dcsimg

Morphology ( anglais )

fourni par Fishbase
Dorsal spines (total): 0; Dorsal soft rays (total): 12; Analspines: 0; Analsoft rays: 19
licence
cc-by-nc
droit d’auteur
FishBase
Recorder
Rodolfo B. Reyes
original
visiter la source
site partenaire
Fishbase

Diagnostic Description ( anglais )

fourni par Fishbase
Entirely naked (scale only shown on lateral line in specimens > 5 cm TL; head profile obtuse. Color is dark brown, greenish, the belly is cream; there is a copper-colored band on the flanks (Ref. 35685).
licence
cc-by-nc
droit d’auteur
FishBase
Recorder
Rodolfo B. Reyes
original
visiter la source
site partenaire
Fishbase

Biology ( anglais )

fourni par Fishbase
Medium sized fish considered to be the most southern characid living in temperate waters. Young with very tiny soft and delicate scales which are reabsorbed into the skin making the skin greasy and often with granulated or spongy appearance (Ref. 7252).
licence
cc-by-nc
droit d’auteur
FishBase
Recorder
Tess Cruz
original
visiter la source
site partenaire
Fishbase

Importance ( anglais )

fourni par Fishbase
fisheries: of no interest; aquarium: commercial
licence
cc-by-nc
droit d’auteur
FishBase
Recorder
Tess Cruz
original
visiter la source
site partenaire
Fishbase

Comprehensive Description ( anglais )

fourni par Smithsonian Contributions to Zoology
Osteologia y lepídologia de Gymnocharacinus bergi (Pisces Characidae). Limnobios, La Plata, 2(7):491–512

Myers, G.S.

1927. Descriptions of New South American Fresh-Water Fishes Collected by Dr. Carl Ternetz. Bulletin of the Museum of Comparative Zoology, 68(3):107–135.

1928. New Fresh-Water Fishes from Peru, Venezuela, and Brazil. Annals and Magazine of Natural History, series 10, 2:83–90.

1958. Trends in the Evolution of Teleostean Fishes. Stanford Ichthyological Bulletin, 7(3):27–30.

1960. The South American Characid Genera Exodon, Gnathoplax, and Roeboexodon, with Notes on the Ecology and Taxonomy of Characid Fishes. Stanford Ichthyological Bulletin, 7(4):206–211.

Myers, G.S., and T.R. Roberts

1967. Note on the Dentition of Creagrudite maxillaris, a Characid Fish from the Upper Orinoco-Upper Rio Negro System. Stanford Ichthyological Bulletin. 8(4):248–249.

Nelson, G.

1969. Gill Arches and the Phylogeny of Fishes with Notes on the Classification of the Vertebrates. Bulletin of the American Museum of Natural History. 141 (4):475–522.

1973. Relationships of the Clupeomorpha, with Remarks on the Structure of the Lower Jaw in Fishes. Zoological Journal of the Linnean Society, London. 53(supplement):333–349.

Nielsen, J.

1974. Fish Types in the Zoological Museum of Copenhagen. 115 pages. Copenhagen: Zoological Museum, University of Copenhagen.

Ortaz, M

1992. Habitos alimenticos de los peces de un rio de montaña neotropical. Biotropica. 24(4):550–559.

1997. Ciclo reproductivo de Creagrutus bolivari (Pisces: Characidae) en Venezuela. Revista de Biologia Tropical, 45(3): 1147–1153.

Ortega, H.

1992. Biogeografia de los peces de aguas continentales del Peru, con especial referencia a especies registradas a altitudes superiores a los 1000 m. Memorias del Museo de Historia Natural, U.N.M.S.M., 21:39–45.

1996. Ictiofauna del Parque Nacional Manu, Perú. In D.E. Wilson and A. Sandoval editors. Manu. The Biodiversity of Southeastern Peru. pages 453–482. Washington, D.C.: Smithsonian Institution Press.

