الأسماء في صفحات التنقل
Caniformia is 'n suborde van die orde van roofdiere (Carnivora). Dit bevat al die hondagtige soogdiere, wat die katagtige Feliformia uitsluit. Die diere het kloue wat nie kan terugtrek nie. Van die bekende lede sluit in: bere, robbe, ware honde, ens.
Die ander suborde van Carnivora is die katagtige Feliformia.
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Caniformia.
Wikispecies het meer inligting verwant aan: Caniformia
Caniformia is 'n suborde van die orde van roofdiere (Carnivora). Dit bevat al die hondagtige soogdiere, wat die katagtige Feliformia uitsluit. Die diere het kloue wat nie kan terugtrek nie. Van die bekende lede sluit in: bere, robbe, ware honde, ens.
Die ander suborde van Carnivora is die katagtige Feliformia.
Los caniformes (Caniformia) son un suborde del orde de los carnívoros. Típicamente tienen un llargu focico y uñes non retráctiles (en contraste con otros carnívoros como los feliformes). Los animales que pertenecen a esti grupu son los cánidos, los mustélidos, los osos, los prociónidos y otres families allegaes. Los pinnípedos (foques, lleones marinos y morses) evolucionaron colos ancestros caniformes y, poro, considerar dientro d'esti grupu.
Los primeres caniformes apaecen como trepadores d'árboles, los "gatos" carnívoros del Paleocenu (65-55 millones d'años). Son descendientes de miacinos, una subfamilia de Miacidae. Miacis ye probablemente un caniforme primitivu.
Caniformia
Ursoidea
Pinnipedia
.
Los caniformes (Caniformia) son un suborde del orde de los carnívoros. Típicamente tienen un llargu focico y uñes non retráctiles (en contraste con otros carnívoros como los feliformes). Los animales que pertenecen a esti grupu son los cánidos, los mustélidos, los osos, los prociónidos y otres families allegaes. Los pinnípedos (foques, lleones marinos y morses) evolucionaron colos ancestros caniformes y, poro, considerar dientro d'esti grupu.
İtkimilər (lat. Caniformia) — Yırtıcılar (Carnivora) dəstəsinə aid yarımdəstə.
İtkimilər aşağıdakı fəsilələrə bölünür:
Amphicyonidae fəsiləsinin nəsli kəsilib.
Els caniformes (Caniformia) són un subordre de l'ordre dels carnívors. Presenten un llarg musell i urpes no retràctils (en contrast amb els carnívors feliformes). Els pinnípedes (foques, lleons marins i morses) evolucionaren d'ancestres caniformes i actualment són assignats en aquest grup.
?Miacidae †
Els caniformes aparegueren en el Paleocè com a carnívors arborícoles semblants a gats. Miacis fou probablement una de les formes primerenques.
Els caniformes (Caniformia) són un subordre de l'ordre dels carnívors. Presenten un llarg musell i urpes no retràctils (en contrast amb els carnívors feliformes). Els pinnípedes (foques, lleons marins i morses) evolucionaren d'ancestres caniformes i actualment són assignats en aquest grup.
Die Hundeartigen (Caniformia, in älterer Literatur auch Canoidea) sind eine Unterordnung innerhalb der Ordnung der Raubtiere (Carnivora). Sie besitzen meistens eine spitze Schnauze und sind häufig Zehengänger, deren Krallen sich nicht einziehen lassen (im Gegensatz zu ihrer Schwestergruppe, den Katzenartigen (Feliformia)). Auch die Robben entwickelten sich aus hundeartigen Vorfahren und sind daher mit ihren drei Familien dieser Gruppe zuzuordnen.
Die Hundeartigen werden in folgende Familien unterteilt:
Zwei weitere Familien, die Amphicyonidae („Bärenhunde“) und die Hemicyonidae („Hundebären“), sind im Miozän ausgestorben. Eine weitere ausgestorbene Gruppe sind die möglicherweise paraphyletischen Amphicynodontidae, die entweder den Bären oder den Robben nahe stehen.
Die wahrscheinlichen verwandtschaftlichen Beziehungen zeigt das folgende Diagramm[1]:
Caniformia CynoideaHunde (Canidae)
Bären (Ursidae)
Hundsrobben (Phocidae)
Ohrenrobben (Otariidae)
Walrosse (Odobenidae)
Kleine Pandas (Ailuridae)
Skunks oder Stinktiere (Mephitidae)
Kleinbären (Procyonidae)
Marder (Mustelidae)
Die Hundeartigen (Caniformia, in älterer Literatur auch Canoidea) sind eine Unterordnung innerhalb der Ordnung der Raubtiere (Carnivora). Sie besitzen meistens eine spitze Schnauze und sind häufig Zehengänger, deren Krallen sich nicht einziehen lassen (im Gegensatz zu ihrer Schwestergruppe, den Katzenartigen (Feliformia)). Auch die Robben entwickelten sich aus hundeartigen Vorfahren und sind daher mit ihren drei Familien dieser Gruppe zuzuordnen.
Os caniformes u scientificament Caniformia (en latín) son una d'as dos subordens en as que se divide a orden Carnivora, d'os mamiferos.
A suborden se sustenta en qualques caracteristicas morfolochicas exclusivas que tienen todas as familias integraderas, y que no se troba difueras d'o grupo. Etimolochicament, a parola Caniformia significa «os que tienen forma de can». L'atra gran suborden de Carnivora, contraposada a Caniformia, ye Feliformia u os feliformes («os que tienen forma de gato»).
Caniformia
A infraorden Pinnipedia, que incluye focas, lions marins y morsas, evolucionó a partir d'antipasaus caniformes que adoptón una vida aquatica. Por ixa razón son clasificaus adentro de Caniformia.
Caniformia es un subordine de carnivoros.
Los canifòrmes (caniformia) son un sosòrdre de l'òrdre dels carnivòrs (carnivora). Aqueste sosòrdre compren las familhas seguentas:
Aqueste grop de mamifèrs compren pas que de carnivòrs (o piscivòrs).
Anatomicament, lo bulbe timpanic dels canifòrmes es format d'una cambra unica o es devesit per un pseudoseprum, per oposicion als felifòrmes que lor bulbe timpanic es devesit per un septum vertadièr.
De Caniformia of Canoidea zeen ein vanne twieë óngerorde (sómtieds opgevatj es 'n superfemielje) oete orde vanne roufdere (Carnivora). Toet dees óngerorde behuuere de hóndjechtige en häör verwantje, wie baere, marterechtige, wasbaeren enne verwantje enne zieëroufdere. De anger óngerorde is de Feliformia of Feloidea, wotoe ónger anger de katechtige behuuere.
Toete Caniformia behuuere de volgendje femieljes:
Caniformia en Feliformia versjille vanein inne vorm vanne bulla tympanica, 'n bolvörmige ruumdje bie ónger anger roufdere die 't middenoear ómvatj. Bieje Feliformia besteitj de bulla tympanica oet twieë kamere, bieje Caniformia oet ein kamer.
Toet dees óngerorde behuuertj zowaal 't kleinste roufdeer, de wezel (Mustela nivalis) es 't grótste, de zujelike zieë-elefant (Mirounga leonina). Ouch de grótste landjroufdere, de Kodiakbaer (Ursus arctos middendorfii) ennen iesbaer (Ursus maritimus) behuuere toet dees óngerorde. De óngerorde kump oearsprunkelik euvere ganse werreld veur (mit oetzunjering van Madagaskar, 't vastelandj van Australië en Nuuj-Zieëlandj en versjillige eilenj). Twieë saorte, d'n hóndj (Canis familiaris) en de fret (Mustela furo), zeen gedomesticeerdj gewaoren en versprèdj euvere ganse werreld.
Dees óngerorde wuuertj ouch waal "Hóndjechtige" geneump, meh det kan verwarring oplevere mitte femielje Canidae.
Chés caniformes (Caniformia) ch'est un sous-ordre (biolodjie) éd l' ordre des Carnivora . Ch'est lé kiens et lé ors.
Slon Mammal Species of the World , il y o din ch' sous-ordre lo chés familles :
Parmi chés familles fossiles il y o :
? Miacidae †
Amphicyonidae †
Canidae
Hemicyonidae †
Ursidae
Enaliarctidae †
Phocidae
Otariidae
Odobenidae
Ailuridae
Mephitidae
Procyonidae
Mustelidae
Ang Caniformia, o Canoidea (sa literal na "aso-tulad"), ay isang suborder sa loob ng Carnivora order. Karaniwang nagtataglay sila ng mahabang snout at walang kanser (iba sa karnivorans tulad ng pusa, Feliformia). Ang Pinnipedia (seal, walrus at mga sea lion) ay itinalaga din sa grupong ito. Ang sentro ng pagkakaiba-iba para sa Caniformia ay Hilagang Amerika at hilagang Eurasia. Katumbas ito sa mga feliform, ang sentro ng pagkakaiba-iba nito ay nasa Africa at timog na Asya.
Ang lathalaing ito na tungkol sa Mamalya ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa nito.
Kaniformia ose Canoidea (fjalë për fjalë "si-qen"), është një nën-radhitje brenda rendit Carnivora. Ata në mënyrë tipike posedojnë një nofull të gjatë dhe kthetra joetraktile (në kontrast me karnivorët si mace, Feliformia). Pinnipedia (vula, walruses dhe luanët e detit) gjithashtu i janë caktuar këtij grupi. Qendra e diversifikimit për kaniformët është Amerika e Veriut dhe Euroazia. Kjo është në kundërshtim me feliformat, qendra e diversifikimit të të cilave ishte në Afrikë dhe Azi Jugore.
Shumica e anëtarëve të këtij grupi kanë kthetra jo-kufizuese që nuk mund t'i tërheqin (me përjashtim të Kanidëve). Kaniformët kanë nofulla më të mëdha se Feliformët, kanë dhëmbë më të shpeshtë dhe jo shumë të mprehtë.[1][2][3][4] Ata gjithashtu priren më shumë drejt ushqyerjes me mish, por edhe me fruta ose me bar, ndërsa Feliformët vetëm me mish.[5] Kaniformët kanë një bullae audituese me një dhomë ose pjesërisht të ndarë, të përbërë nga një kockë e vetme, ndërsa në bërthamat, bullae auditive janë dhoma me dhoma të dyfishta, të përbëra nga dy eshtra të lidhura nga një septum. Te Kaniformët, gjëndrat bulbourethral dhe vesicula seminalis gjithmonë mungojnë. Në lidhje me madhësinë e trupit, kocka e penisit është zakonisht më e gjatë te Kaniformët sesa te Feliformët.
