Lalció de Niau (Todiramphus gambieri) és un ocell de la família dels alcedínids (Alcedinidae), que sobreviu als manglars de Niau, al nord-oest de Tuamotu.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Pysgotwr Twamotw (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: pysgotwyr Twamotw) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Halcyon gambieri; yr enw Saesneg arno yw Tuamotu kingfisher. Mae'n perthyn i deulu'r Pysgotwyr (Lladin: Alcedinidae) sydd yn urdd y Coraciiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn H. gambieri, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r pysgotwr Twamotw yn perthyn i deulu'r Pysgotwyr (Lladin: Alcedinidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Pysgotwr bronlas Halcyon malimbica Pysgotwr bronwyn Halcyon smyrnensis.jpg)
.jpg)
_(21449693520).jpg)
.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Pysgotwr Twamotw (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: pysgotwyr Twamotw) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Halcyon gambieri; yr enw Saesneg arno yw Tuamotu kingfisher. Mae'n perthyn i deulu'r Pysgotwyr (Lladin: Alcedinidae) sydd yn urdd y Coraciiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn H. gambieri, sef enw'r rhywogaeth.
Der Tuamotuliest (Todiramphus gambieri) ist eine seltene Eisvogelart, die auf den Gambierinseln und im Tuamotu-Archipel vorkommt.
Der Tuamotuliest erreicht eine Länge von 20 Zentimetern. Kopf und Nacken sind cremefarben verwaschen. Der Oberkopf zeigt einen Flecken aus blauen Federn. Die Stirn ist cremeweiß. Über den Nacken verläuft ein breites Band. Die Ohrendecken sind dunkelblau. Kinn und Unterseite sind weiß. Über der Oberbrust verläuft ein rötlichbraunes Band. Mantel, Rücken, Bürzel, Flügel und Schwanz sind blau. Der Schnabel ist schwarz. Sein Alarmruf besteht aus einem ki-ki-ki-ki.
Der Tuamotuliest brütet zwischen September und Januar. Die Nisthöhle wird in morschen Stämmen von Kokospalmen errichtet. Seine Nahrung besteht aus Käfern und kleinen Eidechsen.
Der Tuamotuliest war einst in zwei Unterarten auf Niau im Tuamotu-Archipel und auf Mangareva in den Gambierinseln heimisch. Die Nominatform T. g. gambieri von Mangareva ist vermutlich schon vor 1922 ausgestorben. Die Unterart T. g. niauensis von der Insel Niau hatte 1974 eine Population von etwa 400–600 Exemplaren. Im Jahre 1990 noch relativ häufig, nahm der Bestand so stark ab, dass man 2003/2004 nur noch zwischen 40 und 50 Exemplare zählte. Eine Suchaktion im Zeitraum 2006/2007 ergab jedoch wieder einen Bestand von über 200 Exemplaren. Als Hauptgründe für den Rückgang des Tuamotuliests werden Ratten und die Zerstörung der Nistbäume durch Rodung und Tropenstürme angesehen.
Der Tuamotuliest (Todiramphus gambieri) ist eine seltene Eisvogelart, die auf den Gambierinseln und im Tuamotu-Archipel vorkommt.
The Mangareva kingfisher (Todiramphus gambieri), also known as Tuamotu kingfisher, is a species of kingfisher in the family Alcedinidae, endemic to Niau in French Polynesia. It is classified as critically endangered.
The Mangareva kingfisher has a cream-coloured head and neck, with blue ear-coverts, a white chin and frequently a rufous band across the breast. The crown has a variable amount of blue feathers. Mantle, back, rump, wings and tail are blue.[1]
The species only occurs on the island of Niau in the Tuamotus, French Polynesia. It prefers semi-open habitat, including coconut plantations, limestone forests, and cultivated areas around villages. Foraging may take place in wetlands and coastal areas.[1]
Like many kingfishers, the Mangareva kingfisher is a terrestrial perch hunter. Hunting takes place from elevated positions, particularly in coconut plantations with open understory and exposed ground. The species takes insects and small lizards, the latter being the main food for chicks. Breeding takes place primarily from September to January in nest cavities excavated from dead and decaying coconut palms.[1]
The population of the Mangareva kingfisher appears to have never been very high in recent decades, and has fluctuated heavily in the 2000s. Total numbers of 400-600 birds were reported in 1974, with a drop to 39-51 individuals in 2003 and 2004, and as subsequent rise to an apparently stable population of 135 individuals in 2009. The species is currently classified as critically endangered by the IUCN due to the very small population size and heavily restricted distribution.[1]
The main threats contributing to the species' decline are thought to be predation by cats on nestlings, food competition with rats, a lack of suitable nesting trees (particularly old coconut palms), and generally favourable hunting habitat, as it prefers landscapes cleared with regular burning, a practice that is seeing less use.[1]
The Mangareva kingfisher (Todiramphus gambieri), also known as Tuamotu kingfisher, is a species of kingfisher in the family Alcedinidae, endemic to Niau in French Polynesia. It is classified as critically endangered.
