dcsimg
Sivun Juudaksenkorva kuva
Life » » Fungi » » Kantasienet »

Auriculariales

Auriculariales ( valencia )

tarjonnut wikipedia CA

Auriculariales és un ordre de fongs, que pertany a la classe Agaricomycetes.[1] Les espècies dins de l'ordre se solen conèixer com a "heterobasidiomycets" o fongs gelatinosos, ja que presenten el basidiocarp amb certa textura gelatinosa. Dins de l'ordre se'n coneixen prop de 200 espècies distribuïts en sis famílies diferents com a mínim. Totes les espècies dins dels Auriculariales són saprotròfiques, la majoria creixen a la fusta morta. Moltes espècies es cultiven per a ús gastronòmic, principalment a la Xina.[2][3]

Galeria

Referències

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Auriculariales Modifica l'enllaç a Wikidata
  1. 1,0 1,1 Kirk PM, Cannon PF, Minter DW, Stalpers JA. (eds). Dictionary of the Fungi.. 10th. Wallingford: CABI, 2008. ISBN 978-0-85199-826-8.
  2. Black fungus exporters http://www.alibaba.com/product-gs/347644121/Auricularia.html
  3. Cloud ears & wood ears http://chinesefood.about.com/library/blchineseing3.htm
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autors i editors de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CA

Auriculariales: Brief Summary ( valencia )

tarjonnut wikipedia CA

Auriculariales és un ordre de fongs, que pertany a la classe Agaricomycetes. Les espècies dins de l'ordre se solen conèixer com a "heterobasidiomycets" o fongs gelatinosos, ja que presenten el basidiocarp amb certa textura gelatinosa. Dins de l'ordre se'n coneixen prop de 200 espècies distribuïts en sis famílies diferents com a mínim. Totes les espècies dins dels Auriculariales són saprotròfiques, la majoria creixen a la fusta morta. Moltes espècies es cultiven per a ús gastronòmic, principalment a la Xina.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autors i editors de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CA

Auriculariales ( englanti )

tarjonnut wikipedia EN

The Auriculariales are an order of fungi in the class Agaricomycetes. Species within the order were formerly referred to the "heterobasidiomycetes" or "jelly fungi", since many have gelatinous basidiocarps (fruit bodies) that produce spores on septate basidia. Around 200 species are known worldwide, placed in six or more families, though the status of these families is currently uncertain. All species in the Auriculariales are believed to be saprotrophic, most growing on dead wood. Fruit bodies of several Auricularia species are cultivated for food on a commercial scale, especially in China.

Taxonomy

History

The order was established in 1889 by German mycologist Joseph Schröter to accommodate species of fungi having "auricularioid" basidia (more or less cylindrical basidia with lateral septa), including many of the rusts and smuts. In 1922, British mycologist Carleton Rea recognized the order as containing the families Auriculariaceae and Ecchynaceae, as well as the rusts (Coleosporiaceae and Pucciniaceae) and the smuts (Ustilaginaceae).[2] Many subsequent authors, however, separated out the rusts and smuts and amalgamated the remaining Auriculariales with the Tremellales.[3][4][5] Jülich (1981) also separated out the rusts and smuts, but recognized the remaining Auriculariales as an independent order, placing within them the families Auriculariaceae, Cystobasidiaceae, Paraphelariaceae, Saccoblastiaceae, Ecchynaceae, Hoehnelomycetaceae, and Patouillardinaceae.[6]

A radical revision was undertaken in 1984, when American mycologist Robert Joseph Bandoni used transmission electron microscopy to investigate the ultrastructure of the septal pore apparatus in the Auriculariales. This revealed that species of fungi with "auricularioid" basidia were not necessarily closely related and that Auricularia had more in common with Exidia and its allies (with "tremelloid" basidia), than with other auricularioid fungi. Bandoni therefore amended the Auriculariales to include the family Auriculariaceae (with auricularioid basidia) together with the families Exidiaceae, Aporpiaceae, Hyaloriaceae, and Sebacinaceae (with tremelloid basidia).[7] This revision was accepted by Wells (1994) who, however, amalgamated the Aporpiaceae and Hyaloriaceae (together with the Heteroscyphaceae) and added the families Patouillardinaceae (with diagonally septate basidia) and Tremellodendropsidaceae (with partly septate basidia).[8] Roberts (1998) subsequently added the family Oliveoniaceae (with non-septate basidia).[9]

