الأسماء في صفحات التنقل
Acacia auriculiformis (lat. Acacia auriculiformis) – paxlakimilər fəsiləsinin akasiya cinsinə aid bitki növü.
Akasiya cinsinə aid növlər A. cornigera • A. covenyi • A. cowleana • A. craspedocarpa • A. crassicarpa • A. cultriformis • A. cuspidifolia • A. cuthbertsonii • A. cyclops • A. cyperophylla • A. daemon • A. deanei • A. decora • A. decurrens • A. delibrata • A. densispina • A. denticulosa • A. didyma • A. dolichostachya • A. drepanolobium • A. drummondii • A. elata • A. enterocarpa • A. erioloba • A. estrophiolata • A. etilis • A. euthycarpa • A. extensa • A. falcata • A. farinosa • A. ferruginea • A. filiciana • A. fimbriata • A. flagellaris • A. floribunda • A. furcatispina • A. gaumeri • A. genistifolia • A. georginae • A. glaucoptera • A. grasbyi • A. greggii • A. gunnii • A. harpophylla • A. hemiteles • A. heterophylla • A. holosericea • A. horrida • A. howittii • A. imbricata • A. flexifolia • A. implexa • A. inaequilatera • A. jacquemontii • A. jurema • A. karroo • A. kempeana • A. kingiana • A. koa • A. koaia • A. laeta • A. lanigera • A. leprosa • A. leprosa • A. ligulata • A. lineata • A. lingulata • A. longifolia • A. maidenii • A. maitlandii • A. mangium • A. manubensis • A. mathuataensis • A. mearnsii • A. meiantha • A. melanoxylon • A. mellifera • A. mitchellii • A. moggii • A. moirii • A. montana • A. montis-usti • A. murrayana • A. myrtifolia • A. neriifolia • A. nigricans • A. nilotica • A. obtusifolia • A. ochracea • A. oerfota • A. origena • A. oxycedrus • A. papyrocarpa • A. paradoxa • A. parramattensis • A. pendula • A. penninervis • A. pennivenia • A. permixta • A. pervillei • A. phlebophylla • A. plicata • A. plumosa • A. podalyriifolia • A. polyacantha • A. prasinata • A. pravissima • A. prominens • A. pruinocarpa • A. pseudonigrescens • A. pulchella • A. purpurea • A. pycnantha • A. pyrifolia • A. quadrimarginea • A. restiacea • A. retinodes • A. rigens • A. rigidula 
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin.
Acacia auriculiformis (lat. Acacia auriculiformis) – paxlakimilər fəsiləsinin akasiya cinsinə aid bitki növü.
Acacia auriculiformis, commonly known as auri, karuvel in Tamil Nadu and Karnataka and aakashmani in West Bengal, is a fast-growing, crooked, gnarly tree in the family Fabaceae. It is native to Australia, Philippines, Indonesia, and Papua New Guinea. It grows up to 30 metres (98 ft) tall.[2] Acacia auriculiformis has about 47,000 seeds per kilogram (21,000/lb).[3]
Acacia auriculiformis is an evergreen tree that grows between to 15–30 metres (49–98 ft) tall, with a trunk up to 12 metres (39 ft) long and 50 centimetres (1 ft 8 in) in diameter.[4] The trunk is crooked and the bark vertically fissured. Roots are shallow and spreading.
It has dense foliage with an open, spreading crown. Leaves 10–16 centimetres (4–6 in) long and 1.5–2.5 centimetres (5⁄8–1 in) wide with 3–8 parallel nerves, thick, leathery and curved.
Flowers are 8 centimetres (3 in) long and in pairs, creamy yellow and sweet scented. Pods are about 6.5 by 1.5 centimetres (2+9⁄16 in × 9⁄16 in), flat, cartilaginous, glaucous, transversely veined with undulate margins. They are initially straight but on maturity become twisted with irregular spirals. Seeds are transversely held in the pod, broadly ovate to elliptical, about 4–6 by 3–4 millimetres (5⁄32 in–15⁄64 in × 15⁄128 in–5⁄32 in). At Kozhikode (Kerala, India), flocks of jungle crow (large-billed crow, Corvus macrorhynchos), grey-headed myna (chestnut-tailed starling, Sturnia malabarica) and red-whiskered bulbul (Pycnonotus jocosus) have been observed to feed on the seeds with the aril which is exposed when the pods are split. These birds also probably help in dispersal of seeds.[5]
The generic name Acacia comes from the Greek word 'akis' meaning a point or a barb and the specific epithet comes from the Latin 'auricula'- external ear of animals and 'forma'- form, figure or shape, alluding to the shape of the pod.
