Purshia

Purshia és un gènere de plantes rosàcies natives de l'oest d'Amèrica del Nord (en anglès:bitterbrush o cliff-rose). La classificació de Purshia dins les rosàcies no està clara.^[1][2] Aquest gènere va ser ubicat originàriament dins la subfamília Rosoideae, però actualment ho està a la subfamília Dryadoideae.^[3]

Són plantes actinorizes, és a dir, no són lleguminoses però fan la fixació del nitrogen gràcies als bacteris Frankia.^[4]

Són arbusts caducifolis o perennifolis que fan de 0,3–5 m d'alt.

Les espècies perennifòlies van ser tractades separadament en el gènere Cowania i encara ho fan alguns botànics.

Espècies

• Purshia ericifolia - Heath Cliffrose. Texas.
• Purshia glandulosa - Desert Bitterbrush. Nevada, Utah, Arizona.
• Purshia mexicana - Mexican Cliffrose (syn. Cowania mexicana). Mèxic, Arizona.
• Purshia pinkavae - Pinkava's Cliffrose. Arizona.
• Purshia plicata - Antelope Bush (syn. Cowania plicata). Mèxic (Nuevo León).
• Purshia stansburiana - Stansbury Cliffrose (sinònim P. mexicana var. stansburiana, Cowania stansburiana). Idaho south to California, Arizona and New Mexico.
• Purshia subintegra (possiblement un híbrid entre P. pinkavae i P. stansburiana). Arizona.
• Purshia tridentata - Antelope Bitterbrush. British Columbia south fins a Califòrnia i New Mexico.

• P. tridentata, Lava Beds National Monument

• P. stansburiana, Red Rock Canyon, Nevada

• P. stansburiana, Red Rock Canyon, Nevada

Notes

Enllaços externs

• Jepson Flora Project: Purshia (click 'next taxon' to see species accounts of Californian species)
• USDA Plants Profile: Purshia
• Germplasm Resources Information Network: Purshia

Purshia ist eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Rosengewächse (Rosaceae). Die fünf bis acht Arten kommen nur im westlichen Nordamerika vor. Der Gattungsname ehrt Frederick Traugott Pursh (Friedrich Traugott Pursch) (1774–1820), einen (deutsch-)amerikanischen Gärtner und Botaniker.^[1]

Beschreibung

Vegetative Merkmale

Die Purshia-Arten sind laubabwerfende oder immergrüne Sträucher, die Wuchshöhen von 0,3 bis 5 Metern erreichen. Die Laubblätter sind relativ klein, 1 bis 3 Zentimeter lang und tief drei- bis fünflappig mit revoluten Rändern.

Generative Merkmale

Die zwittrigen Blüten sind bei Durchmessern von 1 bis 2 Zentimetern radiärsymmetrisch und fünfzählig mit doppelter Blütenhülle. Die fünf Kronblätter sind weiß bis blassgelb oder rosafarben. Die Staubblätter sind gelb. Die Sammelfrucht enthält trockene, schlanke, ledrigen Achänen von 2 bis 6 Zentimetern Länge.

Verbreitungsgebiet der Gattung Purshia

Ökologie

Die Wurzeln haben Knöllchen von stickstofffixierenden Bakterien der Gattung Frankia.^[2]

Verbreitung

Alle Purshia-Arten sind im westlichen Nordamerika beheimatet, wo vom südöstlichen British Columbia in Kanada über die westlichen Vereinigten Staaten bis ins nördliche Mexiko vorkommen. Sie gedeihen in trockenen Klimaten.

Systematik

Die Klassifikation der Gattung innerhalb der Rosengewächse war im letzten Jahrhundert unklar.^[3][4] Die Gattung gehörte ursprünglich zur Unterfamilie Rosoideae, wurde jedoch in die Unterfamilie Dryadoideae eingruppiert.^[5]

Die Typus-Art ist Purshia tridentata.

Die immergrünen Arten wurden früher in der Gattung Cowania zusammengefasst; diese ist durch einige Botaniker weiterhin akzeptiert.

