimatyczne.
- Fitosocjologia
- W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny (Ch.) dla związku (All.) Alno-Ulmion. Gatunek wyróżniający dla zespołu (Ass.) podgórskiego łęgu jesionowego (Carici remotae-Fraxinetum)[3]. Gatunek neutralny wobec kontynentalizmu.
Zmienność
Tworzy mieszańce z k. czerwoną, kostrzewą łąkową, k. owczą, k. różnolistną, k. trzcinowatą[4].
Zastosowanie
Kostrzewa olbrzymia jest jedną z najlepszych traw ozdobnych. Ceniona jest[przez kogo?] ze względu na okazałe kwiatostany i soczystą zieleń. Wykorzystywana jest na rabaty w ogrodzie, do skrzynek i pojemników na balkon. Stosowana jest do suchych bukietów. Rozmnaża się przez nasiona wysiewane jesienią lub wiosną albo przez podział kęp. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, ale toleruje też półcień[5].
Przypisy
Bibliografia
- D. Gayówna, Ewa Śliwińska: Rośliny łąk. Warszawa: PZWS, 1960.
-
Mała Encyklopedia Rolnicza, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1964.
- Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.