Local names on the subcontinent: Telugu: Minnumaanu (మిన్నుమాను), Kondamanu (కొండ మాను), Seema Babul (సీమ బాబుల్), Maha Babul (మహా బాబుల్); Bengali: Akaashmoni; Tamil: Karuvel, Thai: กระถินณรงค์
This plant is raised as an ornamental plant, as a shade tree and it is also raised on plantations for fuelwood throughout southeast Asia, Oceania and in Sudan. Its wood is good for making paper, furniture and tools. It contains tannin useful in animal hide tanning. In India, its wood and charcoal are widely used for fuel. Gum from the tree is sold commercially, but it is said not to be as useful as gum arabic.[2] In Thailand the small fresh leaves are eaten, often with nam prik chili sauce or papaya salad. The tree is used to make an analgesic by indigenous Australians.[6] Extracts of Acacia auriculiformis heartwood inhibit fungi that attack wood.[7] Aquous extracts of A. auriculiformis show developmental inhibitory effects on Bactrocera cucurbitae (the melon fly).[8]
Functional uses
Products
Services
Pests and diseases
In Indonesia, growth rate has been impaired by a rust fungus, Uromyces digitatus; in India, root rot caused by a fungus (Ganoderma lucidum) has been reported. A beetle (Sinoxylon spp.) can girdle young stems and branches, causing them to break. The insect is of concern, because the tree will develop multiple leaders if the main stem is damaged and the length of the bole will be reduced. Nambiar and Harwood 2014 find severe disease losses in plantations in Indonesia and Malaysia.[9] This is serious enough to require resistance breeding be a high priority in Acacia breeding.[9]
Acacia auriculiformis, commonly known as auri, karuvel in Tamil Nadu and Karnataka and aakashmani in West Bengal, is a fast-growing, crooked, gnarly tree in the family Fabaceae. It is native to Australia, Philippines, Indonesia, and Papua New Guinea. It grows up to 30 metres (98 ft) tall. Acacia auriculiformis has about 47,000 seeds per kilogram (21,000/lb).
Acacia auriculiformis, llamado comúnmente acacia de vaina orejuda, es un árbol de rápido crecimiento de aspecto poco agraciado y retorcido de la familia Fabaceae. Es nativo de Australia, de Indonesia, y también de Papúa Nueva Guinea.[2]
Árbol perennifolio que alcanza entre 15-30 m. de altura. El tronco, hasta las ramas inferiores puede tener 12 m. El follaje, bastante denso, tiene forma de corona abierta. El tronco es retorcido y la corteza se hiende verticalmente. Las raíces son superficiales y extensas y las hojas miden de 10-16 cm de largo y 1,5-2,5 de ancho. Tienen entre 3-8 nervios paralelos, robustos, coriáceos y curvos. Las flores, de unos 8 cm de largo, aparecen en pares, de color crema amarillento y muy olorosas. Las vainas miden 6,5 X 1,5 cm y son planas, cartilaginosas, amarillentas, con venas transversales y los márgenes ondulados. Nacen estiradas pero según maduran se van retorciendo en espiral irregular. Las semillas se asientan transversalmente en la cápsula, tienen forma muy ovalada, casi elíptica. Miden unos 4-6 x 3-4 mm. Produce unas 47.000 semillas por kg.
El nombre del género 'Acacia' proviene del griego 'akis' que significa agudo o punzante. El epíteto 'auricula' hacer referencia a la parte externa del oído, mientras que el sufijo 'forma' hace alusión a dicha palabra.
Forraje: El fruto de la 'Acacia auriculiformis' en un forraje notable para el ganado. En la India se llegan a recolectar plantaciones jóvenes (de un año) con esta finalidad.
Apicultura: Las flores son generosas productoras de polen y por tanto una gran ayuda para la cría de abejas.
