Волчја опашка (поточно: обична волчја опашка, науч. Echium vulgare) — вид цветно растение од родот волчја опашка (Echium) кое природно вирее во најголемиот дел од Европа (вклучувајќи ја Македонија), како и запдна и средна Азија.[1][2] Често се среќава и во Северна Америка.[3]
Ова е двегодишно или едноплодно повеќегодишно растение со висина од 30–80 см и груби влакнести зашилени листови. Цветовите најпрвин се розови, а потоа добиваат впечатлива сина боја. Имаат пречник од 15-20 мм, распоредени на разгранет шилец и имаат издадени прашници. Поленот има сина боја[4] но толчничките кончиња остануваат црвени, сопоставени наспроти сините цветови. Цвета меѓу мај и септември. Се среќава на суви и голи места, како и на депонии.[5]
Растението е доведено во Северна Америка и денес е одомаќинето на делови од континентот. Во сојузната држава Вашингтон важи за инвазивен вид.[2]
Се одгледува како маслодајно растение поради присуството на масни киселини во семето. Како и лисичинката и ноќничето, содржи значителни количества на гама-линолеинска киселина, но и поретката стеаридонска киселина.[6]
Волчја опашка (поточно: обична волчја опашка, науч. Echium vulgare) — вид цветно растение од родот волчја опашка (Echium) кое природно вирее во најголемиот дел од Европа (вклучувајќи ја Македонија), како и запдна и средна Азија. Често се среќава и во Северна Америка.
Ова е двегодишно или едноплодно повеќегодишно растение со висина од 30–80 см и груби влакнести зашилени листови. Цветовите најпрвин се розови, а потоа добиваат впечатлива сина боја. Имаат пречник од 15-20 мм, распоредени на разгранет шилец и имаат издадени прашници. Поленот има сина боја но толчничките кончиња остануваат црвени, сопоставени наспроти сините цветови. Цвета меѓу мај и септември. Се среќава на суви и голи места, како и на депонии.
Растението е доведено во Северна Америка и денес е одомаќинето на делови од континентот. Во сојузната држава Вашингтон важи за инвазивен вид.
Се одгледува како маслодајно растение поради присуството на масни киселини во семето. Како и лисичинката и ноќничето, содржи значителни количества на гама-линолеинска киселина, но и поретката стеаридонска киселина.