Kaniformët e parë u shfaqën si pemë-ngjitës, mishngrënës sipërfaqësisht gjatë Eocenit rreth 42 milion vjet më parë. Cognitus Miacis ishte ndoshta një kaniformë e hershme. Ashtu si shumë mishngrënës të tjerë të hershëm, ai ishte e përshtatshme për pemë ngjitje me kthetra të mprehta gjilpërë, dhe kishte gjymtyrë dhe nyje që i ngjajnë atyre të mishngënësve modern. M. cognitus ishte ndoshta një banor i pyllit shumë i shkathët që preu kafshët më të vogla, të tilla si gjitarët e vegjël, zvarranikët dhe zogjtë.
Debati vazhdon mbi origjinën e pinnipedëve. Dëshmitë e fundit molekulare sugjerojnë që pinnipedët evoluar nga një paraardhës ariu rreth 23 milionë vjet më parë gjatë epokave të vonshme të oligocenit ose epokës së hershme të miokenit, një periudhë kalimtare midis periudhave të ngrohta Paleogeni dhe periudhave më të freskëta neogjene. Megjithatë, zbulimi i fosilit Puijila darwini në depozitat e hershme të Miocenit në Nunavut sugjeron një skenar tjetër. Ashtu si një lundër moderne, Puijila kishte një bisht të gjatë, gjymtyrë të shkurtra dhe këmbë të fiksuara. Megjithatë, gjymtyrët dhe shpatullat e tij ishin më të fuqishme, dhe Puijila me gjasë kishte qenë një notar quadrupedal, duke mbajtur një formë të lokomotivës ujore që shkaktojnë lloje të mëdha të notit të përdorura nga pinnipedët modern. Puijila është caktuar në një kullë të insekteve.
Kladogrami i mëposhtëm është bazuar në filogjeninë molekulare të gjashtë specieve:
Caniformia
.jpg)
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
_(white_background).jpg){kind=small}
_(white_background).jpg){kind=small}
|journal= (Ndihmë!); Nuk lejohet formatim teksti në: |publisher= (Ndihmë!) Kaniformia ose Canoidea (fjalë për fjalë "si-qen"), është një nën-radhitje brenda rendit Carnivora. Ata në mënyrë tipike posedojnë një nofull të gjatë dhe kthetra joetraktile (në kontrast me karnivorët si mace, Feliformia). Pinnipedia (vula, walruses dhe luanët e detit) gjithashtu i janë caktuar këtij grupi. Qendra e diversifikimit për kaniformët është Amerika e Veriut dhe Euroazia. Kjo është në kundërshtim me feliformat, qendra e diversifikimit të të cilave ishte në Afrikë dhe Azi Jugore.
Os caniformes u scientificament Caniformia (en latín) son una d'as dos subordens en as que se divide a orden Carnivora, d'os mamiferos.
A suborden se sustenta en qualques caracteristicas morfolochicas exclusivas que tienen todas as familias integraderas, y que no se troba difueras d'o grupo. Etimolochicament, a parola Caniformia significa «os que tienen forma de can». L'atra gran suborden de Carnivora, contraposada a Caniformia, ye Feliformia u os feliformes («os que tienen forma de gato»).
Chés caniformes (Caniformia) ch'est un sous-ordre (biolodjie) éd l' ordre des Carnivora . Ch'est lé kiens et lé ors.
D'Hondsdéieren (Canoidea) sinn eng Iwwerfamill aus der Uerdnung vun de Raubdéieren.
D'Hondsdéieren (Canoidea) sinn eng Iwwerfamill aus der Uerdnung vun de Raubdéieren.
Ju Roowdierte-Uurfamilie Canoidea uumfoatet do Huunde, Moddere, Boare un äänelke Dierte. Die Kat, die Leeuwe, do Hyänen un äänelke Roowdierte heere deerjuun tou do Feloidea.
Me kon do apdeele in...
Ju Roowdierte-Uurfamilie Canoidea uumfoatet do Huunde, Moddere, Boare un äänelke Dierte. Die Kat, die Leeuwe, do Hyänen un äänelke Roowdierte heere deerjuun tou do Feloidea.
Me kon do apdeele in...
Ailuridae Mephitidae ("Stjunkdierte") Procyonidae Moddere (Mustelidae) Canidae Boare (Ursidae) Rubben Odobenidae Otariidae PhocidaeDe hûndieren of hûnfoarmigen (Latynske namme: Caniformia) foarmje in ûnderskift fan 'e klasse fan 'e sûchdieren (Mammalia) en it skift fan 'e rôfdieren (Carnivora). Dit is mei de katdieren (Feliformia) ien fan 'e beide subgroepen fan 'e rôfdieren. Ta de hûndieren wurde net inkeld de hûneftigen rekkene, mar ek de bearen, martereftigen, seehûnen, walrussen en ferskate minder bekende groepen bisten. De ferdieling fan 'e rôfdieren yn 'e hûndieren en de katdieren is yn 'e mammalogy in rûnom akseptearre praktyk, al wurde de beide groepen soms gjin ûnderskiften, mar boppefamyljes neamd.
De hûndieren ûnderskiede har fan 'e katdieren troch de foarm fan 'e bulla tympanica, in bolfoarmige romte dy't it middenear omfettet. By hûndieren bestiet de bulla tympanica mar út ien romte, wylst er by katdieren út twa keamers bestiet. Op basis fan dit evolúsjonêre gegeven is fêststeld dat de hyena's, dy't uterlik mear fan hûneftigen wei hawwe, eins nauwer besibbe binne oan 'e kateftigen.
De soarten dy't ta de hûndieren hearre, rinne yn grutte útinoar fan 'e wezeling (Mustela nivalis), mei in kop-romplingte fan 18½ sm en in gewicht fan 95 g, oant de súdlike seeoaljefant (Mirounga leonina), mei in lingte fan 4,5 m en in gewicht fan 3 ton. Ek de beide grutste lânrôfdieren fan 'e wrâld, de Kodiakbear (Ursus arctos middendorfii) en de iisbear (Ursus maritimus) hearre ta de hûndieren. De hûndieren komme foar op alle wrâlddielen, Antarktika ynbegrepen.
De hûndieren of hûnfoarmigen (Latynske namme: Caniformia) foarmje in ûnderskift fan 'e klasse fan 'e sûchdieren (Mammalia) en it skift fan 'e rôfdieren (Carnivora). Dit is mei de katdieren (Feliformia) ien fan 'e beide subgroepen fan 'e rôfdieren. Ta de hûndieren wurde net inkeld de hûneftigen rekkene, mar ek de bearen, martereftigen, seehûnen, walrussen en ferskate minder bekende groepen bisten. De ferdieling fan 'e rôfdieren yn 'e hûndieren en de katdieren is yn 'e mammalogy in rûnom akseptearre praktyk, al wurde de beide groepen soms gjin ûnderskiften, mar boppefamyljes neamd.
De hûndieren ûnderskiede har fan 'e katdieren troch de foarm fan 'e bulla tympanica, in bolfoarmige romte dy't it middenear omfettet. By hûndieren bestiet de bulla tympanica mar út ien romte, wylst er by katdieren út twa keamers bestiet. Op basis fan dit evolúsjonêre gegeven is fêststeld dat de hyena's, dy't uterlik mear fan hûneftigen wei hawwe, eins nauwer besibbe binne oan 'e kateftigen.
De soarten dy't ta de hûndieren hearre, rinne yn grutte útinoar fan 'e wezeling (Mustela nivalis), mei in kop-romplingte fan 18½ sm en in gewicht fan 95 g, oant de súdlike seeoaljefant (Mirounga leonina), mei in lingte fan 4,5 m en in gewicht fan 3 ton. Ek de beide grutste lânrôfdieren fan 'e wrâld, de Kodiakbear (Ursus arctos middendorfii) en de iisbear (Ursus maritimus) hearre ta de hûndieren. De hûndieren komme foar op alle wrâlddielen, Antarktika ynbegrepen.
Tekst üüb Öömrang A hünjoortagen (Caniformia of uk Canoidea) san en skööl faan familin faan ruuwdiarten. Det sasterskööl san a kaatoortagen.
Hünjer (Canidae)
Beeren (Ursidae)
Siahünjer (Phocidae)
Siabeeren an sialööwen (Otariidae)
Waalrosen (Odobenidae)
Letj pandas (Ailuridae)
Schonkdiarten (Mephitidae)
Letj beeren (Procyonidae)
Huarmer an elken (Mustelidae)
A hünjoortagen (Caniformia of uk Canoidea) san en skööl faan familin faan ruuwdiarten. Det sasterskööl san a kaatoortagen.
Káu-hêng-lūi (Caniformia) sī chia̍h-bah-ba̍k ē-té ê chi̍t-ê á-ba̍k, kî-tiong pau-hâm káu-kho kap hîm-kho téng-téng. In kap chia̍h-bah-ba̍k lēng-gōa chi̍t tōa hun-lūi niau-hêng-lūi ê ki-pún chha-piat, sī kha tn̂g ê chhùi-phīⁿ kap bē-tàng siu ê chéng-kah.
Mbwa ni wanyama mbua wa familia Canidae, lakini takriban spishi zote za Afrika zinaitwa bweha au mbweha.
Ukubwa wa spishi za mwitu unatofautiana kutoka 24 sm (fenek) mpaka 2 m (mbwa-mwitu wa Ulaya (kadiri ya vipimo kwa mbwa-kaya ni 9.5-250 sm).
Mbwa wa familia Canidae hupatikana mabara yote isipokuwa Antaktika.
Wanyama hawa wana pua ndefu na miguu mirefu na mkia wa manyoya. Rangi yao ni kijivu, kahawia au hudhurungi; kwa kawaida tumbo ni jeupe.
Spishi nyingine zinatokea misituni na nyingine zinatokea maeneo wazi. Mbwa hukamata mawindo aina yoyote lakini ukubwa wa mawindo unafuatana na ukubwa wa spishi ya mbwa. Hata hivyo, spishi zinazoishi kwa makundi, kama mbwa-mwitu wa Afrika, zinaweza kukamata windo kubwa sana kuliko wao wenyewe. Spishi kadhaa hufugwa na binadamu, hususan mbwa-kaya.
Bweha miraba
Mbwa-mwitu wa Senegali
Mbwa-mwitu mashariki
Mbwa-kaya
Mbwa-mwitu wa Misri
Bweha mgongo-mweusi
Mbwa-mwitu Habeshi
Mbwa-mwitu wa Afrika
Bweha masikio
Bweha wa Blanford
Feneki
Short-eared dog (Mbwa masikio-mafupi)
Coyote (Mbwa-nyika)
Dingo
Dingo wa Nyugini
Crab-eating dog (Bweha mla-kaa)
Maned worlf (Mbwa manyonya-marefu)
Dhole
Culpeo
Raccoon dog (Mbwa-rakuni)
Bush dog
Grey fox (Bweha kijivu)
Arctic fox (Bweha-akitiki)
Red fox (Bweha mwekundu)
Mbwa ni wanyama mbua wa familia Canidae, lakini takriban spishi zote za Afrika zinaitwa bweha au mbweha.
