El petrell de les Chatham (Pterodroma axillaris) és un ocell marí de la família dels procel·làrids (Procellariidae), d'hàbits pelàgics, cria a l'illa Sud-est, de les Chatham, i es dispersa pels mars al voltant.
El petrell de les Chatham (Pterodroma axillaris) és un ocell marí de la família dels procel·làrids (Procellariidae), d'hàbits pelàgics, cria a l'illa Sud-est, de les Chatham, i es dispersa pels mars al voltant.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Pedryn Ynys Chatham (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: pedrynnod Ynys Chatham) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Pterodroma axillaris; yr enw Saesneg arno yw Chatham Islands petrel. Mae'n perthyn i deulu'r Pedrynnod (Lladin: Procellariidae) sydd yn urdd y Procellariformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. axillaris, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r pedryn Ynys Chatham yn perthyn i deulu'r Pedrynnod (Lladin: Procellariidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Oceanodroma jabejabe Oceanodroma jabejabe Oceanodroma macrodactyla Oceanodroma macrodactyla Oceanodroma monteiroi Oceanodroma monteiroi Pedryn Cynffon-fforchog Oceanodroma leucorhoa
.jpg)
_(8005427860).jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Pedryn Ynys Chatham (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: pedrynnod Ynys Chatham) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Pterodroma axillaris; yr enw Saesneg arno yw Chatham Islands petrel. Mae'n perthyn i deulu'r Pedrynnod (Lladin: Procellariidae) sydd yn urdd y Procellariformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. axillaris, sef enw'r rhywogaeth.
Ko te Ranguru he manu moana, kei Wharekauri anake. He rite ki te tītī engari he māwhero ngā waewae.
Ko te ingoa pūtaiao he Pterodroma axillaris. Ko te ingoa i te reo Pākehā ko te Chatham Petrel.
Ko te Ranguru he manu moana, kei Wharekauri anake. He rite ki te tītī engari he māwhero ngā waewae.
Ko te ingoa pūtaiao he Pterodroma axillaris. Ko te ingoa i te reo Pākehā ko te Chatham Petrel.
The Chatham petrel (Pterodroma axillaris) or ranguru (Maori) is a medium-sized, grey, white and black gadfly petrel. It only breeds on the Chatham Islands, New Zealand, and until recently was restricted to the 218-hectare Rangatira or South-East Island.
The Chatham petrel is a medium-sized petrel with a mottled dark-grey and white forehead, dark grey back and upper wings, and white underparts. A black diagonal bar extends from the leading edge of underwing to a black ‘armpit’. The shoulders and upper-wing coverts are a deeper grey giving a dark M pattern across the spread upper wings.
The bill is black and strongly hooked tip. The eye is dark, and the legs and feet are pink, with dark outer toes and webs. The sexes are alike.
Chatham petrels are rarely observed away from the colony; the few at-sea records are from ships in oceanic waters.[2][3]
Chatham petrels nest in burrows under the forest canopy to which they are generally faithful to over time. Leaves are used as nesting material. Each pair lays a single white egg in December or January and the chicks fledge in May or June.
The population is estimated at 2,000 birds and is classified as nationally vulnerable.[4] Present throughout the Chatham group before the arrival of humans, predation by humans and introduced mammals (rats and cats) and the loss of forest habitat saw the species restricted to Rangatira island. Before conservation efforts began, the size of the Rangatira population was limited by burrow competition with the broad-billed prion Pachyptila vittata, of which an estimated 330,000 pairs inhabit the island.
Conservation efforts for the Chatham petrel started in the late 1980s, the initial focus of which was locating burrows and determining the cause of breeding failure. Once it was determined that burrow competition from broad-billed prions was causing most breeding attempts to fail, attention shifted to protection of burrows and chicks from prion interference. Burrows are located using telemetry - adult birds caught on the surface are fitted with a small transmitter and tracked to their burrows. Burrows are then protected by installing a plastic or wooden artificial burrow (to guard against collapse) and protected from prion entry by the fitting of a neoprene flap over the burrow entrance. Burrows are also blocked over the non-breeding period to ensure they are not occupied by prions during the petrels' winter absence. In the 2005/06 breeding season of the 155 known breeding pairs on Rangatira, 83% were successful in fledging their chick.