Current status

Molecular research, based on cladistic analysis of DNA sequences, has substantially supported Bandoni's revised circumscription of the Auriculariales, but has moved the Sebacinaceae and the Tremellodendropsidaceae to their own separate orders, the Sebacinales and Tremellodendropsidales.[10][11][12] The status of the constituent families has not yet been examined, but a clade containing Auricularia and Exidia species equates to the Auriculariaceae, whilst another containing Hyaloria and Myxarium species equates to the Hyaloriaceae.[11]

Description

The majority of species within the Auriculariales produce gelatinous basidiocarps (fruit bodies) on dead wood. In some these are conspicuous and may be ear-shaped, button-shaped, lobed, bracket-like, or effused. Their hymenophores (spore-bearing surfaces) may be smooth, warted, veined, toothed (as in the genus Pseudohydnum), cyphelloid (as in the genus Heteroscypha), or poroid (as in the genera Elmerina and Aporpium). Some species, however, produce dry, leathery, or web-like fruit bodies resembling those of the corticioid fungi.

Distribution and habitat

All species within the Auriculariales are thought to be saprotrophs, most of them wood-rotters. They are typically found on dead attached or fallen wood, though a few (Guepinia species) are normally found on the ground. As a group, their distribution is cosmopolitan.

Economic importance

Several species within the order are edible and two, Auricularia heimuer and Auricularia cornea, are cultivated on a commercial scale, particularly in China and southeast Asia.

References

  1. ^ Kirschner R, Piepenbring M (23 June 2011). "A new pycnidial fungus with clamped hyphae from Central America". Mycological Progress. 11 (2): 561–568. doi:10.1007/s11557-011-0771-0. S2CID 13251627.
  2. ^ Rea C. (1922). British Basidiomycetaceae. A handbook of the larger British fungi. Cambridge University Press.
  3. ^ Martin GW. (1945). "The classification of the Tremellales". Mycologia. 37 (5): 527–542. doi:10.2307/3754690. JSTOR 3754690.
  4. ^ Donk MA. (1966). "Check list of European hymenomycetous Heterobasidiae". Persoonia. 4: 145–335.
  5. ^ Lowy B. (1971). Flora Neotropica 6: Tremellales. New York: Hafner. ISBN 978-0-89327-220-3.
  6. ^ Jülich W. (1981). "Higher taxa of Basidiomycetes". Bibliotheca Mycologica. 85.
  7. ^ Bandoni RJ. (1984). "The Tremellales and Auriculariales: an alternative classification". Transactions of the Mycological Society of Japan. 25: 489–530.
  8. ^ Wells K. (1994). "Jelly fungi, then and now!". Mycologia. 86 (1): 18–48. doi:10.2307/3760717. JSTOR 3760717.
  9. ^ Roberts P. (1998). "Oliveonia and the origin of the holobasidiomycetes". Folia Cryptogamica Estonica. 33: 127–132.
  10. ^ Hibbett DS; et al. (2007). "A higher level phylogenetic classification of the Fungi". Mycological Research. 111 (5): 509–547. CiteSeerX 10.1.1.626.9582. doi:10.1016/j.mycres.2007.03.004. PMID 17572334. S2CID 4686378.
  11. ^ a b Weiss M, Oberwinkler F (2001). "Phylogenetic relationships in Auriculariales and related groups – hypotheses derived from nuclear ribosomal DNA sequences". Mycological Research. 105 (4): 403–415. doi:10.1017/S095375620100363X.
  12. ^ Berbee ML, Wong EY, Tsui CK (2016). "Phylogenetic evidence places the coralloid jelly fungus Tremellodendropsis tuberosa (Tremellodendropsidales) among early diverging Agaricomycetes". Mycological Progress. 15 (9): 939–946. doi:10.1007/s11557-016-1220-x. S2CID 16096243.
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia authors and editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EN

Auriculariales: Brief Summary ( englanti )

tarjonnut wikipedia EN

The Auriculariales are an order of fungi in the class Agaricomycetes. Species within the order were formerly referred to the "heterobasidiomycetes" or "jelly fungi", since many have gelatinous basidiocarps (fruit bodies) that produce spores on septate basidia. Around 200 species are known worldwide, placed in six or more families, though the status of these families is currently uncertain. All species in the Auriculariales are believed to be saprotrophic, most growing on dead wood. Fruit bodies of several Auricularia species are cultivated for food on a commercial scale, especially in China.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia authors and editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EN