El alción de la Niau (Todiramphus gambieri)[2] es una especie de ave coraciforme de la familia Halcyonidae endémica de la isla de Niau en la Polinesia francesa. En el pasado también poblaba la isla de Mangareva pero la subespecie nominal que se encontraba allí se extinguió a finales de siglo XIX. La población total de las especie es de unos 125 individuos en el atolón de Niau.[3] Por lo que se clasifica como especie en peligro crítico de extinción.
El alción de la Niau tiene la mayor parte de su cuerpo blanco, con el píleo naranja claro, las alas de color azul brillante y la espalda verde.
El alción de la Niau (Todiramphus gambieri) es una especie de ave coraciforme de la familia Halcyonidae endémica de la isla de Niau en la Polinesia francesa. En el pasado también poblaba la isla de Mangareva pero la subespecie nominal que se encontraba allí se extinguió a finales de siglo XIX. La población total de las especie es de unos 125 individuos en el atolón de Niau. Por lo que se clasifica como especie en peligro crítico de extinción.
Todiramphus gambieri Todiramphus generoko animalia da. Hegaztien barruko Alcedinidae familian sailkatua dago.
Todiramphus gambieri Todiramphus generoko animalia da. Hegaztien barruko Alcedinidae familian sailkatua dago.
Tuamotunkalastaja (Todiramphus gambieri) on kuningaskalastajiin kuuluva säihkylintu. Tuamotunkalastaja on äärimmäisen uhanalainen lintu,[1] sitä on jäljellä vain 39–51 yksilöä, ja nekin elävät pienellä alueella. Populaatio on pienentynyt sopivien pesäpuiden vähenemisen, ja pyörremyrskyjen ja mustarottien lisääntymisen seurauksena.[2]
Tuamotunkalastaja on 63 cm pitkä pyhimyskalastaja, jolla on kellanruskea pää ja niska. Linnun alapuoli on valkoinen, ja sen höyhenpeite on sininen selässä, siivissä ja pyrstössä. Linnun nokka on suuri, kuten kuningaskalastajilla yleensä on.[2]
Lajia tavataan ainoastaan Niau-saarella, Ranskan Polynesiassa. Ja sieltäkin se on häviämässä, sillä vuonna 1974 nähtiin 400–600 lintua, 30 vuotta myöhemmin 2003–2004 tuamotunkalastajia oli jäljellä vain 39–51 yksilöä. Sitä näkee yleensä puutarhoissa, kookosviljelmissä ja kylien lähellä olevissa viljelmissä.[2]
Tuamotunkalastaja syö hyönteisiä ja pieniä liskoja. Se kaivaa pesäkoloja kuolleisiin kookospuihin.[2]
Tuamotunkalastaja (Todiramphus gambieri) on kuningaskalastajiin kuuluva säihkylintu. Tuamotunkalastaja on äärimmäisen uhanalainen lintu, sitä on jäljellä vain 39–51 yksilöä, ja nekin elävät pienellä alueella. Populaatio on pienentynyt sopivien pesäpuiden vähenemisen, ja pyörremyrskyjen ja mustarottien lisääntymisen seurauksena.
Todiramphus gambieri
Le Martin-chasseur des Gambier (Todiramphus gambieri) est une espèce d'oiseau de la famille des Alcedinidae, endémique à l'île de Niau, dans l'archipel des Tuamotu-Gambier.
Il est appelé kote'ute'u en paumotu[1], et ote'ute'u en tahitien[2].
Cet oiseau est reconnaissable à sa tête beige et son corps bleu[3].
Sa population, en diminution depuis plusieurs dizaines d'années, est estimée en 2008 à 200 individus par les ornithologues[3]. Il a totalement disparu des Gambier en 1922[4] et n'est aujourd'hui présent que sur l'atoll de Niau[5] qui est classé en Réserve de biosphère par l’UNESCO[6].
Sa période de reproduction commence en septembre et s'achève en décembre[3]. Un seul oisillon naît par nichée[2].
Il niche dans les cocotiers morts. Le nid est formé d’une cavité de 8 cm de haut et 12 cm de long et il se situe en moyenne à 3,5 mètres du sol[2].