The transfer of 200 chicks to a predator-proof fenced area on nearby Pitt Island/Rangiauria over the four years 2002-05 has seen the return of small number of birds to the site and the first breeding occur (with the fledging of 1 chick) in the 2005/06 season and four breeding pairs in 2006/07. The transfer of 200 chicks over four years to a predator-proof fenced site on the South coast of Chatham Island started in April 2008 with the translocation of 47 chicks.
The Chatham petrel (Pterodroma axillaris) or ranguru (Maori) is a medium-sized, grey, white and black gadfly petrel. It only breeds on the Chatham Islands, New Zealand, and until recently was restricted to the 218-hectare Rangatira or South-East Island.
La Ĉathama petrelo (Pterodroma axillaris) aŭ Ranguru (en maoria) estas mezgranda, griza, blankanigra burdopetrelo. Ĝi estas endemia de la Ĉathama Insularo, Novzelando, kaj ĝis ĵuse ĝi estis limigita al la 218 ha de Rangatira aŭ Sudorienta Insulo.
La kapo, dorso kaj supraflugiloj estas ardezgrizaj, dum la ŝultroj kaj supraflugiloj estas pli grizaj kun marko kun formo de litero M traetende la supraflugilojn. La frunto estas makulece griza kaj blanka, kaj la subaj partoj estas blankaj. La subflugiloj estas blankaj escepte pro la eksteraj pintoj de la unuarangaj, kaj mallarĝa bordo. Estas nigra diagonala bendo el la faldo de la flugilo al la korpo ĉe la bazo de la subflugiloj (kio distingas ĝin el la simila Nigraflugila petrelo kiu havas pli mallarĝan bendon neetendan tiom fro kiom ĝis la korpo).
La Ĉathamaj petreloj nestumas en nestotruoj sub la arbara kanopeo. Ili uzas foliojn kiel nestomaterialo. Oni demetas ununuran ovon en decembro al januaro kaj la elnestiĝo okazas en majo al junio.
La populacio estas ĉirkaŭkalkulata je nur 1,000 birdoj kaj estis klasita kiel Nacie Endanĝerita. Iam ekzista tra la tuta Ĉatham-insularo antaŭ la alveno de homo, predado fare kaj de homoj kaj de enmetitaj mamuloj (ratoj kaj katoj) kaj pro la perdo de arbara habitato la specio estas nune limigita nur al la insulo Rangatira. Antaŭ la konservadaj klopodoj la grando de la populacio de Rangatira estis limigita pro konkurenco por nestotruoj kun la Larĝbeka priono Pachyptila vittata, el kiu oni ĉirkaŭkalkulis 330,000 parojn loĝantajn en la insulo.
La konservoklopodoj por la Ĉathama petrelo startis fine de la 1980-aj jaroj, kun komenca fokuso al lokigo de nestotruoj kaj determinado de la kaŭzo de reprodukta malsukceso. Post kiam oni determinis, ke la konkurenco por nestotruoj kun la Larĝbeka priono estis kaŭzante plej el la malsukcesoj de reproduktado, la atento ŝanxgis al la protektado de la nestotruoj kaj de la idoj el la priona interferado. La nestotruoj estis lokigitaj uzante telemetrion – plenkreskuloj kaptitaj surface estas dotataj per malgranda transmitilo kaj monitoritataj ĉe siaj nestotruoj. Tiuj estas tiam protektitaj per instalado de plasta aŭ ligna artefarita nestotruo kaj protektita el la priona enirado per instalado de neoprena kovrilo super la nestotrua enirejo. La nestotruoj estas ankaŭ baritaj for de la reprodukta periodo por certigi ke ili ne estu okupita de la prionoj dum la petrela vintra foresto. En la reprodukta sezono de 2005/06 el 155 konataj reproduktaj paroj en Rangatira, 83% sukcese atingis elnestiĝon de siaj idoj.
