Ploštičník (Cimicifuga) je rod rostlin z čeledi pryskyřníkovité (Ranunculaceae). V posledních letech však rod není většinou autorů uznáván a druhy jsou řazeny do rodu samorostlík (Actaea), viz Compton 1998, popř.[1]
Jedná se o vytrvalé páchnoucí byliny s oddenkem.[2] Lodyhy jsou většinou statné, lysé nebo chlupaté. Listy jsou řapíkaté, horní pak až přisedlé, složené, 1–3 x zpeřené.[2][3] Květy jsou oboupohlavné, malé, zpravidla v bohatých větvených nebo nevětvených hroznech. Kališní lístky jsou drobné, zpravidla jich je 4–5.[3] Koruna jsou drobné, někdy na vrcholu se sterilními prašníky a někdy nesou nektaria.[2] Tyčinek je mnoho.[2] Plodem je měchýřek, měchýřky jsou uspořádány po několika v souplodí.[2]
Asi 12–18 druhů je rozšířeno převážně v mírném pásu Evropy, Asie a Severní Ameriky.[2]
Ploštičník (Cimicifuga) je rod rostlin z čeledi pryskyřníkovité (Ranunculaceae). V posledních letech však rod není většinou autorů uznáván a druhy jsou řazeny do rodu samorostlík (Actaea), viz Compton 1998, popř.
Pluskwica (Cimicifuga Wernisch.) – rodzaj roślin wyróżniany do 1998 roku w obrębie rodziny jaskrowatych z gatunkiem typowym pluskwicą europejską (Cimicifuga foetida L., obecnie Actaea europaea (Schipcz.) J.Compton)[2]. W wyniku badań nad genomem jądrowym i plastydowym oraz nad cechami morfologicznymi rodzaj ten wraz z Souliea włączony został do rodzaju czerniec (Actaea). Należące tu gatunki włączone zostały do kilku spośród 7 sekcji rodzaju Actaea (Cimicifuga, Dichanthera, Oligocarpae, Pityrosperma, Podocarpae)[3][4]. W efekcie współczesne bazy danych taksonomicznych rodzaju Cimicifuga nie wyróżniają[5]. Polskojęzyczne publikacje wciąż opisują ten takson, dlatego dla klasyfikowanych tu gatunków stosowane są nazwy polskie z nazwą rodzajową pluskwica[6]. W tradycyjnym ujęciu rodzaj obejmował 23 gatunki, z czego 1 w Europie, 16 w Azji i 6 w Ameryce Północnej[3].
Thalictrodes O. Kuntze
Rodzaj nie jest wyróżniany, należące tu gatunki włączane są do rodzaju Actaea z plemienia Actaeeae z podrodziny Ranunculoideae Arnott, rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae) z rzędu jaskrowców (Ranunculales), należących do kladu dwuliściennych właściwych (eudicots)[1].
Gromada: okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Ranunculopsida Brongn., podklasa jaskrowe (Ranunculidae Takht. ex Reveal), nadrząd Ranunculanae Takht. ex Reveal), rząd jaskrowce (Ranunculales Dumort.), podrząd Ranunculineae Bessey in C.K. Adams, rodzina jaskrowate (Ranunculaceae Juss.), podrodzina Cimicifugoideae Arn., plemię Cimicifugeae (Arn.) Torr. & A. Gray, podplemię Cimicifuginae Benth. & Hook.f., rodzaj pluskwica (Cimicifuga Wernisch.)[7].
Pluskwica (Cimicifuga Wernisch.) – rodzaj roślin wyróżniany do 1998 roku w obrębie rodziny jaskrowatych z gatunkiem typowym pluskwicą europejską (Cimicifuga foetida L., obecnie Actaea europaea (Schipcz.) J.Compton). W wyniku badań nad genomem jądrowym i plastydowym oraz nad cechami morfologicznymi rodzaj ten wraz z Souliea włączony został do rodzaju czerniec (Actaea). Należące tu gatunki włączone zostały do kilku spośród 7 sekcji rodzaju Actaea (Cimicifuga, Dichanthera, Oligocarpae, Pityrosperma, Podocarpae). W efekcie współczesne bazy danych taksonomicznych rodzaju Cimicifuga nie wyróżniają. Polskojęzyczne publikacje wciąż opisują ten takson, dlatego dla klasyfikowanych tu gatunków stosowane są nazwy polskie z nazwą rodzajową pluskwica. W tradycyjnym ujęciu rodzaj obejmował 23 gatunki, z czego 1 w Europie, 16 w Azji i 6 w Ameryce Północnej.
升麻属(学名:Cimicifuga)是毛茛科下的一个属,为多年生草本植物。该属共有18种以上,分布于北温带。[1]
サラシナショウマ属(サラシナショウマぞく、学名: Cimicifuga 、和名漢字表記:晒菜升麻属)はキンポウゲ科の属の一つ。
多年草。根茎が横に伸び、細いひげ根を出す。根出葉と茎の基部の葉は大きい。茎葉は互生し、大形で1-3回3出複葉になり、小葉の縁に鋸歯がある。茎先に総状または穂状の花序をつけ、白色の多数の花を密につける。萼片は花弁状で4-5枚。花弁は1-8枚。雄蕊は多数あり、白色で萼片や花弁より長く、昆虫の誘因器官となる。雌蕊は1-8個。果実は袋果となり、中に数個の種子をもつ。
北半球の暖帯以北に約15種が知られ、日本では3種が分布する。
属名 Cimicifuga は「トコジラミを撃退するもの」を意味する。
この属はルイヨウショウマ属(Actaea)と近縁で、多くの植物学者はルイヨウショウマ属に含めている。含めればルイヨウショウマ属に属する種数は20-26種へと増える。