Ukubwa wa spishi za mwitu unatofautiana kutoka 24 sm (fenek) mpaka 2 m (mbwa-mwitu wa Ulaya (kadiri ya vipimo kwa mbwa-kaya ni 9.5-250 sm).
Mbwa wa familia Canidae hupatikana mabara yote isipokuwa Antaktika.
Wanyama hawa wana pua ndefu na miguu mirefu na mkia wa manyoya. Rangi yao ni kijivu, kahawia au hudhurungi; kwa kawaida tumbo ni jeupe.
Spishi nyingine zinatokea misituni na nyingine zinatokea maeneo wazi. Mbwa hukamata mawindo aina yoyote lakini ukubwa wa mawindo unafuatana na ukubwa wa spishi ya mbwa. Hata hivyo, spishi zinazoishi kwa makundi, kama mbwa-mwitu wa Afrika, zinaweza kukamata windo kubwa sana kuliko wao wenyewe. Spishi kadhaa hufugwa na binadamu, hususan mbwa-kaya.
ЖIале куце (эрс: Собакообра́зные е псообра́зные, е собакоподобные; лат. Caniformia)) — оакхарий (Carnivora) тоабан плацентарни дакхадийнатий шин кIалтоабах цхьа кIалтоаба я[1].
Цу жIале куце кIалтоаба юкъе белгалбу 9 дезал:
ЖIале куце (эрс: Собакообра́зные е псообра́зные, е собакоподобные; лат. Caniformia)) — оакхарий (Carnivora) тоабан плацентарни дакхадийнатий шин кIалтоабах цхьа кIалтоаба я.
Цу жIале куце кIалтоаба юкъе белгалбу 9 дезал:
Псовые (Canidae) — собаки, волки, лисицы и др. Медвежьи (Ursidae) — медведи и большая панда Ушастые тюлени (Otariidae) — морские котики и морские львы Моржовые (Odobenidae) — морж Настоящие тюлени (Phocidae) — тюлени Скунсовые (Mephitidae) — скунсы Пандовые (Ailuridae) — малая панда Енотовые (Procyonidae) — еноты, олинго, кинкажу и др. Куньи (Mustelidae) — ласки, хорьки, барсуки, выдры и др.Кучевидните (лат. Caniformia или Canoidea) се ѕверови (месојадци) кои образуваат подред во рамките на редот на ѕверови. Тие поседуваат долга нуска и неповлечни канџи (за разлика од мачковидните ѕверови - Feliformia). Перконогите (Pinnipedia: фоки, морски лавови, моржеви) еволуирале од кучевидни претци и затоа се сврзуваат во оваа група. Повеќето од претставниците на оваа група имаат неповлечни канџи (само прстеноопашестата мачка има полуповлечни канџи[1]) кои обично се плантиградни (со исклучок на фам. Canidae). Друга особина која ги одделува од мачковините ѕверови е тоа што тие поседуваат повеќе заби. Имаат подолг рострум со помалку специјализирани ѕверски заби (карназијали). Тие се сештојади или се хранат со храна која случајно ја наоѓаат, додека мачковидните ѕверови се поспецијализирани за јадење на месо. Кучевидните ѕверови имаат еднокоморни или делумно поделени слушни були, составени од една коска, додека кај мачковидните, слушните були се двокоморни, составени од две коски и споени со септа.
Овој подред се состои од дванаесет фамилии, девет современи и три изумрени. Порано и фамилијата на хиените (Hyaenidae) била вклучена овде, но денес таа се групира во подредот на мачковидните ѕверови. Копнените кучевидни ѕверови во дивината можат да се најдат на секој континент, со исклучок на Антарктик, додека перконогите се распространети во светските океани.
Фамилијата на кучињата (Canidae) ги вбројува во себе волците, кучињата, лисиците и други животни. Тие се најсоцијални од сите кучевидни ѕверови, при што живеат во пактови. Кучето е најразновидно од сите останати цицачи по својата телесна градба. Фамилијата на кучињата е поделена на ,,вистински кучиња‘‘ од племето Canini и ,,лисици‘‘ од племето Vulpini. Двата вида од базалните Caninae се попримитивни и не се вклопуваат во овие две племиња.
Фамилијата на мечките (Ursidae) ги вклучува најголемите копнени кучевидни ѕверови, и тоа од големата бела мечка до малата малајска мечка, како и од загрозената џиновска панда до многу познатата црна мечка. Заеднички особини на современите мечки се големото тело со дебели нозе, долга нуска, бушаво крзно, плантиградни шепи со пет неповлечни канџи и кратката опашка. Додека белата мечка е најмногу месојадна и џиновската панда се исхранува речиси целосно со бамбус, останатите шест видови се сештојадни.
Фамилијата на малата панда (Ailuridae) порано се сметала за дел од Procyonidae или Ursidae. Денес образува своја фамилија. Малата панда може да се најде на Хималаите, и тоа во јужна Кина, Непал, Бутан, Индија и Пакистан. Фосилните видови од оваа фамилија живееле и во Северна Америка[2].
Фамилијата на творовите (Mephitidae), која еднаш се сметала за дел од Mustelidae, денес е посебна група. Постојат 11 видови на творови кои се поделени во четири родови: Mephitis (капест и ресичест твор, два вида), Spilogale (дамчести творови, два вида), Mydaus (два вида) и Conepatus (свињоноси творови, пет вида). Двата вида на творови во родот Mydaus ја населуваат Индонезија и Филипините, а сите останати творови ја населуваат Америка, од Канада до централна Јужна Америка.
Фамилијата на куните и видрите (Mustelidae) е најразновидна група во овој подред. Иако се многу разновидни по својата форма, големина и однесување, повеќето мустелиди се помали животни со кратки нозе, кратки заоблени уши и густо крзно. Мустелидите се месојадни. Иако не сите мустелиди споделуваат идентично забало, сите тие поседуваат заби адаптирани за јадење месо, меѓу кои и рассечувачките ѕверски заби (карназијали).
Фамилијата на ракуните (Procyonidae) опфаќа помали животни, најчесто со витки тела и долги опашки. Освен кинкаџу, сите проциониди имаат лентести опашки и посебни фацијални обележја и, како и мечките, се плантиградни, движејќи се со целосно прикрепување на стапалата за подлогата. Повеќето видови имаат неповлечни канџи. Се претпоставува дека раните проциониди биле гранка која се одделила од канидите и се прилагодила за посештојаден начин на исхрана.
Групата на перконогите (Pinnipedia) ги вклучува во себе фоките, морските лавови и моржевите. Тоа е широко распространета и разновидна група од полуакватични морски цицачи кои потекнале од заеднички предок најблизок до современите мечки. Групата обединува три фамилии:
Кучевидните ѕверови најпрво се јавиле во вид на дрвоискачувачки, куновидни месојади во палеоценот (пред 65-55 милиони години). Miacis веројатно бил ран кучевиден ѕвер. Како и многу други рани ѕверови, тој бил добро прилагоден на животен стил од типот на арбореално искачување со остри како игла канџи и поседувал екстремитети и зглобови кои се слични на современите ѕверови. Миацисот најверојатно бил многу подвижен шумски жител кој ловел помали животни, како на пример мали цицачи, влечуги и птици, а можеби јадел и јајца и плодови, што го правело сештојад.
Скорешните молекуларни докази укажуваат на тоа дека перконогите еволуирале од мечковиден предок пред околу 23 милиони години, за време на доцниот олигоцен или раниот миоцен, транзициски период меѓу потоплиот палеоген и поладниот неоген.[3]
Кучевидните (лат. Caniformia или Canoidea) се ѕверови (месојадци) кои образуваат подред во рамките на редот на ѕверови. Тие поседуваат долга нуска и неповлечни канџи (за разлика од мачковидните ѕверови - Feliformia). Перконогите (Pinnipedia: фоки, морски лавови, моржеви) еволуирале од кучевидни претци и затоа се сврзуваат во оваа група. Повеќето од претставниците на оваа група имаат неповлечни канџи (само прстеноопашестата мачка има полуповлечни канџи) кои обично се плантиградни (со исклучок на фам. Canidae). Друга особина која ги одделува од мачковините ѕверови е тоа што тие поседуваат повеќе заби. Имаат подолг рострум со помалку специјализирани ѕверски заби (карназијали). Тие се сештојади или се хранат со храна која случајно ја наоѓаат, додека мачковидните ѕверови се поспецијализирани за јадење на месо. Кучевидните ѕверови имаат еднокоморни или делумно поделени слушни були, составени од една коска, додека кај мачковидните, слушните були се двокоморни, составени од две коски и споени со септа.
Сабакападобныя — падатрад клясы сысуноў.
Сабакападобныя — падатрад клясы сысуноў.
कैनिफ़ोर्मिया (Caniformia) या कैनोइडेआ (Canoidea) स्तनधारी प्राणियों के मांसाहारी गण के अंतर्गत एक उपगण है। इसके सदस्य प्राणी लम्बी थूथन रखते हैं और उनके पंजों के नाखून अंदर-बाहर होने की बजाए एक ही स्थान पर रहते हैं। लातीनी भाषा में "कैनिफ़ोर्मिया" का अर्थ "कुत्ते-जैसा" है। इसके विपरीत मांसाहारी गण का दूसरा प्रमुख उपगण फ़ेलिफ़ोर्मिया है (लातीनी अर्थ: बिल्ली-जैसा) जिसके सदस्य प्राणियों के मुँह बिल्ली जैसे गोल व चपटे और पंजों के नख आगे-पीछे हो सकने वाले होते हैं। भालू, कुत्ता, सील, ऊदबिलाव और रैकून सभी कैनिफ़ोर्मिया उपगण में सम्मिलित हैं।[1][2]
कैनिफ़ोर्मिया (Caniformia) या कैनोइडेआ (Canoidea) स्तनधारी प्राणियों के मांसाहारी गण के अंतर्गत एक उपगण है। इसके सदस्य प्राणी लम्बी थूथन रखते हैं और उनके पंजों के नाखून अंदर-बाहर होने की बजाए एक ही स्थान पर रहते हैं। लातीनी भाषा में "कैनिफ़ोर्मिया" का अर्थ "कुत्ते-जैसा" है। इसके विपरीत मांसाहारी गण का दूसरा प्रमुख उपगण फ़ेलिफ़ोर्मिया है (लातीनी अर्थ: बिल्ली-जैसा) जिसके सदस्य प्राणियों के मुँह बिल्ली जैसे गोल व चपटे और पंजों के नख आगे-पीछे हो सकने वाले होते हैं। भालू, कुत्ता, सील, ऊदबिलाव और रैकून सभी कैनिफ़ोर्मिया उपगण में सम्मिलित हैं।
Caniformia is a suborder within the order Carnivora consisting of "dog-like" carnivorans. They include dogs (wolves, foxes, etc.), bears, raccoons, and mustelids.[1] The Pinnipedia (seals, walruses and sea lions) are also assigned to this group. The center of diversification for the Caniformia is North America and northern Eurasia. Caniformia stands in contrast to the other suborder of Carnivora, the Feliformia ("cat-like" carnivorans), the center of diversification of which was in Africa and southern Asia.
