dcsimg
Unresolved name

Apium repens

Kruipend moerasscherm ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Kruipend moerasscherm (Apium repens, synoniem: Helosciadium repens) is een overblijvende plant uit de schermbloemenfamilie en staat op de Nederlandse Rode Lijst planten als zeer zeldzaam en zeer sterk afgenomen. In Nederland is de plant vanaf 1 januari 2017 niet meer wettelijk beschermd. De soort komt van nature voor in Europa en Noordwest-Afrika.

De plant heeft dunne, kruipende stengels, die op de knopen wortelen en wordt 10-30 cm hoog. De gezaagde of gelobde blaadjes van de enkel geveerde, 3-10 cm lange bladeren zijn eirond tot rondachtig en 2-10 mm lang. De bladschede is klein en bijna niet vliezig gerand.

Kruipend moerasscherm bloeit van juni tot in oktober met witte bloempjes, die gerangschikt zijn in lang gesteelde schermen. De schermen bestaan uit 3-6 stralen. Er zijn drie tot zeven omwindselbladen en vijf of zes omwindselblaadjes.

De vrucht is een ongeveer 1 mm lang, op het vooraanzicht ronde, tweedelige splitvrucht met slanke, weinig uitstekende ribben.

De plant komt voor op in de winter overstromende weilanden en langs kreken en beken. Ook komt de plant voor in duinvalleien.

Externe links

Wikimedia Commons Zie de categorie Apium repens van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Kruipend moerasscherm: Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Kruipend moerasscherm (Apium repens, synoniem: Helosciadium repens) is een overblijvende plant uit de schermbloemenfamilie en staat op de Nederlandse Rode Lijst planten als zeer zeldzaam en zeer sterk afgenomen. In Nederland is de plant vanaf 1 januari 2017 niet meer wettelijk beschermd. De soort komt van nature voor in Europa en Noordwest-Afrika.

De plant heeft dunne, kruipende stengels, die op de knopen wortelen en wordt 10-30 cm hoog. De gezaagde of gelobde blaadjes van de enkel geveerde, 3-10 cm lange bladeren zijn eirond tot rondachtig en 2-10 mm lang. De bladschede is klein en bijna niet vliezig gerand.

Kruipend moerasscherm bloeit van juni tot in oktober met witte bloempjes, die gerangschikt zijn in lang gesteelde schermen. De schermen bestaan uit 3-6 stralen. Er zijn drie tot zeven omwindselbladen en vijf of zes omwindselblaadjes.

De vrucht is een ongeveer 1 mm lang, op het vooraanzicht ronde, tweedelige splitvrucht met slanke, weinig uitstekende ribben.

De plant komt voor op in de winter overstromende weilanden en langs kreken en beken. Ook komt de plant voor in duinvalleien.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Selery błotne ( Polish )

provided by wikipedia POL
Ilustracja Systematyka[1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad Euphyllophyta Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd selerowce Rodzina selerowate Rodzaj selery Gatunek seler błotny Nazwa systematyczna Apium repens (Jacq.) Lag.
Amen. nat. Espan. 1(2):101. 1821

Selery błotne, seler błotny, pęczyna błotna (Apium repens (Jacq.) Lag., właśc. Helosciadium repens (Jacq.) W. D. J. Koch[2]) – gatunek roślin należący do rodziny selerowatych (baldaszkowatych).

Rozmieszczenie geograficzne

Pochodzą z Europy[3]. W Polsce selery błotne występują tylko na Pomorzu Zachodnim i w Wielkopolsce i tylko na kilkunastu stanowiskach. Obecnie występują już tylko na 9 stanowiskach na Pojezierzu Gnieźnieńskim nad jeziorami: Ostrowickim, Powidzkim i Skurbaczewskim oraz na 2 stanowiskach na Pojezierzu Leszczyńskim (Brenno i Szreniawa). Na Pomorzu roślina ta została uznana za wymarłą, lecz ostatnio po wielu latach ponownie odkryto jedyne naturalne stanowisko selerów błotnych nad jeziorem Miedwie na Pomorzu Zachodnim.

Morfologia

Łodyga
Płożąca się i zakorzeniająca się w węzłach. Ma długość 20–50 cm.
Liście
Pojedynczo, nieparzysto-pierzaste o siedzących listkach z ząbkowanymi brzegami.
Kwiaty
Zebrane w baldach złożony składający się z 2–7 baldaszków. Mają wiele biało obrzeżonych, eliptycznych pokrywek. Baldach ma 3–7 lancetowatych, wcześnie odpadających pokryw i osadzony jest na szypule o długości 1–3,5 cm. Kwiaty drobne, o białych płatkach korony, przeważnie mających zaostrzony i zagięty do środka koniec.
Owoc
Kuliste rozłupki o długości do 1 mm.

Biologia i ekologia

Hydrofit, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do października, wytwarza jednak niewiele owoców, przy czym część z nich nie dojrzewa. Rozmnaża się głównie wegetatywnie poprzez rozłogi. Występuje nad brzegami jezior na żyznych glebach, okresowo podtapianych, lub przez dłuższy czas zalewanych wodą. Liczba chromosomów 2n=22.

Zagrożenia i ochrona

Gatunek objęty w Polsce ochroną ścisłą. Chroniony jest także przez konwencję berneńską oraz dyrektywę siedliskową. Największym zagrożeniem dla gatunku jest niszczenie brzegów jezior spowodowane turystyką i rekreacją oraz wypieranie w wyniku naturalnej sukcesji ekologicznej przez roślinność łąkową, szuwarową, czy leśna.

Kategorie zagrożenia gatunku:

Przypisy

  1. P.F. Stevens: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-05-01].
  2. Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39–91, 2016. DOI: http://dx.doi.org/10.3372/wi.46.46105.
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].
  4. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  5. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  6. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.

Bibliografia

  • Halina Piękoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2006. ISBN 978-83-7073-444-2.
  • Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Selery błotne: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Selery błotne, seler błotny, pęczyna błotna (Apium repens (Jacq.) Lag., właśc. Helosciadium repens (Jacq.) W. D. J. Koch) – gatunek roślin należący do rodziny selerowatych (baldaszkowatych).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Apium repens ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Apium repens là một loài thực vật có hoa trong họ Hoa tán. Loài này được (Jacq.) Lag. mô tả khoa học đầu tiên năm 1821.[1]

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Apium repens. Truy cập ngày 10 tháng 6 năm 2013.

Liên kết ngoài


Hình tượng sơ khai Bài viết chủ đề phân họ Cần này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Apium repens: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Apium repens là một loài thực vật có hoa trong họ Hoa tán. Loài này được (Jacq.) Lag. mô tả khoa học đầu tiên năm 1821.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI