Darwinulidae is een familie van kreeftachtigen uit de klasse van de Ostracoda (mosselkreeftjes).
Darwinulidae is een familie van kreeftachtigen uit de klasse van de Ostracoda (mosselkreeftjes).
Darwinulidae er den eneste familien i underordenen Darwinulocopina, som igjen er en av fem undergrupper av ordenen Podocopida av muslingkreps, som er små krepsdyr. Denne gruppen består ellers av 1 familie med bare en eller to slekter - og maksimalt tre arter (per 2013).
Taksonomien av muslingkreps er omstridt og inneholder vanskelig systamiserte grupper. En moderne oppdatering av systematikken gis av Martin and Davis[1], som følgende oversikt følger ned til nivået orden, mens lavere nivåer i enkelte tilfeller følger Catalogue of Life: [2], men i hovedregelen WoRMS-databasen. [3]
Darwinulidae er den eneste familien i underordenen Darwinulocopina, som igjen er en av fem undergrupper av ordenen Podocopida av muslingkreps, som er små krepsdyr. Denne gruppen består ellers av 1 familie med bare en eller to slekter - og maksimalt tre arter (per 2013).
Multimedia w Wikimedia Commons Darwinulidae – rodzina małżoraczków z podgromady Podocopa i rzędu Podocopida. Jedyna rodzina monotypowych: podrzędu Darwinulocopina i nadrodziny Darwinuloidea[1][2].
Małożaraczki o symetrycznym, podłużno-jajowatym karapaksie, zwykle gładkim. Prawa klapka nachodzi na lewą. Tylna krawędź karapksu jest wzdęta i tworzy komorę lęgową. Przedni skraj karapaksu zwężony. Klapki połączone adontotycznym tj. pozbawionym ząbków zamkiem. Przyczepy mięśni zwieraczów zgrupowane są po 6 do 12 w zwartą rozetkę. Głaszczki żuwaczek wyposażone po bokach w grzebyk tworzony przez szczecinki. Tył ciała zwykle gładki i pozbawiony furki. Zwapniała blaszka wewnętrzna (lamella) wąska[3].
Rozprzestrzenione kosmopolitycznie. Zasiedlają wody słodkie do lekko słonawych[3]. Należą to najstarszych znanych małżoraczków słodkowodnych. Znane od karbonu, możliwe że pojawiły się już w dewonie. Szczyt różnorodności osiągnęły w karbonie i permie[4].
Dotąd opisano ponad 400 gatunków, w tym około 30 współczesnych[4]. Grupuje się je w 3 rodzajach[2]
W Polskich występuje Darwinula stevensoni, zasiedlająca litoral jezior[5]
Darwinulidae – rodzina małżoraczków z podgromady Podocopa i rzędu Podocopida. Jedyna rodzina monotypowych: podrzędu Darwinulocopina i nadrodziny Darwinuloidea.
Małożaraczki o symetrycznym, podłużno-jajowatym karapaksie, zwykle gładkim. Prawa klapka nachodzi na lewą. Tylna krawędź karapksu jest wzdęta i tworzy komorę lęgową. Przedni skraj karapaksu zwężony. Klapki połączone adontotycznym tj. pozbawionym ząbków zamkiem. Przyczepy mięśni zwieraczów zgrupowane są po 6 do 12 w zwartą rozetkę. Głaszczki żuwaczek wyposażone po bokach w grzebyk tworzony przez szczecinki. Tył ciała zwykle gładki i pozbawiony furki. Zwapniała blaszka wewnętrzna (lamella) wąska.
Rozprzestrzenione kosmopolitycznie. Zasiedlają wody słodkie do lekko słonawych. Należą to najstarszych znanych małżoraczków słodkowodnych. Znane od karbonu, możliwe że pojawiły się już w dewonie. Szczyt różnorodności osiągnęły w karbonie i permie.
Dotąd opisano ponad 400 gatunków, w tym około 30 współczesnych. Grupuje się je w 3 rodzajach
Alicenula Darwinula Penthesilenula Rossetti et Martens, 1998W Polskich występuje Darwinula stevensoni, zasiedlająca litoral jezior