Combustible: Con este fin se puede usar la madera del árbol tanto directamente como procesada y convertida en cisco (carbón vegetal). La alta densidad de la madera tiene un alto poder calorífico (entre 4-500 y 4.900 kcal/kg) y hace la madera muy popular para este uso. El cisco arde bien y su rescoldo es muy duradero, estable y produce poco humo.
Fibra: Su pasta se utiliza con profusión para elaborar papel. Las plantaciones piloto han mostrado buenas expectativas en este sentido. La pulpa se presta a la producción de papel, no decolora y produce un papel de envolver neutro y de gran calidad. Esto evita añadirle productos químicos. Con este fin ya se han establecido plantaciones en el estado de Kerala, en la India.
Madera: La albura es amarillenta y el duramen oscila entre el marrón claro y el rojo oscuro. Presenta grano recto y fino, su duración es aceptable. La madera posee una densidad de 500-650 kg/m3. La veta es muy atractiva y permite un acabado esmerado. Es excelente para trabajos de torno, juguetes, bolas para boleras y objetos delicados como figuras de ajedrez. Se puede usar para construir mobiliario, ensamblados artesanos, mangos de herramientas y otros objetos, esto, por supuesto, según las características de la pieza y tamaño del árbol.
Tintes: La corteza contiene suficiente proporción de taninos (13-25%) para hacerla objeto de explotación comercial. Proporciona un tinte que se puede usar en la industria del 'batik'. La corteza, en la India, se recolecta para este destino, como tinte natural y también en Indonesia.
Alimento: Una seta comestible, Tylopylus fellus, es común en las plantaciones de la 'Acacia auriculiformis' en Tailandia.
Control de la erosión: La raíz superficial y expansiva de la 'A. auriculiformis' forma un entramado denso que hace que la planta sea idónea para contener la erosión en zonas afectadas por este motivo.
Sombra y cobijo: La densa sombra que proporciona el árbol y su follaje verde oscuro que soporta la estación seca lo convierte en un árbol de sombra. Esto es una ventaja a considerar en zonas de playa y cercanas a la costa. Cabe añadir a lo anteriormente expuesto, que las raíces se extienden con rapidez incluso en zonas de poco fértiles y que aguanta tanto la acidez excesiva como los suelos de alto nivel alcalino. Es una gran ventaja para recuperar zonas explotadas y abandonadas como minas a cielo abierto, graveras y canteras.
Mejora de suelo: Esta planta regenera los contenidos físico-químicos de la tierra y la capacidad de retener la humedad, el carbono orgánico, el nitrógeno y el potasio, incluso de depósitos de basuras ayudando a recuperar el mantillo.
Fijador de nitrógeno: La A. auricularis fija el nitrógeno con una serie de cepas de bacterias tanto de Rhizobium como Bracyrhizobium. También se asocia con los hongos ecto- y endo- de micorrizas.
Ornamental: Debido a su dureza, este árbol es una buena elección para plantar en entornos urbanos. Cuenta con un denso follaje y con atractivas y brillantes flores amarillas. Y por último contribuye a mejorar, el mismo, y otros vegetales con los que se pueden combina sin interferencias. Así se incrementa su crecimiento al plantarlo combinándolo con el 'Kenaf' (Cáñamo de la India), (Hibiscus cannabinus), el arroz de montaña y el cacahuete (en Tailandia). Al contrario, disminuye su crecimiento junto al maíz, en Camerún.
Acacia auriculiformis, llamado comúnmente acacia de vaina orejuda, es un árbol de rápido crecimiento de aspecto poco agraciado y retorcido de la familia Fabaceae. Es nativo de Australia, de Indonesia, y también de Papúa Nueva Guinea.
Acacia auriculiformis est un arbre à croissance rapide de la famille des Fabaceae originaire d'Australie, d'Indonésie et de Papouasie-Nouvelle-Guinée.
Acacia auriculiformis est un arbre à feuilles persistantes qui pousse jusqu'à 30 m de haut et 50 cm de diamètre[5]. Le tronc est tordu et l'écorce fissurée verticalement. Les racines radiales sont peu profondes.
Il a un feuillage dense avec une couronne étalée ouverte. Les feuilles, alternes, sont des phyllodes falciformes, de 8 à 20 cm de long et de 1 à 4,5 cm de large, avec trois à sept nervures longitudinales bien marquées. C’est une espèce sempervirente.
Les fleurs jaune crémeux parfumées font 8 cm de long et vont par paires. Elles donnent des gousses plates d'environ 6,5 x 1,5 cm à bords ondulés. Elles sont initialement droites, mais se tordent à maturité avec des spirales irrégulières.
Les graines, jusqu’à 15 par gousse, sont ovales, noires, brillantes, entourées par un funicule orange vif qui attire les oiseaux et auquel elles restent suspendues lorsque la gousse s’ouvre. On compte de 30 000 à 72 000 graines par kg.
L'épithète spécifique vient du latin auricula- oreille externe des animaux et de forma, forme, faisant allusion à la forme de la gousse.
Cette espèce est utilisée comme plante ornementale, comme arbre d'ombrage et également comme bois de feu dans toute l'Asie du Sud-Est, en Inde, en Océanie et en Afrique.
Son bois dense à haute énergie (valeur calorifique du 4500 au 4900 kcal / kg) contribue à sa popularité. Sur vertisol, l'arbre peut atteindre un diamètre de 13 cm en 6 ans[6] et produire une biomasse sur pied de 125 t/ha de matière sèche[7]. Sur de meilleurs sols, l'arbre peut atteindre 30 cm de diamètre et 11 m de haut en 6 ans[8] soit une productivité de 12 m3/ha/an qui peut osciller entre 7 et 20 m3 par an selon les conditions de culture. Il offre un très bon charbon qui brille bien avec peu de fumée et ne produit pas d'étincelles.
Son bois est bon pour faire du papier. De grandes plantations ont déjà été mises en place dans le Kerala, en Inde, pour la production de pâte à papier.
Il contient du tanin utile dans le tannage des peaux animales.
La gomme de l'arbre est vendue dans le commerce, mais n'est pas aussi utile que la gomme arabique.
L'arbre est utilisé comme analgésique par les indigènes australiens.
Le feuillage peut être utilisé comme fourrage.
Les fleurs sont une bonne source de pollen pour la production de miel.
L'aubier est jaune ; le duramen est brun à rouge foncé, à grain droit et raisonnablement durable. Le bois fin a une densité de base élevé (500-650 kg/m3). Il est excellent dans l'artisanat pour les articles de tournerie, jouets, pièces d'échecs et carambole. Aussi utilisé pour les meubles, la menuiserie, les manches d'outils, et pour la construction.
La propagation superficielle de son système racinaire dense et emmêlé rend A. auriculiformis approprié pour stabiliser les terres érodées.
On le plante pour fournir des abris sur les plages et fronts de mer.
Sa croissance rapide au début, même sur des sites infertiles, et sa tolérance aux sols très acides et alcalins font qu'on l'utilise pour la stabilisation et la revégétalisation des mines.
La plantation d’A. auriculiformis permet d'améliorer les propriétés physico-chimiques du sol telles que la capacité de rétention d'eau, de matière organique, d'azote et de potassium à travers la chute de litière. Ses phyllodes fournissent un bon paillis de longue durée. Acacia auriculiformis peut fixer l'azote grâce à ses nodosités avec une gamme de souches bactériennes des genres Rhizobium et Bradyrhizobium.
C'est une espèce peu exigeante qui supporte de nombreux types de sols. Elle supporte mal les températures inférieures à 15 °C[9].
Les graines se conservent aisément car elles ont une dormance tégumentaire qu'il faut lever pour avoir une germination rapide et régulière.
Quand l’arbre est coupé à ras de terre, il ne rejette pas alors qu'il rejette bien s'il est coupé au-dessus de 50 cm.
Acacia auriculiformis s’hybride très facilement avec Acacia mangium. Les hybrides ont souvent une vigueur supérieure à celle des parents.
Les dommages causés par les ravageurs et les maladies sont mineurs. En Indonésie, le taux de croissance a été altérée par un champignon de la rouille Uromyces digitatus ; en Inde, la pourriture des racines causée par un champignon (Ganoderma lucidum) a été rapportée. Un coléoptère (Sinoxylon sp.) peut ceinturer les jeunes tiges et les branches, qui se cassent. Dans ce cas, l'arbre se développe en cépée et la longueur du tronc est réduite.