La translokigo de 200 idoj al senpredanta protektita areo en najbara Pitt-insulo/Rangiauria dum la kvar jaroj 2002-5 rezultis en la reveno de malgranda nombro de birdoj al la loko kaj la unua reprodukto okazis (kun elnestiĝo de 1 ido) en la sezono de 2005/6 kaj kvar reproduktaj paroj en 2006/7. La translokigo de 200 idoj dum kvar jaroj al la senpredanta protektita areo de la suda marbordo de la insulo Ĉatham startis en aprilo 2008 per la translokigo de 47 idoj.
La Ĉathama petrelo (Pterodroma axillaris) aŭ Ranguru (en maoria) estas mezgranda, griza, blankanigra burdopetrelo. Ĝi estas endemia de la Ĉathama Insularo, Novzelando, kaj ĝis ĵuse ĝi estis limigita al la 218 ha de Rangatira aŭ Sudorienta Insulo.
El petrel de las Chatham o ranguru (en maorí) (Pterodroma axillaris),[2][3] es una especie de ave procellariforme de la familia de los proceláridos endémica de Nueva Zelanda.
Es nativo de las islas Chatham un archipiélago de Nueva Zelanda localizado en el océano Pacífico y hasta hace poco se limitaba solo a 218 hectáreas de la isla Sudeste. La población actual se estima en 1000 aves y está clasificada como en peligro de extinción a nivel nacional. Su hábitat son los bosques templados, matorrales y arrecifes rocosos.[1]
El petrel de las Chatham o ranguru (en maorí) (Pterodroma axillaris), es una especie de ave procellariforme de la familia de los proceláridos endémica de Nueva Zelanda.
Pterodroma axillaris Pterodroma generoko animalia da. Hegaztien barruko Procellariidae familian sailkatua dago.
Pterodroma axillaris Pterodroma generoko animalia da. Hegaztien barruko Procellariidae familian sailkatua dago.
Mustakainaloviistäjä (Pterodroma axillaris) on vaarantunut Chathamsaarilla Uudessa-Seelannissa elävä ulappalintu.[2]
Kooltaan mustakainaloviistäjä on noin 30 cm. Lajin selkä ja päälaki ovat tumman harmaat. Linnun vatsa on valkoinen. Muuten valkoisissa siivissä on musta reunus, joka ympäröi siiven täysin. Laji voidaan sekoittaa samoanviistäjään (Pterodroma nigripennis), jonka siipein musta reunus ei ole yhtä täydellinen kuin mustakainaloviistäjällä, tai tummempivatsaiseen kiertoviistäjään (Pterodroma inexpectata)[3]
Kuten muutkin ulappaliitäjät myös mustakainaloviistäjä elää pääasiassa ulapalla. Sen ravintoa arvellaan olevan kalat sekä nilviäiset. Pesänsä laji tekee alankometsien ja pensaikkojen maahan. Mustakainaloviistäjäkannan kooksi arvioidaan 1 00–1 100 yksilöä[3]. Lajia uhkaavat metsien hakkuut sekä erityisesti kilpailu pesimäalueista leveänokkaprionin (Pachyptila vittata) kanssa.[1] Onnistuneen suojelutyön ansiosta lajin uhanalaisuusluokitus muutettiin vuonna 2009 äärimmäisen uhanalaisesta erittäin uhanalaiseksi.[2] ja vuonna 2015 vaarantuneeksi[1].
Mustakainaloviistäjä (Pterodroma axillaris) on vaarantunut Chathamsaarilla Uudessa-Seelannissa elävä ulappalintu.