Ortega, H., and R.P. Vari

1986. Annotated Checklist of the Freshwater Fishes of Peru. Smithsonian Contributions to Zoology. 437:1–25.

Orti, G., and A. Meyer

1997. The Radiation of Characiform Fishes and the Limits of Resolution of Mitochondrial Ribosomal DNA Sequences. Systematic Biology, 346(1):75–100.

Ouboter, P.E., and J.H.A. Mol

1993. The Fish Fauna of Suriname. In P.E. Ouboter, editor. Freshwater Ecosystems of Suriname, pages 133–154. The Netherlands: Kluwer Academic Publishers.

Ovchynnyk, M.M.

1968. Annotated List of the Freshwater Fish of Ecuador. Zoologischer Anzeiger. 181:237–268.

Patterson, C.

1975. The Braincase of Pholodophorid and Leptolepid Fishes with a Review of the Actinopterygian Braincase. Philosophical Transactions of the Royal Society, series B, 269:275–579.

Pavlov, D.S., V.K. Nezdoliy, A.K. Urteaga, and O.R. Sanches

1995. Downstream Migration of Juvenile Fishes in the Rivers of Amazonian Peru. Journal of Ichthyology, 35(9):227–248. [Originally published in Russian in Voprosy Ikhtiologii, 35(6):753–767.]

Pearse, A.S.
licence
cc-by-nc-sa-3.0
citation bibliographique
Vari, Richard P. 2001. "Phylogenetic study of the neotropical fish genera Creagrutus Günther and Piabina Reinhardt (Teleostei:Ostariophysi:Characiformes), with a revision of the cis-Andean species." Smithsonian Contributions to Zoology. 1-239. https://doi.org/10.5479/si.00810282.613

Comprehensive Description ( anglais )

fourni par Smithsonian Contributions to Zoology
Gymnocharacinus bergi, 30

gyrospilus, Creagrutus, 2, 48, 113–116

Hemigrammocharax, 36

Hemiodus, 23

Hemistichodus, 19

Hepsetus, 23

hildebrandi, Creagrutus, 2, 63, 65

holmi, Creagrutus, 2, 48, 77, 116–119

Hoplias, 23

hujela, Ctenolucius, 27

hysginus, Creagrutus, 2, 48, 77, 119–122, 208

Ichthyborus, 19

ignotus, Creagrutus, 2, 48, 122–125

Iguanodectes, 19, 29

iheringi, Bryconamericus, 21, 29

ilsea, Roeboides, 27

innesi, Paracheirodon, 12

intermedius, Nannocharax, 34

kunturus, Creagrutus, 2, 48, 125–128

lassoi, Creagrutus, 2, 48, 77, 116, 128–131, 134

lateralis, Alestes, 21, 29

lepidus, Creagrutus, 2, 48, 77, 130, 131–134
licence
cc-by-nc-sa-3.0
citation bibliographique
Vari, Richard P. 2001. "Phylogenetic study of the neotropical fish genera Creagrutus Günther and Piabina Reinhardt (Teleostei:Ostariophysi:Characiformes), with a revision of the cis-Andean species." Smithsonian Contributions to Zoology. 1-239. https://doi.org/10.5479/si.00810282.613

Comprehensive Description ( anglais )

fourni par Smithsonian Contributions to Zoology
Gymnocharacinus bergi Steindachner, USNM 313878, 3, 34.5–44.3 mm; Argentina, Provincia Río Negro, Estancia El Rincon

Hemibrycon dariensis Meek and Hildebrand, USNM 293245, 2, 44.0–57.4 mm; Panama, Darien, Rio Pucuro.
licence
cc-by-nc-sa-3.0
citation bibliographique
Vari, Richard P. 2001. "Phylogenetic study of the neotropical fish genera Creagrutus Günther and Piabina Reinhardt (Teleostei:Ostariophysi:Characiformes), with a revision of the cis-Andean species." Smithsonian Contributions to Zoology. 1-239. https://doi.org/10.5479/si.00810282.613