Auriculariales ( kastilia )

tarjonnut wikipedia ES

Auriculariales es un orden de hongos, perteneciente a la clase Agaricomycetes. Es uno de los órdenes incertae sedis de esta clase —no incluido en ninguna de las subclases en las que se subdivide Agaricomycetes—.[1]​ En este orden se incluyen 7 familias, 32 géneros y más de 200 especies.[2]

Descripción

La mayoría de las especies dentro de Auriculariales producen basidiocarpos gelatinosos en la madera muerta. En algunos, estos son conspicuos y pueden tener forma de oreja, de botón, lobulados o derramados. Sus himenóforos (superficies portadoras de esporas) pueden ser lisos, con verrugas, venosos, dentados (como en el género Pseudohydnum) o poroides (como en los géneros Elmerina y Aporpium). Algunas especies, sin embargo, producen cuerpos fructíferos secos, coriáceos o en forma de telaraña que se asemejan a los de los hongos corticoides.

Se cree que todas las especies dentro de Auriculariales son saprotrofos, la mayoría de ellos de madera podrida. Por lo general, se encuentran en madera muerta adherida o caída, aunque algunas (especies de Guepinia) normalmente se encuentran en el suelo. Como grupo, su distribución es cosmopolita.

Varias especies dentro del orden son comestibles y dos, Auricularia heimuer y Auricularia cornea se cultivan a escala comercial, particularmente en China y el sudeste asiático.

Taxonomía

Además de 7 familias, en el orden Auriculariales se clasifican más de una veintena de géneros incertae sedis:[2]

Familias

Géneros incertae sedis

Referencias

  1. «Auriculariales». Catalogue of Life (2010 Annual Checklist) (en inglés). Sistema Integrado de Información Taxonómica (ITIS).
  2. a b Kirk PM, Cannon PF, Minter DW, Stalpers JA. (2008). Dictionary of the Fungi. (10ª edición). Wallingford: CABI. ISBN 978-85199-826-8 |isbn= incorrecto (ayuda).

 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores y editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia ES

Auriculariales: Brief Summary ( kastilia )

tarjonnut wikipedia ES

Auriculariales es un orden de hongos, perteneciente a la clase Agaricomycetes. Es uno de los órdenes incertae sedis de esta clase —no incluido en ninguna de las subclases en las que se subdivide Agaricomycetes—.​ En este orden se incluyen 7 familias, 32 géneros y más de 200 especies.​

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores y editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia ES

Auriculariales ( ranska )

tarjonnut wikipedia FR

Les Auriculariales sont un ordre de champignons basidiomycètes. Les espèces de cet ordre étaient regroupées autrefois dans le taxon fourre-tout des « hétérobasidiomycètes »[1] ou « champignons en gelée » ou « champignons gélatineux », car beaucoup d'entre elles ont un sporophore gélatineux qui produit des spores sur des basides cloisonnées.

Environ 200 espèces sont connues dans le monde entier, classées en six familles ou plus, mais la situation de ces familles est actuellement incertaine. Toutes les espèces d'Auriculariales sont considérées comme saprophytes, la plupart sur du bois mort. Plusieurs espèces du genre Auricularia sont cultivées pour l'alimentation à l'échelle commerciale, en particulier en Chine.

Description

Liste des familles et genres

genres incertae sedis (sans familles)

Basidiodendron
Bourdotia
Ceratosebacina
Ductifera
Endoperplexa
Guepinia
Hauerslevia
Heteroacanthella
Heterochaetella
Heterorepetobasidium
Metabourdotia
Microsebacina
Protohydnum
Protomerulius
Protoradulum
Pseudohydnum
Renatobasidium
Serendipita
Stypella

Selon NCBI (25 mai 2011)[2]

Galerie

Notes et références

  1. Marc-André Selosse & Guy Durrieu (2004) Une classification mycologique phylogénétique francophone (en 2003), Acta Botanica Gallica, 151:1, 73-102, DOI: 10.1080/12538078.2004.10516022, https://doi.org/10.1080/12538078.2004.10516022
  2. NCBI, consulté le 25 mai 2011

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia FR

Auriculariales: Brief Summary ( ranska )

tarjonnut wikipedia FR

Les Auriculariales sont un ordre de champignons basidiomycètes. Les espèces de cet ordre étaient regroupées autrefois dans le taxon fourre-tout des « hétérobasidiomycètes » ou « champignons en gelée » ou « champignons gélatineux », car beaucoup d'entre elles ont un sporophore gélatineux qui produit des spores sur des basides cloisonnées.