Kooltaan mustakainaloviistäjä on noin 30 cm. Lajin selkä ja päälaki ovat tumman harmaat. Linnun vatsa on valkoinen. Muuten valkoisissa siivissä on musta reunus, joka ympäröi siiven täysin. Laji voidaan sekoittaa samoanviistäjään (Pterodroma nigripennis), jonka siipein musta reunus ei ole yhtä täydellinen kuin mustakainaloviistäjällä, tai tummempivatsaiseen kiertoviistäjään (Pterodroma inexpectata)
Kuten muutkin ulappaliitäjät myös mustakainaloviistäjä elää pääasiassa ulapalla. Sen ravintoa arvellaan olevan kalat sekä nilviäiset. Pesänsä laji tekee alankometsien ja pensaikkojen maahan. Mustakainaloviistäjäkannan kooksi arvioidaan 1 00–1 100 yksilöä. Lajia uhkaavat metsien hakkuut sekä erityisesti kilpailu pesimäalueista leveänokkaprionin (Pachyptila vittata) kanssa. Onnistuneen suojelutyön ansiosta lajin uhanalaisuusluokitus muutettiin vuonna 2009 äärimmäisen uhanalaisesta erittäin uhanalaiseksi. ja vuonna 2015 vaarantuneeksi.
Pterodroma axillaris
Le Pétrel des Chatham (Pterodroma axillaris) est une espèce d'oiseaux de la famille des Procellariidae.
Cet oiseau est endémique des îles Chatham et était jusqu'à récemment cantonnée à l'île du Sud-Est.
Pterodroma axillaris
Le Pétrel des Chatham (Pterodroma axillaris) est une espèce d'oiseaux de la famille des Procellariidae.
Chatmanska burnica (lat. Pterodroma axillaris) je srednja sivobijela morska ptica iz porodice zovoja.
Duga je 30 cm. Glava, leđa i gornji dio krila su tamnosive boje. Na gornji dio krila i ramena nalazi se pruga u obliku slova M jako tamnosive boje. Proteže se kroz gornji dio krila. Čelo je išarano sivom i bijelom bojom, a ostatak glave je bijele boje. Dio ispod krila je bijele boje. Prehrana uglavnom uključuje male ribe.
Gnijezdi se u jazbinama pod šumom, koje su vjerne za vrijeme lošim vremenskih uvjeta. Lišće se koristi kao materijal za gnijezdo. U prosincu i siječnju par postavlja jedno bijelo jaje. Ptići opernate u svibnju i lipnju.
De chathamstormvogel (Pterodroma axillaris) is een vogel uit de familie van de stormvogels en pijlstormvogels (Procellariidae). Het is een bedreigde, endemische vogelsoort van de Chathameilanden.
De vogel is 30 cm. Het is een grijs met witte stormvogel met een karakteristiek patroon op de ondervleugel. De vogel lijkt op de regenstormvogel (P. inexpectata) maar deze is groter. De chathamstermvogel heeft een donkere band op de ondervleugel die schuin van de voorkant van de vleugel naar de romp van de vogel loopt en als het ware in de "oksel" zich verbreedt.[1]
Deze stormvogel broedt op het hoofdeiland van de Chathameilanden en verder op South East Island (Rangatira) en Pitt Island in het zuidoosten van de archipel. De nesten liggen in holen in bos en struikgewas in vlak of zacht hellend gebied. Buiten de broedtijd verblijft de vogel op open zee.[1]
De chathamstormvogel heeft een klein broedgebied en daardoor is er de kans op uitsterven. De grootte van de populatie werd in 2013 door BirdLife International geschat op 1100 volwassen individuen en de populatie-aantallen nemen af. Er is concurrentie om nestholen met de breedbekprion (Pachyptila vittata) en verder worden eieren en kuikens geëxploiteerd door de mens en treedt predatie op door invasieve soorten dieren. Om deze redenen stond deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN. Dankzij beschermingsmaatregelen na het jaar 2000 gaat het iets beter met de populatie, daarom is sinds 2015 de status kwetsbaar.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe chathamstormvogel (Pterodroma axillaris) is een vogel uit de familie van de stormvogels en pijlstormvogels (Procellariidae). Het is een bedreigde, endemische vogelsoort van de Chathameilanden.