Gymnocharacinus bergii ( catalan ; valencien )

fourni par wikipedia CA

Gymnocharacinus bergii és una espècie de peix de la família dels caràcids i de l'ordre dels caraciformes.[4]

Morfologia

  • Els mascles poden assolir 7,5 cm de llargària total.[5]

Hàbitat

Viu a zones de clima subtropical entre 22°C - 26°C de temperatura.[6]

Distribució geogràfica

Es troba a Sud-amèrica: conca del riu Negro (sud de l'Argentina).[5]

Referències

  1. Steindachner, F. 1903. Über einige neue Reptilien- und Fischarten des Hofmuseums in Wien. Sitzungsber. Akad. Wiss. Wien v. 112 (1. Abth.): 15-22, 1 pl.
  2. Steindachner, F. 1903. Über einige neue Fisch- und Reptilienarten des k. k. naturhistorischen Hofmuseums. Anzeiger der Akademie der Wissenschaften in Wien v. 40 (núm. 3): 17-18.
  3. «Gymnocharacinus bergii». Catalogue of Life. (anglès) (anglès)
  4. The Taxonomicon (anglès)
  5. 5,0 5,1 FishBase (anglès)
  6. Ortubay, S. i V. Cussac 2000. Threatened fishes of the world: Gymnocharacinus bergi Steindachner, 1903 (Characidae). Env. Biol. Fish. 58:144.


Bibliografia

  • Axelrod, Herbert Richard (1996): Exotic Tropical Fishes. T.F.H. Publications. ISBN 0-87666-543-1.
  • Baensch, H.A. i R. Riehl 1991. Aquarien atlas. Bd. 3. Melle: Mergus, Verlag für Natur- und Heimtierkunde, Alemanya. 1104 p.
  • Centro Editor de América Latina 1988. Peces. Fauna Argentina. Centro Editor de América Latina S.A., Junin, Buenos Aires, Argentina, 102 p.
  • Eschmeyer, William N.: Genera of Recent Fishes. California Academy of Sciences. San Francisco, Califòrnia, Estats Units. iii + 697. ISBN 0-940228-23-8 (1990).
  • Eschmeyer, William N., ed. 1998. Catalog of Fishes. Special Publication of the Center for Biodiversity Research and Information, núm. 1, vol. 1-3. California Academy of Sciences. San Francisco, Califòrnia, Estats Units. 2905. ISBN 0-940228-47-5.
  • Géry, J. 1977. Characoids of the world. T.F.H. Publications, Inc., Nova Jersey. 672 p.
  • Helfman, G., B. Collette i D. Facey: The Diversity of Fishes. Blackwell Science, Malden, Massachusetts (Estats Units), 1997. ISBN 1405124946.
  • Lima, F.C.T., L.R. Malabarba, P.A. Buckup, J.F. Pezzi da Silva, R.P. Vari, A. Harold, R. Benine, O.T. Oyakawa, C.S. Pavanelli, N.A. Menezes, C.A.S. Lucena, M.C.S.L. Malabarba, Z.M.S. Lucena, R.E. Reis, F. Langeani, L. Cassati i V.A. Bertaco 2003. Genera Incertae sedis in Characidae. p. 106-168. A R.E. Reis, S.O. Kullander i C.J. Ferraris, Jr. (eds.) Checklist of the Freshwater Fishes of South and Central America. Porto Alegre: EDIPUCRS, Brasil.
  • López, H.L., R.C. Menni i A.M. Miguelarena 1987. Lista de los peces de agua dulce de la Argentina. Biología Acuática Núm. 12, 50 p. (Instituto de Limnología "Dr. Raul A. Ringuelet").
  • Mills, D. i G. Vevers 1989. The Tetra encyclopedia of freshwater tropical aquarium fishes. Tetra Press, Nova Jersey. 208 p.
  • Moyle, P. i J. Cech.: Fishes: An Introduction to Ichthyology, 4a edició, Upper Saddle River, Nova Jersey, Estats Units: Prentice-Hall. Any 2000. ISBN 0130112828.
  • Nelson, J. S. 2006: Fishes of the world. Quarta edició. John Wiley & Sons, Inc. Hoboken, Nova Jersey, Estats Units. 601 p. ISBN 0471250317.
  • Wheeler, A.: The World Encyclopedia of Fishes, 2a edició, Londres: Macdonald. Any 1985. ISBN 0356107159.