Arten

• Purshia ericifolia (Torr. ex A.Gray) Henrickson: Texas.
• Purshia glandulosa Curran: Nevada, Utah, Arizona.
• Purshia mexicana (D.Don) S.L.Welsh (Syn.: Cowania mexicana D.Don): Mexiko, Arizona.
• Purshia pinkavae Schaack: Arizona.
• Purshia plicata (D.Don) S.L.Welsh (Syn.: Cowania plicata D.Don): Mexiko nur Nuevo León.
• Purshia stansburyana (Torr.) Henrickson (Syn.: Purshia mexicana var. stansburiana (Torr.) S.L.Welsh, Cowania stansburiana Torr.): Von Idaho südwärts bis Kalifornien, Arizona und New Mexico.
• Purshia subintegra (Kearney) Henrickson (möglicherweise ein Hybrid zwischen Purshia pinkavae und Purshia stansburyana): Arizona.
• Purshia tridentata (Pursh) DC.: British Columbia südwärts bis Kalifornien und New Mexico.

• Purshia tridentata, Lava Beds National Monument

• Purshia stansburiana, Red Rock Canyon National Conservation Area, Nevada

• Purshia stansburiana, Red Rock Canyon, Nevada

Einzelnachweise

1. ↑ Lotte Burkhardt: Verzeichnis eponymischer Pflanzennamen – Erweiterte Edition. Teil I und II. Botanic Garden and Botanical Museum Berlin, Freie Universität Berlin, Berlin 2018, ISBN 978-3-946292-26-5 doi:10.3372/epolist2018.
2. ↑ Susan M. Swensen, Beth C. Mullin: The impact of molecular systematics on hypotheses for the evolution of root nodule symbioses and implications for expanding symbioses to new host plant genera. In: Plant and Soil. Band 194, Nr. 1–2, 1997, S. 185–192, doi:10.1023/A:1004240004063 (englisch).
3. ↑ D. R. Morgan, D. E. Soltis, K. R. Robertson: Systematic and evolutionary implications of rbcL sequence variation in Rosaceae. In: American Journal of Botany. 81, Nr. 7, 1994, S. 890–903. doi:10.2307/2445770.
4. ↑ T. Eriksson, M. S. Hibbs, A. D. Yoder, C. F. Delwiche, M. J. Donoghue: The phylogeny of Rosoideae (Rosaceae) based on sequences of the internal transcribed spacers (ITS) of nuclear ribosomal DNA and the trnL/F region of chloroplast DNA. In: International Journal of Plant Sciences. 164, Nr. 2, 2003, S. 197–211. doi:10.1086/346163.
5. ↑ D. Potter, T. Eriksson, R. C. Evans, S. Oh, J. E. E. Smedmark, D. R. Morgan, M. Kerr, K. R. Robertson, M. Arsenault: Phylogeny and classification of Rosaceae. In: Plant Systematics and Evolution. 266, Nr. 1–2, 2007, S. 5–43. doi:10.1007/s00606-007-0539-9.

Purshia (bitterbrush or cliff-rose) is a small genus of 5–8 species of flowering plants in the family Rosaceae which are native to western North America.

Description

Purshia species form deciduous or evergreen shrubs, typically reaching 0.3–5 metres (1–16+1⁄2 feet) tall. The leaves are 1–3 centimetres (1⁄2–1+1⁄4 inches) long, deeply three- to five-lobed, with revolute margins. The flowers are 1–2 cm in diameter, with five white to pale yellow or pink petals and yellow stamens. The fruit is a cluster of dry, slender, leathery achenes which are 2–6 cm long. The roots have nodules that host nitrogen-fixing Frankia bacterium.^[1]

Taxonomy

Taxonomic history

The genus was originally placed in the subfamily Rosoideae.^[2] In the past, the evergreen species were treated separately in the genus Cowania; this genus is still accepted by some botanists.

Modern classification

The classification of Purshia within the family Rosaceae has been unclear.^[3][4] It is now placed in the subfamily Dryadoideae.^[2]

Species

Purshia comprises the following species:^[5][6]

• Purshia ericifolia (Torr. ex A.Gray) Henr. – Heath cliffrose (Texas)
• Purshia glandulosa Curran – Desert bitterbrush (Nevada, Utah, Arizona)
• Purshia mexicana (D.Don) Henr. – Mexican cliffrose (Mexico, Arizona)
• Purshia pinkavae Schaack – Pinkava's cliffrose (Arizona)
• Purshia plicata (D.Don) Henrard (syn. Cowania plicata) – Antelope bush (Nuevo León, Mexico).
• Purshia stansburyana (Torr.) Henr. – Stansbury cliffrose (Idaho south to California, Arizona and New Mexico)
• Purshia tridentata (Pursh) DC. – Antelope bitterbrush (British Columbia south to California and New Mexico)