Cet oiseau se nourrit des insectes de la cocoteraie, principalement de petits coléoptères et de margouillats[4], qu'il chasse au sol, ce qui est un comportement rare pour un martin-chasseur, ainsi que dans les buissons de miki miki, les kahaia et les cocotiers[2].
Ses principaux prédateurs sont le chat domestique et le rat noir, qui s'attaquent particulièrement à ses oisillons[3].
Todiramphus gambieri
Le Martin-chasseur des Gambier (Todiramphus gambieri) est une espèce d'oiseau de la famille des Alcedinidae, endémique à l'île de Niau, dans l'archipel des Tuamotu-Gambier.
Il est appelé kote'ute'u en paumotu, et ote'ute'u en tahitien.
De mangarevaijsvogel (Todiramphus gambieri) is een vogel uit de familie Alcedinidae (ijsvogels). Het is een uitgestorven, endemische vogelsoort op het eiland Mangareva van de Tuamotu-eilanden (Frans-Polynesië).
De nauw verwante niauijsvogel (T. getrudae), die in dezelfde eilandengroep als ernstig bedreigde soort voorkomt op het eiland Niau, wordt door BirdLife International als ondersoort beschouwd en staat als Todiramphus gambieri op de Rode Lijst van de IUCN.
De mangarevaijsvogel (Todiramphus gambieri) is een vogel uit de familie Alcedinidae (ijsvogels). Het is een uitgestorven, endemische vogelsoort op het eiland Mangareva van de Tuamotu-eilanden (Frans-Polynesië).
De nauw verwante niauijsvogel (T. getrudae), die in dezelfde eilandengroep als ernstig bedreigde soort voorkomt op het eiland Niau, wordt door BirdLife International als ondersoort beschouwd en staat als Todiramphus gambieri op de Rode Lijst van de IUCN.
Todiramphus gambieri é uma espécie de ave da família Alcedinidae.[2]
É endémica da Polinésia Francesa.
Os seus habitats naturais são: florestas secas tropicais ou subtropicais, plantações e jardins rurais.
Todiramphus gambieri é uma espécie de ave da família Alcedinidae.
É endémica da Polinésia Francesa.
Os seus habitats naturais são: florestas secas tropicais ou subtropicais, plantações e jardins rurais.
Mangarevakungsfiskare[2] (Todiramphus gambieri) är en fågel i familjen kungsfiskare inom ordningen praktfåglar.[3] Den förekom tidigare på Mangareva i östra Tuamotuöarna, men är numera utdöd.[3] Mangarevakungsfiskare och niaukungsfiskare (T. gertrudae) betraktades tidigare som en och samma art med trivialnamnet tuamotukungsfiskare. IUCN gör det fortfarande, varför gambieri formellt kategoriseras som akut hotad, även om den i mer begränsad mening är utdöd.[1]
Wikispecies har information om Todiramphus gambieri.
Mangarevakungsfiskare (Todiramphus gambieri) är en fågel i familjen kungsfiskare inom ordningen praktfåglar. Den förekom tidigare på Mangareva i östra Tuamotuöarna, men är numera utdöd. Mangarevakungsfiskare och niaukungsfiskare (T. gertrudae) betraktades tidigare som en och samma art med trivialnamnet tuamotukungsfiskare. IUCN gör det fortfarande, varför gambieri formellt kategoriseras som akut hotad, även om den i mer begränsad mening är utdöd.
Bói cá Mangareva (Todiramphus gambieri) còn được gọi là Bói cá Tuamotu là một loài chim bói cá trong họ Alcedinidae.[2] Nó là loài đặc hữu của đảo Niau, Polynésie thuộc Pháp, đang trong tình trạng bị đe dọa cực kỳ nguy cấp của IUCN.
Chúng có đầu và cổ màu kem, cằm trắng và phần lông phủ tai màu xanh. Chỏm lông trên đỉnh đầu có nhiều màu xanh khác nhau. Chúng là loài chỉ xuất hiện ở đảo Niau thuộc Tuamotus. Môi trường sống mở, gồm các đồn điền dừa, rừng trên đá vôi và các khu vực canh tác nông nghiệp quanh các làng. Cũng có thể bắt gặp chúng tại các vùng ngập nước và ven biển.[1]
Bói cá Mangareva (Todiramphus gambieri) còn được gọi là Bói cá Tuamotu là một loài chim bói cá trong họ Alcedinidae. Nó là loài đặc hữu của đảo Niau, Polynésie thuộc Pháp, đang trong tình trạng bị đe dọa cực kỳ nguy cấp của IUCN.