Most members of this group have nonretractile claws (the fisher,[2] marten,[3] sea otter (forepaws only),[4] red panda,[5] and ringtail, and some foxes have retractile or semi-retractile claws[6]) and tend to be plantigrade (with the exception of the Canidae). Other traits that separate the Caniformia from the Feliformia is that caniforms have longer jaws and more teeth, with less specialized carnassial teeth. They also tend more towards omnivory and opportunistic feeding, while the feliforms, other than the viverrids, are more specialized for eating meat. Caniforms have single-chambered or partially divided auditory bullae, composed of a single bone, while in feliforms, the auditory bullae are double-chambered, composed of two bones joined by a septum.[7] In the Caniformia, the bulbourethral glands and vesicula seminalis are always absent. Relative to body size, the baculum is usually longer in the Caniformia than in the Feliformia.[7]
.jpg)
Caniformia consists of nine extant families, with three extinct families also recognized. The extant families are monophyletic according to phylogenetic molecular analysis.[8] Terrestrial caniforms in the wild are found on all continents with the exception of Antarctica, while pinnipeds are distributed throughout the world's oceans.
Family Canidae (dogs and other canids) includes wolves, dogs, coyotes, and foxes, as well as a number of less familiar animals. The family is currently divided into two major groups, the true dogs (tribe Canini), which includes nine genera, and the true foxes (tribe Vulpini) with two genera. In addition, two basal genera are described. About 35 species of extant canids are currently recognized. Canids are the most social of all caniforms, sometimes living in packs. The dog is the most diverse of all mammals in terms of body structure variants.
Family Ursidae (bears) is the largest of all the land caniforms. Eight species are recognized, divided into five genera. They range from the large polar bear (350–680 kilograms (770–1,500 lb) in males) to the small sun bear (30–60 kilograms (66–132 lb) in males) and from the endangered giant panda to the very common black bear. Common characteristics of modern bears include a large body with stocky legs, a long snout, shaggy hair, plantigrade paws with five nonretractile claws, and a short tail. Most bears are omnivorous, with largely varied diets that include both plants and animals. The polar bear is the most carnivorous of bears due to the arctic climate in which it lives, and shows a preference for eating seals. The giant panda is the most herbivorous bear and has evolved a number of adaptations, including a sixth "toe", specialized teeth, and strong jaw muscles, to allow it to feed nearly exclusively on bamboo, a tough member of the grass family. The sloth bear has some adaptations for ant and termite eating, with a long snout, powerful claws, and missing upper front teeth, though it also eats honey and fruit.
Family Ailuridae consists today of a single species, the red panda, which was once thought to be included in the Procyonidae or Ursidae lineages, but is now placed in its own family along with a number of extinct species. It is found in the Himalayas, including southern China, Nepal, Bhutan, India, and Pakistan. Fossil species of the family are also found in North America.[9]
Family Mephitidae (skunks and stink badgers) was once classified as mustelids, but are now recognized as a lineage in their own right. The 12 species of skunks are divided into four genera: Mephitis (hooded and striped skunks, two species), Spilogale (spotted skunks, four species), Mydaus (stink badgers, two species) and Conepatus (hog-nosed skunks, four species). The two skunk species in the genus Mydaus inhabit Indonesia and the Philippines; all other skunks inhabit the Americas from Canada to central South America.
Family Mustelidae (badgers, weasels and otters) is the largest family of carnivora, with 22 extant genera and roughly 57 extant species. While highly variable in shape, size, and behavior, most mustelids are smaller animals with short legs, short, round ears, and thick fur. Mustelids are predominantly carnivorous. While not all share identical dentition, they all possess teeth adapted for eating flesh, including the presence of shearing carnassials.
Members of Family Procyonidae (raccoons, coatis) are smallish animals, with generally slender bodies and long tails. Nineteen extant species in six genera are currently recognized. Except for the kinkajou, all procyonids have banded tails and distinct facial markings, and like bears, are plantigrade, walking on the soles of their feet. Most species have nonretractile claws. Early procyonids may have been an offshoot of the canids that adapted to more omnivorous diets.[10]
Pinnipedia (seals, sea lions, and walruses clade) is a widely distributed and diverse group of semiaquatic marine mammals which is closely related to an extinct group of pinnipeds, Enaliarctos. While support for the monophyly of pinnipeds is strong, the relationship of pinnipeds to terrestrial mammals is still unclear. Some studies support the hypothesis that the bears are their closest relatives,[11][12][13] while others support a closer relationship to the mustelids.[14][15][16][17]
Pinnipeds split from other caniforms 50 million years ago (Mya) during the Eocene.[16]
The clade is currently divided into three families:
Caniforms first appeared as tree-climbing, superficially marten-like carnivores in the Eocene around 42 Mya. Miacis cognitus was probably an early caniform. Like many other early carnivorans, it was well suited for tree climbing with needle-sharp claws, and had limbs and joints that resemble those of modern carnivorans. M. cognitus was probably a very agile forest dweller that preyed on smaller animals, such as small mammals, reptiles, and birds.
.jpg)
Debate continues on the origin of pinnipeds. Recent molecular evidence suggests pinnipeds evolved from a bear-like ancestor about 23 Mya during the late Oligocene or early Miocene epochs, a transitional period between the warmer Paleogene and cooler Neogene periods.[15] However, discovery of the fossil Puijila darwini in early Miocene deposits in Nunavut suggests a different scenario. Like a modern otter, Puijila had a long tail, short limbs, and webbed feet instead of flippers. However, its limbs and shoulders were more robust, and Puijila likely had been a quadrupedal swimmer–retaining a form of aquatic locomotion that give rise to the major swimming types employed by modern pinnipeds. Puijila has been assigned to a clade of mustelids.
The cladogram is based on molecular phylogeny of six genes in Flynn, 2005.[15]
Caniformia Arctoidea Ursoidea Mustelida Pinnipedia MusteloideaCaniformia is a suborder within the order Carnivora consisting of "dog-like" carnivorans. They include dogs (wolves, foxes, etc.), bears, raccoons, and mustelids. The Pinnipedia (seals, walruses and sea lions) are also assigned to this group. The center of diversification for the Caniformia is North America and northern Eurasia. Caniformia stands in contrast to the other suborder of Carnivora, the Feliformia ("cat-like" carnivorans), the center of diversification of which was in Africa and southern Asia.
Los caniformes (Caniformia) son un suborden del orden de los carnívoros. Típicamente poseen un largo hocico y uñas no retráctiles (en contraste con otros carnívoros como los feliformes). Los animales que pertenecen a este grupo son los cánidos, los mustélidos, los osos, los prociónidos y otras familias afines. Los pinnípedos (focas, leones marinos y morsas) evolucionaron con los ancestros caniformes y, por consiguiente, se los considera dentro de este grupo.
Los primeros caniformes aparecen como trepadores de árboles, los "gatos" carnívoros del Paleoceno (65-55 millones de años). Son descendientes de miacinos, una subfamilia de Miacidae. Miacis es probablemente un caniforme primitivo.
Caniformia Arctoidea Ursoidea Pinnipedia Musteloidea
Los caniformes (Caniformia) son un suborden del orden de los carnívoros. Típicamente poseen un largo hocico y uñas no retráctiles (en contraste con otros carnívoros como los feliformes). Los animales que pertenecen a este grupo son los cánidos, los mustélidos, los osos, los prociónidos y otras familias afines. Los pinnípedos (focas, leones marinos y morsas) evolucionaron con los ancestros caniformes y, por consiguiente, se los considera dentro de este grupo.
Caniformia edo Canoidea (txakur antzekoa) Carnivoraren barruko azpiorden nagusietako bat da. Sudur luzea eta azkazal ez barnerakorrak dituzte, Feliformiak ez bezala. Pinnipedia taldea ere honetatik sortu zen eta, horregatik, talde honen barruan sar daiteke. Kide gehienak plantigradoak dira, Canidae izan ezik. Feliformiak baino hortz gehiago ere badituzte. Haragijaleak baldin badira ere orojaleagoak dira Feliformia baino. Bulbo auditorioa partzialki zatitua dago edo ganbara bakarrekoa da, hezur bakar batekin.
Caniformia edo Canoidea (txakur antzekoa) Carnivoraren barruko azpiorden nagusietako bat da. Sudur luzea eta azkazal ez barnerakorrak dituzte, Feliformiak ez bezala. Pinnipedia taldea ere honetatik sortu zen eta, horregatik, talde honen barruan sar daiteke. Kide gehienak plantigradoak dira, Canidae izan ezik. Feliformiak baino hortz gehiago ere badituzte. Haragijaleak baldin badira ere orojaleagoak dira Feliformia baino. Bulbo auditorioa partzialki zatitua dago edo ganbara bakarrekoa da, hezur bakar batekin.
Caniformia tai Canoidea on koiramaisten petoeläinten muodostama alalahko petoeläinten lahkossa (Carnivora). Se erosi petoeläinten toisesta, kissamaiseen Feliformia-alalahkoon johtaneesta kehityslinjasta 40–50 miljoonaa vuotta sitten.[2]
Caniformia-alalahkoon kuuluu yhdeksän heimoa:[1][3]
Alalahkon kolme hylje-eläinheimoa (varsinaiset hylkeet, korvahylkeet, mursut) on perinteisesti yhdistetty eväjalkaisten ryhmäksi Pinnipedia, jolla ei ole asemaa nykyluokituksessa, mutta joka kuitenkin muodostaa luonnollisen, evolutiivisesti yhtenäisen ryhmän.
Caniformia tai Canoidea on koiramaisten petoeläinten muodostama alalahko petoeläinten lahkossa (Carnivora). Se erosi petoeläinten toisesta, kissamaiseen Feliformia-alalahkoon johtaneesta kehityslinjasta 40–50 miljoonaa vuotta sitten.
Caniformes
Les Caniformes (Caniformia) sont le sous-ordre des carnivores contenant la famille des canidés. Anatomiquement, la bulle tympanique (ou bulbe tympanique) des Caniformes est formée d'une chambre unique ou est divisée par un pseudoseptum, par opposition aux Féliformes dont la bulle tympanique est divisée par un vrai septum tympanique. Il s'agit d'un groupe de mammifères particulièrement bien adaptés à la vie aquatique, plusieurs familles étant entièrement revenues à la vie marine tandis que presque toutes les autres comportent des espèces amphibies.