Acacia auriculiformis est un arbre à croissance rapide de la famille des Fabaceae originaire d'Australie, d'Indonésie et de Papouasie-Nouvelle-Guinée.
Pokok Akasia merupakan sejenis pokok dalam genus Acacia yang malar hijau yang tumbuh di Asia. Nama saintifiknya adalah Acacia auriculiformis. [2], [3]
Pokok Akasiac("Acacia auriculiformis"), biasanya dikenali sebagai Auri, Earleaf acacia, Earpod wattle, Wattle hitam utara, Wattle Papua, Wattle Tan, merupakan pokok bengkok cepat tumbuh dalam keluarga Fabaceae. Ia tempatah di Australia, Indonesia, dan Papua New Guinea. Ia tumbuh sehingga ketinggian 30 meter.[4] Acacia auriculiformis has about 47 000 seeds/kg.[5]
[6] Pokok Akasia ("Acacia auriculiformis") merupakan pokok malar hijau yang tumbuh di antara 15-30 m, dengan batang hingga 12 m panjang dan 50 cm garis pusat. Ia mempunyai daun padat dengan bahagian rendang terbuka satu kembang. Batangnya bongkok dan kulit kayu merekah secara menegak. Akar adalah dangkal dan tersebar. Daun sepanjang 10-16 cm dan 1,5-2,5 cm lebar dengan 3-8 saraf selari, tebal, keras dan melengkung. Bunga adalah 8 cm panjang dan berpasangan, krim kuning dan manis wangi. Buah adalah kira-kira 6.5 x 1.5 cm, rata, tulang rawan, sayu, melintang berurat dengan margin berombak. Mereka awalnya lurus namun apabila matang membentuk dipintal dengan spiral yang tidak teratur. Benih berkembang melintang di polong, berbentuk secara bulat telur sampai lonjong elips, kira-kira 4-6 x 3-4 mm. Nama generik akasia berasal dari kata Yunani 'akis' bermakna titik atau duri dan gelaran tertentu berasal dari bahasa latin ‘auricula’- bentuk telinga haiwan liar dan' bentuk forma-, angka atau bentuk, dengan kiasan kepada bentuk bujur polong.
Tumbuhan ini ditawan sebagai tumbuhan hiasan, sebagai pokok teduhan dan juga ditanam di ladang sebagai kayu api sepanjuang Asia Tenggara. Ia juga ditanam di sebagai bahan api seperti Asia Tenggara, Oceania dan di Sudan. Kayunya baik bagi menghasilkan kertas, perhiasan and peralatan. Ia mengandungi tanin sesuai bagi menyamak kulit haiwan. Di India, kayu dan arangnya digunakan secara meluas. Getah dari pokok ini dijual secara dagangan, tetapi ia didakwa tidak seberguna seperti gum arab.[4] Pokok ini pernah digunakan sebagai penahan sakit oleh penduduk asli Australia.[8] Pati Acacia auriculiformis teras mengganggu fungi yang menyerang kayu tersebut.[9]
A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z Pokok Akasia merupakan sejenis pokok dalam genus Acacia yang malar hijau yang tumbuh di Asia. Nama saintifiknya adalah Acacia auriculiformis. ,
Pokok Akasiac("Acacia auriculiformis"), biasanya dikenali sebagai Auri, Earleaf acacia, Earpod wattle, Wattle hitam utara, Wattle Papua, Wattle Tan, merupakan pokok bengkok cepat tumbuh dalam keluarga Fabaceae. Ia tempatah di Australia, Indonesia, dan Papua New Guinea. Ia tumbuh sehingga ketinggian 30 meter. Acacia auriculiformis has about 47 000 seeds/kg.
Acacia auriculiformis é uma espécie de leguminosa do gênero Acacia, pertencente à família Fabaceae.[2]
Acacia auriculiformis é uma espécie de leguminosa do gênero Acacia, pertencente à família Fabaceae.
