Myodes gapperi (Vigors 1830)

Nornica amerykańska^[3] (Myodes gapperi) – gatunek gryzonia z podrodziny karczowników, występujący w Ameryce Północnej^[2][4].

Historia

Gatunek ten opisał naukowo w 1830 roku przez N.A. Vigors na podstawie okazów pochodzących z Ontario. Gryzonie te są spokrewnione z nornicami rudogrzbietymi (M. rutilus), ale reprezentują odrębny gatunek^[4].

Biologia

Zwierzęta te zamieszkują południową Kanadę, półwysep Labrador i północne Stany Zjednoczone; południowa granica obszaru występowania obejmuje Wielkie Równiny i Appalachy. Optymalnym środowiskiem dla nich jest poszycie leśne w lasach szpilkowych, z dużą ilością omszonych pni i gęstymi korzeniami. Zamieszkują także prerie, tundrę i torfowiska; na południu spotykane są w terenie skalistym, zamieszkują także mury porzucone przez ludzi. Są to zwierzęta głównie roślinożerne, choć jadają także grzyby i owady; w Kolorado stwierdzono, że latem nornice te jedzą niemal wyłącznie grzyby^[2].

Są aktywne cały rok. Gnieżdżą się pod korzeniami i kłodami drewna, czasem używając w tym celu nor kretów i innych małych zwierząt. Rozmnażają się od połowy stycznia po listopad. Ciąża trwa 17-19 dni, w miocie jest od jednego do dziewięciu młodych. Młode samice rodzą 1–4 razy w roku, starsze do 6. Terytoria tych zwierząt obejmują od 0,25 do 3,5 akra^[2].

Zwierzęta te osiągają długość 116–172 mm, przy masie ciała od 6 do 42 g^[5].

Populacja

Ze względu na bardzo szeroki zasięg występowania, jest to gatunek najmniejszej troski. Nie wykazują cyklicznych zmian liczebności^[2].

Przypisy