Hybrids

The following hybrid has been described:^[5]

• Purshia × subintegra (Kearney) Henr. (P. pinkavae × P. stansburyana) – (Arizona)

Species names with uncertain taxonomic status

The status of the following species and hybrids is unresolved:^[5]

• Purshia ciliata Dennst.
• Purshia mollis Lehm.
• Purshia plicata (D.Don) Henr.
• Purshia subintegra (Kearney) Henrickson

Distribution and habitat

The genus is native to western North America, where the species grow in dry climates from southeast British Columbia, Canada, south throughout the western United States to northern Mexico.

Gallery

• 

  P. tridentata, Lava Beds National Monument

• 

  P. stansburiana, Red Rock Canyon, Nevada

• 

  P. stansburiana, Red Rock Canyon, Nevada

References

Purshia es un género con doce especies perteneciente a la familia Rosaceae. Comprende 20 especies descritas y de estas, solo 4 aceptadas.^[1]​

Taxonomía

El género fue descrito por DC. ex Poir. y publicado en Encyclopédie Méthodique. Botanique ... Supplément 4(2): 623. 1816.^[2]​ La especie tipo es: Purshia tridentata

Etimología

Purshia: nombre genérico que debe su nombre al botánico y explorador Frederick T. Pursh (1774-1820).

Especies aceptadas

A continuación se brinda un listado de las especies del género Purshia aceptadas hasta diciembre de 2014, ordenadas alfabéticamente. Para cada una se indica el nombre binomial seguido del autor, abreviado según las convenciones y usos.

• Purshia alba
• Purshia ciliata
• Purshia ericifolia
• Purshia glandulosa
• Purshia hispida
• Purshia mexicana
• Purshia mollis
• Purshia pinkavae
• Purshia plicata
• Purshia stansburiana
• Purshia subintegra
• Purshia tridentata

Referencias

Ruusiot^[1] (Purshia) on ruusukasvien (Rosaceae) heimoon kuuluva kasvisuku. Sukuun kuuluu vajaat kymmenen lajia, joiden lisäksi muutamien muiden sukuun kuvattujen lajien taksonominen asema on toistaiseksi epäselvä.^[2]

Lajeja

• Purshia ericifolia
• Purshia glandulosa
• Purshia mexicana
• Purshia pinkavae
• Purshia stansburyana – kalifornianruusio (mahdollinen toinen kirjoitusasu: Purshia stansburiana^[2])
• Purshia subintegra – arizonanruusio (mahdollisesti lajiristeymä: Purshia × subintegra^[2])
• Purshia tridentata

^[2]

Lähteet

Purshia est un genre de plantes de la famille des Rosacées.

Liste d'espèces

Selon ITIS^[2] :

• Purshia ericifolia (Torr. ex Gray) Henrickson
• Purshia glandulosa Curran
• Purshia mexicana (D. Don) Henrickson
• Purshia pinkavae Schaack
• Purshia stansburiana (Torr.) Henrickson
• Purshia × subintegra (Kearney) Henrickson
• Purshia tridentata (Pursh) DC.

Notes et références

Voir aussi

Purshia DC. ex Poir. ir rožu dzimtas ģints. Šie augi izplatīti Ziemeļamerikā (no Britu Kolumbijas līdz Meksikas ziemeļiem). Tie ir mūžzaļi vai vasarzaļi krūmi; no 30 cm līdz 5 m gari. Ziedi 1 līdz 2 cm diametrā; ar piecām baltām, gaiši dzeltenām vai gaiši rozā ziedlapām.

Atsauces

Wrzęśla^[4] (Purshia DC.) – rodzaj roślin z rodziny różowatych. Należy do niego 6 gatunków^[5][3] krzewów występujących w południowo-zachodniej części Stanów Zjednoczonych oraz w północnym Meksyku^[3]. W obrębie swego zasięgu należą do dominujących w krajobrazie roślin, tworzących na suchych obszarach rozległe zarośla lub podszyty w lasach z sosną żółtą i sosną Jeffreya^[6]. Rośliny te odgrywają istotną rolę jako pokarm dla ssaków kopytnych, zarówno dziko żyjących, jak i hodowanych. Od XIX wieku należą do podstawowych roślin pastewnych w zachodniej części USA^[6]. Na ich korzeniach stwierdzono żyjące w symbiozie bakterie brodawkowe z rodzaju Frankia. Nazwa naukowa rodzaju upamiętnia Fredericka Traugotta Pursha (1774–1820), niemieckiego botanika, badacza flory Ameryki Północnej^[3].