Environ 200 espèces sont connues dans le monde entier, classées en six familles ou plus, mais la situation de ces familles est actuellement incertaine. Toutes les espèces d'Auriculariales sont considérées comme saprophytes, la plupart sur du bois mort. Plusieurs espèces du genre Auricularia sont cultivées pour l'alimentation à l'échelle commerciale, en particulier en Chine.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia FR

Auriculariales ( flaami )

tarjonnut wikipedia NL

Auriculariales of Judasoororde is een botanische naam, voor een orde van paddenstoelen. Volgens de Index Fungorum [14 maart 2009] is de samenstelling de volgende:

Alsook, ongeplaatst (incertae sedis): 44 geslachten .

In deze orde en de Trilzwamorde (Tremellales) vertonen de basidia tussenschotjes of septen.

Externe links

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia-auteurs en -editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia NL

Auriculariales: Brief Summary ( flaami )

tarjonnut wikipedia NL

Auriculariales of Judasoororde is een botanische naam, voor een orde van paddenstoelen. Volgens de Index Fungorum [14 maart 2009] is de samenstelling de volgende:

orde Auriculariales familie Auriculariaceae

Alsook, ongeplaatst (incertae sedis): 44 geslachten .

In deze orde en de Trilzwamorde (Tremellales) vertonen de basidia tussenschotjes of septen.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia-auteurs en -editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia NL

Uszakowce ( puola )

tarjonnut wikipedia POL
Ilustracja
Uszak bzowy (Auricularia mesenterica) Systematyka Domena eukarionty Królestwo grzyby Typ podstawczaki Klasa pieczarniaki Rząd uszakowce Nazwa systematyczna Auriculariales J. Schröt.
Kryptogamen-Flora von Schlesien 1: 382 (1887) Typ nomenklatoryczny Auricularia Bull. ex Juss.

Uszakowce (Auriculariales J. Schröt.) – rząd grzybów należący do klasy pieczarniaków (Agaricomycetes)[1].

Charakterystyka

Grzyby z rodzaju Auriculariales wytwarzają owocniki o różnych kształtach (płaskie, rozpostarte, miseczkowate, maczugowate), o konsystencji galaretowatej, woskowatej lub suchej. Charakteryzują się wytwarzaniem wydłużonych, wąskich podstawek, składających się z 4 ułożonych w rzędzie komórek. Z bocznej strony każdej z nich wyrasta wydłużona sterygma, a na jej szczycie wytwarzany jest jeden zarodnik[2].

Systematyka

Rząd Auriculariales został w 2007 r. zaklasyfikowany wspólnie z rodzinami należącymi do klasy Homobasidiomycetes oraz rzędem Sebacinales do pieczarniaków (Agaricomycetes)[3]. We wcześniejszych klasyfikacjach rząd ten był umieszczany w podklasie złożonopodstawkowych (Phragmobasidiomycetidae) i zawierał rodziny: uszakowate (Auriculariaceae), suchogłówkowate (Phleogenaceae)[2].

Catalogue of Life: 2009 Annual Checklist

Rząd Auriculariales jest zaliczany według "Catalogue of Life: 2009 Annual Checklist" do klasy Agaricomycetes i należą do niego[4]:

Systema Naturae 2000

Klasyfikacja przedstawiona przez "Systema Naturae 2000"[5] umieszcza rząd uszakowców także w klasie pieczarniaków. Zaliczane są do niego:

Przypisy

  1. Index Fungorum (ang.). [dostęp 2016-04-24].
  2. a b Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Wyd. III. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1985, s. 35, 57,168. ISBN 83-09-00714-0.
  3. D.S. Hibbett, D.S.: A higher level phylogenetic classification of the Fungi w: Mycological Research 111 Issue 5, ss. 509–547
  4. CABI databases (ang.). [dostęp 2016-04-24].
  5. Brands, S.J. (comp.) 1989-2007. Systema Naturae 2000. The Taxonomicon. Universal Taxonomic Services, Amsterdam, The Netherlands. http://sn2000.taxonomy.nl/
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia POL

Uszakowce: Brief Summary ( puola )

tarjonnut wikipedia POL

Uszakowce (Auriculariales J. Schröt.) – rząd grzybów należący do klasy pieczarniaków (Agaricomycetes).