Keo lá tràm hay tràm bông vàng có danh pháp khoa học là Acacia auriculiformis là một loài cây thuộc chi Keo (Acacia). Loài này trong tiếng Việt còn có tên gọi khác là keo lưỡi liềm, tên này được sử dụng nhiều khi loài này mới nhập nội vào Việt Nam (thập kỷ 1960-1970), sau này người ta sử dụng rộng rãi tên gọi tràm bông vàng. tràm bông vàng được phân bố tự nhiên ở vùng Indonesia và Papua New Guinea. Hiện tại được trồng rộng rãi tại nhiều quốc gia ở vùng nhiệt đới.
Tràm bông vàng là dạng cây gỗ lớn, chiều cao có thể đạt tới 30 m[2]. Loài cây này phân cành thấp, tán rộng. Vỏ cây có rạn dọc, màu nâu xám. Lá cây là lá giả, do lá thật bị tiêu giảm, bộ phận quang hợp là lá giả, được biến thái từ cuống cấp 1, quan sát kỹ có thể thấy dấu vết của tuyến hình chậu còn ở cuối lá giả) có hình dạng cong lưỡi liềm, kích thước lá giả rộng từ 3–4 cm, dài từ 6–13 cm, trên lá giả có khoảng 3 gân dạng song song, ở cuối lá có 1 tuyến hình chậu.
Hoa tự dạng bông đuôi sóc, tràng hoa màu vàng. Quả dạng đậu xoắn, hạt màu đen, có rốn hạt khá dài màu vàng như màu của tràng hoa.
Tràm bông vàng là thực vật quen sống ở nơi có khí hậu nóng, với khả năng chịu hạn tốt tuy nhiên chịu rét lại kém. Nhiệt độ trung bình cho cây phát triển là 24 độ bách phân với lượng mưa 2.000-5.000mmm hàng năm. Cây mọc tốt trên đất có độ dày trung binh, có khả năng thoát nước khá tốt, độ pH gần trung tính, hơi chua.
Tràm bông vàng là loài cây thuộc họ Đậu, ở rễ có nốt sần ký sinh chứa vi khuẩn nốt rễ có tác dụng tổng hợp đạm tự do, cải tạo môi trường đất, chống xói mòn và rừng phòng hộ, khối lượng vật rơi rụng của tràm bông vàng hàng năm cũng rất cao, cây keo lá tràm thường được dùng nhiều trong cải tạo đất sản xuất lâm nghiệp. Đặc điểm sinh trưởng của loài này khá nhanh và thích nghi rộng, nên tràm bông vàng nhanh chóng trở thành loài cây được trồng phủ xanh đất trống đồi trọc và cho nguyên liệu bột giấy.
Loài cây này cũng được trồng như là cây cảnh, cây lấy bóng râm và trồng trong các đồn điền để lấy gỗ ở khu vực Đông Nam Á và Sudan. Gỗ của nó có thể dùng trong sản xuất giấy, đồ gỗ gia dụng và các công cụ. Nó có chứa tanin nên có thể dùng trong công nghiệp thuộc da. Tại Ấn Độ, gỗ và than củi từ tràm bông vàng dùng làm nguồn nhiên liệu. Nhựa gôm từ tràm bông vàng cũng được buôn bán ở quy mô thương mại, nhưng người ta cho rằng nó ít có ích hơn khi so với gôm Ả Rập (lấy từ Acacia senegal hay Acacia seyal)[2]. Loài cây này cũng được thổ dân Australia dùng làm thuốc giảm đau[3]. Các chất chiết ra từ gỗ lõi của tràm bông vàng có tác dụng chống nấm làm hỏng gỗ.[4]
Quả chín tháng 5-6 đối với các tỉnh phía Bắc Việt Nam. Ở miền Nam Việt Nam thu quả 2 vụ trong năm là tháng 2-3 và tháng 11-12. Thu hái quả khi quả chuyển sang màu nâu hoặc màu xám, khi đó tách hạt thấy hạt có màu đen. Quả sau khi thu hái ủ thành đống cho chín đều 2-3 ngày, sau đó phơi trong nắng nhẹ cho tách hạt. Sàng sẩy để tách mày hạt ra khỏi hạt. Khoảng 3–4 kg quả chế biến được 1 kg hạt. Hạt được phơi trong bóng dâm cho khô bớt, tới hàm lượng nước 7-8%. Hạt đã chế biến có khoảng 45.000 - 50.000 hạt/kg. Tỷ lệ nẩy mầm ban đầu đạt trên 90%. Hạt được bảo quản trong kho trong túi kín ở chỗ râm mát. Bảo quản ở nhiệt độ 5-10 độ C có thể duy trì sức sống của hạt được vài ba năm. Trước khi gieo ngâm hạt trong nước sôi 1 phút, sau đó để nguội dần qua đêm. Khi hạt đã trương nước vớt ra ủ [5].