Morfologia

Owoce Purshia stansburiana

Kwitnący krzew Purshia stansburiana

Pokrój

Krzewy osiągające 0,2–7,5 m wysokości. Pędy liczne i rozgałęzione. Kora cynamonowobrązowa, szarzejąca na starszych pędach, łuszcząca się papierzasto. Obecne krótkopędy^[3].

Liście

Trwałe lub opadające w okresie suszy, na krótkopędach wyrastają skupione w pęczkach. Wsparte są trwałymi, trójkątnymi i całobrzegimi przylistkami. Ogonek liściowy u większości gatunków nie występuje. Blaszka liściowa równowąska do jajowatej o długości do 1,5 cm, rzadko nieco dłuższa, skórzasta, rzadziej cienka. Całobrzega lub ząbkowana do klapowanej, na brzegach podwinięta. Od spodu blaszka liścia zwykle jest gęsto owłosiona, z wierzchu naga lub słabo owłosiona^[3].

Kwiaty

Rozwijają się pojedynczo na szczytach krótkopędów. Wsparte są podsadkami przypominającymi młode liście. Kwiaty osiągają średnicę 10–15 mm (rzadko do 25 mm). Hypancjum jest stożkowate do półkulistego (zwłaszcza podczas owocowania) o długości 2,5 do 6,5 mm. Od zewnątrz owłosione, wewnątrz nagie, z miodnikami. Działek kielicha jest 5 rozpostartych do podwiniętych, kształtu jajowatego. Działki od zewnątrz są zwykle gęsto owłosione. Płatków korony jest 5 o barwie białej, kremowożółtej do żółtej, rzadko czerwonej. Płatki mają kształt jajowaty do łopatkowatego, czasem z paznokciem u nasady. Pręciki krótsze od płatków, są liczne, zwykle w przedziale od 20 do 80. Owocolistków jest kilka-kilkanaście, zwykle do 15, rzadko do 31^[3].

Owoce

Niełupki jajowate do podługowatych, o długości od 4 do 12 mm, skórzaste. Ukryte są w trwałym hypancjum i trwałych działkach kielicha. U gatunków dawniej wyodrębnianych jako rodzaj Cowania niełupek powstaje od 3 do 31 i są przystosowane do wiatrosiewności – zwieńczone są długą i pierzastą ością. U gatunków z dawnego rodzaju Purshia w wąskim ujęciu (sensu stricto) niełupki są większe i w liczbie od jednej do trzech. Rozprzestrzeniane są przez gryzonie, które przenoszą je i gromadzą w formie zapasów^[3].

Systematyka

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG III z 2009)

Rodzaj należący do podrodziny Dryadoideae, rodziny różowatych (Rosaceae Juss.), rzędu różowców, kladu różowych w obrębie okrytonasiennych^[7][1].

Wykaz gatunków^[5][3]

• Purshia ericifolia (Torr. ex A.Gray) Henr.
• Purshia glandulosa Curran
• Purshia mexicana (D.Don) Henr.
• Purshia pinkavae Schaack
• Purshia stansburiana (Torr.) Henr.
• Purshia × subintegra (Kearney) Henr.
• Purshia tridentata (Pursh) DC.

Przypisy

Purshia é um género botânico pertencente à família Rosaceae^[1]. Também conhecida como Pincel Amargo.

Purshia là một chi thực vật có hoa trong họ Hoa hồng.^[1]

Hình ảnh

Chú thích

Tham khảo

• Phương tiện liên quan tới Purshia tại Wikimedia Commons

Bài viết liên quan đến họ Hoa hồng này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s

• 1 Ботаническое описание
• 2 Ареал
• 3 Классификация
  • 3.1 Синоним
  • 3.2 Список некоторых видов^[3]
• 4 Галерея
• 5 Примечания
• 6 Ссылки