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia POL

Auriculariales ( portugali )

tarjonnut wikipedia PT

Auriculariales é uma ordem de fungos da classe Agaricomycetes que agrupa grandes parte das espécies conhecidas por "heterobasidiomicetos" ou "fungos gelatinosos", caracterizados por possuírem basidiocarpos (corpos frutificantes) gelatinosos que produzem esporos em basídios septados. São conhecidas cerca de 200 espécies, agrupadas em 6 ou mais famílias, apesar do estatuto taxonómico de algumas dessas famílias ser considerado incerto. Todas as espécies das ordem Auriculariales são consideradas como sendo saprotróficas, a maioria delas tendo como substrato material lenhoso em decomposição. Os basidiocarpos de diversas espécies de Auricularia são cultivados para fins alimentares à escala comercial, especialmente na China.

Descrição

A maioria das espécies pertencentes à ordem Auriculariales produzem basidiocarpos (corpos frutificantes) gelatinosos, preferindo como substrato madeira em decomposição. Em algumas espécies os basidiocarpos são conspícuos, em forma de orelha, de botão, de lóbulo ou de exsudado. Os seus himenóforos (superfícies portadoras de esporos) podem ser lisos, verrucosos, venados, dentados (como nos fungos hidnoides do género Pseudohydnum) ou poroides (como nos géneros Elmerina e Protomerulius). Algumas espécies, no entanto, produzem corpos frutificantes secos e coriáceos, semelhantes a frutos secos, que se assemelham aos basidiocarpos dos fungos corticioides. Algumas espécies no género Tremellodendropsis produzem basidiocarpos clavarioides (em forma de clava).

Taxonomia

A ordem Auriculariales foi inicialmente proposta em 1889 pelo micologista Joseph Schröter para acomodar o conjunto de espécies de macrofungos que apresentavam basídios "auricularioides" (grosseiramente em forma de orelha humana, com uma estrutura central tendencialmente cilíndrica com septos laterais), incluindo muitos dos fungos causadores de ferrugens e carvões das culturas. Em 1922, o micologista britânico Carleton Rea redefiniu a ordem para conter as famílias Auriculariaceae e Ecchynaceae, bem como os fungos causadores de ferrugens das famílias Coleosporiaceae e Pucciniaceae e causadores de carvões da família Ustilaginaceae.[2] Diversos autores subsequentes, contudo, separaram as ferrugens e os carvões e amalgamaram os restantes Auriculariales com os Tremellales.[3][4][5] Walter Jülich (1981) também separou os fungos causadores de ferrugens dos causadores de carvões, mas reconheceu os restantes Auriculariales como uma ordem independente, colocando-os nas famílias Auriculariaceae, Cystobasidiaceae, Paraphelariaceae, Saccoblastiaceae, Ecchynaceae, Hoehnelomycetaceae e Patouillardinaceae.[6]

Uma revisão radical deste taxon foi levada a cabo em 1984, quado o micologista americano Robert Bandoni usou microscopia de transmissão electrónica para estudar a ultraestrutura dos poros septais dos Auriculariales. Este estudo revelou que espécies de fungos com basídios "auricularioides" não são necessariamente estreitamente aparentados e que os Auricularia tinham mais em comum com os Exidia e os seus similares com basídios "tremeloides" do que com outros fungos auricularioides. Em consequência, Bandoni redefiniu a ordem Auriculariales para incluir a família Auriculariaceae (com basídios auricularioides) em conjunto com as famílias Exidiaceae, Aporpiaceae, Hyaloriaceae e Sebacinaceae (com basídios tremeloides).[7] Esta revisão foi confirmada por Kenneth Wells (1994) que, contudo, amalgamou as famílias Aporpiaceae e Hyaloriaceae e adicionou as famílias Patouillardinaceae (com basídios septados diagonalmente) e Tremellodendropsidaceae (com basídios parcialmente septados).[8] Peter Roberts (1998) subsequentemente adicionou as família Oliveoniaceae (com basídios não septados).[9]