Familles actuelles, selon Mammal Species of the World (version 3, 2005) (21 mai 2013)[2] et ITIS (21 mai 2013)[1]:
Selon Paleobiology Database (mars 2015)[3]:
Daphoenodon superbus (Amphicyonidae, fossile et reconstitution)
Crâne fossile de Phoberogale shareri (Hemicyonidae)
Les trois familles que sont les otariidés (otaries…), les odobénidés (morses…) et les phocidés (phoques…) sont souvent regroupées au sein du sous-ordre des Pinnipèdes. Ce sous-ordre est aujourd'hui parfois considéré comme obsolète, mais certains auteurs ont maintenu l'existence de Pinnipedia avec le rang de super-famille au sein du sous-ordre des Caniformia. Une étude de biologie moléculaire de 2005 va dans ce sens, en défendant l'hypothèse selon laquelle les Pinnipèdes descendent bien d'un ancêtre commun qui leur est propre (taxon monophylétique), et qu'ils ne partagent pas avec d'autre familles de Caniformia. Cette étude écarte l'hypothèse parfois avancée selon laquelle les phoques (phocidés) seraient apparentés aux loutres, quand les autres Pinnipèdes le seraient plutôt aux ours. L'étude tranche en faveur de l'hypothèse selon laquelle tous les Pinnipèdes seraient bien membres d'un taxon monophylétique (ici une super-famille), surtout apparentée aux Ursidés, au sein du sous-ordre des Caniformia[5]. La taxinomie des Caniformia est donc encore susceptible de discussion et d'évolution.
Arbre phylogénique des familles actuelles et éteintes :
CaniformiaCaniformes
Les Caniformes (Caniformia) sont le sous-ordre des carnivores contenant la famille des canidés. Anatomiquement, la bulle tympanique (ou bulbe tympanique) des Caniformes est formée d'une chambre unique ou est divisée par un pseudoseptum, par opposition aux Féliformes dont la bulle tympanique est divisée par un vrai septum tympanique. Il s'agit d'un groupe de mammifères particulièrement bien adaptés à la vie aquatique, plusieurs familles étant entièrement revenues à la vie marine tandis que presque toutes les autres comportent des espèces amphibies.
Os caniformes (Caniformia) son unha suborde da orde dos carnívoros. Típicalmente posúen un longo fociño e unllas non retráctiles (en contraste cos outros carnívoros coma os feliformes). Os pinípedes (focas, leóns mariños e morsas) evolucionaron cos ancestros caniformes e por conseguinte están asignados a este grupo.
Árbore filoxenética
Caniformia Pinnipedia MusteloideaOs primeiros caniformes aparecen coma trepadores de árbores, os gatos carnívoros do Paleoceno (65-55 millóns de anos). Miacis é probabelmente un caniforme primitivo.
Os caniformes (Caniformia) son unha suborde da orde dos carnívoros. Típicalmente posúen un longo fociño e unllas non retráctiles (en contraste cos outros carnívoros coma os feliformes). Os pinípedes (focas, leóns mariños e morsas) evolucionaron cos ancestros caniformes e por conseguinte están asignados a este grupo.
I caniformi (Caniformia Kretzoi, 1938), ossia carnivori simili a cani, sono uno dei due maggiori sottordini viventi all'interno dell'ordine Carnivora. Generalmente possiedono un muso lungo ed artigli non retrattili (al contrario dei carnivori simili a gatti, i Feliformia). I Pinnipedia (foche, leoni marini e trichechi) si sono evoluti a partire da antenati caniformi e vengono generalmente assegnati a questo gruppo.[1]
I primi fossili attribuiti ai Caniformia risalgono all'Eocene. Tra questi Lycophocyon hutchisoni, trovato in California e descritto adeguatamente solo nel 2011 (anche se raccolto già nel 1968); risale a circa 40-38 milioni di anni fa e apparteneva a un mammifero terricolo (non arboricolo).[2][3]
Risalgono all'Eocene anche alcuni fossili che hanno caratteristiche intermedie tra i carnivori primitivi e gli attuali caniformi. La discussione tra gli studiosi è ancora aperta; una delle forme intermedie che hanno maggiormente attirato l'attenzione è Myacis cognitus sin. Gustafsonia cognita, mammifero terricolo vissuto circa 35 milioni di anni fa e noto per un unico cranio fossile.[4][5]
Il dibattito continua sull'origine dei pinnipedi. Recenti prove molecolari suggeriscono che i pinnipedi si siano evoluti da un antenato simile a un orso circa 23 milioni di anni fa durante il tardo Oligocene o le prime fasi del Miocene, un periodo di transizione tra il Paleogene più caldo e i periodi di Neogene più freddi. Tuttavia, la scoperta dei fossili di Puijila darwini nei depositi del primo Miocene a Nunavut (Canada) suggerisce uno scenario diverso. Come una lontra moderna, il Puijila darwini aveva una lunga coda, arti corti e piedi palmati al posto delle pinne. Tuttavia, i suoi arti e le sue spalle erano più robusti, e il Puijila darwini probabilmente era un nuotatore quadrupede, mantenendo una forma di locomozione acquatica che dà origine ai principali tipi di nuoto impiegati dai pinnipedi moderni. Il Puijila darwini è stato assegnato a un clade dei mustelidi (Mustelidae).
La maggior parte dei membri di questo gruppo ha artigli non retrattili (le specie del genere Martes, del genere Ailurus, e del genere Bassariscus hanno artigli retrattili o semi-retrattili) e tendono ad essere plantigradi, ovvero hanno una camminata caratterizzata dall'appoggio totale della pianta del piede sul terreno (con l'eccezione della famiglia dei Canidae, le cui specie sono digitigradi). Un altro fatto che separa i Caniformia dai Feliformia è che i caniformi hanno mascelle più lunghe e hanno più denti, con denti carnassiali meno specializzati. Tendono anche di più ad adottare un'alimentazione onnivora e opportunistica, mentre i feliformi, oltre ai Viverridae, sono più specializzati nel mangiare carne. I caniformi hanno le parti timpaniche degli ossi temporali a camera singola o parzialmente divise, composte da un singolo osso, mentre nei feliformi queste sono a doppia camera, composte da due ossa unite da un setto.[6] Nei Caniformia, le ghiandole bulbouretrali e le vescicole seminali sono sempre assenti. Rispetto alle dimensioni del corpo, il baculum (osso penico) è solitamente più lungo nei Caniformia che nei Feliformia.[6]
Caniformia è composta da nove famiglie esistenti, con anche tre famiglie estinte riconosciute (gli Amphicyonidae, gli Hemicyonidae, e gli Enaliarctidae). Le famiglie esistenti sono monofiletiche secondo l'analisi molecolare filogenetica. Un tempo, gli Hyaenidae (iene) erano inclusi, ma i test genetici hanno mostrato che appartengono invece ai Feliformia. I caniformi terrestri, in natura, si trovano in tutti i continenti ad eccezione dell'Antartide, mentre i pinnipedi sono distribuiti negli oceani di tutto il mondo.
La famiglia Canidae comprende lupi, cani, coyote e volpi, oltre a un numero di animali meno familiari. La famiglia è attualmente divisa in due gruppi principali, i veri cani (tribù Canini), che comprende nove generi, e le vere volpi (tribù Vulpini) con due generi. Inoltre, sono descritti due generi basali. Attualmente sono riconosciute circa trentotto specie di canidi esistenti. I canidi sono il più sociale di tutti i caniformia, a volte vivono in branchi.
La famiglia Ursidae (orsi) comprende i più grandi caniformia terrestri. Otto specie sono riconosciute, divise in cinque generi. Si va dal grande Ursus maritimus (orso polare) (maschi, 350–700 kg e ~2,4-3 metri di lunghezza) al piccolo Helarctos malayanus (orso malese/del sole) (maschi, 30-65 kg e ~1,2 metri di lunghezza) e dal raro Ailuropoda melanoleuca (panda gigante) a rischio di estinzione al comune Ursus arctos (orso bruno). Le caratteristiche comuni degli orsi moderni includono un grande corpo con zampe robuste, un lungo muso, pelliccia arruffata, zampe plantigradi con cinque artigli non retrattili e una coda corta. La maggior parte degli orsi sono onnivori, con diete ampiamente variate che includono sia piante che animali. L'orso polare è il più carnivoro degli orsi a causa del clima artico in cui vive, e predilige cibarsi di foche (Phocidae). Il panda gigante è l'orso più erbivoro e ha sviluppato numerosi adattamenti, tra cui un sesto "dito", denti specializzati e forti muscoli della mascella, per permettergli di nutrirsi quasi esclusivamente della pianta di bambù (Bambuseae). Il Melursus ursinus (orso labiato), grazie al lungo muso, potenti artigli e denti anteriori superiori mancanti, predilige nutrirsi di formiche (Formicidae) e di termiti (Isoptera), ma si nutre anche di miele e di frutta.
La famiglia Ailuridae consiste oggi di una singola specie, l'Ailurus fulgens (panda rosso/minore), che un tempo si pensava fosse inclusa nei lignaggi Procyonidae o Ursidae, ma ora è collocata in questa famiglia insieme ad una serie di specie estinte. Vive esclusivamente nelle foreste temperate dell'Himalaya, comprendendo nel suo habitat la Cina meridionale, il Nepal, il Bhutan, l'India e il Pakistan. Le specie fossili della famiglia erano diffuse anche in Nord America.
La famiglia Mephitidae (moffette e tassi fetidi) era una volta classificata in quella dei Mustelidae, ma ora è riconosciuta come un lignaggio a sé stante. Le dodici specie di moffette sono divise in quattro generi: Mephitis (moffetta dalla lunga coda e moffetta comune, due specie), Spilogale (skunk macchiati, quattro specie), Mydaus (tassi fetidi, due specie) e Conepatus (skunk dal naso di porco, quattro specie). I due tassi fetidi del genere Mydaus sono originari dell'Indonesia e delle Filippine, mentre tutti gli altri membri della famiglia sono diffusi nelle Americhe, dal Canada alle regioni centrali del Sudamerica. Altre specie ormai scomparse, note solamente a partire dai resti fossili, popolavano l'Eurasia.
La famiglia Mustelidae (tassi, donnole e lontre) è la più grande famiglia di carnivori, con ventidue generi e circa cinquantasette specie ancora esistenti. Sebbene estremamente variabili per forma, dimensioni e comportamento, la maggior parte dei mustelidi sono piccoli animali con zampe corte, orecchie corte e rotonde e una spessa pelliccia. I mustelidi sono prevalentemente carnivori. Sebbene non tutti condividano la stessa dentizione, possiedono tutti denti adatti per mangiare carne, inclusa la presenza di denti carnassiali.
La famiglia Procyonidae (procioni e coati) comprende piccoli animali, con corpi generalmente snelli e lunghe code. Attualmente sono riconosciute diciannove specie esistenti in sei generi. Ad eccezione del Potos flavus (cercoletto), tutti i procionidi hanno code fasciate e segni distintivi facciali e, come gli orsi, sono plantigradi, camminando sulle piante dei piedi. La maggior parte delle specie ha artigli non retrattili. Gli antichi procionidi furono forse una propaggine dei canidi adattati a diete onnivore.