Chathampetrell (Pterodroma axillaris) er ein sjøfugl i stormfuglfamilien, ein mellomstor, grå, kvit og svart Pterodroma-petrell. Han er endemisk til Chathamøyane, New Zealand, og inntil nyleg var hekking avgrensa til den 218 hektar store øya South East Island/Rangatira.
Gjennomsnittleg kroppslengd på chathampetrellar er 30 centimeter og dei veg ca. gram.[1] Hovudet, ryggen og oversida av vengene er skifergråe, medan skuldrene og øvre vengdekkarane har ei djupare gråfarge som gjev eit mørkt M-mønster spreidd over vengene, synleg i flukt. Panna er spraglete grå og kvit, og undersida av kroppen er kvit. Undersida av vengene er kvite, men med mørke vengetuppar, ein smal mørk bakkant langs heile vengen og eit svart diagonalt band frå vengeknoken innover mot kroppssida. Her skil han seg frå gråkragepetrell med at sistnemnde har eit mykje smalare band som ikkje strekkjer seg heilt inntil kroppen.
I hekketida beitar chathampetrellane i havet aust og sør for Chathamøyane, og dei trekker nordover til Stillehavet når dei ikkje hekkar. Forsøk med sporingsutstyr i 2009/2010 har vist at dei trekker til havområda 1000 til 1500 kilometer vest for Chile og Peru.[2]
Chathampetrellar hekkar i opp til 2 meter djupe hòler i bakken i skogkledde område. Dei er generelt trufaste mot reirhòla over tid. Blada frå trea blir brukte som reirmaterialar. Kvart par legg eit enkelt kvitt egg i perioden slutten av desember til februar, og ungane blir flygedyktige i mai-juni. Unge fuglar kjem tilbake for å hekke tidlegast etter to år og dei har ein forventa levealder på ca. 20 år.[1]
Arten har status som sterkt truga, bestanden er estimert til ca. 1 400 individ (2010), og er trudd å vere aukande.[2] Før menneske kom med introduserte predatorar som rotter og kattar, og avskoging sette i verk med tap av habitat, så var denne arten utbreidd over heile øygruppa Chathamøyane. Fram til vernetiltaka starta var arten blitt avgrensa til øya Rangatira, der han hekkar i hòler i konkurranse med anslagsvis 330 000 par breinebbkvalfuglar, Pachyptila vittata, som hekkar på same øya.
Verneinnsatsen for chathampetrellane starta på slutten av 1980-talet, først la ein vekt på å lokalisere hekkeplassar og reirhòler og å finne årsaka til svikta i hekkeresultata. Då ein fann at årsaka til dei fleste mislukka hekkefreistandene var konkurransen frå breinebbkvalfuglar, skifta merksemda til vern av hòler og ungar frå uroingar frå kvalfuglar. Hòlene blir verna ved å installere eit kunstig overbygg av plast eller tre for å verne dei mot kollaps, og vidare verna mot kvalfuglar ved montering av ein gummiklaff over hòleinngangen. Hòlene blir òg blokkerte når det ikkje er hekketid for å sikre at dei ikkje blir tatt av kvalfuglar når petrellane har fråvære om vinteren. Resultatet etter hekkesesongen 2005/06 for dei 155 kjende hekkande para på Rangatira var flygedyktig unge frå 83 % av reira.