Enllaços externs

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autors i editors de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia CA

Gymnocharacinus bergii: Brief Summary ( catalan ; valencien )

fourni par wikipedia CA

Gymnocharacinus bergii és una espècie de peix de la família dels caràcids i de l'ordre dels caraciformes.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autors i editors de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia CA

Naked characin ( anglais )

fourni par wikipedia EN

The naked characin (Gymnocharacinus bergii) is a small species of fish in the family Characidae.[1] It is the southernmost member of the family (together with some Cheirodon species from Chile) and the only member of the genus Gymnocharacinus. It is endemic to a stream near Valcheta in northern Patagonia, Argentina. Adults have no scales. It is endangered because of habitat loss.

References

  1. ^ a b Cussac, V.; Quiroga, S.; Kacoliris, F.; Povedano, H.; Crichigno, S.; Becker, L.; Baigún, C. (2019). "Gymnocharacinus bergii". IUCN Red List of Threatened Species. 2019: e.T40695A119048712. doi:10.2305/IUCN.UK.2019-2.RLTS.T40695A119048712.en. Retrieved 14 November 2021.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia EN

Naked characin: Brief Summary ( anglais )

fourni par wikipedia EN

The naked characin (Gymnocharacinus bergii) is a small species of fish in the family Characidae. It is the southernmost member of the family (together with some Cheirodon species from Chile) and the only member of the genus Gymnocharacinus. It is endemic to a stream near Valcheta in northern Patagonia, Argentina. Adults have no scales. It is endangered because of habitat loss.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia EN

Gymnocharacinus bergii ( espagnol ; castillan )

fourni par wikipedia ES

La mojarra desnuda, o mojarra bronceada (Gymnocharacinus bergii) es una especie de peces en la familia Characidae en el orden de los Characiformes,[2]​ es la única especie del género Gymnocharacinus. El rasgo característico de este pez es la reabsorción de las escamas en la adultez.

Es endémica de las nacientes termales del arroyo Valcheta, localizado al pie de la Meseta de Somuncurá, al sureste de la provincia de Río Negro en el norte de la Patagonia argentina. Se encuentra seriamente amenazada de extinción por causa de los salmónidos introducidos (Oncorhynchus mykiss y Salvelinus fontinalis) a su hábitat natural en 1941, así como también a causa de las actividades humanas, en especial los canales de drenaje y la ganadería.

Es considerada una especie «En Peligro», incluida en 1988 en el Libro Rojo de la Unión Internacional para la Conservación de la Naturaleza (UICN).[1]

Características

Fue descrita a principios del siglo XX el ictiólogo Fritz Steindachner, quien le asigna el nombre de mojarra desnuda porque los ejemplares estudiados (adultos) no poseían escamas.

Una de sus particularidades, es que los ejemplares juveniles llegan hasta los 42 mm de longitud del cuerpo. Los adultos no superan los 8 cm.

Posee cuerpo alargado, algo comprimido en los costados. Tiene el aspecto de un pez neón grande pero sin colores brillantes. La boca pasa de subventral en el estado larval a boca terminal en el estado adulto, lo que se asocia al cambio de dieta durante el desarrollo. Las formas juveniles presentan escamas,que son reabsorbidas durante la adultez. Tiene una coloración que va de pardo cobrizo a canela claro o marrón pardo claro, siendo el vientre cremoso.