Il clade Pinnipedia (foche, leoni marini e trichechi) è un gruppo ampiamente distribuito e diversificato di mammiferi marini semiacquatici che è strettamente correlato a un gruppo estinto di pinnipedi, gli Enaliarctidae. Mentre il supporto per la monofilia dei pinnipedi è forte, la relazione tra pinnipedi e mammiferi terrestri non è ancora chiara. Alcuni studi supportano l'ipotesi che gli orsi siano i loro parenti più stretti, mentre altri sostengono una relazione più stretta con i mustelidi. Pinnipedi si divisero dagli altri caniformia circa 50 milioni di anni fa durante l'Eocene. Il clade è attualmente diviso in tre famiglie:
La tassonomia qui sotto rappresentata si basa su studi di anatomia comparata eseguiti da McKenna e Bell nel 1997, Wesley e Flynn nel 2003 e nel 2005. Successivi studi di biologia molecolare eseguiti da Flynn, Finarelli, Zehr, Hsu e Nedbal nel 2005 hanno portato all'istituzione dell'infraordine Arctoidea che raccoglie Ursidi, Pinnipedi e Mustelidi.[7]
I caniformi (Caniformia Kretzoi, 1938), ossia carnivori simili a cani, sono uno dei due maggiori sottordini viventi all'interno dell'ordine Carnivora. Generalmente possiedono un muso lungo ed artigli non retrattili (al contrario dei carnivori simili a gatti, i Feliformia). I Pinnipedia (foche, leoni marini e trichechi) si sono evoluti a partire da antenati caniformi e vengono generalmente assegnati a questo gruppo.
Caniformia, seu Canoidea, sunt subordo animalium ordinis Carnivororum, quibus sunt rostrum longum et ungues non retrahiles, in his Feliformiis dissimiles. Hic subordo multa animalia pervulgata continet, ut canes, ursos, mephites, mustelas, procyones, ailuros, ac phocas. Caniformia primum aevo Eocaeno evoluta sunt.
Situs scientifici: • ITIS • NCBI • Encyclopedia of Life • WoRMS: Marine Species • Fossilworks 
Vide "Caniformia" apud Vicispecies. 
Haec stipula ad mammale spectat. Amplifica, si potes! Caniformia, seu Canoidea, sunt subordo animalium ordinis Carnivororum, quibus sunt rostrum longum et ungues non retrahiles, in his Feliformiis dissimiles. Hic subordo multa animalia pervulgata continet, ut canes, ursos, mephites, mustelas, procyones, ailuros, ac phocas. Caniformia primum aevo Eocaeno evoluta sunt.
Suņveidīgo apakškārta (Caniformia) ir viena no divām plēsēju apakškārtām. Visiem suņveidīgajiem dzīvniekiem ir raksturīgs pagarināts purns un nagi, kurus nevar ievilkt un paslēpt ķepās, kas ir tieši pretēji kaķveidīgo apakškārtas (Feliformia) dzīvniekiem. Vēl viena pazīme, kas tos atdala no kaķveidīgajiem, ir tā, ka suņveidīgajiem ir vairāk zobu, kā arī suņveidīgie dzīvnieki ir visēdāji, izņēmums ir lielā panda, kas pārtiek tikai no augu barības.
Suņveidīgo apakškārtā ietilpst 12 dzimtas, no kurām 3 dzimtas ir izmirušas, bet 9 dzīvojošas joprojām mūsdienās. Pirms kāda laika hiēnu dzimta (Hyaenidae) tika iedalīta suņveidīgo apakškārtā, bet šobrīd tā atrodas kaķveidīgo apakškārtā.
Suņveidīgo apakškārtas sauszemes dzīvnieki ir sastopami visos pasaules kontinentos, izņemot Anatarktīdu, toties jūras dzīvnieki apdzīvo visus pasaules okeānus un jūras[1].
Suņveidīgie dzīvnieki pirmo reizi parādās paleocēnā pirms 65—55 miljoniem gadu, tie bija dzīvnieki, kas spēja kāpt kokos, un izskatā tie bija līdzīgi mūsdienu sermuļu dzimtai. Iespējams, ka senākais un visprimitīvākais dzīvnieks, kas atgādina suņveidīgos dzīvniekus, bija Miacis (latīniski), kuram bija asi nagi, tas spēja kāpt kokos, un tas bija visēdājs.
Suņveidīgo apakškārta (Caniformia) ir viena no divām plēsēju apakškārtām. Visiem suņveidīgajiem dzīvniekiem ir raksturīgs pagarināts purns un nagi, kurus nevar ievilkt un paslēpt ķepās, kas ir tieši pretēji kaķveidīgo apakškārtas (Feliformia) dzīvniekiem. Vēl viena pazīme, kas tos atdala no kaķveidīgajiem, ir tā, ka suņveidīgajiem ir vairāk zobu, kā arī suņveidīgie dzīvnieki ir visēdāji, izņēmums ir lielā panda, kas pārtiek tikai no augu barības.
Suņveidīgo apakškārtā ietilpst 12 dzimtas, no kurām 3 dzimtas ir izmirušas, bet 9 dzīvojošas joprojām mūsdienās. Pirms kāda laika hiēnu dzimta (Hyaenidae) tika iedalīta suņveidīgo apakškārtā, bet šobrīd tā atrodas kaķveidīgo apakškārtā.
Caniformia, atau Canoidea (secara harfiah "keanjiangan"), ialah suborder dalam order Carnivora. Haiwan ini biasanya mempunyai muncung panjang dan kuku tidak boleh sentut (tidak seperti karnivor kekucingan, Feliformia).
Caniformia, atau Canoidea (secara harfiah "keanjiangan"), ialah suborder dalam order Carnivora. Haiwan ini biasanya mempunyai muncung panjang dan kuku tidak boleh sentut (tidak seperti karnivor kekucingan, Feliformia).
De Caniformia of Canoidea zijn een van de twee onderordes (soms opgevat als een superfamilie) uit de orde der roofdieren (Carnivora). Tot deze onderorde behoren de hondachtigen en hun verwanten, als de beren, de marterachtigen, de wasberen en verwanten en de zeeroofdieren. De andere onderorde is de Feliformia of Feloidea, waartoe onder andere de katachtigen behoren.
Tot de Caniformia behoren de volgende families:
Caniformia en Feliformia verschillen van elkaar in de vorm van de bulla tympanica, een bolvormige ruimte bij onder andere roofdieren die het middenoor omvat. Bij de Feliformia bestaat de bulla tympanica uit twee kamers, bij de Caniformia uit één kamer.
Tot deze onderorde behoort zowel het kleinste roofdier, de wezel (Mustela nivalis) als het grootste, de zuidelijke zeeolifant (Mirounga leonina). Ook de grootste landroofdieren, de Kodiakbeer (Ursus arctos middendorfii) en de ijsbeer (Ursus maritimus) behoren tot deze onderorde. De onderorde komt oorspronkelijk over de gehele wereld voor (met uitzondering van Madagaskar, het vasteland van Australië en Nieuw-Zeeland en verscheidene eilanden). Twee soorten, de hond (Canis familiaris) en het fret (Mustela furo), zijn gedomesticeerd en over de gehele wereld verspreid.
Onderstaande stamboom (cladogram) is gbaseerd op onderzoek aan zes genen in het DNA dat is gepubliceerd in 2005.[1]
CaniformiaHondachtigen (o.a. vossen, wolven en jakhalzen).jpg){kind=small}
Beren (Ursidae) 
Zeeroofdieren (Pinnipedia, ook wel vinpotigen genoemd) 
Kleine panda's (Ailuridae of katberen) 
Stinkdieren (Mephitidae of skunks) _(white_background).jpg){kind=small}
Kleine beren (Procyonidae of wasbeerachtigen) _(white_background).jpg){kind=small}
Marterachtigen (Mustelidae) 
Hundelignende rovpattedyr[1] (Caniformia) er en av to underordener med rovpattedyr (Carnivora), ved siden av kattelignende rovpattedyr (Feliformia). Gruppen deles videre inn i flere familiegrupper, hvorav ni eksisterende og tre utdødde. Artene i denne gruppen er både terrestriske, limniske og marine.
Gruppen oppsto da de tidlige rovpattedyrene (miacider) for omkring 42 millioner år siden begynte å dele seg i to distinkte grener: Feliformia og Caniformia. Artene som dannet grunnlag for de katteelignende rovpattedyrene var typisk skogsdyr som smygjaktet på byttet, mens artene som dannet grunnlag for de hundelignende rovpattedyrene var mer mobile og typisk opportunistiske i levesettet. Dette var typisk dyr med god utholdenhet, som i stor grad fanger byte ved å løpe etter det, ikke som smygjegere slik mange andre rovdyr er.
Caniformia (hundelignende rovpattedyr) |--+-- Canidae (hundefamilien) | |----- Vulpini (revelignende canider) | `----- Canini (hundelignende canider) `--+-- Arctoidea (bjørnelignende rovpattedyr) |----- Ursidae (bjørner) |--+-- Pinnipedimorpha (seler) | `--+-- Phocidae (hårseler) | |----- Otariidae (øreseler) | `----- Odobenidae (hvalross) `--+-- Musteloidea (mårlignende rovpattedyr) `--+-- Ailuridae (gyldne pandaer) `--+-- Mephitidae (stinkdyr) |----- Procyonidae (halvbjørner) `----- Mustelidae (mårfamilien)
.jpg){kind=small}
Denne zoologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Hundelignende rovpattedyr (Caniformia) er en av to underordener med rovpattedyr (Carnivora), ved siden av kattelignende rovpattedyr (Feliformia). Gruppen deles videre inn i flere familiegrupper, hvorav ni eksisterende og tre utdødde. Artene i denne gruppen er både terrestriske, limniske og marine.
Gruppen oppsto da de tidlige rovpattedyrene (miacider) for omkring 42 millioner år siden begynte å dele seg i to distinkte grener: Feliformia og Caniformia. Artene som dannet grunnlag for de katteelignende rovpattedyrene var typisk skogsdyr som smygjaktet på byttet, mens artene som dannet grunnlag for de hundelignende rovpattedyrene var mer mobile og typisk opportunistiske i levesettet. Dette var typisk dyr med god utholdenhet, som i stor grad fanger byte ved å løpe etter det, ikke som smygjegere slik mange andre rovdyr er.
Multimedia w Wikimedia Commons Psokształtne[2] (Caniformia) – podrząd ssaków drapieżnych obejmujący rodziny[3]:
Nadrodzina: palconogie (Fissipedia)
Nadrodzina: łasicokształtne (Musteloidea)
Nadrodzina: płetwonogie (Pinnipedia)
Psokształtne (Caniformia) – podrząd ssaków drapieżnych obejmujący rodziny:
Nadrodzina: palconogie (Fissipedia)
psowate – Canidae niedźwiedziowate – Ursidae amficjony – †AmphicyonidaeNadrodzina: łasicokształtne (Musteloidea)
łasicowate – Mustelidae skunksowate – Mephitidae szopowate – Procyonidae pandkowate – AiluridaeNadrodzina: płetwonogie (Pinnipedia)
fokowate – Phocidae uchatkowate – Otariidae morsowate – OdobenidaeOs caniformes são uma subordem da Ordem Carnivora que inclui ursos, focas, leões-marinhos, cães, doninhas, cangambás, guaxinins, pandas e pandas vermelhos, além dos extintos cães-ursos. Como características principais possuem um focinho longo e garras não retráteis.