Overføringa av 200 ungar til eit predatorsikkert inngjerda område på den nærliggande Pitt Island/Rangiauria over dei fire åra 2002 til 2005 har gjeve retur av ei lita mengd fuglar til området og den første vellukka hekkinga skjedde i 2005/2006 sesongen og fire hekkande par sesongen etter. Eit nytt program med overføringa av totalt 200 ungar til sørkysten av Chatham Island gjennom fire år starta i april 2008 med flytting av dei første 47 ungar. Første hekkinga på Chatham Island blei registrert i 2012.[2]
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Chathampetrell Chathampetrell (Pterodroma axillaris) er ein sjøfugl i stormfuglfamilien, ein mellomstor, grå, kvit og svart Pterodroma-petrell. Han er endemisk til Chathamøyane, New Zealand, og inntil nyleg var hekking avgrensa til den 218 hektar store øya South East Island/Rangatira.
Chathampetrell[2] (Pterodroma axillaris) är en fågel i familjen liror inom ordningen stormfåglar.[3]
Chathampetrellen är en relativt liten Pterodroma-petrell med en kroppslängd på 30 centimeter. Den är tecknad i grått och vitt och har ett unikt mönster på undersidan av vingen. Hätta, ansikte och halssidor är mörkgrå, och bakom ögat syns en svart fläck. Undersidan är vit med ett blekgrått brutet halsband på bröstsidorna. Ovansidan är grå, liksom den svartspetsade spetsen. På vingens ovansida syns ett mörkare "M". Undersidan av vingen är vit med svart spets och ett brett svart band från axillarerna till vingknogen och svagare vidare mot spetsen.[1]
Chathampetrellen förekommer endast på ön Rangitira i Chathamöarna och angränsande hav.[3] Den behandlas som monotypisk, det vill säga att den inte delas in i några underarter.
IUCN kategoriserar arten som sårbar.[1]
Wikimedia Commons har media som rör chathampetrell.
Wikispecies har information om Pterodroma axillaris.
Chathampetrell (Pterodroma axillaris) är en fågel i familjen liror inom ordningen stormfåglar.
Pterodroma axillaris là một loài chim trong họ Procellariidae.[1] Đây là loài đặc hữu của quần đảo Chatham, New Zealand, và cho đến gần đây được giới hạn trong 218 ha Rangatira hoặc đảo Đông Nam.
Pterodroma axillaris là một loài chim trong họ Procellariidae. Đây là loài đặc hữu của quần đảo Chatham, New Zealand, và cho đến gần đây được giới hạn trong 218 ha Rangatira hoặc đảo Đông Nam.
新西蘭圓尾鸌（學名：Pterodroma axillaris）是一種中等大小的圓尾鸌。它們是新西蘭查塔姆群島的特有種，現已只限於東南島（South-East Island）218公頃的地方。
新西蘭圓尾鸌的頭部、背部及上翼都是呈灰色的，肩膀及上翼底的灰色較深，形成一個M字型。前額灰白雜色，上身呈白色。下翼白色，主羽端及邊緣較為深色。下翼基部有一道黑間。
新西蘭圓尾鸌會在冠層築巢。鳥巢是以葉子築成的。雌鳥於12月至1月間會生一隻蛋。雛鳥於5月至6月間換羽。
新西蘭圓尾鸌的數量估計約有1000隻，現正處於瀕危。當人類殖民到查塔姆群島後，因受到捕獵、入侵物種的掠食和失去森林棲息地等威脅令它們只限於東南島。另外，它們也要與闊嘴鋸鸌爭奪築巢的地方。
於1980年代末，保育工作才正式展開。最初的焦點是在於確定新西蘭圓尾鸌的鳥巢及令繁殖率下降的原因。當發現它們的繁殖率是受到闊嘴鋸鸌的影響，便有措施推行以保護它們的鳥巢和雛鳥。於2005年至2006年，155已知的繁殖對當中，有83%的雛鳥成功換羽。雛鳥也有被移送到沒有掠食者的地方。