Hábitat

Su hábitat está restringido sólo a las nacientes del arroyo Valcheta en el centro de la meseta de Somuncurá, en la provincia argentina de Río Negro.[3]​Fuera de este lugar su supervivencia es imposible, ya que no soporta el cautiverio, ni las aguas con una composición distinta a las de su hábitat natural.

Los parámetros fisicoquímicos en una surgente termal, en las proximidades del paraje Chipauquil, a finales de la primavera son, aguas cálidas (20ºC), levemente alcalinas, baja conductividad eléctrica y oxígeno disuelto cercano a la saturación.

Actualmente su población total solo se compone de apenas mil ejemplares, dado que diversos factores naturales y artificiales atentan contra la preservación de la especie.

Monumento natural

Mediante la ley n.° 2783, sancionada el 2 de junio de 1994, promulgada el 21 de junio de 1994 por decreto n.° 1011/1994 publicado en el Boletín Oficial del 27 de junio de 1994, pág. 1, y entrada en vigencia el 5 de julio de 1994, se declaró monumento natural a la mojarra desnuda en el territorio de la provincia de Río Negro en Argentina.[4]

Referencias

  1. a b World Conservation Monitoring Centre (1996). «Gymnocharacinus bergii». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2010.2 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 28 de agosto de 2010.
  2. The Taxonomicon (en inglés).
  3. FishBase (en inglés).
  4. Ley n.° 2783

Bibliografía

  • Eschmeyer, William N.: Genera of Recent Fishes. Academia de Ciencias de California. San Francisco, California, Estados Unidos. iii + 697. Año 1990. ISBN 0-940228-23-8.
  • Eschmeyer, William N., ed. 1998. Catalog of Fishes. Special Publication of the Center for Biodiversity Research and Information, núm. 1, vol. 1-3. California Academy of Sciences. San Francisco, California, Estados Unidos. 2905. ISBN 0-940228-47-5.
  • Helfman, G., B. Collette i D. Facey: The diversity of fishes: Biology, Evolution, and Ecology. Blackwell Science, Malden, Massachusetts, Estados Unidos, 1997. ISBN 1405124946.
  • Moyle, P. i J. Cech.: Fishes: An Introduction to Ichthyology, 4.ª edición, Upper Saddle River, Nueva Jersey, Estados Unidos: Prentice-Hall. Año 2000. ISBN 0130112828.

 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autores y editores de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ES

Gymnocharacinus bergii: Brief Summary ( espagnol ; castillan )

fourni par wikipedia ES

La mojarra desnuda, o mojarra bronceada (Gymnocharacinus bergii) es una especie de peces en la familia Characidae en el orden de los Characiformes,​ es la única especie del género Gymnocharacinus. El rasgo característico de este pez es la reabsorción de las escamas en la adultez.

Es endémica de las nacientes termales del arroyo Valcheta, localizado al pie de la Meseta de Somuncurá, al sureste de la provincia de Río Negro en el norte de la Patagonia argentina. Se encuentra seriamente amenazada de extinción por causa de los salmónidos introducidos (Oncorhynchus mykiss y Salvelinus fontinalis) a su hábitat natural en 1941, así como también a causa de las actividades humanas, en especial los canales de drenaje y la ganadería.

Es considerada una especie «En Peligro», incluida en 1988 en el Libro Rojo de la Unión Internacional para la Conservación de la Naturaleza (UICN).​

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autores y editores de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ES

Gymnocharacinus bergii ( basque )

fourni par wikipedia EU

Gymnocharacinus bergii Gymnocharacinus generoko animalia da. Arrainen barruko Actinopterygii klasean sailkatzen da, Characidae familian.