A maioria dos membros deste grupo tem garras não retráteis (A marta-pescadora,[1] marta,[2]panda-vermelho,[3] e o bassarisco têm garras retráteis ou semi retrateis[4]) e tendem a ser plantígrado (com exceção dos canídeos). Outros traços que separam Caniformia de Feliformia é que os caniformes têm mandíbulas mais longas e têm mais dentes, com dentes carnassial menos especializados. Eles também tendem mais para omnívoro e uma alimentação oportunista, enquanto os feliformes são mais especializados para comer carne. Os caniformes têm bolhas auditivas de câmara única ou parcialmente divididas, compostas por um único osso, enquanto que em feliformes, as bolhas auditivas são de câmara dupla, constituídas por dois ossos unidos por um septo.[5]
O cladograma baseia-se na filogenética molecular de seis genes em Flynn, 2005.[6]
CaniformiaOs caniformes são uma subordem da Ordem Carnivora que inclui ursos, focas, leões-marinhos, cães, doninhas, cangambás, guaxinins, pandas e pandas vermelhos, além dos extintos cães-ursos. Como características principais possuem um focinho longo e garras não retráteis.
Caniformia sau Canoidea este un subordin biologic din ordinul Carnivora.
Hundliknande rovdjur är en systematisk grupp i ordningen rovdjur. Den räknas antingen som underordning, Caniformia, eller som överfamilj, Canoidea.
Idag ingår följande familjer i gruppen.
Ytterligare en familj, Amphicyonidae, dog ut under miocen.
Denna rovdjurs-relaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Hundliknande rovdjur är en systematisk grupp i ordningen rovdjur. Den räknas antingen som underordning, Caniformia, eller som överfamilj, Canoidea.
Idag ingår följande familjer i gruppen.
Hunddjur (Canidae) Skunkar (Mephitidae) Valrossar (Odobenidae) Öronsälar (Otariidae) Öronlösa sälar (Phocidae) Björnar (Ursidae) Halvbjörnar (Procyonidae) Mårddjur (Mustelidae) Kattbjörnar (Ailuridae)Ytterligare en familj, Amphicyonidae, dog ut under miocen.
Köpeğimsiler (Caniformia/Caniiformes), etçiller (Carnivora) takımına ait bir alt takım. Bazı sınıflandırmalarda bir üst familya olarak görülür ve Canoidea olarak adlandırılır.
Ortak özellikleri: Burunları çoğunlukla uzun olması, çoğunlukla parmaklarının ucunda yürümeleri ve bazı kedimsiler gibi tırnaklarını içeriye çekememeleri. Foklar ve diğer yüzgeçayaklılar'da köpeğimsi hayvanlardan türedikleri için bu alt takıma aitlerdir.
Köpeğimsilere ait familyalar:
Bu alt takıma ait Amphicyonidae adında diğer bir familya, Miyosen devrinde tükenmiştir.
Köpeğimsiler (Caniformia/Caniiformes), etçiller (Carnivora) takımına ait bir alt takım. Bazı sınıflandırmalarda bir üst familya olarak görülür ve Canoidea olarak adlandırılır.
Ortak özellikleri: Burunları çoğunlukla uzun olması, çoğunlukla parmaklarının ucunda yürümeleri ve bazı kedimsiler gibi tırnaklarını içeriye çekememeleri. Foklar ve diğer yüzgeçayaklılar'da köpeğimsi hayvanlardan türedikleri için bu alt takıma aitlerdir.
Köpeğimsilere ait familyalar:
Köpekgiller (Canidae) Ayıgiller (Ursidae) Küçük pandalar (Ailuridae) Kokarcagiller (Mephitidae) Rakungiller ya da Küçük ayılar (Procyonidae) Sansargiller (Mustelidae) Üst familya: Yüzgeçayaklılar (Pinnipedia) Morslar (Odobenidae) Fokgiller (Phocidae) Denizaslanıgiller (Otariidae)Bu alt takıma ait Amphicyonidae adında diğer bir familya, Miyosen devrinde tükenmiştir.
Представники зазвичай стопохідні, мають відносно довгий ніс та кігті, що не втягуються (на відміну від котовидих). Також, на відміну від останніх, мають більше зубів та менш спеціалізовані м'ясоїдні зуби. Більшість видів всеїдні.
На відміну від котовидих, які мають двокамерну тимпанальну буллу (слуховий пузир), псовиді мають однокамерні (у деяких у Arctoidea) або частково розділені булли. Це розділення відрізняється у різних інфрарядах: у Cynoidea формується вентрально-ентотимпанальний синус, у Arctoidea — трансбулярні синуси [1].
Докладніше див.: ластоногі.
Підряд містить в своєму складі групу (колишній ряд) ластоногих, Pinnipedia, яка включає родини отарієвих, моржевих та тюленевих. Інколи за традицією цю групу зберігають у класифікаціях як окрему надродину або навіть інфраряд.
Підряд Caniformia за виданням "Види ссавців світу" (2005) включає: Інфраряд Cynoidea, Інфраряд Cynoidea.
Інфраряд Arctoidea
Phân bộ Dạng chó (danh pháp khoa học: Caniformia hay Canoidea (động vật ăn thịt dạng chó) là một phân bộ trong bộ Ăn thịt (Carnivora). Chúng nói chung có mõm dài và các vuốt không thể co lại (ngược lại với các động vật ăn thịt dạng mèo của nhánh Feliformia). Pinnipedia (hải cẩu, hải sư, hải mã) đã tiến hóa từ các tổ tiên dạng chó và cũng được đưa vào nhóm này một cách tương ứng.
Caniformia
Pinnipedia
Các động vật dạng chó lần đầu tiên xuất hiện như là các động vật ăn thịt, trong tương tự như mèo và leo trèo cây trong thế Paleocen (65-55 triệu năm trước). Miacis có lẽ là động vật dạng chó thời kỳ đầu.
.png){kind=small}
Bài viết về các loài trong bộ thú ăn thịt này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Phân bộ Dạng chó (danh pháp khoa học: Caniformia hay Canoidea (động vật ăn thịt dạng chó) là một phân bộ trong bộ Ăn thịt (Carnivora). Chúng nói chung có mõm dài và các vuốt không thể co lại (ngược lại với các động vật ăn thịt dạng mèo của nhánh Feliformia). Pinnipedia (hải cẩu, hải sư, hải mã) đã tiến hóa từ các tổ tiên dạng chó và cũng được đưa vào nhóm này một cách tương ứng.
Общепринятого способа группировки семейств собакообразных в более крупные таксоны — инфраотряды и надсемейства — нет; предлагаемые решения носят дискуссионный характер[3].
Ниже приведена кладограмма, отражающая филогенетические связи между входящими в состав Caniformia семействами.
Caniformia† Amphicyonidae (Haeckel, 1886)
Canidae Gray, 1821
Ursidae Fischer, 1817
† Enaliarctidae Mitchell & Tedford, 1973
Otariidae Gray, 1825
Odobenidae Allen, 1880
† Desmatophocidae[en] Hay, 1930
Phocidae Gray, 1821
Mephitidae Bonaparte, 1845
Ailuridae Gray, 1843
Procyonidae Gray, 1825
Mustelidae Fischer, 1817
Филогения современных семейств дана в соответствии с результатами молекулярно-генетических исследований, которые показали, в частности, что большинство семейств собакообразных принадлежит двум кладам[9][21]. Эти клады показаны под традиционными названиями Musteloidea (иногда предлагают название Mustelida, понимая под Musteloidea объединение семейств Procyonidae и Mustelidae[9]) и Pinnipedia (по-русски: куницеобразные и ластоногие[22]); отметим, что в более ранних работах порядок выделения ветвей Mephitidae и Ailuridae был обратным[8].
Положение вымерших семейств отличается меньшей определённостью и показано на основе морфологического анализа ископаемых остатков. В его ходе было установлено, что Amphicyonidae являются базальной группой собакоообразных[23], Enaliarctidae — базальной группой ластоногих, а Desmatophocidae представляют собой сестринскую группу для семейства Phocidae[24].
У собакообразных лицевой отдел черепа может быть как вытянутым (в большинстве семейств), так и укороченным (у куньих и пандовых; у медвежьих он средней длины, но заметно укорочен у очкового медведя)[25]. Внутренняя сонная артерия, в отличие от кошкообразных, хорошо развита[19]. Бакулюм крупный[26]. Тело обычно сложено пропорционально (лишь у самцов ушастых тюленей передняя часть туловища непропорционально увеличена). Конечности у ластоногих и калана превращены в ласты (у калана такое превращение коснулось только задних конечностей[27]). Хвост длинный (исключение составляют медвежьи и ластоногие). Волосяной покров хорошо развит практически всегда (но почти отсутствует у моржа); окраска разнообразна[28].
Важным диагностическим признаком, отличающим собакообразных от сестринского таксона кошкообразных, является строение слуховой буллы. У собакообразных слуховая булла — всегда окостеневшая, но её внутренняя полость не разделена перегородкой на две камеры. В то же время слуховая булла кошкообразных либо (в базальных группах: у вымерших нимравид и современных нандиниевых[29]) не окостеневает, оставаясь хрящевой, либо — у остальных семейств — окостеневает и в этом случае делится костной перегородкой на переднюю и заднюю камеры (среди собакообразных костную перегородку имеют лишь псовые, но она является неполной)[30][31].
Зубная формула, в которой указывают количество резцов (I), клыков (C), премоляров (P) и моляров (M) в половине верхней и нижней челюстей, а также общее число всех зубов, у собакообразных сильно варьирует[28]. У представителей псовых и медвежьих общее число зубов обычно равно 42, в других же семействах наземных собакообразных оно меньше и может снижаться до 28 (у патагонской и африканской ласок, семейство куньих). Эти вариации практически всегда касаются премоляров и моляров; число клыков у наземных собакообразных всегда остаётся неизменным, а число резцов уменьшается лишь у двух видов: у калана отсутствуют два центральных нижних резца, а у медведя-губача — два центральных верхних[32][33].
Сильно сокращено число зубов у ластоногих: у ушастых тюленей оно составляет 34—38, у настоящих тюленей — 30—36, а у моржей оно падает до 18, причём нижних резцов у последних в норме нет вообще (впрочем, у моржей могут появляться дополнительные рудиментарные зубы, и тогда их число может доходить до 38). Щёчные зубы у всех ластоногих однотипные, различия между молярами и премолярами выражены слабо[34].