O recurso a técnicas da filogenética molecular, baseada na análise cladística de sequências de DNA, confirmou nas sua maior parte a revisão de Robert Bandoni da ordem Auriculariales, mas moveu a família Sebacinaceae para uma ordem específica, ordem Sebacinales.[10][11] O estatuto das famílias que constituem esta ordem ainda não se encontra totalmente esclarecido, mas um clado contendo os géneros Auricularia e Exidia corresponde à família Auriculariaceae, enquanto outro, contendo as espécies de Hyaloria e Myxarium corresponde à família Hyaloriaceae.[11]

Distribuição e habitat

Todas as espécies conhecidas da família Auriculariaceae são consideradas saprotrofos, a maioria dos quais crescendo sobre substratos de material lenhoso em decomposição, embora algumas (dos géneros Guepinia e Tremellodendropsis) sejam normalmente encontradas no solo. Como grupo, a sua distribuição natural é do tipo cosmopolita. Uma estimativa, feita em 2008, considerava que a ordem Auriculariales continha 32 géneros e mais de 200 espécies.[12]

Usos

Diversas espécies desta família são comestíveis, e duas delas, Auricularia auricula-judae e Auricularia polytricha, são objecto de cultura comercial, particularmente na China e Sueste da Ásia. Os cogumelos produzidos são exportadas, secos, inteiros ou em pó, sob a designação comercial de cogumelo-negro ou cogumelo-orelha.[13][14]

Galeria

Referências

  1. Kirschner R, Piepenbring M. (23 de junho de 2011). «A new pycnidial fungus with clamped hyphae from Central America». Mycological Progress. doi:10.1007/s11557-011-0771-0
  2. Rea C. (1922). British Basidiomycetaceae. A handbook of the larger British fungi. [S.l.]: Cambridge University Press
  3. Martin GW. (1945). «The classification of the Tremellales». Mycologia. 37 (5): 527–542. JSTOR 3754690. doi:10.2307/3754690
  4. Donk MA. (1966). «Check list of European hymenomycetous Heterobasidiae». Persoonia. 4: 145–335
  5. Lowy B. (1971). Flora Neotropica 6: Tremellales. New York: Hafner. ISBN 0-89327-220-5
  6. Jülich W. (1981). «Higher taxa of Basidiomycetes». Cramer. Bibliotheca Mycologica. 85
  7. Bandoni RJ. (1984). «The Tremellales and Auriculariales: an alternative classification». Transactions of the Mycological Society of Japan. 25: 489–530
  8. Wells K. (1994). «Jelly fungi, then and now!». Mycologia. 86: 18–48
  9. Roberts P. (1998). «Oliveonia and the origin of the holobasidiomycetes». Folia Cryptogamica Estonica. 33: 127–132
  10. Hibbett DS; et al. (2007). «A higher level phylogenetic classification of the Fungi». Mycological Research. 111 (5): 509–547. PMID 17572334. doi:10.1016/j.mycres.2007.03.004
  11. a b Weiss M & Oberwinkler F. (2001). «Phylogenetic relationships in Auriculariales and related groups – hypotheses derived from nuclear ribosomal DNA sequences». Mycological Research. 105: 403–415. doi:10.1017/S095375620100363X
  12. Kirk PM, Cannon PF, Minter DW, Stalpers JA. (eds) (2008). Dictionary of the Fungi. 10th ed. Wallingford: CABI. ISBN 978-0-85199-826-8 !CS1 manut: Nomes múltiplos: lista de autores (link)
  13. Black fungus exporters http://www.alibaba.com/product-gs/347644121/Auricularia.html
  14. Cloud ears & wood ears http://chinesefood.about.com/library/blchineseing3.htm
 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores e editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia PT