Banaketa

Erreferentziak

  1. (Ingelesez) FishBase

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia EU

Gymnocharacinus bergii: Brief Summary ( basque )

fourni par wikipedia EU

Gymnocharacinus bergii Gymnocharacinus generoko animalia da. Arrainen barruko Actinopterygii klasean sailkatzen da, Characidae familian.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia EU

Gymnocharacinus bergii ( néerlandais ; flamand )

fourni par wikipedia NL

Vissen

Gymnocharacinus bergii is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de karperzalmen (Characidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1903 door Steindachner.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en) Gymnocharacinus bergii. FishBase. Ed. Ranier Froese and Daniel Pauly. 02 2013 version. N.p.: FishBase, 2013.
Geplaatst op:
27-02-2013
Dit artikel is een beginnetje over biologie. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. Beginnetje
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia NL

Gymnocharacinus bergii ( portugais )

fourni par wikipedia PT

Gymnocharacinus bergii é uma espécie de peixe da família Characidae.

É endémica da Argentina.

Referências

 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autores e editores de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia PT

Gymnocharacinus bergii: Brief Summary ( portugais )

fourni par wikipedia PT

Gymnocharacinus bergii é uma espécie de peixe da família Characidae.

É endémica da Argentina.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autores e editores de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia PT

Gymnocharacinus bergii ( vietnamien )

fourni par wikipedia VI
Biểu tượng mũi tên dịch thuật
Bài này là một bản dịch thô từ ngôn ngữ khác. Đây có thể là kết quả của máy tính hoặc của người chưa thông thạo dịch thuật. Xin hãy giúp tăng chất lượng bản dịch.

Gymnocharacinus bergii là một loài thuộc họ Characidae. Chúng là loài duy nhất trong chi đơn loài Gymnocharacinus. Found only in miền bắc Patagonia in Argentina. This fish has no scales. It is endangered because it is losing its habitat. Size / Weight / Age Max length: 7.5 cm.Environment Demersal; freshwater.Climate/Range Subtropical; 22 °C - 26 °C (Ref. 35685);35°S36°S. Color is dark brown, greenish, the belly is cream; there là một copper-colored band on the flanks Longfei Sun

Chú thích

Tham khảo


Hình tượng sơ khai Bài viết Lớp Cá vây tia này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia VI

Gymnocharacinus bergii: Brief Summary ( vietnamien )

fourni par wikipedia VI

Gymnocharacinus bergii là một loài thuộc họ Characidae. Chúng là loài duy nhất trong chi đơn loài Gymnocharacinus. Found only in miền bắc Patagonia in Argentina. This fish has no scales. It is endangered because it is losing its habitat. Size / Weight / Age Max length: 7.5 cm.Environment Demersal; freshwater.Climate/Range Subtropical; 22 °C - 26 °C (Ref. 35685);35°S36°S. Color is dark brown, greenish, the belly is cream; there là một copper-colored band on the flanks Longfei Sun

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia VI

伯氏裸脂鯉 ( chinois )

fourni par wikipedia 中文维基百科
二名法 Gymnocharacinus bergii
Steindachner, 1903

伯氏裸脂鯉,為輻鰭魚綱脂鯉目脂鯉亞目脂鯉科的其中一個,被IUCN列為瀕危保育類動物,分布於南美洲阿根廷南部黑河支流Valcheta河流域,為脂鯉科分布最南的種類,體長可達7.5公分,鱗片退化成顆粒狀,棲息在底中層水域,生活習性不明,可ˇ做為觀賞魚。

参考文献

扩展阅读

 src= 維基物種中有關伯氏裸脂鯉的數據

小作品圖示这是一篇關於魚類小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
维基百科作者和编辑

伯氏裸脂鯉: Brief Summary ( chinois )

fourni par wikipedia 中文维基百科

伯氏裸脂鯉,為輻鰭魚綱脂鯉目脂鯉亞目脂鯉科的其中一個,被IUCN列為瀕危保育類動物,分布於南美洲阿根廷南部黑河支流Valcheta河流域,為脂鯉科分布最南的種類,體長可達7.5公分,鱗片退化成顆粒狀,棲息在底中層水域,生活習性不明,可ˇ做為觀賞魚。

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
维基百科作者和编辑