С другой стороны, у большеухой лисицы в норме — 46 зубов (по сравнению с обыкновенной лисицей сверху и снизу имеется по дополнительному моляру)[35]. Иногда же добавляется ещё по дополнительному моляру, и тогда число всех зубов возрастает до 50; это — максимальное значение среди хищных и других ныне живущих плацентарных (такие подсчёты не учитывают зубатых китов и броненосцев, утратившие гетеродонтность зубы которых могут встречаться и в значительно большем количестве)[36].
В приведённой таблице представлены характерные для современных семейств собакообразных зубные формулы вместе с важнейшими исключениями[32][37].
Зубные формулы в семействах собакообразных Семейства обычно исключения Canidae I 3 3 C 1 1 P 4 4 M 2 3 = 42 {displaystyle I{ frac {3}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {4}{4}}M{ frac {2}{3}},=,42}
Speothos: I 3 3 C 1 1 P 4 4 M 1 2 = 38 , {displaystyle I{ frac {3}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {4}{4}}M{ frac {1}{2}},=,38,,} 
Cuon: I 3 3 C 1 1 P 4 4 M 2 2 = 40 , {displaystyle I{ frac {3}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {4}{4}}M{ frac {2}{2}},=,40,,} 
Ursidae I 3 3 C 1 1 P 4 4 M 2 3 = 42 {displaystyle I{ frac {3}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {4}{4}}M{ frac {2}{3}},=,42} Helarctos: I 3 3 C 1 1 P 2 − 3 2 − 3 M 2 3 = 34 − 38 {displaystyle I{ frac {3}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {2-3}{2-3}}M{ frac {2}{3}},=,34-38} 
[38] , {displaystyle ,} 
Melursus: I 2 3 C 1 1 P 4 4 M 2 3 = 40 {displaystyle I{ frac {2}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {4}{4}}M{ frac {2}{3}},=,40} 
[39] , {displaystyle ,} 
[40] Otariidae I 3 2 C 1 1 P 4 4 M 1 − 3 1 = 34 − 38 {displaystyle I{ frac {3}{2}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {4}{4}}M{ frac {1-3}{1}},=,34!-!38} 
Odobenidae I 1 0 C 1 1 P 3 3 M 0 0 = 18 {displaystyle I{ frac {1}{0}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {3}{3}}M{ frac {0}{0}},=,18} 
Phocidae I 2 − 3 1 − 2 C 1 1 P 4 4 M 1 − 2 1 = 30 − 36 {displaystyle I{ frac {2-3}{1-2}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {4}{4}}M{ frac {1-2}{1}},=,30!-!36} 
Mephitidae I 3 3 C 1 1 P 3 3 M 1 2 = 34 {displaystyle I{ frac {3}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {3}{3}}M{ frac {1}{2}},=,34} 
Conepatus[en]: I 3 3 C 1 1 P 3 3 M 2 2 = 36 {displaystyle I{ frac {3}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {3}{3}}M{ frac {2}{2}},=,36} 
Ailuridae I 3 3 C 1 1 P 3 4 M 2 2 = 38 {displaystyle I{ frac {3}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {3}{4}}M{ frac {2}{2}},=,38} 
Procyonidae I 3 3 C 1 1 P 4 4 M 2 2 = 40 {displaystyle I{ frac {3}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {4}{4}}M{ frac {2}{2}},=,40} 
Potos: I 3 3 C 1 1 P 2 3 M 1 2 = 32 {displaystyle I{ frac {3}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {2}{3}}M{ frac {1}{2}},=,32} 
Mustelidae I 3 3 C 1 1 P 3 3 M 1 2 = 34 {displaystyle I{ frac {3}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {3}{3}}M{ frac {1}{2}},=,34} Lyncodon: I 3 3 C 1 1 P 2 2 M 1 1 = 28 , {displaystyle I{ frac {3}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {2}{2}}M{ frac {1}{1}},=,28,,} 
Poecilogale: I 3 3 C 1 1 P 2 2 M 1 1 = 40 , {displaystyle I{ frac {3}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {2}{2}}M{ frac {1}{1}},=,40,,} 
Mellivora: I 3 3 C 1 1 P 3 3 M 1 1 = 32 , {displaystyle I{ frac {3}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {3}{3}}M{ frac {1}{1}},=,32,,} 
Lutra: I 3 3 C 1 1 P 4 3 M 1 2 = 36 {displaystyle I{ frac {3}{3}}C{ frac {1}{1}}P{ frac {4}{3}}M{ frac {1}{2}},=,36} 
[41] , {displaystyle ,} 
Многие представители собакообразных являются активными хищниками. В то же время в подотряде имеются и всеядные виды (медведи, еноты, барсуки и др.), ихтиофаги (тюлени, выдры). Некоторые псовые (например, большеухая лисица) питаются почти исключительно насекомыми, а большая панда практически полностью растительноядна. Ластоногие и калан добывают свою пищу в воде (в состав их рациона входят, помимо рыбы, различные беспозвоночные: моллюски, ракообразные, иглокожие)[42][43].
Общепринятого способа группировки семейств собакообразных в более крупные таксоны — инфраотряды и надсемейства — нет; предлагаемые решения носят дискуссионный характер.
犬型亚目（学名：Caniformia）是食肉目的一个亚目。其中包括犬科、熊科、浣熊科、熊貓科等类别，鰭足類（海獅與海豹）也被某些人歸為此亞目。本亞目中多數動物的爪都不能伸縮（但魚貂（英语：fisher (animal)）[1]、貂屬[2]、小貓熊[3]與蓬尾浣熊（英语：Ring-tailed Cat）[4]的爪具有一定收縮能力），且除了犬科外均屬躑行性（英语：Plantigrade）（即跖骨平坦地行走）。犬型亞目與貓型亞目的區別在於較長的爪、較少的牙齒與較不特化的裂齒，且較偏向雜食性（貓型亞目多為肉食性）與伺機性獵食。解剖上，犬型亞目的耳骨泡（英语：Tympanic part of the temporal bone）由一枚骨頭組成，只有一個腔室，貓型亞目的則由兩枚骨頭由中隔（英语：septum）連接組成，有兩個腔室[5]。
犬型亞目物種多樣化的中心在北美洲與歐亞大陸北部，相對的貓型亞目多樣化的中心在非洲與南亞。
犬熊科† 
半狗科† 
海熊獸屬† 
犬型亚目（学名：Caniformia）是食肉目的一个亚目。其中包括犬科、熊科、浣熊科、熊貓科等类别，鰭足類（海獅與海豹）也被某些人歸為此亞目。本亞目中多數動物的爪都不能伸縮（但魚貂（英语：fisher (animal)）、貂屬、小貓熊與蓬尾浣熊（英语：Ring-tailed Cat）的爪具有一定收縮能力），且除了犬科外均屬躑行性（英语：Plantigrade）（即跖骨平坦地行走）。犬型亞目與貓型亞目的區別在於較長的爪、較少的牙齒與較不特化的裂齒，且較偏向雜食性（貓型亞目多為肉食性）與伺機性獵食。解剖上，犬型亞目的耳骨泡（英语：Tympanic part of the temporal bone）由一枚骨頭組成，只有一個腔室，貓型亞目的則由兩枚骨頭由中隔（英语：septum）連接組成，有兩個腔室。
地質時代 約4,200万年前- 現世Canoidea
和名 イヌ亜目 英名 suborder Caniformia 下位分類群（下目、ほか） 本文を参照 *イヌ亜目（イヌあもく、学名：subordo Caniformia）は、ネコ目（食肉目）を構成する2亜目のうちの一つで、ネコ亜目の姉妹群である。「犬形亜目」「犬形獣亜目」「犬亜目」とも称す。
現在[1]知られている限りでは、約4,200万年前（新生代古第三紀始新世前期後半ルテシアン）の北アメリカ大陸の平原に出現したダフォエヌス亜科（Daphoeninae。ダフォエヌス属［Daphoenus］のみ。アンフィキオン科［en］に属す）をもってイヌ亜目の始まりとする。
イヌ下目（化石種・現生種ともイヌ科のみ）のイヌ科、および、クマ下目に属する複数の動物群（イタチ上科［en］、クマ科、鰭脚類）が現生する。
学名 Caniformia はラテン語: canis 「犬」＋ forma 「形」に由来する合成語。
日本語では、学名の直訳に近い「犬形類（けんけいるい、いぬけいるい）」や「犬形獣類（けんけいじゅうるい、いぬけいじゅうるい）」といった呼称があり、亜目 (subordo) の名としては「犬形亜目」および「犬形獣亜目」があるほか、一般的に最もよく用いられる「イヌ亜目」、そして、「犬亜目（けんあもく）」がある。
詳しくは別項の1節「ネコ目#最新の学説による分類」を参照のこと。
アンフィキオン属（en）に代表される絶滅したアンフィキオン科は、イヌ下目 (Cynoidea) とクマ下目 (Arctoidea) に先行する原始的グループであり、進化上重要な分岐位置にある分類群。クマ下目に分類される場合もある。
イヌ下目の下位分類には、現在のところ、イヌ科のみが置かれている（※よって、「イヌ下目」の該当項目は省略されている）。
この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／プロジェクト:生物）。 イヌ亜目（イヌあもく、学名：subordo Caniformia）は、ネコ目（食肉目）を構成する2亜目のうちの一つで、ネコ亜目の姉妹群である。「犬形亜目」「犬形獣亜目」「犬亜目」とも称す。
現在知られている限りでは、約4,200万年前（新生代古第三紀始新世前期後半ルテシアン）の北アメリカ大陸の平原に出現したダフォエヌス亜科（Daphoeninae。ダフォエヌス属［Daphoenus］のみ。アンフィキオン科［en］に属す）をもってイヌ亜目の始まりとする。
イヌ下目（化石種・現生種ともイヌ科のみ）のイヌ科、および、クマ下目に属する複数の動物群（イタチ上科［en］、クマ科、鰭脚類）が現生する。
개아목(Caniformia, Canoidea)은 식육목의 한 아목이다.[1]
다음은 식육목의 계통 분류이다.[2]
식육목 고양이아목† 님라부스과 
† Stenoplesictidae
† Percrocutidae 
† 바르보우로펠리스과
사향고양이하목 몽구스상과 개아목† 암피키온과 
† 헤미키온과 
† 에날리아르크토스과 
.jpg)
.jpg){kind=small}
.JPG){kind=small}
.jpg){kind=small}
_(white_background).jpg){kind=small}
_(white_background).jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
_(white_background).jpg){kind=small}
_(white_background).jpg){kind=small}
b.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
_(white_background).jpg){kind=small}
_(white_background).jpg){kind=small}
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
_(white_background).jpg){kind=small}
_(white_background).jpg){kind=small}
_white_background.jpg){kind=small}
_white_background.jpg){kind=small}