Auriculariales: Brief Summary ( portugali )

tarjonnut wikipedia PT

Auriculariales é uma ordem de fungos da classe Agaricomycetes que agrupa grandes parte das espécies conhecidas por "heterobasidiomicetos" ou "fungos gelatinosos", caracterizados por possuírem basidiocarpos (corpos frutificantes) gelatinosos que produzem esporos em basídios septados. São conhecidas cerca de 200 espécies, agrupadas em 6 ou mais famílias, apesar do estatuto taxonómico de algumas dessas famílias ser considerado incerto. Todas as espécies das ordem Auriculariales são consideradas como sendo saprotróficas, a maioria delas tendo como substrato material lenhoso em decomposição. Os basidiocarpos de diversas espécies de Auricularia são cultivados para fins alimentares à escala comercial, especialmente na China.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores e editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia PT

Auriculariales ( ruotsi )

tarjonnut wikipedia SV

Auriculariales är en ordning av svampar. Enligt Catalogue of Life[1] ingår Auriculariales i klassen Agaricomycetes, divisionen basidiesvampar och riket svampar,[1] men enligt Dyntaxa[2] är tillhörigheten istället klassen Tremellomycetes, divisionen basidiesvampar och riket svampar.[2]

Agaricomycetes

Boletales



Sebacinales



Hymenochaetales



Agaricales



Russulales



Polyporales



Hysterangiales



Phallales



Thelephorales



Gloeophyllales



Cantharellales


Auriculariales

Auriculariaceae



Stypella



Tremellodendropsis



Oliveonia



Gloeotromera



Guepinia



Patouillardina



Elmerina



Heterorepetobasidium



Basidiodendron



Protomerulius



Ceratosebacina



Hauerslevia



Serendipita



Renatobasidium



Microsebacina



Endoperplexa



Heteroscypha



Protodaedalea



Metabourdotia



Ductifera



Protoradulum



Protohydnum



Heteroacanthella



Pseudohydnum




Gomphales



Trechisporales



Geastrales



Corticiales



Atheliales



Cotylidia



Repetobasidium



Mylittopsis



Oxyporus



Dictyonema



Resinicium



Rickenella



Peniophorella



Odonticium



Tubulicrinopsis



Xanthoporus



Trimitiella



Ceraceopsis



Atraporiella



Blasiphalia



Alloclavaria



Taiwanoporia



Trechinothus



Minostroscyta



Korupella



Cruciger



Bridgeoporus



Akenomyces



Hyphobasidiofera



Intextomyces



Loreleia



Contumyces



Timgrovea



Geotrichopsis



Riessia



Pagidospora



Cyphellostereum



Phlyctibasidium



Myriococcum



Fibulocoela



Dendrosporomyces



Cenangiomyces



Nyctalina



Gloeosynnema



Fibulotaeniella



Pycnovellomyces



Skvortzovia



Arthrodochium



Glomerulomyces



Fibulochlamys



Corticomyces



Arualis



Glutinoagger



Ellula



Titaeella



Riessiella



Bildgalleri

Källor

  1. ^ [a b] Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.) (11 april 2011). ”Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2011 Annual Checklist.”. Species 2000: Reading, UK. http://www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2011/search/all/key/auriculariales/match/1. Läst 24 september 2012.
  2. ^ [a b] Dyntaxa Auriculariales

Externa länkar

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia författare och redaktörer
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia SV

Auriculariales ( vietnam )

tarjonnut wikipedia VI

Auriculariales là một bộ nấm trong lớp Agaricomycetes.

Môi trường sống và phân bố

Các loài trong bộ nấm này đều được coi là nấm hoại sinh, gây mục rữa trên các cây thân gỗ. Ta có thể tìm thấy nấm mọc trên các cây gỗ mục, mặc dù vẫn có một vài loài (trong chi GuepiniaTremellodendropsis) thường mọc trên mặt đất.

Bộ nấm Auriculariales có phạm vi phân bố rộng rãi toàn cầu với 32 chi, tương ứng với khoảng 200 loài.[2]

Giá trị sử dụng

Trong số một vài loài loài nấm có thể ăn được, có hai loài Auricularia auricula-judae (nấm mèo) và A. cornea (mao mộc nhĩ) được gieo trồng đại trà tại Trung Quốc và khu vực Đông Nam Á.[3][4]