Vỏ cây tràm bông vàng
Lá và quả dạng đậu xoắn.
Hoa và lá.
Quả khi còn xanh.
Keo lá tràm hay tràm bông vàng có danh pháp khoa học là Acacia auriculiformis là một loài cây thuộc chi Keo (Acacia). Loài này trong tiếng Việt còn có tên gọi khác là keo lưỡi liềm, tên này được sử dụng nhiều khi loài này mới nhập nội vào Việt Nam (thập kỷ 1960-1970), sau này người ta sử dụng rộng rãi tên gọi tràm bông vàng. tràm bông vàng được phân bố tự nhiên ở vùng Indonesia và Papua New Guinea. Hiện tại được trồng rộng rãi tại nhiều quốc gia ở vùng nhiệt đới.
大葉相思（學名：Acacia auriculiformis，英文名稱：Earleaf acacia）[3]，別稱馬占相思(Acacia Mangium)、耳果相思（廣東）、耳葉相思、耳莢相思、澳洲相思及阿列克栲等[4][5]，為豆科金合歡屬植物[6]。大葉相思種子約每公斤有47000顆[7]。
原產於巴布亞新幾內亞、澳洲北部及新西蘭等地[8]，中國國內分佈於海南[9]、廣西、廣東、香港[5]、福建及浙江溫州[9]等地有引種[10]。
本種生長迅速[10]，耐旱適應力強，能於貧瘠土地上生長[11]，可作防護、園林之用，同為蜜源樹種。可供作原料，木材結構細緻，強度較大，可供作農具、家具、建築、薪碳及紙漿之用[9][12]。
大葉相思是一種常綠喬木植物[10]，高約8米[13]，高可達30米[14]。樹皮平滑，無毛及無刺[13]，縱裂[12]，灰白色，枝條下垂[10]；小枝綠色，具棱[9]，皮孔顯著[10]，無毛[10]。
幼苗時第一片真葉為羽狀複葉[9]，成長後真葉退化成葉狀柄[12]；葉柄特化呈葉片狀，鐮刀狀長圓形[13]，彎曲，兩端漸狹[10]，革質[9]，兩面均綠色[13]，表面光滑[8]，具3－7條較顯著的突起狀平行脈[10]，基出[15]，近基部具一個褐色突起的腺體[13]，全緣[5]，單葉互生，長約5[13]－20[10]厘米，寬約1.2[13]－6厘米；葉托淡褐色，卵形，細小[13]。
花為穗狀花序[13]，1至數枚簇生於葉腋或枝頂[10]，長約3.5[10]－10[15]厘米；花細小，有香味[13]；萼片鐘狀[13]或漏斗狀[4]，合生[12]，先端5淺齒裂[13]，等長[4]，長約0.5－1毫米[10]；花冠5裂[13]，橙黃色，具明顯的中脈[13]；花瓣5枚，長圓形[10]，展開時向外反曲[9]，長約1.5－2毫米[10]；雄蕊多數[13]，長約2.5－3.5毫米[9]；花絲長約2.5－4毫米[10]；子房卵形，密披銀白色短毛，長約1毫米[13]；花柱線形，長約3毫米[13]。
果為莢果[13]，成熟時呈盤旋狀[9]，耳狀彎曲[13]，狀似耳朵，近木質[13]，先端具喙[13]，成熟時開裂[13]，內縫線有波狀缺刻[4]，長約5[13]－8[10]厘米，寬約8－12毫米[10]；果瓣木質[10]；珠柄折疊在種子的邊緣[10]，金黃色，長可達5厘米[13]；每果約有5－12[10]顆種子[4]，種子卵形或橢圓形，扁平，黑褐色[13]，有光澤[4]，長約0.6厘米[13]。