Hình ảnh

Xem thêm

Chú thích

  1. ^ Kirschner R, Piepenbring M (ngày 23 tháng 6 năm 2011). “A new pycnidial fungus with clamped hyphae from Central America”. Mycological Progress. doi:10.1007/s11557-011-0771-0.
  2. ^ Kirk PM, Cannon PF, Minter DW và đồng nghiệp biên tập (2008). Dictionary of the Fungi. (ấn bản 10). Wallingford: CABI. ISBN 978-0-85199-826-8. Gợi ý |số biên tập viên= (trợ giúp)
  3. ^ Black fungus exporters http://www.alibaba.com/product-gs/347644121/Auricularia.html
  4. ^ Cloud ears & wood ears http://chinesefood.about.com/library/blchineseing3.htm


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan đến Lớp Nấm tán này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia tác giả và biên tập viên
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia VI

Auriculariales: Brief Summary ( vietnam )

tarjonnut wikipedia VI

Auriculariales là một bộ nấm trong lớp Agaricomycetes.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia tác giả và biên tập viên
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia VI

木耳目 ( kiina )

tarjonnut wikipedia 中文维基百科

木耳科 Auriculariaceae

木耳目(Auriculariales)為真菌界的一個。它包含了單一的木耳科

 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
维基百科作者和编辑
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia 中文维基百科

木耳目: Brief Summary ( kiina )

tarjonnut wikipedia 中文维基百科

木耳目(Auriculariales)為真菌界的一個。它包含了單一的木耳科

 title= 取自“https://zh.wikipedia.org/w/index.php?title=木耳目&oldid=33819200分类担子菌门隐藏分类:本地相关图片与维基数据相同
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
维基百科作者和编辑
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia 中文维基百科

キクラゲ目 ( Japani )

tarjonnut wikipedia 日本語
キクラゲ目 アラゲキクラゲ
アラゲキクラゲ
分類 : 菌界 Fungi : 担子菌門 Basidiomycota : 異型担子菌綱 Heterobasidiomycetes : キクラゲ目 Auriculariales 学名 Auriculariales 和名 キクラゲ目

キクラゲ目(キクラゲもく、学名: Auriculariales)は、担子菌門に属するの一つ。

概容[編集]

キクラゲ目は、菌類樹木植物上に生えるキノコの集合である。主なものに共通する特徴として、人の耳介のような形をした軟質でゴムのような子実体を形成するという特徴がある。この子実体は乾いていくと黒色または褐色に変色し、艶が無い皮革状に変化する。いったん乾いた子実体は回復しないように思われやすいが、水を含むと軟質な子実体に戻り、数時間で胞子を放出し始める。

保水力が高いのは、ムコ多糖などの多糖類食物繊維が多く含まれるためで、これらの成分からこの目(もく)のキノコは美容などのために良いとされる。

この類の重要な分類上の特徴として、後坦子器横隔壁によって区画されている点があげられる。すなわち、担子器から改めて伸びだした枝(後担子器)に隔壁を生じて縦に4つ並んだ細胞となり、それぞれから出芽的に担子胞子が形成される。この型はサビキン類のそれとよく似ているため、キクラゲ目はサビキン目と同類の祖先を持っているのではないかとの説がある。

参考文献[編集]

  • 『ウェブスター菌類概論』 著者:ジョン・ウェブスター 訳者:椿啓介、三浦宏一郎、山本昌木 出版:講談社 ISBN 4061396099
  • 『原色日本菌類図鑑』 著者:今関六也、本郷次雄 出版:保育社 ISBN 458630023X

関連項目[編集]

 src= ウィキスピーシーズにキクラゲ目に関する情報があります。  src= ウィキメディア・コモンズには、キクラゲ目に関連するカテゴリがあります。

外部リンク[編集]

[icon]
この節の加筆が望まれています。
執筆の途中です この項目は、菌類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めていますP:生き物と自然PJ生物)。
 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
ウィキペディアの著者と編集者
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia 日本語

キクラゲ目: Brief Summary ( Japani )

tarjonnut wikipedia 日本語

キクラゲ目(キクラゲもく、学名: Auriculariales)は、担子菌門に属するの一つ。

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
ウィキペディアの著者と編集者
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia 日本語

목이목 ( Korea )

tarjonnut wikipedia 한국어 위키백과

목이목(학명: Auriculariales 아우리쿨라리알레스[*])은 담자균문에 속하는 이다.

 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia 작가 및 편집자
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia 한국어 위키백과